Het Vlaamsche nieuws

1278 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1915, 15 Februar. Het Vlaamsche nieuws. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/w08w952b2r/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

làan^ag 15 Februari 1915. £erstc Jaarg. Nr 33 HH3T- Prijs : 5 Centiemen door geheel België Vlaamsche Nieuws H et best ingelicht en meest verspreid Nieuwsbiad van Beigië. - Ver schijnt 7 maal per week : ~~ ABONNEMENTSPRIJZEN : Lek 0.35 | Per 3 maandea 4.00 L,and 1.50 | Per 6 maanden V-Q D^. e i nn BESTUUR « BUREELENi Hoofdopsteller : Allons BAEYENS ÂaodeitfMt, 44, ANTWERPEN Seheerder: Aai. VAN OPSTRAET TelefoM 1990 AANKONDIQ1NQEN : Tweede bladz. per regel . S.50 I Vierde bladz. per regel . 0.36 Derde id. id. . 1.00 j cf volgens evereenkomst. Doodsbericht .... 5.00 "" |ijmering en BL:s eeu der laatste zonnige dagen. BLblijheid hing alom in de lucht. Be<- lente-lust woei de ivind tusschen Hhizen. In de drukke straten viel fel Bidit van den voorjaarsdag. ■jchtig-weidsch lag de stad, als in Bjfeesteliikste tijden, te pralen in BLchten gloor van 't jonge licht ; en Bfemelend gewoel van wandelaars ■ht kleur en leven bij. H toch, — 't was niet als vroeger Bjdroeve stemming van onze stad, ^Rok voelbaar hier. H 't woelige bedrijf werd schijn-B-. de werkelijkheid is klaar en ' ■ geen twijfel aan heur nare waar-|B;_- de werkelijkheid, aartsvijandin ■. kWam ons weer dan voor den ; Bjkt beeld va.n veel vergane schoon-jBj van verloren standaardwerken van [MLnseb genie, Bl dachten aan 't verleden, aan den Hjlierbaren strijd voor het Vlaamsche . B|die ons 't geloof gesterkt had iii Bnabije overwinning ; — in die mij-Sug vonden we kracht om, na de iMtrijke dagen, die ons drukken, den m opnieuw te voeren met frisechen Ml en onbuigbaren wil. Bcle zal Thijl weer wekken ste-rven ■ Thijl immers niet? |Bel dachten sommigen hem dood ; en Bboden reeds, als eens de paster aan Boeren, den doodenkml te graven, Bongen (gelukkig, nog wat vrœg): Beuspiegel, de groote Getis, is dood I Bofd zij God, de Heer ! » Hten. sterven kan hij niet! Wel lij-H met sublieme grootlieid, als gebo-^■lield, in bloed en ziel ; — wel slui-^Hcu, terwijl Nele over hem waakt en H wekt te rechter tijd ; — maar, eens Haakt, ontketent hij weer den strijd ^■ongekenden durf en nimmer-falen-Hjik... En de dappere doodgravers Bpweer huilen, als eens die paster Bp boeren, bij zijn verrijzenis : « Ui-Hpiegel, de groote Geus, is terug op Blegekomen ! Groote God, neem onze ^■onderlijk, die indruk werd denzelf-sterker nog ; de mijmering werd ^Hchaanid door kunstenaarswerk, diep-Hend door kracht en schoonheid, Bt-Vlaatnsch in uiting, vervoerend B 't vuur, dat er de seheppende ziel Bntbrandde.. B oude stad, waar, m vertrouwelijk B-àistere straatjes, de huisgeveltjes Budelijk elkander schijnen toe te la-■B ; — de oude woningen, • waar, in Hlange gangen en iets-wat sombere Brekken, in hoekjes en portalen, ver-Ben dingen nog schijnen te zweven ; Btokken den jongen kunstenaar aan-. B stemmige werkkamer is overheer-Bwd mat-rood ; de vallende avond B een flauwen lichtstraal door de B'g-roode ruitjes ; aan de rood-beh^n-Bnuren, slechts een paar palmen, — B herinnering aan gelukkiger dagen ! Bn enkele platen : de wekker met het B Peter Benoit. En als de avond B«1 gekomen is, de zware rood-flu-B® gordijnen toegehaald, wordt het B?ansch-behaaglijk, nu we daar zit-B raollig-doorzakkend in de rood-flu-B® zetels, gezellig bij elkaar, ora B 'ïkkere vuur. B'ug loopt het gesprék heeu over het B"?snieuws. Hoe weinig schijnt daar-B Wer door te dringen ! De officieele Be^ee'ingen blijven zonder commen-Btn- We voelen dieper thans de be-■«nis van den reuzenstrijd ; we ho-B nvijgend op de verheffing van ons Bandere,n : de lijdende Thijl daagt we-B °Pi en plots ook het beeld van den B'rtigen-kampenden held... Wh het klavier zit de kunstenaar. ■Wt door al 't gedragen leed, — ge-B't rl°or nieuwe hoop, — vertolkte hij BzleIsgevoelen in rijke klanken vati V14 van herboren kracht. B'j speelt ons zijn laatste werk. Broe{ inzettend, in gedempte mineur- B '0' Verrijst ons Vlaanderen : zien we ■i )j. ■ niwe oorlogsgeweld de wrange K'' Onmst harisrt in de hicVit ; eer siddering trekt door de zenuwen ; maar Vlaandérens Maagd raadt kalmte en ver-trou wen. Breed ruischt haar zang, wek-kend de glorievolle dagen, de ingeboren sterkte van ons ras, de hoop op nieuwen zon.neschijn. En 't volk lieeft haar stem ge-hoord ; plechtig zingt het zijn volks-lied : 't klinkt als een vroom geljed, als een innig woord van trouw. De hoop op heropbeuring is thans werkelijkheid , en weer toovert Vlaan-drens Maagd de mannen voor oogen hun eenig-schoone streek, badend in 't war-me, gouden licht ; en weer roemt haar breed-ruischend gezang de edele kracht en den onsterfelijken roem \an haar zo-nen..., 't Klavier zweeg. Vaag verklonken de tonen. We voelden ons beter, rainder kc*-drukt.Toen we huiswaarts keerdeu, in den koel-frisschen avond,door de doode stad, dachten we weer aan het slot van De Coster's boek : « Begraaft men Uilen-spiegel, den geèst, Nele, het hart van Vlaanderen ? » En innig hoopten we, dat veleu wat van den geest van Thijl nu zouden voelen in zich komen, uit hen verdrijveiid de al te lage betrachting van den loggen Lamme Goedzak ! Langzaam slechts verging het beeld van Thijl... «En hij ging, me' Nele, zingend zijn zesde liedje, maar geen weet er, waar hij zijn laatste- /otig » rjàlda. De Tétanos en ziine Behandefine Aan eene studio van den bekenden pro-fessor Dr. V. Czernv ontleenen wij het volgende : Op de geheele uitgestrektheid der bei-de fronten heeft de strijd zich ontwikkeld tôt een positie-oorlog, waarin de ver-sterkte en overdekte loop'graven de sol-daten tegen geweer- en geschutvuur be-veiligen. Het is verstaanbaar dat in een strijd van dien aard, de door artillerie veroorzaakte wonden eene grootere roi spelen dan in vroegere oorlogen. Waar voorheen slechts een vierde der kwetsu-ren door artillerievuur werden veroor-zaakt, is deze verhouding nu aanmerke-lijk hooger. Zij overtreft een derde der kwetsuren die in het hospitaal te Heidel-berg verzorgd worden. Deze verhouding stijgt nog naarmate de hospitalen dichter bij het front gelegen zijn ; dit is hieraan toe te schrijven dat de wonden, veroor-zaakt door kanonvuur, altijd veel gevaar-lijker en doodelijker zijn dan deze door geweervuur teweeggebracht. Niettegenstaande deze aanmerking kan gezegd worden dat, waar het sterftecijfer der gewonden in 1870/1871 4.1 % be-droeg, dit onder de Duitsche verwonden in dezen oorlog geen 3% zal bereiken. De gevaarhjkste vijand der gewonden was tôt hiertoe de « Tétanos », eene soort slaapziekte die reeds duizende slachtoffers heeft gemaakt. Daar de bacil van de Tétanos zich in de uitwerpsele» der paarden en in den grond bevindt, wordt zij zeer dikwijls in de wonden ge-bracht door projectielen die den bodem aangeraakt hebben alvorens het slachtof-fer te treffen ; dit kornt veel voor door houwitser- en bommenscherven. De Teta-nosbacil ontwikkelt zich bij voorkeur in de gekneusde cellenweefsels, waarin zij een soort vergift vormt, zeer gelijkend op strychnine, vergift dat door de zenuw-cellen vastgehouden en opgeslorpt wordt. De ziekte is des te gevaarlijkër wanneer zij reeds eenige dagen na de infectie uit-breekt ; dit gevaar wordt echter minder als de ziekte zich eerst later vertoont, omdat zich in het lichaam zelf een tegen-gift afscheidt, dat evenwel niet krachtig genoeg is om de genezing te bewerksteJ-ligen. Men heeft gepoogd dit tegeaver-gift te winnen van paarden, welke men te voren de Tétanos bacil had ingeënt, en dan dit sérum aan te wenden tôt het be-strijden dezer ziekte. Everiwel zijn de opinies omtrent de kracht van dit middel nog zeer verdeeld. Als voorbehoedmiddel heeft het echter zijne waarde, maar dan moet het onmiddellijk na de verwonding in de wonde gespoten worden. Gewichti-ger als voorzorgsmiddel is echter de rei-niging en de ontsmetting der wonde onmiddellijk nadat zij is toegebracht. Deze voorzorg is zeker op dit oogenblik ge-makkelijk toe te passen, waar de oorlog om zoo te zeggen stil staat ; zulks wordt echter veel moeilijker na groote gevech-tea DAGELIJKSCH NIEUWS ZONDAG. — Van morgen ontmoette ik een vriend die inij de reden zei waar-om zijn huis in de Van Breestraat en datgene van zijn vriend op de Zuiderlei, alsmede de eigendommen van vele zijner vrienden, te Eeuven, Dendermonde, Vrourne en elders, heel en al ongedeerd gebleven waren, tijdens de laatste ge-beurtenissen. Overal — en mijn vriend trad in bijzonderheden — was het ver-nielend element door God's gratie uitge-doofd, nevens de woningen van zijne ; bekenden. Het -geschiedde zéô omdat die huizen en de bewoners ervan onder de bescherming stonden van het Heilig Hart. Hij nam me mede in zijne woning en i hij toonde me overal, aan den muur, de beeldekens van het H. Hart met het onderschrift : « Heilig Hart van Jezus, ik heb be trou wen in U (300 dagen af-laat) ». Op deuren en vensters, achter plinten en bekleedingen vond ik be-hoedsmiddelen waarop te lezen stonj3 : « Adveniat Regnum tuum + Sta stil, het Hart van Jezus is met mij ». Hij liet me ook zijn scapulier van het Heilig Hart zien en daarbij de kleine médaillé van S. Benedictus. Zij moesten hem be-schermen tegen aile gewelddaden. De duizenden soldaten, die scapulier en médaillé dragen, worden geenszins ver-ontrust op het slagveld. Zij kunnen, zonder vaar of vrees, een rondcdans maken in den kogelrejfen. Niets zal hun deren. Ik dacht onwillens aan een folklorist mijner kennisâen wanneer ik van beel-deken, adveniar en médaillé een exem-plaar ontving. Wat zou hij gelukkig zijn ! Maar ik ben nu van natuur een twijfelaar — ik hebbe, goddank, nog den heiligen twijfel, schreef Albrecht Rodenbach eens — en ik heb besloten voorloopig ailes te behouden. Men kan nooit weten ! Doet het geen goed, het kan geen kwaad. Maar het is niet al ! Mijn vriend ver--telde me dat wat we doormaakten door God's wil geschiedde. Het was een lang voorspelde straf. De wereld was te slecht geworden. Maar het einde van ons lijden zou nu naderen. Vôôr Juni, v66r de maand van het Heilig Hart, zou ailes geëindigd zijn. De Goeden zullen dan alleen overblijven. De slechten zullen gestorven zijn en de vrijmetselarij voor eeuwig vernietigd. Eerst toch moe-ten we nog drie dagen doorbrengen in volkomen duisternis, gedurende dewel-ke geene verlichting zal mogelijk zijn. De pest zal dan uitbreken en de duivelen zullen het menschdom verzoeken. Pari j s zal vergaan, Marseille door de zee ver-zwolgen worden, Bordeaux afbranden. Maar Frankrijk gaat een heerlijke toe-komst te gemoet, met Lyon als hoofd-plaats en den grooten Monark, waarvan zoovele profetiën gewagen, als koning. Die monark is een priester thans. Hij zal 33 jaren regeeren en, voor ons allen, een tijdperk van vrede brengen. — En zijn naam? -— Henry de Valois. Hij is van ko-ninklijken bloede, een Bourbon. Hij is de groot-meester van het Heilig Hart. — En hier zie, besloot mijn vriend, want ik vergat het bijzonderste, hier is thee voor de dric dàgen van pestilentie, Het is thee van hagebloemen. Drink et driemaal daags van zoodra de duisier-nissen invallen en ge zult behouden blijven. Van 1908 af heeft de H. Maagd eene wondere kracht gelegd in de bloetr van den hagedoorn, vooral als behoed-middel tegen de pest. En vôôr ik ging mocht ik het portrei zien van Henry de Valois, den grooter monark en tevens kreeg ik de voorzeg-ging van La Cauëdon ter lezing : Je le vois arriver, Il est comme étranger, mais il n'est pas> [étranger Son nom fut porte eu tempe pins éloigné, Il est de la lignée Mais je ne puis parler — Wacht en ge zult zien, besloo mijn vriend. WAT EEN LEGER NOODK HEEFT. — Wat een leger zooal noodiî heeft, blijkt uit hetgeen het « ordnano Department » zooal in een maand te le veren had : 700 km. telefoondraad, 57' telefoontoestellen, 534,000 zandzakken 10,000 pond schoensmeer, 38,000 stuk ken zeep, 150,000 paar zokken ei 100,000 paar schoenen. Op 10 dagen bedroeg het getal me bont gevoederde vesten 116,160, terwij in hetzelfde tijdperk 345,075 flanellei gordels verschaft werden. Wekelijksch wordt er 5 ton vaselim geleverd voor de voeten en 100 toi hoefijzers. BIJ DE FRANSCHE ONDERWIJ ZERS. — Door de Fransche onderwij zers werden 40,000 kinderen van Bel gische kolega's in huis genomen, ter wijl 3,000 eene aanvraag deden weezei te mogen aannemen. EEN INTERESSANTE INLICH TINGSDIENST — Et bestaaf f Frankfort a/M. een bureau voor het ge-ven van inlichtingen over civiel en inter-natiunaal Recht, ingesteld voor de Duit-schers en voor de vrefcmdelingen. Deze institutié zou zooiwel aan de Belgen als aan de Duitschers belangrijke diens-ten kunnen bewijzen. Het komiteit dat sedert de maand Augustus in funktie is, werd gesticht ctoor. de Frankforter afdeeling der Duitsche Vredes-Vereeniging, met het doel aan iedereen -— zoo Duitscher als vreem-deling — inlichtingen over aangelegen-heden van burgerlijk- en Internationaal Recht te verschaffen. Later heeft het komiteit besloten zich ook bezig te hou-den met opzoekingen naar krijgsgevan-genen en vermiste militairen of burgers. D - inlichtingen worden volstrekt gratis verstrekt, evenzoo geschieden de door het komiteit gedane opzoekingen geheel kosteloos. Vrijwillige giften worden echter in dank aangenomen en aan ■het Roode Kruis overgemaakt. Sedert zijnt stichting, heeft het komiteit reeds mec dan 500 gevallen behandeld. L'Office de Renseignements » stelt ha-ren dienst ter beschikking van hen, aan wie, zij zich nuttig kan maken, en dil zonder onderscheid van nationaliteit. Men wordt verzocht de brieven open. te adresseeren aan het « Bureau Interna tional de la Paix » te Bern (Zwitserland) pour faire suivre à l'Office de Rensei gnements de Droit Public et Internatio nal, à Francfort s/M. ». Het is noodig bij de brieven 3 internationale antwoord-coupons van 30 centiemen ieder, in te sluiten ,voor de kosten van doorzending en antwoord. DE BELGISCHE STAATSSPOOtf. WEGEN. — Om onze lezers een klein gedacht te geven van de uitgebreidheid der Belgische staatsspoorvvegen in normale om stand igheden deelen wij het voi-gende mede. De dienst bezat 4249 lokomotieven. 7997 reizigersrijtuigen, en 89,052 koop-waienwagons.Het getal ambtenaars, bedienden en vasi-1 wer-klieden steeg tôt 70,364 man in 1911. Waar mag op het oogenblik toch dit ailes verbleven zijn? PAUL HYMANS, GEZANT TE LONDEN? — Men verzekert aan de « Matin », dat de opvolger van Graaf de Lalaing, ontslagnemend minister van België te Londen ,de heer Paul Hymans Staatsminister en leader der Liberale lin-kerzijde in de Kamer van Volksvertegen-woordigers, zou zijn. EEN DUITSCHE SCHOUWBURG TE RIJSSEL. — Uit Keulen : Rijssel zal op het einde dezer maand of ten laatste in het begin der maand Maart een Duitsch Theater binnen zijne muren tel-len. Dit initiatief werd genomen door den kcninhlijken Prins van Beieren, in wien^ staf zich de bestuurder van den Konink-lijken schouwburg van Nuremberg, de heer Pennarimi, bevindt. De schouwburg van Rijssel kan 2500 toeschouwers be-vatten ; de vertooningen zullen in hoofd-zaak voor de Duitsche soldaten inge-richt worden, waaronder ook de zieken ; 1 men zal afwisselend opéras en comedies op voeren. AAN DE «COMPAGNIE ELECTRIQUE. — ïr wordt ons gevraagd of d> « Compagnie Electrique » binst den duur van den oorlog geene vermindering zou kunnen toestaan op den huurprijs der compteurs, zooals het zekere huiseige-naars op hun-ne huurprijzen deden. We onderwerpen deze vraag aan het ' welwillend onderzoek van bedoelde Companie. VOOR DE POSTZEGELVERZA-MELAARS. — Onder de postzegelver-zamelaars wordt er veel gesproken, dat , er valsche exemplaren zouden bestaan van postzegels, uitgifte Le Havre en uit-gifte Antwerpen. Van die zaak is riiets waar : de deskun-digen moeten de eerste nog ontvangen. Het eenige wat bestaat zijn valsche af stempelingen « Le Hâvre », die naar het . schijnt gedaan worden door een heer-' schap uit Brussel. [ VOOR ONS POLITIEKORPS. — . Sedert het uitbarsten van den wereldoor-3 log is onze politie steeds aan 't werk ge-weest, zonder ooit van een vrije dag te . genieten. ! Door toevoeging van de burgerspolitie en van andere stadsbedienden is het per-soneel merkelijk vermeerderd en er wordt j ernstig aan gedacht de diensturen te 5 verminderen. Laat ons hopen dat zulks zoohaast mogelijk gebeure. DE WILFORDBOOTfiN. — Eene kleine wijziging werd gebracht aan de vertrekuren te Hoboken : het vertrek " 's morgens ten 10 u. is gebleven, doch • des namiddags vertrekt de boot om " 3 1/2 u. (B. U.) in plaats van om 4 u. " zooals gemeld. 1 WET- Êfr VERORDENINGSBLAD. — Te Brussel ig de Leuvenschestraat, = 40, is het « .Wet- en verordening'sblad r. ■■ te bekomen nan den prijs van 20 centie men per nummer. Van af 1 April kan men driemaandelijksche abonnementen verkrijgen aan 21/2 mark. Tegen be-taling van 4 pfg. per blad kan men de toezending der bijvoegsels bekomen. HET HENGELEN. — In ons nummer van Vrijdag schreven we dat het hengelen toegelaten is, mits zich te gedragen naar de wetgeving op de visch-vangst.Naar we vernemen worden te Brussel vischverloven afgelever'd doch zulks ge-beurt nog niet in onze stad. We durven hopen dat de overheden maatregelen zullen treffen om ook aan onze vischlustige stadgenooten voldoe-ning te schenken. JUBELFEEST. — Voor eenige dagen vierde de heer Jan Claes, knecht in het Ste-Elisabethhospitaal zijne 25e ja rig indiensttreding in het gesticht. Waren aanwezig de heeren Nyssens, beheer-der, Castermans, bestuurder en verschil-lende geneesheeren. Heer Nyssens bracht hulde aan den jubilaris en schetste dezes loopbaan. Gedurende de beschietiug der stad 'was hij steeds op straat met het ziekenkar-retje om de gekwetsten te halen. Verschillende herinneringen werden hem aangeboden en een lekker glas wijn werd gedronken. OVERLIJDEN. — We vernemen het afsterven van Mevrouw Wwe Dom. Ver-.neulen, moeder van den heer Frans Vermeulen, de wakkere liberale pro-pag.andist, schatbewaarder van den oud-leerlingenbond van school 4. We betuigen aan den vriend Frans en zijne twee -zusters onze innigste deelne-ming in den rouw die hun in zulke be-narde dagen treft. BIJ ONZE VLUCHTELINGEN IN HuIvLAINl» — Vvoensdag j. 1. vertroh een trein uit 's Hertogenoosch met 150 îielgiscne vluchteiingen naar Vhssin-gen.Een dezer dagen komt een groot getal naar ons land terug. De burgemeester van 's Gravenhage, jhr. Van Kaenebeek en de heer De wilde, wethouaer dier stad, braenten Donaerdag j.l. een bezoek aan het vluch-lelingenkamp te JMunspeet. Zaïerdag j.l. vertroKken 300 Belgische vlucntehngen per bijzonderen trein van Vlissingen naar i\unspeet, ook werden aile neg te liel verblijvende vluchteiingen naar Eede overgebracht. OM GOEDKOOP EN VOEDZAAM . TE LEEREN KOKEN Woensdag zijn te Beriijn door het oor-logs-comité voor volksvoeding 25 verga-denngen belegd, in eiK waarvan eeu ge-neesneer en een in de huishouding er-varen dame voordrachten voor de vrou-wen hebben getiouden over het onder-werp : « ±ioe kooKt men in ooriogstijd goedkoop en voedzaam ?» De vergaderingen waren druk be-zocht. Eerbied voor onze Taal Niettegenstaande we reeds in ons blac herhaatde malen aandrongen opaat hei uithangbord, dat bevestigd is aan der gevel der « Croix-Rouge » ( op de Meir vervangen kon worden door een twee-tang opschritt, acht het bestuur net niei noodig aan onzen wensch gevolg te geven.Die heeren volhaj^en dus in hunnt boosheid en meenen dat het Vlaamschc vo.k van geen tel is en dat zijn taa] met de voeten dient getreden. i\ocn-tans wordt die instellmg, waarvan va net groote nut niet willen ontkennen, ondersteund zoowel door Vlamingen als door Walen, en we vragen dus nog-rnaals dat aan die heersenende wantoe-stand een einde zou komen. Een lezer zendt ons verschillende drukwerken welke dagelijks door de «Croix-Rouge»? gebruikt worden en welke tôt onze groote verbazing alléén in het Fransch opgesteld zijn. Ook zegt hij dat de omzendbrieven, die aan de besturen der verplegingshuizen verzon-den werden, steeds alleen in 't Fransch waren. Nogmaals roepen we de « Croix-Rouge » tôt de orde en durven hopen dat, al was het maar alleen uit eerbieci voor de bij hen verpleegde Vlaamsche jongens. het Bestuur er zal aan houdei: ook hunne moedertaal te eerbiedigen ei haar voile recht te laten wedervaren. Een weinig goederi wil, Heeren, ir naam der gelijkheidswet, en gij, Via mingen, die deel uitmaakt van het bestuur, schudt uwe laksheid af en eisch uw recht ! Over Snotnamen a Een eigenaardig iets, zijn wel de spot en bijnamen welke de inwoners van me nige stad en dorp van ouds verworvei hebben. Hoe kwamen_?ij aan die spoi namen? zal men zich wellicht atge vraagd hebben. Waarom worden, bijv. de Lierenaars Schapenkoppen genoemd terwijl de Brusselaars in de wanelelini bekend zijn als Kiekènfretters, de Me chelaars als Maanblusschers, de Gente naars als Stropdragers, enz. ? In het algemeen, is die gewoonte de spotnamen ontstaan door den naijver, di afgunst welke tijdens de middeleeuwen en later nog, onderling heerschte tus schen de stedeu en gemeenten, afgunst welke zelfs meermalen oversloeg in oor logen en gewelddaden, zooals onze ge schiedboeken maar al te dikwijls aan stippen, namelijk tusschen Gent ei Brugge, Dinant en Bouvignes, Bmsse en Leuven, Antwerpen en Mechelen enz., enz. Zooals men weet bestond er van oud: eene erbarmelijke "vete tusschen de twei laatstgenoemde plaatsen. De eene achtti zich ten rechte of ten onrechte misdeel; in de gunsten van hunnen heer en mees ter den hertog van Brabant, ofwel za{ Mechelen met leede oogen de zoo on verwachte als glansrijke opkomst vai Antwerpen. In aile geval vrienden wa ren Mechelen en Antwerpen niet en he was met een zeker gevoel van verach ting en kwaadaardige trots dat de « Me chelsche Maanblusscher » zich uitlie over den Antwerpschen « Sinjoor » et omgekeerd. Waarom toch werden onze voorouder met dien weidschen naam van Sinjorei bestempeld? Is het, zooals sommigen be weren, omdat de Antwerpenaar, rijk ge worden, het geld rollen liet, verzot was op uiterhjke pracht en weeide en de ma-nieren poogete na te bootsen van de schatrijke Oenueesche en JKlorentijnsche kooplieden, die, tijdens hun verbiijf al-hier, den toon gaven aan de hooge stan-den ? Best mogelijk : maar laat inij toe, als echte Antwerpenaar, te twijfelen aan pe gegrondtieid van de bescnmuiging als zou de Antwerpenaar aan naàpenj mee-doen ; hij heett altijd graag kunnen lijden dat aile soort van vreemdelingen hier fortuin kwamen maken, ja zelts net beste weghaalden en heer en meester speelden; zonder dat hij zich gewaar-digde, ten langen laatste, iets van de uitiieemsciie zeden, gevvoonte-11 en le-venswijze over te nemen : als, na den vrede van Munster (1548), ja vroeger reeds, onze stad gevallen was van den allereersten naar den vierden of vijfden rang, was het wel te zien dat onze « Sm-joren » geene « parvenu-manieren » op-gedaan hadden,want ze leefden even ne-derig en eeuvoudig in hunne zoo stil geworden stad als liaelden daar nooit of nooit iuigger's, Balbani's, Welsers, Hochstetter's en houderden andere zes-tiendeeuwsche Cresussen hunne onge-wone praal en pracht vertoond. Eene overlevering, welke vrj wat ge-loofwaardiger is, doet den bijnaain van u Sinjoor » opklmuiien tôt de schrome-lijke tijden waarop de Antwerpscne ves-ting met Spaansctie legeruiacnten opge-kropt was. ALe de bewoners van net kasteel — de Spanjaarden dus — wer-! den, in de stad, met den naam van Sinjortn bestempeld, waarschijnlijk om-• dat dit Spaansche volkje, van den ge-. ringsten soldaat tôt den bevelhebber toe, -zoomet aanspraak maakten op adeidom, toch innerLjk overtuigd was vrij wat be-ters van afkomst te zijn dan die lompe en plompe iNederlanders. Mettertijd werden niet alleen de bewoners van het kasteel door de Antwer- - penaars « Sinjoren » genoemd, doch zij . gaven weldra dien titel — en wel a.s i blijk van verachting — aan diegenen - liunner eigene medeburgers welke met ■ de Spaansche bezetting omgang ha^den, , in het kasteel hunnen opstal hadden, ■ kortom de vriend van den Spanjaard r speelden, zelfs in de zoo rampzauge da- - gen toen de afschuwelijke Spaanscne fu- - rie plaats greep. Door onze stedelingen zelve, zou dus r de bijnaam «Sinjoor» het eerst als eenen ; schimpnaam gebruikt geworden zijn en , die veronderstelling krijgt meer grond - als men weet hoe eene andere Spaansche , benaming, heden nog in verachtelijken - zin gebruikt wordt : Als men namelijk - in de volkstaal zegt : « 't ls 'nen gad- - der », dan heeft men het op iemand die 1 tôt ailes in staat is in het slechte, en 1 nochtans « gadder » of ook nog k pagad. , der » komt eenvoudig van de Spaansche benaming « pagador », dat is « off.cier-; betaalmeester ». De « pagadors » waren ; de eenige Spaansche krijgsoverheid die ; met de bevolking in aanraking kwamen 1 om het noodige provian d aan te koopen - en aile uitgaven, ten behoeve van het ; kasteel gedaan, te betalen. Is nu de beruchte beteekenis, aan het 1 woord « pagador » door de Antwerpsche - bevolking gegeven, te wijten aan de af-t truggelarij en andere valsche streken - der Spaansche pagadors? In zekeren zin zal dat wel waar we-t zen, âlhoewel onze stedelingen, nog al 1 « uitgeslapen », niet lang door de listige grepen dier officieren zullen beetgeno-s men geworden zijn. i Veeleer zouden wij gelooven dat de - verachtelijke beteekenis hier aan den - naam «pagador- gegeven, opklimt t-

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Het Vlaamsche nieuws gehört zu der Kategorie Gecensureerde pers, veröffentlicht in Antwerpen von 1915 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume