Het Sint Herman-Jozefsblaadje voor de katholieke Vlaamsche jeugd

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

3e M'AROAN<7 Bijlage aan « Averbode's Week-blad » 3 Mei NUMMER 18 ^HETV ? , r - * ^ VœrdekaLbolieœ^ PRAATJES VAN HEEROOM. «Koninginnetje)). — IL Hoe klein ze ook was, toch luisterde a Koninginnetje » met open mond reeds toe, als haar moedertje ver-telde van het lieve Jezuskind en van de H. Maagd Maria en van de lieve Engelen en Heiiigen. Dat was een feest voor haar ! En meermaals sloeg zij dan haar armpjes om moeders hais en vroeg : « Zeg, moesje, ko m ook ik in den hemel ? >> En met stralende oogen vernam zij dan telkens het antwoord : « Zeker, kindje, als ge maar braaf blijft ! » Treesje ging zee'r gaarne met haar vader uit wandelen. Kwamen zij dan een arme tegen, dan hield zij telkens haar kleine handjes tôt vader omhoog. En haar goede papa liet dan een geldstukje in de handen van zijn lieveling glijden. Daarmee liep het kind, zoo vlug het maar kon, den arme te gemoet en reikte hem vol blijdschap de kleine aalmoes toe. Het meest speelde zij met Celina. Het was waarlijk allerliefst om zien, hoe aardig de twee kleine meisjes zich met elkaar be-zighielden en vermaakten. Speelgoed kon Treesje weinig bekoren, maar bloemen !... o, bloemen zag ze danig gaarne. In den hoek van den tuin bouwden de twee speel- kameraadjes een sierlijk altaartje en versier-den het met bloemen en kransen. Klein Treesje had ook haar gebreken, net als aile kinderen. Maar zij streed erte-gen, omdat zij Onzen Lieveri Heer geen ver-driet wou aandoen. Zoo gebeurde 't eens, dat vader een uitstapje wou doen, en Treesje mocht mee. Gaarne had zij haar nieuw zomerkleedje willen aandoen. Maar moeder stemde niet toe, uit vreeze dat het kind een kou mocht vatten. « Och, dacht de kleine, in mijn licht zomerkleedje was ik veel mooier geweest ! » Maar opeens werd zij gewaar, dat dit een gedachte van ijdele behaagzucht was, en zonder verder tegen-pruttelen liet zij zich haar ander kleedje aantrekken. Toen Treesje vier jaar oud was, zond de lieve God haar het eerste groot verdriet over. Haar moedertje werd ziek, gevaarlijk ziek. De bekommerde vader en de vijf brave zusjes baden samen recht vurig, dat O. L. Heer de goede marna nog niet in den hemel zou opnemen. Maar O. L. Heer had het anders beslist : « Koninginnetje » verloor haar moeder, die haar zoo'n schoone voorbeelden van deugd en vroomheid ge-geven had. (Over « Koninginnetje » later nog wat<J H eeroom.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software