ZATERDAG 17 Juni 1916 2'" JAARGANG nr 7 SYNDIKAAL MEDEDEELINGSBLAD van de Algemeene Federatie der Vakbonden van Antwerpen De redaktie behoudt zich voor, ingezonden stukken al of niet te plaatsen VERSGH1JNT BU GELEGENHEID Redaktie en Administratie • Plantijnlei West, 66, Antwerpen Makeit de Belgisehe Boeren zich rijk ten koste hunner Éedsburyersl In de N. R. C. van 7 dezer komt eene corres-pondentie voor van den Secretaris-Generaal van den « Belgischen Boerenbond », getiteld als hier-boven. Het stuk vermeld dat, naar aanleiding der menigvuldige beschuldigingen tegen de boeren, dien bond eene algemeene vergadering hield om den toestand van nu en voor den oorlog te verge-lijken. En vervolgens is het eene samenvatting der bespreking aldaar, welke dan als verdediging dienen moet. Daar wij in ons blad meermaals zoowel de boeren als anderen welke van den moeilijken toestand onzer bevolking misbruik maakten om zich te verrijken aangeklaagd hebben, zoo laten wij hier 00k eerlijkheidshalve het betoog in zijn ge-heel volgen : Waar kon gekweekt worden en de kweeker galuk had, werd geld gewonnei: : over 't algemeen is de toestand bij de groote boeren beter dan blj de kleinere ; er zijn landbouwers die werkelijk van de omstandigheden misbruik gemaakt hebben om bui-sporige winsten op te strijken ; 't is natuurlijk dat de boer, evenals elk ander voortbrenger, in deze droev» tijden zijn plicht moet doen. Er valt echter op te merken : dat de toestand in geldelljk opzicht volstrekt niet gunstig is voor alien ; dat de kleine boer, die weing of niets te verkoopen heeft en veel moet bijkoopen, er meestal slecht aan toe is ; dat de toestand verschilt van landbouwstreek tôt landbouwstreek en van het eene gewest tôt het andere ; dat in sommige streken, aïs rechtstreeksch gevolg van den oorlog, veel schade is toegebracht aan gebouwen, dieren en oogst en dat in de eene streek de verordeningen veel strenger werden iiitge-voerd dan in de andere ; dat zelfs in een en dezelfde gemeente de toestand zeer verschillend is, omdat op de eene hoeve veel werd opgeëischt en op de andere weintg of niets ; omdat de eene boer nauwkeuriger opgaf dan de andere wat liij gezaaid ot gepiant had, alsmede de vermoe-delijke opbrengst ; dat de prijzen der iandbouwartikelen, evenals de prij-zen van aile andere waren, wel merkelljk verhoogd ztjn, maar dat voor menig artikel, b. v. melk en eieren, de voortbrengst sterk gedaald is. dat de boeren feitelijk een bijzondere belasting betaald hebben doordatzij, ter aanvulling der steunfondsen e«n hoogeren prijs moesten geven voor krachtvoe-ders uit den handel en maïs, zoolang ze voorhanden waren, en voor de onderproducten van de maïs; doordat hun voor zemelen 24 fr. gevraagd wordt, voor kortmeel 30 fr., voor krinsen (uitziftsel) 24 tôt 30 fr., voor droge krabben 18 fr., voor kaf 16 tôt 18 fr., terwljl voor de rogge die ze moeten leveren as.50 fr. als maximumprijg gesteld is, en voor de tarwe 27.50 fr. dat zlj hetgeen noodig is voor stal en veld veel duuur-der moeten inkoopen dan vroeger, alhoewel de hoe-danigheid veel minder is, ja dat het hun dikwijls niet mogelijk is te bekoinen wat zij volstrekt noôdig hebben ; dat ook zij, evengoed als ieder ander, last hebben van de algemeene verhooging der prijzen ; da} zij daaronder, althans voor verschillende arti-kelen, zelfs meer lijden, omdat zij over 't algemeen meer verbruiken, daar de familiën op den buiten doorgaans tairijker zijn dan in de stad ; dat de hooge prijzen voor landbouwproducten niet zoozeer gesteld werden door de boeren als wel door de handelaars-opkoopers, die nog gedurtg de hoe-ven afloopen en hooge prijzen bieden, en die een merkelljk deel van hetgeen door den verbruiker betaald wordt in hun eigen zak steken ; dat de buitenlieden nu geld in lianden hebben, niet altijd omdat ze groote winsten maakten, maar dikwijls omdat ze gedwongen waren iets van hunne doening te verkoopen, omdat ze bedrijfskapitaal te gelde moest maken ; dat zij nu, in 't algemeen ge6proken, minder paarden, minder koeien en kalveren hebben en zich op veie plaatsen behelpen met jongere dieren, met dieren die innnrlijk minder waarde hebben; dat de grond uitgeput 1s ; dat het landbouwgetuig niet goed kan onderhouden worden, en dat zeer vele boeren,ailes ingezien, na den oorlog eerder achteruit dan vooruit zullen gegaan zijn. dat zij vermoedelijk ongehoorde prijzen zullen betalen als zij na den oorlog hun bedrijf opnieuw in staat zullen moeten stellen en paarden, vee, zwljnen, enz. aankoopen ; ; dat bij al het voorgaande ook dit nog moet In 't oog gehoudsn wordwi : indien m boeren zijn die overdreven prijzen ontvangen hebben, ook door som mige handelaars en nijveraars werden overdreven prjjzen gevraagd en overdreven winsten verwezent-lijkt, zelfs wat betreft artikelen die volstrekt onont-beerlijk zijn. Namens den Hoofdraad van deii Belgischen Boerenbond : De Secretaris-Generaal, E. LUYT6AERENS. * * Er ziju feiten en daden die niet te verdedigen zijn en dewelke zelfs door elke poging dienaan-gaande, nog scherper in hun onverantwoordelijk licht komen te staan. Van het eerste waren al die boerenbonders zoo zeer overtuigd dat zij hunne houding nog niet hebben durven verdededigen. Want heel boven-staand betoog is enkel eene ongelukkige poging tôt vergoelijking. En als er nog een rechtzinnig mensch aan hunne plichtigheid, aan hunne niets ontziende hebzucht twijfelde, zal wel het lezen alleen al van hun eigen betoog hem dien twijfel in zijn geheel ontnomen hebben. ja, zoo moeilijk was het die vergadering — zoo goed als aile vlaamsche provincies omvattende — zelfs iets ter vergoelijking maar te vinden, dat zij de onmiddelijk door den oorlog getroffene en kleine boerkens, die zoo goed als niets te verkoopen hebben, als achild voorop trachten te stellen, om de werkelijke slokkers toch eenigszins trachten te dekken. Het spreekt toch van zelve dat nieinand het daar tegen bedoeld heeft. En trouwens hoe kan men het nu iemand gaan kwalijk nemen dat de veldprodukten duur zijn als hij er geene te verkoopen heeft. Enkel eene belachlijke poging dus der ware stroopers om zich achter eenige onge lukkige onder hen te verschuilen. Maar laat ons nu eens het andere deel van het betoog in het licht van het gezond verstand brerigen. Men klaagt over strenge veiorderingen, maar het is juist de hebzucht der boeren, het letterlijk uitplunderen door hen van een gansche bevolking, wat de overheid gedwongerr heeft het volk met die verordeningen eenigszins te bescher-men.En zoo waar is dat, dat in het betoog door hen zelve geklaagd wordt : dat de eene boer nog veel brutaler dan de andere zelf6 onder die verorde-ringen doorzwendelt. Maar het sterkste is toch wel dat dezen die minder willen of...... kunnen zwendelen, door den Boerenbond bij de ongeluk-kigen (?!) gerekend worden. Dat ailes duurder is en men hen eene bijzondere belasting ten bate van den steun aan de werkeloozen oplegt, door de verhooging van den prijs voor het krachtvoeder, dat is geene veront-schuldiging. Heel de burgerij draagt op die wijze, door den prijs van het brood en andere waren van het Nationaal Komiteit, daaraan bij. En waren de boeren er voor te vinden geweest hunne produc-ten aan redelijke prijzen het Nationaal Comiteit of Gemeentebesturen ter beschikking te stellen, dan zou dit hen waarschijnlijk het veevoeder aan kostprijs geleverd hebben. Maar wat beteekent dan toch zelfs dit duurder worden van het krachtvoeder in verhouding met de stijgende prijzen der levensmiddelen. Laat ons eens veronderstelien dat het per koe 0.50 fr. per dag beteekent. Dan wordt dat al verre weggecijferd door den aftrok van ioon waaraan knechts en meiden — ook met dat argument der duurte — zich hebben moeten onderwerpen. En wat zal de verhoogde prijs der melk en boter alleen al niet binnen brengen. Zonder dan nog van de enorme stijging der veeprijzen te spreken. En zonder dan te spreken van het water ! Dat goddelijk onvolprezen water, dat niets kost en in gezelschap van boter, melk, enz. zulkelieve cen-ten binnenbrengt. Dikke stuivers voor dunne melk I Waarlijk nooit is door pastoor Kneip zoo de waarde van het water begrepen als nu door den boer. -t. - • —-.'.-.-"V- y • — .1 ■ 13^»-^. De vrederechters weten dat toch het beat. En trouwens, de ieiders van den Boerenbond zullen daar ook wei ailes van af weten. Het goddelijkste in heel het betoog is echter toch wel waar het een der huidige ongelukken der boeren wordt genoemd dat dezen, na den oorlog hun vee duur zullen moeten betalen. Dat is waarlijk al te bar. Want wat moeten dan nu toch wel de duizenden uit het volk en kleine burgerij wel denken, die nog wat verdiensten hebben maar — door het opdrijven der prijzen nu, met nog ander gedoe — het schamel stukje vleesch moeten ont-beeren, het vet moeten missen, dat zij zich, met redelijke prijzen, noghadden kunnen aanschaffen Wat nu het werpen der medeplichtigheid op een deel handelaars betreft, dat is eerder eene beken-tekenis dan eene ontlasting. En daarbij worden die woekeraars, door elk rechtgeaard mensch, gewoonweg met de boeren op een lijn gesteld. En trouwens de meesten dier tusschenpersonen zou-den geeti reden van bestaan meer hebben indien de boeren joviaal hunne produkten aan gemeentebesturen en Comiteiten leveren wilden. Dat er tusschenpersonen op aardappelen, gra-nen, enz., hoopen gelds kunnen verdienen, komt enkel en uitsluitend doordat de boeren die artikelen achterhouden, om reden de maximumprijzen hunne winzucht niet bevredigen. En toch zijn die zoo omzwendelde maximumprijzen al beduidend hooge r dan voor den oorlog en zouden zij al vol-staan om der boeren buidel aanzienlijk aan te ronden. Waar heel het betoog van den Nationalen Boerenbond echter wijselijk over zwijgt is de schandelijke verhooging van de prijzen der aardappelen ; dit vervijf- en verzesvoudigen der prijzen van dit volksvoedsel bij uitnemendheid, die sommigen nog liever laten rotten in de putten dan ze aan redelijke prijzen te leveren. Die aardappelen eten nu toch geen duurgeworden krachtvoeder ; die zal de boer toch na den oorlog niet aan heel dure prijzen moeten inkoopen. Waarom dan die schandelijke nooit gehoorde prijzen ? En men rept er ook met geen enkel woord van, dat die jacht op ooilogsbuit reeds begon in 1914. En toen was toch veevoeder en landbouwgerief nog niet duurder, want toen de oorlog uitbrak was de oogst zoo goed als geheel rijp, stond ht-t vee vet in de wei. Voor de houding der boeren dit eerste oorlogs-jaar geldt dus zelfs dit zoo uiterst flauwe betoog niet, waar trouwens, bij een uiterst gematigd overzicht, al niets meer van overblijft. ♦ # * Wij willen den heer Secretaris-generaal, wij willen den heelen Belgischen Boerenbond eens wat zeggen. Zich verdedigen, de houding, de onbeschaamde jacht op winst, door de boeren, van den eersten oogenblik af dit ailes goedpraten is doodgewoon on mogelijk. De armen, de middenstand, de begoede burgerij zelfs, niernand, van hoe goeden wil ook, kan zoo iets aannemen verinits ze het dagelijks, de eene nog wat nijpender dan de andere, aan den lijve gevoelen, stoffelijk en zedelijk getroffen en gepijnigd worden door dit werkelijk ongehoorde, misdadige exploiteeren van het eene deel onzer bevolking door het andere. En dat dan in een tijd dat juist elk recht zou moeten hebben op der anderen hulp en bijstand. In een tijd dat juist znlk gedoe elk rechtgeaard mensch het bitterst treft. Als de Boerenbond nu echter eens wil aantoo-nen dat hij de menschen maar niet met wat frazen wil afschepen, maar wezenlijk inziet dat zijne leden te ver gegaan zijn.... er is gelegenheid. Wij staan voor den nieuwen oogst. Volgens de « Oogstcommissie » zal de Belgische bodem bijna voldoende opleveren voor onze voe-ding.Daarbij is er eene overeenkomst tusschen de gezanlen; de Amerikaansche en Spaansche Con suis eenerzijdsch en de Gouverneur - Generaa von Bissing anderzijdsch, welke vaststeld : da de Belgische produkien enkel voor de Belgisch bevolking dienen mogen. Als nu de Boerenbond wil, joviaal wil, dai komen dus de voortbrengselen van den nieuwei oogst werkelijk op hunne bestemming. Ditlichaan iinmers kent de landbouwers en hunne toestanden het heeft er eenen zeer grooten invloed op, med< door het groote aantal geestelijken welke er in d< besturen zetelen. De Secretaris-Generaal zegt : dat elke boer ii deze omstandigheden zijnen plicht moet doen Welnu, dat de Boerenbond dus zelve eens beginm daarmede; dat hij eens beginne zijn plicht t< doen zooals onze organisaties daarmede reed: zoo langen tijd bezig zijn; dat hij eens zijne leder belette voorraden te verdonkeremanen; dat hi eens zorge dat granen, aardappelen enz. in hunnt voile, wezenlijke hoeveelheid, aan gewone prijzer ter beschikking onzer bevolking worde gesteld. De Boerenbond kan dat als hij wil, en zijr Secretaris-Generaal mag er van verzekerd zijn da eene bekendmaking van dit willen en doer met evenveel vreugde zal ontvangen worden als nu deze zoo ontnogelijke als nuttelooze poging to goedpraterij minachting verwekt heeft. De Boerenbond kan als hij wil. Wij wachtei dus af of hij zal willen L. V. B. Bevoorrading In de hollandsche bladen vinden wi, een bericht meldende dat de Amerikaansche Commissie is aangekomer welke voor taak heeft te onderzoeker of er tôt dusverre onvoldoende pro* viand voor Belgie aangevoerd is. Zoc noodîg zal de Amerikaansche hulp. verleening verhoogd worden. Om dit laatste vast te stellen zal we geen langdurig onderzoek noodig zijn PUIKE REGELING ! I i We hebben reeds duidelijk te dezei plaatse gevraagd om van elke verande ring van regeling of bureelen aan de be hoeftigen of belanghebbenden ter kennû te brengen. Naar het schijnt was dit nie noodig, want nu is weer het Eenzelvig heidsbureel verhuisd en niemand wis het, want verschillende wijkkomiteitei hebben verleden week nog menscher naar de Nationalestraat gezonden, waa ze natuurlijk verkeerd liepen. Die wistet dus ook van niets. We willen hier gaarne een paar regel: besteden om aan de slaperigheid de steunregelaars tegemoet te komen en d< belanghebbenden te laten weten dat he Eenzelvigheidsbureel (zwarte boekjes) i: overgebracht naar de Twaalfmaanden straat, 2. Gelief dus nota te nemen of g< kunt eenige dagen aan steun kwijt raken # ♦ ♦ Nog iets van dien aard. De bordereelen der gedeeltelijke wer keloozen zijn Zaterdag i. 1. ter uitbetalin^ overgemaakt aan de bonden, welke he den in die kategorie bedeelden hadden Dat dit gebeuren zou wist niemanc en OFFICIEEL weet nu nog niemanc iets voor Zaterdag morgend daarvan. D< eene schatbewaarder moest het Zaterdag aan den anderen vertellen. Verschillend*

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.