I Dlnsdag 5 Oktober ig 15. Eérste jaarg. Nr. 263 Priis s 5 Cecitieifiev* door g-ehee* Belgîë Het Vlaamsche Nieuws Hm I*mt tagettcht «n m®m& wmm&tdUk Ntetmmtted vmu &&&k » VmœÊûfctt 7 mmeà pm wmte ABONNEMENTSPRUZEN j H per wetfc 0.35 j Per 3 maatider ..., é.— ,„Hj Fer œ*aad 1.E0 j Pcr 8 maaadea .......... 7.S-9 vw»rtnf.wriiiTnMmwr«imw nu ■■ »■ uiBMMtiMliJiiUiii AFGEVAAEDIGB8N VAN DEN OPSTELRAAD ; D* Ai»g. BORMS Albert VÂN BEN BjRÀNBE BUREELEN : RGGDESTRAAT, 44. ANTWERPEN. Tel. ISS# -tirn- •rnnrnriTTirinfrrwitï i'Ti "«ri—înartiTiMfriii'rtriT tin «wrrrlr->riii--''rw*'y"WJ>-t*1'w,**,*"a*;r'f-"**wfaM*!,*^w'a-fc!'-'—~■!W^"^I■^I^",1■ ■ AA R KON DItiiN G H.W fweede blatte., per regeî S.50 j Vierde bladz., per regeS.. 8.58 Derds bïad., îd i.— j Doodsbericbt ... ....... 5 - Voor a'if assonoen. w«nde m«» zich • ROGDR8TRAAT. 44 ■BBS! Z.^lS2^aîl^it'ï3SESS2Z53SS25SSeB2B ■ ■ i ■! I l»T« l* MMM Rusland stelt een Ultimatum aan Bulgarije |0og Politiek H Ijn Vereeni'oudigde Spelling) < Molitiek hedtfc bij de mensen in Vlaan- 1 & eu ook bi> de Flaminganten een ' Hën grewoon Vlaams mens ziet in haar < MLonlik enkel hooglopend krakeel oni ■i tafel, vervolging van andersden- s Hdcn, noodzakelik kwaad dat om de " 9Lr akuut wordt. ? iK Flaminganten hebben er schrik 7 fl en houden er zich zoveel mogelik 1 Hen, voor zover zij niet, haar als c ■pivere abstraktie beschouwende, dro- ■i van VI a e m s - n a t i on a le partijen en } zoncler zieh ervan bewust te zijn c M'n partij 'n program moet hebben. } Bfce komt het toeh dat bij ons het Po- ' ®fe kven minder geacht wordt dan A Mus inziens is het omdat de grote lei- î Sde princiepen uit de ogen der massa 2 JHotdi gegaan zijn; en dit gebeurde 1 MUt er geen verband bestond tussen ^■tolk en de politieke leiders. 9t:.: alleen dat de hoofdpersonen uit « ^■artijeji Franssprekend waren — dit ■peker nochtans z'n belang — maar »! omdat het Vlaamse volk Vlaams Sp het politiek leven Belgies bij ons ; Sis te zeggen dat het van andere es-^Bie is dan het volk. 9o is het b. v. zeker dat het vrijheids-^ftip bij een Vlaming anders is dan bij ^■dervan Belgiese politieke partij. S dezejfde reden stond ook de Fla-^Hp;t er buiten, en haar wezen niet Bfe Vlaamse mensen tegenwerkte. ■rende, ging hij er iets in zien « dat , St Hij trachtte haar te negeren : Hoe ^Bie had zelfs 'n zo vooruitstaand man 7 HProf. A. Vermeylen in • zijne « kri- s X" inzicht in haar werkelijk zijn en , tssçsieel belang voor de beweging! J fBit essensieel belang is lang ontkend ^■orden, uit 'n reden van hoger , |fln<! Flamingantisme : Wat deed 'n 5 ^■msc wet minder of rneer, het vôlk , S- Vlaams worden, dan eerst zou 2 ^■adertai gi'oot zijn, en men vergat , !We!k Vlaams wetje een dam was, om ■laamse mens te verdedigen, en hem ,n ^■«legenheid van sterk te worden te H1 enkel hadden de « Nu en ^^Btsers » o. i. gelijk, dat de Vlaamse v [Ben van hunnen tijd leiden tôt twe- ° en niet tôt Vlaams zefbestuur. . B; dit ware veel doelmatiger veran ■Jgeworden, met zelf in den laatsten z' ■ te grijpen. c' B° Z1!n de Vlamingen er toe gekomen ■' ■nut der politiek te lochenen; en dit H| aanleiding tôt artikels als onze ■Sachte vriend R. Kimpe verleden ^ in de a VI. Post n schreef. 15 i. droevig omdat de politiek ° »■" herworden Vlaanderen 'n grote T1; ■f' te spelen hebben. Z1' ■/'Jllen de katholieken afstand moe- t» van hun overtuiging, die 'n • ■ :an hemzelf is, dat 'n Goddelike ^ ■skin? in staatszaken moet blijken. ^ V '"en de liberalen niet meer aan ec ^■lr:'K'zenlijking van 'n staatsbestuur, ^Bd's princiepen van zuiver-menselike ^ ■^iwgen denken. w S'zal ijet toekomstige Vlaanderen diè ■' !1'c 'xri welke de sociaal-demokra- 'B ' Cn voor8Tond bracht, niet even- w V ®°derne staat op te lossen heb- ^ «,I„z\v°or of tegen het socialisme, b* n'e': vraagstukken juist j laanderen midden in het mo-'B eVtn ZU^Cn wcrPen ^ Wij meenen dî aan den heer Kimpe b< 'H , r<?c':it; zich ook dàn buiten de po- la M "°uden, maar het is onlogies bc »*• oor een gans volk te vragen, het h< Vlaanderen nièt als 't Bshot -"' .^nz^en- Want de tijd dat di B l£e ui^?ekefd heeft is nog niet di ^^■5'v^,®aals in België was 'n ge- la '■klil !'r, onmogelijk, omdat het oc du*" 'aalnse en Waalse wezen, d\ Bscht Wat c!e Belgiese partijen be- de verschilt. Bover^vi^ ®ene Pouding ne ^Hben n C air)se cisen aangenomen di »L;, ®Ssen(3e in de algemene rich- de ■in de i lnf Pr°gTam ; waren zij, vooral de H zich 3aren het Flamingantis- w< ■Chtiticr uiWr a^s enc opzichzelfstaan- ■nivere pi _,lee ontwikkeld ; verpHeht ve ■ ?• clementen die he ■te hehki, Princiepen van re- « se R'CeU °P te "emen. \ de menten no? afwijkend»r en fe: " waren geworden zou de na- ' ionaal Vlaamse partij vanzelf ontstaan :ijn. Deze partij zou echter enkel met K^n Program -van cicfte gestaan hebben, erflnts de verschillende gronden waar-lit zij zou gebo^en zijn (katholieken, li->eralen, socialisten, kristen-demokra-. en) 'n leidend princiep zouden hebben içmogelijk gemaakt. Nochtans zou zij in de vroegere om-tandigheden ene noodzakelikheid ge-veest zijn ; maar haar program van actie ou logies geleid hebben tôt Vlaams elfbestuur, en dàn eerst zou 'n gezonde /laamse politiek ontstaan zijn in Vlaan-leren.Zonder dit Vlaams zelfbestuur, dat vii nu tengevolge van de omstandighe-len door buitenlandse politiek — over velke binnen kort — moeten verlcrijgen, s o. i. een gezond politiek leven in /laanderen onmogelik, omdat zelfs al is le Gentsche Hogeschool vervlaamst, het lolitic-ke leven in den Belgiesen staat ich noe aan Vlaanderen noch aan Wal-onië zal aanpassen. B. VAN GENECHTEN. | I ONZE LETTERKUNDIGE PRIJSKAMP Stijn Streuvels 1872 ZIJN TA AL — ZIJN WERK De tijd is voorbij dat de menschen loegen : Wat is het spijt dat Guido Ge-elle ,dat Stijn Streuvels Westvlaamsch :hrijven ! De tijd dat de Vlaamsche Akademie-îden er zich aan ergerdeu is nog verder chter dero rug. We zeiden reeds hoe daarin het Ne-erlandseh, met zijn drie groote takken : 'laamsch, Hollandsch en Afrikaansch aarin gelijkt aan het Grielcsch met zijn •orisch, Jonisch en Eolisch ; en hoe in et zachte, zoetvloeiende Jonisch dan og in en om Athene het rijkere Attisch estond. Zoo het Westvlaamsch in het laamsch. Gezelle nam in zich heel het West-laamsch op. Elk echt Vlaamsch woord, 3 den volksmond geplukt.had voor hem ; waarde van een nieuwe kostbare loem. En al zijn leerlingen hielpen hem mten, hielpen hein woordjes lezen, uit-rukkingen vergaderen. Deken de Bo îéft er âchtduizend geboekstaafd in zijn lioticon. De taal van Streuvels is niet alleen Westvlaamsch, zij is ook vermengd met :-el Oostvlaamsch. Dit is geen kun%tmatig moeizaam enesel, 't is de taal van zijn lippen,van jn h art ; zoo leerde hij spreken van va-yr en van moeder. Streuvels werd te Heule geboren, in restvlaanderen : zijn moeder was van ruerge en sprak Brusrsch. Zijn vader •hter was van Aveleem, wel aardrijks-andig bij Westvlaanderen ingedeeld, >ch rechts van de Eeie gelegen, en daar ordt Oostvlaamsch gekont. 1 Streuvels schrijft praehtig Neder- 1 adsch, doch met een rijken voorraad ' oorden en wendingen, die nog leven in rest- en Oostvlaanderen, die leven in 1 :m en voortleven in zijn werk. Streuvels zegt zelf : « Ik l>en Westvlaming, maar gebruik ' larom geen enkel woord omdat het 2 'estvlaamsch is. Het toeval wil dat in 1 •t Westvlaamsch, het middelueder- -adsch het sterkst bewaard bleef, en in ' :t middelnederlandsche taaleigen wil ' ■t toeval dat ik meest woorden vind die J gepast en 't keurigst mijn gevoel uit- ' ukken. De deugd voel ik daarbij om 1 e woorden weer op te diepen ,die zon- i t recht of reden door Noord-Neder- 1 ad als verouderd en ongangbaar ver- •) •rdeeld werclen om uit de taal te ver- ' vijnen, weer levënd voor den dag te î <en komen... » Woorden kies ik dus naarmate ik ze { >odig heb (om mijn gevoelens uit te ukken). De groote zaak is de keus en tweecle zaak de kennis, de kracht en dracht der woorden, der levende >orden. » Schrijven is scheonen, een geschre- j n stuk is een levend dinef, maar hoe t leven erin komt, is de zaak van den « hrijver — er zijn veel schrijvers die s ode dineen maken: ge merkt het sef- « as aan de... woorden. » 1 Hoeveel van dit Westvlaamsch, dat s voor den Hollandei uitleg vergt, is voo ons effenaf Vlaamsch of toch goeel vei staanbaar? Baalje, hek, slagboom, balie, bestaa nog in balie, le barreau, de advokaten orde. Alm, alaam, gereedschap, werktuig. Berdel, plank. Zeggen we niet : eei berdenstoel ? Beslag, 't goede woord voor embras kale drukte. Aker, emmer, in melkaker op onzi Antwerpsche dorpen gebruikt. Besteken, een geschenk geven op ie imands verjaardag. Blak, bloot. Op 't blakke veld. Bonk, bonkig, knoestig ; schonk schonkig. Bucht, rommel zonder waarde. Ant werpsch. Deftig, welvoeglijk. Dempig, kortademig. Dilte, onze schelf of schelft, hooi- o strooizolder. Dompelen, dolen, zwerven. Over il dompelaar. Drommen, driiigen. Dubben, aarzelen. Bij ons ook mijme ren over iets. Duts, sukkel. Arme dnts, Eendelijk, benauwlijk. In 't West vlaamsch : buitengewoon. Eenzaat, kluizenaar. Euzie, euzing, wij zeggen zing : he' over den nnur uitstekende einde van eei strooien- ofpannendak. Gers, gras. Gerzing, weide, zode. Gezapig, kalm en stil van doening o. handeling, bezadigd. Goesting, lust, zin. Zich jeunen, zich verkneukelen, innig genoegen hebben. Kersouwke, madeliefje. Kateil, 'uns kaleel, huisraau. Kandelarên, de boomen tôt tegen der stam kappen. Mangelen, ruilen, verwisselen. Hiei vermangelen, Monkelen, glimlachen. Nersch, nesch, vochtig, frisch. Overhands, beurtelings. Overschrikkelen, overslaan. Polk, holte, kuil in stroo, slaapstede. Bandert paander, mand. Rilde, rank, slank, rijzig. Roksneppe, meisjeszot. Sliet, paal, beschot in koeistal. Hier gebruikt. Speieren, spetteren, glinsteren van kleur en licht. Spie, homp brood, bij ons : stuk van een taait b. v. Slruisch, kloek. Vaute, slaapkamer boven kelderge-welf.Streuvelen, warrelig staan. Vei, welig. Vunzen, aangeglommen zjf]n, zonder te branden. Zeuren, oneerlijk spelen, bedriegen, aaszak doen. Wij getroosten het ons die woorden Dver te schrijven uit een Woordenlijst /oor Hollanders. Op enkeîe woorden,die .ve geven omdat zij dikwijls Un Streuvels /oorkomen, is ailes voor ons gced,gang-3aar, levend. Vlaamsch, dat' we dage-ijks te Antwerpen of omstreken hooren. 3-eloof me, beste Antwerpische lezers, t is niet de taal die u van Stfeuvefe moet :fschrikken. Nu nog een woord over zijn werk. 3et wordt reeds omvangrijk. Het wast :n groeit aan, zonder te verzwa&ken, onder in waarde af te tiemen, wel Spte->endeel.Lenteleven, 1899 ; Zomerland, 16^0 : 'onnetij, 1900 (bevat De Oogst) ; Dco-lefiidans, 1901 ; Langs de Wegen, 190Ç ; yagen, 1903 ; Minnehandel, 1904 : J-pen lucht, 1905 ; Stïlle Auonden (be-■nt Horieneke), 1905 ; Uitzicht der din-l'in, 1906 ; De Vlassehaard, 1907 ; Rei-laert de Vos, 1907 ; Het uitzicht der din-~en, 1909 ; Najaar, 1909 ; Het Kerste-tind, 1910 ; Het gHorierijke licht, 1912 ; Vlorgenstond, 1912'; De werkman, 1913 ; )orpslucht, 1914 ? In oorlogstijd (Au-;ustus, September, Oktober, Noveœfjer) 914. Een Vlaamsche School Het 'gedacht om eene Vlaamsche ichool te stichten in BrusseL dat de ge-chte briefwisselaar vooruitVet in het Vlaafrnsche Nieuws » van .gistaren is leel 'schoo^ en z«u veel nlit kunnen tiç$ten. N^gt alj^ep als sçjjooj, genoœen r | op zich zelf, maar meer nog als mede- j - dingende faktorf zou ze haar invloed kunnen doen gelden. t Deze kwestie is zelfs reeds opgewor- - pen geweest, tusschen de Brusselsche leden van den Vlaamschen Ouderbond, maar zij is medegesleept in den maal- i stroom der vergetelheid, door de tegen- woordisrc krisis. , Dat de politieke en godsdienstige over-tuis^ngen de boofdpunten uitmaken, i, waarmede men in deze zaak moet reke- ning houden (en die ze uitermate kiesch , . maakt) dat zal niemand ontkennen, , maar met wat goeden wil, zou er toch \vel een middel kunnen gevonden wor-; den om iets goed tôt stand te brengen. , De geldeliike kwestie vind ik niet den , . srootsten struikelblok, wij hebben het j Vfaamseh Huis wel tôt stand gebracht, waarom zouden wij dees niet kunnen? : Nochtans voor den oogenblik zou ik f er geen groot parti icanger van zijn en ' w^1 om de twee volgende redenen : ( ! 1) Het stichten van die school, nu, ' zou de instelling hevig verdacht maken. Er zijn nog te onsrel^-oflijk veel men- < . scîian die aile koele bereoeneering schijnen kwijt te zijn, of liever wier 1 verstand op bol is, zoodat ze ailes uit i den boozen zien. 1 2) Het is ons grootste plicht, er voor te xorgen dat als wij weer als een vrij , België of anderzins uit dezen reuzen-L strijel te voorschijn komen, Vlaanderen in 't bezit gesteld wordt van al zijne , rechten en dat wij, door de Walen mede \ te helpen tôt het bekomen der bestuur- . : liike scheiding. die zij gevraagd hebben, ; naast elkander in vrede leven. Dan zal natuurlijk het onderwijs van laag tôt 1 . tiodg Vlaamsch zijn en dan vervalt de i hocgervernoemde kwestie van zelf. ] Gebruiken wij nu al onze krachten -tôt dat doeî, want daarin alleen ligt de redding'. (Ingezonden.) F. K. v r Het gebruik van < v^rsîikkende ga^sen \ eo de tngelschen ; v T. Wij ontleenen het volgende aan de a Augustus uiteave van de « Candid Qua- terly Revievv » : y De aanwending van verstikkende gas- ^ àen in den-oorlog komt van den Engel-schen admiraal Èord Dundonald, die in fuli 1811, in de gelegenheid was de ver- ^ nielingsicracht der zwaveldampen waar S ce nemen. Zijn voorstel om die dampen c' als oorlogswaoen te gebruiken werd, den J 12 April 1812. aan den Regent onder- worpen, die een kommissie met het on- 1 derzoek ervan belas'tte. De leden van de , kommissie waren : Lord Coisch, Lord 1 Exmouth en sir William Congrave. Hun e oordeel luidde ten gunste van het plan, f In den Krimoorlog trachtte Dundonald opnieuw zijn voorstel te doen in ^ aanmerking nemen en richtte aan den minister van Oorlog, Panmure, en aan c, den ministeroresident, Lord Palmerston, een schrijven waarin hij de aanwending u van zwaveldampen voor het belesr van ^ Sebastopol aanbeval. Hij geloofde dat c 4500 tou.zwavel, 2000 ton coke, 2000 ton harsachtiee steenkolen en eenige duizenden tonnen teer voldoende zouden wezen om het garnizoen van Mala-kow te dwingen den fameusen toren op te geven. De beide lords verklaarden zich voor dit plan. Palmerston schreef aan Panmure een ' zeer karakteristieken brief hierover, j e waarin hij dit voorstel goedkeurde mits î Lord Dundonald het zelf ten uitvoer wil- ^ de brengen, zoodat, in geval van mis- ; lukking, de verwijten of de schimp- e scheuten die de nroefneming zou kunnen jr liitlokken, op hem zouden vallen in r, olaats van op het ministerie. Ziehier den Zl inhoud van'dezen merkwaardigen brief: ^ Laeerhuis, 7 Augustus 1812. P » Ik cleel mede uwe zietiswijze, dat, v indien Dundonald toestemt om zich zelf s' naar het operatieveld te begeven om er b ziin plan te doen uitvoeren, wij zijne g aanbiedingen aannemen en zijn voorstel c' moeten probeeren. Indien zijne proefne- c' ming slaagt, dan zullen wij, zooals gij d terecht opmerkt, hierdoor het leven van een groot aantal Engelschen en Fran- z' sche,n redden. Indien het daarentegen ei mislukt, zal men ona daarvoor niet ver- zf antwoerdolijk kunnen stellen, en indien g" wij er ons ook al çen weijiig belgçhclijk w Een Ultimatum van Rusland aan Bulgarije Petrograd, 8 October. — Den Russischen gezant te Sofia is opgedragen zonder verwijl aan Radoslawof de nota te overhandigen, welke hier in vertaling / olaft : De Ërebeurtenissen die zich op dit oogenblik in Bulgarije afépelen, getuigen /an het definitieve besluit van de regeering van koning Ferdinand om het 'iwt /an het land in de handen van Duitschland te stellen. De aànwezigheid van Duitsche en Oostenrijksche officieren op het ministerie ;an oorlog en bij de staven van het leger, de samentrekking van troepen in îet aan Servië grenzende gebied, de ruime geldelijke hulp die het kabinet te 3ofia van onze vijanden heeft aangenomen laten geen twijfel meer aangaande îet doel, dat met de tegenwoordige militaire toebereidselen van de Bulgaar-;che regeering beoogd wordt. De moeendheden van de Entente, die de verwezenlijking van het streven van îet Bulgraarsche volk ter harte genomen hebben, hebben terhaalde malen Ra-loslawof voori?ehouden, dat elke vijandeliike daad tegen Servië als tegen ben-x-lven gericht beschouwd zou worden. De verzekeringen, die de chef van het Bulgaarsche kabinet in antwoord op leze waarschuwino-en heeft gegeven, worden door de feiten weerlegd. De vertegeflwoordiger van Rusland, dat aan Bulgariie door de onverganke-ijke herinnering van zijn bevrijding van het Turksche iuk verbonden is, kan xiet door zijn aanwezigheid de toebereidselen tôt den op broedermoord gelij-:enden aanval op een Slavisch volk en ziin bondgenoot ge>edkeuren. De Russische gezant heeft mitsdien last ontvangen met het gekeele personeel 'an de legatie en van de konsu1,aten Bulgarije te verlaten, indien de Bulgaaî-che reeeerin? niet, binnen 24 uur openliik breekt met de vijanden van de Sla-dsche zaak en van Rusland en niet over<ïaat tôt de onverwijlde verwijdering 'an officieren behoorende tôt de legers van staten, die zich met de mogend-leden van de Entente in oorlog be vin den. ouden niee maken, zullen wij zulks ge-luïdig verdragen met de gedachte dai : et grootste gedeelte van den spot zekei )undonald zou treffen. Het beste is dai ;i ailes zonder verwijl met hem regell n het zooveel mogelijk geheim houdt. r, De minister-president en de minister an oorlog schenen zich dus weinig om aenschîievcnde gevoelens te bekreunen. De voorstellen van Dundonald werden an twee kommissies onderworpen die ezelve uitvoerbaar achtten, maar er ich niettemin tegen verklaarden. Lord )undonald overhandigde toen aan zijn riencl lord Flayfair, eene uiteenzetting an ziine methodes, welke hij vooraf erzegeld had, zeggende dat men ze niet aocht lezen, zelfs niet na zijn dood, dan lleen wanneer een groot gevaar Enge-rnd zou bedreigen, in welk geval men ich van zijne methodes zou kunnen be-ienen,Na den dood van Lord Playfair, gin-en de stukken in kwestie, in de han-en van den tegenwoordigen Lord Dun-onald over die ze niet aan de regeering /ilde afgeven, ofschoon de departemen-2n van Marine en van Oorlog er hem îeds om verzochten. Een fragment van Lord Dundonald's icoriën verscheen intusschen in 1908 in en boekje dat zic'h met het werk van en minister van Oorlog, Panmure,bezig ield : « The Panmure Papers, Hodder ad Stoughton, London, 1908 », zonder at men ooit heeft kunnen begrijpen hoe e schriiver van dit boekie dat gedeelte it Dundonald's ontwerp heeft kunnen emachtigen. Evenwel is dit gedeelte iet voldoende om het plan van den vin-er ten uitvoer te brengen. DAGELIJKSCH NIEUWS IN ONZE STABSBIBLIOTHEEK. - Onze lezers weten dat van i October f de Volksbibliotheek der Blindenstraat n de Hoofdbibliotheek op Conscience-lein opnieuw hun leeszalen ook 's vonds voor het publiek hebben openge-:eld. Wij waren zoo nieuwsgierig eens în kijkje te gaan nemen in deze laatste istelling, die gedurende de zeven win-■rmaanden (als we 't zoo eens mogen îggen, we hopen echter dat de winter een zeven maanden duurt!) haar deu->n opent \%n acht tôt tien uur 's avonds, i plaats van van vier tôt zes zooals dit srleden jaar uit oorzaak van 't vroege uitingsuur het geval was. Al is de bi-liotheek ook verder nog den heelen dag eopend, ons bleek toch dat er een spe-aal publiek is dat alleen 's avonds van î openbare Ieeszaal kan genieten, want î poort was nog niet open of met ons aden een tiental menschen binnen die ch aanstonds in de behagelijke warmte i onder het aangename licht te lezen stten. Spoedig was de groote zaal go«d •vuld en opgevraolijkt met enk«le vr»u-elijkc toiletjes en we verlieten het boe- ■ kenhuis met de gerustheid dat de oudo ; Conscience, die er met zijn rug tegenzit, ■ dien avond tevreden zal geweest zijn. : Ongetwijfeld blijft hij het 't heele seizoen door en wordt de anders niet te bekrom-pen leëszaal na enkele dagen weer te klein ! ANTWERPEN BOVEN. — Het eer-ste Octobe'rnummer geeft een portret van den Westvlaamschen prozaschrijver Stijn Streuvels, met eene korte levensschets en enkele beschouwingen over de schoon- en degelijkheid van zijn omvangrijk werk. Twee zichten uit Konstantinopel gunnen een kijk op de stad waarover thans, nu de toestand op den Balkan zoo dreigend wordt, nog meer wordt gesproken. Met betrekking op den taalstrijd geeft ook dit nummer goeden kost en bevat o. a. twee artikels waarop we vooral de aandacht onzer lezers willen trekken : « Waarom wij niet zwijgen », van H. M., en « Wilskracht », een kranig arti-kel, destijds door den gekenden Vlaamschgezinde dr. Marten Rudels-heim voor de « Jonge Wacht van den Liberalen Vlaamschen Bond » geschreven. Met even groote belangstellipg zullen de lezers kennis nemen van de brieven der Vlaamsche vrienden die op het front staan of in Duitsche krijgsgevangen- > schap verblijven. We bevelen het nieuwe nummer van « Antwerpen Boven » warm aan bij al MUZÎEK EN LIEFDADIGHEID. — De Duitsche overheid heeft aan de poli-tiekommissarissen van Groot-Brussel laten weten dat^de herbergiers die een mekanieke piano bezitten het recht hebben die te doen spelen op voorwaarde dat zij de helft der opbrengst aan een lief-dadige instelling afstaan. DE ZONNEBLGEM ALS VOORBE* HOEDMIDDEL BIJ MALARIA. — Dr. Fock uit Okohandja (Z. W. Afrika) schrijft : « Reeds lang beweerde men onder het volk,dat de malaria (in den volksmond bekend als « binnenkoorts ») be-perkt wordt of zelfs geheel verdwijnt, daar waar de zonnebloem op groote schaal wordt aangeplant. De verklaring hiervan was mij langen tijd niet duide-lijk. In den laatsten regentijd evenwel" aamen wij iets waar, dat de zaak duide-lijker maakt. Op de rugzijde van de sten-gelbladen bespeurden wij namelijk een kleverig sap, waardoor groote massa's muggen van aile mogelijke soorten vast-gehouden en gedood werden. Na het ein-digen van den regentijd verdween dit sap, waarschijnlijk ten gevolge van ds hier bestaande groote droogte der lucht, en daarmede ook de muggen-vangst.Wel-nu, wij weten : waar geen mug, daar ook geen malaria ; het verband is dus licht t« begrijpen. Aangezien nu de zonnebloem niet alleen weinig zorg vereischt, maar in haar kernen een goed kippenvoeder, als ' geheele plant een paardenvoeder van uitstekende hoedaniçheid en als bloem voor de bijen aantrekkelijk is, î* de teelt er van in strelceii, waar malaria feeerscht, zêér aan te b«velen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.