Woensdsg 27 Februari 1918 - 4dc Jaargang, Nr 57 r*BW ^■«3«r7^^'gj^g7&r^-'>:. ï7-gft^.nga I' w» n n d^'vrggreaajKgfva^- ,-. •—>-A-<r> vfKz*-%.Tjr^r-r*i 1-r -» - - >-r-i * Tinvr- Frijs S Centîem voor geheel Beîgië CWœ35ïaa5««œ25«^BS^MJù«5r3ra^.^-Jœ;«Cè^-^Tm«ZSJ»r^TttaCCSjB--C ' • lTrn rXV* ' , -■^c. -c^g.ri-T^g^ar - H mu | I | | |, Het Vlaamsche INieuws j8lîaktie, B<i!i*«r «a Aesktodigiageti ; 73, ST-JAKOBMARKT, 73 antwerpen rersch?jnt 7 maal io de week DE OPSTELRAAD: Hoofdopstsllôr Raf VERHULST, Dr. Aug. BORMS, Hoogleeraar Aib. VAN DEN BRANDF. waact-^^Mn-kwhy, ,.i. ^ifcga^>Tg/ro3K^agawrr^.rg«» _. . ,« ■.«»,.■■ .: ^ .-, ^ - ;w,- —-,,-^.w ,. Elke medewtrker is persoonlijk verautwoordelijk vo®r zijo. schrijven, eu bindt niet heel de Redaktie. ^ BCrSTffTPWW mm. u -^jr^'^-^^-^iag;3Ei^aBa^rr^.rgw» ... . .:.- -A-, ■...—, ,ri .,.., I * I ' - - "" -, J. ■>, .. ,i-w:-»>.-: - _■ —, i i i W >■ ■ >i i im 11111 H mai 11 )!■! Xedé wasrt des» Duitschen Rijkskanseli ■ DE OORLOQ Officieele bericliten m DUITSCHE ZfiDE DUÏTSCH AVONDBERICHT Berlijn, Maandag 25 Februari. — Officieel : Stad en vesting Reval is vanochtend lialf elf na een gevecht bezet. j Pleskau (Pskof) bezuiden het Peipoes«meer is in onze handcn. DUITSCH LEGERBERICHT Berlijn, Dinsdag 26 Februari. — Officieel : Russisch en RoemeeuSch gevecktsterrein Front Eichhorn : Vier dagen na het overtrel^en van den Moon-Sund hebben gisteren 's voormiddags de op Reval ajgesiuurde troepen-wielrijders, ruiterij en ma-chiengeweërscherpschutters — onder aanvoering Van generaai-luitenant Frh. von Beckendorff — na een gevecht de vesting genomen. In Lijfland hebben vele steden bij onzen intocht geclagd. Talrifce door de Russen gevangen genomen inwoners werden bevrijd. Bezuiden Pskow stootten onze regimgnten op sierken tegenstand. In heftigen strijd versLoegen ze den vijand. De stad werd genomen. Front Linsingen : VijandeLijlie strijdhrachten stelden zich onzen in de Oekrene longs de Pripjet oprukhende ajdee-lingen bij Kolenkowitschi te weer. In doortasten-den aanval werd de vijand teruggeslagen, stad en station bestormd. In enl^ele dagen hebben de troepen van de leger-groep Linsingen te voet, per spoor en op autos trots inspanning en ontbering meer dan 300 \m. ajgelegd. Samenwerliend met Oe\reensche troepen hebben ze uitgestrelite gedeelten van het land van plunderende benden gezuiverd. De Oelyreen-sche regeering heejt in de van den vijand gezuiver-de gebieden rust en orde Weer hersteld. Aan gevangenen werden op het Oostelijlî jront kprtelings ingeleverd : 3 divisiestaven, 180 officie-ren en 3676 man. Het gevangenental en de buit uit Reval en Pskow zijn nog niet te overzien. Van de andere gevechtsterreinen niets nieuws. ïâl FBASSCHE ZUIE WESTELIJK GEVECKTSTERREIN Parijs, Maandag 2-5 februari. -— Officieel : Behalve wederzijdsche b om b a rde m ente n in Champagne en in de streek van het Chaume=bosch, valt er niets te melden. TELEGRAMME!! NIEUWE ONDERHANDELINGEN TE BREST=LIïOFSK St-Petersbing, 25 Februari. — De centrale uitvoe-rende raad uit de soviets heeft zijn besluit tôt goed-j keuring van oe Duitsche vredesvoorwaarden met 126 leg£n 85 stemmen, bij 26 onthoudingem, genomen- S>Pètersburg, 24 Februari1. — Krylenko heeft aan dîn generalen staf van het Duitsche léger telegrafisch verzocht, nu Rusland de vredesvoorwaarden aangeno-men heeft, den wapenstilstand te herni-euwen. Weenen, 25 Februari. — Gezant van Mery gaat vanavond als gevolmachtigde van Oostenrijk-Honga-r'je riaar de vredesonderhandelingen te Brest-Litofsk^_ ' eg-el-ijk met hem gaan gezant von Wiesnetr; von. Mar. sowsky, sekretaris van een mi ni sterne ; baron Gautsch, ' gezantsehapssekretaris ; konsul Wilder; baron von Al mayer Beck, afdeelingsraad aan het miinisterie van handel, en afdeelingsraad Dr, Peteri, van het minis-terie van hance]. In een draadloos telegram aan het Oostenr.-Hong. ministcrie van buitenlandsche zaken gericht, heeft Irotzky, volkskommissaris voor buitenlandsche aan-gekgenheden, de Oostenr.-Hong. regeering gevraagd, pf ze het mogelijk acht, met d^e Russische regeering m praktische regelingen te treden. Hierop heeft graaf Czernin. Trotzky radio-telegrafisch geantwoord, dat Oostenrijk-Hongarije bereid is om tezamen met zijn bondgenooten, de vredesonderhandelingen met Rusland ten einde te brengen. Weenen, 25 Februari. — Als vertegenwoordiger van het legerkommando zal, op de aanstaande konferentie Brest-Litofsk, wederom luitenant-ve dmaarschalk Czicsericz von Bacsany fungeeren. Freiherr von Mir-bach en- intendant von Raabl zijn, hem toegevoegd. DUIKBOOTOFFERS Berlijn, 24 Februari. (Officieel.) — In het. Westen >an de Middellandsche Zee zijn 22-000 ton in den grond geboord. Een stoomschip (koopvaarder met pas-: ®a8ierskajuken)fc diie diepgeladen was, werd uit die . bescherming van torpedojagers en vischtrawlers weg-| ijeschoten. Het transportschip « Matar » (7200 ton) | cieP geladen en bewapend, werd uit een konvooi weg-j ^s^''oten. Voorts is ge'identifieerd het Fransche s.s. | "v,Ue de Verdun», dat eerst in 1917 is gebouwd. Ii vt^as me^ aardnoten op weg naar Marsei le. De P em is gevangen-genomen. » Graaf Hertlisg ©ver de buitenlandsche politiek van Duiîschlaad Berlijn, 25 Februari. — De rede, di< de rijkskanselier, graaf voii Hcrtling, ii den Rijksdag heeft gehouden en die dooi den levendigen bij val van het gehee bezette Huis werd begeleid, luidde al: volgt : Mijne Heeren, de Rijksdag heeft he recht aanspraak te maken op inlichtin. gen betreffende den buHenlandschen politieken toestant en het door de regee ring daar tegenover ingenomen staind-punt. Ik kom de hierait voortvloeiend* veiplichting na, al koester ik anderzijd; eenigen twijfel aangaande het mut en he resultaat van de tat dusver door de mi uisters en staatslieden der oorlogvoercnd-lauden in het openbaar gevoerde samen sprakein. Het libérale lid van het Engel-sche Eagerhuis, de voormaiige minigte: Wal ter Runcirnan, heeft -onlangs d< meeiiing geuit dat inen den vrede vee dichter zou naderen, wanneer, in plaat' vain deze samenspraken, gemachtigde ei vera n t woordeli j kc ver te gen w oc r di gen der oorlogvoerende mogendheden zici in nauwen kring tôt een wederzijdsch< gedachtewisseling zouden vereenigen. Il kain daannede slechts instemmen; he zou het middel wezen om al!e kiemer van gewilde en niet-gewilde misverstan. den uit den weg te ruimen en o,nze te-genstanders uit te noodigem om onz< woorden zoo opwte vatten.als ze gcmeeiit zijn en tevens zelf te voorschijn te ko-men met hetgeen zij te zeggen hebben Ik kaai althans niet vmden dat de woorden, die ik bij twee gelegenheden hiei heb gesproken, in het vijandelijlce bui-tenland objektief en zonder vooroordeel besproken zijn. Een besprelring in be-sloten kring zou daarom alleen tôt over-eenstemming kunnen leiden ten opzicht^ vain de vele op zich zelf staande vraag-stukken, welke bij een vereffening vac de bestaande tegenstellingen in aanmer-kirtg Eomen en welker oplossing eersl werkelijk een schikking kan bewerkstel-ligen.Ik denk hierbij in het bijzonder aar België. - * Herhaalde malen is van dez« plaats verklaard, "dat wij er niet aai denken België te behouden of den Bel-gischen staat tôt een bestanddeel van lie Duitsche rijk te maken; dat wij echter gelijk dit ook in de nota aan d^n pau: van den ln Augustus van het vorig jaa: is uiteengezet, tegen het gevaar be schermd! moeten blijven, dat dit land waairmede wij nà den oorlog in vrede ei vriendschap willen leven, het voorweii van vijandelijke kuiperijen of een op marsch-gebied worat. Over de middelen om dit doel te be reiken en daarmede den wereldvred'e t< dienen, zou in een dergelijken kring be raadslaagd moeten worden. Indien du: een voorstel in deze richting uit he kamp van den tegenstand er zou komen b.v. van de Tegeering te Havere, zoudej wij geen afwijzemdè houding aannemen ook al zou de besprekmg, naar te be gnjper is, aanvankelijk niet-b'nden< kunnen zijn. Intusschen schijnt het niet of de in he Engelsche parlement geuite aanspoxint binnenkort een "tastbaren vorm zal aan iiemen en zoodoande moet ik mi] aan d< tôt dusver gevolgde methode van de dia loog over het Kanaal en den Oceaai houden. Terwijl ik mij hierin schik, gee ik echter gaame toe dat de Boodschai ik echter gaarne toe dat de Boodschap van président Wiïson van den Un Februari wellicht een kleine schrede tôt we detzijdsche toenadering vormt. Ik g; daarom de voorafgaande al te lange uit, e'enzettingen voor bij, om mij onmiddel lijk tôt de v'er beginselan te wenden die, naar het oordeel van den heer Wil-son, bij een wederzijdsche gedachtewis seling ter sprake zouden moeten komen Het ëerste punt verklaart dat elk dee eener definitieve overeenkomst op eei zoodanigen grondslag moet berusten waarvan het 't waarschijnlijkst is da deze tôt een duurzamen vrede leidt. Wi< zou dat h'er willen tegenspreken ? He begiinsel, dat de groote kerkvader Augus-tinius anderhalve eeuw geleden heeft ge-predikl : « justita fundamentum regno rum », geldt ook thans nog en het i: zeker dat slçchts een in al zijn deelen op beginselem van rechtvaardigheid steu nende vrede, het vooruitzicht heeft duur zaam te zijn. Het tweede punt eischt dat volken et provinces niet van het eene staatsgezaj naar het ander worden gebracht, also: het slechts om goederen, of steenen it een spel gaat. Ook met dit punt kar onvoorwaardelijk worden ingestemd, ja men verwondert er zich over dat de pre sident der Vereenigde Staten het nood-zakelijk heeft geacht het opnieuw aai te stippen. Het punt bevat een polemiel Kgen lang verdwenen toestanden, teger : vermenging van staatsgebied en vorste-l lijk pa'itâkulier eigendom, — hetgeen • ailes ver achter ons ligt eo tôt het verle-1 den behoort. Ik zou niet onhoffelijk wiL ; len wezeti, doch wanneer men zich de vroegere uitlatingen van Wilson herin-t nert, zou men gelooven dat hij in den waan verkeert dat er in Duitschland eçn te-genstelling bestaat tusscbe.n de auto-| kratische regeering en de rechtlooze volksmassa. En toch kent de président der Veteenigde Staten, naar althans de Duitsche uitgave van ziju boek over de^ j staat bewijst, de literatuur van het Duitsche staatsrecht. Weet hij niet dat | bij ons de vorsteu en regeeringen de op-perste organen van het in een staat ge-organigeerde volksgeheel zijn, bij wie de laatste beslissing ligt, op eeu wijze echter dat ook zij — al zijn zij de opperste , organen — bij het geheel behooren en I dat slechts het welzijn van het gehopl i als richtsnoer voot de te nemen besluiten t dient. Het kan van nut zijn dit den land-, genooten van Wilson nadrukkelijk onder | het oog te brengen. Wanneer eindelijk Wilson aan het slot - van het tweede punt verklaart dat het J « spel van het evenwicht der krachten » i voor altijd in diskrediet is geraakt, kunnen wij ook dit slechts met vreugde be-grocton. Naar bekend is, is het Engeland geweest, dat het beginsel van de hand-having van het evenwicht der krachten heeft uitgevonden, om dit in het bijzonder slechts dân te late^ gelden, wanneer hem één der staten van het Europeesche vasteland te machtig dreigde te worden. Het was slechts een andere uitdrukking voor : de opperlieerschappij van Engeland.Het derde puait, volgens hetwelk elke oplossing van een gebiedskwestie, welke door dezen oorlog in het belang en ten g uns te van de betreffende bevolkingen en niet als deel van een loutere schikking of compromis van de aançpraken der wedijverende staten, moet woiden v«r-kregen, is slechts een toelich-Ung van het vorige in een bepaalde richting of wel de komsekwentie daarvan en het is daarom in de b:j "het vorige punt geuite în-: stemming begrepun. Ten slotte het vierde punt. Het eischt ^ dat aan aile duideiijk omschreven ver-langens Uer beide pardjen zoo veel n.o-; gelijk zal worden tegeinoet gékomen, ' zcinder ' daarbij nieuwe elemeuitn van oneënigheid in te voeren oi oude te laten voortbesïaah. Ook hietmede kan ik m ' beginsel miju' instemmuig b&tuigen ea 1 ik verklaar tezamen met président Wii-' son, dat een aigemeene vrede op zulk een grondslag tôt stand kan komen. Slechts éên voorbehoud is te mâken. Deze be-" giiriselen moeten niet sleclits door acn président der Vereenigde btaten worden " voorgesteld, doch zij moeten ook door ' aile staten en .volken inderdaad ziju er-kemd. De heer Wilson, die den Duit-' schen rijkskanselieir van tijd tôt tijd een 1 zekere achterlijkheid verwijt, schijnt mij in zijn idieelen vlucht de werkelijk-j heid verre te zijn vooruii gesneld. Zeker, een volkenfaond l die op rechtvaardigheid r en op wederzijdsche onoaatzuchtige ! waardeering is gebouwd, zou tôt een i toestand leiden waarin, tesamen met aile resten der vroegôre barbaren, den oorlog t volkomen zou vtrdwijnen en er geen i bloedige offers,- geen zelfverminking der , volken en geen vemieling van moeizaam verworven kultuurwaardeii meer zouden plaats vinden. Het zou een doel ziju, hetwelk vurig te wenschen is; doch dit doel is nog niet bereikt. Er bestaat nog geen scheidsgerecht dat door aile naties 1 als waarborg voor het behoud van den vrede, is ingesteld. Wanneer de heer Wilson zegt, de Duitsche rijkskanselier ' spreekt tôt het geréchtshof der geheele wereld, dan inoet ik, zooals de zaken héden staan, in naam van het Duitsche i rijk en zijn bondgenooten dit geroebtv hof als bevoordeeld van de hand wijzen, 1 hoe zeer het mij ook zou verheugen in-' dien^er een onpartijdig scheidsgerecht " zou bestaan en hoe gaarue ik ook zou ; willen meehelpeu om zulk een toestand in het leven te roepen. Helaas is er echter van een dusgelijke gez'-ndheid bij de leiders van de mogendheden der Entente j niets te bespeuren. De oorlogïdoeleinden van Engeland gelijk deze in de rede1 van Lloyd George opnieuw tôt uit in g ziju ge-komen, zijn mog steeds van volstrckt i imperialistischen aard en willen der we-; reld een vrede naar Engeland's believen r opdringen. Wanneer Engeland van het i zelfbeschikkingsrecht der volken spre'ekt l denkt het daarbij niet de beginselen daarvan op lerland, Egypte of ludië te passen. Als W'ison bij gekgenheid zegt, dat t de Duitsche rijkskanselier tôt het ge-: rechtshof van de heele wereld spreekt, i moet ik onder de gegeveu omstandighe- den uit naam van het Duitsche rijk en diens bondgenooten dit hoi als niet onpartijdig wraken, hoe innig ik mij er ook in zou verheugen, wanneer er een onpartijdig sclie.dsgerecht bestoud en hoe gre-tig ik ook zouae meehelpen, zoo'n idea-len toestand in 't leven te roepen. Helaas is echter van zoo'n gezindheid bij de lei-deiïde mogendheden der Entente uiets te bemerken. Gelijk die in de redevoerin-gen van Jjoyd George onlangs aan den dag traden, zijn ze nog steeds van sterk iiuperialist -chen aard en willen ze den wereidvreJe naar Engeland's believen opieggen. Als Engeland van het zeifbe-schiKkiiigsrecht der volkeren spreekt, denkt het er niet aan, het beginsel op lerland, Egypte of Indië toe te passen. Ons ooriogsdoel was van rueet af aan verdediging van het vaderland, instand-houding vau onze territoriale onschend-baarheid en vrijheid onzer ekonomische ontwikkel'.ng naar aile kanten. Onze oor-logvoering is, ook waar ze aanvallender-wijs te werk moet gaan, overeenkomstig haar doel defensief. Ik kg jui--t uu daar bijzon^eren nadruk op, om geen misver-standen over feons knjgsbedrijf in het Oosten te laten rijzen. Na het aioreken der vredesonderhan-delingen door de Russisciie afvaardiguig op 10 dezer haddeu wij tegenover Rusland de vr.je hand. De zeven dagen na het afbreken daarvan inge<iette opmarsch onzer troepen had alleen ten uoel, de vruchten van den met de Oekrene geslo-ten vrede binneii te halen. Veioverings-" neigingen gaven ' geenszins den doorsiag. Wij werden daarbij, ondersteund door de bede.om hulp vau de Oekrene, om hun bij hec opbouwen van hun jongen staat tegen het storeud optreden van de bolsje-wiki bij te .staan. Als krijgsverrichtingen op andere gebieden zich daarom verger daarbij hebben aangesioten, dan geldt daar hetzelfde van : ze streven, kort en bondig, geeu verovering na, maar ge-schieden uitsluitend op dringende ver-zoeken en vertoogen der bewouers om hen tegen de gruweldaden en verwoes-tingeli der roode garde en andere benden te beschenneu Ze zijn derhalve in naam der menschelijkheid ondernomen maat-regeleE van hulp en zullen geen ander karakter aannemen. Gisteren is het bericht ingekomen dat de regeering te Petersburg onze voor-vvas den "heeft aangenomen en haar ver-tegenwoordigers naar Brest-Eitofsk heeft gezonden. Die n o v e r een k o m s< i g zijn ook de Duitsche gedelegeerelen gisteravond daarheen vertrokken. Het is mogelijk dat er over bijzonder-heden nog wordt geredetwtst, doch de hootdzaak is bereikt. Van Russische zijde is nadrukkelijk aan den wil tôt den vrede uùing gegeven. Onze vooiwaarden zijn aangenomen. Het sluiten van den vrede moet binnenkort plaats vinden. Nog noodt misschien is het Anstoteli-sche woord, dat wij ter wille van den vrede tôt den oorlog moeten besluiten zoo schnterend bewaarheid. Ten einde de vruchten van onzen vrede met de Oekrene- buiten gevaar te brengen, trok ons opperbevel het zwaard. De vrede met Rusland zal een gelukkige gebeurtenis zijn. De blijdschap hierover willen wij ons niet door de telkens weer door de wereld gaande, dwaze en opbdsende draadlooze telegrammen laten verzuren. De vïodesond&rhandeiiugen met Roemenië zijn gisteren te Boekarest in tegen-woordigheid van den staatssekretaris van buitenlandsche zaken begonnea. Het bleek noodzakelijk, dat deze daarbij is. Nu echter zal hij wel spoedig naar -Brest Eitofsk vertrekken. Bij de onderhande-lingen met Roemenië moet men beden-ken, dat wij nkt alleen, dat ook anderen daaraan deel nemen en op ons de ver-plichting rust, voor de rechtmatige be-langen der trouwe bondgenooten aile moeite te doen en c. q. uiteenloopendp wenschen met elkaar in overeenstem-ming te brengen. Dat zal misschien op moeilijkheden stuiten, maar als allen van goede wil zijn bezield zal men dien te boven komen. • Maar ook tegenover Rusland moet de stelregel ons ten leiddraad strekken, dat wij de staten, waarmee wij nu op déni grondslag van het sukses onzer wapenen vrede sluiten tôt onze vrienden in de toe-komst moeten en willen *mak"en. Als ik in verband hiermee een woord over Polen zeg, waarvoor de Entente en Wilson den laatsten tijd bijzondere be-langstelling schijnen te koesteren, her-inner ik eraan. dat dit land met vereeiide krachten van Duitschland en Oostenr jk-Hongarije uit de drukkende afhaukelijk-heid van het Tsaristische Rusland bevrijd teneinde een zelfstandigen staat in het leven te roepen, die in ongestoorde ontvouwing van zijn nationale bescha-ping tevens zoeksteen voor den vrede van Europa moet worden. (Zie vervolg op tweede Wadïijde.) ■' isls ¥0®f kderi'n itg DE GEVOLGEN VAN DEN 3n FEBRUARI De Zondag Derde-Februari 1918 zal een gezegende dag blijven voor de Vlaamsche Beweging in 't algemeen en het Aktivism in 't bijzonder. Veel passieven, al wie ridderlijk denkt en voelt ; al wie wrevelig wordt bij laagheid en gemeenheid ; al wie zich niet openlijk scharen wil aan de zij de van de franskiljons, zijn tôt ons gekomen. Wij hebben nu ook kennis gemaakt met de inrichting van 't Fransçh ge-broed en -met hun grijnzenden naat. Wij weten nu dat zij hun betaalde schavuiten wapenen met vitriool en dolkmessen en dat we ons niet meer zoo argeloos te midden dier afschuwe-lijke bent mogen wagen. Een hoog rechteriijk persoon stond hysteriek te lachen van genot toen hij een groepje van de alierlaagste schoel-jes met eiken knuppels op de weer-looze muzikanten en vlagdragers zag stormen. Naast hem stond een politiek man, eens luidruchtig en theatraal Vlaamschgezind, doch die nu , onder den blik en den schrik van Havere, tegen het Vlaamsche volk* partij heeft gekozen. De twee waardigheidsbekleeders, die zooveel prêt hadden, omdat een door haverij gepluimde rekel, met knollenaam, de aan-vallende ziekte kreeg en naar Borms spuwde, spraken goddank te zamen Fransch ! Na den oorlog zullen wij die Flamands de cœur met de uiterste kracht-dadigheid blijven bevechten, aile p*r-soonlijke genegenheid afleggen omdat het Vlaanderen geldt en 't Vlaamsche Recht. Dat kan hard vallen ,de wonde kan bloeden, doch de Vlamingen die hun rust, hun eigenbelang, hun leven . op voorhand ïen offer brachten ; die geadeld zijn voor zichzelf door den laster en gestaald door den fieren strijd van iederen dag, zullen ook hun ge-moed niet week laten worden door vroegere betrekkingen. 't Gaat om leven en dood en op dit terrein hebben met wii, doch de franskiljons, den strijd gebracht. De franskiljons hebben na den 3n februari stemming willen maken. De Waaîsche geneesheer Justement liep de stad af, stond met straatlullekens gemoedèlijk en vriendschappelijk te praten en tôt elken Vlaamschgez'nde die rustig voorbijkwam, luidde het kieschkeurig : Voilà encore un de ces • salauds! Zoo hep deze gentleman ook de stedeîijke gastbuizen af en 't was zijn Ville gaignéa ! Doch even spoedig als de Waalsche en Fransche huur-benden van 1583 werd hij, en zijn yJaalsche kornuiten, uit diam waan ontnuchterd ! Wat het walgelijk frans-kiljonsche ras, op aanhitsing van be-stuur en leeraars, in de betalende stedeîijke scnolen op touw zette, zullen wij afzonderlijk nader toelichten. Ja, de 3de Februari is *ns tôt zegen en tôt zege. Op onze beurt hebben wij de goed-zakkigheid en lankmoedigheid ver-leerd.Zondag 1.1. hebben de trawanten van de Komiteitsbazen het aan den lijve ondervonden. Er moest een groote meeting plaats hebben en ze hadden weer met geld en laster gewerkt, laster tôt van op den kansel toe. 't Is niet moeilijk de smalle gemeen-te te bedriegen, te misbruiken en op te hitsen ! Veel moeilijker is het, een volk dat 85 jaar onder den Belgischen zerk le-vend begraven lag, dat gewoon is duffe en verpestende walmen in te ndemen en niet meer weet wat vrije frissche lucht is, de grootneid van een vaderlandsch ideaal aan 't verstand te brengen. Zij kunnen zelfs niet eens beseffen welke ontzaglijke ekonomische belangen en voordeelen voor hen aan een Zelfstandig Vlaanderen ver-

Er is geen OCR tekst voor deze krant.