Het Vlaamsche nieuws

2144 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1915, 15 April. Het Vlaamsche nieuws. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/dj58c9sp74/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Donderd&g 15 Âpriî 1915. Eerste Jaarg Nr 91. Prijs : 5 Centiemen door geheel België Vlaamsche Nieuws i Het best ingelicht en meest ver&preid Nieuwsh lad van Eelgîë, - Ver schijnt 7 maal per week ABONNEMENTSPRIJZEN : per week 0.3S « Per 3 maanden 4.— Per maand 1.50 I Per 6 maanden 7.50 Per jaar 14.— IBESTUUR Hooïdopsteller : Alfons BAEYENS Beheerder : Ant. VAN OPSTRAET iiiii.MI_iimmim.JI ii i II.IM BUREELEN: Roodestraat, 44, ANTWERPEN Telefoon 1990 AANKONDIGINGEN : Tweede bladz., per regel 2.50 I Vierde bladz., per regel 0.50 Derde bladz., id. I.— | of volgens overeenkomst. Doodsbericht 5.— lcaMiamMlg.«afe»WillfriMfcliT*IGMBfcilll« MI «mararema ■ «! — Waarom ze wegblijven Vluchtelingen, die pas teruggekeerd | ùjn uit Holland en Engeland, en nu i Tieer hun gewonen doen hernemen, ver-. reilen dat in den vreemde nog vele Bel-| jea verblijven, die hier best hun zaken ' zouden kunnen voortzetten, zelfs nog geld verdienen, en het hunne bijdragen om, zooals de term luidt, geld onder de menschen te brengen. Ze verkiezen weg te blijven, in den vreemde geld uit te geven, hetgeen ei-genlijk een dubbel verlies daarstelt, en in nietsdoen het einde van den oorlog af te wachten. Is het alleen uit schrik? Och neen, want zij die terugkwamen lieten het we-ten aan wie achterbleven : er is geene reden om te schrikken of te beven in België. De praatjes van Duitsche wreed-heden worden door de feiten weerlegd, en de toekomende gruwelen, het ver-moorden der bevolking en 't uitbranden der steden, bij een mogelijken aftocht der bezetting, bestaan alleen in het zieke brein van krankzinnige journalisten, die zich heel intéressant, doch tevens bela-chelijk maken in de oogen van de sukke-laars die hun proza lezen. Is het dan uit belang ?Och neen, want het belang der wegblijvers zou precies [ wezen terug te komen. Zij geraken, door hun afwezigheid, in tal van moeilijkhe-den : zij krijgen last met hun huisbaas, i of met hun huurders ; met hun leveran-ciers of met hun klanten ; met den ont-vanger der belastingen, en met hun ban-kiers.Ze zouden hier veel goedkooper leven, daarbij. Want het dient gezegd, dat niet allen in den vreemde leven op de kosten van komiteiten en liefdadige personen : daar zijn er wel, en veel, en met zeer gekende namen, die hier den grooten i Jan uithingen, en die ginds niets anders 1 zijn dan doodgewone schooiers en af-haalders,klaploopers en uitbuiters. Manr [ daar zijn er ook die van niemand iets : willen noch aanvaarden, en geheel en [ gansch op eigen middelen bestaan. Nog eens gezegd : het belang van die men-is •. terug te komen. Wat weerhoudt hen dan? Een zeer menschelijk iets : de luiaar-: dij. Ge kunt dat ook een anderen, minder leelijk klinkenden, maar ook minder juisten naam geven : het behaaglijk ge-voel van rust, bij voorbeeld. Doch in den grond blijft dat juist hetzelfde. Daar zijn « menschen van affaire », die I niet willen terugkomen ; anderen die te-t rugkwamen en weer wegliepen ; nog anderen die weer zijn gekomen en die zuchten, en zeggen : « 'k Wou dat ik weer rustig in Holland of in Engeland zat ! » Noch schrik, noch belang geven hun die woorden in. 't Is, gelijk ik zei : de luiaardij, de ! )lem, de zucht naar rust.. Ieder kieze 't woord dat hem 't best bevalt, om uit te drukken wat hetzelfde is. Daar hebt ge een zakenman, die vijf-en-twintig jaar, soms minder, soms meer, zijn handel dreef, zonder verpoo-j zen, Hij stond achter zijn toonbank, en « geriefde » de klanten met koffie of bit-terpeën, met rijst en suiker, met kieken-eten of witte boonen. Hij was kruide-! nier, of apotheker, of bakker, of var-kensfrutter, en jaren lang, van den mor- gend tôt den avond, woog en mat hij d waren, verpakte ze in zakskens of doc zen, bond ze saam en komplimenteerd dan de koopers beleefd de deur uit, iih het eeuwige : « Dank u wel, madam; da, madam ; tôt den naasten keer astew blieft, madam ! » Stel u nu zoo een mensch voor, plol seling uit zijn midden gerukt, het mic den van vlijtige werkzaamheid waari hij opging. Nooit heeft hij « vakantie genomen. Op en al na de kermisdage een uitstapje met een pleziertrein naa Oostende. Misschien ook eens, met hc reisgezelschap van zijn gazet, naar Pe rijs of Zwitserland, waar hij dan vec vermoeider van te huis kwam dan h ooit van hard werken was. Een wezer lijke ontspanning heeft hij nooit gekenc Daar rekent hij niet op zoolang hij zi ken doet : dat is voor later, als hij ee appeltje voor den dorst zal hebben, a] hij eff zijn sloefkens zal gaan leven,war neer hij oud en versleten zal zijn. Nu heeft de oorlog hem eensklaps di rust doen kennen. In den vreemde hee: hij eerst den angst der onzekerheid g< kend ; hij heeft getreurd om de ram die zijn vaderland trof, van welke me hem zegde dat geen steen bleef overein staan. Hij heeft danig gesumpt over h< verlies van zijn huis, maar zich dan g< troost als hij hoorde dat ailes fel ove dreven was, en dat zijn have en goe veilig waren. Hij is heelemaal op zij stel gekomen, toen de berichten luidde dat Antwerpen grootendeels was g< spaard, en dat de zaken stilaan werde hernomen. Nu is hij weer den oude ; h weet dat alleen de vreemde bezetting c stad een ander uitzicht geeft... Maar h komt niet terug, omdat hij in de dage van gedwongen vakantie die hij nan heeft leeren ondervinden hoe gemakki lijk het is niets te doen, en hoe aang< naam, van het leven te genieten, c schoonheid van onbekende streken \ aanschouwen, als men niemand tôt la; moet zijn. Hij renteniert wat vroeger dan h meende te doen. En nu zoudt ge willen dat die flen mer terugkwam, en weer ging werkei en weer boonen verkocht, of suiker, < koffie, of pillen draaide, en paksker maakte? Dank u wel, madam, merçi, g moet eens komen !... De man is aan luiaardij gewoon g< worden, maar wil dat niet bekennen. E daarom blijft hij weg, en zal hij wegbli; ven en verschuilt hij zich achter allerh voorwendsels ; daarom geeft hij zich u voor een vaderlandslievenden held, di den geboortegrond niet meer wil betri den, zoolang den voet van den overwe diger daar nog de vrijheid verdrukt !. Daarom doet hij mee met de krankzir nige dagbladkrabbers en met de frous sards, die hun broekschrijverij dekke met de nationale driekleur. Zijn handelwijze is begrijpelijk, uil legbaar : ze is zeer menschelijk. Maar we moeten hem daarvoor nie dankbaar zijn. We moeten hem ook nie verontschuldigen. We hebben de droeve dagen van noo doorgemaakt zonder hem : we zullei hem kunnen missen, als zullen terugko men de blijde dagen van overvloed. Alek. gw—mifHTMim—i—tnm—wnwMtmaiM^fffrni iiihhibi nnimnm Het aanstaande tooneelseizoen lu gewone omstandigheden, hebber tooneelbestuurders op dezen tijd van hel jaar hun gezelschap reeds samengestelc voor het volgende tooneeljaar, en kunnen zij zich bezig houden met het vast-stellen van hun repertorium. Thans is er niet kunnen aan gedachl worden zoo te doen. De meeste artisten, van het gesproken tooneel en van de opéra, zijn in het buitenland en voor ve-i len blijft het twijfelachtig of er wel gespeeld zal worden den volgenden win-! ter. • Wij blijven in deze zeer optimist : wij denken dat er wèl zal gespeeld worden, omdat niets zoo gauw vergeten wordl ! dan oorlogswee, en dat het publiek, hoe 7jeer het ook door den oorlog werd be-proefd, bij de eerste gelegenheid uitspan-aing zoekt. Voor de Vlaamsche Opéra is de kwes-^ van herbegiimen echter niet gemak-felijk. Artisten van talent zijn aan hel front ; één is krijgsgevangene ; anderen 2ijn in Holland en in Engeland. Gesteld dat de oorlog geëindigrl'.zij vôor het be-Sin van het tooneeljaar, '—• wat we allen "erlangen, — staan we nog voor dit 'eit, wairmede onder aile omstandighe-' en rekening zal moeten gehouden worden, dat bij de moeilijkheid der aanwer-ln8 der artisten zich komt voegen de ^waren van het vormen van het repertorium,De grond, de basis der Opéra zou «*ten zijn : Vlaamsch werk. We heb-tnktde jaren gehad dat dit zéo was, doch in de laatste jaren was dit juist hc omgekeerde.De hoofdschotel was vreen I de kunst, en hoofdzakelijk nog Duilsch kunst. Nu bestaat vrees, dat het publie hiervan minder zal houden ,en wegbli, ven, als Duitsche stukken worden g< speeld. Het is best mogelijk dat het publie zoo redeneere, ofschoon dit zoo dwaa mogelijk zou wezen. Wat heeft kunst t maken met oorlog en zijn gevolgen? E of de Duitschers over of in den IJze liggen, zijn de Meesterzangers daaror minder sehoon? Zouden we den Troir petter van Sackingen niet meer wille: hooren, omdat wij hier Duitsche pijper hebben zien voorbijtrekken? Of zoude: we de Tooverfluit, Don Juan, Figaro' Bruiloft verwerpen, omdat Mozart ee: Oostenrijker was? Te Londen, waar men toch voor he oogenblik niet erg Duitschgezind is,woi den koncerten gegeven, en op het prc gramma vinden we geregeld de name van Wagner, van Gluck, van Mozart van Schuinann, van Beethoven en Men delssohn. De stugste Brit laat niet na di koncerten bij te wonen, en maalt er nie om of de mooie muziek die hij hoort a of niet is made in Germany. Ons publiek zal niet dommer zijn da: het Engelsche, en uit de Vlaamsche Ope ra niet wegblijven als, bij de heropenin; van den Schouwburg, ook weer Duitsch stukken op het speelplan staan. Het zou echter ook logiek moeten ziji en drukker de voorstellingen van Vlaam sche werken bijwonen, al ware het maa Iuit nationalen trots, en om het praatj te logenstraffen dat inheemsche werkei geen volk lokken Maar als 't nu toch eens bleek dat de belangstelling voor Duitsche werken minder was of geheel uitbleef, wat dan? Dan durven we hopen dat de pure fla-e minganten minder puur zullen wezen dan Benoit, die toch wel eenig gezag ; ^ heeft om in deze kwestie mee te praten, en die, toen hij de mogelijkheid besprak % van de stichting eener Vlaamsche Opéra, ook voorzag de opvoering van vreemde werken, van aile scholen, uit aile ta- ! * len. Men zal dan wel zoo vriendelijk j " willen zijn niet alleen de belangen van ■ 11 den Royal te dienen, maar ook toelaten " dat Fransche werken, waarvan er zoo- ; n vele mooie toch nooit meer op de Graan-r inarkt worden verkocht, gevoegd wor- * den bij het repertorium van onze Vlaam-" sche Opéra. Hoe zeer we ook in norina-■| le omstandigheden zouden houden aan 1 de handhaving van den tegenwoordigen toestand, en de Fransche stukken slechts • bij uitzondering toelaten, — in den hui-" digen tijd, zouden we aandringen opdat n er veel zou door de vingers gezien wor-s den. l" Onze Koninklijke Nederlandsche Schouwburg zal, voor de aanwerving c van artisten, niet voor dezelfde moeilijk-:t heden staan als de Opéra. We hebben er -* reeds op gewezen dat een zeer goed ge-P zelschap saam te stellen is met de artis-n t'en, de ouderen en de jongere, die in ^ Bèlgië zijn gebleven. Voor enkelen zelfs - bestaat nu de gelegenheid om zich te ^ doen gelden, welke zij nooit gehad heb- ben. " In zake repertorium, rijst dezelfde u vraag als voor het gezongen tooneel : Zal u het publiek niet wegblijven, stelselma-tig, bij de opvoering van Duitsche stuk-î} ken, waarvan we vroeger de uitgezoch-ste, geestigste blijspelen en tooneelspe-len kregen, in de jongste jaren, onder '3 voorwendsel van nieuwe kunst, aange-n vuld met eenige der saaiste, vervelend-'» ste prullen der Duitsche dramaturgie. We gelooven het niet. We denken dat von Moser en Blumenthal, en Haupt-e mann en Sudermann en Fulda en Bahr, e om maar de bekendste namen te noemen, ' niet zullen verafschuwd worden om hun .. nationaliteit. De Eer, De IVevers, Het 'J IVil Paard en 't Zangersfeest, 't Verlo-den Paradijs en 't Concert zullen ontroe t- ren en vërmaken ; het moêt al een tries-i> tige pezewever zijn die zulke werken zou >f willen vervangen door de Filistijnen of s Voor 't vet varken. e Als wij het nieuwe speelplan moesten samenstellen, gaven we daarop de eere-plaats aan Nathan de Wijze van den n Duitscher Gotthold Ephraïm Lessing, i- omdat dit klassieke meesterwerk een ;i hooglied is van verdraairzaamheid voor it aile menschen, in aile landen. e Doch als 't ook hier niet anders kan, zou het onuitputtelijke Fransche reper-1- torium, dat zoo langen tijd, uitsluitend • schier. onze schouwburgen van stukken i- voorzag, kunnen aangesproken worden ; - terwijl de Engelsche, Italjaansche,Noor-n sche tooneelwerken gemakkelijk zouden aanvullen wat er zou te kort komen aan > oorspronkelijk werk. Hier kan dus gespeeld worden, zonder t eenige moeite, terwijl voor de Opéra de t zwarigheid ligt in de samenstelling van het gezelschap. , Maar... Wie is bestuurder? Feitelijk zijn ten gevolge van den 1 oorlog aile kontrakten gebroken, ook die, welke de Stad tegenover de schouw-burgbestuurders — en wedcrkeerig — verbindt. Een geschil tusschen heer Fontaine en heer Spelier, pachter van de gelagzaal, heeft de Stad in dezen zin doen houding nemen. Voor den Kon. [. Nederlandschen Schouwburg is, door e het bepaald heengaan van een der be-k stuurders, heer V. d. Horst, de ven-u nootschap Bertrijn-V. d. Horst ontbon-y den, en is ook hierdoor reeds, haar kon- trakt met de Stad gebroken. ,, We weten niet of de heeren L. Ber-g trijn en H. Fontaine het bestuur hun-ner wederzijdsche schouwburgen weer ;1 hebben aangevraagd. Dat heeft trou-r wens voor dit artikel weinig belang. Wat echter te wenschen zou wezen, is dat de Stad zich in de toekomst wat minder bemoeide met het Bestuur van den Schouwburg, en dat de bestuurders zoowel als de acteurs, die de kabinetten 5 der schepenen, der sekretarissen en bu-j reel-oversten op het Stadhuis meer dan noodig was, bezochten, werden wande-t len gezonden. Driessens bestuurde den nieuwen Schouwburg van 1874 tôt 1879; de « vijfmanschap » : Driessens, Van Doe-1 selaer, Dierckx, Lemmens, Van Kuyck, ' deed dit twee jaren : 1880-1881 ; Van " Doeselaer bestuurde van 1882 tôt hij in 't 1904 werd verdrongen door een paar , onbevoegden, die ailes rerwoestten wat door lange jaren ervaring was saamge-bracht ; we kregen dan een Holland-1 schen voogd, om goed te maken wat het " amateurism had vernield. In de eerste ï dertig jaren bepaalde het stedelijke toe-e zicht zich bij den adininistratieven kant der zaak : het is mogelijk dat de Vlaam- 1 sche dramaturgie niet danig bloeide, - maar we hadden een Vlaamsch gezel-r schap, Vlaamsche tooneelspelers, een 2 Vlaamsch ensemble, dat niet moest on- 3 derdoen voor het beste, wat men thans ' in Holland heeft, Sedert het opduiken der schoenmakers en der goudsmeden in het bestuur, is het stedelijk toezicht uitgebreid tôt meer andere dingen, en wordt de bestuurder meer en meer ge-hinderd in zijn bewegingen. De Vlaamsche dramaturgie is er niets beter om ge worden, maar we hebben ook geen Vlaamsch gezelschap, geen Vlaamsche tooneelspelers, geen Vlaamsch ensemble meer, die kunnen vergeleken worden bij die van de periode 1874-1904. Of we die niet kunnen terug krijgen? Zeker. Als de Stad al de amateurs en wijsneuzen, die haar willen leiden en voorlichten in haar optreden tegenover het tooneel, verzocht zich met hun werk t< bemoeien ; als zij eenvoudig hare tus-schenkomst bepaalde bij het administra-tieve toezicht, en den bestuurder, — als deze een bevoegde bestuurder is — vrij liet te besturen zooals hij het verkiest, zou er al veel gewonnen wezen. Ik zou wel geneigd zijn om hier nog wat bij te voegen. De steeds toenemende iianenging van de Stad in het bestuur vin de Schouwburgen, heeft niets ver-Heterd van wat vroeger niet goed was; integendeel zijn er misbruiken bijgeko-men en andere dingen gebeurd, die best hadden kunnen achterwege blijven. Het eenige resultaat is geweest : dat er ge-durig meer en meer geld uit de Stads-kas is gegaan, zonder baat voor de kunst. Als men nu eens het omgekeerde pro-beerde? Als men nu, in plaats van de bescherming die men verleent en het geld dat men geeft, om het tooneel onder een zeer denkbeeldig en niets voôrt-brengend toezicht te houden, — de Schouwburgen eens wat deed opbren-gen?Als de Stad hare Schouwburgen ver-huurde, zou zij er gemakkelijk meer ( uithalen dan zij er nu insteekt, en, met een degelijk, zaakkundig lastboek, zou ;-,ij, op kunstgebied, precies hetzelfde re-rultaat bereiken. Ik meen zelf dat de uitslag beter zou zijn. Onder een bestuurder, die èn acteur èn zakenman is, kan het theater, zonder stedelijke in-menging, gedijen, zonder dat de kunst gevaar zou loopen. De Stad zou daar de f>roef wel eens kunnen mee nemen. Ze >nt wel toe dat de eerste de beste nee-'rTrfgdôéner, onder' voorwendsel van kunst, zich als directeur-per-occasie voordoet. Me dunlct dat het • voor de waardigheid van Stad en kunst tevens beter zou wezen, als aan al die grappen een einde werd gesteld, en dat men het bestuur van de Schouwburgen eens en voor goed overliet aan wie dat kennen van beroeps- en studiewege : dat mag nooit een bijbaantje noch een pleziertje voor den eenen of den anderen chef-de-bureau zijn L. K. Kunnen Belgen als Duitsche onderdane» beschouwd worden ? Het Weener Gerechtshof heeft on-langs uitspraak moeten doen over eene in zichzelf weinig belangrijke zaak, maar die echter niet van belang ontbloot was, daar zij een gewichtig principieel stand-punt opwierp. De kwestie was namelijk of, door het feit dat het grondgebied van een land door den vijand bezet wordt, een onder-daan van dat land zijne nationaliteit niet verliest. De beschuldigde Dubois, geboren te Gent, werd vervolgd wegens bet bedrij-ven van twee aftruggelarijen ten nadeele van den Russischen konsul te Weenen gepleegd. Dubois boette te Breslau eene straf uit, die hem door de Duitsche over-heden was opgelegd. De Oostenrijksche diplomatie vroeg derhalve aan het Duitsche goevernement de uitlevering van den afzetter, vraag waaraan de Duitsche regeering gevolg gaf. De verdediger van Dubois deed be-langwekkende gronden gelden om de be-voegdheid der Oostenrijksche rechtbank in dezen te bestrijden. Hij beweerde namelijk dat Dubois, Belg zijnde en geboren te Gent, stad die door de Duitschers bezet is, Duitscher geworden was, en dat derhalve de Duitsche regeering het recht niet had om beschuldigde aan Oostenrijk uit te leveren. De rechtbank vereenigde zich echter niet met de zienswijze van den verdediger van Dubois en verklaarde dat de uitlevering regelmatig geschied was. Deze uitlevering had plaats onder toepassing der bestaande traktaten. De soevereine rechten van Duitschland werden in deze zaak volkomen geëerbiedigd. De rechtbank oordeelde in deze zaak dat de beschuldigde zijne nationaliteit niet verlo-ren had door het eenvoudige feit dat het Belgisch grondgebied zich thans ondei Duitsch bewind bevindt I DAGELIJKSCH NIEUWS OORLOGSKAARTEN. — In ver-schillende koffiehuizen hangen tegen-woordig groote oorlogskaarten, waarop dag voor dag, na lezing der oorlogsbe-richten, de posities der strijdvoerenden met vlaggetjes worden opgeteekend. Voor vele burgers ,die niet zeer sterk zijn in aardrijkskunde, is het een heel ver-zet nu en dan deze kaarten te gaan na-zien.Weet men ook dat deze kaarten zorg-vuldig worden nagezien, en dat Duitsche officieren de juiste plaats der verschillen-de legers langshenen het front aandui-den.In zekere lokalen waar de vlaggetjes der verbondenen wat te ver waren voor-uitgeschoven, werden ze verplaatst, naar de berichten luiden van den Duitschen staf. EEN EERSTE MEIFEEST. — De socialisten aller landen zullen dit jaar geen Eerste Meifeest vieren. Het feest van den Arbeid vieren als allen arbeid stil ligt, of ten naastenbij, is overbodig. Doch de Eerste Mei heeft ook sedert den beginne af een andere beteeke-nis gehad : hij is niet alleen het feest van den arbeid, hij is ook het feest van den V rede. Maar ook dit feest kan bezwaarlijk ge-vierd worden. Het Vredefeest moet uit den aard der zaak wezen een anti-milita-ristische betooging, en hoezeer die nu ook te pas zou komen, toch is het zeker dat de toelating om die te houden achterwege blijven zal. En zoo dragen de omstandigheden bij om de politiek van « C'est le moment de nous montrer, cachons nous!» op den voorgrond te brengen. We zullen niet be-weren dat niemand daar plezier in heeft ! MILITIEVERGELDING. — UITBE-TALING. — De uitbetaling def militie-vergelding zal wekelijks geschieden ge-durende vijf dagen in de festzaal, Meir-plaats, te beginnen met Donderdag 15 April aanstaande. De rechthebbenden dienen zich per» soonlijk aan te .bieden tusschen J.o en 4 urtn (torenuur) de hiernavermelde dagen en in alphabetische orde (volgens naam van den militair) : Donderdag : van A tôt en met De D. ' Vrijdag: De F. tôt en met H. Zaterdag : I tôt en met Q. Maandag : R tôt en met Van de W. Dinsdag: van Van de Z. tôt en met einde. Heeren ELECTRIEKBEWERKERS vraagt de prijs voor al uwe benoodigheden, slsook voor de nieuwe lamp 0SR1M.12 WATT van 100 KiARSEN bij depothouders dur lamp 210 KATTÉ & C". Handelslei 149, Antwerpen IN ONZE GEMEENTESCHOLEN. — Van af Dinsdag j.l. zijn de schooluren als volgt gesteld : 's morgens van 10 tôt 1 uur 's namiddags en van 3 tôt 5 u. (torenuur).De studie is opnieuw heringevoerd. 1 ONDERSTAND AAN WERKELOO-ZEN. — Er wordt ons verzocht de aan- ' dacht der overheid van Borgerhout te : roepen op den neteligen toestand waarin zich de werkeloozen in deze gemeente be- -vinden. Eerst en vooral krijgen ze veel ( minder onderstand en moeten om hem te ontvangen somwijlen meer dan 3 uur in wind en regen blijven staan met honder- ' den aan hetzelfde uitbetalingsbureel. s We meenen dat de tijd gekomen is in dezen toestand eene verandering- te bren- « gen. , BIJ ONZE VLUCHTELINGEN IN 1 HOLLAND. — De firma Hudig en Pie- i ters te Rotterdam deelt mede, dat het in ( haar voornemen ligt, hoofdzakelijk met j Belgische vluchtelingen kortelings van Rotterdam uit op Tilburg te gaan varen. ( Zij het dan ook niet in regelmatigen dienst. ( BIJ DE BELGISCHE VLUCHTE- 1 LINGEN IN ENGELAND. — Londen, s 13 April. — De bemerking van den po- a litierechter welke bij de veroordeeling van enkele Belgen zeide dat het scheen alsof slechts het uitschot der Belgische s bevolking in Engeland verbleef, heeft ' bij de Belgische vluchtelingen in Enge- ' land de grootste ontstemming veroor- c zaakt. 1 Een hooggeplaatst Belgisch beambte | moet, naar het schijnt, gezegd hebben dat deze opmerking moeilijk taktloozer had kunnen wezen. VERKEER TUSSCHEN HOLLAND J EN ENGELAND. — De dienst tusschen Rotterdam en Londen gaat door de Har- x wich-Line hernomen worden. c Voorloopig zullen twee vertrekken per f week geschieden en zulks uitsluitend 2 voor Belgische vluchtelingen uit de con- \ centratiekampen over te voeren l NAAR ENGELAND. — Maanda, avond zijn 500 Belgische vluchtelinge met de stoomer « Copenhagen » van d Harwich-Line van Rotterdam naar Enge land vertrokken. Naar ons gemeld wordt, zal het stoom schip buiten de territoriale wateren doo Engelsche torpedobooten geconvoyeer worden. STEUN VOOR ONZE LANDGE NOOTEN. — Het steunkomiteit heef van het Belgischen steunkomiteit te Soe rabaja 4500 gulden ontvangen, dus teza men met de vorige zendingen uit Soera baja 62,500 gulden. BIJ DE GEINTERNEERDEN II HOLLAND. — Te Urk zijn wederom officieren van de Wierickerschaus aange komen. Met het elftal reeds op he eilandje aanwezige geïnterneerden ziji ze ondergebracht in het nieuwe dépôt dat plaatsing verleenen kan aan 52 geïn terneerden. Op een daartoe strekkende oproe heeft zich een 25-tal Belgische geïnter neerden vrijwilig aangemeld om in d staatsmijnen werkzaam te worden ge steld ; ze zijn naar Heerlen overgebracht DE STROOPERS EN DE DUIT SCHE OVERHEDEN. — Men schriji ons uit Luxemburg, dat de stroopers niettegenstaande den oorlog, hun gevaai lijk ambacht niet opgegeven hebben. He is waar dat de Duitsche overheid hunn wapenen heeft opgeeischt, maar zij heb ben ter hunner beschikking een arsenas van vernieligstuigen o.a. netten, strik ken, fretten, enz... Deze wreede jacht, welke den dood strijd van het wild tôt uren rekt, is bij zonder onmenschelijk. Zoowel uit mede lijden voor de dieren van woud en veld alsook om een einde te stellen aan di strooperijen dezer Nemrods der contra bande hebben de gemeenten de tusschen komst van de Duitsche overheid ingeroe pen. Het schijnt dat de drijfjachten, wel ke ten gevolge van dit verzoek georga niseerd werden,-goede resultaten hebbe: opgeleverd. De strooperij is sterk aan het afneme: en men hoopt weldra een einde aan d verwoestingen der stroopers te kunnei stellen. BIJ ONZE VLUCHTELINGEN II HOLLAND. — Volgens de bestatigin g-en eener ambtelijke optelling, waren e in het begin dezer maand nog meer dai 20,000 Belgische vluchtelingen in de pro mincie Noord-Braband aanwezig, hie niet bijgerekend degenen, die in he kamp te Uden verblijven. De verhoudin| l'an bemiddelden tôt onbemiddelden is al: } tôt a. Ziehier de voornaamste totaalcijfers Bergen-op-Zoom 3500, Breda 3600 Ëindhoven 575, Ginniken 500, 's Herto jenbosch 684, Roosendael 2000, Tilbury 1500. HET SPELEN VOOR GELD. — In dien er ooit oogenblikken waren, waaro] tegen zulk schandelijk misbruik diendi >pgekomen te worden, dan zijn het we de huidige, wanneer bij zoovelen he aroodnoodige ontbreekt en het geld no£ dleen mag dienen voor allernoodwendig ste uitgaven. Wat zou men zooal denkei /an lieden, die in deze droeve tijden t< /eel schijnen te hebben en het gebruikei >m te spelen? ALom kan men bestatigen dat dage ijks voor geld en zelfs voor grof geld ge ipeeld wordt. Bijzonder op den hoek der Landbouw itraat en Boomschen steenweg in de g< vijk gaat dit spelletje zijnen gang, ei >rengen nietsdoeners en zonneklopper; tlzoo hunnen vrijen tijd om. Ook in an lere gemeenten rond onze stad gebeur îetzelfde waaraan het tijd wordt dat eet :inde gesteld worde. We roepen voor wat onze stad aangaa le bijzondere aandacht der politie in er îopen dat overal waar die misbruiken be taan ten krachtdadigste zal opgetreder vorden. DE KONIJNENJACHT. — De Duit che Gouverneur-Generaal van Belgii îeeft be'sloten dat voor de jacht op wild< ronijnen een geschreven toelating noo lig is af te leveren door het hooid var let distrikt. Om aan de landbouwers he pekomen van zulke gunst te vergemakke ijken is vastgesteld dat ook de distrikt loofden de bevelhebbers van de gemeen en kunnen machtigen die toelating t< 'erleenen. Niemand is vrij van zulke ver ilichting. Daar de wildstrooperij met netten zeei 'erspreid is in België, is het te vreezer lat er misbruik van die toelatingen za ;emaakt worden. Een streng toezich al gehouden worden op de uitvoering an de verordening van den 13 Novem 1er 1914.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Het Vlaamsche nieuws gehört zu der Kategorie Gecensureerde pers, veröffentlicht in Antwerpen von 1915 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume