.«HOP.ANC. Nr 958. HET VADERLAND IjUeine aankondigingen : 1 fr. per regel Groote id- bij overeenkomst DiensUanbiedingen : voor gerefonneer-den kosteloos. , - ' f J . . Belgisch dagblad, voorloopig te Parijs, 3, Place des Deux-Écus, 3 LEO VAN GGETHËM, Directeur Het nommer : 5 centiem (Front ea Frankrijk). ltt centiem (andere landen). Per maand (vooruitbetaald) : Frankrijk 1.25 fr. P—i 1 n » tt„11 A -t wl/1 OK Q AA A* VOOR DEN NA-OORLOC GEBRUIK VAN KUNSTMEST IN DEN LANDBOUW |!iê was voor den oorlog, één der Deze gevoeligheid spruit voort uit hf ne landen, misschien wel het optreden en de sterke vermeerderin waar bijna geen morzel gronds van schimmels en van verschillend htbaœr werd gélaten. Onze land- schadelijke insecten. Het is eerst vr: rs ontzagen zich geen moeite en tort geleden, dat de oorzaak dezer ziel mchtingen zooals de Boerenbond ten, van dit niet gedijen, is opgespoorc ?rbeeld voorgelicht, deinsden zij zoodat men voorheen spralk van gewa: or een nieuwigheid terug, indien sen, die den grond uitputten, van lan mwigheid voomitgang beteeken- dat uitgevlasd en uitgebiet was, via: lien die nievwigheid grooter op- bieten, klaver moede was. î kon verzekeren. Sommige gewassen hebben daar we ruim gebruik, de ruime produc nig last van b. v. rogge, aardappelen e s van kimstmatige, scheikundige baver. Dit zijn tevens de drie voornaan ,ffen ten onzenl, le vert daarvoor ste gewassen dier zandstreken, zoo d at ht loend bewijs. geen verwondering meer wekt, dat dez en oorlog, wanneer wij wellichl drie altijd door weer door den zan< voor een tijdje, op onze eigen boer worden gezaaiid. ■engst zullen moeten leven, zal Niet altijd ecbter zijn deze gewa: ruik van krachtmiddelen om den sen vrij van kwalen en er is één schc icw te bevorderen nog moeten deldjk insect het : wortelaaltje, dat ail en. Het zal overigens zoo zijn in drie zeer emstig kan plagen. Wannee nden eh het zal daarom — zoo daarenboven op datzelfde land eens i het ons toe — voor onze lezers de 4 jaar klaver wordt gezaaid, dan ka nder belang zijn te zien hoe een het gebeuren, dat aile jaren elk gewa indsch landbouwkundige in eene misluikt. Dan helpt het verbouwen va » tàtgave van de Telegraaf dit een vrucht, die niet door de aaltjesziei uk voor zijn eigen landgenooten ten wordt aangetast ,zeer veel, om d elt : plaag minder emstig te maken. il waar men den grond beteelt Sommige gewassen verdragen hetor ïuwt, gaan de gewassen minder dergelijke redenen niet, om twee jaa roeien ,indien men vele jaren achtereen op hetzelfde land geteeld f en denzelfden grond gebruik t. worden, b. v. de bieten, het vlas, erw ide dit bezwaar te ontgaan, kan 'en en in sommige streken de tarw< n zoogenaamd uitgeputten grond 0dk zijn er veel gewassen, die na ee jaren achtereen laten liggen of andere voorvrucht niet groeien willen t teelt den akiker een jaar niet en v- blauwmiaanzaad en spinazie na bit den grond gedurende dien tijd ten .vele andere gewassen na wintei de malen. Dit is het ouderwet- gerst, terwijl deze moeilijkeheid bover aken van den grond, dat wei- dien niet overal even hinderlijk is. zr voorkomt. Een middel tegen de schade, die me mder middel, om de opbrengst hierdoor van den verbouw van wintei de bouwgronden weer op een oerSft en het gebruiken van dat land i pedl te brengen, vindt men in het jaar daarop als klaverland. Aangt JOging van stoffen, die den plan- z^en de klaverplanten geen last hebbe i bevorderen. van de gerst, gaat de invloed van is classieke middel hiertoe, is het gewas op deze wijze ongemeifct voorbr : van mest; in den ouden tijd De oorzaak van het slecbte gedije îixd dierlijike uitwerpselen met van veel gewassen na wintergerst i srmengd, thans met en naast het naar ik m een nog niet geironden. H Braik van kunstmest. ■De vraag, die de landbouw heeft te Kunstmest Bwwegen, is wat geeft mdj de grootst Elk ziek gewas, heeft, even als e! Bgelijke geldelijke nitikomst van mijn ziek mensch, meer kans om de ziekt ■irijf. te overwinnen, indien heit goed gevoe ■ndkn er weinig menschen in een wordt met makkelijk verteerbaar, m< ■eek wonen en er is veel vruohtbaar veraterkend voedsel. Dit is een van d "i dat weinig geld kost om te koopèn redenen van het kunstmestverbruik e: 1 flioeite kost, om voor het ge- een der sterkst sprekende middelen, or , Bttik gereed te maken, dan bebouwt de dit gebruik te bevorderen en aan te ïx Ber hetzelfde land slecMs eenige jaren velein, doch de groote massa der kunsi ■b neemt dan weer nieuwe aikkere in mest wordt tegenwoordig gebrudikt o ■îrdk. Wordt de strijd om het be- gronden, die van nature de noodig Ban moeiMjker ,dan kan men niet plantenvoedende bestanddeelen niet b( Bf$r rno onzuinig met het landtgebruilk zitten en alleen met behulp van kuns-'a» B^aan en de boer moet op dezelfde mest een loonendlen oogst geven. lia ■"den blijven werken. Hij laat dan Men kan dit vergelijken met het hot Bp ® de 4 of meer jaren, het land den van kippen op een boerderij en i: ■sten, hij b esterai de akkers daartoe een hok in een stadstuin. Op de boej ,n, aard (bij gedeelten, zoodat hij derij, waar de kippen losloopen, vir er- V eveoveel land in gebrutik heeft. den zij veel voedsel, zij hebben weini er- M^anneer de landbouw nog weer ver- extra voer noodig, dit is net zoo met d » Br "H^wikkeld is, dan moet de land- planten op goeden grond. In het ho! a'p steeds al zijn land elk jaar een bij den stedeling vinden zij niets, aile ;e- ja zelfs een vollen oogst laten wat zij noodig hebben moet, hun kunsi M- Wjî^^ngen. Hij moet een h-ooge gel- matig worden bijgebracht; dit is be °P^rer^Sst van zijn grond halen, kunstmestgebruik op zeer schrale ^ H™"3 2011 hij ruimte moeten maken grond. yr eeTi ander, die zijn vak beter ver- Het gebruik van kunstmest is zee oud. De Romeinen gebruikten mergel ^ middel, om 't land elk jaar op- de Egyptenaren deden den Nijl hu: monder rustjaar, een vollen oogst akker kunstmafig bevloeien, het fili' laten geven ,heeft men ge- der rivier was de kunstmest. Zoo ka: 88 'n grootere verscheidenheid der men meer voorbeelden in do geschk gewassen en in betere be- donis vinden, doch de soheikunde heel en ontwatering der gronden on eerst duideldjk gemaakt, waarom d ^^■ slotte in het gebruiken van kimst- kunstmest nuttig workt, en welke sooi ten men bij voorkeur moet gebraiker ■ "rscheidenhfiid van gewassen en ont- Dis is voornameli jk het geval gewee? ^BenïiK van den bodem ,zijn de a,lier- t>ij het, gebruiken van kalizouten, waai ^■jiaamste middelen, om de op- aan veel plantonsoorten op aile zanc ^■^U6 vergrooten. Wij moelen deze en veengronden groote behoefte hebbe: ^■* oorzaken derhalve eors-t l->ehande- en waarvan de boer veel te weinig me ■; ooraf ga de mededeeling, dat het den sta|mest op den akker brengt. Vr'1 °ntwato.ren niet het geheel om- Een zeer sterk sprekond" voorbeeb *'vant bevloeien van droge dorre van het vordeelige gebruik van kunsi natuurlijk feitelijk hetzelfde, mest leveren de veenkoloniën in Grc ■ den grond een zoodanige ningen en Drente. 'gneidstoestand geven onderbre- In den ouden tijd, vond men te: andhaven ,zoodat de planten het zuid-ooeten der stad Groningen uitgc In i °?ficllt juist en volikomen naar strekte moerassen van hoogveen. Dit 1( B ln "çbben. verde na een oppervlakkige ontwaterin B,e Vruchtwisselîng een uitnemende grondstof voor turi B J'^^heirienheid der gewassen is Zoodra de geheele diikke laag is afgc ■ belangrijk, omdat de plan- graven ,vindt men zand aJs ondergronc Îf76ltde '?6was jaar in jaar uit Dit zand is uitermate arm aan planter B verbouwd, in den re- voedende bestanddeelen, doch door d *w°rden. uitnemende ontwatering door de vaai B- j°ndering bierop maken de wegen voor het turfvervoer is de watei K eQ' ^men en struiken en stand zeer gunstig voor plantengTOe: Bwonç ,vo.™leilde grassoorten, doch de terwijl het zand de eigensohap heefl •is-'n^r" "gewassen, grooten- het vocht voldoende vast te houden o: BlideT, voor den verbouw op den- op te zuigen. ■ *. F F (Wordt voortgezet). SCHETSEN VAN HET FRONT Terugkeer naar 't kantonnement Zeker, in dezen verbindingsloopgraaf, stapt er een lange kolon voor mij. Wat t mij betreft, mijn oogen gelukken er ter r nauwer nood in de diobte duisternis te : doorboren om de vage massa te onder-j scheiden die langzaam voortwaggelt en - waarvan ik, stap voor stap, den onge-, lijken plots afgebroken en schokkenden • gang volg. t De stappen klinken verdoofd op de , vochtige planken, waarop aardklonters neervallen telkens iemand tegen de - borstwering stoot. Het gewrijf, het wa-i pengekletteir, verdoofd© uittrœpen en - vloeken verraden onzen weg. De flau-t we lucht van vochtige aarde en st.il- > staand water beklemt de ademhal'ing. « Opgepast, 'nen draad. » Nauwelijks heb ik tijd om te bukken • ond%r het gewicht van mijn wegzak- - kenden ransel, Opgerioht houd ik half i omgekeerd den draad gespannen toi • dat een tastende hancT hem overgeno-l men heeft. Onverwaoht- komt er een ko-l gelregen op ons neer. Instinktmatig ; heèfr iedereen het hoofd gebogen tôt de i klapperstem van het machinegeweer - zic-h weer verwijdert. î Als mijn voet de plank mist, glijd ik telkeins in een kleverigen modderpoel. i Hefc is zoo donker dat mijn oogen den • weg niet kunnen volgen en dat ik op î sommige oogenbldkken als een blinde ■ de armen moet uitsteken. . y Wat later bots ik op het keteltje van i mijn voorganger. De rij staat stil. Wat . is er? Vragen worden geste!d, stem- - men worden onrustig. Een granaat slaat - al schuifelend een vijftigtal meters van - ons in en zijn davering heeft ons allen door elkaar gesohud. Terwijl een sol- i ferlucht onze aangezichten sc-hroeit, • worden de stemmen luider en verraden i meer ongeduld. Eindelijk gaat het weer ■ van mond tôt mond : i « Vooruit! » ■ Wij kruisen de compagnie die ons • komt aflossen en die stil sitaat om ons 1 te laten voorbij trekken. Vooraan de ka-! pitein, in zijn lichte regenmantel; dan de ineengezakte mannen, leunend op hun geweer of hun ransel tegen den wand. : Terwijl een vuurpijl de schaduwen > verlengt en weer doet inkrimpen, ver-I haasten wij den stap; als de diuistemds ; weer boven onze hoofden sluit, volgen s wij weer de oindelooze ganigen. vol i hoop op de aanstaande rust, terwijl wij i de mannen, die nu naar het gevaar ■ gaan, acbter ons laten. Nog zijn wij het doodelijlk gebied niet 1 voorbij\, Een vreemde lucht zweeft in ! den gang. Onze voeten strompelBn,over neergestorte zakken, over hoopjes grond of onvoorzieno sloofcjes. De vlam van een verre ontploffing verlicht even de wonden in den wand. En maar steeds 1 stappen we voort naar de streek waar ginder verre de hemel verlicht sohijnt [ als door den gloed van eene smis. Wij komen langs eene dwarslijn loop-1 graven. Eenigen tijd lang volgen wij ; eene gecementeérde baan waar een | gansche menigte aan den arbeid is. . Wagonnetjes rollen met oorverdoovend ! geraas over het spoor. Nu over een ein-delooze voetbrug, die door eene dicht . met gras begroeide vlakte loopt, over . slapende kanalen, acbter maskeeringen ' van gescheurd doek. ïleel hoog schuife-len granaten met vreemd gefluit voorbij ' om ginder ergens met een verwoeden ; plof neer te komen. De. voetbrug is zonder einde. Zwij ' gend gaan wij steeds en volgen de wis-^ selingen van 's vijand geschut om te zien of hij het niet op ons gemunt heeft. ! Wij gaan langs eenzame nleintjes vol | granaattrec.hters.Een paal bezit T>sg: een loshangende aanwijzersplaat : verder verheft zich zwijgend een bladerengor-i dijn. Plots lichten bliksemflitsen. Een vlak-ke klaarte broidt, zich over den gezicht-. einder uit en verlicht tôt het minste , struikje. Boomenrijen verheffen zich op den donkeren hemel. Het licht trilt , op het water der grachten. Weerglanzen scfhitteren op helmen. . Het is een onuegelmatâge vlam, die • voortdUrend weer opschiet en edndelijk ' pijn doet aan het oog. Nu gaan wij over het binnenplein van een hofstee. Het geraamte van het da-k . steekt zwart af op den donkeren nacht. Na het laatste salvo hooren wij de . laatste geruchten nog door den verren . echo weerkaatst. Bij het sein van een fluitje werpen wij ons vermoeid neer op het taluds van den weg, neergehurkt, languitge-strekt of op onze ransels neergezeten. Voor een tijdje vergeten onze schouders de kneuzâng van de riemen. Allerlei j sprekken klinken door elkaar. Wij zijn nu buiten de gevaarlij strook. Morgen zullen wij weer huiz en fcuinen zien. Met meer moed gaat t compagnie weer op marsch. Men z zeggen dat zij ontwaaM, is : Geroep gelach klinken hel op. • In een rij achter elkander volgen v slingerpaadjes door de velden waar < >r ze zolen in de veie aarde kleven. Vc e de. bareelen van de meerschen klots r" onze voeten door de waterplassen. V n gaan langs hofsteden waar nog lie e" tussohen de planken in de schur n heensijpelt. In de duisternis glimt 1 water van stilstaande poelen. Eiindel: le ,weerklinkt een harde steenweg onc ^ onzen voet. Stemmen roepen : ! 0 _ « Sluit de rangen ». n Wij gaan sneller. J- Zonder het hoofd te wonden gaan \ 1- moeizaam op zij bij het getoeter c sware automobielwagens. Wij gaan over een dorpsplein. n sombere toren gaat verloren in de du ternis. Aan zijn voet sluimeren Ioï " tractoren mèt breede wielen half v scholen onder de dekzeilen. Op den 3" wordit het drukker. Ruiters bespatl ■}' ons met slijk. Weer verdwijnt hun : S houet in den nacht. Rijtuigen dans le in oorverdoovend geraas over de kass De voerlui zetten hun paarden aan Uit de barakementen die wij voor gaan stroomt de klaarte ons te geme De lichten van de automobiel schui\ 11 over den weg. Wij stappen voort, (. V weinig verdoofd door al dat rumoer 'e De vermoeienis loomt zwaarder ons; wij praten niet meer; wij stapp n het hoofd gebogen, sneller voort aïs « kudde die den stal riekt. 1, Wat anders zweeft er nog voor onj vermoeiden geest dan het barakemi n waar wij weldra rust zullen geniete n Nog is zij ledig, onder de bleeke klaa ; van de lantaarn die grillige schaduv. l' op de zoldering werpt en vreemde gli r œn legt op het gastvrije stroo waa: 3r wirj ons weldra neer gaan vlijen. " ■ ■ '' » - —■'WWW ■ — IS is Ge?s®raaî de Grunn« i- n gepensionneerd 'P n Nu dat gene-raal de Grunne, terri riaa;l Belgisch opperbove'Ihebbor, c n leefii'jd hoeft bereikt die hem de v F" vulling van zijn beveJ belet^ toonen 1S dagbladen van Le Havre hunne gev ^ lens van sympathie voor dezen offic .. die eene welverdiendte ru)st eaat igen ten. ir « De keus van de BeJgisohe Regeeri was gelukkig,» zeggen de dagbladi 3'' «Generaal de Grunne was, voor m< n dan eene reden, de geschikte verb ir dingsofficier tusschen Frankrijk en B fl gië. Geboren in 1850, studeeirde hij ir 11 kollegie van La Chapelle, onder lfiidi van den beroemden bisschop van ( ls léans, Mgr. Dupanloup. Lr « Aanvaard in de Militaire school it Brussel, daarna in de Krijgsschool, 1 raar benoemd van geschiedenis en o-> logskuin.de, huwdo hij in 1874, Madel i.l ne de Montalembert, dochter van d n beroemden Franschen redenaar en Al s. demielid. d « In 1883, koos Leopold II den sel: 1- ter-enden leeraar, als vleugeJadudant it betoonde hem, zijn leven lang, ee ir diepe achting. Na cten dood van pri n Baudewijn, den oudsten zijner nev< 2- benoemde de onde koning kommandc ij de Grunne als ordonnansoffieier v n den j/ongvn prins Albert; zoo had hij eer godurendo veorschillendc jaren me j te werken aan de intellektueele en n 3- reele vorminc van dén heldhaftig ■e Vorst. t- » Den 3 Oogst 1914, alhoewel fi4 >1 ren oud, aarzelde de gewezen niiliti n niet; liever dan onder de Duitsche dw: ir arelandij te leven, ging hij zich opsl r- ten te Antwerpen met de Belgische T geering. » Gelàst met het toezicht der veix t- digingswerken van Antwerpen, wijd hij er zich aan toe tôt aan den aftoc h van den IJzer. Eerst te Oostende, d !t te Kales, dezelfde week, ontving ] twee zijner gekwetst© zonen en vernf i. het overlijden van eenen dorden in d e Kongo ; zijn vierde zoon insgielij ks ; k kwetst was sinds Oogst gevangene Duitschland. n » In November 1914, werd hij as k geduid door den baron de Brcquevil t. om het bevel te nemen over de Bel le sche Basis te Le Havre; van 1914 n 1918 vervulde deze oudie edelman zi kiesch ambt met eene groota ondi n schedding, eene onuitputbare goedhe Is eene verstandige krachtdadigheid, c 3- er veel toe hebben biijgedragen om I i. lot te verzachten van vele landgenoot ■s i.n ton baJlinKScM1?- h De Vlamingen z tegen het Âktivisme ou en wij geven hierna een lijst van sted en dorpen in het bezet gebied, die a ;ij den Duitschen rijkskanselier, von He ►n- ling, een protest zonden, dat door ■°r gemeenteraadsleden en door de bijzc en derste ingezetenen werd onderteeker ^ij De lijst der steden en gemeenten ht op verre na niet volledig — slechts en enkele plaatsen in de provincie Antw pen kon dit protest het buitenland 1 jk reiken — en met de uitzonderlij 1er moeilijkheid van de briefwisse,ling dit te begrijpen. Men weet ook dat Duitschers strenge straffen uitvaard den tegen de gemeenteraden die zi met de bespreking van het aktivisi zouden inlaten. 1er Wij geven onderstaande lijst dus e< voudig als document, daarbij wel do< De de opmerken dat zij, voor elk do: is- noodzakelijk niet al de notabiliteil ;ge bevat, die het gedrijf van den «Ra er- van Vlaanderen» afkeuren. eg De tekst van het protest luidde na; ,en noeg : àl- Excellentie, ep Door eene meedeeling den 19 Janu ©i- 1918 verschenen, heeft de zoogenaarr «Raad van Vlaanderen» de onafhan' t>i j lijkheid van de Vlaamsche gouwen i et. geroepen, daad die dient gelijk gesti 'en de splitsing van ons Vaderland !en twee staten en die onze grondwet n de voeten treedt. op Terzelfdertijd heeft eene afvaardigi en van den «Raad van Vlaanderen» ! «n weerd bij den Herr Dr. Wallraf, sec taris van state in hot Ministerie v ,en Binnenlandsche Zaken dat deze ra înt zich op den Vlaamschen Volks1 n ? steunt. rte Getrouw aan de grondwet, aan ons «n Koning en aan de eenheid van het E m- gisch Vaderland, teekenen wij krac -in dadig protest aan tegen deze houdi en deze aantijgingen. Ter bevestigi onzer gevoelens sturen wij u dezen p testbrief. De z. g. «Raad van Vlaanderen» ' een korps dat zich heeft aangesteld b teh onze wetten en instellingen. Oi bevolking is het in 't geheel niet et met hem en wij betwisten aan d: to- Raad aile recht om zich uit te geven en ons land en ons Vlaamsch volk ver er- genwoordigende. Wat onze bevolki de verlangt is een zoo spoedig mogel se- herstel van ons vrij land, van het i for en onverdeelbare België, dat zij ne b i€. nenlandsche aangelegenheden, de ta kwestie er in begrepen, zal regelen z< no- der vreemde tusschenkomst. "O RYMENAM îer in_ G. Imbreeht, werkman; Gh. Phili koopman; L. De Meyer, landbouwer; De Meyer, id.; A. De Bie, landbouw no. Eg. Van Camp, id.; Golvers Josef, i Léop. Van den Wyngaert, bak'ker; È Rems, molenaar; Petrus Aems, landb wer; Frans Nestor, blokmaker; Ch. \ den Bosch, smid; V. Van Winghs, lai bouwer; P. Van Rompaey; J.-Fr. F ." grims, landbouwer; D. Willems, b; , " ker; G. Valekaerts; E. Schermans, lai en bouwer; L. Vermeylen, id.; E.-N. V îa" meylen, id., N. Nys, id. ; D. De Vr .. id.; Fr. Van Uytven, id.; Fr. Thys, ] telier; G. Ventôse, smid; Henry \ en Looy, blokmaker; L. Van den Bos llC id.; L. Nys, barbier; J. Tobback; L. ns Groof; L. Vertongen, smid. sn, n '■ Boom Nuyens, gemeente.raadslid, schepe: burgemeester; G. Van Crombrugge, , meenteraadslid, schepene; Théo Lam 10" gemeenteraadslid, voorzitter van den en beralen kring; L. Roex, gemeenteraa lid; F. Verman, id.; W. Bellon, id.; Van Reeth, id.; P. Dewinter, id.; ur Scholiers, id.; P. Van den Bogaert, i irî" Bauwmans, id.; ^1" Emile Verstrepen. voorzitter van c 'e" katholieken kring; Eug. SpioUomaeko lid van den Katholieken kring; R. V k" Reetih, id.;; Cam. Van Geel, sécréta van den Katholieken kring; Dewacht ht pastoor; L. Meerts, onderpastoor; J. V an vloeten, id.; A. Lamot, secretaris v «j den Liberalen kring; J. Lamot, bestu <m lid van den Liberalen kring; Emile I en pens, id.; Fl. Macs, id.; De Schutt r®- volksvertegenwoordiger, secretaris \ in de Werkliedenpartij ; Comans, bestu lid der Werkliedenpartij; Spillem n- kers, secretaris van het Verbond c le, Vakvereenigingen; Cam. Van Wouv gi- secretaris der metsersvereenigingei tôt Frans Schoeters, bestuurlid der ti jn mersvereenigingen; Vande Velde Kai sr- secretaris der timmersvereenigingen id, A. Spanjaers, secretaris van het D( lie werkersbond; Ben Segers, bestuur let der Fabriekwerkersvereenigingen; en Jong Arthur .secretaris der Diamant] (Wordt vnortgezet) ileuws ait Belflil IÊIJMLB UR & en HET LEVEN IN EELEN rt- £e'iten en konijnenlkweek heeft >' de eene groote uitbreiding genomen. Ieder- |n_ een, tôt de goede burgers toe, heeft eene id_ goit of konijnen; geitenmelk is zeer js voedzaam en komt onze kinderen goed van pas. Zoo lmmen we er nog toe — en Jr_ met natuurlijk ons zelf wat eten uit 3e_ den mond te sparen, — ze het noodige j.e voedsel te kunnen geven. is Ailes slaat nog maar voortdurené op; de elkeen vraagt zioh af waar zulks heen 'o- moet. De gegoede burgerij en het boe- c,h renvoîk kunnen zich natuurlijk nog van ne ailes aanschaffen, maar met den werkman, den ambach'tsman en den nering- >n" doener is het heél anders gesteld; want in* niet alleen is ailes peperduur, maar :P> daarbij is voor velen de broodwinning en ontgaan, en meestal de winkels sluiten ad bij gebrek aan bevoorrading. ?e- —- - ■ ■■■' ■■ ■ www 1 iw ,n De sfrijd ia het Noordea de ie- 'î1'" Ludendorff levert op dit oogenblik twee verschillige slagen in volstrekt uit-^ eenloopende richtingen. Zijne bijzonderste poging richt hij ng thans tegen Poperinghe. Maar het is 3e- klaar, dat hij, eens deze sfad in zijne re- macht, zijne krachtinspanning zal voort-an zetten en zijne stoTmbataljons met tan-ad ken, vlammenwerpers enz. vooruit zal vil zenden in de riehting der kust. Voorze-ker ligt de verovering van de kust nauw ;en aan 't h art van den Duitschen opperbe-velhebber. De vijandlelijke opmarscth ht- zou daarbij de Belgisch-Britsche striij(d-ng kraohten, die de lijnen van den IJzer ng nog verdedigen in eene zeer haohelijken ro" toestand brengen, daar de ondergeloo pen landerijen die den Duitschers allen r toegang van den linkeroaver van den U1* vermaarden stroom ontzeggen door den lze vooruitgang zelf onnuftig voor de ver-' -ns dediging zou maken. Maar men kan zich en op Poperinghe niet werpen zonder den ^ Katsberg en den Kemmelberg, sterk te bezetten en het is dus tegen deze twee hoogten dat de vijand zijne grootst© inspanning, doet. in- Dank aan eene welgelukte overvleu-al- gelingsbeweging en een overvloedig en >n- aanhoiudend gebruik van brandende vloeistoffen is de vi'jand er gister in ge-lukt post te vatten op den Kemmelberg. De verovering van deze stelling is, wij ps, willen het niet onder stoelen of ranken F- verbergen, een spijtig voorval en er er; moet onmiddellijk worden gezorgd om d-; do gevolgen ervan te voorkomen cf te Jf. begrenzen. Negen Duitsche logerafdee->u- Hngtan konden tusschen de golvingen an van het terrein dat de hoogtè omringt doorglijden en een hœk vormen in de 'el" lijn der bondgenooten. Men moet thans, kost wat kost, verhinderen de andere verdedigingswerken te overvleu-er' gelen, die als as de baan Bailleul-Ieper oe' hebben en als steunpuntem de hoog-ten van Locre, van dien Scherpenbeng ^n alsook het dorp van Glytte, waar de vij-and giister na bloedige gevechten werd opgehouden. Onze Britsche bondgenooten zullen wel begrijpein dat deze zaak hen rechtstreeks aangaat en dat de «Home Defence» (ve-rdedaging van land le' en huis) vooreerst het behoud van de banen naar Duinkerken veireischt dan ' '' wel het behoud in Engeland van strijd- ; krachten bestemd om een veronderstel-^ den indran? af te weeren. p Nu, indien de slag in het noorden ons, d . zooals wij het bewezen, in zekare mate onvoordeelig was, mag deze meer in het' ien zuiden geleverd, reeds op dit oogtnblik, ^ als voor den Duitschers verloren aan-ar' zien worden. De sebitterende herove-ris ring van Villers-Bretonneux, van een er gedeelte van Hangard en van de hoog-er' vlakte die deze beide dorpen afscheidt an vernietigt de hoop welke Ludendorff Jr_ mocht behouden zich den weg naar Amiens vrij te maken. De hevigheid er< van den strijd en de zetlfopoffering van an de Duitsche troepen bewezen nocihtans jr. afdoende dat Ludendorff er aan hield. le_ Maar zijne stormkolonnen studtten ;>p ler den verbitterden wedeirstand der bond-eF) genooten en moesten telkenmale met j ; zware verliezen terug. Langs die zij de m! is die toestand d'us beter maar dit ,.o<u ei. toch onvoldoendc wezen indien men, ; door kraohtdaddge maatregelen, den vij-)k- and in het noorden niet kon tegenhou-lid den en de eenige hinderpaal die de vlak- i De te die naar de zee leâdt tegen allen aan-»*. 3e- val te vrijwaren^ / m. w.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.