Nii ni mer 10. MET C.OK!>KKt-KIN<; ÎVEH MiUTAlRK OYKBHHI!) Maarl 1918. Béstuurder : ALFONS GEY, Onderwijzer, I. M. I. ()., Sainte-Adresse; Middelen tôt een hoogere leyensopvatting. In ocn vorig artikel hëbben wij besladigd dat , niet alleu gedurende den oorlog getrouw ge-bleven zijn aan de levensopvatting die hun door de eerste opvoeding ingeprent werd. Zullen wij hun den steen toewerpen, lien een-vondig weg veroordeeleii, of jammeren «ver hun zwakheid zonder een reddende hand toc te steken ? Xeen! want de menseh blijft vrij, en kan dus, zoo hij niaài' wil, van levenswijze ver-anderen, en het verloren ideaal terugwinnen. De jongcns, die aan de verleiding geen weer-stand gèboden hebben, zijn, zoo niet vrij te pleiten, ten minste te verontschuldigen Zij waren berootd van den zedelijken steun van hun door-kristelijke oiidei-s : zij waren geworpen in de oôrlôgswercld, aan de jaren, Waar de drift het hevigst het hert hestomit; velen zijn gevallen uit onwê'tendheid, mee-gesleept door geweténlooze verleiders ; ein-delijk, de overspanning van hel zenuwstelsel ten gevolge van het angstvol oorlogsleven bracht in den r.usttijd een tegenwerking voor dewelke de wilskracht niet ten voile hestand was. Doch de redens zijn niet voldoendè oui het lichaam mecster te iaten over de ziel, oui den wil te laten ketenen door den drift. Wel in-tegendeel ! Hoc lastiger de strijd valt, hoe roemvoller het is weerstand te bieden, hoe hooger ook de zielewaar-de slijgt van -de jon-gelingschap die, niettegenstaande ailes, de reinheid bewaart. Om ii'ouw le blijveii aan het ideaal (1er deitgd, moet de jongeling bereid zijn ziehzelf te verzaken, en de positieve middelen te ge-bruiken die hem de zegepraal doen behalen. Waarom geen vaarwel gezegd aan die kleine litteratunr, die zoo noodlottig inwerkt op de verbeelding, die het liait ontzenuwt, en den drift ophitst? De menigvuldige boekerijen, die in de kantonnemenlen ten dienste staan van 't leger, die zelfs boeken uitleepeii voor den tijd die in de loopgrachten moet overgebraclit worden, bieden een nutlig en gezond voedsel voor hel verstand. Yrienden hebben we nopdig, en wel het meest in oorlogstijd. De kameraden van de compagnie zijn ware broeders, die malkander helpen en troQsten ; daarin ligl ééii van de schoonstc zijden van het oorlogsleven ; doch waarom geen vertrouweling nitgekozen onder degenen die wij, in 'l diepste van ons gemoed, bewpnderen om hun kloekmoedigheid in 't nasfreven van al wat groot, zedelijk en verbe ven is? Waarom oefenen wij onzen geest niet, en doen wij geen kennissen op die ons zoo nutlig zullen zijn in 'l later leven ? De oorlog zal loch niet altijd duren, en nog gelijk vroeger zullen het de bekwaamsten zijn (lie het gemak-kelijkst aan een broodwinning zullen geraken. Nogmaals, wij staan hier niet voor een onmo-gelijkheid : de vakbockcrijen, de vaklessen bestaan. Eindelijk, en dat is het voornaamstc, wij moeten, kost wat kost, den slenler afwêrpen inzake gpdsdieiislige praktijk. Wie zijn plich-ten legenover God werwaarloost, wie zi:n zwakheid niet beweent, wie het Brood der

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.