Paderborn, 19. Nommer. 1918. LICHT EN LIEFDE Kerkelijk Blad voor de Vlamingen. Uitgegeven door de KirehHehe KrîegshHfe. Broeder Lazarus. (LEGENDE VOOR KERSTMÎS.) Een heilig man was nionnlk Lazarus.... Wanneer hij door de gangen van het klooster of langs de paden van den stillen tuin zijn uren las of ?t rozenhoedje bad, vooral, wanneer hij mis deed en daar stond bij 't altaar als een blinkende profeet, dann dachten al de broeders, die hem zagen: ~~ „zie Broeder Lazarus!... Hoe vroom! hoe hetlxg! *.. Heer! maak ons allen Lazarus geiijk!../ Maar toen — misschîen om zake van zijn naam» ofweî, omdat hem Jésus diep beminde — toen werd zijn lijf geschlagen met mdaatschheid, en witte vlekken glansden op zijn hoofd. En ieder zocht naar heulend sap en kruideiî, en al de broaden baden- dut cl© teister zou wijken, en de Prior lei ni weenen-d de relikwie van 't Kruishout op de zweren; — en toen én kruid, gebede én relikwie geen bate bracht, zei Broeder Lazarus, stil, met een glimlach op zijn ziek geteat: — „uods wil gesehiide!* «Droevig was eïk hirt, toen 't kloosterklokjen al de monniken ter kerke luidde om Broeder Lazarus afscheid te bieden; — want, naar wetsgewîlle, mocht geen leproos met ander menschen deelen, maar moest zijn dak gaan zoeken in het wouds en leven, ver van al en ganseh alleen. Het altaar stond met zwart gewaad gekleed als. voor een doodmis, en de kaarsen brandden* « In 't midden van het koor zat Lazarus op beide kniegn, en de Prior wijdde met plechtceremônie al de arme dingen, 'die de leproos voor 't leste medekreeg; een bekertjen, een klepper, en brevier, », , Dan zei de Prior — en zijn stem me beefde; — Miselle /.., Ga !.. « Wij zenden u niet h een, maar Christus roept u elders!,,, Oa, miselkL** En leef in 't woud zoo heilig als in 't klooster î U steune en trooste uw heilige Patroon, Sint Lazarus, die ook melaatsch op aarde,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.