1 J=^l Druk*ter-lMigeeîster la®: Maatschappsj H ET LICHÎ , beatuurdef} p. PC VISCH. Ledcberg-Oenî . . REDACTIE .. ADMINISTRAT1E fSOOOPOORT. 29. CENT ABONNEMENTSPRIJS BELGIE Drie maanden fr. 3.25 Zes snaandca fr. 6.50 Een jsar ....... fr. 12.50 M«r abonneert ricfe op »!ie pretbiarcciti* DEN VREEMDE Drie maanden (dagelijks verzonden). « .... fa Mi Orgaan de/4 Behkehe WeHdiedenpantif* — Verschijmnde a/k dagen. fins aller Moeder 3 Bij 't minste dat er scheelt van kwaden 'aard in een huis, scharen al de kinderen zich rond moeder. ' Zij bespieden hare gelaatstrekken, zij meten om zoo te zeg-gen hare zuchten of haren lach, zij be-zien heur in hare oogen, zij wachten op een woord uit haren mond. De moeder wordt in gewone tijden wel b waar soms geëerbiedigd, gehoorzaamd en gevolgd, maar 't is alleen in de oogen-blikken van smart en gevaar dat moeder de vrouw tôt hare voile waarde komt. Zij die anders zweeg moet nu spreken, zij die anders gehoorzaamde ftiosî nu be-velen.: En vader, èn zonen èn dochters ont-dekken al in eens dat moeder veel meer weet, veel meer kan dan zij ooit ge-meend hadden. 't Is tôt haar dat zij zich wenden om raad, aan haar vragen zij troost, van haar verwachten zij steun. Zulks is niet ten onrechte, en allen ge-voelen de waarheid van de oude volks->preuk : al is een moeder arm, zij dekt toch warm ! En let wel op, dat vertrouwen, die ver-sering van de moeder heeft in die om-Btandigheden geen alledaagsch karak-ter, neen er steekt iets hoogers, iets idealistisch in. De moeder treedt al in eens op als een .'îooger begaafd en bezield wezen, staan-de boven ailes. Is het waar of niet dat de kinderen Vader onverlet zullen laten en zich eerst tôt moeder zullen wenden om raad, troost en hulp? Is het waar of niet dat de flink ont-wikkelde dochter, de goede sterke zoon, nederig en bedeesd het oordeel zullen af-wachten van moeder, die soms op het eersïe zicht maar een onbeduidend vrouwtje schijnt? : En de woorden der moeder brengen frischte in de verschroeide harten, kalm-te in de opgehitste gemoederen, zij zijn als balsem op ontstoken wonden, zij laten sporen na van opbeuring en troost. Hebben wij ons nooit afgevraagd van waar dien mirakuleuzen weldoenden in-tloed der moeder kwam? Hebben wij ons nooit afgevraagd waarom die nederige vrouw zoo al ineens verheven wordt boven aile machtigen, aile grooten, aile geleerden der wereld? Waarom wij ons in de angstigste oogenblikken van ons leven ons vast-klampen aan moeders rok? Welnu 't is omdat moeder 0!î8 is, omdat wij moeder zijn. Het kind is een stuk van moeders îichaam, een brok harer ziel, de macht harer liefde; zijn groei, zijn bloei, zijne toekomst zijn haar leven en haar ideaal! Haar denken, haar werken, haar zor-gen, gansch haar leven gaan op in hare sinderen, die haar ailes zijn. Vandaar onze grenzelooze hoop, ons vertrouwen in moeder. Men heeft er maar eene. « & # Partijgenooten, dat ailes kwam ons te (binnen in de gewichtige oogenblikken iie wij nu beleven. Onwillekeurig rees het socialistisch beginsel, de werkersorganisatie voor ons )p als de weldoende, mirakuleuze moeder der massa. De socialistische werkersorganisatie «as ook in het verleden de zorgende, tfenkende, werkende moeder voor al haar t kinderen, maar dikwijls moest zij zwij-gen.Zij werd dikwijls gehoond, gelasterd, geslagen en gepijnigd. Zij leed, maar zij werkte voort, zij deed haar plicht — 't was voor hare klasse, 't was voor de werkers, 't was voor hare kinderen. Als zij niet beleedigd en bespuwd werd, werd zij bespot, begekt, uitgela-chen, maar zij haalde de schouders op en ijverde voort voor de massa, voor hare kinderen, voor de goeden die haar lief hadden, voor de afvalligen die haat verstieten. En zie, al ineens treft eene groote al-gemeene ramp gansch het gezin ; 't gevaar is groot en dreigend de nood en geheel de schaar kleinere en grootere kleuters komen al rond moeders rok, klampen er zich aan vast-en schroomval-lig vragend, bijna smeekend : Moeder-ken lief, wat moeten wij doen? Zij die van haar waren afgeweken, die haar beleedigden en haar pijnigden, die haar begekten en beschimpten, komen tôt haar en vragen raad en troost. En de socialistische werkersmoeder, de verachte, de onmondige, de verschop-pelinge, verre van zich kwaad te maken en te zeggen : Gaat heen, gij die mij ver-nederd en miskend hebt, ik erken u niet meerB, neen, zij opent de armen en zij zegt als een modernen Jezus : « Komt tôt mij, gij die bêlas t en beladen zijt, ik zal u verkwikken. Want, trots ailes zijt gij en blijft gij mijne kindereneen stuk van mij zelf, het voorwerp mijner gedachten, van mijn streven ; gij zijt mijne hoop, mijn leven en gij blijft mijn ideaal. » En 't is nu, mannen en vrouwen, mijne broeders, mijne zusters, dat wij onze moeder erkennen en waardeeren in al hare schoonheid, in al hare grootheid, in hare mirakuleuze macht. Daarom stroomen de leden naar coope-ratieven, sluiten de werkers zich dichter rond hunne vakbonden. Te midden der verwarring, der orde-loosheid, der moedeloosheid en der wan-hoop, rijst het socialisme op als eene glanzende, lichtende ster, waarop de massa het oog gevestigd houdt vol hoop, vol vertrouwen. Onze socialistische moeder spreekt woorden van aanmoediging en troost. Zij zegt : «Sluit aan, kinderen ! Blijft een-drachtig, groot, edelmoedig, betere tijden zullen aanbreken ; blijft bij mij, met mij, volgt mij, wij zullen saam geluk-kig worden. Hebt vertrouwen!» Ah, partijgenooten, het verschijnsel is onloochenbaar. Onze lokalen worden druk bezocht, onze bladen meer gelezen, onze feesten en voordrachten geestdrif-tig toegejuicht. En te midden van het algemeen onge-luk gaat moeder rond, helpend waar zij kan, troostend en opbeurend overal. Velen zeggen nu : ah, wij hebben on-gelijk gehad, wij zijn dom geweest, 't is waar. Maar wij zijn vooral ondankbare en slechte kinderen geweest, die onze moeder alleen lieten, ze lasterden en hielpen bevechten in al wat zij goed en edels wilde voor ons. Mea Culpa : wij bekennen onze schuld. Mea maxima Culpa : onze allergrootste schuld. Voortaan blijven wij bij moeder, voor haar, met haar; wat zij wil, willen wij ook. Zij zal ons tôt de redding en de vrijmaking voeren. F. H. lit il internationale Be Soccsiistische bij@enkoBSiisi te LonsSea Zondag, zoo meldt de «Time»», hebben Veertig bekende socialisten, vertegenwoor-âigers van de socialistische beweging in jSàgeland, Franbrijk, België en Rusland, te uoaden een vergadering gehouden onder froorzitterschap van Keir Hardie. ! Verder behoorden tôt de Engelsche afge-yaardigden onder andere Arthur Mender-fon, Ramsay Mac Donald, John Hodge. Frankrijk was vertegenwoordigd door cembat, Vaillant, Renaudel, Compère-Mo-fel, en oûk het Fransche Algemeene Ver-pond van den arbeid had afgevaardigden Swondsn. Yoor de Belgische socialisten fraren Staatsminister Vandervelde en den Benator Lafontaine gekomen. Er zijn ver-Jcheidene moties aangenomea betreffende tien oorlog, zijn oorzaken, 2ijn invloed op het internationale socialisme en de poli- neer de vsede hersteld is. In de eerste motie wordt het eonflict be-bcbreven als een product van de vijande-Jijkheid, dat de kapitalistische maatschappij verdeelt, en van de koloniale politiek van het strijdlustige impérialisme. I Hoewel vast besloten, te vecht-en tôt de overwinning behaald is, zijn de socialisten niet minder vast besloten elke poging te ' weerstaan, om dezen oorlog tôt een verove-ringsoorlog te maken. De overwinning der verbonden mogenelheden moet een overwinning voor volksvrijheid, eenheid, onafhan-kelijkheid en eigen bestuur der naties zijn in het vreedzaam verbond van de vereenigde staten van Europa en de wereld. In de tweede motie wordt gezegd : Bij het sluiten van den vrede moeten de arbeiden-de klassen van al de industrieele landen ïioh vereenigen, ten einde geheime diplomatie af te schaffen en een eind te maken aan de belangen van het militarisme en van de gschut-fabrikanten en een of andere inter-natifenale overheid instellen, om geschilpun-ten tusschen de staten op te lossen door verplichte arbitrage. De derde motie was een protest tegen de iWt saa leden der Doema. het op- heffen van Russische socialistische dagbla-den en de veroordeeling van hun redacteu-ren, evenals tegen de verdrukking van Fin-nen, Joden en Russische SûtoÉlijle fnisbruikes ! UithoDgerini m het n\ï te R-OBB8 De toestand dwingt ons kenbaar te maken oj welke wijze er den gek geliouden wordt met onze arme werkersbevolking. Iiet gemeentebestuur van Ronse was tôt het besluit gekomen de werkeloozen te laten arbeiden aan den reinigheidsdienst der stad, kuischen der grachten, riolen, enz., werk welk in gewone omstandigheden in aanbesteding wordt gelegd en door bijzon-deren wordt gedaan. Er werd aan de werklieden gevraagd dit werk te willen doen aan 30 centiemen T>er uur, plus hunnen steun welke zij kregen van het Steunkomiteit van den Oorlog. Nauwelijks was er op deze wijze veertien dagen gewerkt, of het Steunkomiteit sehafte voor deze werklieden hunnen steun totaal af, onder voorwendsel dat zij werkten en geld verdienden. Zij werkten 24 uren per week aan 30 centiemen per uur of wonnen 7,20 fr. per week. De werklieden reklameerden met aile recht en eischten dat zij hun gewonnen on-derstand moesten genieten. Wij zeggen dafc zij met recht reklameerden, omdat zij door dit werken meer voed-sel, kleederen en werktuigen noodig hadden, wilden zij dezen arbeid kunnen ver-richten.Dan werd er besloten hunnen sieun te laten behouden, maar dit werk te doen verrichten aan 10 centiemen per uur ! Vandaar nogmaals opspraak vanwege de werklieden, welke wilden werken maar aan geen spot- of hongerloon. Daarop werd het voorgaande besluit van 30 centiemen per vir wetl-crom j.n praktijk gesteld. ! Nogmaals werd dit gedaan met het doel i aan de werklieden hunnen steun te kunnen ontnemen, want feitelijk kregen zij hem niet meer. De werklieden lieten opnieuw hunne klachten kennen aan de heeren, waarop de gemeenteraad den 30 Januari 1.1. eene zit-ting hield. Daar werd besloten aan nie-mand nog den steun af te nemen die aan de stadswerken gebezigd wordt, maar het Iooîi vast te steilen op 12 centiemen per uur ! De werklieden, dit vernomen hebbende, zijn de heeren gemeenteraadsleden en sche-penen der stad gaan vinden, om daarover te spreken en te pogen een akkoord te tref-fen.Ailes wat mensclielijk mogelijk was, is daarvoor gedaan vanwege de werklieden, maar niets heeft belet di© heeren hun besluit ten uitvoer te doen brengen, zoodat de werklieden mogen gaan arbeiden aan de stadswerken voor het formidabel îfton van 12 centiemen per uur ! Dat hebben de werklieden geweigerd. Het is eene echte schande op dergelijke wijze met de werklieden te handelen, ala men weet dat die ongelukkigen in allerhan-de weder en vuiligheid moeten staan, welke gevaarlijk zijn en ziekten kunnen teweeg brengen. Wat die heeren komiteitsleden. van hoo-gerhand geholpen, uitzoeken om de werklieden te tergen is ongelooflijk. De werken welke men doet uitvoeren in en rondom de stad, worden niet gedaan uit liefde voor het volk dat getroffen is door den oorlog, maar dient uitsluitelijk als mid-del om de werklieden met gansch hun gezin lionger te doen lijden. Om tn bewijzen dat er werkelijden gek gehouden wordt met de bevolking en dat men met opzeï die onschuldige wezens ten prooi werpt aan den honger, willen wij het volgende aanhalen : De werklieden gebezigd aan die stadswerken moeten totaal hunnen arbeid leve-rfân voor niets, want hun steun wordt hun al werkende ontnomen. Hetgeen zij meer ontvangen dan do onderstand bedraagt zonder werken, z;jn zij verplicht te leven zonder tegemoetkoming, dit zoolang het loon welke zij gewonnen hebben op gelijken voet staat met het bedrag van den gewonen steun. Bijvoorbeeld : Een huisgezin ontvangt wekelijks eenen steun van 5 fr. Een lid van hetzelfde gezin heeft 6 weken gewerkt en daardoor 45 îr. ontvangen. Welnu dit liuisgezin moeCha het eîndigcn van het werk, 0 weken leven zonder steus», alhoewel het gewonnen loon van 43 fr. reeds is verleefd! Dus moeïen de werklieden na gewerkt te liebbén, de 2/3 van het gewonnen loon ver-leven zonder steun ! Hetzelfde gebeurt met de werklvsden der fabrieken waar er eeuige dagen gewerkt wordt. Wij hebben reeds gemald wat de steun is welke hier wordt gegeven, doch er is weer-om verandering aangebracht. Man of vrouw alleen ontvangt 2 brooden van nauwelijks 11/2 kilo, 1 fr. kruideniers-,waren en 33 kilo natte fjjne_koj[en p.çr alsook een 1/2 kilo aardappelen per dag en een 1/2 liter soep. Let nu wel op, wanneer hij of zij de aardappelen noodig heeft, krijgt zij of hij maar 1 brood meer per week in plaats van 2. Van 2 tôt G personen per huisgezin is de onderstand een brood méér d:i,n het getal personen per huisgezin. Van boven de 6 personen is er geen brood méér op het getal. Dus is de steun welke gegeven wordt 1 brood per hoofd en per week, 50 centiemen kruidenierswaren per hoofd en per week, plus 33 kilo kolen en wat aardappelen.Als men nu dezen steun kent, moet men bekennen dat het afschuwelijk is, dien de werklieden welke daarEij eenige centen al werkende hebben verdiend, te ontnemen. Het protest der werklieden is dus gegrond en or zijn burgers welke ook luide hunne afkeuring daarover lieten hooren. Maar wat kunnen onze heeren gemeente-bestuurders protesten of honger schelen ! Het zijn immers maar arbeiders die getroffen zijn!... Dat er koude en roerende armoede gele-den wordt, is hun onverschillig, want de arme werkers mogen zelfs niet eenige centen hebben om zich wat benoodigheden te koopen. Aile loensche middelen zijn deze bourgeois goed, om de werkende klas in den grond te duwen en haar te doen dienen als eene vertrappelde. Driedu'obele schande voor hen welke onschuldige wezens willen verhongeren in naam der vaderlandsliefde en misbruik maken van 's werkers verdraagzaamheid en arbeid ! Wij doen hier een dringende oproep tôt de hoogere overheid, in naam van vele slachtoffers, om de noodlijdenden ter hulp te komen en te beletten dat er hier te Ronse Bchrikkelijke armoede moet geleden worden, ter wille van politieke doelein den waarmede eenige heeren bezield zijn. Mag dat blijven duren dat er in dergelijke treurige oogenblikken met den steun der arme slachtoffers politiek gemaakt wordt? Wij denken het niet en hopen dat er vanwege de bevoegde overheid maatregelen zullen genomen worden om dien toestand te doen eindigen. Laat ons nu eens zien wat de oorzaak is dat de werklieden hier te Ronse zoo slecht behandeld worden. Wij zeggen dat dit komt omdat de mees-terschap in handen is van rijke burgers. Waar de socialisten medezeggingschap hebben, zou niet geduld worden hetgeen hier gebeurt. Bijvoorbeeld te Gent. Daar werken rond de zesduizend werkeloozen, getroffenen van den oorlog, aan de haven op kosten der stad. Zij werken in ploegen van 4 uren pei dag; zij winnen 50 centiemen per uur of 2 fr. daags of 12 fr. per week. En let nu wel op, van het oogenblik dat er in het huisgezin meer dan twee kinderen zijn, wordt de verdere onderstand uitge-keerd van voeding, enz. Wij moeten er verder nog bijvoegen dat er onderhandelingen op goeden voet zijn met het provinciaal korniteit voor het klee-dingswerk.Ziet gij nu het groote versehil? Als men hier te Ronse eenige centen heeft verdiend, iïetzij in fabriek of gelijk waar, wordt men zijnen steun afgenomen, en aTf men te Gent 12 fr. heeft verdiend, geniet men nog onderstand. Waarbij komt dat 1 Omdat er te Gent socialisten in aile openbare politieke besturen zetelen en de stad zelf helpen mede besturen ! Omdat de socialisten zelf werklieden zijn die weten wat de werklieden noodig hebben, om te leven, en die in den grond van hun hart begrijpen dat de werklieden eenig geld mogen en moeten verdienen bij hunnen steun, om zich het noodige aan te schaffen voor het gezin. Zouden de heeren van het Steunkomiteiii van Ronse niet moeten rood worden van scha&mte ais zij het hierboven gemelde voorbeéld zien? Begrijpt gij nu werklieden, wat gij mis-daan hebt door steeds uwe eigene klassege-nooten te miskennen? Overweegt- dit goed eu oordeelt! Het Xoinitoit der Soe. Werkersvereenigingen van Ronse N, B. — Kwade tongen zijn aan het uit-bellen, dat de heeren van het Komiteit een onderzoek gaan doen in de magen der hon-gerlijders', om te zien of er nog eten in zit. Zij zeggen erbij, in geval iemand kan be-vonden worden met een weinig eten er in, dat zij hunnen steun zullen afgenomen worden. Zou dit waar zijn ? Zou het Komiteit aan het publiek niet willen kenbaar maken op welke wijze zij de kleine burgerij steunt? Moeten zij ook naar het Oudmannenhuis om hun brood gaan of wat? In aile geval ia de bevolking nieuwsgierit' te weten hoe er met die slachtoffers te werk gegaan wordt. Bf-rr-i r "-irn- -riniirrTi -i .nriiîMtitf ifi-ià*MSï r ■ .m. Europeesche Oorlog i In Wesf-Vlaaideren en 1rs 1 tarte rai Fraitijl Cfficsssla telsirans!) : llst Duitsciie hv&n Groot Hoofdkwartier, 1G Februarï. WestelijJt oorlogsterrein: Vijandelijke aanvallen tegen de door ons bij St Eloi genomen Engelsche loopgraven werden afgewezen. Anders is niets bijzon-ders te vermelden. Oostelijk oorlogsterrein: De vervolgingsgevechten aan en gener-zijds der Oost-Pruisische grens hebben verder zeer gunst-ig verloop. In Polen noordelijk van d© Weichsel be-zetten wij na eeu kort gevecht Bielsk en Plozk. Omirent 1000 gevangenen bleven in onze handen. In de buitenlandsche pers hebben de avon-tuurlijke geruchten over ontelbare verliezen der Duitschers in de gevecliten oostelijk van Bolimow (in 't begin van Februari) opname gevonden. Er wordt vastgesteld dat de Duit-sehe verliezen bij deze aanvallen, in verhou-ding tôt den bereikten uitslag, gering waren.Opperste LegerbeMuur. Plozk is de bekende stad aan de WTeiclisel. Bielsk ligt 17 km. noordoostelijk van Plozk, aan den samenloop der steenwegen van Sierpe en Racionz. Uii PARIJS, 14 Februari. (Reuter.j Officieel bericht van 11 uur 's avonds : « Tusschen de zee en de Maas wordt van geen infanterie-gevechten melding gemaakt. Tusschen de Oise en de Aisne, en eveneens in Champagne, zijn àrtilleriegevechten gele-verd.ï in Lotharingen_, ip de çtreek v»a..Eoeta- " s / à-Mousson, hebben wij een - tegenaanmljr ondernomeu, nadat de vija.nd 's morgens Norroy bei-et en den voet van de nabijgele-gen hoogte yeroverd had. De strijd duurt voort. 5 » Geen nader bericht is ontvangen aan'-"1 gaaade de krijgsverriehtirigen in het dal van de Laucli, waar de strijd het kara.kter heefli van een voorpostengevecht. > PARIJS, 14 Fbruari. (Reuter.) : Een in-' woner van St. Mihiel, die er in geslaagd i^ naar Parijs te ontkomen, vertelt, dat de' Fransche granaten de stad ernstig bescha-, digd hebben. 1100 inwoners zijn nog te St." Mihiel overgebleven, waar zij in de kelders1 leven. PARIJS, 15 Februari. (Reuter.) : Den 13en Februari werden in België de badplaats Nieuwpoort, onze loopgraven, de duinen en de stad Yperen beschoten. Onze artillerie' heeft daarop de vijandelijke batterijen onderi vuur genomen. » Ten westen van Lens, bg Noulette, is een vijandelijke afdeeling, die trachtte tôt1 onze loopgraven door te dringen, door het vuur oazer infanterie tôt staan gebracht. De vijand heeft de dorpen Bailly en Tracy-îe-Val beschoten. » In Champagne werd een vrij hevig ge-' schutvuur gericht op ons front voor Reims. De stad werd opnieuw beschoten. » In de streek van Souain heeft een van' onze bataljons, dat er in geslaagd was een ' bosch vôôr onze loopgraven te veroveren, zich er niet kunnen handiiaven tegenover een tegenaanval van overmachtige strijd-krachten, daar de sneeuwstorm de arfcilleriei belet had het bataljon afdoende te onder-1 steunen. » In Lotharingen hebben Duitsche strijd-krachten twee onzer vooruitgeschoven troe-' penafdeelingen aangevallen, die Signal de Xon bezetten, noordoostelijk van Pont-à-Mousson. De resultaten van het gevecht zijn nog niet bekend. » In de Vogeren is de vijand tôt den aan-val overgegaan iu het Lauch-dal. Deze be-weging is ondernomen door twee kolonnes, die op den zuidelijken en den noordelijker oever vooruittrekkeû. » PARIJS, 15 Februari. (Reuter.) Het of fi-cieele bericht .vaa hedenmiddag 3 uur luidt * la BeJ.Kie hsfeben wy een loopgvaa ^ 31e Saai* — N. 49 Prijs per nommer : voor Belgie 3 centiemen, voor don VreemdeS contiemen l"e?efoon : BSadfflC'ïse 247 » Adiniitistpatie 2845 "89 Februari 1915

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.