Journal des petites affiches: weekblad voor het arrondissement Leuven

1339 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 09 Dezember. Journal des petites affiches: weekblad voor het arrondissement Leuven. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/sf2m61cq30/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

N' 49 Dimanche 9 Décembre 19i7 99e année JOURNAL DES PETITES AFFICHES DE L'ARRONDISSEMENT DE LOUVAIN AB ONNEMENTSPRIJZEN. Per trimester 2.50 fr. Per jaar 7.50 fr. Met nummer 0.23 fr. 1.75 fr. per jaar raeer voor liet verzenden per post. Mea abonneert zich te Leuven, bij VAN LINTHOUT, Diestsche straat, 32. PRIX D'ABONNEMENTS. Par trimestre 2.50 fr. Par an 7.50 fr. Le numéro 0.25 fr. 1.75 fr. par an en plus pour l'envoi par la poste. On s'abonne à Louvain, chez VAN LINTHOUT, rue de Diest, 32. ZACHTMOEDIGHEID Tegenover de zonden des menschen neemt onze ■wereld een dubbel standpunt aan. De eene is streng, kent noch verontschuldiging, noch verzacliting. Zij ■oordeelt en veroordeelt en velt schrikkelijke oordeelen en straffen. De andere valt in het tegenovergestelde uiterste : iij verrchoont ailes, verontschuldigt liet, als zijnde eene iaenschelijke zwakheid die wel begrijpelijk is en welke men in acbt moet némen bij het oordeel. Indien ■ons leven niets anders noodig bad dan zieletroost, dan ware dit laatste verstaanbaar en voldoende. J)och in liet verborgen kampen van ons innerlijk leven, begeren vvij minder de vriendelijke verontschul-digingen dan het beter worden en het weder goed maken. Christus beschouwingen waren anders. Ilij velde ernstige, strenge oordeelen. Zijn Evangelie, zijne bergrede leeren ons andere stelsels- Ilij wilde de ziel des menschen wit reinigen zooals de sneeuw op de toppen der bergen. Ilij noemde de zojide klaar en openlijk zonde, lïij verschoonde ze geenszins. Doch, lïij verwierp ook de boozen en verdwaalden niet zoolarig er goede wil tôt betering in hen was. Ilij die zoo eiiîdeloos rein en zitiver was, had ook liefde over voor degenen die onzuiver waren. Ilij gevoelde een diep medelijden, een waar leed voor hen die den recbten weg verlieten. Ilij doofde het stervende vlam-metje liiet uit en brak het gekweekte bloeni|)je niet gansch. De gebroken harten vonden bij IIem lieil en troost, de strijdende kwamen bij hem moed putten. Ilij ging het eenig verlorene schaap opzoeken en liet daarvoor de negen-en-negentig andere in de woestijn achter. De niétigste sprankel van deugd wist Ilij te vinden in de zielen, en daardoor deed ilij ze herleven en weder opstaan. Dat voelden ook de zondaars, de ongelukkigen, de verworpenen en zij kwamen tôt Ilem. Dan begonnen zij eerst in te zien dat ze waarlijk de paarlen der deugd in het stof verloren hadden. Zij bekenden den Ileiland alsdan dat het goddelijk evenbeeld in hunne ziel nog niet geheel verdwenen was, dan vatten zij nieuwe krachten en moed. Ilij gevoelde met hen. daarom verwierp noch verstootte Ilij ze niet, doch naderde hun met een liefdevol bart en zachte, ver-gevende blikken. In eene diepgézonkene menscbenziel heerscht niet zoodanig de vrees voor de eeuwige straf, maar het bewuslzijn dat zij een helvlammend vuur der gratie Gods in haar heeft uitgedoofd, genade en mildheid verstooten te hebben. Daarom verlangt die gebrokene ziel naar de hand die haar uit den nood redden moet, naar cie aanmoedigende blikken, naar het troostend woord, naar de liefderijke vergiffenis, de lierop-toeuring door Gods macht en hulp. En zoo vond Ilij nog vonken van het leven der gratie, dààr waar niemand ze ooit gezocht had. Zoo richtte Ilij weder op : « Ga lieen en zondig niet meer ». Dat is Christus liefdevol hart, het liart van den zaligmaker. Hoe verheven is dat stille geduld tegenover de verdwaalden en zondaars ! Het is niet door, strenge straffen, niet door donderende woorden "en ver-wenschingen, dat men een hart heropbeuren kan, r"—--- in de wreede woorden geene mildheid is, dan keeren we terug en hopen niet meer. Dat verjaagt en haat alleenlijk, het gewint niets. Door medelijden en ver-! giffénis, $oor zachtaardigheid en bedachtzaamhëid, zal men harten t-ot zich trekken. Zwaarden heelen niet, zij veroorzaken diepe wonden, zij kunnen volkeren en steden overwinnen en bedwingen, doch geene menscbenziel. Wat het geweld niet in slaat is te vol-brengen, kan met geduld en goedheid verkregen worden. Stille, zachte macht is overal sterker dan bruisend, dwingend geweld. MINNEZAN GKN F1JNE TYPEN !... Ik stel me voor eenige striemende slagen met de karwats toe te brengen aan zeker soort tweepooters welke er naar dingen het toppunt der volmaaktheid te bereiken in het naàpen der rijke lui's manieren en, die er slechts in gelukken het summum b^et te krijgen der potsierlijkheid, het summum van oilbeschaamden hoogmoed, liet summum van ezelachtig onverstand. Die tweepooters zijn de nieuwe rijken welke uit onzen rotten bodem opwoekeren, als in het woud de hoôvaardige, roode met wit gestippelde vergiftige vliegenzwammen ; de parvenu's, die sedert het begin van den oorlog, dank zij allerlei vuile middeltjes, in hun morsige handen dikke bundels bankneten knellen ; de opkoopers en opstapelaars van zeep, boter, vet, aardappelen ; de sluikhandelaars, de uithongeraars hunner broeders, die de laatste levenssappen uit het land uitzuigen om er zich aan dik te mesten ; de propere kerels, die van de minste voor ons volk on-ontbeerlijke voorwerpen en onmisbare Ievensmid-delen, woekerwinsten afraspen en afschuimen ; ...Al wat vet werd van geslolen spijs... Al wat 'n gouden kalf in 't wapen draagt, A l wat er knaagt aan Insulindsche knuken, Al wat er zuigt aan de Insulindsche koe, Al wat er hangt aan d'afgestroopten tepel, AI wat er swcll van 't afgesogen bloed ! Men vervange de Insulindsche koe door de Bel-gische, en Multatuli's verzen vinden nooit eene betere toepassing. Doe een wandeling, 's zondags, door onze triestige straten, langs onze boulevards, en ge zult, weldra, onder de deftige menschen, eenige exemplaren onderscheiden van bovenbedoelde tweepooters. Daar hebt ge juisteen koppel. Mijnheer draagt een lichtbruine jas, uit welker boventasch een paarsch zijden neusdoekje piepen komt. Er onder, een fantasievest, dat schreeuwend afsteekt tegen het overige kleedsel. Zijn grauwe broek plooit sierlijk tôt op zijn rosse schoenen neer. Op zijn hool'd een bleeke vouwhoed. In zijn bek steekt een dikke goudgeringde sigaar geplant, wier rook hij in het aangezicht der voorbijgangers schaamteloos blaast. Op zijn buik — want, sedert dat iedereen den zijnen verliest, heeft dit individu er een van belang gekregen — bengelt een massief gouden ketting met monsterbrelok. Op zijn vurig scharlaken das glinstert een diamant, kolossaal als een elektrische gloeilamp. Ilij zwiert met een zilvergekrukten wandelstok op sprekende wijze, om ons te doen begrijpen, onmid-dellijk, dat hij nog niet langen tijd geleden met een anderen dikken stok zwaaide... om ossen en verkens te drijven. Beziehem nauwkeurig, en ge bemerkt dat zijne jas aan de rechter voorzijde opgezwollen is. Wilt gij hem volgen naar de cinéma, waarheen hij zich met zijn madam spoedt, ge zult hem uit zijn binnenzak een tôt barstens toe gevulde geldtasch zien te Yoorschijn halen, om zijn réservées te betalen. Kijk, daar trekt hij zijn horloge uit ! Een dubbelkastje, a. u. b. ! Iedereen lieeft het kunnen bewonderen. Zie hem stralen in zijn onbeliolpenheid. Ilij verkeert in de meening het air te hebben ver-worven van den menheer die van kindsbeen af gewoon is geweest in het goud te zwemmen. Zijn slingerende gang, de onfatsoeniijke wijze waarop hij zijn hoed draagt, het gezwier met zijn stok, het roolcen zijnei* havana, de koddigheid met dewelke hij aan den arm bangt van zijn halven trouwboek, zijn minste gebaar, zijn kleinste beweging, roepen, zingen, schreeuwen, huilen het uit, dat dit zeven uur boven den wind naar zeep en koedrek stinkend personage, die er naar streeft fijn en chic te schijnen, immer lomp blijven zal en ongedistingeerd, omdat hij te zwaar weegt aan banknoten, waartoor men vergeten heeft hem een « gebruiksaanwijzing > aan de hand te doen. Voor den menschenkenner blijft hij steeds een grof namaaksel, kamelot!... Madam is over denzelfden kam geschoren aïs meneer. Al blinkt wat er aan is : haar veelkleurige zijden kleederdracht, gesneden naar die belachelijke laatste mode, waarbij zoo vele kortgerokte meisjes iedereen laten aanschouwen op wat scheefgedraaide pikkelen ze rondloopen, vol trots over deze krombeenige ten-toonstelling ; haar grijslederen schoenen met stelten-hakken ; haar toi de ellebogen opklimmende glaceetjes ; den halven juwelierswinkel dien zij aan haar lichaam heeft hangen en onder wiens last zij gebukt gaat. Wat een weelde, die wandelende kleinoodiën-fabriek !... Een borstspcld zoo groot als een blinkdoos; een ketting met uurwerk ; een tweede ketting waaraan een geldbeurs te wiegelen hangt ; oorbellen welke door hun zwaarte de lelletjes (1er ooren dreigen door te scbeuren ; twee armbanden aan iederen pois ; ringen en nog ringen, van aile dikte en vorm, en met allerlei edelgesteente ingezet, minstens één aan elken vinger, — dat ailes glanst, schiltert, flikkert, fonkelt, glinstert, slraalt, om u met blindheid te slaan, zoo gij er niet op tijd aan denkt den blik af te wenden. Een pracht van een hoed, een regenboog in minia-tuur, pronkt boven haar beschiîderd en bepoeierd facie en staat haar even mooi als een cylinder op het lioofd van den champetter van Mannekensveere. Ze zitten in de cinéma. Ras springt het u in het oog, hoe onhebbelijk die parvenu's zich aldaar weten te gedragen, neergeploft in de kussens, alsof zij er nooit meer moesten uit op-rijzen, stikkend in hun domine verwaandheid. Ze wonen, insgelijks, al _de tooneelvoorstellingm bij. Natuurlijk, behagen hun de onnoozelste en belachelijkste draken het meest, omdat het geld, on-*

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Journal des petites affiches: weekblad voor het arrondissement Leuven gehört zu der Kategorie Advertentiebladen, veröffentlicht in Leuven von 1839 bis 1974.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume