Ons land

1695 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1917, 06 Oktober. Ons land. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/gt5fb4xn9j/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

5die JAARGANG, Nummer 23 PHIJS: 5 CENTIEME» 5 Oktober 1917 ONS LAND STAATKUNDE - WETENSCHAP - KUNST - TOONEEL - LETTERKUNDE ABONNEMENTSPRLTS Pcr jaar fr. 3.— Voor 6 maanden » 1.75 Voor 3 maanden » 1 MEN SCHRIJFT IN TEN BUREELE VAN HET BLAD Opstelraad en Beheer : ROODESTRAAT, 44 - ANTWERPEN. AANKONDIGINGEN NAAR OVEREENKOMST Ongeteekende stukken worden niet opgenomen Ge moet een Volk worden ! Wij lezen in het weekblad «.De Eendracht », dat, na ons gesticht, met ons den strijd voert voor Vlaan-derens zelfstandigheid : DE VERBANNING VAN PRIESTER VAN DER MEULEN EN DE KATHOL. VLAAMSCHE VEREENIQ1NG A VVK (*) « PER CRUCEM AJ) LUCEM » ▼ Gansch Vlaanderen trilt onder den hevigen, hoonenden slag toegebracht aaa den moedi-gen, volkslievenden, echt-vaderlandschen priester. Eere en lof zij den jeugdigen, deugdzamen leviet ; want hoonend voor hem is de slag •lechts in de bedoeling van de verblinde machthebbers, die door hun onbesuisd, wille-keurig optreden in hein een afschrikkend voorbeeld hebben willen stellen tegen al de kampioenen voor Vlaanderen's rechtsgelijk-heid door zelfstandigheid ; maar die alras zul-len ondervinden, dat de huidige Vlaamsche strijders, zelfbewust en vastberaden als ze zijn geworden, onder het nieuwe felle onrecht opbonzen en, instêe te versagen, nog hard-nekkiger den strijd zullen doorvoeren tôt zijn zegerijk einde : den -triomf van het volledige Vlaamsche Recht, trots allen en ailes. Wij, katholieke flaminganten, voelen den bedoelden hoon nog sterker dan wie ook, daar het thans een voorbeeldig priester geldt die getroffen wordt, en daarom ook vorderen wij hooger dan wie ook de werkelijke eer op aan den slag verbonden, en in dit gevoel zullen wij den plicht putten, niet enkel tôt pal staan in het gelid, maar tôt onversaagd medeopruk-ken aan de spits van 't Vlaamsche heir. Wjj beseffen echter zeer wel dat, gansch Vlaanderen getroffen zijnde in den persoon ▼an den Vlaamschen priester die, in zij ne liefde, al de Vlamingen omvat, deze ook allen hem hunne wederliefde willen betoonen, en wij brengen hulde aan den opstelraad van het dagblad a Het Vlaamsche Nieuws » die den voorsprong heeft genomen met het openen van een algemeene volksinschrijving tôt het aanbieden van een Gouden Kelk. Ook verzoeken wij dringend al onze geest-rerwanten daar hun penning te storten ter eere van den koenen voorman. Echter hebben de katholieke flaminganten voor plicht den dapperen priester buitendien een bewijs van hunne sympathie te leveren en onze jonge vereeniging houdt zich onledig met de maat-regelen daartoe te treffen. In toekomend nummer van c De Eendracht » zal hier meer over gemeld worden. Intusschen zond het voorloopig Bestuur het volgend draadbericht aan Mevrouw Wed. Van der Meulen te Bree : s De Vlaamsche Katholieke Vereeniging » i Per Crucem ad Lucem » Antwerpen, tee-» kent verzet aan tegen de verbanning door het s» Belgisch Ministerie van aalmoezenier Van •» der Meulen en biedt U betuigenis zijner » sympathie en hoogachting. » De Katholieke Vlaamsche Vereeniging Per Crucem ad Lucem. (*) Aile» root Vlaanderen, Vlaanderen voor Krittu». AI9 men dat zoo leest, vindt men dat niet kwaad. En kwaad is het dan ook niet. Maar 't is onvolledig... zeer on-volledig.De menschen van Per Crucem ad Lucem moeten hun Vlaamsch ge-laat durven te toonen ! Moeten hun naam bek.end maken I De passieven die Vlaanderen ver-raden, durven dàt wel ! Zij durven met hun naam smeek- schrijten te onderteekenen, die naar den Gouverneur-Generaal moeten of naar den Duitschen rijkskanse-lier ? Zij durven openîijk op te treden voor België en tégen Vlaanderen. Zij, Vlamingen, durven het aan den hoon te dragen verrader van het volk te zijn ! Wij, aktivisten, moeten tégen dien durf, toonen durven, en dat openîijk, af zonder lijk en allen te zamen, dat wij opkomen voor Vlaanderen en tegen het België dat \yiaandercn Verdrukte en thans srriadelijker en schandelij\er dan ooit te vorcn, verdrukt. * * # Naamlooze protesten moeten wij weren ! Wij moeten er fier om zijn « va- derlanders » te wezen ! * * •» Hoe vreemd toch dat in het her-worden Vlaanderen de daad, die als gloeiende smaad' door aile na-tionalisten is gevoeld geworden, slechts dagbladartikels, protesten zonder namen en een aktie om een herinnering aan te bieden in het le-ven geroepen heeft. Waar is... nu nog altijd!... de Vlaamsche daad (wij zeggen : de Vlaamsche DAAD) die reageert op de Haversche schande-daad ? Nergens ! Ho ! Vlaanderen, begrijp, begrijp dan toch hoe juist in het uitblijven van uw daden onze tegenstander de hoop put eenmaal op u te zullen zegevieren en daarin zijn betrouwen in den einduitslag ! Hij heeft nog géén politieke daad van eenige beteekenis te niet te doen ! * * * Waren we een volk geweest... EEN VOLK ! d.i. een complex van menschen met een zelfde Vlaamsch gèloof en een zelfde Vlaamsche hoop... met een schoon en zelfde 1 n P3 o j ' VLAANDEREN ' S ZELFSTANDIGHEID ! dan hadde de Vlaamsche daad on-middellijk gevolgd op de Haversche schande-daad. Nu is pastor Van der Meulen een banneling in een tuchtkompagnie omdat hij Vlaming is en het durft te belijden en wij ? — we schrijven entwat of we protesteeren een beetje en we zullen inschrijven... We kunnen al het offer brengen van een beetje van ons bezit... we kunnen nog niet het offer brengen van onzen naam bij ons protest... We zijn wat verder achteruit dan in 1914 — voor den oorlog ! Dan onderteekenden wij nog * wel eens een protest ! # * * Volk ! volk ! waar is uw fierheid ? Ho î voelt ge nu wat België voor u heeft beteekend ? Den dood uwer ziel heeft het be-werkt ! In plaats van mannelijke fierheid, van moed en trots, de deugden van de meesters, zijt ge de deugden der slaven deelachtig geworden — door verraders ! — om u te doen fier zijn op uw slavernij ! * * # De nationale held is niet geko-men in dezen, onzen grooten tijd ! Hij was noodig ! God heeft ons die weldaad niet geschonken ! Hij heeft onze wegen anders af-geteekend ! Bij gebrek aan den nationalen held, SPREKEND en HANDE-LEND in naam van het volk, heeft hij een schaar Vlaamsche nationa-listen voor de nationale zaak opge-roepen ! Bij hen is de ziel van ons volk ! Zij moeten spre\en en HANDE-LEN!Hunne daad moet van onze menschen weerom het Volk maken ! * * * 't Is noodig dat ze te zamen worden geroepen en gehouden, zij allen, door wie de ziel van ons volk tôt uiting komt ! Zij allen, zij vooral, die durven de Vlaamsche Daad, de Daad, DE DAAD! waar door Vlaanderen moet worden erkend in Oost en West, in Zuid en Noord ! George P. M. ROOSE. ! Léonard Tan Hoofstadt f Als we dit nummer van ons blad samenstellen, zal onze goede en ge-! waardeerde Vlaamsche vriend, heer Léonard van Hoofstadt, begraven worden. Met rouw in 't harte, een traan in het 00g, groeten wij diep een aller-la atste maal... Hij was, wat we allen zijn, een trouwe zoon van Moeder Vlaanderen, onze broeder. Daarom, gij die onze broeder waart in den grooten, den goeden strijd, rust zacht... zacht... Gij rust tôt den laatsten dag in Vlaamschen grond, waarheen uw broeders u brachten. * * # Heer Léonard van Hoofstadt, in Ieven groothandelaar te Antwerpen, behoorde tôt ze, die Vlaamsch van oorsprong,heel hun leven door, hoe dan nog door de fortuin geze-gend, Vlaamsch blijven. Zijn leven was een les voor ze, die meenen dat men. om iets te zijn of om te toonen dat men wat heeft. een masker dragen moet : het nar-renpak van een vreemde bescha-ving.Als de Vlamingen gedurende den oorlogstijd den strijd aangingen voor Vlaanderens zelfstandigheid, als ze opstonden tegen een regiem dat ze. als volk, doodde tegen een ; regeering, die, in de plaats van recht en rechtvaardigheid te dienen, zich inspande om offers te brengen voor vreemde belangen en den Vlamingen gevangenstraf, verbanning en den dood beloofde, dan zag hij naar deze \oene re-bellen met liejde en zijn liefde uitte zich in stil-verheven daden. Hij wist zich een zoon van het verdrukte volk en hij nam zijn plaats in, niettegenstaande de kwij-nende ziekte, die hem eindelijk heeft geveld. * * » Met ons en naast ons stond hij in 't gelid. Zijn plaats heeft hij nooit afge-staan.Als de dood kwam en hem vel-de, viel hij als trouw soldaat : zoon van zijn volk ! Eere den doode ! T * * * Hij heeft het begin van den strijd gezien. En hij stond naast ons als de stormloopen van onze tegenstan-ders tegen ons front aanbeukten ! Hij hoopte wat wij allen hopen : de opstanding van Vlaanderen ! Hij begreep heel de tragiek van onzen strijd : Wint het Westen : Vlaanderen dood, naar het woord van onze vijanden : payer du sacrifice de la Flandre, n'est pas payer trop cher l (Betalen door Vlaanderen te offe-ren, is niet te duur betalen !) Wint het Oosten : Ho ! voorzich-tig... dat Vlaanderen Vlaamsch blijve ! En wij te midden van reuzen, die met reuzenwapenen vechten, alleen met ons Recht gewapend, eischend onze plaats onder de zon... en aan-gevallen door een bende verraders van het volk en ellendige ontwor-telden ! Hij heeft het einde niet mogen aanschouwen ! Hij heeft zijn volk mogen zien opgaande naar het Beloofde Land der Zelfstandigheid... God heeft den goeden strijder, — evenals eens aan Mozes ! — dàt tôt troost gegeven ! * * » Broeder,in den grond van Vlaanderen, — HEILIG VLAANDEREN ! — rust zacht ! Strijder, gij hebt uw plicht vol-bracht ! ONS LAND. BESCHUIT MET NUISJES BELEEFDHEID ! — Een Vlaamsche onder-wijzeres verhaalde ons een smakelijke historié voorgevallen in de normaalschool van de Ber-kendaalstraat te Brussel. Daar hadden onlangs de examens plaats voor onderwijzeressen. Het personeel dier vader-landslievende school had niets beters gevon-den dan den leerlingen te verbieden te ant-woorden op de hun in het Nederlandsch ge-stelde vragen. — Ohl ces flamingantes, on leur apprendrait...Als inspekteurs of kandidaat-onderwijzeres-sen binnen het gesticht kwamen, werd hun op tergende en smadelijke wijze den rug toege-keerd.— Ce sont les flamingantes, gin g het toen. N. B. — Het waren juffrouwen, tôt zelfs van de katholieke gestichten, die door hun examen af te leggen en zich ter beschikking van het onderwijswezen te stellen, aan hun vaderland-schen plicht voldeden. De Vlaamsche dame, die ons inlichtte, heeft dat zoo niet gelaten. Onbeleefd bejegend, heeft zij een aanklacht neergelegd bij de be-stuurster, die wel poogde van onbeleefdheid te beschuldigen, maar ten slotte moest bekennen hoe er ondér de onderwijzeressen leerkrach-ten( ?) zijn, die geen Nederlandsch kennen! In Brussel I In eene normaalschool! Een dame, die vooral onbeleefd gewees' was, werd voorgesteld als zijnde eene Walin.. — Elle ne connaît pas un mot de flamand mais elle a appris l'allemand! Wel ja, dame bestuurster, liever Duitsch dat Vlaamsch I Naar we hopen zal... die smakelijke histori< van de Berkendaelstraat gevolgen hebben. Hoe gauwer, hoe liever, en hoe meer door tastend de maatregelen, hoe beter. Wij moeten ze niet kennén, die ons, oa onzen oorsprong smaden. HET BELGISCH PROBLEEM. — Ondei bovensiaanden titel schrijft Dr. Kuyper in d< « Standaard j van 26 September : » De teleurstelling die de replieken op de Va tikaansche nota gaven, lag hoofdzakelijk ir het zwijgen der Middenstaten over België. Men is overtuigd, dat de Middenstaten ei niet aan denken België in te lijven of van zijn bestaansrecht te berooven, maar wenscht nu reeds de nadere voorwaarden te vernemen, waarop België's vrij bestaan zal hersteld worden.Juist hierbij echter staat men voor een bijna onoplosbare moeilijkheid. Het gevaar toch dat in België's positie lag, is door wat sinds Juli 1914 plaats greep, niet verminderd, maar verergerd. Toen vreesde men dat de Belgische Regeering zich te nauw met Frankrijk had verbonden, thans is ze met Frankrijk tôt in het innigst denkbare saam-gaan geraakt. De Belgische Regeering zetelt in De Havre. Haar leger strijdt mee in de En-gelsch-Fransche Liga. België is thans zoo openîijk en zoo nauw en innig als 't slechts kan, met Frankrijk en Engeland, en zulks wel tegen Duitschland verbonden. Een zonder eenige conditie weer vrijgeven van heel België zou aldus niet den toestand van Juli 1914 herstellen, maar een voor de Middenstaten veel bedenkelijker toestand, dan eertijds bestond, opleveren. Ware er nu een middel te vinden om aile Belgische weermacht af te schaffen, en het waken over België's vrijheid en onafhankelijk-heid eeniglijk en uitsluitend aan de groote Mogendheden op te dragen, zoo zou dit allicht nog vlotten kunnen. Dit echter schijnt men niet te bedoelen. Het heeft er ailes van, of men België veeleer on-gemeen veel sterker wil maken dan 't eertijds was. Doch dan springt 't ook in het oog, dat de positie van België een geheel eigenaardige voorziening zal vereischen. En deze voorzie-ning nu is vanzelf niet nu reeds in een nota te stipuleeren. Die voorziening kan eerst ge-vonden worden als de worsteling een einde neemt, en men van beide kanten tôt regeling van de vredespositie zich gereed maakt. * Dr. BORMS TE GEERAARDSBERGEN. — Men schrijft ons uit Geeraardsbergen : Woensdag 19 September liet Dr. Borms zijn welluidende stem opklinken in de zaal «Ru-bens » te Geeraardsbergen. De overgroote plakbrieven hadden de werking verkregen van een bloedrood doek op een stootschen stier : het politieke vee liep rond, hoorndol. Op aile stoepen stonden de reikhalzende spionnen te ginnegappen : a dat het een hin- derlaag was om werklieden op te eischen dat het tôt schande sprak dat het een Duit-sche vredesmanifestatie was en meer lekker-nijen van dien aard. Ondertusschen sprak Borms tôt dezen, een zestigtal, die zich om het gekonkelfoes niet hadden gestoord, zijn zaakrijk rede, waarin Vlaanderen nog èens oprees in de glorie van zijn verleden en de naarheid van zijn huidige

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Ons land gehört zu der Kategorie Oorlogspers, veröffentlicht in Antwerpen von 1915 bis 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume