HET VADERLAND saùkôndigifigen : 1 fr. per regel Grsofff id. bij overeenkoiïist Dienstaanbiedingen : voor gereformèer-den kosfdoos. Beigisch dagblad, voorloopig te Parijs, 3, Place des Deux-Écus, 3 LEO VAN GOETHEM, Directeur , vMi'm BBÊs325£is#*^ Het nummer ; 5 centiera (Front en Frankrijk). 10 eçniiem (andereiâïiden). Per maand (vooruitbelaaki) : Frankiijb 1.75 fr. Engeland 2 sh. Holland î glâ. 25. Elders rf.OO fr. ■ |,MPTniwCTwgnBmancMiÉÉI «ÊT OFPÊNS(& ■» A—r i -.nr-r.-r^ , Een nieuwe strijd begonnen Gistër Zondiag morge», voor één ttt»r M/r hebben de Duitschers tusschen de /fîjèr Oise en het noorden vait Montdi-<jier een nieuwen àâïïval ondernomen, die îkh over een front van 25 kiîonieter Olîslreki. De eigefllijke sirijd, na de artillerie-v9ofbé?eitding( begon om hâtf vijf en drnir! nog voort op het oogenbîik dat ik Jeze regelen schrijf. VolgcrK «1© eersfce berichten mag men yffotttèrïtéftefl dat der-Dmitschers op ©en Wérsiaftd zijn gesto.it, die ni et gémak-ijKlijjj door hen zal grfrtiwkt wordétfi. j)e vijand iiô&lt de Fran-schen niet ver-;fS. 7/ijft âânval stk-îï voor op de pîattfe ZéJf Waaf hij Wefd WfWâcht en Wtè#, ofagetwijféld de noodige maatre-ggjgti getroffen offl den vijârid fé Itelétten eefi ïrièttwe bewe'ging te be gfeflêiï. fftéft in de weîinge-lielite Pfcinsché middens kon vernenteo <k o^erbéVeîhiebbe? generâal Foch is het geheel niet ziftriens Irjd&lam na f* ziefi wôt de vijand wel zai kunneft (toen. En iit den we^fStand, die vart terstaf aan dèn vijand, bij zijn nieUwen psfivat wordt gétooden, kart men een tee-kW) zien van de v&orâeëtlge wendiiig die (!e îébeuftemssen vo©r dé bofïdgenooten, Ofidanks aKes, hebben géhomen. r m • « * Een verblijdefid 'teéken vinden sommi-gert 00k in het feit dat het nieuw aan-valsfîont vân de Duitschers aanmerke-lijk kwter is daii het front bij de vori-Sàfjvatteti.Bij het offensief va.n 2t Maart viêlen de Diittsche divisies op een front van 80 kitoeter aan. Bij het offensief van 27 fei be-droeg de uîitgestfektheid van hêt aîtffvalsfront nog sleohtS 40 kilométef. Bij het tegenwoordig offensief wagen tk' &tfitït'befs dê kans iîfâar op 25 kilo-rftetèf.Maa' mon er niet tiit beâluiten, ioo zeggéft degenen, die; deze aafuitefkingen maken, dat de storm/nassas ttùi den v/j-snd tel bèproêfd weMen en dat h are go-wchtswaàfde aafizienîiik vermindterd is 1 w 2eoals bij de vorige offensioven duur-fc dê artillerievoorbereidiing niet îang. Tentitinste mag meit dit zeggen indien men onder artilk'fiévoorbereiding de vefnietiging verstaat van de loopgraven en van dp */'huilhoeken van het voetvolk. Want de ûrtiïlerieStrijd was sedert vier en twintig uren aan den gang. Maar de Zomertijd Nu de vervroegde invoering van den bijna ahefwege jjopulairen zorii-ertijd «' weer is, is het wel eigneaardig in hwinnering te brengen, dat bijna an-ierhalve ee'uw geleden reeds een poging werd gedaan orh in Europa een afzon-(terlijken zomertijd naast een ejgen win-tertijd in te voeren. De poging misluk-te echter. Het was Franklin, de beroemde Ame-fikaansclie staataman, uitvinder van den bliksemafleider, die tijdens zijn- ver-bfijfin Frankrijk (1777), «e€n voorstel (lK'd. het publiek op te wek'ken, de klok verzetten bij het ingaan van voor-i^ar of zomer. Zijn drfjfveer berustte voornamelijk op economische overwe-S'igefi; hij meencie dat men in Parijs veel bij kunstlicht leefde. Welk een wsparing-, rekende de practisohe Ame-fikaan uit, indien men zooveel minder *8aRen brandde ! Hij bemerkte, dat men in de Franche hoofdstad 's winters eenzelfde «ida-indeeling had als 's zomers. Hij v°nd dit jammer. En hij deed een voor- om daarin verandering te brengen, ®K>r in den zomer langer van het zon-nelicht te genieten. Jrn zijn plan ingang, te doen vinden, jjaakte hij er een rekensommeije van !ll rekende den Parijzenaars voor, dat '■8 per gezin en per uur ongeveer een ■ ^ Pond kaars verbrandd-en; dit bere-er|d naar een verbrui.k van gemiddeld uur gaf 128 millioen kunstlieht-^rea in den zomer, of ongeveer 65 irfîl-en pond kaarsen, noodeloos verbrand. m de Parijzenaars lot wat meer aan-j^'nJ met het zomerlicht te bewegen, ! [tn "raaklin toen een drietal voorstel- I 1 P 'Jen boete van een « lois » voor elk ^«Uik, dat nog gesloten blijft, zoo- ^ zon is opgegaan. | Fransche kanonniers hielden gelijken tred met de Duitschers, toen deze hun beschietirxg begonnen te versnellen. ★ * * Men zou moeten in de geheimen van generaal Foch ingewijd zijn om met een schijn van zekêrheid iets te kunnen zeg-?en over het verder verloop van de ge-beurtenissen. Daar ons dit voordeel ont-Mzd is, zit er nietg andera op dan de riandaeht t& trekken op den toon van v&rtmuwen, dieu men uit de legerbe- riehten kan vernemen. *** Volgens hetgeen men uit de Duitsche pcrs kan vernemen, begint de medewer-king van de Amerikanen de Duitschers le veroritrustên. Wel heeft dê nieuwe \oOrzitter van den Rijksdag, toen hij bezit nam van zijn voor^itt&rszetel ge-(iaan alsof hij géen zier gsf om de Ame-rikanen en gezegd : «wie zou zich be-komitieren om het léger dat de Amerika-nen misschien tegen ons zuilen afzen-den ?» Wel, daar moet wel meer dan één man zijn in Duitsehland, die weet dat dé Anlerikaansché reserven 200,000 man per maand kunnen leveren en dat een Duitsche miîitieklas maar 400,000 man per jârtr ondcr de wapenâ kan zenden. En daar moet meer dan één man zijn, die weet dat al de boridgenooten, nu ze tcch gescheept zijn, liever wat langer hebben ta varen, dan dé Duitsche vre-de^voorwaarden te ondergftan. Zoolang zal dat varen overigêng niet duren. Want zoo zeker als tweé maa\ tWee Vier is, ZOO zéker zal in Oktober van dit jaar de Amerikaanpohe méde-werking aan de bondgenooten de meer-devheid in getal hebben gegéven. Het zal er dan op aan komen dat de ^étieraals gebruik rnaken van diê meer-clérheid orn den kortsten en den bes{en oorlog t© Voeren. In die afwaehting moeten wij allen gednld oefenèn en ons êi'van overtuigeri dat hetgeen wij reeds geleden hebben 7,uiver verloren zou zijn indien wij het laatste kwartier, hét kwartier der over-winning niet afwachtten. In die afwachting moetén wij Ons er zelfs op voorbereiden nog dingen te zien gebeuren, die wij lieve>r niet zag&n gê-beuren, maar die, indien wij sterk staan. de éindovpi'Winning in het minst niet in gevaar brengen. A. B. 2. Geen gezin heeft het recht, meer dan één pond kaarsen tç koopen per week. 'A. Bij het opgaan der zon moeten aile torenklokken geluid worden, en indien dit niet helpt, wordt in elke straat een kanonschot gelost, ten einde de langsla-pers wakker te maken, in hun eigen be-lang.Men nam de voorstellen van den Ame-rikaanschen gast niet als ernst op, men lachte er om. En lite honderddertig jaar de zaak gelijk zij was. Zoodat hieruit blijkt, dat ten rîîinste in dit opzicht wij verlichter zijn dan onze voorouders. . - - - 1/VVVW I ■ ■ ■ ■ ■- Bericht aan onze îezers Teneinde vertraging te vermijden en aan onze verschiUende diensten noode-loos werk te sparen worden onze Iezers vriendelijk verzocht aile brieven aan-gaande de Abonnementen, Aankondigingen, Verkoop te richten aan dit sdrea î Den Heer Beheerder van het dagblad « Het Vaderland » 3, Place des Deux-Ecus, Paris (!•') Aile andere brieven en mcdedeelin* gen aan dit adres : M. Léo Van Coethefn. Directeur van het dagblad « Het Vaderland » 3, Place des Deux-Eeu», Paris (I") LE EST OP DE TWEEDE BLADZIJDE DE LAATSTE BERICHTEN VAN' DEN NACHT \ ' Het schrikbewind de? aktivisten Men kent het evangeliewoord : « Ik zal den herder slaan en de kudde zal verstrooid worden ». Ook de activistische handlangers van de Duitschers kennen dat woord en zij Sitellen het,_ naar hun be&t vermogep, in praktijk. Maar het valt hun tegen dat hun slagen maar memehelijke sla-gen zijn en dat de kudde ,het Beigisch tolk, al worden ook de herders gesla-gen en verdreven, één blijfit en geen nieuwe valsche herders volgt. Onze confrater du Castillon lichito dit in "het « Beigisch Dagblad » op de volgende w/jze toe : Reeds in den zomer van 1915 voor-spelde een^ Beigisch Kamerlid van aan-zïén, schdpene of wethouder eerî-er groote stad van het Vlaamsche land, dat de Duitschers aile invloedhebbende Belgen, parlementsleden, burgemees-fer§ of schepenen der groote steden zou-den ontvoeren orn aldus het volk te ont-hoofden en dezes tegenstand te breken. Die voorspelling valt zoo uit. Te Gent zijn ontvoerd burgemeester Braun en zij ne scliepenen Jan Lampena, Carn. De Bruyne en De Weert. Uit Brussel wer-den verwijderd burgemeester Max met zijne schepenen Lemonnier en Jacq-rnain, uit Antwerpen zijn het de schepenen Louis Franck et Louis Strauss. En d& lijst Wordt dagelijks langer. Thans is het de beurt aan Fulgence Masson, Kamerlid en schepene van Bergen. Diep buig ik voor die mannen, die tow-bebooren tôt het wereîdberoenrd ge-slacht der gemeentenaren en gemeente-magistraten van vroeger. De vijand mag aile Belgische autori-teiten bannen, ontvoeren of in de gevan-genis Werpen* hij kan er niet in slagen zijn wil aan de Belgen op te dringeïi. De verklaring is eenvoudig-. België's tegenstand is gevesfcigd op de 9tevigheid van zijne stâtttsniaterialen. , Nergens is de sociale cel gezonder of kloeker. Zij i9 immers gevormd door de gemeente, de parochie en de vereeni- rrin.cr o1A1b* De Koning mag iijdelijk verdwijnen met de regeering, net parlement, de ma-gistratuur, de provinciale raden met het centraal bestuur, die cel blijft en geeft het leven aan he.t nationaal organisme. . Heoht en verheven hebben onze b'el-forten en kerkforens, waar j'ond onze burgers ziett vereenigd en aangesloten hebben ,alle geweld, aile rampen, aile dwingelandij altoos getrotsferd. Geweld, rampen en dwang hebben steeds op den duur moeten wijken en onze stadhuizen en hoofdkerken zijn blijven reclitstaan in hunne grijsheid, die getuigt van het eeivwenoude leven van ons volk. De Duitschers schijnen de waarheid en het gevaar er van ingezien te' hebben.Eerst wilden zij het opperihoofd der Belgische Kerk doen buigen, doch zij moesten deinzen voor de hooge stijfnek-kige gestalte van kardinaal Mercier. Thans ondermijnen zij het gemeen-tégebouw. Hetzij' ze te Gent geen ge-schiikten» landiverrader vonden, hetzij ze dit goedje zelf wanti'ouwden, ze haalden uit het Verdrukte Praisisch Polen een opgedrongen burgemeester om de stad der Artevelden te besturen. Zij vonden enkele onbevoegde activis-ten, die nooit in een gemeenteraad had-dei- gezeteld: een advokaat zonder za-ken, die zelf beweerde geene 2.000 fr., per jaar te verdienen, een schoolmees-ter, die door het sluiten van zijn Engel-schen club op de biezen liep, een 00g-' arts zonder klanten, een ingénieur di;-« pour les besoins du porte-moawaie » opnieuw flamingant werd, hij v-r— -no«.-zaam zijn brooi verdiende in een bo-scheiden werkhuis van een paar jeir-sche machienbouwers. Die onbek^i-men moeten son stad als Gent besturen, wier administratie buitengewoon ge-compliceard is ! Die krachtproeve van het activisme op gemeeme-.îjk gebied to gedoemd deerlijk en sebandig te lukken. We hooren en verhemen trouwefâs uit het bezette land dat het gansch ac®» : vistisch avontuur mislukt is. Wat men noemt de bezadigt^e Duitsche ambtenaàrs van de Zivilverwaltung voor Vlaamsch België verbergen hunne ki-leurstelling niet. De Raad yan Vlaanderen is een fiasco. Het kc^ immers niets anders zijn dan een miskraam. De Jonge-Vlamingen waarvan een Hoi-landsche-Friesche-Deensche dominée de stichter en gï siel is, liggen overhoop met de zoogenaamde Unionisten, de aafi hangers der bestuurlijke en politieks scheiding. De hoofdredacteur van het «VI. N.» i: te Antwerpen zelf zoo versleten als eer penning uit den tijd van Maria Theresi; dat een vergadering van zijne Jong VJaamsehe vrienden het noodig achtt< hem een brief van yertromven en aan rnoediging te moeten sturen. Op die%ergadering, die onlangs plaat: had in de «Prie Zwitsers», te Brussiji werd aangedrongen op de ontbindin: van de Belgische gemeenteraden van be Vlaamsche land, een Vlaamsche m agis tratuur, ertz. We wenschen dat von Falkenhausen wiens eenjarige satrapie door ('1 Fransch- en Vlaamsch-Duitsche olailei van Brussel, Antwerpen en Gent 01 commando werd herdacht — daartoi 'overging. j Het is niet genoeg af te breken, rnei hioet kunnen herbouwen en om te bon wen moet men ook over de geschikti materialen beschikken. Wélpu'men kat de Duitsche regeering uitdagen de noo dige bevo&gde verraders in Vlaanderei en Belgie te vinden orn als gemeehtebe stuurders of als rechters, zelfs onde Duitsche voogden, de af te zetten ge rneenteraden en magfstraten te vervan gen. j De onmacht der activisten blijkt reed uit dé terreur die zij met behulp vn: <le Duitsche bajoneften doen heerschn; zoovyel in Vlaanderen aïs in het Walen land. Die terreur laat zich overal gevoe len. Wie met de activisten niet medewerk is verdacht en wordt door de geheimi Duitsclie polizie in het 00g gehouden Het leven is aldus ondragelijk gewor den. Wie echter hun den voet dwars zet ten, ondergaat het lot van Louis Fram-k Een dezer dagen zuilen wij vernamer dat schrijver3; en dichters als Augns Vermevlen, Van de Woeçteyne e. a. 0 jl naar Dusitschland zuilen gestuurd wor rien met andere vooraanstaande Vlannn gen. Laat de Vlaamsche bolchewiks maa: beg-aan. Hoe meer geweld, hoe meer on macht. Wij verheugen er ons om te: wille van België's zaak en ook terwilli van do Vlaamsche zaak, die de Dnit schers niet zullerç kunnen eompromitee ren omdat zij rechtvaardig is. Een rijk van dwang, En duurt niet lang. Ltonee du CASTiLLON Nota. — Een pas over den draad ge komen magistraat uit een Vlaamschi stad, zegde ons, zooals trouyens zoo velen uit België overgekomen landge nooten, dat het activisme geen parti j zelfs geene opinie is, maar zich bepaal bij individu's die geld noodig hebben Zonder de Hollandsche bladen zou met nooit ovor het activisme gesproken heb ben. Thans wacht bij.de opruiming di gespuis de kogél vanwege de Belgischi DUrger?. " 1 —-—wwv* — ■ Luxemburg en België Onvermijdelijk zal op de aanstaandi vredesconferentio de kwestie van lie groothertogdorn Luxemburg te berdf komen, Reeds herhaalde malen hebben wij if «Het Vaderland» artikelen gegeven, di( het standpunt der Luxemburgers zel en het standpunt der Belgen, wieo lie lot van Luxemburg niet kan onverschil lig zijn, deden kennen. Iedereen weet dat de Luxemburgers die in 1839 van ons werden afgescheurd niet beter verlangen dan een toenade met Beigië, waarbij zij hun eiger r-;nanî,ankel!ijkheiid niet aoudeoi verlie zen. Wat de Belgen daarover denken,wee men ook. Eii het werd onlangs nog klaar toege licht door M. Pierre Not-homb, die on der meer zegde : Indien België impérialistisch was, zo;: riet van het begin der viijandelijkheder en zonder zelf? redenen in het verleder te zoeken, het Luxemburgsch grondge >Jèd, dat-zijn eigen natuurlijke grenzer at>Ti zijn grens heeft, opgeëisoht hebben Indieii België naar een weerwraal* ^treefde, zou het zijn wil te kennen ge «feven hebben om zijn verloren goed te (rug te winnen. Indien België het gevoe vaw zijn eigen recht niet had, zou he het T^*'stel van het eertijds ten zijnei nadeele gepleegde onrecht, geëisc.ht lieb ben. Indien België zijne veiligheid bover ailes had gesteld, zou het zonder meei gedacht hebben dat het in 1914 Luik nie ten voile/ kon verdedigen, omdat het nie over Maeafcficht on T/uxemburtr beschik te- / ■ ! Doch België is niet imperialist. Nevens : ihem is ene recht ontstaan dat het kent, doch het sfrijdt voor het bestaan der - kîeine staten. Indien het niettemin zijn ! iedaaî zou willen verminderen eh een t vergoeding vragen die niet voldoende - zou gelijk staan met dit ideaal, zou het > Beigisch volk tôt den laatsten man op- - staan liever dan in de nationale gemeen-schap of vriendschap oude broéders te ? ontvangan, die er niet uit eigen bewe-, ging zouden komen. ■ En ziedaar tegenover het Luxem-^ burgsch drama, dat ik schetste.de schets " van de verheven juridische tragédie, die misschien bij den vrede, de verheven ' militaire tragedie van België zal verlan-} gen. De oogen op zijn verloren provin-1 cie gericht zal het weigeren uit eerbied } voor een onafhankelijkheid die eene der oorzaken van zijn overrompeling is ge-weest en die het door zijn eigen onaî-1 hankelijkheid doelmatig zal hebben ver-" dedigd en verlost. Is er iets meer waar 3 dan die laatste woorden ? Indien België 1 geen tegenstand had geboden, zou men " dan nog heden van Luxemburgs toe-' komst gesproken hèbben ? Zou de kleine " staat nog de kleinste kans hebben te her-leven, indien België moest verdwijnen 1 ' Neen, is 't niet ? Doch dit maakt den t®e-stand nog tragischer dan de door on-geciteerde sch ri j ver hem inziet, want in-3 dien België, door buitensporige toege-i vendheid geen belang meer stelde in Lu-xemburg en aannam dit land zonder de - minute waarborgen te zien herleven,zou - on?, land een risico op zich nemen, dat ,in geval van een nieuwen Duitschen (, aanval, zou kunnen er toe bijdragen, j België voor eeuwig te doen verdwijnen er; met België ook Luxemburg. - j België heeft dus niet alleen het recht maar den plicht békommerd te wezen . over de toekomst van het Groothertogdorn, zelfs Indien het enkel het belang 1 van dien staat overwoog. t Tevens hebben de Luxemburgers het ; eerst© recht zich te bekorrimeren om - België's toekomst. De verdragen kunnen - een provincie verdeelen, broederlanderi van elkander soheiden, de bevolking te- , ] gért haar wil versjacheren, zij kunnen . echter de belangen niet verdeelen van ^ hen, die de natuur en de geschiedenis bij , elkander hebben gebracht en wier lots-^ bestemming onsterfelijk gebonden is en . zal blijven. Daafuit vloeit dat de oplossing der Belgen die nadenken, uitstékend deze benadert, waar Wij de Luxemburger die het meest aan het status quo zijn ge-hecht door de ëvotiitie van hunne ge-dachten zien belenden. Niet alleen is het - de Bel'-ri-che opinie bijna gansch eens ? met dit intiem ver bond, die naast elkan- - der geplàatste unie, die beide zelfstan-digheid. diê op elkander steunen, voor het paraleel bestaan, de gemeenschap- ' ])eîijke vei-dediging, den gemeenschap-• pelijken voorspoed en de wederkeerige 1 vvijwaring in de wereld, doch die op- - lossing is ook alsof deze die de Duit-f st-hers en enkele onbewusten, die hen - vulgen, gedoopt hebben met den naam van Beigisch annexionisme. Instinktmatig kenden de Belgen die noodzakelr'jke gemeenschap . Wanneer ! zij protesteerden tegen de schending van de Luxemfrurgsche neutraliteii alsmede van hun eigen onzijdigheid, wanneer J zij in hun ziel en hun vteesch leden, om 1 het lijden dat hunne afgescheiden broe-ders werd opgelegd wanneer zij best in den vreemde de dolende Luxemburgers verdedigden, die door de onzijdigheid van hun slaat en hunne taal verdacht . U'oorkwamen aan hen die niet voldoende Luxemburg en zijne inwoners kenden. Door té strijden, wisten zij dat zij stre-den voor Luxemburg, als voor hun 1 eigen zaak. Zij voelen beter dan wie 1 ook, dat zij aangewezen zijn om de belangen van het kleine Luxemburg te ver-tegenwoordigen en te verdedigen^ van dat landje dat zwak, maar niet plichtig was, op de vredesconferentie, waar het groothertogdom niet zal aanwezig zijn, maar wel België en met welk een glorie-krans ! I Wat moet de Entente in geval van everwinning als minimum eischen? Dat , de Duitsche invloed uit Luxemburg- ver-, dwijne, dat het grc©t-herj(;ogdom niet . weer afgezonderd onzijdig weze, dat de ! open deur van Luxemburg gesloten worde. Wat moet België als minimum eischen ? Dat geen enkele vreemde mo-gendheid zich in Luxemburg vastzette. Dit ailes, dat de Luxemburgers ook eenparig eischen, kan verkregen worden zonder de verdwijning van den Lu-xemburgschen staat, indien de Luxemburgers en do Belgen elkander verlan over de formuul van een verbond, dat 1 zij elk van hun kant verlangen, een ver-; bond dat de Entente als een annexatie ; zal waarborgen, dat de veiligheid van België zal vrijwarén zoowel ais de indi-I idueele van Luxemburg ) I Riemr$ ait fieloië 1 ANJWEfâPEfi ' DE « GEiSENAU » De' Norddeutsche Lloyd heeft de te; i Antwerpen liggende « Gneseinau » ! verkocht aan dé Hamburgsche firma'. 1 Heinrich Schacht, die voornemen is het1 J schip tôt een vrachtboot met een draag-' ® vermogen van 11.000 ton te verbouwen. Il INSTELLINQ VAN ZEDENPOLITIE TE MECHELEN Bij verordening van von Falkenhau- •• sen, gedagteekend 27 April 1918, wor- li den te Mechelen, Pasbrug en Muysteni ' il bureelen voor zedenpolitie ingericht. •'] Deze bureelen staan onder de be-voegd- S heid van den Praésident der Zivilver- | waltung der provincie Antwerpen. DUITSCHE CORRECTIONEELE RËCHTBANK VAN CENT i In den nacht van 12-13 Januari wer- 1 den er in een magazijn der Roode To- 1 renstraat, bij middel van braak, veel II kleerstoffen gestolen. Worden daarvoop 1 verwezen : De Witte, Achiel en Van de \ , Voorde, Gabriel, van Gent, elk tôt 6 I l maanden gevang en 20 fr. boet, Baert 1 Pieter, ook van Gent, tôt 7 maand ge- I vang en 20 fr. ; voor verhéling krijgt | Alexander Karel van St.-Amondsberg," 5' i maand en 26 fr. i De Witte en Van de Voorde waren en 1 : blijven aangehouden. — Op 6 Januari werden er in een wo- | rame van het Gewat 4000 fr. ontvreemd. I Worden daarvoor veroordeeld tôt : Ver- | linden Maurice, 8 maand gevang; Dei. a j V. itte Achiel en Van de Voorde. Gabriel fl elk één jaar.. Voor allen beveelt de recht-- m bank de onmiddellijko aanhouding. &MSWÎSG © UWSSM | DE BURGEMEESTER VAN BERGEN (j VERMOORD Vrijdag 3 Mei, bevond zich de heer i Adam, burgemeester van Bergen en j |vot>rzitter van het Vœdingscomiteit in |{| jhet bureel van het comiteit, toen een ke-, |1 rel, voorzien van een karabdjn, in het I magazijn drong en den heer Bizin wilde M spreken, die a'fwezig was. Plotselin? 1 schouderde hij het geweer en gaf vuur m op den heer Adam, die irieeiizakte; hij1 w herhlaadde het wapen en vuurde in d© | richting van een bediende, die gelukkig- 9 iijk niet getroffen werd. De moordenaar 3 i verliet- da'irop het magazijn en zijn ge- | ; weer voor de derde maal ladende, vuur- j ■ de hij op mevr. Ij... die daar juist voor- < bij kwam. Deze werd aan het hoofet il getroffen. '"M 1 In razernij ontstoken, begon hij toen il al de' venstèrruiten der huzien, die in ;L-| zijn bereik waren, stuk te slaan. Met, 9 groote mainte werd hij aangehouden en ;f1 in het Sint-Leonardusgevang opgeilo- | ton. Dti heer Adam is aan de gevolgep zij- | ner wonden overleden. De moordenaar' '4| is een zekere Nicolas Marchai, wonen- J de Nieuwstraat, en neef van het clacht- i offer. Hij was soms onderhevig aan ze-, |j| nuwaanvallen. In een dezer aanvallen | heeft hij deze afschuwelijke maidaden | gepleegd. LUXEMBURG HET DUITSCHE SCHRIKBEWIND , J IN LUXEMBURG Onzo landgenooleri in de provincie Lu-'Il xemburg hebben ook veel onder de Duit- ' |i sche bezetting te lijden. De etappen-ins- | pecteur, von S.., die te Virton verblijf 1 houdt, hindert zich niet zachtmoedigo, I burgers in voile straat te kastijden, in- | dien zij volgens hem niet genoeg eerbied 3 toonen. Zijn grobtsle vermaak is de Belgen te ;fj ve-rpbchten de Duitschers te groeten. | Doch zoo haast, deze van verre een mof 1 zien aankomen, maken zij zich uit de S voeten. Nauwelijks te Virton aangekomen, ;| eischte hij de katholieke kerk op voor, l| den protestant?chen godsdienst, doch I'] door de persoonlijke tusschenkomst van | den nuntius, was hij verplicht dit ge-bouw weder aan de katholieken af ie I staan. Om zich te wreken, liet hij op (Te j kosten der stad een protesta,ntschen tem-< ,| pel bouwen. h De ontvoering der mannelijke bevoi' ^ j king gaat in al zijne brutalîteit voort. :! Voor de kleinste overtreding wordt men J riaar de gevechtszone gestuurd om ml- ] litairne arheid te vervullen. Ook de opeischingen staan aan de of* :ff de van den dag ■ JAARCANC, Nr 8o7^_ MAANDAG, 10 1918^

Er is geen OCR tekst voor deze krant.