Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front

1247 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1918, 13 Februar. Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front. Konsultiert 29 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/sb3ws8jf8x/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

STICHTEHS : i. Baeckelandt en A. Tcmpsre Belgisch dagbîad v.erscMjiiënde ep m! de dagen der week Opsîe! en Beheer : J. BAECKELANBT 17, rue fêcrtet, CALAIS Asoisnsasisîrs'iaw S"etr e»K44sni<5 Beift-îe i.'"5 S?r»mata«âjfe 3.S& Eng^iiaDiS'SoIl)»!»*! 3<SO Per îspiicn ester «* 6.00 » <».«<> » x0«"iS Sien *«SirtJve t « fit»» VaiScrUnà » a1?, ï-sï Jloi-Jct CaS».ïe Ee&ht émr9 wij eà"vr^nli l voùr Qûé en v&Ik en tatd Aile brie|wisseîing zende men aan a ÔMS VADSRLAND " rue Mortel, 17, Calais DE VLAAMSCHE LËTTEREN OP DE VUl'RLINIE III. >Als zijn ziel zwangér gaat en zij nergens een burgerlijkdeftig plaals-ken veroveren kan of gepijnigd wordt, gebeten door de bittei'hejen dertij-den en omslandigheden, die de ziel plsgen als een tandpijn het physieke van den mensch, dan droomt bij on-bewtibt terug huiswaarts, sIsof hij onbewust. mcêgedreven werd door een leidenden dtang. Op zuike stonden ziet hij iijk bij woemoedige dagklaarte hoe bl< otarm* hij bestaaî. Niets mee-r bezit hij dan hetgeen in zijn ransel Jsan ; zijn ran-el is zijn eenigerijkdom.En zijn schrijf-boeken ondei schragen de brute vraclit v.in dien ransel wanneer hij na uren, nren weg, lompzwaar doqihangt op zijn gekromden rug. Dan denlt hij terug, vromtr — in-, gekeerd, aan zijn huiselijk — si il, kuijstig kamerken, dit minnelijk rnid-den, dolbemind, met die vele boeken die hij lielhad en koesterde ais zijn kinderen, in de stemmige stilte die was de zusterzijncr zbl. Dan ziet hij zijn vroeger leven. een verlovingstijd met het schoon—edele dezsr farde, in zwart kontrast met zijn huidigé, draagster van zwermen w8(in en drukking van allerlei aard; een lie ver louter materieel waarin een-mensch mecanisch beweegt, juist het omgekeerde van het spontaan leven der ziei ; cen leven waarin hij niets meer bezit dan een verfrommeld — vuil boekje, een pollood, blootarm dus als een banneling, om zijn ziel die hem uit nature noopt tôt ont'as-tir g te dienen. Dan vangt er in hem een heimweeï-ga strijd aan waarvan hij de weerslt-gen insnijdând gevoeit. Dan ziet hij duidelijker nog hoe zijn ziel moet worstelen met dit materieel leven om de bovenhand e heuden en bewuster dan ooit voelt hij in die oog^nblikken het offer dat hij plengt in zijn Piicht. * * * De talenten der soldaten-schrijvers zijn grootgedeald in de school van een gôweldig-geroerd leven. Hun zielen werdea afgelaten a!s broze bonten op stormende baren. Zoo ontmoetten zij op haar weg, ge-stagen door onweer, de w.eede strij 1 van msnschenzielen. Van naderbij , mochten zij aanschouwen den k mp van de menschenziel met het feroot-mensohelijk lijden dat haar overviel en neêrwrong. Zij zagen wat een machtig-groote invloed het Lijden verwekt op een mensch geklemd io in de klauwen van ean donner lot. Zij mochten de phazen van dien strijd van dichlbij ontleeden en voelden denzelfden strijd binnen in hun eigen ziel. Zij weten wat het is een ziels-jscheurend afscheid van de vinnigst-ingeweven verwantschap die wezens op aarde betrachten, en ze lijdend, zwaar-bsproefd naar lichaam en ziel, te weten, zonder één woord;e maar te mogen opzenden tôt verzachting ervan. Zij werden geworpen in een wereld waarvan ze tôt dan toe niets afwisten. Zij volgden de wrijving van verschii-lende klassen en volkeren en konden volkerenzielkunde leeren. Zij leerden een wereld kennen van bekrompen komedie, een wereld van uiterlijkhe-den en vormen en meer en meer. Dagelijks stonden zij in zdfverde-diging met den Dood. Velen weten fcif ondervinding wat het is bloeden voor een Land. Dichter Prosper Van La' gendonçk schreef een zielsecht vers over Kor-ner; ik berinner ma slechts den zin ervan «Die tôt strijden aanzet moet z°lve kunnen strijden». De Oorlogheeft dus dekunslenaars binnengeleid in de geheimkamers van de meiischelijke ziel De bioot-opene zielen onzer jongens, zoo rond, onberedeneerd gul in 't ontmommen grvan, en mot dewçlke zij zoo inti^m i'ertrouw lijk verbroederden, waren tiunne beste boeken binst dezen Jorren tijd. Doch nief alleen gedijde eeneweel-iciige zielskennis in lien. Ja, de ziel 3ntbloot zich als ze. een wiuterstorm lo_orslaat, évengeiijk de boomen; dan «et men best uit welke groote hoofd-lij- en zi g-bouwd zijn, maar de Lunstenaars traden ook als vertrou-welingen in de iatuur, die zich aan tien vertoonde in de geheimenissen iran haar voile leven. Zij huwden het leven van de Natuur juist doordat zij gedurig in en met haar îeefde, meeleefden, opleefden. Nooit gingen zij vrijer om met de Natuur dan nu. Zij waakten b'inst de nachten en aanschouwden de slille schoonheid van een gesternden nacht-hemelmet zijo vrome, t-almeerende stemmirig. Of bij wintertijd trotseer-den zij de scherpe tanden van de i oude in lion vlcçsc h Ziidoorstonden de stritmi"gen van tegenbuiën en hagelsteencn; z'j boorden op hun wegen, zwaai*-bevracht, in tegen de geweldîg-terug îuwende winden; zij woonden de zons op- en ondergatig bij op e!k der jaargetijden, smachtteo achter haàr of zweelten dikke drop-pels onder harepriemonde stralen. De Natuur was meerandeeL hun tehuis en in een tehuis geraakt men verirouwd en le3î-t men de minste zaken en dingen valten en voelen, om ze dnarna een liefdeloe te dragen, liefde die bezieling wekt. Zoo g< schiedde met de Natuur en de kui slenaars''iu oorlog. Iiet was hun tevens e«n veriroetelende troost de Naiuur op te volgen ia het verloop van haar ontwikkelingsleven, van haar bbeiperiode in praal en prach',-verschijnsolen, van de stuksgewijze onlrooving ervan en ontkleeding, meedoogenloos; van haar wreede verlatetheid en verval. " Zoo mochten zij niet alleen de rnenscheî'Zielen iukijken en kennen, ook de Natuur omdat de oingang, het saaienleven, de liefde ervoor Verwekt had en de Liefde is de Moeder der Kunst. Zoo zijn de kunstenaars in de beste school opgngrofid. Zij zijn opg^voed in den eigentlijken, echien grond van aile kuiiSt : het reële leven rondom ons, het leven van de ziel en do Natuur. Hun ziel heefl dus het zuur en het Z'etgeproefd van dit oorlogsleven, is geschud gewordeti door 't geweldi-ge als een boom dooreen stormwind, is verzwaail op den avonluurlijken oorlogstoch'itf geworpen van t' donker in t'licht der verraçsio^en en vaslge-pakt en beprikkeid door menigvou-dige sensalios die opspringen uit dit leven a!s vonken uit een vnurkei. Hun ziel h eft een periode doorge-maakt, alléen-roeiend tog^-n strooui op, op t' goedvallend-uit en heeit de donk<.jre anopten bekampt door een lich'ende kracht getrokfeen uit een luttc-le hoop op leven. 't Was hier niet te doen om een « str.uggle for lîfe » hoe hard ook, noch om esn opv/erking in 't leven, lasiig als een stijle opsteiging, noch een verwer-ki< g van een stand, t' was hier een strijd, de mônschelijk-hodgste strijd, een rechtstreeksche strijd op leven en dood; een strijd dus tusschen TVVEE UITERSTEN. In dit leven hebben zij breed-mild leeren beminnen, maar ook afschu-welijk ieeren haten. Dit zal he • bijbiijven. Dit ailes zal hun latere kunst ten goede komen en lot voiler luister ervan, want de ware luister- straalt uit de waarhoid en zij z lien naar waarheid schrijven, dichten, toon-di -hten, boetsoeren, t^e enen, schil-dtren, omdat zij in vertroawolijk verwantschap met de waarheid, het 1 jven, gewoond hebb'en. LODE DIRIK. — « * T» De voiksb ïwegiogen liare oorzaken In 19t4 brak. de oorloç; uit en iedereen toog ten strijde vol vaderlandsliefde en heldenmoed, Overal heerschte er geest-drift bovenmate. Aile politieke of gods-dienstige geschillen werden vergeten; aile strijd voor persoonlijke rechten werd gesehorst; men sloot de rangen en met dieht gesloten gelederen toog men den vijand in; want 't gemeeue vader-land was in gevaar. Bij ons b v. boden honderden Vbiamsche gtudenten zich aan als vrijvviUigers en vergaten allen ràssensîrijd, ook de volksjongens bleven niet ten achter : bij duizfsnden kwamen ze op. In lerland zag men Redmond, de groote ieider der nationalisten, 't eiland roedreizen om vrijwiiligers op te roe-pen, om te gaan strijden onder de en-gelsche vlag. En zoo ging het in ajie landen : want daar had de sehandige Duitsohe inval in Belgie nog meer de gemoederen geschokt. ♦ in Rusland was het yolk ontevreden over den ijzeren arm van het Tsarsndoai. Daar was de volks-verdrukking zoo groot dat het volk niet langer zijn lijden verkroppen kon en den Tsar omver wierp. De jonge demokratie werd door aile verbonden regeeringen goed ontvangen. Doch dan sprakWilson over derr.okratie ia schoone bewoordingen — alhoewfd ik twijfelde en nog immer meer twijfel dat Earopa, met zijn enge gedachten, nijt rijp is voor zulke volksregeeriog — Sedert dien kwam er overal beweging onder de volkeren. Omtrerrt den zelfdca tijd moest de socialistische intsroati#-nale gehouden worden te Stockholm. De verbondenen r/eigerd^n - om gaede red^nen voorzeker - hunue socialistea een vrijgeleide te geven. Dat venneer-derde nog meer de hecrschende miste-vredenheid.De pacifiste» baatten die misnoegd-heid uii tegen de regeeringen : in Italie zijn de vrcdesgezinden talrijfe ; in Frank-rijk ook mc.ca ik dr, igden de pacili^tan een oogenblik hunne koppen op te ste-ken. la Ëngeland hoofde men reeds de werkiiedenpartij de regeering bedrei-gen met tegenwerklng, indien aij nu t het mogeiijke doet om eenen vrede te sluiten zonder aauhechtingen noj ver-goedingen. In Oostenrijk was de toe-staud verled^n week heelernstig; zelfs te Praag wer len pogingen aangewend om de republiek uit te roepen ; nu h sel t Dr. Zeidler, de Oostenrijksche eersts minister, het ontslag moeten indienen van 't gansche kabiuct, onder de drukking der Polea die weigereu nog langer eene regeering te sleunen die spot met de rechten van Polen.^n Duitschland zelf ging— dauk aan Trotsky —• het volk aan't bewegen. In de groote nij-verheidsstedea, in de ammuniti fabrie-ken en andere legerinrichtiogen liiel-den de werklieden staking. Honderd duizenden betoogden in de straten : « Brood en vrede ». Te Berlijn hadden zelfs bloedige gevechten plaats, mee-tingen v/erdenverboden, betoogers werden aangehoud. n, anderen als verra-ders veroordeeld. anderen nog naar de eerste frontlijn gezonden. Zulke geweldige onderJrukking kan men alieen van 't militarische Duitschland verwachten. Doch dat kanenkel de ontevredenheid doen aangrocien. Onder dienzelfden dtang naar recht en vrijheid, zagen we de kieine landen opkomen. Ukranie, Finland verklaavden zich onafhankelijk ; Bohemie weigert nog langer ondei werping, indien zijne reehten niet erkend worden, de LeUen, Authenen #n Tsjeken vragen of strijden voor hunne zelfstandigheid, de Sin Fei-ners maakten opstand in 1916 en nu meer dan ooit heerscht er spanning^ in lerland omdat het volkbegint in te zien datde Iersche conventie op een fiasko zal uitloopen. Om wille daarvan begonnen sommige vlaamsche heethoofde* te wantrouwea en riepen 't Koninkrijk Vlaanderen uit, wat wij volledig afkeuren: wij willen geen duitsohe inmenging in onze binnenlandsche zaken. * * * Dat zijn de feiten. Waar liggen de oorzaken ? Het verslag der Amerikaan-sche onderzaekskommissie aan Wilson geeft voorzeker de hoofdoorzaak : hel schromelijk verschil tusschen de demo-kratische princiepen waarvoor vve vech-ten en onze autos.ratische handelwijze in onze oorîogsnijverheid en in 't leger. De « Githolic Times » geeft in haar naminer van 1 februari een prachtige eu sitgebreide uiteenzetting over de oorzaken der volksbeweging. 't 1s eane hevige b^knibbeling op de huidige regeering en eene voorspelling der over-wiriningder Labourpartij op de naaste verkiezingen. Maar aaugezien er bij ons eene politieke censuur bestaat kunnen we tôt ons groot spîjt dit artikel niel overnemen. Aan de klokken van Vlaanderen Gij beierdt nu met in uw lorens en transen Al hlinglend en klanglend tiw stalige lieà; Uw klepelsniet meerenu bonzende dansen Nog slaan felle slagen op 't bronzen graniet. Gij zwijgt op het leed dat de luchten veruulde Of ligt nu verbrijzeJd te nedter gesnakt, Wijl smokende puin als een hleed u omhulde En vrêe aan uw ifoet in het bloed lag geknakt. Gij beierdt nu niet en gij zwijgt in uw transen, Zoo zielloos en doodsch ah n» volk in de schansen Dat treurt en verjzucht naar uw stalige ILd. 0 klept arme klokken in rilUnde klànken Voor 't Volk dat verzucht en uw vrede ztal danken 0 kloUen van Vlaanderen, voor Vlaanderens diet. IIERMANS Edward. • ROEMENIE Geen land ter wereld heeft zooveel wisselvalligheden beleefd als Roetnenie sedert don wapenstUstand. 't Is het 1 latsta toevluchtsoord geweest van al degenen die tegen de buitensporighe-den der maximalistea zich verzetten. Ovprcnkele dagen pas meldde men dat generaal Tcherbatchef aan 't hoofd stond van een machtig militair verbond tusschen de Ukraansche Radagezinden en de Rosmencn tegen de bolsjewicki. Nu werpt de Rada zich in de armen der middenrijken. Degenen die in Ukranie de laatste hoop zagen der Entente moeten er nu de eerste afvalîigen in beken-nen.Gelukkig dat de Rada intg- storven is; anders stond Roemenie tusschen hamer en aambeeld: Ukranie verlaat Roemenie door zijn vrolesverdrag en M îckensen be.dreigt hrt met oyergave of oorlog_ Maar het vreiesverdrag met Ukranie is TROTSKY Trotsky is ontegensprekelijkde gioot-ste figuur van het revolutionaire Rus-land. 't Is hij die te niidden der omwen-teling van binnen en tengenover de de bedreiging van buiten zija ideaal tôt hier toe hoog en ongerept hield, Reeds binst den opstand van 1905 heeft hij een belangrijiïen roi gespeeld ; hij was voor eenige oogenblikken \cor-zitter van den raad der werklieden te Petrograd. Verbannen naar Siwerie ge-lukte hij erin naar VVeenen ta ontsnap-pen.Bij het uitbreken van den oorlog werd hem gemakkelijk een vrjjgeleide toege-staan door Oostcnrijk om naar Zwitser-land te vertr«kken. Vandaar strak hij vveldra over nàar Parijs waar hij een defailisch dagbîad tôt stand bracht : « INach Golos ». Dan van waar het geld kwam, weet men niet. Trotsky heeft er vroeger nooit bezeten. IX i j was ook correspondent van een burgerijgazet van Kief, ten wiens titel hij een bezoek bracht aan hetfranscheport. Ilij schreef er vaderlandsehe artikels voor. Uit Frankrijk verbannen, bezocht hij opeen-vol^ens Spanje, de Vereenigde-Staten en Canada. Bij 'net uitbreken der Russische om-wenteling stak hij over naar Zweden. Maar de Engelschen hieldea hem voor zijn vertrekeen maand gevangen in een concentratiekamp te Halffax waar er 400 Duitschers opgésloten waren die hij ifttusschen tôt zijne gedachte over-haalde.Wijl Lenine de leeraar is en schrijver der maximalistische gedachien, is Trotsky eerder de kranige dagbladschrijver, de meesterliike redetwister, de krach-tige man der werkelijkheid. Pas ontscheept had Trotsky reeds den toestand gepijld. Ilij blikte diep in de toekomst, eu sloot aanstonds aan met de maximalisten omdat hij sefïens had ingezien dat de overwinning aan de vredesgezinden was. Daarin handelde Trotsky nogmaals als een praktisch man en niet als een drooœer. Welis waar Trotsky heeft zijn over-tuiging, en hij steekt ze ouder geen stoelen noch banken. Ze is klaar afge-lijnd : de demokratiseering van gansch de wereld door de onwenteling in aile landen, de vrijheid en zelfbestuur voor aile volkeren. Maar hij is de man niet om oub?zonnen ziinen kop te pletter te loopen tegen de macht. Trotsky is de grootste idealist ea tevens de fijnste realpoiitieker, naar gelang het gaat over doel of middelen. Wil en geest zijn b'j hein zoodanig in evcuwicht dat hij ge-rust mag doorgàan voor het grootste genie van Rusland. Van hem alleen mochten de boadge-nooten nog steun verwachten, niette-genstaande de barsche manier waarop hij onze gezanten eu regeeringen dik-wijls bejegende Die kieine ge-voelige kant heeft te dikwijls de gees- ten bencveld over de strekking der bui« tenlandsche polititkvan Trotsky. Trotsky wilde den vrede; dit was het eenige middel om het volk onder zijne macht te krijgen. Daarorn knoopte hij aanstonds onderhandelingen aan. Maar hij wilde geen vrede van eenen over-wonnene. In zijne on macht trotseerde h'j de duitsche militaristen, hij stelde het recht begin de macht. En het duitsche en oostenrijksche volk heeft zoowel begrepen dat Trotsky de kampioen van het rt-cht is dat het tegen zijn imperia-lislische regeerders in opstand kv^am, Geenè arglistigheid gelukte er in het diepe doorzicht van Trotsky te beneve-len; geene bedreigingen hadden vat op zijnen vluchtigen geest en machtig zelf-betrouwen. Ilij bleef kalm in den binnen- en buitenlaffdschen storm die het Russisch staatschip bedreigde. En door zijn koelbloedigheid meester van de bruischende golven, is hij er in gelukt tôt hiertoe het staatsbootje vlot te hou-den.Het binnenland was rec-ds bijna volledig onder zijne macht.Nog enkele tegen-strevers scliuilden in afgelegen uithoe-ken. Reeds v/as een jong socialistisch leger in vorining om de redevoeringen van Trotsky te Brest-Litowsk kracht bij te zetten. Maar Duitschland heeft niet gewacht tôt het russisch staatsbootje hersteld hersteld was van den storm. Von Kuhl-mann wil met geweld zijn inzichtéu doordrijven. Daarom heeft hij de Ukraansche burgerij omgekoclit, Zoo hoeft hij zijn veroveririgsinziehten op te driagen en tevens de russische macht zoodanig te verdeelen dat zij niet meer- te vree-zen is, en een open veld wordtvoor han-del en uitbating.Daarnlj levert dit plan hem het onmiddeliik voordeel op van hetvo'kte kunnea bevooiraden : Rusland en vooral Ukranie.is immers steeds den graauzolder van Europa geweest; laDgs den anderen kant hopen de Ukraansche grondbezitters door de tus-schenkomst der middenrijken hun goe- Ideren te vrijwaren voor aanslag en ver-deeling tusschen het noodlijdend volk. ] Trotsky heeft wel laten weten aan von Kuiilmann en aan Czernin dat hunne onderhandelingen met de Bada geen beteekenis hadden, daar deze omver geworpen is. Maar hij weet tevens zeer goed den goeien iadruk dien het woord vrede zal maken in het land. Ilij kent ook den warboel van gansch Rusland, de ontredderlog van het léger, de uitput-ting der munitiestapels, de zucht naar Vf;.de van gansch het volk. Ilij zal niet roekeloos tegen de weïkelijkheid ingaan. Ilij zal misschien liever tijdelijk den dwang van Uuitschland a&nvaarden, om na de eenheid der russische macht te hebben gered, wêerwraak te cemen voor het vertreden recht. Voor zijne Wraak beschikt hij over het bovrijde ontwikke-iingsvermogen der russissche volks-kraeht en rijkdom, en vooral over de macht en de bekoorlijkheid van zijn demokratische idealen. tôt hiertoe maar een vod papier. De maximalisten zija er immers meester en in hunnen naam spreekt Trotsky. De roemeensche regeering heeft nu ongelukkig ook geenen vrede met de maximalisten. Dezen komen nog laatst de boden met de diplomatieke stukken aan te houden te Kichinef, basis van het rocmeensch leger in Bessarabie. Dit dpidt aan dat de bolsjewicki verre ge-vorderd zijn in Ukranie. De steunpunten van het roemeensch leger worden ge-plunderd, de munitie aanmaak ligt stil. Gaat Roemenie zich verbinden met de maximalisten of zich overleveoen aan Duitschland? We kuuneo slecht voor-spellen welk lot er aan dit ongelukkig land beschoren is. datzich zoo roekeloos in de oorlogslawien heeft geworpen. — " De poliîieke loesfand in Ôôstenrijk e . Mîhbsricht uit Weenen dat de voor- . zitter van den ministerraad zijnondir- ^ handelingen voorzèt met de partijhoof- e den over den ljuidigen politieken toe- j stand. De budgetkwestie moet vooral geregeld worden.'tValt te zien of de vre- ' deso-ezinden het zullen stemmen. s ° Devoorzitter heeft tevens ook twee uren gesproken met de poolsclie leiders Men vraagt zich te Weenen af welke nieuwc voordeelen de Polen zullen be-komen. De duitseheTshebhsn ze immers noodig om den overhand te behouden. Men meent dat de andere nationale minderheden de kosten van 't gelagzul-len betalen. De aanval nakend? Men sprak van troep^n aankomst uit Rusland in Vlaanderen, in Ghampagne, in den Elzas. Gedurige verkenningen vooral in de streek van Verdun' en den Elzas laten vermoeden dat er daar iets î op handen is. Op 't Engelsch front is 'tkalmer voor't oogenblik. Men stipto otilangs verkenningen aan tusschen Lens en Yperen. 't Is alicszlns zeker dat de groote schok nakend is. Kapitein Per- |j sius, van het « Berlirer Tageblatt », zegt dat de naaste week zich waarschijn- ; lijk groote gebeurter«iss?n zullen vcor-doen op het west"Iijk front, en dat we te zelfder tijd ônze oogen moeten gur-stigd houden ter zee. Het zou, voLens I hem, niet zeker zijn dat de engelscliQ \loot werkeloos blijve. ' / Vicrde Jssrgang — Nummer S91 Prijs : 5 ccalicoaui Vvôcnséat 13 refcrasri IM

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Ons vaderland: tolk van het Vlaamsche front gehört zu der Kategorie Katholieke pers, veröffentlicht in Calais von 1914 bis 1922.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume