Onze toekomst: christen-sociaal weekblad

1413 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1918, 09 Juni. Onze toekomst: christen-sociaal weekblad. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/1j9765bm51/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

ONZE TOEKOMST OBIE HAtNDE» Fr. 1.35, CHRISTEN-SOCiAAL WEEKBLAD YERSCHIJHT ELKEW ZOWDAG PER NUIV!NIER IO Ctm. 9 JUNl 1918 BUREELEN : 1, Avenue des Ursulines - LE HAVRE 1e Jaargang - N° 14 Vlaamsnhfi 7akfin 0-0 le Commissie (Uit een artikel van Frans Yan Cau welaert.) Deze kort natuurlijk iiiet de plaats in nemen van de commissie welke eensge zind gevraagd werd door de Vlaminge] van liet front, door het Ylaamsch-Bel gisch verbond in Nederland en door onz Ylaamschgezinde pers, en ons verzoe bleef geheel, ook na de tusschenkoms van Minister de Broqueville. Wij liebben allen een commissie ge wild, die door de regeering met een ge heel onafhankelijk gezag zou worden be kleed en die door kare samenstelling zel het vertrouwen der Ylamingen zou ver dienen. Zoover mijne inlichtingen strekken uitdrukkelijk verzoek in dien zin aan d' ben ik de eerste geweest om — in over slag met vrienden uit Vrij België — eei regeering te rickten. Het is reeds ander balf jaar geleden, en sedertdien keb il dat verzoek herhaaldelijk vernieuwd. Il heb telkens verwezen naar de "Vlaamsbli grievencommissie, welke liet verslag vai 18-56 heeft ingediend, want deze heef voor liaren tijd een merkwaar'dig en eei kranig stuk werk geleverd. Mijn verzoel bleef echter onvoldaan en liet gexing sckattend antwoord dat eenigen tijd late: door Minister de Broqueville werd ge geven, op een gelijkluidende vraag doD: Dr Vandeperre langs parlementairen we< gesteld, pleitte niet voor den ernst me welke de regeering toenmaals over lie Vlaamsche vraagstuk pleegt na te den ken. Naar bet scbijnt beeft onze regeerin| in dit voorjaar bet denkbeeld der corn missie eindelijk opgenomen en er lastig* besprèkingen aan gewijd maar men kai op onzen ministerraad bet spreekwoorc niet toepassen dat vele banden lich werk maken. Tôt nu toe is er in elk ge-val, na al dees barensweeën, geen vruclr te zien. Maar intusschen kwam, vrij on verwacbts, een departementeele commis-sie te voorsckijn in bet Ministerie vai Nationale Herinrichting. Over de inzicbten, gaan we niet rede-twisten. De, internis non judicat Eclesia Over de~objectieve waarde van deze commissie bet volgende : liet is klaar dat een commissie, die door een Minister, ten gerieve alleen vai persoonlijke werkzaambeid, voorstudieE beeft te levereri aan bare politieke be-voegdbeden geen groote beteekenis kan ontleenen. Wij kunnen dus van onze» eiscb om een zelfstandige commissie geen afstand dpen. En tusschen beide wil il-even waarscbuwen tegen mogelijke zelf-begoocbeling. Zelfs de mooiste commissie, met de meeste plechtigheid door de regeering ingesteld, zal ons geen gebak-ken brood op tafel brengen. Een commissie is geen wetgevend lichaam en mel de meest gunstige voorstellen die ze kan voorbrengen ^blijven slecbts vrome men-scben, zoolang zij door de regeering oi door de wetgevende kamers niet kracbi van wet bebben gekregen. Het zoo ver-dienstelijk verslag van 1856 werd dooi Rogier eenvoudig opgeborgen met de schampere bemerking : « Il n'y a plu? de griefs flamands ». « Er bestaan geen Vlaamsche grieven meer. » j^n een ge-lijkwaardig lot zou ook bet werk eenei nieuwe kommissie kunnen worden voor-behouden, ho© bevredigend overigens dit werk ook wezen zou, indien we daarnaast niét de macbt ontwikkelen om onze recht-niet anders dan als een gunstig foortee-ken door de Ylamingen worden begroet. Ik twijfel er overigens geenszins aan of bet lag ook in het verlangen van Prtif. Yan der Essen om, binnen de hem ge-stelde opdracht, goed Vlaamsch werk te leveren. Maar, zelfs ten beste genomen, meer dan een propagandamiddel was en kon dit besluit van Minister de Broqueville niet zijn, en het was waarachtig net noodg in de Legerbode, van 7 Mei 1918, reeds zooveel nadruk op de « ge-vaarloosheid » van de commissie te doen leggen. In de Legerbode wordt ons na-melijk nog eens goed op het hart ge-drukt, dat deze taalcommissie niet anders is dan een braaf zusje van een geheele reeks stucTîecommissies, welke in de bestaan zelf bleef geheel van de wille-keur of van het persoonlijk nolitiek lot van haren stichter afhankelijk. De beste j beteekenis van dit initiatief lag dan ook | voor mij in het feit, dat aan deze commissie de opdracht werd gegeven, niet om de beginselen zelf der taalpolitiek te bespreken, maar om het Ylaamsche grondbeginsel, zooals het door bekende Vlamingen uit het bezet gedeelte in hun protest aan von Hertling werd geformu-leerd, in bestuumjke en wetgevende be-palingen uit te werken. Deze omschrij-ving van ons beginsel was wel is waar onvolledig, maar eeriijk gelezen stond zij in elk geval vierkant tegenover de tweetaligheidsthesis welke, niet lang te 1 voren, door Minister de Broqueville zelf, in zijn beruclite Trocaderorede werd ont- 3 wikkeld. liet « communiqué » waarbij c de opricliting der Commissie aan de t Ylaamsche bladen werd gemeld, scheen ; dan op eene zwenking te onzen gunste i te wijzen, en deze omstandigheid kon i matige eischen zelf stuurkracht bij te | zetten. f liet- nut van eene als door ons ge- j vraagde commissie ligt, mijns inziens, 1 vooral in bare propagandistische waarde. , Zij kan voorlichting versçhafîen aan de 2 nog bevooroordeelde geesten en gezag aan onze beginselen ; zij kan i ; aan de volksvertegenwoor- c di ging, voor zoover deze zich over de j 3 taalbervorming zal moeten uitspreken, i bet werk verkorten en het is duidelijk t dat eene door geheel de regeering er-i kende, bij koninklijk besluit als zelf-i standig verklaarde en tegenover Ylamingen en Waien gezaghebbende Commissie r m deze veel meer waarde beeft dan den - per-soonlijken bulpdienst door Minister t de Broqueville in het leven geroepen. ; De commissie van Minister de Broque-L ville liad dus als politieke instelling- voor t ons slecbts zeer geringe waarde. Haar vruchtbare schoot van het ministerie van Nationale Ilerinrichting zijn ont-staan en dat zij alleen « verslagen (?) heeft te leveren over de bestudeerde - vraagstukken en ze aan de reg.eering te [ onder-werpen, die ze, wanneer bet noodig l wordt geacht, zal wijzigen — en daarna wetsontwerpen zal voorbereiden ; waar-over zal gestemd worden door de Kamer na den terugkeer in het vaderland. » Is het nu klaar? Het is, in elk geval, klaar, dat wij er ^ met de commissie de Broqueville nog niet zijn en over enkele dagen zal het mis-schien de vraag zijn of de Commissie nog bestaat. F BANS YAN CAT7WELAERT. 1 1 Uàim M- ^ Broqasviiii il/, de Baron de Broqueville, minister van Nationale Herinricbting en voorzit-ter van den Ministerraad, heeft zijn ontslag gegeven. Hij is vervangen door M. Gérard Cooreman, Staatsminister, oud-voorzitter der Kamer van Yolksverte-genwoordigers, en Kamerlid van Gent. M; Cooreman wordt minister van eko-nomische zaken. ★ ★ ★ Wîj groeten eerbiedig de Baron de Broqueville, die in 1910 als Minister van Spoorwegen de beste indrukken heeft na-gelaten bij zijne ambtenaren en bijzon-der bij de werklieden van ' zijn département.Kabinetshoofd sedert 1911, is hij in 1913 er toe gekomen de militaire wet door de omstandigheden opgelegd, te doen stemmen. Onder zijn voorzitterschap werd ook de schoolwet-Poullet van 1914 gestemd, wet die_ meer gelijkheid bracht tusschen het vrij en het officieel onderwijs. Het is hij die gedurende de merkwaardige Ivamerzitting van 4 Oogst 1914 antwoord-de op den barbaarschen aanval der Duit-schers met deze fiere woorden : « Over-tvonnen misschien, onderworpen nooit! » Wij _ vergeten niet dat onze sociale wetgeving en onze christene sociale werken, bij Baron de Broqueville, altijd een opbeurenden en milddadigen steun heb-ben gevonden. Staatsminister, de ontzaglijke verant-woordelijkheid van voorzitter van den Ministerraad niet meer dragende, zal M. de Broqueville vrijer kunnen mede-werken aan de verwezeiulijking van zekere vraagstukken, waaraan de toekomst en de ware grootheid van ons land een spoedige en eerlijke oplossing eischen. RoM eene Amerikansclie Zending 0-0 Eene zending van de Yereenigde Staten deed eene rondreis in de Yerbondene lan-den ten einde zich rekening te geven van de Europeesche mentaliteit. Een belang-rijk deel dier zending was samengesteld uit vertegenwoordigers der werkende klas. De Stockholmisten van de socialistische partij in Engeland, Erankrijk en België stelden dan hunne batterijen in slagorde; zij widen koet wat kost de weerspannige Amerikaanders overhalen tôt een vredes-beweging.Dit was nu een gunstige gelegenheid : De Brouckère, Iluysmans, Deman, enz., werden immers gelast door de conferen-tie van Londen, met de bekeering der Trade-Unionisten, en daar ze geen schip konden vinden die ben wilde overbren-gen, bleven zij in Engeland hangen ; de Trade-Unionisten lieten ten a.ndere weten dat het nutteloos was die reis te doen daar ze zelî af'kwamen. Men lient den uitslag der onderliande-lingen : de Trade Unioniste^ willen van geen samenkomen met de Duitsche socia-listen hooren. Eenige kantteekeningen ter gelegenheid van die rondrei s: Opvallend is het dat de amerikaansche werklieden het bestaan niet schîjnen te vermoeden van eene christene arbeidersbeweging. Wij zouden dat eenigszins kunnen uit-leggen zoo zij zich plaatsten op hetzelf-de standpunt als de Europeesche socia-listen : doch wij weten dat die arbeiders het princiep van klassenstrijd niet aan-nemen, dat zij God durven aanroepen in hunne vergaderingen en dat zij dus veel dichter staan_bij de christenen dan bij de socialisten. Er is in die richting nog veel ons1 te doen : men kent ons niet genoeg in het buitenland. Wat de Amerikaansche Zending van de Europeesche ArbeidersMas denkt, heeft zij niet gezegd ; mJaar het zal haar alleszins vreemd hebben voorgekomen dat van al diegenen die in Engeland, Erankrijk en België met haar onderhan-delen in naam der werklieden, niet een werkman was. Er is eene Belgische afvaardiging ver-trokken naar Amerika om de nijverlieids-toestanden te bestudeeren. Batroons en werklieden zijn in die zending vertegen-woordigd ; doch nogmaals niet een van hen die de socialistische en christene werklieden vertegenwoordigen, is zelf werkman. Uit dit ailes zullen de amerikaansche werklieden af'leiden, en met reden, dat onze arbeidersstand nog minderjarig is en niet in staat is zijn eigen belangen te verdedigen. En dat is wezenlijk zoo : onze werklieden zijn nog niet opgewassen vopr zulk-e taak. In de laatste jaren werd er veel gedaan voor volksontwikkeling : reeds hier en daar trolïen wij werklieden aan die door persoonlijken aanleg en zelfont-wikkeling, een belangrijke roi speelden in de ^ arbeidersbeweging ; ze waren nog zoo zeldzaam dat men ze haast op de vingeren tellen kon. Daarom zal het werk der toekomst zijn; de volksontwikkeling. F. Y. D. H. J rn i «uusvi«i®M» mai per Week Het kranige weekblad « Ons Ylaande-ren », te Parijs, rue de Charonne, 181, verschijnende, kondigt aan dat het voor-taan tweemaal ter week verschijnen zal. Het goed door « Ons Ylaanderen » onder de Ylaamsche vluchielmgen ge-sticht is zeer groot. Moge dus het puike half'-weekblad meer dan ooit groeten en bloeienJ Goed heil ! onze beste confrater ! Onze Toekomst. — ■ ■ '"i- i Sleunt ons door een abonnement te nemen In ons Hoekie. 0-0 Ra, ra, van wien is dit : « Onderzoek aile- dingen, bekoud het goede. » Van Marx, Tolstoï, Ibsen, Maeterlinck, Shaw? Maar neen! Yan Sint-Pau-lus, meneer! Zult ge nog durven bewe-ren dat de katholieken dompers zijn? Dus, wij weten dat we voor onze ont-wikkeling, ailes mogen benuttigen wat goed werd bevonden : in China of Italië, in Canada or Ierland, bij de Duitschers of bij het Fransche volk of bij om 't- even welke natie ook. Ailes : het moge een uitvinding zijn van een roode, blauwe, een groene, een gele of van welk kleurtje ook. Maar het moet metterdaad goed zijn, hé! Niet te vergeten, a. u. b., want dààrin zit 't hem. Hoeveel ellendigen zijn er niet-, die ailes onderzoeken om het sleclite, het verderfelijke, het lage, het hatelijke te vinden. Hoeveel meer zijn er bovendien die aile dingen doorsnuffelen, om er uit te rapen wat hun geldkas vullen kan, wat hun ijdel persoontje streelen kan, wat hun zelfzucht voldoening schenken kan: zonder er naar om te zien of het zaakje wel zuiver is. Daaraan vagen ze, met of zonder permissie, hun broekje of hun broeken. Onderzoek aile dingen. Opgepast, hoor! Wilt ge zelf ailes onderzoeken, vergeet niet dat er in ons liefelijk wereldje, heel wat vuils, wat besmettends, wat vergif-tigs te vinden is. Zet dus een goeien bril op, zorg voor een sterke neusklep, neem handschoenen mee, vergeet uw mond-masker niet, wa.pent u van kop tôt teen. Aile dingen, vriendlief, ge krijgt er op twintig menschenlevens niet mee gedaan. Wij zijn zoo'n feniksen niet dat we op aile gebied, in aile vakken, in aile koekjes en kantjes, dadelijk kunnen zeg-gen : hier, dat is de moeite waard; dààr, dat deugt niet; ginder, valt mee te pak-ken; verder, kunnen ze missen. 't Is ook onnoodig dat wijzelf ailes doorsnuisteren. De ondervinding is de beste leer. Maar! We mogen rekening houden met de ondervinding van ande-ren, hoop ik. Bijgevolg, ik mag te raden gaan bij een timmerman, een smid, een bouw-kundige, een geneesheer, een rekenplich-t-ige, een rechtsgeleerde, een priester. Ieder die in zijn vak de noodige lcennis, dé waardevolle ondervinding bezit, mag, moet door ons geraadpleegd worden om van hem te vernemen wat hij goeds gevonden heeft in zijn beroep. Dan zullen wer verbaasd staan te hooren hoe machtig veel « gewogen en te licht bevonden » werd. Het goede is een zeldzaam zandje, een duur kruidje, dat gemakkelijk ovèrgroeid wordt door woekerplanten. wet goede! Een klein woordje, een woordje van belang. Want over zijn beteekenis gaan de meeste menschen met akkoord : noch in de lengte, noch de breedte, noch in de hoogte. Daarop komt ailes neer. En omdat de grootsprekers daarover met eerst met mekaar overleg-gen, daarom is 't dat ze over en weer babbelen, zonder mekaar te overtuigen, zonder mekaar te begrijpen. Nepomucenus noemt wit, waar Judo-cus zwart heet. Damiaan vindt heet, wat Adriaan koud acht. Nataniël betitels als heerlijk, wat door Barnabas als onzin bestempeld wordt. Is er dan in 't geheel niet meer uit wijs>_ te worden? Toch wel. Hoe zoo? Niet aan 't staartje gaan hangen; in-tegendeel, de koe bii de horens vatten. Yooraf weten en zeggen welk uw maat-staf is: een el, een meter of een mijl. Want als ge enkel zegt : 3 maal 3 is 9, dan kunt ge me 3 elïen voor 'ne frank meegeven, wanneer ik meende 3 meter besteld te hebben. Ja, om bij het onderzoeken van ailes wat de huidige maatschappij ons biedt, alleen het goede te behoulîen, moeten we 't vooraf eens ziin, wat we zullen aan-zien als nuttig of overbodig, als verdien-stelijk of verwerpelijk, als gezond of schadelijk voor de ' opleiding van ons volk. Eerst weten waar ge naartoe wilt, dan pas kunt ge beslissen welken weg ge te volgen hebt en welk vervoermiddel ï*. daarbij dienstig kan zijn. G. YANDERBEEK.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Onze toekomst: christen-sociaal weekblad gehört zu der Kategorie Katholieke pers, veröffentlicht in Le Havre von 1918 bis unbestimmt.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume