«erdâg 13 ^aarc içïgo n,etme ja&rg-, m- 59 Priis : 5 Centlemea door reheeî Beîgië HET ^ Vlaamsche Nieuws H«i Ifn^alkribt «sis wisr^pre&d Niéuw^tadl vwi &*a£gâë* - Varseh^nt 1 maiJ tmr wm&k ABONNEMENTSPRIJZEN s ■jiW week , . . , 9,36 s Per 3 'masadea 4M | Ipj; œaaofl 1.56 g Per g smaandes 1.58 | SËSTUUR BURËELEM: HaoïdopâteUeï : Allons BAEYÊNS { Uocdestraat, 44, ANTWEHPEN tktessder ; AnU VAN OPSTRAEX ] Tsîeîoea i99® ÂANK0NDIG1NGEN j™ " ~ * Tweeds bladz,, pcr regeî , 2.50 i Vierde bladss., per reg»l . 8.2# Der&s bladg., Id. 9,38 9 oi volgen» overeenkomfit. Docdsbericht . . . , . S.89 I Kardinaal Mercier en de Vlaamsche Beweging H aaasluiting met ons artikel van ■ acht dagen, ontvangen wij uit Ktleen schrijven dat in menig op-K '0 belangrijk is. H zegsman is noch diplomaat, ■ staatkundige. Hij bekleedt geen H openbaar ambt, doch hij is toch Kl, van veel zaken op de hoogte, B van erkend gezag, want wij her-Kn ons dat ministère en volksver-Kwoordigers, o.a. Emiel Vander-B àch in de Kainer wel eens op Bzienswijze beriepen. Hoewel ver Ben orthodoxe-geloovige komt hij Bu aanraking met de geestelijkheid. ■es wij erbij, om de voorstelling te Bigen, dat hij geen flamingant is Ko brief is zelfs in 't Fransch ge- ■ Hij schrijft ons over zijn be-Bigen, en 't is de moeite waard die Bweer te geven. Br, Mercier, dat weten wij allen, is ■i Vlaamschgezind geweest, wel in-Bdeel, doch hij is onbetwistbaar ook Berstandig man die zich naar de Bndigheden weet te schikken en ■lien nood een deugd kan maken. ■ j is daarbij zeer gesteld op eigen ■g en verlangt strenge tucht en voi- ■ onderdanigheid van de geestelijk- ■ Dat is in hem nog verscherpt in Batste maanden. ■erd hij nu prikkelbaar door den Kg, door al het wee dat ons vader- ■ treft en dat zijn aanhoorigen niet Bde? Wel mogelijk. If kardinaal is naar Rome, naar het Idaaf van Augustus 1.1., vertrokken mupabilus, ten minste aldus door de ■sche dagbladpers gewijd. Hier ook, ■k overal en in ailes sinds het uit-■en van den oorlog, zal, naar de lté uitdrukking, de wensch de vader ■est zijn van het gerùcht: ■ Had anders een heele eer en wel-1 een voordeel kunnen worden voor ■land, hoewel de kardinaal geen Ne-lander is, gelijk Adriaan VI, rond fe paus uitgeroepen maar die zoo kort ■erde dat hij geen merkelijk spoor K geschiedenis heeft nagelaten. H er van zij, Mgr. Mercier heeft Bvel uitgevaardigd dat de geeste-Ki op dit oogenblik aan aile Vlaam-Ktischen moet verzaken. Kii Vlaamsche Beweging m eer is Kdewoord. Keger was er bij de geestelijkheid B- veel speelruimte voor eigendun-B optreden ; de geest die ,nu in het Kisdotn heerscht, zal zeker geen Buk dulden. K, wij ontveinzen het ons niet, is Ben nietiwe en zware slag voor de Busche Beweging, want zoo de hoo-I geestelijkheid, verfranscht en Bchgezind, de Vlaamsche Beweging Bgoed hart toedroeg, evenmin Be aristokratie en de parvenus-we-B~ dan anderzijds moet het toch Bd dat de lager geestelijkheid zich B algemeen met hart en del Boschgezind betuigde. Bren in verkiezingstijd verdween dat Bi voor partijbelang ; dan werkte ■ Vlaamsche geestelijkheid voor Bnschhatende kasteelheeren. Bar wat staat er in België boven het ■Wang? Zagen we niet een Frans ■ Cauwelaert, dien we als de O'Con-Bvan Vlaanderen wilden begroeten, B we een anderen Adolf Pauwels Ben, plots door de verbijstering van Bjxhap aangetast, een Schoolwet B®ei! die hem als Vlaming geen vol-B»g gaf? B's dan wel een droeve ontgooche-Been bittere teleurstelling, doch nie-B "an ons heeft het recht hem den Bte werpen, want ook de vrijzinnige Bi11?611 laten zich door dezelfde par- K leiden en misleiden. • # * B& Brusselsche briefwisselaar meent K ^at de toestand van de Vlaam- ■ Beweging zeer hachelijk wordt. Bf heb in de gestichten van mid-B aar onderwijs te Brussel kunnen B'stellen dat ze er de Vlamingen be-BF:fcn te boycotten, er vierkant voor B-'oniend : Vlamingen en Duitschers Bls 't zelfde. Die boycot wordt tôt Bd" allerlaagste klassen aangewend. Bls dus het uitwerksel van een stroo-B°g. waarvan de gewichtigheid niet K' ot,derschat worden. » B a' de verantwoordelijkheid van die ■uldiging aan den oorspronkelijken B ^ la ten, zij deze hier meegedeeld. ■j het verband te oordeelen moet er K'zijn van katholieke scholen, hoe-Ke wnig overtuigd zijn dat de geest K^stedeliik Bnisselsch onderwijs Ki! dans les établissements d'in- ■ '""î moyenne de Bruxelles j'ai pu K:6f lue l'on commence à boycotter K en disant carrément que et Allemands c'est la même H, boycottage s'exerce jusque petites classes. C'est donc H1""» courant dont fl ne fa/lit r'n,'ife h gravit# En onze briefwisselaar, die geen flamingant is, wij herhalen het, kan niet nalaten onmiddellijk er aan toe te voe-gen, alleen om waarheidswiî : ■Or s'il est un fait évident entre tous, c'est que les Flamands ont pour le moins aussi bien défendu le pays contre l'envahissement que les Wallons. Ce sont les régiments flamands qui étaient à l'avant-garde à Liège et les Wallons leur ont même emprunté leur chant de guerre : « Le Lion Flamand ». (Het is een nitgemaakt feit dat de Vlamingen hun land voor het minst zoo goed als de Walen tegen de overweldi-gihg hebben verdedigd. Het waren de Vlaamsche regimenten die aan de voor-hoede stonden te Luik en de Walen hebben van h en het strijdlied « De Vlaamsche Leeuw » overgenomen.) Hij gaat voort, want ailes zou aan te balen wezen : « Nooit, wat er ook beweerd werd, was een enkele Vlaming pangermanist. Nooit heeft een Vlaming de inlijving van België bij Duitschland gewenscht. Beter dan iemand weet gij daar ailes van. Maar mag men evengoed zeggen dat de Walen nooit gedroomd hebben van een inlijving van België bij Frank-rijk ? » Jamais aucun Flamand n'a été pan-germaniste quoiqu'on en ait dit. Jamais un Flamand n'a rêvé d'une annexion de la Belgique à l'Allemagne. Vous savez mieux que personne la vérité de ceci. Peut-on dite de même que les Wallons n'aient jamais rêvé de l'annexion de la Belgique à la Francef En weer komt tôt staving daarvan vanwege dien onpartijdigen en schran-deren waarnemer: « Hermner. u maar eens wat er ge-beurd is op den Luiker-Landdag der Walen : de keus van den Franschen haan tôt hun zinnebeeld, de artikels van Jennissen in de Matin van Parijs, effen-af de inlijving eischend, en welke maat-regelen tegen die driftkoppen moesten genomen worden. » Rappelez-vous ce qui s'iest passé à Liège lors du Congrès -wallon, le choix du coq français comme emblème, les articles de Jennissen réclamant carrément l'annexion, et les mesures que l'on a dû prendre contre des emballés de cette espèce. Dat zonder een aanleiding van onzent-wege en alleen door de bewijsvœring de naam van den heer Jennissen hier wordt vermeld, doet ons genoegen. De heer Jennissen is advokaat te Luik, was als student bij de compagnie universitaire en werd in Augustus, met de oudste klas, binnengeroepen. Hij werd te Cappellen, en wat het toeval kan beschikken, juist bij mij aan huis (op de Sint-Bernardushoeve), inge-kwartierd,,We kenden mekander van reputatie : ik hem voor den stichter der Waalsche beweging te Luik, hij mij voor een « ra-zenden flamingant » ! Welnu, ik zal maar dadeîijk zeggen dat de wederzijdsche kennismaking zoo erg is meegevallen, dat We reeds een koppel goede vrienden waren, als hij den Zaterdag 3den Oktober plots met heel de bezetting van Cappellen naar Lier moest. Ik heb er sindsdien niets m eer van vernomen, doch hij moet nu aan 't front zijn, ergens aan den IJser, en ik hoop van harte dat het hem goed moge gaan. Hij is vertrokken, wij zullen nièt zeggen als flamingant, doch in bijna aile opzichten het goede recht van de Vlaamschegezinden erkennend. Toen hij zich zoo vrijmoedig, zoo hartelijk kon uitlaten, vroeg ik hem of hij dit ailes niet eens wilde schrijven. Ik kreeg een schrift van zijn hand en vond het ge-lukkig, en toevallig, terug in den wir-war van een geplunderd huis. Op tijd en stond zal het stuk het licht zien. Oneindig meer dan onze lange woor-denwisselingen hebben de feiten gepleit om den heer Jennissen een juister in-zicht in den toestand van het Vlaamsche volk te doen krijgen. Hij heeft gezien wat onze Vlaamsche jongens, wat onze Vlaamsche helden in het leger waren en hij heeft beloofd voortaan te strijden voor de alleen mo-gelijke rechtvaardige oplossing indee-ling in Waalsche en Vldamsche gelede-ren.# * * Dit als een afwijking die hier nood-zakelijkerwijze haar plaats moest krijgen.Wij komen terug op onzen Bnts-schen briefwisselaar : « Wat er thans gebeurt, zegt hij, kan » heel erg zijn voor de Vlamingen. De » Walen gaan nogal in ailes te ver en » Frankrijk toonde zich altijd buiten-» gewoon behendig om van een volks-» meening voordeel te halen. » De hoogere geestelijkheid .missehien » om een ingebeeld gevaar, Vlaamsche gçgdsun«tigh«i<l TQor DrftscWand, a voorkomen, sticht een werkelijk en » îevens zeer g root gevaar door het land » in de armen van Frankrijk te willen a werpen, » Niet een inlijving alleen, maar een » nauwe samensmelting met Frankrijk, » zou de ondergang wezen van het » Vlaamsche volk, ja van heel België ! » * * •» Wij hieldec eraan deze zienswijze en deze mededeelingen bekend te maken. Wij zijn dus verwittigd. 't Is heelemaa! anders gezien als van het standpunt w'aarop onze mèdewerkèr G. v. H. zich stelt in zijn uitnemende Pittoreske Verschijnselen — en hoewel niet overeenstemmend, zijn beide ziens-wijzen juist. Wij hebben ook het vast betrouwen dat de Vlaamsche geestelijk-hëid nooit zal medewerken, ondanks ailes niet, aan den ondergang van'Vlaanderen en flamingant, strijdend flamingant, blijven zal. RAF VERHULST. VMrwtziettM mr m ThsM èr litirs y l9i t9ih| ïn de Revue Internationale des Valeurs Mobilières, een tijdsçhrift dat te Brussel verschijnt, bestudeert de heer Willem Vogel het vraagstuk van den toestand' der Beurs na den oorlog. Hij beschouwt deze kwestie van twee verschillende standpunten : a) Wat de koers der ter Beurs gekwoteerde waar-den zal zijn ; b) wat de herinrichting der Beurs zijn zal of zou moeten zijn. Wij ontleenen aan zijne hoogst be-langrijke studie de volgende beschou-wingen, die waard zijn met de grootste aandacht onderzocht te worden. Wat de kœrsen betreft, oordeeît de heer Vogel, dat in het algêineen eenè on-gewettigde vrees hieromtxent wordt ge-koesterd.Zonder twijfeî zullen "de basissen der waardebepalingen na den oorlog veran-deren. Indèrdaad, hët kapitaal zal hoogere eischen stellen en dâardoor zal de algemeene rentevoet stijgen, hetgeen om zoo te zeggen tôt hèt fàtaie gê'volg moét leiden dat de grôote massa der waarden eene zékerè waardé^ennîndéring, of beter gezegd eene ùkapitaalsvermindering» zullen ondergaan . Eene kafritadlsièrrnindering is daarom niet altijd een wezenlijk verlies. Indien deze vermindering ook al den genade-slag zou tbebrengen aan zekere onge-zonde spekulaties, of de uitbreiding van zëkefe orileefbare ondernemingen zal verhinderen, of efenige negatieve waarden vàn de mârkt zal doen verdwijnen, zal zeker niemand zich daarover bekla-gen.Na dit gezegd te hebben, zien wij dus niet in hoe de werkelijke waarde van degelijk onderlegde waarden ernstig zou kunnen bedreigd zijn. lets geheel anders