Yicr-en-TwMgste Jaar, - B. 183 Goàsdienst — Huisgezin — Eigendom Yrijdag, 7 Aiigiisli {D 5 \ Aile bricfwisseliagen vrachfc-9TÎj te zenden aan Aug. Vaa Iseghem, uitgever voor de naamL maatsch. « Drukkerij Hot Volk », ileersteeg, n° 16, Genfc. Bureel van West-Vlaanderen s Gaston Bossuyt, Oilde der Am-bachten, Kortrijk Telefojx 523 Bureel van Anfcwerpen, Bradant en Limburg : Viktor Ivuyl, Minderbroederstraat, 24, Leuven HET VOLK ■■ ■" ■ " ' " ' j| Men schrijft ln s Op aile postkantoren aan 10 fft per jaar. Zes maanden fr. 5.00» Drie maanden fr. 2.50. Aankondigingen. Prijs volgens tarief. Voorop U betalen. Recliterlijke herstelling, 2 fr. per regel. Ongeteekende brieven worden 5— geweigerd. Jt TELEFOON N» 137, Gent. Werschifiit G maal per week, i CHRISTEN WERKMANSBLAD 2 CENTIEMEN HET NUMMER 3 CENTIEMES MET BIJVOE€SEÎi Allen tegen den Aanvaller. We lezen m de Vlaamsche Gazet : , Het Belgisch lcger levert een onversaag-dcn strijd voor het behoud van ons land. Duitsclie officieren, die de Belgisclie grens overgetrokken zijn om een land aan te valleii, dat in elk opziclit wilde oixzijdig blij ven, liebben er hunne verwondering over uïtgedrukt dat het Belgisclie leger zooveel wederstand blijtt bieden. Die Verwondering kan ons slechts ver-bazen.Verbeelden die Duitsche officieren zich wellicht dat ons vaderland te koop is? "Denken zij dat de Duitsche regeering Iiare beloften tegenover ons land slechts hoefde te breken, opdat de Belgen zouden buigen.'? Het opgeven van de Belgisclie onzijdig-heid — wat Duitschland eigenlijk vroeg — zou op hetzelfde neergekomen zijn als het verlies van de Belgische onafhanlce-ïijklieid.Dat voelen thans aile Belgen nieer dan ooit-, en hunne gedachten gaan naar lien, die bij Visé aan de Duitschers voor de eerste maal toorrdeu, hoe de Belgen hun vaderland verdedigen kunnen. Onze soldaten strijden voor het goede recht, de waardigheid en de onafhanke-lijklieid van België. Zij toonen aan de wereld dat ook een klein volk groot kan worden door zijne ge-liechthejd aan den vadergrond en zijn onbuigbaren wil het vaandel der vrijheid hoog te liouden. * s)c îfc De oorlogsverklaring van Frankrijk wordl natuurlijk in de fransche pers druk besproken. Al de nieuwsbladen stellen vast dat buiterigewone geestdrift heerschte in het parlement en dat aile partijen, zelfs de méest omwentelingsgezinde zich rond de Repunliek scharen. De drukpers geeft dezen indrulc goed V.'eer In l'Echo de Paris verklaart Maurice Barrés gelukkig te zijn dezen geschied-kundigen, ja geheiligden dag te hebben beleefd. De lieer de Muiï stclt in 't zelfde blad vast dat al de Fransehen als een man den ôproep der regeering hebben beantwoord. In l'Homme Libre zegt Clémenceau : Wij zullen overwinnen, omdat wij beslo-ten zijn tôt ailes en dat om ons te verslaan men over 't lijlc van den laatsten Fransch-man zal moeten stappen. In La Figaro sclirijft oud-minister Hanoteau dat Frankrijk eens te meer zijne DE OORLOG de stbijFvan visé. ^ Een reporter ter plaatsc schrijft in den ^Hkulag ten half elf, kwam te Luik het dat de Pruisen over de bel- gische grcfl^PWPron waren lïïngs bem-mcnich en Stavelot en op "Visé aanstapten. Het tweede bataillon van het 12e linie-regiment, dat Visé bezette onder 't bevel van majoor Collyns met de kommandan-ten de Burggrave, François en Godefroid, kreeg last aan de Pruisen in eerste lijn te gehechtheid heeft getoond aan de edelste zaken van 't menschdom, terwijl langs Duitsche zijde verwarring, gewelddaden en zinneloosheid zijn te merken. Hanoteau voorspelt den aanstaanden val van den Duitschen kolossus en zegt dat het uur der gereclitigheid eindelijk is geslagen. Jn Le Petit Journal maakt oud-minister Pichon eene vergelijking tussclien het grootsch en hartverkwikkend spektakel dat Frankrijk de wereld te bewonderen gaf en de handelingen der wilde horden die in den Elzas zich als tijgers op de be-schaving hebben geworpen. Le Matin schrijft : Het gaat thans niet meer om de vrijheid van de individuën, maar om de vrijheid der volkeren, in ge-vaar gebraclit door den Germaanschen aanval. * * * Wat de houding van Engeland zal zijn, kan men zien in dit artikel van de Daihj Telegraph, die schrijft dat het bericht heeft ontvangen als zouden twee Engel-sche steamers, de Castro der Wilson Line en de Saxon, va rend van Dantzig op Hull, in het kanaal van Kiel zijn gekaapt door de Duitschers. Dit geval besprekend, zegt de Dailiy Telegraph : De kaping dezer twee Engelsche schepen is eene brutale aanranding. De Engelsche regeering kent thans haren plicht. De wereld zal dadelijk het antwoord van Engeland op dezen smaad, ons aangedaan, vernemen ; wat dit antwoord zal zijn, moet niçmand betwijfelen. De mogendheid die zich als een razende hond in de Europeesche krisis heeft ge-dragen, zal de tuchtiging ontvangen die zij verdient, want gansch de maeht van het Engelsch keizerrijk gaat in de weeg-sehaal worden geworpen. Wij kennen thans onzen plicht en wij zijn overtuigd dat elke Engelschman die een mannenhart voelt kloppen, aan dien plicht niet zal te kort blijven. Mits. Duitschland het gewild heeft, zal het naar zijn verlangen worden gediend'. Geen enkel volk heeft met meer ziels-grootheid en met meer overtuiging dan Engeland den- oorlog aangegaan zooals wij gaan doen. Het antwoord van Groot-Brittanje op de onzinnige daad van Duitschland zal door aile vaderlanders met geestdrift worden begroet en de ge-moederen ontvlammen tôt in de uiterste hoeken van ons keizerrijk weerstaan vooralcer zich terug te trekken. In den nacht van 3 op 4 Augustus deden onze soldaten de bruggen van Ar-genteau en van Visé springen. Deze van Argenteau werd in 't diepste der Maas geslingerd. Die van Visé stortte in over eene lengte van omtrent 40 meter. Dinsdag om elf ure 's voornoens, werd de nadering ecner talrijke ruiterij gemèld. Dadelijk verdeelde majoor Collyns zijne ^jOsa^^^ii^^tegunstigst beschutte kwam zonder . naarheen de brug. Een geweldig loopvuur""^ ontving hen en vernielde bijna gansch s het peloton. 1 De duitsche infanterie had de huizen i van den rechter oever vooraan de brug bezet ; zij opende het vuur tegen de onzen, die gedurende 3 uren antwoordden zonder de tegenstanders een voet te laten voor-uitkomen. Dan wendden dezen hunne artillerie aan : 3 balterijen en vier mitrail-leuzen. Het regende schroot, maar 't deed geen kwaad aan onze mannen die goed bescliut zaten. Op dit oogenblik kwam eene zieken-berrie met een gekwetste door de straten, vergezeld van eene groote witte vlag met rood kruis. Ondanks deze vlag en het geroep der dragers, richtten de Duitschel-s hun vuur op de berrie. Wijl de vijanden langsom talrijker werden en hun artillerievuur nog ver-sterkte, beval de overste van het bataillon den terugtocht, volgens de bevelen die liij zelf ontvangen had. De soldaten die bewijs van bewonderenswaardige tucht gegeven hadden, aarzelden thans te gehoorzamen : zij waren tôt ailes be-reid, uitgcnomen tôt te wijken ! Toch geschiedde de terugtocht in goede orde langs Haccourt. De Duitschers durfden onze soldaten niet achtervolgen, daar zij bedreigd waren door het geschut der forten van Pontisse, Barchon en Evegnée, die hun al wat schroot en liou-witsers hadden toegezonden. Na eenige minuten had ons bataillon zijne rangen hereenigd en staple het al zingend aan. Ware 't nièt geweest van hunne ûoor schroot en kogels verscheurde kleederen en hunne met stof en buskruit gevlekte aangezichten, meq zou gezegd hebben dat zij van eei e plezierige oefening kwamen. 