WÏÏ-JjiOxÇy tTl ' r i\'n:', ". ^: .jy.. >r gsuOT, VRIiJSAO gs Ammrm m*. mu cmt rm nuximbk. & JAAR — yn * WET BRUGSCWE VOLK K/1THQUEK VOLKSCEZÎND WEEKBLflC VOOR^jRRUGGE en omstreken MOED ! Donderdap nuchtend. Onze zoo zware beproevingen, zijn niet ten einde. Velen meenden— en allen hoopten — dat de fransche en engelsche leger-œachten, eens op de zuiderlijke grens van België, al Bergen enNamen in voile werking getreden, den Duitschman uit België zouden gesmeten hebben, met medehulp van ons veldleger. Opnieuw heeft ons leger meer dan zijnen plicht gedaan. Dinsdag heeft het machtige duitsche legermachten vôôr Mechelen tôt wijken. gedwongen. Dat geschiedde op de uiterste linker-zijde van het leger der verbondene landen. Op den uitersten rechtervleugel van ons land, waar de Franschen en Engel-schen streden, was het ongelukkiglijk alzoo niet. Zondag en maandag hebben onze bondgenoten daar moedig gevoch-ten, steunend op de forten van Namen, maar niet met den bijval die men hoop-te.Menzegtheden dat Namen ingeno-men is. 1s dat waar ? Als 't maar (te Stad Namen alleen zou wezen, dat ware' een half kwaad. Im.ners, sedert vele dagen hebben de Duitschmans bezit' genomen van de stad Luik, die zooals. Namen, niet versterkt is, terwijl de fûF-ten van Luik nog altijd niet gevalleo zijn. Zouden de forten van Namen bij eenen eersten aanval bezweken zijn ? Dat is onwaarschiînlijk, ten ware er omstandigheden bestonden die we niet; kennen. w * * Beter nieuws. Het nieuws der inneming van Namen kwam uit de engelsche gazetten va» dinsdag avond. Welnu, gisteren woensdag avond, om 8 ure, verzekerde eene officieele mededeeling van den legerstaf te Ant-werpen dat « de forten * van Namen niet ingenomen waren, maar integen-deel nog altijd goed stand hielden. En er werd zelfs een ander verheu-gend nieuws bijgevoegd. Men weet dat er zich, in de tusschenruimten der forten van Namen, eene belgische leger-divisie — de 4de — bevond. Deze divisie was afgesneden van het overige van het belgische leger. Ehwel, deze 4d° legerdivisie heeft kunnen handelen gelijk de 3de legerdivisie rond Luik | Na door hare tegen-woordigheid de eerste troepen der duitsche legermacht tegengehouden te hebben, heeft zij zich kunnen terugtrek-ken. Per brigaden heeft zij den aitocht langs Mariembourg begonnen en de fransche strijdlijn bereikt, door de-welke zij opmarcheerde, zich richtenié naar Vervins en Laon (Frankrijk) waar de belgische 4de legerdivisie nu eene noodige rust neemt, alvorens opnieuw werkdadig op te treden. Dus dat is goed nieuws : de forten van Namen zijn niet genomen, en de belgische legerdivisie is gelukkig ontko-men aan eene 20 maal grootere duitsche legermacht. * * Een dingen is zeker en vast : de Franschcn en Engelschen zijn achteruit getrokken, om eene verdedigende stel-ling aan te nemen op de grens en in het grondgebied van Frankrijk. Dat is, voorzeker, geen reden van wanhopen. Maar zooals de fransche legerstaf het bekent, is die wijkende beweging niet van aard om den duur van dan oorlog te verkorten. Daarenboven is het nieuvvs dat van den anderen kant van het reusachtig oorlogsveld komt, gosd, uitmuntend. De Russen dringen al dieper en dieper in Pruisen, en werpan de Duitschers met bloedige verliezen achteruit, terwijl de Oostenrijkers 00k op gevoelige wijze door de Serviers aangstast en achteruit-gedreven worden. Dus, er is g«aen reden om wanhopen. * * * Tôt nu toe zijn wij, inwoners van het Noordenvan Viaanderen, op uitzonder-lijke wijze gespaard gebleven. Wel hebben besdekens uhlanen de streke doorkruist ; maar het tooneel van eenen veldslag is onze streek nog niet »ge-weest. Eh het is te denken dat, zoo wij, gelijk iedereen, van den oorlog lijden in ons bestaan en in onze familîën, wij ten nainste ds gruwelen niet zullen (kennen die zooveel van onze land-genoten schrikkelijk teisterden. Onze-streke toch, zou men zeggen, ligt geheel en gansch, buiten den kring dergroote krijgsverrichtingen der Duitschers.God bescherme België ! Leve het vrije en onafhankeîijke België i BELGEN voor altijd. Velan msenen dat Belgie's onafhaskslijkheid maar dggîseksnt van 1830, Ja, als op zich zsif staande fond, xooals wij nu zijn. Maar de Ekigen zijn altijd onafhankelijk gsweesi,onder wslke regeering onze vooroudsrs 00k stonden, of bij welk land zij 00k behoordan, toch itnmer bshiâlden zij dit geveelsn, dat zij geen slaafscho onderhoorigen wildea zijn. Te disp zit het iu ors bloed, opdat wie 00k het «r zou uithalsn. Zoo bewezen het onze voor-ouders iadere maal dat iemand ze poogde te onderwerpen. Niet tien, maar twintig dertig maal in dsn îoop der esuwen, werd er gevach-teu hier om die anafhankelijkheid te verdedigen. Veel had oes land te verdures daar het eeuwen lang, om zijne liggîng en zijnea rijkdom, als mik-punt was van de machligsn van Europa. Maar juist in dien strijd en in dat lijden is die geest van onafhankglijkheid gesterkt ge worden. Oank aan dat samsn strijden en lijden is er een nooit te verbreken brasderband oatstasu tusschea Wa'er». en Vlasniagen, andera zoo verschiîlend van karaktsr. Wij zijn B'igtn ksrtaf. Wij wistea het zelf bijrsa niet mser hos dier-baar ocs de vrilheid was. Vrede en welsiaad haddsa ons gcwtsgd in cenea droom waar hst schecn daî Bslgiî nooit snders was of kon zijn dan gtlijk wij het belecfdco. Aan vijandsn dach-ten w» niet. Belgen, we teldsa op de wereld aadsrs nid dan vriaaden. Zelf warsn w« met allsa zoo gosd sn gingsn wâ- zoo rechtâa.iig ta wsrks dat wtj het h'sast nist bevroedsn kosdeif; dat een naar ons lscheade gsbuur ors disrb sr land beaijdde. Gelukkig en vrij, gee i gevaar scheen ons mogelijk. Juist lijk mn gezojids die dwkt dat niets hem kan rakeu, lijk sa» visch dis dea bozen visscher nint v#rmoedt, we lesf Jen onbr-zosmen.Ea ja, het spookte alleens tusschsn Walaa m Vlamiagfcn, «ii toe»ï ministar de Brcqueville ons vermaand@ dat wij ons sterk wapenen moesicn ota onze vrifhsid ts verdedigén, îaîrijk; Bsigen stakisn de schouders op, de eene gemeend, al te zsker betrouwend op 't woord onzar geburen, de aad«re hunne vadgrlandsliefde versmoorend iu eea kkiazislig politisk vitien en bekuibbeien. Wst moeten zij pijnlijk ontwaakt zijo uit hunnen droom van vrijheid zonder sterk leger, die arme Limburg«rs die geloofden wat Pst«n en Neven hen verteld hadden ovêr de nutteloosheid van ons leger. O ! wat zoudsts we zonder leger geweest zijn ! Had&n w® ons niet zoo 't behoorde verdadigd, Er,;>AÎa*id en Fraakrijk haddan ons met rechS kunasa verwij-en dat we onze orïafhankslijkheid tiist wserd wam. Oasrdoor zelf waren zs van hunu'î yerbiatsnis ontslegan en ca dsn oorlcg, wie er 00k overwon, ons lot Was beschoms. D iak aaR îijne heîdhal'ige soldaten, Beigen-lar.1 hsîft ^or.r de wareld bswszsa dat het vsr-disnt een onafhaakelijk land te zijo. Nooit noch nu, zijn we voor de groots bewa-peniegen. Maar als jaloersche gsbursn u bsnij-dec în bmirsigea — als 't raost, dan fa, liever het legsr met al zijn last, iiaver den strijd tôt den dood, dan slaafsche onderwerping. Vrij zija «fij en willen wij blijvsd. Belgen voor altijd. , ♦- Over den algemeenen toestand Hi| vslt m mogilipf irj)t:a^$elen ea juist daarom most»*n wij voorzicatig zijn. Wij mogau toch naar den Vlaps van Jan en alkman niet lulsterem, ea vael min nog naar 't nieuws dat uit Duitsche brocren knmt. Zsifs Hollandsche bladen gelijk de « Nieuwe Rotter-darnsche Courant », die in de handen ïitSen van Duiîschen, moeten wij wantrouwesï. En daarom juist, moeten wij als vaderlandsllarends Bdgen, met spijt bestatigen dat Belgische bladen als « Laalste Nieuws » en « Vooruït », zoo lichtzin-nig dat Duitschriekend nieuws overneman. Zoo vertellen zij dat de forten van Luik ingenomen waren en dat gensraal Léman gevangen was. Welnu maandag avond bsvestigde men hier nog uit officieele bron dat dit valsch was. Hoe is 't nu met den toestand ? Wij m eenen : niet wanhopend — en wij zijn vol betrouwon. Maar is dat waar nu, dat de Franschen zouden la laat gekomsn rija om ons legsr bij te staan en dsa vijand te verdrijveu op de liuie Diest-Namen?Kameroorlogvoarders bsweeren van ja, Vindf ge dat niet aardig dat die macnen wat al t« hooveerdig en ta preîentieus hun oordeel vellen over zaksn van oorlo^ku^st waar zij 't eerste woord niât van ksnnen ? Dit is wellicht ds moeilijksie kunst die er bgstaat, waartos zeer grondige siudiën en lacgdurige opleiding noodig is. En menschen die nog nooit geen kanoa van dichte bij zagen, sa misschiea niet weten wat een loopgracht is, dis willen zich nu aanstcHsn als generaals van dan legerstaf. Wat is er nu waar daarovsr 1 Om ons ge-dacht ts z@ggen steunen wij uitsluitelijk op 't geïag vaa den legerstaf zelve. Vaa over veertiea dagsn zegden zij reeds dat de bondge-uooten hun plan hadden wel afgebakend, dat wij misschien zouden verwondsrd zijn, dat de bezstting van de eene cf andera stad of streek niet altijd een oorlogsbelang heeft. Dat is alics op voorhatd gezegd geweest. Bezien wij nu de werkingen. I^dsreen weet dat de franscha soldatea sitsds 14 dagen op bêlgischen grorsd zija, dat aan ds grsnzssn grootc fransche legermachten gereed lagen. Mesnt ge nu had hun plan niet gewsfsi is wat w? nu zien, dat ze zestien dagsn na den iaval dçr Duitschfrs hunne Isgermacht nist kunnen brengea tôt aan d«s Hjn Namsn-Diest ? Oiis besluit is klaar, Indien zij er n^et gekomsn 't moet g -hacl «eavoudig zija, omdat het in 't plan met kwam. N'j teekf ■ t het pla ■ ïîch duidfclijker aî. Sam^n •et de e;'-nlsche troepen bszetten de franschen geheel hunne gr^ns van aaaNeufchûtsau tôt aan Aî ds ÎSf rstaffîR, hebbsa altij"®, in geval van Duitsche-:» i val, dit planais 'ibesie, zelfs als 't eseaigs goîde «anzi*îi. Waarom ? Dat kunnen we Mîiuurlijk niet z^ggeiS. Juist daar ligt ds oorlogskunsi, ia hst opmaken de" plans volgeas ds voordeeligste ilggin?ï sn-ïa het metliodiléh uitvoaren daarvan. Wij ziea ééa di giébj; zooélè iedereen, fat dit plan desen goedea kaat heeft : Iukt hier do aanval der Franschen en kunnen zs de Duitschers achteruitjagen, voor dazea zou 'î verliss weldra in volledigs nederlaag vergaan, dank aan de tusschenkomst die dan hoogst voordeetig wordt vaa ons leger. In ail® geval dat de Duitschers hunne ver-bindingslija met hua land mwïen houdea tus-schen Antwerpen en Namen, twee bÊlgische versterkiegen, dat is ea biijft vocr han eea drin-gend gevaar. * • Wat wij nu zien gsbeuran, de laatsts dagen, bevsstigt onze zieiiswijze nopeas dit plan. hiderdaadom de overmacht der Ouiischsrs te bekampen, zijn twes maatregels genomen, die anders weilient onmcgeiîjk waren. Ten eerste de Franschen hcbbsn op de Belgische grens versterkte liggingen, ea daarop zijn * le nu'ach-ternit gçwekcn, omdat ze weten dat zij daar veel sterker zulien zijo ais verdediging. T«n twesde, zisnds de groote Duitsche macht alhisr aasgewend, zij hsbben hun eigen leger iangs hier versterkt met een deel van 'i Rhijn-igger langs de belgische gracs ta brengen. Dit za! wel zeker van eersten af hun plan gsweest zijn en daarom juist hebben wij vol betrouwen. Niets dus van al 't gebeurd® tôt hiertoe verontrust gïs. ncch dat oes teger alleen moest stfiider gedarsnde 16 dagsn wat za orachiig gedaan hebben ; — noch dat ons leger naar Antwerpsn trok, wat moest zijn ; — noch dat de Duitschers zoo gemakkeiijk in Brussel kwamen en tôt in Hensgouwen deuregingen; — noch zssîfs dat zij resds g®aige kilometers ver in Frankrijk zijn. Dit ailes kwam in*'t plan.'Een dingen staat vast : 't BUgisch leger hesft het Duitsch plan van ge^eldigen inval vsrcietigd, ea toegelaten aan ae Franschen en Engelschen volledig gereed te zijn. Dat is machîig veel. Nog cène vraag. Moest nu door het geweldig optreden ea 't optffsrea van duizende raannen, gelukken aan de Duitschers van de fransche lijnsn door ts breken zou ailes dan verloren zijn ? Wij zeggen vlakweg : neen t Omdat ailes zal afhangen, in dit geval, van den einduitslag die nog maanden kan uitblijven en die zeker moot leiden tôt etne verplettering der Duitschers. Moedig volgehouden ! Houden we dat goed voor oogen ; liever nu eenige weken in kalmte en stilte geleden, zelfs hardgeleden dan voor ons lever, de slaafsche knecht te worden van dsn Duitschman ! GOE VOQRBEELD. Weg met den Duitschen handel ! Eugeland is pratisk, zegt m«n. 't Komt hst nogmaals te bewijzen. Elkendeen west dat de Duitschsrs ten allen kante van de wereld eenen uit weg zoekan voor hunnea handel. Tôt in Engeland îoe deîîen zij eene groote concarrantia aan de iaUndsche isijverheid. Weicu die onrechtyeerdige oorlog dieu zij nu in Europa doen woeden, raoet eeno gelegenheid zijn om dis uitheemschss concurren-iie te kortvlerken. 't Wachtwoord weze : na den oorlog zooveel mogelijk geen Duitsche waren rncer ! Maar juist daarom moet er uitgezisa worden naar inland-sche voortbrengselen die de Duitsche kunnea vervangen. Welnu, met dat iazicht heeft 't engelsch lands-bestuur eene vergadering bijeengeroepen van handelaars die mit Duitschland in beirekking waren sa van nijvsraars die binnsn 'i land dezslfds artikels vsrvaerdigon. B.'i honderdsn waren zij opgekomen. 't Gsdacht is : beide die klassen msnschen met elkandsr in betrekking stellen, ten einde naar d"? middsls uit te ziea om de duifsehs œethodea van voortbrengst en handtldrijven, met het beste wat ze hebbîn te benutiigen. We moeten iadsrdaad bskenaea dat, be-nevens zijse grosvs fout?n, de Duitschsr eea slimms handdaar en fijae nijveraar is, Om hem hier da î ook buiîéfl te houden zal het niet vol-doen kwaad tegïnover h?m te zija ; we moeiea ook ii ons Bilgi« tsgeaover h;m gewapend zijn. Ws kunnen zekîr nu hier xuet dsen wat migsîijk is iu Bagaland waar ze ver zijn van het oorlogtafsreel. Doch w«szea ws van nu af beslist, aih pogin-gsn aan te wendsn en alla opoffaringen te dosa, cm onze nijv3rh#id tiea vosien hjogsr te brengen, gansch oas vakoaderwijs worde er naartoa iagericht ; vaa af het lager oaderwijs, al door de Vkksc îiiol sa nijverhsidschool toi ia de

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.