Administra a A. TEK3PERE Drukker-Uitge.v f, 17, rua de Vie, CALAIS Belgisch dagbiad verschijDonde op al de dagen der week Redactle s £ BAECKELANDT I 7, rue crtet, CALAIS ABOIVIVEMEWTEIW Per uiaaud Bcigie 1.50 Frankrljk S.OO En^eland-Holland 3.00 Per trimeate * <* 4 .OO te 5.SO » 8.00 Mon «cbrtjvr i « Ons Vadcrlaisd »• 47, ria« «le Vie. Calais Eechfc door, vrij en vrank voor God en volk en land - œDACTlESTUKHN. M.EUW8 TE ZCNDEN RUE MORT ET , 7 EN RUE CHANTILLV »S OAt-AI. ABO:ÏXKJIESTSS»Ï51J«SiS VOOK SOt.itA'TENI i fëE t£î < *ty Q«*wô> _DÏCZE AQONNEMENTCN DIENEN MET MINSTINS %-<&lf» ssasaièiad Jo-ftO NUMMERS INEENS AANGEVRAAQD EN DAQELIJ K8 AAN METZELFDE ADRES QEZONDEN TE WORDCN HARDEWAARHEDEN ... N'accusez ni La Patrie ni vos frères Wallons. . OFtru. N.ur:-y. XXq|S.) « Beschuldigt noch het \aderland, noch uwe Waalsche broeders », zei M. Fernand Neuray in de XXe Siècle, sprekende over de mistoestanden welke op Ylaamsch gebied in België te betre.u-ren zijn... Die woorden hebben me diep getroffen omdat ze een schijn van waar-heid bevatten en dat zij dikwijls het refrein vormen van het koor dat ons vervvijt door onzen Vlaamschen strijd het Vaderland en de Walen te kort te doen. En gij, mijne brave Yzerkerels, hebt g'er ook niet staan op dubben ? Ja he ? YVij, beter dan wie ook, VOELEN de mistoestanden op ons drukkea, ons het leven moeilijk, en dea strijd zwaarder maken. En soms als we dan rondom «mis zien om de schuldigen te vinden botsen we dadelijk op de wetgeving die onvol-maakt en soms gansch oarechtvaardig is... Die wetgevimg werd nochtans door ONZEvolksvertegenwaordigersgemaakt. En dadelijk zien we dan hoe WIJ feite-lijk de greotste schuld dragen van ons ongeluk. Zeke» we kunnen de schuld leggen op op onze verfransche « bourgeoisie », ep den kwaden wil van dezen met de uit-voering der Wet gelast, maar... dan nog ligt onze lankmoedigheid, onze onver-sohilligheid aan den grond van al dat Jtwaad... Yan nadeken tôt dradeken ko-we tôt de Leslissirg : ONS YOLK ZICHZELF NIET BEWUST... En om rstix ^ onaangeaame drukking i . «derend çedacht te ontsuap-van dat vern * . , v ^ <ia» alras weg uit t ver-pen vliegen we „ , , ® _ , i . i •*§ sd«8 bezielde studea- leden, stappea lan^ . i 1 Komst en tfoos- tenbeweging naar de v. ONS V0LK ten ons mfet het gedachi ONTWAAKT ! En dan bouwen we daarop °^er-tuigen onszelf dat ailes wel feetei* 7'a^ gaan... Maar... is dat wel waar ? ONTWAAKT ONS VOLK. Yan overal kamt het oastegeagewaaid dat er beweging komt oader het volk en dat îs heel zekers reeds een teeken van ontwaking... Maar mag het daarbij blij-ven ? Hebt ge soms in uwe barakken, om maar van een wereld te sprskea waar we in leven sedert drie jaar, hebt ge soms in uwe barakken al eoas gelaisterd, met de oogen toe, naar 't geroezemoes der verscheidene gesprekken ? YYelk een iadruk heeft het geheel op u gemaakt ? Waart ge tevreden en. fier over den geest die uit het geheel spreekt? Helaas !... Mag ik rechtuit spreken •. Ik was ontmoedigd en besehasmd... Grov« woorden, liehte klap,..sawe liedjes hebben de bovenhand... Zeker er zijn er die zich heel deftig weten te gedragen maar zij zijn uitzon-deringen... er vloeit een breede stroom iîiodder door ons leger waar de groote ^ neerderheid onzer joagens zich laat ia ne^4e slepen... Is het hun schuld P In 'ekei * mate zijB de huidige toestaadea lit te lt ,Ç8an'.Ya^ar: een vtlk da.tQntw*ukt noet het wf^a^'sPe^ van îeugdig frisch, rezond levt n &even en niet ziek. en onhe~ \olptn al krt ™en zich voertsUpen mot len kop in 't s ht VVij zien het n net 01is aigea eo8'eB eH oelen de tranen c ^P^ellen bij dit arm litzicht. Vreemdea, #n tegenstrevers en averschilligen zien h S,t ook' maaf diaja.r vaar wij medelijdend t mveloutsc u 1 [end neerblikken, geven , >E^eren er een streng oordeel over en da. ^ ^00Ien "*ye loms verstomd de striemen minac ing in bijtende woorden geuh Kn dan blozen ons de kakeii van , schaamte en zoeken we vergeefs naar 't antwoord... 'T IS DE WAARHEID. \\ e kennen de kwaal, waarom zouden we ze dan niet genezen ? Wilt ge eerbied van anderen, eerbiedig eerst uw zelven ! Ons volk ontwaakt, ja, maar zal het herleven ? Dagelijks vinden we in onze bladen alarmkreten,.. Overal « klept men brand »... Welaan, vlaamsche mannen, de armen uit de mouwen en den brand gebluscht alvorens hij ons gansche bezit in asch heeft gelegd ! Moedig onze kerelsklauw aan't rotte kwaad geslagen... De kankers weg-gesneden...l'LK AAN ZIJN EIGEN KRAAM ! Wil len we Ylaanderen zien ontwaken om te herleven, dan inoeten wij, zijn zonen, die de bouwmeesters van zijn toekomstig paleis zullen zijn, ons zelven beheerschen en vei'beteren opdat we-uooit meer het hoofd zouden moeten laten hangen en opdat we fier onze bela-gers in d'oogen zouden mogen zien en zeggen ; « Ylaanderen boven ! » * * * Ja, 't is hard, een gewetensonderzoek, en 't kwetst soms erg onze fierheid... Maar 't doet zoo'a deugd en... bij onder-vindiag weet ik dat onze vlaamsehe Yzerkerels, onbeschroomd een harde waarheid in d'oogen kunaea zien enwat ik uog beter weet datis dat onder hunae rawe schors er zoo 'n schat van GOED-WiLLEN ea YASTBERADEN DURF zit dat men er kan op rekenen datzezonder dralen d'handen aan 'twerk zullen slaaa om DEN BRAND TE BLUSSCHEN ! ALLES VOOR YLAANDEREN ! ylaanderen vraagt dat zijn zonen zouden uitbhnken door hunne deftigheid in spraak' en omgang, Vlfianderen wil if le c ht s reine, struische. kloeke, moedige kerêls in d» legersahart die zij ne vrijheid moet henïi.nnen' en zijn ouden luister doen herwordtn ! Jiarop ! Jongens van den Yzer, ALLES VOOFi VLAANDEREN ! Joost KAPPERS. —— LOSSE OOKLOGSBLADEN — Jk zag weer een doeden soldaat van-' daag, in een hulppost. Hij Ug op een donktrbruine berrie, donkerbruin als ge-stolte blond, het hêofd tôt over de oogen omv.'indeld. Geel was zijn aangezicht, geel ook de handen, geelder dan de mouwen van zijn vest.Geel is eene nare kleur zij teekentte klaar en te koud de dood af. Zijn stoere wtrkershanden wa-ren asch-granw bevlekt als had hij in ciment ge-wrocht. Maar waarom durfde ik dien Jongen niet vrank benadtren, hem dien ik vroeger een vrijen vreugdigen goeien dag wenschte langs de baan ofbijgele-genheid een vaste hand drukte, zonder aehterdocht zonder weerhouding. Waarom durfiknu niet goed als vrees ikiets .* Nu zou ik zeker moeten durven, nu hij dood is. Ik zag hem eerst van verre en ik jiaderde met in mij een tweestrijd, die mijn stap vertraagde, onwillekeurig. 'k Stond voor hem als iemand die niet durft bezien al staarde ik op zijn lijk. Waarom dit ailes voor een dooden soldant ? Hoevelen heb ik er nietver dragen, selfs gekist. en waarê/n tue h telkens die aardige gemoedstem m ing in mij als deze van een ontmoedigd mensch ?... Ik zag dien Jongen, gezeten bij den haard te huis, leunend met de armen op den ijzeren staaf van de stoof, aie iemand die vermoeid is en lam-slap van leden na zwaar hchaamswerk. Hij rookte stil-rustig een vijp, droomeng in de sluimerloome huislucht rood verlicht door een lamp waaraan een vrouw kleer-stukken vermaakt met kalme beweging alsof zij ook droemde onder haar werk. Hier voelt men 't sterven van din dag in de stilte, welke de nachtelijke s ia m min g teweeg brengt in u. Dag in, dag uit werkt hij op 't land en worstel met de narde oui haar gedwee te maken naar zijn wil. Hij dwingt haar. En dag in dag uit op het vlakke veld wroet hij gebogen in die aar-de waarin zijne zweetdruppels neerdrop-pen van zijn gloeiend voorhoofd : die aarde wil hij vruchtbaar maken met haar om te woelen opdat zij eens veel-vrucht-dragend zou worden en in een triomfal zijn zweetzou ombetalen. Hij is de eenzame, maar zegezuchtige minnaar van de aarde die hem eerlijke droomen ingeeft, zoo heerlijk dat hij ge-noeg heeft aan die droomen alleen als waren zij deeenige wensch van zijn leven. Hij bemint de aarde en uit zijn Liefde Staat openpralend de hoop op als een dageraad. Hij hoopt, en in die hoop be-rust hij. En eens dat die Oogst aan het gouden gaat, omkranst met roode en blauwe'bloemen, als van heel'tgulden korenveld een feestblomke omzoomd en doorspikkeld met die bloemen als uitge-kiemde v«.< ti/n Vot'd^m Hoop voor de aarde, dan voelt hij in zich een fierheid ingeënt waarin hij sterk staat. En op een triomfdag van den oogst die in 't veld zegewuift als vruchtvan zijn overwinnende worstelstrijd met de ori-gedweeë aarde,danleeft hij in den trotsch van een zegevierend'e vor'St. Zoo deinde dit leven met breede golvin-gen van stage dagen vol bezig labeuren, onderbro^en door een hoopstraal die als een vallende s ter voor zijne oogen ver-scheen boven zijn veUig-glimmerig, om-geploegd veld, naar de fer-forsige vreug-de v*n de overwinning. Hij worstelde zoo jarenlang alleen, trotseerend de tartende zonnestralen die hem bestoken en blonken in de zweetdruppels rond zijn hoofd als een perelkroon voor zijn krachtig- Staand volhardingsvermogen. * * Ik zag hem in't prangend krijgstênu, oorlogstenu, heenstappen in de rangen naar de loopgrachten. Hij sprak weinig, nu en dan een woord. En als de velden wijd-groen ophloeiden, wende hij het hoofd naar de veelbelovende vruchten en voelde een seherpe lust om daarover een gesprek te voeren alsof hij de liefde uit-sprak voor zijn eigen velden.Tochzag hij er niet drosvig uit, niet uithundig blij ook niet, hij was als iemand die zwaar be-pruejd, gela ten is in zijn lot, maar on-bewust is dut het leed in eenige lijnen op zijn aangezicht ligt en diep in de diep ten van de oogen. Hij droeg zijn leed lijk hij zijn zak droeg die hem bij stonden ste-kihdzwaar, woog en heel zijn leven ver-ongemakkeûjkte.1och trek hij wilskruch-tig de wacht op in de eerste lijn en lette hij. vorschend door de donkerte. op den vijand voor hem. Voor hem lag zijn vij-and, die hij heet haatte, omdat hij lag tusschen hem en zijn vrouw en velden die hij onbeschreven veel beminde en niet be-naderen mocht, Dag op dag verdween, zonder dat hij zieh rekenschap gaf van den dag ; hij ging door 't oorlogsleven als iemand die een anderen opvolgt op den voet en droomt. Hij was ééne die een deel was van den oërlog en niet wist wat het geheele was of waartoe het henen wilde of waar het ging uitkomen nochwanneer. Wat hij voelde was dat hij bestond te midden veel anderen ; dat hij een plicht te ver-vullen had en daarui als vergroeid zat en ze met mocht noch kon ontloopen. Toch ontleedde hij zijn plicht niet, omdat ailes zoo vaag was in oorlog, en liet zich daarom maar mêedrijven waar zij hem leidde. N u droomde hij... maar dàn schater-lachte hij gulhartig-open als ééne tfîb een ziekte doorkropen had en was gezond ge-worden. Dan sloeg hij de kaarten uit en bespiedde zijn spel al was het voor de eeuwigheid ta doen. Hij Icefde grillig als fiel maartsche weder en %pr»*isselde meermaals op éên dag van zièîsgedaante. Dronh het spookbeeld van de dood in hem op, dan verduwde hij het uit zijn weg alsof het iets was waarop hij maar een vluchtigen oogsprong wierp en dan verstopte diep weg. Hij hoop te... hoop te... hoopte... want niet allen zouden hier s ter vend v aliéné Hij viel op 't onverwachts op 't oogen-blik dat hij 't minste dacht misschien om de dood. hn verlaten lag hij daar.... Maar waarom weerom in mij dien aar-zel om dichter nog le naderen, alsof ik me zelven weerhiçld om over hem te hel-len ! Vele gevoelens vochten me aan, vele beelden dwaalden voor "mijn geest in de lucht en 't werd me week te moede als bij iemand die na vele liefe-lijke tafereelen, de treurige koniresten er van ziet afspelen. Allee-n lag hij daar; weinigen wisten van zijn dood. Hij was heengegaan zonder dat de andere het gewaar werden, zonder dat zijn Ouders. Vrouw en Kin-deren verwitttgd werden en zij ook misschien het minstedachtenom zijne dood,.. en toch stierf hij een schoone, àén der schconste, uitschitterend voor God en de menschen,... hij was groot in zijn onge-welen dood,... groot door het Sacre/icie, voor het Hoogste Sacrificie. LODE DIRIK Op het Iialiaanscfc front De strijd van Quero Rome 22 Nov. — De hevige duitsche aanvallen van dezen namiddag bevesti-gen dat de vijand zich ten ailen prijze eenen weg wil banen naar de vlakte van Trevise. De slag van Quero heeft het vijandig plan doeh in duigen vallen. Om 2 u. van den namiddag vielen verscheidene vijandige kolonnen den mont Perticara (1549 m.) aan op eenige kilom. ten N.-W- van de Orâppa die 1776 m. hoois. Alhoewel de duitsch'oostenrijksche troepen in de diepe vallei van de Sereti * en nog beschut door de heliingen van de Prassolan, vooruit kwamen, werden zij door de Italiaaen opgenierkt. Drie malcn poogde de vijand in aantal de Perticaro te bestijgen en drie niulen werd hij bloedige verliezen to'egebracht. Gedurende den derden aanvai tegen de Italiaansche stellingen in den omtrek van Auberge de la Forcelletta ten N.-W. van de Perticara, gelukte een oosten-rijksch en een duitsch bataillon erin niet-tegenstaande de schrikkelijkc verliezen het getand ijzerdraad te hereiken. Een hevige italiaansche tegenaanval dreef hen op de vlucht. Door de strijd aan de Perticara is de drukkingop de Tomba en de Monfenera verminderd. De aanvallen van 20, tegen de Italiaansche steuapunten hebben dus geene uitslagen opgeleverd. Ilet hevig ^evecht aau de Mont Perticara bewijst dat de vijand volstrekt den bergpas van Qoero zou willen bereiken. De vijandige mislukking is voor de Ita-lianen een prachtigen bijval. Op de heliingen van de Tomba en de Monfenera geven de hoopen Iijken van Daitsehe en Oostenrijksche keurkorpsen getuigenis van de bloedige vijandige ne-derlaag.De aanhouder van BaftisH op sijne heurt aasigehouden Rome, 22 Nov.— De dagbladen seinen dat de Oostenrijksche sergeant-majoor die Battisti gevangen maakte, op zijne beurt gevangen genomen werd in het dal van Ledre. Hij had den buik doorboord door een kogel en wordt verpleegd in een hospi-taal.km onze Lezers Aanhoudend komen ons klachten toe betrekkelijk de verzending onzer dagbladen. Onm'ddelijk hebben wij den postbestuurder er van op de hoogte ge-bracht.Wij zijn gelukkigte mogen beriehten dat de heer bestuurder van den post-dienst het middel gevonden heeft om op andere manier de verzending te verzeke-ren. Aan heni onzen besten dank. Grieksche troepen in duitsch uniform Men verneemt uitGenevedatde Grieksche troepen gekantonneerd te Goerlitz (deze die zich verleden jaar te Cavala overgaven) bevel gekregen hebben een duitsch uniform te dragen en naar het Italiaansch of Balkanisch front te trek-ken onder het Grieksch vaandel. • RUilAMP Eîigelaad weigert de nieuwe regeering te erkennen Londen 24 Nov. — Lord Robert Cecil verklaart dat de Engelsche regeeriag geenszins het inzicht heeft de regeçring van Lénine te erkennen, De ontruiming van Galicie Amsterdam 24 Nov. — Men seint uit Weenen aan de Gazet van Francfort » dat de Russen zich bereiden om de ste-den Krymalon en Skalat, in Oostelijk Galicie te onlruimen. Zij zouden reeds vrijwilligde eerste stellingen \erlaten hebben. De geheime verdragen hekend gemaakt Petrograd 24 Nov. — De dagbladen beginaen vaadaag de opeabaring van de geheime verdragen er ia begrepea het akkoord betrekkelijk de Dardanel-len, de nota over de ilnancieele confe-rentie van Berne en verscheidene geheime snelberichten van Teresthenko. Amerika en de W apenstilstand New-^ork 24 Nov. — Volgens de « Associated Press » wordt de poging der Bolcheviks ten voordeele van de vrede te Washington aanzien als eene vijandige daad die Rusland op den rang der vijandige landen zou plaatsen. Het zou zeer moeilijk zijn Rusland als een onzij-dig land te behandelen gezien de stel-ling die het bezet als verbondene en de voordeelen die er uitspruiten voor Duitschiand. Kerensky te Starasa-Rouss Stockholm 24 Novemb. — Yolgens de « lidninger» verblijft Kerensky'met 20-000 kozakken te Starassa-Rouss" De vîoot der Baltische 2ee De « Temps » schrijft : Men weet nog niet welke houdiug de vioot der Baltische Zee aanneemt. De vloot beyindt zich ta Reval waàr de Duitsche invloed gemakkelijk kan door-dringen. De baai van Reval is niet be-vrozen. Zoodat de Russen gemakkelijk kunnen met de Duitsehe vloot onder-handelen.De Maximalisten hebben heel zeker meer machtop de vloot dan op het leger, zoodat het heel wel mogelijk is dat zij de vloot aan den vijand overleve-ren.Men vraagt zich af of zij voor dit ver-raad zullen terug vvijken. -T -1-1—r-n . I HI-. < I . I . .. .... .... Laatsfe ôjjïcieeie beriehten Belgisch front LE Hâ^E, 25 Nov. In den nacht werden vijandige verkennin-gen dia paogdsn onze kleine posten te berei-feer* in de sîreek van Klppe en ons bruggen-hoofd ten Z. van Biksmuide, door ons vuur verspresd. Op 24 en 25 fichte artilieriebedrij-vigheid.Fransch front PARUS, 25 Nov. !5 u. Rechts van de ÏBaas hebben de duiischers na een hevige artillerievoorbereiding op verscheidene punten van ons front gedeeltelijke aanvallen uitgevoerd, ten N. van den heuvel 344 onder andere waar de vijand groote verliezen onderglng. Hij liet gevangenen in onze handen voor Oouaumsnt en op het front van het bois da Chaume waar hij onze lijnen niet kon bereiken.PARUS, 25 Nov. 23 u. Jlrtilleriebedrijvigheid ten N. van den Da-menweg en ten N.-W. van Reims. Rgchts van de iVÉaas hebben wij dezen namiddag na eene korte artillerievoorbereiding eene ondergsschikte krljgsbewerking uitgevoerd ten N. van den heuvel 344. Niettegen-staande stormweder, op een front van 3.5 km. tusschen Samogneux en de hoeve Angleniont. De eerste en tweede vijandige lijnen en diepe schuilplaatsen werden veroverd. Wij namen meer dan 800 gevangenen. Engelsch front LQfêDEM 25 ?iov.. 15 u. De gevechien voor het bezit van het bosch Bourbon werden gïsteren namiddag en in den avond met groote hardnekkigheid voortgezet. In den nacht van 23 moesten onze troepen voor een hevigen tegenaanval het dorp Bourbon verlaten dat wij in onzen eersten voorult-gaiïg veroverd hadden en in den morgen van 24 worden wij door een mashtige tegenaanval gedwangen lichijes te wijken in het bosch van Bourbon. în den roergen werd de vijand door een nieitwen tegenaaava! van de heuveien in het bosch Bourben, gedreven en in den middag hersteidon wij onEetijn tsn N. van het bosch. Sn den namiddag hernam de strijd en de vijand wierp onslichîjes achtsruit in het M.-O. van dit bosch. in den nacht heroverden onze troepen het dorp niettegenstnande den kracht-dadigsten wederstand. Het dorp en gansch het bosch met den heuvel is în onze macht. ^ L0NPEN, 25 Nov. 23 u. Se strijd was nog een3 zeer hevig ten W. van Kamerrijk. 's Kamiddags vie! de vijand nog eens hevig aan in de richting van Bourbon en gelukte er in een gedeelie van het dorp te heroveren. Onze stellingen in het bosch en op den heu' val blevsn onaangeroerd. Gevechien hadden ook plaats in de steun-iijn der Hindenburglijn ten W. van Klœuvres. Sedert 20 maakten wij 9.774 gevangenen waaronder Î32 officieren. I Derde ja&rgang — Nummer 918 Prà)» : 5 centième» Dinsd&g 27 Novcmber 1917

Er is geen OCR tekst voor deze krant.