't Is op dit ooguiblik dat het onzeglijk roerend was — (zoo vcrkïaart de fransch schrijvende reporter van den XXe Siëcle) — de talrijke Vlaiiîingpn van dezen tal-rijken groep de Vlaamsche Leeuw te liooren schreeuwen < « Zij zullen hem niet temmen 1 » — Neen, ze zullen hem niet temmen ! Het bloed der vlaamsche ge-meentenaren en der Franchimontezen is ojîgegolfd in de aqkren van aile Belgen. Een klein peloUia onder 't beve! van een onderofficier, çeeft ernstige verliezen berokkend aan d^n staf van de voor-waclit der indringtrs. Geplaatst nabij den wegwijzer voor Hefmalle-sous-Argenteau, ontdekte het peloton eene duitsche groep van tien staf-offMeren, komende uit de richting van Richele. Zoôhaast zij binnen schot waren, werd geweervuur op hen ge-richt. Slechts drie der officieren konden uit eigen bcwegin.g' afstijgen om zich plat te leggen : de anderen waren uit den zadel geschoten. De strijdlijn der Duitschers te Visé bedroeg eene brigade van twee regimenten infanterie, talrijke ruiterij, drie balterijen veldgeschut en vier mitrailleuzen. Er is geen woord te verheven om de houding onzer troepen te schetsen bij deze botsing, waar wij slechts twee man verloren, naast een tiental gekwetsten, terwijl de vijand er /Lachtig man, waar-onder verscheidene officieren, bij verloren heeft. Onze jongens gaven blijk van be-wonderenswaardigen moed, kalmte en koelbloedigheid. 't Was alsof zij slechts in manoeuvers waren. Met zulke mannen mag men zich aan groote dingen ver-wachten.De officieren waren fier op hunne jongens, die door het strijdvuur, den vuur-jioop als betooverd waren. Talrijke bur-^«••yûTiyisô onderscheidden zich door huLrhupiâs^ v°°r de troePe» midden den kofHI^^^ . Beleen een Heeft het ultiinatWliw^ belgen een oogenblik onthutst, ze zullen aan Duitschland bewi)zen dat het hun geen vrees heeft aangejaagd. Vergelding voor de Mobilisatle. Brussel, den 5 Augustus 1914. Aan de Provinciegouverneurs ; Aan de Arrondissementscommissarissen ; Aan de Burgemeeslers van al de gemeenten des Rijks. Mijnheeren, Ik heb de eer U een exemplaar te doen geworden van een Koninklijk besluit tôt regeling van de uitvoering der wet van den 4 dezer maand Augustus, op de ver-gelding in geval van mobilisatie van het leger. De vergoeding is bepaald op : 1° 75 centiemen per dag voor de echt-genote, met vermeerdering van 25 cent, per kind, welk oolc het getal ervan weze ; 2° 50 centiemen per dag en per kind, welk ook het getal ervan weze, zoo de militair weduwnaar is of uit den echt gescheiden met een kind ; 3° 50 centiemen per dag voor den vader en de moeder of den overlevende, voor de bloedverwanten in opgaànde linie of den overlevende, die den militair bij gebrek aan vadev of moeder verzorgd hebben, voor de moeder van den wettelijli erken-den militair. De vergelding is verworven aan de fa-miliën van al de militairen zonder onder-scheid, die zich onder dé wapens bevinden te rekenen van 1 Augustus 1914, behalve aan de familiën der vrijwilligers van be-roep en der wederdienstnemenden, die zich ouder de vaandels bevonden vôôr dezen datum, zonder teruggeroepen te zijn geweest terwijl zij met onbepaald verlof waren ; voor deze militairen blijft -de wet van 21 Maart f902 van kracht. De burgemeestei;s zullen onmiddellijk hunne onderhoorigen berichten dat de vergoeding zal uitbetaald worden aile vrijdagen (op 7 dezer maand voor de eerste maal) voor de zeven verloopen dagen. De betaling zal geschieden tegen kv ijt-schrift van den vergoedinggenietende, aan geduid door het gemeentebestuur volgens verzamelstaten opgemaakt per gemeente of wijk. De vergoeding is oijafstaanbaar en on-beslagbaar ; zij wordt berékend bij periode van zeven dagen ; elke begonnen periode geeft recht op de vergoeding voor de ge-lieele'periode.De betalingstaten zullen overgemaakt worden aan het Département van Binnen-landsche Zaken voor vereffening met den Staat na herstelling van het leger op vre-desvoet.De gemeentebesturen mogen, zoo noo-dig, voorschotten van fondsen ontvangen van al de rekenplichtigen van den Staat (ontvangers der belastingen, postontvan-gers, agenten rekenplichtigen der spoor-wegen, enz.) tegen kwijtschrift van den burgemeester, medeonderteekend door de gemeentes.ecretaris en den gemeenteont-vanger of, desgevallend, door een enkelen dezer beambten. MINISTERIE VAN OORLOG. ALBERT, Koning der Belgen, Aan allen, tegenwoordigen en toe-komenden, Heîl. Op voorstel van Onzen Minister van Oorlog, Wij hebben besloten en WIJ be-sluiten : Artikel 1. Er wordt een korps vrijwilligers ingericht, genoemd : « Congoleesche vrijwilligers ». Aet. 2. Dit korps zal samengesteld zijn zooals de infanterielinie-regimenten en de tenue er van dragen. Art. 3. Het bevel over het korps Congoleesche vrijwilligers wordt toevertrouwd aan den kolonel Chaltin. Art. 4. Onze Minister van Oorlog belast met de uitvoering van het ondcrj^H havig besluit. Gegeven te Brussel, den 5 Augusi^iyï^HiB WET BETREFFENDE DE OVERDRACHT VAN OVERHEIDSMACHT BIJ INVAL IN HET GRONDGEBIED. ALBERT, Koning der Belgen, Aan allen, tegenwoordigen en toeko» men den, Heil. De Kamei's hebben aangenomen en Wij bekrachtigen hetgeen volgt : Artikel 1. Van het oogenblik a S dat t£r oorzake van den invaj van den. vijand in een provincie, de Gouverneur zijn post zal ver-laten hebben, en tôt den dag waarop hij die zal hernemen, doen de provincieraad en de bestendige deputatie des proyig.eigje^a^s vrijelijk al de handelingen, "-welké' de wet hun slechts toelaat te doen met medewer-king van den Gouverneur. Art. 2. Van het oogenblik af <dat de ver-bihdingen met den zetel van dé Regeering zijn afgebroken, d,oen de provincieraden en de bestendige deputaties, onder goedkeu-ring, de handelingen welke de wet hem sleclfts toelaat te doen met de machtiging des Konings. In een provincie, waar de Gouverneur, wegens den inval van den vijand zijn post heeft verlaten, doen de provinciera&d en'de bestendige deputatie vrijelijk al de bovenvermelde handelingen, met last deze der Regeering mede te deelen, zoodra de verbindingen hersteld zijn ; de Koning mag deze handelingen afkeuren binnen de veertig dagen der mededeeling, onverminderd nochtans van de uitvoering welke eraan zou gegeven zijn. Art. 3. Van het oogenblik af dat de verbindingen met den zetel van de Regeering afgebroken zijn, doen de gemeenteraden onder goedkeuring van den Gouverneur, al de handelingen. welke de wet hun slechts toelaat le doen met de goedkeuring des Konings. De Gouverneur doet insgelijks uitspraak over al de verhalen, welke de wet toelaat bij den Koning in te dienen tegen de be-slissingen van de bestendige deputatie. Art. 4. In een provincie, waar de Gouverneur, wegens den inval van den vijand, zijn post heeft verlaten, doen de gemeenteraden, onder goedkeuring van de bestendige deputatie, de handelingen, welke de wet hun slechts toela-at te doen met de machtiging des Konings. In deze onderstelling, doet de bestendige deputatie zonder appél uitspraak voor aide gevallen, waarin de wet toelaat bij den Koning beroep aan te teekenen tegen de beslissingen van dit college. Na de zestig dagen, volgende op het her-stellen der verbindingen, mag de Koning de door de bestendige deputatie krachtens . onderhavige beschikking genomen beslissingen afkeuren, onverminderd nochtans van de uitvoering, welke ervan zou gegevea zijn. Art. 5. Binnen de zestig dagen van het oogenblik, waarop de verbindingen met den zetel der Regeering hersteld zijn, mag de Koning de handelingen der provincie- en gemeenteoverheden, welke hun bevoegd-heid te buiten gaan, welke strijdig zijn met de wetten of welke het algemeen belang krenken, nietig verklaren. Art. 6. Huidige wet zal uitvoerbaar zijn met en vanaf den dag der afkondiging ervan in den Moniteur. Kondigen de tegenwoordige wet af, bevelen dat zij met 's Lands zegel bekleed en dooi 1 den Moniteur bekend gemaakt worde. Gegeven te Brussel, den 4e Augustus 1914. MENGELWÊRK 112 DE ORGELDRAAISTER —«0»-~ De wandelaars bleven staan om er naar te luisteren, en toen de muzikanten gedaan hadden, regende het zilveren geldstukken voor hen. De kleine Martha liep rechts en links om ze op te rapen. Baar handjes waren vol. » — Zie, Magloire, dat is pleizierig, sprai zij lachend. Nadat de eenarm het gezelschap op beleef-de wijze bedankt had, sloeg hij met hetkint den weg naar Saint-Quen in. - Zoodra zij bij de weduwe Aubin binnen gekomen waren, tel de Magloire het geld, da' lxij dien dag had opgchaald. , De eenarm kon zijn oogen niet gelooven teoo groot was de soin. , En het geld lag nochtans voor hem. — Do eene helft voor mij, dacht hij, ei de andere helft voor hefriieve kind. Zoodoend ;zal ik voor haar nog een mooi spaarpotj ■'kunnen maken. .Met zijn kleine deelgenoote at hij smakelij' «n tegen negen uur ging hij naar huis terug * * * Claude Grivot, die reeds zeer ongerus was, over de tegenwoordigheid van Robeï fte Parijs, was niet weinig verwonderd, toe ftiij het telegram van Daniël Savanne ont ▼"'S- Daardoor verdubbelde zijne onrust- Hij kon de reden niet raden waarom de rechter hem deed komen. Wat gebeurde er dan toch? Waarom vroeg de magistraat hem zich den volgenden dag te zijner beschikking en die van Robert Vernière te stellen? Heel natuurlijk vond bij het, dat zijD medeplichtige hem uit Berlijn niet geschre-ven had, daar een brief altijd gevaarlijk kon worden. Maar hij kon niet begrijpen, dat nu Robert te Parijs de begrafenis van zijn broedei bijgewoond had, hij geen iniddel gevonden had om hem te spreken. Dit ailes overwegende, beefde hij m doode lijken angst. Om zes uur bevond de geheele familx Vernière zich, volgens afspraak, bij dei onderzoeksrechter. L In de kamer van Alice werden zij binnen geleid. . , , Hoewel liet meise nog zeer zwak was, liac , had zij toch de kracht de gasten eenige stap pen te gemoet te gaa.n. De plan n en van Robert waren door haa vriendin Mathilde uitgelegd. Met tranen van aandoening bedankte zi i haar oom en tante. Terwijl Amelie haar omhelsde, zeide zij 3 — Lief kind, wij zullen u het leven zo aangenaam maken dat wij zullen eindige: i met de wonde van uw hart te genezen. Door den teragkeer van den rechter wer het gesprek afgebroken, en eenige oogeu t blikken later zat iedereen aan tafel. t Daar Amelie moest vertrekken, kon he a maal niet lang daren. Alvorens te vertrekken, omhelsde zij vuri Alice en sloeg den weg in naa* «e statit vergezeld van haa-r man, Da-n^el en llsur i/ Alvorens van Robert afscheid : herinnerde mijnheer Savanne hem, elkander den volger ? : morgen in fles Noordstatie zouden -ci. •' ' fi- Evenals Claude G i. al de kassier Prieur het telegram . V ' en rechter ontvangen.Te negen uur kwam hij te Saint-Quen en begaf zich naar de herberg der weduwe Aubin. ! Hier vond hij Claude Grivot en legde hem de reden van zijn tegenwoordigheid uit. Hierdoor werd de or.rust van den meester-. knecht nog verergerd. Wat beteekende die samenkomst door den i magistraat belegd, waarbij Richard's broeder l zijn moordenaar, moest tegenwoordig zijn r "Beiden verlieten de herbei'g en begaven ■ zich naar de fabrielc, waar zij Magloire aan-troffen, die juist de meubels van de ongeluk-t kige Veronica naat 't huis van de weduwe - Aubin had overgebracht. Nauwelijks bevonden zij zich daar, oi r Daniël Savanne en Robert, vergezeld van den bouwroeester en Philip, arnveerden. j De mannen groeten elkander. Natuurlijk veinsde Robert den meester- : knecht niet te kennen. 3 Daniel Savanne stelae aan Kobert de i twee gewezen bedienden van den overleden en yoor. 1 — Mijnheer Prieur, de kassier, zeide hij, - en mijnheer Grivot, wier zelfopofïering ik u verhaald heb. t Nu nain Robert het woord, en legde uit, dat hij de fabriek weer ging opbouwen en de ? zaken van Richard Vernière voortzetten, en i, dit om de belangen zijner familie te bevorde-i. l'en en een lieele fabrieksbevolking te hulp te komen. Hij verlangde daartoe van hen allerlei irjlichtingen. — Mijnheer, antwoordde Prieur, ik zal ■\jeer gelukkig zijn, u een dienst te kunnen ^§^rjzen. Geen woord kwam echter over de lippC1y.^an Claude Grivot. Het wâiS volstrekt onmogelijk op deze plaats der •ïiïissdaad. Zeer goed begi\eep Robert wat er omging iri dat hoofd, dat dS'>or schrik verlamd was. Hij wendde zich rechtstreeks tôt den meesterknecht en herrtvam : — Mijnheer Grivot, bbt is bijzonder tôt u, dat ik zonder uitstel mijia toevlucht moet nemen. Eindelijk bekwam Claude Gribot zijn tegenwoordigheid van geest tel ug. — Mijnheer, ik ben bereid fi al de noodige uitleggingen ot*er de zaak te gi. ven, antwoord de hij. Magloire kwam op dit oog,. .iblik uit het portiershuis, waar geen enke. meubelstuk meer ingebleven was. Daniël Savanne bemerkte hem — Zijt gij daar, brave jongen... Oij zorgt voor de meubelen van Veronica... > — Mijnheer de magistraat, antwoordde de orgeldraaier, zijn pet oplichtende, ik heb van uw verlof gebruik gemaakt om het huisraad weg te halen. — Dat is zeer goed... En nu is ailes m orde ? — Ja, mijnheer, dat is onze laatste vracht. — Gced zoo. Geef mij dan de sleutels, want wij zullen ze misschien noodig hebben. Naar den orgeldraaier wijzende, vroeg Robert : Is dit Magloire niet, de oud soldaat, die mijn armen broeder en het lichaam der weduwe Sollier opgenomen heeft? — Inderdaad, antwoordde Daniël Savanne, en daarenboven heeft de brave jongen zich met de kleindochter der gekwetste gelast. . Terwijl de brc.edermoorder den orgeldraaier de hand drukte ,zeide hij : — Magloire, ik wensch u van ganscher harte geluk... Gij zijt een uitnemend man... Terwijl de eenarm de hem toegereikte hand aannam, dacht hij : — Wat zijn die menschen met al hun com-plimenten toch lastig... Wilde ik hen gelooven, dan zou ik moeten denken, dat ik het achtste wonder der wereld ben. — Men ging nu over tôt het bezoek aan de plek, welke geheel effen gemaakt was. Er werd gemeten en geredeneerd, en binnen twee uur was men het op aile punten eens met den bouwmeester. Deze beloofde zonder uitstel hefc werk aan te vangen en het spoedig te doen oort-gaan.Het oogenblik was daar om te ontbijten. Robert vroeg, welke de beste restaurai ie uit den omtrek was. Door Prieur werd het « Wit lluis » aan-geduid. Robert noodigde liem uit, alsook Grivot, en men trok naat hçt « Wit Huis » op. Op zeker oogenblik vertraagde Robert met opzet zijn stap en bevond zich met Claude Grivot alleen. — Kameraad, pas op... fluisterde hij. Geen onvoorzichtigheid en let goed op u zelven... Ailes gaat goed... Morgenavond zal ik u afwachten in de restauratie der « Quatre iMîi'gents de la Rochelle », bij de plaats der UN1VE i stille. Wij zullen er voor onze zaken spre- S1TE1T ke" O v«voiguj CE •

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.