ONZE TAAL. Nr. 39. Weekbladje voor de vlaamschsprekende krygsgevangenen. 1.? Dec. 1915 De Vlaamsche Arbeidsklas komische optreden van gekende personnages of en de Taaltoestand. het min of meer geestig behandelen van feiten Moet ik herhalen wat vôôr my zoo dikwyls of toestanden door het publiek algemeen gekend: werd gezegd en herhaald ? Onze arbeidersklas is deze „revues" zyn tweetalig. De verdeeling is wat hare geestesontwikkeling betreft geen stap echtef merkwaardig. Het deftige (?), gevoelsvolle, vooruitgegaan. Tusschen de burgery en het pro- opbeurende gedeelte wordt in 't fransch uitgedrukt ; letariaat is de schakel gebroken. Iiet volk is niet het gemeene, „crapuleuse" wordt overgelaten aan deelachtig in den vooruitgang en de bescliaving het vlaamseh ! Aldus wordt ons volk opgevoed en welke zich in aile landen openbaart. De chineesche beschaafd. De burgery spreekt slecht fransch of muur van voôr de fransche plat vlaamseh: geen aandrang omwenteling tusschen de ver- re$.w 3g" 7T ~bezit zy tôt verfyning van schillende standen der maat- hare spraak. Mooie en ont- schappy staat in ons land ^ . zaggelyke veders op den hoed, steviger dan ooit. Weliswaar ËtÈ* ' satynen kleederen naar de wordt aan dien toestand ge- laatste mode, schitterende deeltelyk verholpen door ver- jj§B& juweelen, maar een straattaal schillende vlaamsche instellin- in den mond en ledigheid in gen : hooger onderwys voor het den kop. Het volk heeft van volk, vakleergangen, liederen m « i de burgery niets te leeren, voor het volk enz. maar die * omdat de burgery zelf niets lofwaardige pogingen kunnen iBil" m'uiMi voelt, niets weet en geen deel den toestand niet veranderen. neemt aan ontwikkeling en Het lager onderwys werpt -7— fyner beschaving. geen vruchten af omdat men [?' | % \ Moeten we integendeel niet de volkskinderen verplicht de ^ .• bekennen dat wy allen en twee landstalen gelyktydig aan ze^s t'eze die met de beste te leeren met het noodlottig inzichten zyn bezield, mede- gevolg dat het niet bekwaam werken om allen nationalen is zich door eigene studie trots, aile zelfbetrouwen in ons /.elf te ontwikkelen. Yan volk te dooden? Hoort wat er zelfonderricht na het verlaten om'gaat op onze strafgerechten ? der school kan geen spraak De rechtspleging van rechts- zyn; vakboeken worden niet ;' '■uj wege gebeurt in het vlaamseh geraadpleegd omdat het volk ' en de wet op het vlaamseh ze niet begrypen kan. Geen Het Saksenros te Hannover. in strafzaken wordt, bizonder licht voor hen straalt uit de H«t Saksenros is het wapen van 't ten onzent, eerlyk toegepast, lioogte naar beneden. Geen Hannoverland. Het staat voor het hoofd- maar zoodra wy aan de letterkunde, geen poëzie, geen por ^i^vakschoor^Hannove"!7001" vereischten der wet ontsnappen kunst, geen zang voor ons volk. en onze vryheid hernemen, I let heeft dusvolgens 00k geen besef van Vader- haasten wy ons het vlaamseh te verschoppen en lands-liefde of van eigenwaarde. Het zoekt zyn de gesprekken ter zitting tusschen rechter en genot in drankhuis en danszaal. De gemeenste advokaat worden gehouden in het fransch. Ik fransche straatliedjes met nog gemeener vlaam- weet wel, 't is uit gewoonte en uit gemakzucht, sche woorden klinken door onze straten. By ge- maar intusschen plaatst men den betichte in een xellige byeenkomsten zingt het niets dan klucht- vernederenden toestand; er wordt immers over liederen die alleen dienen kunnen om het nog zyne zaak gesproken, hy heeft het recht te meer te verontzedelyken en te verbeesten. verstaan al wat over hem wordt gezegd; hy voelt. In sommige steden worden jaarlyks zoo gezegde dat hy met zyn vlaamseh toch maar een dompe- „revues" vertoond. Hun byval vooral ligt in het laar is en de ryke of geleerde standen aan een Het Saksenros te Hannover. Hut Saksenros is het wapen van 't Hannoverland. Het staat voor het hoofd-portaal van 't Welfenslot de tegenwoor-dige vakschool, te Hannover.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.