is echter de kwestie der herinrichting der Beurs zelf, zegt de heer Vogel vervolgens, De tegenwoordige oorlog zal aan de meest verblinden wel de noodzakelijk-heid bewezen hebben van eene nauwe samenwerking van al de elementen die eene roi spelen in den ekonomischen vooruitgang van het land. Het individualisme zal dan ook zijn tijd gehad hebben, Wij zelf zullen ons ook met het denk-beeld moeten vertrouwd maken dat de tegenwoordige ekonomische evolutie on-der het teeken der algemeene organisatie moet doorgevoerd worden, Trouwens, het was reeds v6or den oorlog gebleken, dat eene herinrichting van de financiën in het algemeen aller-noodzakelijkst was. De werking van den ekonomischen slagader van het land, na-melijk de Nationale Bank van België, liet zeer veel te wenschen over. Wij vin-den hiervan reeds het bewijs in onzen hacheliiken wisselstand, die eenen on-mogelijken toestand schept voor een land met zulk eene drukke nijverheids-en handeîsaktiviteit als hèt onze. V6or deh oorlog, hield men zich reeds bezig met het vraagstuk der mogelijke afschaffing der Latijnsche Unie. Zal de muntovereenkomst die ons aan Frankrijk, Italie, Zwitserland en Griekenland bindt, de siuiting van den vrede lang overleven? Het schijnt wel van niet ! In ieder geval, is dit een zeer gewichtig vraagstuk dat zal dienen opgelost te worden. Hoe zal, na den oorlog, de toestand zijn, en hoe de houding onzer groote partikuliere bankinstellingen ? Deze zullen ongetwijfeld verzwikt uit de tegenwoordige krisis te voorschijn komen. Deze verzwakking zelf zal hen nood-zaken zich te versterken en zich te ver-binden, en zal tôt gevolg hebben dat deze banken zich veeleischender zullen toonên tegenover de Beurs, en tevens hun àrbeidsveld zullen wenschen uit te breiden. Van den anderen kant, valt hët niet te betwijfeîen, dat de BeUrsinstsllingen <H3.ttxokk«a siilkfi w* w zîcht der gemeentebesturen, opzicht dat niet altijd ten goede kwam aan hare normale werking. Indèrdaad, het onmiddellijk materieel voordeel der gemeentebesturen bevond zich soms in rechtstreek-schë tegenstelling met de hoogere be-lahgen van de korporatie en van het publiek. Het is zeker wel overbodig op de noodzakelijkheid te wijzèn van het in-voeren dezer hervormingen op het tegenwoordige tijdstip, dat zoo nadeelig is voor de korporatie der wisselagenten. Daarom doen wij een beroep op het solidariteitsgevœl der leden van deze korporatie. Deze solidariteit, in den ech-ten zin des woords, heeft spijtig genoeg tôt nu toe nooit bestaan. Iloe dient deze solidariteit in praktijk gebracht te worden? Daartoe moet men het van in het begin eens zijn om uit te gaan van het standpunt om de verworven rechten te eerbiedigen. Deze rechten dienen ge-handhaafd te worden voor zooverre dit met de hoogere belangen van het land strookt. Eindigen wij met een praktischen raad, die door eenieder onmiddellijk en jgemakkelijk kan gevolgd worden: aan-gezien vele firmas uit de heerschende krisis te voorschijn zuilen treden met sterk verminderde bedrijfsmiddelen, zou het aan te bevelen zijn dat zij gezamen-lijk trachten te bereiken, hetgeen voortaan voor ieder van haar afzonderlijk on-< mogelijk is. Eene ernstige. samenwerking van nu af aan kan de moeilijkheid van het op te lossen vraagstuk beîjuidend vermin-dereiî.»»»»»»»»»»»<\>%>%>%>%*%***%* De Vesting Belfort De Zwitser Harmann Stegemann schrijft het volgende over de vesting Belfort : Als hoek-pilaren van het Oostelijk front der Franschen hebben Verdun en Belfort in dezen oorlog groote strategi-sche beteekenis gekregen. Terwijl Verdun onder de operaties meer tôt een de-fensief steunpunt van het Fransche front geworden is, heeft Belfort zich een zelf-standige roi voorbehouden. Aan de Bourgondische Poort gelegen, waar het den alouden heerweg be-heerscht, die,door het boschachtige heu-velland loopend, de Rijnvlakte met Bur-gondië verbindt, is het tegelijkertijd een stelling tôt verdediging en aanval. Het is niet meer het Belfort van 1870, het rotsnest, dat, door 25,000 man omsin-geld, zich tôt Februari 1871 dapper ver-weerde, maar een uitgebreid bevestigd kamp, dat men nauwelijks zou kunnen omsingelen. In 1870 beperkte zich de werkingssfeer van Belfort tôt den naas-ten omtrek met een straal van. ongeveer 7 kilometer. Toen de oorlog van 1914- begon, kon men dezen straal op 15 kilometer stellen, d.w.z. ze reikta tôt aan de Duitsche grens. Tôt daar toe waren de vesting-werken van den uitersten gordel voor-uitgeschoven. Naar het Noorden stond en staat de vesting met Epinal in ver-binding door de keten van de sperfor-ten van Giromagny en het Boven-Mozel-dal,Ofschoon de strategische positie en het veldtochtsplan een Duitsch offensief door de bres van Belfort verboden, zijn toch onmiddellijk na het uitbreken van den oorlog dragonders uit Mulhausen en jagers te paard ter verkenning door de laagte van Belfort over Altkirch en Dammerkirch vooruit gedrongen en hebben zij zich in het doorgroefde terrein met zijn vele kleine meren, stroompjes, boschjes en wouden, kleine steden en dorpen en vele steenbakkerijen dapper vooruit gewaagd, tôt in het gebied van Belfort. Toen kwam, zooals mçn niet anders verwachten kon, een aanval der Franschen, die Mùhlhausen bereikten. Achter het vooruit geschoven Fransche front werd onder den indruk van de on-dervindingen die men bij Luik en Na-men met de vijandelijke artillerie had opgedaan, spoedig begonnen met het bouwen van nieuwe steeds' verder naar het Oosten strekkende steunpunten.Ook in de oude fortgordels werden talrijke tusschenwerken aangelegd en bovendien elk boschje en aile stroomen, die van Noord naar Zuid loopen, voor de verdediging ingericht. Duitsche tegenaanvallen hebben de Franschen weer uit de Rijnvlakte gewor-pen.De aktieve verdediging van Belfort is zeer levendig gevoerd. Verder zijn se-dert begin December uitvallen gedaan. Of zij de Rijnvlakte en Mùhlhausen we-der in handen der Franschen moesten brengen of slechts ten doel hadden den grooten weg over den bergrand te bereiken, die van uit Gebweiler over Uff-holz, Sennheim, Burnhaupt naar Altkirch loopt, was gedurende langen tijd niet uit te maken. Thans moeten wij aannemen dat het, in overeenstemming met het algemeene bevel van Joffrê van 17 December, eën nieuwe pogirig gold «ta Mûhlhtusea ?» te krijgwu DAGELIJKSCH NIEUWS HET AVONTUUR VAN MAXIM GORKI. Men herinnert zich dat verleden jaar de welbekende Russische schrijver Maxim Gorki, bij zijn terugkeer naar Rusland, aangehouden werd om « gods-lasteringen » in zijn boek « Moeder » te hebben geuit. Deze aanhouding geschied-de alhoewel ter gelegenheid van den ver-jaardag der Romanows de générale amnistie het bevel tôt zijne inhechtenisne-ming te niet had gedaan. Zijne aanhouding was gegrond op het feit dat de godslasterlijke misdrijven niet in het groot pardon van den Tcaar begrepen waren. Gorki werd niet in de gevangenis op-gesloten, doch moest zich aan eene be-perking zijner persoonlijke vrijheid en aan eene strenge bewaking onderwerpen. Fransche bladen hebben bericht dat de romanschrijver sedert het begin van den oorlog, als vrijwilliger in het Russische leger dienst had genomen ? De rechterîijke vervolging zou thans, volgens hetgeen Russische bladen bewe-ren, opgeheven zijn. HET ROOD KRUIS VAN BELGIE. —.Met genoegen hebben we bestatigd dat het Bestuur van het Rcod Kruis van België voldœning aan ons herhaald aan-dringen geschonken heeft : sinds eergis-teren prijkt aan het gebouw op de Meir een gansch nieuw opschrift in het Vlaamsch. A!!e Vlamingen zullen dit nieuwsje met genoegen vernemen. HET ZAAILANDZAAD. — Het Ne-derlandsche gouvernement is zinnens aan zekere handelaars en telers van zaailand-zaad opnieuw vergunning te verleenen voor den uitvoer van dit zaad, Zij die er verlaiigen kunnen zich daarvoor richten 'ot den heer Burgemeester van Rotterdam.TENTGONSTELLING. — Vroeger lebben v/e reeds medegedeeld dat de heer Lambotte, bestuurder der afdeeling schoone kuasten en letteren, eene ten-toonstelling te Londen had ingericht ten voordeele van de in ontbeering zijnde Belgische kunstenaars. Deze tentoonstel-ling laat een batig saldo van 10,000 fr. OVER OORLOGSVERGOEDIN-GEN. — Eenieder weet dat Frankrijk na zijne nederlaag in 1870 aan Duitschland 5 miljard oorlogsvergoeding heeft moeten betalen. Die oorlog kostte reeds aan dit land zoowat 15 miljard. Na den Russisch-Turkschen oorlog in 1877-78, waarbij de Russen de overwin-ning behaalden moesten de Turken 862 miljoen schadevergoeding betalen; deze oorlog kostte aan Rusland 16*5 millioen. De Chineesch-Japansche oorlog kostte 420 miljoen aan Japan, en China moest 730 miljoen oorlogsvergoeding betalen. Bij het einde van den oorlog tusschen Oostenrijk en Pruisen kreeg dit laatste land 75 miljoen oorlogsvergoeding van Oostenrijk. UITBETÀLING VAN OUDER-DOMSPENSIOENEN. — We ontvangen van eenige oudjes de vraag of de ouderdomspensioenen van 65 franken voor 1914 niet zouden kunnen uitbetaald worden. Daar dit geld bij menig ouderling nu meer dan ooit zou van pas komen doen we een beroep tôt de bevœgde overheden opdat ze voor deze zaak eene oplossing zouden vinden. OVERLIJDEN. — We vernemen het overlijden van Mevrouw De Gueldre, moeder van Dr. De Gueldre, gemeente-raadslid, lid der Intercommunale Kom-missie en oud-voorzitter der Liberale Grondwettelijke Vereeniging. Onze innige deelneming. BIJ ONZE VLUCHTELINGEN IN HOLLAND. — Woensdag j.l. zijn van Rotterdam naar het vluchtoord te Eede ongeveer 100 Belgische vluchtelingen vertrokken, die tôt nu toe onderdak hadden in eene loods van den Rotterdam» schen Lloyd. Dinsdag namiddag heeft er eene lang-durige conferentie plaats gehad tusschen den Belg'fschen minister van Weten-schappen en Kunsten en de heeren Otto, Delhez en Verviers, voorzitter, onder-voorzitter en sekretaris van de centrale kommissie voor het onderwijs aan de uitgewekenen, en daarna tusschen ge-noemde heeren en den gneraal Dossin, en den majoor Mamet. Het ie onaerhoud liep in hoofdzaak over de vraag, hoe op de beste wijze de medewerking te ver-krijgen is van de Belgische onderwij-zers, die in Nederland vertoeven, voor het onderwijs der Belgische kinderen en over de verhouding van deze onderwij-zers tôt de gemeentebesturen. Aan de Bijbank der Nederlandsche Bank te Rotterdam wordt van af g;c!c-ren aan Belgische vluchtelingen rlleen Belgische geld gewisseld, wanneer zij in het bezit zijn van eene identiteitskaart, afgegeven door het konsulaat-generaa? van België te Rotterdam. OVER HET BROOD. — Wanneer men zich gedraagt naar de uitgevaardig-de bepalingen mag het wit brood aan fr. 0.50 en het grof brood aan fr. 0.44 verkocht worden en moet x kit. wegen. Nochtans weegt het brood dat heden te S... verkocht wordt slechts 875 gram-men.Als men zulks aan de bakkers doet op-merken zeggen ze vlakaf dat ze zulks doen met toestemming van den Burgemeester der gemeente. Zouden de bevœgde overheden het niet noodig achten daar eens tusschen te komen ? BERICHT. — De heer Stadsontvan-ger meldt ons volgende: Voortaan zullen de bureelen der stadi,kas, HoisLraat, 21, aile Zaterdagen voor het publiek teslo-ten zijn. Het bezit van den weg over den rand \ an het gebergte zou voor de Franschen van eteekenis zijn, omdat zij daardoor de uitval-positie van Thann in onmiddellijk verband brachten met de hoofd-stelling van Belfort. Ook dit is echter niet gelukt. En Thann moet nog steeds gebruik maken van de dalenreeks en de pasen om met Belfort in verbinding te blijven. Deze uitval-positie, die in het front on-aantastbaar is, tegen de nauwe dalpoort steunt, en door zwaar gewapende bergen wordt beheerscht, kon den Franschen tôt nog toe niet ontrukt worden. Zij wordt echter bedreigd door een omknel-ling van uit het Noorden. Bij Steinbach beginnend en dan steeds meer naar het Noorden en Noordwesten gaande, heeft deze heweging de bekende gevechten bij Steinbach, Uffholz, Wattweiler, Hirz-stein, Hartmaunsweilerkopf, Zadelkopf en Hilsen ten gevolge gehad. Thans vindt de'strijd plaats om de zooeven ge-noemde posities, die niet meer het ka-rakter van Fransche uitvalestellingen hebben. De schrijver bespreekt dan de moge-lijkheid van een uitval op groote schaal van Belfort uit. Nemen we aan, zoo zegt hij, dat in den vijfhoek, die door de ves-tingen Belfort, Epinal, Dijon, Langres, Besançon gevormd wordt, een reserve-leger wordt opgesteld, dan is het ver-moeden niet van de hand te wijzen, dat de Franschen een doorbraak aan den Boven-Rijn zullen beproeven. Deze zou slechts dan kans hebben, als op een an-der gedeelte van het front de beslissing reeds ten gunste van de Franschen ge-vallen was, of als zij van het begin af slechts bedoeld was om Duitsche strijd-krachten vast te leggen. Reikt dit offensief tôt Mùhlhausen, dan staan de Franschen als in Augustus tegenover een zeer onduidelijk persoektief. Ook ver-kenningen met vliegers kunnen daaraan niet veel veranderen. Van den over-kant van den Rijn dreigt de bergvesting van Istdaer 5»et ham nmr jgassaattagsasaaa het Noorden en het Zuiden reikende fronten en daarachter het Zwarte Woud, dat voor Duitsche reserves en troepen-verschuivingen iedere ge wensch te dek-King biedt, door strategische spoorwegen uit het Oosten volkomen openstaat, terwijl de Rijn een natuurlijke gracht voor het gewapende westfront vormt. Willen de Franschen zich niet tegen deze geweldige positie het hoofd te plet-ter loopen, dan moeten zij het meer be-nedenwaarts langs den Rijn m de rich-ting van Breisach en Freiburg zoeken. Dan echter geven zij voor achter den Istein te voorschijn komende versterkitt-gen de rechter flank bloot en hebben zij de Zwitsersche grens in den rug, waar-tegen zij leeds in Augustus bijna aan-gedrukt waren. Daar zelfs, als het gelukte met sterke Fransche strijdkrachten over den Rijn te komen, zou het nog een slag in de lucht zijn, want de vijand, dien nien moet verslaan, staat niet meer als ten tijde der Fransche revolutie-oorlogen rechts van den Rijn, om daar den slag af te wachten, maar in het Noorden, ja gedeeltelijk zelfs in het Noordwesten en in de flank van het excentrûch vooruit-rukkende oostelijke leger der verbonden Engelschen en Franschen. Al zijn dus de vooruitzichten voor een offensief van uit Belfort niet guristig, toch mag men de beteekenis van deze geweldige vesting niet onderschatten. Ten slotte wijst de schrijver er nog op met welk een dapperheid en handigheid in de buurt van Belfort'en in de Voge-zen aan beide zijden gevochten wordt. In bloedige nachtelijke gevechten, in wegzakkende modderige loopgraven en in besneeuwde bergbosschen, waar de voet geen steun vindt on de spie£c«l->d-de losse steenen der hellingen, wordt de oude grond, waar reeds Romeinen, Gal-liërs, Allemannen, Franken, Hunnen.de scharen der Armagnaccen, Z wit sers tn Franschen verbitterd o-'evochten hebben, ftteedf weer door nieuw bloed gekleurd,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.