32°;!3ae» "3 SI — ■ -i -i T—m—raTtfWlî3tf 1 ** WCTWB«wiWBnwwBBWw«iaM»w»Hrow3a»wigMBwwwiiii»iH ■■—■——■M I HJW WWPHB—KB ferais Dêi nummer : voor België K o8ntiomen. voor den yreemdeô cenBemen Tciafcion : (Sodaotie 247 - âds?îînsst»*a4ie 2845 ¥Hgdag 12 MEÏ 1816 Draterter-Wttg«eï»t«t Ln: Maaîschappjj HET L1CKT bestuarder : p. DE VISCM. Ledcberg-Oent . . REDACTIE . . ADMSNISTRATïE flûOGPGQRT. 29. GENT VOORUIT ABONNEMENTSPRIJS BELOIE Dsie tneanden. . ... h. X2St lu s mundn > , , , , fr. 6 50 Een jaar ff. 12-50 Meo abonneert dcîf ep allé postbqreels* DEN VREEMDE Drle maanden (dageiijfc# vcraondeoj. ..... if. 0.75 Orgaan der Betaisché Werkliedenpartii. — Venschijnende alk dagen. Geschilderd naar de natuur le Bien rubttc Despreeui as ixaiunioose Maatschappijen en hij aanziet ze als goed, ja als onmisbaar, maar voegt erbij : Het is er nochtans verre af, dat die vooruitgang onvermengd is. Afgezien van de grieven die leiders der werkersoischen, tegen dien vorm ■ an vereeniging doen hooren, moet men [ wel bekennen dat, gezien van het stand-punt van b-et kapitalisme zelve, die om-keering niet altijd zonder ernstige hin-dernissen is gebeurd. De verantwoordelijkheid van den ac-tionnaris beperkt zijnde, zijne deelna-me dikwijls geheel gering, zoo heeft de aandeelhouder de gewoonte aangeno-I men van den nijverheidsgang der zaak, I maar met eene gebrekkige aandacht te volgen. Van de zaak kent hij over 't algemeen [ niets anders don den koers der Beurs en I het cijfer d-er (Uvidenden of winst. Als hij maar voldoening heeft van die zijde, geeft hij aan de beheerders carte-blanche voor al de rest. Een medewerker van het brusaelsch blad [, Quotidien bespreekt ook dit onderwerp. Bij beschrijft den aandeelhouder van vroe-et, die si oh ter ha rte trok, medebestuurde, oede wenken gaf ml aldus, volgens het jïd, nog een gunstige roi vervulde in da fertbrengst, zoo dat zijne winst gewettigd «s. Maar in tegensteliing met den vroegeren itionnaris, schildert Le Quotidien ons een ortret van den tegenwoordigen aandeel-ouden als volgt: Tcgenwoordig werkt men schier niet meer. De bevoegdheid heeft de plaats gcruimd voor d-e aanschouwing der > imk, dr stvdie is vtrvangen door het : vooryevoel, het geduld is ïcoorts gewor-den.Niets guat nog rap genoeg, geen en-iete zaak is nog schitterend genoeg. Dr.ar waar men zich tevreden stelde met eene nederige opbrengst, wachtend naar fie "itsla^nn die a!'een van eene. lange voorbereiding te verwachten wa~ | ren, eisoht men hea.cn rigke dividendes of fabelabhtige verhoogingen der aan-[ deelen. De eenvoudigste bedienden, de kleinste winkeliers willen speculeeren, I het is te zeggen op de Beurs spelen. De oogen glinsterend van geldzucht, bede-len zij oia voorspellingen, en hnn onge-; duld, de jaren vooruitloopend, bekla-gen zij zich bitter over de traagheden van een vooruitziende beheer. In hunne koortsachtige hersenenkfts-sen berekenen zij de mogelijko winsten, en nemen gedurig hunne wenschen voor werkelijklieid. Deze ziekelijke bewering zal hen maar yerlaten, wanneer hun mager spaar-geld, hun arm ponkje zoo pijnlijk bij-eengegaard, zullen gesmolten zijn gelijk sneeuw voor de zon in zaken opgericht ter hunner intentie en gepredikt door behendige bedriegers. * * * Dat is een kapitalistische type, geschil-erd, weergegeven naar de natuur. Profilât!Wij kunnen nochtans niet aannemen dat tt alleen de . leinen zouden zijn die in euraspeculatiën doen en hun geld in naam-»ie maatschappijen plaatsen. le Bien Publie en Le Quotidien weten 'el dat, als er *ulke bedienden en kleine nrgers zijn — en daar zijn er — dat zij iets anders doen dan geheel onbehendig de woten naâpen. A'at wij bij de twee bnrgersbladien opmer-«i is, dat geen van beiden een araoend sdmiddel voor te stellen aeeffe aan die »aal. le Bien F ' lie aarzelt zelfs niet het vol-&de te 1 .-pu: DerRfii, e handelwijze is betreurens-waardig : n aar men ziet niet goed door welke middelen men er paal en perk tou kunmn aan stellen. Zij is niinder het gevolg van een ge-brek aan de instelling, aan aan eene koorts van den geest. Het is dus niet door eene eenvoudige wijziging van het regiem der naamlooze maatschappijen dat men het misbruik zou uitroeien, men zou veel eer den ge-dachtengang van den kapitalist moeten wijzigen. # » * Bien Public is mis. De gedachtengang, «ie#l de opvatting, de koorts waarvan het 'aiîspreekt, vinden juîst hunnon oorsprong 1 de naamlooze maatschappijen of beter "zegd in geheel het kapitalisme. den grond heeft het kapitalisme maar ?ne spreuk, eene wet voor degenen die er ich aanhechten, 't is het oude: Enrichissez-c«s! of het: Verrijkt Û ! ''B dat beheerscht den gedachtengang, de Kntaliteit, de zedelijkheid, geheel het in-F'Jse en het uiterlijke wezen van den ka-fellst.■^3 le. Bien Public zich dan evenals Le uohdien beklaagt over den geest van ac-«nhandel en van slechte speculatiegeest, w loopen zij eene openstaande deur in. t ailes is eigen aan hefc kapitaUsme en kan maar eindigen met lijne vet-.f,iging. Het doet ons echter genoegen ta lea b» Uid« feunrersbl»d« é* aotiosina» rissen naar de natuur schetscn en hunne nutteioosheid en waardeloosheid doen uit-komen.Wij gaau ons nu niet bezig houden om te discuteeren of do vroegere kapitalisten be-ter waren dan de tegenwoordigen, omdat zij zich meer met de zaken inlieten. Het feit staat va-st, dat zij het Pu niet meer doen en niets anders meer kennen dan den prijs der aandeelen en de rente die zij opbren-gen, en dat is voldoende. En wij voegen er bij dat zij in vele geval-len niets anders kunnen doen. Zij zijn geheel dikwijls aandeelhouders van uijverheidinrichtingen, mijnontginnin-gen, enz. gelegen in andere landen, in an-dere werelddeelen die zij nooit zagen of zullen zien. Hoe kan men eischen, dat die rentejagers iets bijdragen tôt het welgelukken, tôt den goeden gano- dier onderneming? Dat is eenvoudig een zotte eisch en hefc veroordeelfc onvoorwaardelijb het kapitalis-fcisch stelael. F. H. Er ontbreekt geen brood In Belgie? De < Bruxellois » schrijffc: Het « Alge-meen Handelsblad » stipt spottender wijze aan dat de hongersnood in België zoo vree-selijk niet is als men in den vreomde schijnt te gelooven, da-ar te Qent, bijvoorbeeld, het grijs brood zoo weinig iiefhebbers vindt, dat men er honderde kilos heeft kunnen verzamelen, die daar sinds een tiental dagen zijn, ssonder zij verbruikt worden. De honger, zegt het Hollandsch blad. de honger die de hardste snijboonen eetoaar maakt, moet dus daar nog roo groot niet zijn. » De « Bruxellois » voegt er aan toe : «Men zegt niet of het brood eetbaar is ». De opmerking van de « Bruxellois » is meer dan juist. De verkoop van Hoillandsch brood is voor eenige dagen moeten geschorst worden. Het was eane schande hoe sommige Hol-landsche b&kkers on^e bevolking bedroog. Sommige brooden stonken zoo verschrik-kel.'L eig, dat ineu net geea oi>genbIik <in~ der den nous houden kon. Wij vinden het meer dan gemeen om de exploitatie tegen-over eene zoo erg beproefde bevolking zoo ver te durven drijven. Meer nog, dergelijke handelwijze was de bevolking vergiftigen. En dan nog vindt men( zooals giewoon-lijk, burgerjournalisten die met de bevolking den spot durven drijven 1 Ous ver-wondert zulks niet, wij weten dat zulks hun «boroep» is!... Weinig aanbevelenswaardig, inderdaad, maar de waarheid is het ! " Le Bien Public „ lier gezel Anseele's Meirede Al onze partijgenooten kennen de schoone redevoering, door onzen vriend Ed. Anseele iiitgesproken ter gelogenheid va® de«Q Eer-s'tera Mei, in ons Feestdokaal 7ooruit. De eenen kennen ze door ze gehoord te hebben, de andieren door ce in ons blad vol-ledig gelezeû te hebben. Van al onze vrienden en uit den mond van talrijke burgers hebben wij niets anders gehoord dan eere en lof over deze schooine toespraak. Dat was volgens ons ten voile verdiend. Le Bien Public heeft ook die redevoering gelezen en hij vindt er een deel in, dat hij Anseele als eene groote grief a-anrekent. Onze partijgenoot zegde onder andere : Wij willen g eene verantwoordelijkheid hebben in de daden der burgerregeering, werd vôôr den oorlog door veden der onzen beweerd. Deze theorie wordt den bodem inge-slagen door den oorlog zelf, die met zijn a verantwoordelijkheid als een bloe-dig noodlot vooral op onze klasse weegt en door de intrede van socialisten in de ministeries van sommige oorlogvoerende landen met de goedkeuring hunner partij Qeene verantwoordelijkheid iiï de re-geering is geen bewijs van kracht maar van zwakte, want men kan geen macht of geen recht uitoefenen zonder verantwoordelijkheid op zich te laden. Geen klasse als de huidige kapitalistische beschikte ooit over zooveel bronnen van rijkdom en beschaving, om de men-sohen tôt het toppunt van den welstand en de veredeling in den vrede te voeren, en geen tijd kende zooveel weeën en smarten als de onze. En wij zouden die zelfde klasse, on-machtig en onwaardig om over de lei-ding der menschheid te beschikken, na den oorlog alleen meester laten, om ha«,r opnieuw de gelegenheid te schen-ken binnen enkele jaren een nog vreese-lijker oorlog uit te lokken en Europa in eene woestenij te herseheppen 1 In deze passage van zijne rede besebuldigt Anseele dus het kapitalisme in het alge-meen van da schuld te zijn van den oorlog, niet alleen van den tegenwoordigen krijg, ma^r van al de oorlogen in 't verleden en deze die nog in de fcoekomst zouden nit- Le Bien Public gevoelt zich over die ver-klaring geformaliseerd, ja scliier beieedigd. Dat den een of den anderen dagblad-schrijver van Voor uit dat doet, zegt hij, dat is van geen belang, maar dat Anseele zoo iets aandurft, hij, de partijcaef en geineen-teoverheid, dan zou hij ten minste zijne besehuldiging moeten verrechtvaardigen. Vooreerst, Bien Public, laa.t ons Uwe Onwetendheid inlichten door U te zeggen dat al de dagbladschrijvers van Voornit oompleet met Anseele t'akkaord zijn en hij' het volkomen eeng is mot h<\n. Het is niet slecht dat gij dat weet, om ia 't vervolg wat minder Hchtzinnig te babbelen, gelijk gij het nu doet. Ed. Anseele rcoet zijn besehuldiging verrechtvaardigen.Maar hij doet het, ads bij zegt dat het kapitalisme over a! de bronnen van rijkdom en beschaving- beschikt, dus over al de macht en er toch geen tijd was, dat er meer smarten en weeën heerschten als nu. Is dat waar of is dat niet waar? Staa-n al de oorlogvoerende naties onder de lei-ding en het bevel niet van kapitalistische gouvernementen, die hefc echt maatschap-peiijk belang^ . de eischen en de verzuch-tingen der massa vierkant onder de voeten trappelenf Loochent gij datî Vooruit dan met uwe bewijzen en argumenten. Maar gij hebt er geene. Anseele heeft dus niet onbedacht be-schuldigd, maar eene gekende waarheid herhaald en ze in eene volzin verrechtvaar-digd. Maar, Bien Public, gij die optreedt als den advokaat van het kapitalisme en zijne schuld aan den oorlog wilt vrijpleiten, laat ons toe van te zeggen dat gij het zijt die bewijzen moet Isveren. ^ Wij eisch«(n van U dat gij, die ons aan 't verstand brengen wilt dat het kapitalisme zoo onschuldig is als eon pasgeboren kind, gij ons dan segt wie de groote plich-tige is. Wieî la hefc God en zjhe kerkf Is de oorlog eene mtraf, zooals door sommigen der uwen beweerd wordt! Zijn het Soms groe{»en van Staatsmannen van een of meer landen die deze me-nsichens)achting worbe-reicl hebben? Of wie en wat is hetf Allons, geene loonsche 'Mkketvterij hier, recht voor de vuist en kiérften op tafeî, maar pas op, wij hebben troef hi ons stpel. & & Le Bien Public vraagt waarom in al de lainden de sooialistische partijen bewijs hebben geleverd van getrouwheid v»n bij da eerste dagen van den oorlog. Wel, 't is geheel eenvoudig. De socialisten hebben zulks gedaan omdat zij te zwak waren om anders te handelen. En onze kameraad Anseele. heeft daar in aijne redevoering klaar on afdoende op ge-antwoord als hij zegde: De strijd zaïl moeiiijk, lan^durig en niet altijd zonder gevaar zijn, want ▼elo werkers oordeelen nog verkeerd en de machten die belang hebben bij vol-kenhaat en oorlog zijn nog reuzensterk. De menschheid behoort in feite zich volve niefc toe; zij beschikt noch over haar lot, noch over hare kinderen, noch over haar rijkdommen, noch over hare toekomst. Eene kleine minderheid onderwijst, drilt en leidt haar naar de voorsdhriften en beiangen deaer minderheid.Deze aan ziet de wereld als haar jachtveld, de menschen als haar werk-tuigen of aJs haar wild en de rijkdommen der volkeren met de schatten der natuur als haar buit. Zij bezit he<t geheim en de macht te doen gelooven dat hare belangen en die der massa de zelf de zijn en daardoor verheft en veredeilt zij hare eigene zaak tôt die der geheele natie. Voilà, daar is het. De vooroordeelen, de rassenhaat, de verschillen van taal en ze-den zijn nog zoo groot, dat de sociaal-demo-kratisehe organisatie nog te zwak is, om dat ailes te beheerscheo en te doen verdwij-nen.En er sfceekt niets vernederends in die bekentenis, zoomin als wij ons verminderd gevoelen door het feit, dat wij de neerlaag leden in honderde werkstakingen en in talrijke politieke bewegingen, ja, er waar-schijnlijk nog zullen lijden. Wij hebben de vaste overtuiging dat wij ten slotte naar de verovering der macht gaan op aile gebied. En dat er gfoede bourgeois zijn. dat weten wij zoo goed als Le Bien Public. Maar zij zijn de minderheid, gelijk de ver-raders en de lafaards het zijn in onze klasse. # sjc & Het afschuwelijk inzicht en de slechte gemeene daad van het klerikaal blad steekt nog in iets anders. Uit geheel de redevoering va.n den vriend Anseele haalt Le Bien Public alleen een klein deel, juist dat hetwelk hij geschikt acht, om de bourgeoisie tegen de sopialisti-sche organisatie te kunnen ophitsen. Al diegenen die de kalme, redeneerende en toch geestdriftige en opwekkende rede van Ed. Anseele gelezen hebben, zonder vooroordeel of bekrompen klassen- of p&r-tijgeeat, zal met ons bekennen dat zij ge-tuigt van eene breede en schoone opvatting over de sociale kwestie en dat zij eene be-tere en waardiger beoordeeling verdiende. Enfin van Le Bien Public en de papen im 't *lœwB*en ta er niet v*»l betem ta w wachten, maar het hoofdorgaan % an 'fc kle rikalisme in Gent en in geheel Vlaanderer komt er niettamin uit met wat schande er oneer te meer. F. H. Verdirt inlicfctlBgen oisr ci âiroeppel-iÉeep-kiesé TE ŒT Betreurende den brief van den heei Maenhaut niet te mogen geven, zullen wi, eohter zakeîyk en duidelijk de zuivere fei ton van den in- en verkoop der aardappe ien door de stad, met datums en cijfers op sommen en uitleggen. De stad Gent kocht hare eerste aardappe-len in de Kommandanturen van Dender-monde en Deynze, door tusschenkomst var vier aardappelkoopmans der Stad, door de Duitsche overheden aangenomen. Het waren de heeren Van Itenterghem. Boone, D'hondt en mej. Vlaminck. Voor die aanstelling is de stad erg mange■ vallon geworden in de katholieke pers. Ten onrechte, want de stad heeît"" voor d« aansAelling dezer vier koopers zoo weinig maar z66 weinig tijd gehad, dat het haai onmogelijk was de aardappelkoopmans de: stad bijeen te roepen en zij verplicht wai aanstonds te handelen. Die heeren betaalden aan de landbouwers 8 fr., rekenden 0.80 fr. per 100 kgr. oom-missie en de Stad had de kosten te drageu van vervoer, met de andere bijkomende uit-gaven, als losâen, uitzoeken, laden, op scheppen, wegen bij lossen en wegen bi; laden, tr&cfcemçnten, loonen, huishuur, nof andere a-lgemeene kosten en tara voor ver lies aan gewicht. enz., enz. Die heeren hebben aldus gekocht in de maanden December 1915 en Januari 1916 1.946.051 kgr. a-ardappelen, die de stad ge leverd heeft aan de winkeliers a«n 10.50 fr op wag-an in de Voorhaven en door hen aai h ni-, nnhliek a-an 0,12 fr. hefc kiîo'-r. xrevde.r verkoent. Daarna werden de aardappelen voor d< Stad Gent in de Kommandantur van Den-dermonde gekocht door twee handelaars. door de Duitsche overheden daartoe aange-weitm. Die heeren kochten aan dezelfdt voorwaarden der vier Gentsche handelaars, dit wil zeggen : 0.50 fr. oommissie voor hen, 8 fr. aan de boeren en al de andere koster: voor de stad. Die aardappelen werden door de Stad ook goleverd aa.n de winkediers aan 10.50 fr. ot wagen in de Voorhaven, die ze dan ver-koohten in 't klein aan 0.12 fr. aan he< publiek. Die beide hierboven aangehaalde hande laars hebben aao de stad tusschen 3 Febr en 6 Maart 505.58S kilogr. aardappelen g® leverd. Sinds (lien heeft de Stad geen aardappe len meer gekocht aan 8 frank. Er is Meer zij heeft er geen® meer verkregen arn 8 fr want zij waren ail en dunrder en veel (lunr der, zooals blijkt uit het volgende: Van einde Januari 1916 vreesde de Stac dat zij geene inlandsche aardappelen genoej zon gehad hebben voor haar rationnement Zij riep op dezen treurigen toests.nd de wel willende aandacht in van de officieren de! Wïrthschaft, die in de maand Februar 1916 : 370.240 kgr. Duitsche aardappelei zonden aan 9.50 Mk. (fr. 11,88) op wagen il Duitschla/nd, plus de hooge vrachfc en an dere kosten hierboven aangehaald. De heer Opperluitenant, die dezen diensl bestuurde, had er meer verwacht, maar de aankoop vermoeilijkte en het weer werd zôi erbarmelijk slecht, dat het verkeer gevaar lijk was, zooals gebleken is. Vreezende opnieuw zonder aardappelen te vallen, drong de Stad nogma-als bij den heei Opperluitenant aan, om ha-ar toch aan in landsche aardappelen te willen helpen. Onder den indruk v£tn het herhaald aan dringen van Schepen Anseele en van der Burgemeester en na een persoonlijk onder zoek van zijnentwege in de Stadskelder: aan de Voorhaven, gaf de Opperluitenan aan de Stad de stellige verzekering, dat zi zonder aardappelen niet zou vallen en ui: Vlaanderen aardappelen voor de Stad zou den worden gestuurd. De Stad heeft niets te zien gehad ii dezen koop ; zij weet niet wie ze hcef gekocht, noch bij wie en hoeveel zij be taald werden. Hebben de boeren maa 8 fr. ontvangen, dat weten wi» niet, maa: de Stad heeft meer dan het dubbel betaalc zooals hieronder uit de fakturen blijkt. Schepen Anseele, v66r hij iets van dei inkoopprijs kende, met den Opperluitenan den verkoopprijs dezer aardappelen bespre kemd, stelde deze den prijs van 0.16 fr. he kilogr. aan het publiek vast. Daar, na eene vorige discussie tusschei den Opperluitenant en Schepen Anseele overeengekomen was dat de Stad aan ha ren aardappelverkoop geen geld moeht ver liezen, besloot de Stad eruit, dat de Opper luitenant overtuigd was, dat de Stad nie zou verloren hebben door de inlandschi aardappelen aan het publiek te verkoopeï aan 0.15 fr. het kilogr., verkoopprijs doo hem vastgesfceld. Gezien de moeilijkheden die de Stad hac om de bevolking van aardappelen te voor besloot cii hei. ranteoen van 3 kcer per 14 dagen en per hcofd te brengen op i 1,5 kgr. per 14 dagen en per hoofd. Zoo i heeft de Stad tweemaal een half rantsoen verkocht, cf een totaal van 589,750 kgr. van 24 tôt 30 Maart en van 5 tôt 11 April. Da-ar-! bij moeten gevoegd worden de aardappelen door da Stad geleverd aan de Hospitalen, Krankzinnigenhuizen. Moederhuis, Oude ! Vrouwengestichten, Gevangenhuizen, Ste-delijk Voedingswerk van Gent sn Grcot-Gect, die c'en zelfden prijs der winkeliers betalen. Als de Stad deze aardappelen deed ver. koopen in 't klein aan 0.15 fr. het kilogr., loverde zij die aan de winkeliers aan 0.135 fr. het kilogr. op hunnen wagen in de Voorhaven. Het eerste 1/2 rantsoen was volledig verkocht aan 13,50 fr. en het tweede was de Stad aan den zelfden prijs tan 't- verkoo-pen, toen zij op 6 en 7 April de twee onder-staande rekeningen kieeg der inlandsche aardappelen voor deze twee halve rantsoe-nen aan de Stad door de Duitsche auto ri-t teiten geleverd en die haar gerekend werden aan 16 fr. de 100 kgr. Bekening 6 April : 899,075 kgr. aan 16 fr. Fr. 148,86^06 Rekening 6 April : 82,352 kgr. aan 16 fr. Fr. 18,176,32 Arbeidsloon 31,50 Voor 981,427 kgr. Fr. 167,058,83 . Bij dien prijs van 16 fr. moeten nog al de i hierboven aangehaalde onkcsteoi, ais los-sea, uitzoeken, Jadeu, wegen, enz., ge-voegd wordeh, wat dien prijs van 16 fr. veel komt vermeerderen. En die aardappelen zijn door de stad aan de winlkeliers aan 13,50 fr. op wagen in de Vooxhaven ver-koclit.Verre er dus van dat de Stad die aardappelen 8 fr. betaalde, ae verkocht aan 18.50 fr. en schreeuwende winsten deed heeft de Stad ze omtrent 18 frank be-ta&ld, die verkocht aan fr. 13.00 en veel duizenden franken er aan verloren. Toen de verkoop dezer halve rantsoenen gedaa-n was, had de Stad van die aardap-i pelen nog angeveer -230,000 kgr. over. Die! iiastste hoevëslheicl heeft zu aan de winke-liora /erkciii# âF.'n'l8,5û fr. ae l6o Kgr.. haa , verpiiehtende ze aan 0,20 fr. het kilogr. i* 't klein te verkoopen. Op het eerste zicht schijnt het dat de Stad aan die laatste aardappelverkoop gewon-i nen heeft. Daar is zij voor het oogenblik' niet zeker van, want die aardappelen maak» ten deel uit van een derde half rantsoeoy op den voefc van 1,5 kgr. per 14 dagen en' per hoofd. Om genoeg te hebben voor dit haJf rant-i soen, met hefcgeen de Stad ook nog mot*fc leveren aan hospitalen, gevangenhuizen, ; kloost-ers, gestiehten, weez'enhuizen, enz., is zij verplicht geweest bij die 230,000 kgr! inlandsche aardappelen, ongieveer 200,000 kgr. Hollandsche aardappelen te voegen. Van die laatste i;00,000 kgr. kent de Sfcad voor het oogenblik den juisten inkoopprijs ■ niet, en in de Wirthsc-haft heeft men op 29 : April jongstleden, a«an Schepen Anseele ge-. , zegd dat, volgens de berichten uit Holland . ontvangen, de aardappelen reeds in Holland voor de Stad Gent door de Duitsche' l vertegenwoordigers gekocht, giemiddeld 6 ; gulden 10 centen kosten en de prijzen steeds stijgend zijn; de gulden gwrekend omtrent aan 3 fr. wat reeds fr. 18.30 uifc-• maakfc in schip voor de wal met de bijko-i mende kosten van lossen, laden, wegen, i enz., ziet elkeen dat die aardappelen in 't i klein aan geen 0,20 fr. kunnen verkocht . worden, aangezien zij in dit geval, door de Stad aan 0,185 fr. het kilogr. vrij op wagen , in de Voorhaven aan de winkeliers moeten i geleverd worden- i Ondanks dit heeft de Stad toch den verkoopprijs aan de winkeliers aan 0,186 fr. {jesteld, omdat 500.000 kgr. door de sfcad . Gent in Holland gekocht, min kosten dan 6,10 Gulden de 100 kgr. en zij het in haar herto niet kon bevinden om den laatsteu verkoopprijs in 't klein van 0.15 fr. per kgr. ineens hooger dan 0,20 fr. per kgr. te , brengen. Die uitleggingen bewijzen dat de Stad'. ■ Gent, die zulke talrijke en zware lasten t heeft te dragen en zich, voor hare bevol-j king en vooral voor hare werkersbevolking,: ; zulke groote opofferingen oplegde, op dit oogenblik en zonder hare schuld vele dui-zenden franken aan harem aardappelver-i koop verliest. t Toen de Stad van d« Vf irthschaffcsaus-schuss, den 6 en 7 April, de rekeningen ontving, waaruifc bleek dat de aardappelen, door haar aan 13.50 fr. verkocht, haar [ 16 fr. inkosfcten, zonder de bijkomende uit* gaven, is Schepen Anseele persoonlijk bij i den heer Opperluitenant gegaan, om hem t dringend te verzoeken aan de Stad eeneri afslag toe te staan, ten einde haar verlie» : te verminderen. Daar de heer Opperluitenant zijn ver-i zoek niet heeft ingewilligd, heeft de Stad' , de Duitsche overheden om eenen afslag - verzocht. Voor slot van dit artikel : Het stadsbestuur heeft eerlijk gehandeld. t De boeren verkochten hunne aardappelen i aan de Duitsche overheden aan 8 fr. en aan' i de Gentenaren die er bij hen kwamen koo-p pen, vau 16 tôt 22 frank. Thans liggen nog veel aardappelen weg-i gestoken; sommigen onzer boeren laten z» Uever verrotfcen dan ze aan billijken prija.' j aan oose arme bevolkioK Jm TfirkoQaacU

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.