■Oifisdetg 2 Maart 1915. Eerste jaarg. Nr 48 swasi *•&» mtmmuM Prijs : 5 Gentlemen door geheel België ïïtimrru—nnmrfvriB-i w _ Vlaamsche Nieuws -f et beat ingeiicht en maest vereptmd Nimiwéblmd van Beigiè « V«rtchijnt 7 nuukJ per week I^ONWBMENTSPSUiE^ 7 Uk . - ». 8-36 | Par 3 ikaandea . . 4.(13 Ltaaé . ■ ■> - » t-8t g Per § masnde;! ..... î ^8 | P«T ? Ï3P < i § KESTUUK | iî»o««**îêaltei-: Aîtoss IÀ.EYBNS Whmxàvei Ait VAN OPSTStAET âfJRHWLfeMî 44, ANTW.BKPBM Ts!if*«î> IfiP® AANKON OIQINQEN s Tweede fcaôs. par regei , S.5v 1 Ytefda bleds. par regsi . 0J9 Darda id. lâ . i QC § «f «oigens ovsreenkomst. Oeodsfearicfcl ..... 3.00 'T ROODE BANKROET l.., -nt verledcn week ons artikel ■eurstellingen » schreven konden we I denken dat ailes wat daarin werd Kgd zoo spoedig zou beaamd en be-fcd word'tîn door stemmen, welke in ■ociaal demokratische kamp tôt hier-lezaghebbend waren, Niemand min-■dan Wolfgang Heine, lid van den ischen Rijksdag, heeft er zich mee l in eene druk bijgewoonde verga-Kg het failliet uit te roepen van de Ij| demokratie in haren huidigen | en nogmaals aan te toonen dat, Kt de Internationale der Werklieden ■rongen werd door het Socialisme der lers, de sociaal demokratie niet veel |was dan een woordenkraam. ■et is nu wel waar, dat al de bokken-Igen en goocheltoeren der leiders, ■averplicht zijn kleur te bekennen en ■erlijk passen, niets afnemen kan ■de schoonheid van het ideaal en de Ke rechtvaardigheid der strekking ■het Internationalistische socialisme : Khet is noodig aan te toonen hoe ge-Kielijk de heeren leiders hun leerstel-Kn en proclamaties van vroeger over ■ werpen,opdat ieder wete hoe zwaar iieeren leiders wegen. line had 'net,,in de bedoelde verga-ligte Stuttgart, over de houding der Kal demokraten tegenover het rijk, nu |n de toekomst. Kitsvondige lezers zouden kunnen op-Ken, dat de sociaal demokraten en de Kal demokratie twee verschillende ■en zijn, welke dikwijls niet goed Ken komen, en dat Heine, met de Kal demokratie buiten spel te laten, Krinciepen onaangeroerd liet. Dat is ■juist, doch zulke dialektiek was tôt ■oe in werklieden middens vreemd, ■de eenvoudige reden dat zij te huis K' bij sluwe jesuieten en verdere syco- ■h vrije volk dat wij willen worden, H Heine, kunnen wij niet worden, Hier. wij den Staat thans door een Bfeldadige o/mwenteling vernieti- ■e zouden hieruit haast gaan opma-Hdat er in den schoot der sociaal Biratische partij dan toch elementen Biden worden, die aan de mogelijk-Beener dergelijke omwenteling geloo- ■ en daarvan spreken : want men Blegt niet wat niet is vooruitgezet, Bbestrijdt niet van eerstaf wat niet Ht verlangt. ■s te sterker is het onderscheid tus-B de vroegere leer, en de huidige ■Jiiet alleen, ging Heine voort, kun-B1 wij het niet willen, maar wij mo-m het ook niet willen. De oorlog B't ons getoond in welken toestand Bitschland zich metterdaad bevindt. Bere révolutionnaire beweging zou Bgevolge hebben,dat van aile kanten ■pjanden over de grenzen trokken. B arbeiders zouden er de schade van Bkben, want juist iedere sociale her-Braiing heeft den vrede noodig. » Bine schijnt zich nooit afgevraagd te B™ in welken toestand Duitschland Bmetterdaad zou bevonden hebben, B« we, in plaats van den oorlog, B«n révolutionnaire schok gekregen, Boch zeker niet van de regeerende BJro zou uitgaan. Misschien zouden Blanden dan wel niet over de grenzen Bcn> maar de innerlijke oorlog zou B even sterk hebben gewoed, ten B® van de arbeiders. Wat hebben B ^an gewonnen bij den huidigen Band. behalve de zalvende zedepreek ■"et Duitsche Rijk, zegt het lid van B° Rijksdag verder, is het veld van arbeid en onzen politieken strijd, ■ Wli moeten het tôt orgaan en werk-K van ons politiek streven maken. B"ls de beteekenis van het veel ge-■"'kte woord, dat de arbeidersklasse ■" strijçj heeft te voeren om de politie- B'ïacht. » zeer tamme explikatie, welke de H"'1 ^'niokratie gelijk stelt met de H ^ beste partij van beunhazen, loe-H °P een ministerportefeuille, en de ■ Crskwestie met het kiesvee dat ■ 8nders te doen heeft dan de politie-Btj5 ''ar'ementen en Gouwraden te I ' «en gansch andere gedach- te daarvan. Doch Heine gaat nog verde in de verloochening van de geldend princiepen zijner partij. « In het Rijk, zegt hij, moeten wij on » politieken invloed verwerven, dus oo » het Rijk erkennen, den grondslag va » onze politieke handelingen, dat w » zeggen niet zijn zwakheden en fouter » maar zijn bestaan en zijn kracht. I » den strijd om de vrijheid in het Duil « sche Rijk zijn dus aile vvoorden verwei » pelijk, die het Rijk miskennen, aile re » volutionnaire dreigementen, welke » verwezenlijking onvereenigbaar is me » onzen tegenwoordigen arbeid, en di » slechts een wil en een macht voorwer » den, die niemand bezit. » Dat komt, per slot van rekening, hier op neer te zeggen : dat ailes wat hiertc werd gezegd en gedaan door de « vatei landslose gezellen » der Duitsche socia; demokratie, slechts larie was en vooi wendsel, slechts kluchtvertoon en bo< renbedrog, en dat de verwezenlijkin: van wat beoogd werd in woorden, een ramp zou zijn, als dit in daden werd orr gezet. Het schermen met revolutie en verder dreigementen is bluf, Barnum-grool spraak, want in den grond wenden z slechts een wil en een macht voor, di niemand bezit. Met welk recht dan roept gij de werl lieden op om zich te scharen onder c roode vlag, als gij zelf bekent dat u wil niet gemeend, uw macht geveins zijn? Met welk recht houdt gij aan c proletaren voor die mooie woorden va ontvoogding en verlossing, als gij zv. gauw bereid zijt die woorden te verlo< chenen, en mee te werken aan de bester diging van den huidigen toestand, die g zoo dikwijls als onhoudbaar en bai baarsch hebt gewraakt? Heine bespreekt dan ook het sprockj der onvaderlandslievendheid der socia; demokraten, waarover wij de meenin van Bebel reeds deden kennen. « Het geloof aan dien laster heeft tu: » schen ons en het overige volk muren O] » getrokken, waarover wij-op vele plaa » sen vergeefsch hebben getracht heen t » klimmen. Ihans nu de daad deze leu » gen heeft wederlegd, moeten wij me » drievoudige krachten eischen dat h< » Rijk nu ernst make met het toekenne » van gelijke rechten aan de arbeiders » beweging, vooral ook aan de vrij » vakvereenigingen. » Dar also ist des Pudels Kern! De sociaal démocratie dooft de toort der revolutie ; zij gooit in den hoek d roode muts der Internationale ; zij tooi zich met nationale kleuren : de « Ui sturzler », de « Sturmgesellen », de « V; terlandslose Gesellen » scharen zich onde de vlag des Vaderlands; zij werpen he muurtje om, dat zij tusschen hen en d overige burgers hadden opgetrokke door hunne cosmopolietische gedachte van algemeene broederlijkheid. Gee grenzen meer!... wordt een oproerig kreet, de sociaal demokratie zal zich vo< gen en braaf wezen zooals de verstokts Flister..., als men haar wat meer sten recht toekent, en haar vereenigingen w; welwillender te gemoet treedt... Ons is 't wel ; maar nog eens, wa£ blijft, bij dit ailes, het doel, het progran ma, de princiepen der sociaal demokn tie, en welke waarde kunnen de werkli< den daar nog aan hechten als in de dage van gevaar, wanneer de oogen van 't pr( letariaat hopvol op de roode vlag zijn g< vestigd, deze wordt omlaag gehaald e uit noodzakelijkheid des middels gebruil wordt door de leiders om er hun neus i te snuiten, onder voorwendsel dat z blazen een patriotische fanfare? Alek. In de Diamantnijverheid Een lezer schrijft ons : Onder bovenstaanden titel zijn in u blad een tweetal artikelen verschenei Het zij mij vergund enkele opmerkinge daarover te maken.Der redaktie bij voo baat daarvoor mijn dank. Het is mij niet te doen om met de steller van gedachten te wisselen. M< hem ben ik het eens dat er gevaar b staat voor verplaatsing van de diaman nijverheid, maar meer overtuigd ben : nog dat er gevaar bestaat voor verpJa. \ sing van den diamanthandel die v66 den oorlog op groote schaai te Antwer pen plaats had. Immers, handel laat zich vrij gemak kelijk verplaatsen, zeker in een artike e als diamant. Indien de kooplieden nie meer naar Antwerpen willen terugkee s ren behoeven zij slechts hunne porte Ij feuilles en chèqueboeken in hun zak t< bergen en dan is er reeds een deel var dien handel verplaatst. Indien dit* gc '' beurt door een groote groep diamant , handelaren die zich vestigen op éét a plaats, tezamen komen in één lokaal dan zal zich vrij zeker op deze plaats d( diamanthandel ontwikkelen. Diamant handel kan uitgeoefend worden op elk( plaats omdat men de goederen die mer r wenscht te verhandelen in zijn zak t draagt. e 't Is te begrijpen dat de overheid val . ellce stad de vestiging van den diamanthandel met vreugde zou begroeten er haar aile mogelijke faciliteiten wil ver-leenen. Daartegenover mag men ver-e wachten dat in een stad waar die hande' - altijd gevestigd was, veel zal worden ge d daan om die handel binnen hare stad op- nieuw tôt bloei te brengen. Veel zou daartoe bijdragen indien het den be-voegde autoriteiten mogelijk ware, ir ? het afgeven van passen vrijgeviger te e zijn. De diamanthandel werd hier altijd be-oefend door hen die thans in Scheve-e ningen zitten en voor het overgrootstt deel geen Belgen zijn, maar Oostenrij " kers, Polen, Russen, Duitschers en Tur ken. Welke reden bestaat er voor he.r e te trachten hun handel daar te drijver indien hen zulks hier ook mogelijk is' Zijn niet aile benoodigdheden hier : fa le brieken, klubs, bureelen, enz.? En waa rom juist op Scheveningen waar geei lV fabrieken, en geen werklieden zijn, ter d wijl als men zoo gaarne een fabriek to le zijn beschikking wil hebben er in Am n sterdam verschillende fabrieken dispont bel zijn, waar men geen half jaar be hoeft op te wachten alvorens die geree< zijn en waar nog diamantbewerkers bi duizendtallen werkeloos zijn. Ik zal mi 'j niet verdiepen in de vraag waarom t< •- Scheveningen een fabriek te bouwer terwijl er in Amsterdam voor direkt ge bruik nog disponibel zijn. Voor he oogenblik wil ik dit laten rusten en kai men die fabriekkwestie gevoegelijk al: » behoorende tôt Holland ook daar latei uitvechten. Waar men zich hier alleen mee t< 3 bemoeien heeft is, indien men erop ge steld is de diamanthandel in de stad te-rug te krijgen, haar die faciliteiten t( e verleenen die zij noodig heeft om te kun - nen beoefend worden. t Men zal waarschijnlijk opgemerk' t hebben dat ik tôt nu steeds heb gespro ken van diamanthandel en niet van dia " mantindustrie, omdat wel de handel il ~ diamant, maar niet de bewerking daar-e van gemakkelijk te verplaatsen is. Maai zelfs indien het mogelijk ware het dia-mantbewerken te verplaatsen naar Scheveningen, wat ik betwijfel, zou alleen d< stad Antwerpen daarvan de nadeeligt e gevolgen ondervinden, omdat de Ant t werpsche werkkrachten of werkeloo: n zouden worden of zich zoo noodig med( t. zouden verplaatsen. Voor Antwerper staan hier dus groote belangen op he spel en er kan niet genoeg op gewezer f worden dat de terugkeer der diamant e handelaren van Scheveningen naar y^nt n werpen zooveel mogelijk dient te wordei n bevorderd. n , Ik geloof niet dat zij niet terugkeeret e omdat zij bang zijn, en indien er onde: hen zijn die werkelijk zoo denken, dat kunnen zij nu hier zien dat zij verkeerc - gedacht hebben.De verhouding tusschet - Belgen en Oostenrijkers in den diamant »t handel is gelijk die vôôr den oorlog ooî was. Indien men de omgang ziet, zot men denken dat er geen oorlog was r Kortom de verhouding is gelijk vroege en zulks is niets meer dan menschelijk l_ Mijn meening is, dat de ooging tôt ves tiging van den diamanthandel te Scheve n ningen samengaat met het tegenwoor dig belang der thans daar wonende han >_ delaren. Het is zeer gemakkelijk te "be grijpen dat dààr thans veel gemakkelij n ker handel kan gedreven worden dat :t hier, dat men dààr thans gemakkelijke n en sneller reist dan hier, dat men in éét :: woord dààr thans de faciliteiten heef 1J die de diamanthandel nu eenmaal noo dig heeft om te kunnen blijven bestaan Voor de bevoegde autoriteiten is d< t, taak weggelegd, te trachten, zoo moge lijk, die faciliteiten toe te staan, die me het oog op de huidige toestanden kun nen worden toegestaan, opdat een groo te bron van inkomsten voor Antwerpei in de toekomst behouden blijft. Indien dit mogelijk is, geloof ik da cv de meeste Scheveningsche diamanthan i. delaren hun plannen wel zullen opgevei n en terug zullen keeren in de stad waa r- zij altijd gevestigd waren, en waar ail hulpmiddelen aanwezig zijn, waar met n dus geen fabrieken behoeft te bouwen ;t en waar zij behandeld zullen wordei I. alsof er nooit oorlog was. Thans is he t- aan de autoriteiten dien terugkeer nie k gepaste middelen te bevorderen. it- Etn leet>r. ' • I . | De D jitsche Muzlek ia Frankrijk Uit het feuilleton van Pierre Lais, in « Le Temps » : «... De koncerten kunnen hunne pro- , { grammas zooals zij dit goedvinden, vol- , . gens eene heldere opvattiiig en een uit-. gewerkt plan, opmaken. t Zij hebben het echter niet gedaan en m en beapeurt met dat zij zinnens zijn ; zulks te doen. liet eenige bijzondere tee-. j ken, het enkele kenmerk waardoor zich : | de tegenwordigeo programmas van de vroegere onderscheiden, is het vveglaten : j in massa, door elkaar en zonder genade, 1 ; van al de Duitsche werken en toonkun-, i stenaars. Deze uitvoeringen hebben als . I onderscheidingsteeken slechts leemten, I en als nieuwigheid, alweer leegten, leeg- 1 i ten en ruimten, welke ongelukkigerwij- i | zé zeer groot zijn en waardoor de muziek opeens beroofd is van een groot aantal : werken, die tôt de schoonste en de voor- 1 pàams'e behooren Vv'elke de kunst heeft voortgebracht. Deze verbanningen zijn I « in rechte n moeilijk te verklaren, en in 1 « uitvoering « moeilijk vol te houden. i Men kan er werkelijk niet ern^tig an denken, om uit onze inuzikale gedachtej) ( en opleiding meesters zooals Gluck, Mozart of Beethoven te willen doen ver-. d wij nen, zonder dewelke de muziek nie: zou bestaan, en die het karakter en de 1 belangrijkheid van hunne werken in den [ rang der groote klassieken plaatst, die i j ' aan de g'eheele wereld toebehooren. En j ■ het is even onredelijk om hen uit onze : . i muzikale kultuur te willen verbannen, omdat een vreeselijken oorlog ons thans , tegenover Duitschland stelt, als het zou . wezen, indien wij uit onze letterkundige : t kultuur Homerus en Sophokles zouden . weglaten, in geval wij ooit in twist wa-. ren met Griekenlard, of Virgilius en . Tacitus,, indien Italië tegen ons ue wa-[ pens zou opvatten : het verschil is niet j veel grooter, want Virgilius is voor de j hedendaagsche Italianen, en Sophokles ; voor de moderne Grieken, want Beetho-( ven, Mozart en Gluck voor het Duitscné . volk zijn. Vooral voor wat Beethoven aangaat, i is het onredelijk hem met de uitsluiting ; te treffen. Niet alleen omdat hij van t Vlaamsche afkomst is, maar ook omdat, indien muziek iets anders kan vie- , zen dan eene afleiding, geene muziek . zoo waardig is santen te gaan met de tij- , den waarin wij tegenwoordig leven, als , de muziek van Beethoven, zoowel duor , de sublieme energie, mildheid en grootschheid van zijn gevoel, en door ( de schitterende helderheid, kracht en , volgordc zijner gedachten, en eindelijk ] door al de schoonheid zijner uitingen en van zijnen stijl. Welk muziekstuk ware beter geschikt om de zielen te verheffan . en den moed te sterken, dan zijne «Symphonie héroïque », die zoo geheel door-dronaren is van eene edele en waardige geestdrift, gewijd aan de verheerlijking ^ der heldet1 die voor het vaderland vielen. Hoe toch komt het dat dit stuk in , geen enkel onzer groote koncerten ten , gehoore werd gebracht? Zeker is daar- , toe reeds veel te lang gewacht, mua laat is beter dan nooit ! » 1 i i In dâ Laopgi*av@n 1 Een jonge vrijwilliger, die den slag! bij Soissons heeft meegemaakt, deelt in 1 een paar brieven aan zijne moeder het ' een en ander mee, waaruit men een 1 indruk rerkrijgt van de ontberingen, ■ die in de loopgraven geleden worden : « Ve'il wordt hier geleden, doch van 1 het water het meest. Van vele soldaten, ' met wie ik hier gekomen ben, zijn de ! voeten bevroren doordat zij voortduread ' in het water moeten staan. Naar ik hoop, • duurt deze oorlog niet lang meer, want vele menschen zijn voor hun leven niets meer waard ten gevolge van rheumatiek en andere kwalen. Stuurt nog maar wat worst en boter of bouillonblokjes, waar-mede wij ons krachtig kunnen houden. ' want wat wij krijgen is niet genoeg. > ) » Wij moeten hier den heelen nacht t pompen, om overdag in de loopgraven ' niet weg te drijven. Het regent dag in, dag uit. Op onze plaats is de loopgraaf ongeveer 3 meters diep (anders hoog- ' stens 1.50 tôt 2 meters) en daar komt behalve het regenwater ook nog grond- 1 en kwelwater bij. Zoolang wij hier in de loopgraven zitten, heb ik nog geen 1 iiur droge kleeren gehad. Als men tôt ' 1 aan den lenden nat is, kan en mag men de laarzen niet uittrekken, wegens de t onmiddellijke nabijheid van den vijand 1 ' op niet meer dan 40 meters van ons. 1 » Vijftig centimeter boven den grond r hebben wij balken geramd, en daar-J over planken. Als nu 's nachts het 1 schieten ophoudt, kan men weder in het ' hok kruipen. Maar ook niet lang. Nau-1 welijks heeft men zich nedergleged, of ^ tnen moet, weder op post trekken.ineest-1 al 3 oî 4 uren. Daar staat men nu dood-moe, ijskoud, in regen en wind, 't ge-zicb.t steeds tiaar deu vijand geke^rd. » DAGELIJKSCH NIEUWS MAART. — Maart zet klassiek in : Vlaartsche buien van de heusche dege-îjke soort. Sneeuw, hagel regen. In den nachtmorgend van Maandag ionder en bliksem voor 't scheiden van ien winter. Veel menschen zijn uit hun bed ge-sprongen, denkend dat er Zeppelins jverkwamen of dat het bombardement .vas begonnen. De vlag — het is de achtste sinds de ^ezetting — is van de Torenspits ge-vvaaid. De laatste flarden zijn van de itang. Om 3 uren was het in den namiddag zoo donker dat ge bin,nenshuis geen steek voor uw oogen zaagt. Het sneeuw-le, hagelde, bliksemde en donderde te-^elijkertijd.Wat 'n weer ! Arme jongens aan 't Iront waar gedurig onze gedachten naar :oe gaan ! Wij weten dat morgen de Lente toch komt ondanks ailes, met )loemen, zonneschijn en koesterende varmte. Maar de vrede, de vrede wan-îeer komt die en wie schenkt hem ons. Hoelang nog? Het wordt een ware )bsessie die van dag tôt dag aangroeit. DE GEZONDHEIDSTOESTAND ^AN SARAh BERNliARDT. — Uit le « Daily Telegraph » : De toestand van de groote tragedienne s bevredigend. Aldus luidt een tele-jram door een vriend van Sarah Bern-îardt aan « Le Gaulois » gezonden. Deze /riend was haar gaan bezoeken en trol iidinond Rostand bij het ziekbed aan. rallooze telegrammen zijn te Bordeaux lange komen, waaronder twee zeer roe--ende : het eene van Koningin Alexan-ira, het andere van La Duse. TERUGKEER. — De heer bestuur-3er Juliaan De Vriendt is, na een ver-jlij f van verscheidene maanden in het juitenland, in onze stad teruggekeerd. DE «NEPTUNUS» VAN ANTWERPEN. —Uit de « Indépendance Belge » : De «Neptunus», het blad welke in België zoo goed de belangen verdedigde ^an onze scheepvaart, van onze havens, /an onze binnenvaart en van ailes wat mze ekonomische ontwikkeling betreft, ;oowel ten onzent of in het buitenland, wordt sedert drie weken in Londen uit- j ;egeven. Wij hebben met groote belang-' ■telling de eerste nummers doorloopen. rlet blad bestudeert de verschillende ;konomische kwesties en houdt zich /ooral bezig met de toekomst van ons and. BELGISCHE VLUCHTELINGEN. — Uit de « Telegraaf » : Onder de vluchtelingen welke thans îog te Middelburg vertoeven, blijkt een çroote lust te bestaan om naar België te- j ug te keeren. lederen dag vervoegen :ich velen, waaronder meerdere bèhoef- ; igen, aan het politiebureel, om een be-vijs, dat zij gedurende langer of korter ijd te Middelburg hebben vertoefd, ten ;inde op dit bewijs van den Duitschen consul te Vlissingen een pas te beko-nen om naar hun land terug te keeren. DE BE VOOR RADIN G VAN ONS LAND. — Volgens een verslag van het Spaansch-Amerikaansch Komiteit te Lucerna uitgegeven werden tôt op 3 Februari 150,000 ton levensmiddelen aaar ons land via Rotterdam verzunden. Van nu tôt 5 Mei e.k. zullen nog 55 indere schepen afvaren. DE BEVOLKING VAN NEDER-LAND. — Op 1 December iyi.4 be-iroeg het bevolkingscijier van iNeder-land in Uet rijk 0,ciZ4,uo'Z persuueii le-^en 0,iU i ,y;u in iyi5, alzoo eene ver-neerdermg van 120,121 mensclien oi <!.Ub 7o daarstellend ; in de ateden was jp 1 December lyil het cijler : l,oia,0ôO .egen 1,1 <0,14U op 1 December iyi3. tlier bedroeg dus de vermeerdermg iU,54b menseneu ot 2,(4 %. Alzoo besluiten we dat den aangroei n de stedeii grooter was dan ni het rijk il het algeineen. TRAM VER KEER TUSSCHEN MERXEM EN LILLO (HAVEN). — l e beginuen van lieden is deze dienst îeringericht. De uren van vertrek van Lillo naar onze stad zijn : 7.10, 1 en 5 xren (Belg. ttjd) ; wederzijdsch vau \ntwerpen naar Lillo: 5 1/2, 8.11, Ll 3/4 en 4 1/4 u. Deze tram gaat over Oorderen en Wil-narsdonck.EEN ONZER BANKEN ONDER DWANGBEHEER. — De «Société Française de Banque et de Dépôts, waarvan de zetel op de Meir is, werd jnder dwangbeheer gesteld door de Duitsche overheid. VERGOEDINGEN AAN GEZIN-NEN VAN BELGISCHE MILITAI-REN, — De minister van binneuland- sche zaken heeft door tusschenkomst van de kommissarissen der Koningin aan ie burgemeesters, ter miichting van de be-langiiebeDiide gezinnen, doen weten, dat biijkens medeUeeling van zijn ainbtge-nooi van buiteniandsche zaken de Belgi-sche diplomatieke en konsulaire agenten in Nederiand van de Belgische regeenng iustrukties heboen ontvangen betreffen-de de uitkeenng van de militievergoe-dingen aan de gezinnen van Belgische miiitairen, die zich in hun distrikt be-vinden.De Belgische gezinnen, die op de mi-litievergoeding aanspraak maken, zullen zich bijgevolg moeten wenden tôt den Belgischen konsulairen ambtenaar, binnen wiens distrikt zij verblijf houden. POSTBUREELEN KEROPEND. — Een nieuws dat door het publiek met genoegen zal vernomen worden is dat de postbureelen der Jesusstraat en Sinl-Jansplaats vanaf gisteren heropend zijn. Beide bureelen zijn aile werkdagen o-pen van 9 tôt 1 uur (Duitsche tijd) en van 3 tôt 6 u. (Duitsche tijd). VOOR ONZE KINDEREN. — No-taris Brands uit Amsterdam, Voorzitter van het Belgisch Huisvestingskomiteit aldaar, is Vrijdag j.l. met 15 Belgische weeskinderen te Roosendael aangeko-men. Zij zagen er armoedig en slecht uit. De kinderen kwamen hoofdzakelijk uit de buurt van Dinant. De regeeringskommissaris in Nuns-peet heeft verschillende geldzendingen ontvangen ten bate van de kinderen der Belgische -vluchtelingen in het door hem beheerde vluchtoord. De geiden zijn bijeengebracht op verschillende uitvoeringen van Emiel Hul-lebroeck. In het geheel is uit dien hoof-de 834,88 gulden ontvangen. BIJ ONZE VLUCHTELINGEN IN HOLLAND. — Vrijdag j.l. vertrokken 450 Belgische vluchtelingen per bijzon-deren trem van Bergen-op-Zoom naar Hde. in het vluchtelingenkamp te Kloos-terzande (gemeente Huist), waar nog ongeveer ldOO Belgische vluchtelingen vertoeven, heerscht de typhus in vrij he-vige mate. Het kamp staat onder militaire bevvaking en niemand mag het ver-laten. j De gemeenteraad van Terneuzen, Vrijdag j.l. dnngend bijeengeroepen, heeft besloten, pogingen aaii te wenden bij de bevoegde overtieden, dat er geen uitvoering zal worden gegeven aan het voorneinen, de aldaar verblijvende be-hoeftige Belgische vluchtelingen te verplaatsen naar een kamp. Door de vluchtelingen werd hetzelf-de verzoek gericut tôt den gedelegeer-den kommissaris te Aardenburg. Het vluchtoord voor de Belgen te Uden m iNoord-brabant is nagenoeg geheel gereed. Er is plaats voor 10,000 vluchtelingen. De bouw is geschied vol-gens de plannen van den uiapekteur van de volksgezondheid, den heer Zoetmul-der, en onder diens toezicht en leiding, zoomede onder die van den regeeringskommissaris voor de vluchtelingen in het Zuiden, jonkheer M. Ruys de Bee-renbrouck, en van den regeeringskommissaris voor het vluchtoord, den heer W'ilnelm. Bij den bouw en de inrichting is het nuttige en praktische met het geriefe-lijke vereenigd. De ligging van het vluchtoord is zeer gunstig, aan de lijn Bokstel-Wezel, drie minuten van het dorp, op de heide, in het Noorden be-schut door de bosschen. 't Vluchtoord wordt thans geleidelijk bevolkt van uit Baarle-Nassau en uit Zeeland. Dagelijks komen er ongeveer 300 vluchtelingen aan. Op niet genoeg te waardeeren wijze heeft een Amerikaan, de heer Jenkinson, van de Rockefeller Foundation, zorg ge-dragen voor de zending van een grooten voorraad kleederen en levensmiddelen voor de bewoners van het vluchtoord. OORLOGSFOTOS. — In de « Illus-trirte Zeitung » vinden wij een intéressante foto van het Oostelijke oorlogs-terrein : een patroelje Duitsche soldaten, die in een sneeuwlandschap uittrekken, met een lang wit hemd aan en een witte muts op, om op de sneeuw uit de verte niet zichtbaar te zijn. BIJ ONZE GEINTERNEERDEN IN HOLLAND. — Tôt kommandant van het interneeringsdepot te Bergen is benoemd de kapitein van het Indisch leger H. J. W. Sikman, terwijl de kapitein J. C. Halland, van het interneeringsdepot te Bergen is overgeplaatst naar dat van Harderwijck.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.