Vooruit: socialistisch dagblad

1088 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1916, 08 Juni. Vooruit: socialistisch dagblad. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/tb0xp6wx84/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

^~S^~ïââr «- 83» 158 Mjsper rmmmer : ToorBelgi'é 3 centiemea, Toor den Vreeradeë oentiemea ^ 1 olafsass s |2©da®ti© 2.41 » ÀdjmSnSstpatie 2845 Ooïtdesr'îtefg 8 ÎS18 DruJcater-VJ itgeefster gia* Maaîschappij HET LÎCHT , btstuarder s DE VISCH. Led*b*rg-Qent . . REDACTSE . . ADMI^îSTRATIE HOOGPOORT. 29. CENT VOORUIT ABONNEWlTSPRIJS nzi&it Drle fnaandcn. » » , . fr. 3;2!Ï Zes maandeîj . » * ^ % fr. 6.50 Een jaar S* fr. 1240 Mcn abonneert zkfe op aile poît&urcelea DEN VREEMDE Drts maanden tda<»/ciij!;* verecnden). . , « » , fr. 6.W Orgaan der Belaische WeMiedenpadij. — Verschjjnende afk dagsn. BSKEHDMAKINC Van heden af zijn kistjes met verklaarde waarde toegelaten voor verzending tussehen Aniwerpan en Turkeye alsook Hongrie • en verder tussehen Antwerpen en Bulgarie. Do verzendingskosten yoor elk Jàstie bedraagt voor: Bulgarië 2,50 fr. plus 25 c. ; Turkija 3 fr. plus SO e. ; Hongarië 1,50 fr. plus 15 c. (Als verzekeringsonkosten- voor elke 300 fr. op-cegeven w-tarde.) Het maximum der te verzenden waarae js Cp 56.000 fr, gesteld. Bij elk t© ver«or-o'mî kistje moet eene tolverklaring der v larci? gevoegd worden. Ontvangstb<jwij zen' woiden niet afgeleverd. Spoedbestei-ling bast&nr, alleen voor zendingen naar Hoagàrié.Vérzeading tegen remboursement is boegestaari voor Turkije (voor het Dedrag van 800 m. = 4000 piasters) en Hongarië (voor een "bedr&g van 800 m = 1000 krc-Den).Dit berickt is niet geldig voor het Ktap-nengebied.Gent, 6 Juni 1916. Ooriog en Kapitalisme Uan weet dat Le Bien Publie niet wil hooren, dat het kapitalisme schuld heeft in de oorlogen van heden en van m 't ver-lecien.Argumenten geeffc hij zelven niet ©n die «ijner tegenstrevera vergeet hij te béant-v.oorden, 't zij door onzen. vriend Anseele, •t zij door Vooruit of door anderen. Die roi is gemakkelijk, maar zij ia niet moedig, noch edel, noch oerlijk. Le Bien Publie slaat in zijn laatete arti-kel over den ooriog en het kapitalisme nu een anderen toon aan, zoo valsch en zoo verward al3 al de anderen, en wel in de jolgende bewoordingen : De eerste dokters van het socialisme, waren dichter bij de waarheid, trots hunne overdrijvingen, wann'ïer zij be-WeerdSfi; bij het fitfehteîi r*er Internationale, dat zij handelden naar het voorbeeld van het kapitalisme zelve. Het kapitalisme, zegden zij, kent goene grenzen het betrachfc niets an-â'ers dan zich te verrijken, gelijk in y ,4k land. Tegenover hefc internationaal kapitalisme, stellen wij de Werkersinterna-tionale.Dat ailes is natuurlijk overdreven, maar het is toch waar, dat de betrek-ldugen van den internationalen han-del voor strekking hebben, van veel . vooroordeelen, veel tegenwerking te drven ophouden, dat zij daarenboven eene gemeensehappelijkheid van be-1 angeu doen ontstaan tussehen de volkeren, tussehen al de volkeren en dat zij daardoor tegenstand bieden aan de overdreven nationalistische propaganda. Op een zeker oogenblik kan er wel een ooriog uitsrelokt worden, door de roofzucht der kapitalisten van het een of het ander land, maar het is het internationaal kapitalisme niet, maar in-tegendeel het nationalistiseh kapitalisme, dat in dit geval de yerantwoor-delijkheid draagt. Laat on a probeeren om die verwarde taal klâar te spinnen. De eerste dokters van 't Socialisme za-gen dus tamelijk kîaar in het internationaal karakt-er van het kapitalisme, en sis zij er de Werlcersinternationale tegenover plaatsten. Dat bekent het klerikaal or-gaan.Van zopgauw dat Le Bien Public zulks erkent, kan hij de internationale beteeke-nis van het kapitalisme niet meer ontken-Mn, of hij -ervalt in eene grove tegen-strijdigheici.Eveumia vàlt het te looehenen dat het ijternationaaï Kapitalisme, mi et bezield kan zijn met goede inzichten tegenover de werkead® klasbe, aangezien het voor doel hs fs ; V. "rijkt 0 ! en dit doel moet het ver-«ezeaiijken te midden eener internatio-na'e Boacuyyeatie, die in den grond voor 1 j, temgdoiast en zonder genade is. En nn 7a! i'jdereen geheel gemakkelijk vattf.n dat het internationaal kapitalisme rf midden van di&n verwoeden kamp op leven en dood, geen rekening houdt of "iet hônden k3,n, -an godsdienst, van va-darl andsbefde, van sympathie voor de | werklied-ni, van oaastealiefâe of van ge-'ijk welk ander edel en rechtvaardig ge-voel.Dat allés heeft of kan gieen beteekenis ftcîiben voor het kapitalisme. En daarvoor l'wam de soeialistische Internationale der werkers tôt stand, om het hoofd te bieden aan die wereldsche stroopersfcende. VVij mogen nu toch wel vragen aan Le ";«n Publie, die erkent dat de eerste ^tichting o-nzer Internationale goeds in peh had, waarom hij ze dan zoo hardnek-kig ea vuil bekampt heeft en waarom hij ne tegen-woordige Werkersinternationale nr>g zoo onverbiddelijk aanvalt? • • • T ^ ij stellen bij Le Bien Pnblio evenals bij Vrijdag 9 Juni, om 11 1/2^ ure, FLUCHTIGE OPENïNG der TENTOONSTELLINO VAN WJVERHEID EN MSI Ingerlcll! In p.gf FEESTPAL'EIS ni VOORUIT, St-Pietersnieuwstraat 7 ura ?s sivonds, ®R®OT KUK8TFEE8T mçt d® medewerking van Hsf» Â, B®¥is; L-. Ba®rfp il.H. A. P® E. I?.s Bcuvre, ®. Wais d®n Ssssoho esa d®r « HasWîOîîi® ». ^, Baafs predikte over de sociale kwestie, een zonderling verschijnsel vast. Het kapitalisme is goed, maar het deugt toch niet. De misbruiken dat het xhedebrengt moe-ten verdwijnen, zegt M. Coppiens. Zekere kapitalisten doen misdadige wen-sehen opdat de ooriog zou voortduren, en zij strjjken reusachtige winsten op, zegt Le Bien Publie. En hij laat er op volgen den volzin, hoo-ger vermeld, dat roofzuchtige kapitalisten van één land wel een ooriog ouden kun-nen uitlokken, zonder dat het internationaal kapitalisme daarvoor iets tussehen is. Dus weeral hetzelfde systeem: de kapitalisten zijn in een land sleeht, maar die van andere landen zijn het niet. Maar ziet Le Bien Publie niet dat zijne stelling onhoudbaar en onverdedigbaar is ? Als de kapitalisten roofzuchtig zijn in een land, waarom zouden zij elders zoo zacht en onsehuldig zijn als '"t lam Godsî "t I3 aan de werkende klasse toch niet dat het lderikaal blad eene vijs van zulken kaliber gaat opdraaien. Tx> Bien Publie noemt dat oorlogzuchtig kapitalisme, het nationalistiseh kapitalisme. Dat is op de voorden gespe«ld. Nationalisme wil en moet beteekenep : vaderlandsgezindheid of het beteekent nie-mendalle.Welnu, het kapitalisme bezit noch vader-. laii'-b yp,derls«idslielde. Maar het lijdt,over de gansche wereid ge-zien, aan eeiio kwaal die aile andere ge-voelens in het kapitalisme verstikt, name-lijk : de gonddorst. En die is onlesehbaar ! Nu dat de naties bestaan binnen bepaalde grenzen, kan het wel_ gebeuren dat een nationaal kapitalisme zich avergroeid heeft, te veel voortbrengt en havens, koloniën en afzetmarkten mist om zijne produkten voor-deelig aan den œan te brengen. In dat geval kan het zijne vleugels niet meer uitslaam en zijne vlucht is belemmerd en gestremd. Dan aarzelt het niet tôt den ooriog te drijven en zijne internationale confraters aarzelen evenmin en rapsn de hun toege-worpen handschoen op. Als internationale dievenbend© zijn de kapitalisten t'akkoord, maar als het er op aankomt den buit te verdeelen, komt er al lichtelijk ruzie, dat is overbekend en 't is de waarheid. Jammer genoeg dat de werkende klasse daarvan het grootste slachtoffer is, trots hare compleete onschuld. Le Bien Publie kan nu voortgaan de brave (?) kapitalisten te verdedigen, wij be-nijden hem die grootsche ( ?) ta-ak niet. F. H. Eesi iigœasiîg vaorstel Een vriend stuurde ons een eigenaardig voorstel, dat geheel zeker ernstig en vol-ledig bestudeerd is. Daarom geven wij het in Tooruit zoo klaar mogelijk in de hoop dat het vruchten zal dragen. & îfc 3^ ' De gemeentebesturen zouden moeten ge-last v/orden met het opnemen der aard-appelplanten binnen hun gebied. Te dien einde zouden per volgnummer op een bulletijn ingeschreven worden, de familienaam en voornameu der plaaters, de iifrging der perceelen met hun getal en de aanduiding of zij gelegen zijn in het open veld ofwel op afgesloten gronden of in tuinen. Dan zou men komen tôt het to-taal der perceelen en meteenen tôt een nabijkomend totaal der aardappelstruiken zelve die er op geplant zijn. Van dan af kan men op hetzelfde hulle-tijn een vermoedelijke oogst _ schatten en opgeven en ook de hoeveelheid aardappe-len die te leveren zullen zijn, volgens den oogst die men voorziet, wat echter gebeurt door een gewestelijk comiteit, zooals wij later zullen zien. Die bulletijns zoudera geteekend worden door aangestelde agenten en toezichthou-ders, aan wie het toegelaten zou zijn, al de aanmerkingen te maken die zij noodig achten. Eens het werk afzonderlijk per gemeente gedaan, komen al die bulletijns teu spoe-digste in h an den van een te benoemen gewestelijk comiteit. Deze comiteiten zouden eenen samen-vattende staat of bulletijn opmaken voor al de gemeenten van het gewest of do streek waarv oor zij aangesteld zijn. Deze staat yaa reoapitulatie ©f eaiaen- vatting zou dan overbanefigd worden aan de toezichters, die\ooral zouden gelast zijn met het inschrijven van he getal perceelen welke door de gemeente vergetem of ver-waarloosd zouden zijn en ook als zij ver-schillen zouden vaststallen 'van meer dan 10 per honderd in het getal aardappelplan-ten door de gemeentebesturen opgegeven. De gemeenten zelven zouden overigens verplicht zijn een afgevaardigde te benoemen, die de toezic'atsagerten vergezelt en desnoods controleert in al hunne werkin-gen.Eens hunne werkzaamlieden verricht, sturen die agenten de bulletijns die zij ont-vingen en oontroleerden t'rug aan het gewestelijk comiteit, dat alsdan in staat is, in ronde eijfers, het getal aardappelstruiken, den vermoedelijken oogst en de leve-ring kan vaststellen op de gemeentebulle-tijns, zooals wij hooger gezegi hebben. Dit komt ook voor, op den staat of den bulietijn van samenvatting, die het gewestelijk comiteit dan stuurt, naar een mid-dencomiteit, die de toeg^stane hoeveelhe-dan aanduidt voor elke gemeente, vraar-van de verschillende bulletijns hem ook overhandigd worden. * ^ & Dat ailes kan niet gesehieden tonde r eene ernstige medewerking der gemeenten zelve. Daarom zouden zij gela1'' worden met het oyiRiakem van een tvre<?Jb bolletijn,, mai volgnummers en waarop den naam opgeven van het hoofd van ieder gezin, ook uit hoeveel personen het huisgezin is samenge-steld en de hoeveelheid aardappelen die zij voorstellen aan hen toe te kennen. Het gewestelijk comiteit oorde«ît dan over dit gemeentelijk voorstel en het mid-dencomiteit beslist in la-atsten aanleg, op een staat van recapitulatie of samenvatting hem door het gewestelijk comiteit overhandigd, een staat of bulletijn waarop al de gemeenten voorkomen met de voorgestelde hoeveelheid aardappelen die het gewestelijk comiteit hen zou toekennen. Het voorstel van oneen rriend zegt verder : De landbouwers doen schriftelijk aan de gemeentebesturen eene vraag tôt het be-komien van aardappelen voor beestenvoe-der.De gemeenten schrijven zulks zorgvuldig in en maken daarvan een bulletijn op dat op gestelden datum aan het gewestelijk comiteit moet gestuurd worden, om de ge-grondheid der aanvragen te eontroleeren. Het maakt daarvan weer cen staat van samenvatting en 't is alweer het midden-comiteit dat in laatsten aanleg beslist. Eens voorzien van al die inlichtingen, ge-geven door de opvolgende bulletijns, hooger opgegeven, maakt het Midden-Comiteit een algemeenen staat op, waarvan het groot nut zou zijn, dat men de behoeften zou kennen der geheele bevolking en het te kort of te veel van de® oogst zon kennen, wat van groot belang is, vooral als er maatregelen te nemen zijn om desgevallend het tekort te dekken. Overigens het «te kort» kaD alleen in sommige gemeenten of gewesten voorkomen. Is er elders «rte veel» dan kan zulks aan het Midden-Comiteit overgemaakt worden, dat a-lsdan de tekortkomende gemeenten kan bijspringen, mits dat zij het vervoer betalen. E. V. L. Jjj£ * & Dit voorstel kan misschien volledigd en vereenvoudigd worden. Het is niettemin eene ernstige en schoone poging om regeling te brengen in iets waar nu anarchie heerscht of daaromtrent. Maar het kenmerkende in dit ontwerp is dat het nu voorkomt in dezen droeven oorlogstijd. Zeker heeft het nu een dubbel nut, maar het is onbetwistbaar dat het ook in norma-len tijd goede uitslagen zou opleveren, want « orde > en regeling zijn altijd goed en 't is daar de groote soeialistische strekking.En wij willen doen uitschijnen dat daar maar aa/n' gedacht wordt in tijdstippen van nood en van gevaar. Daardoor zullen wij in niets het goed bestudeerd voorstel van onzen vriend vermin-deren, daar op aile gebied zich hetzelfde verschijnsel voordoet. Wij willen eenvoudig en met plezier vaststellen dat ons beginsel gewroken wordt door het feifc dat men er zijnen toevlucht toe neemt als er nieta auders meer te vin-den .is in het burgerlijk arsenaal. F, H. Os "Opkoopsrs" en de btlciscl» Wsl In don tijd dat er geene spoorwegen bestonden en dat men niet beschikte over de andere, thans ongehoord ontwikkelde middels van vervoer te land en te water, was het opkoopen van en het scliacheren met aller-hande waren en levensmiddelo eene doodeenvoudige zaak voor geweteBlooze menseben. Het verstaat zich dus gemakkelijk dat de wetgevers in dezen tijd redens over hadden om streng te werk te gaan tegen de « uithongeraars » der massa en dit zij strenge straflen uitspraken tegen de ellendelingen die speewiserden op de ellende der gemeencchap — waarvan zij ook deelmaakten. In 1793 dreef de fransche zoogenaamde Convertie het zoever dat zij de dcodstraf deed uitspreken tegen woekeraar» die de geidzuclit al te ver dreven! Het fransCh strafwetboek van 1810, wm wat minder streng dan dit vsn de Conventie en in zijn artikel 41g bepaalde het de opkoopçrij als volgt : _ « Eene vereeniging of samenspanning tusîchen de bijzondere handelaors of houders van zèkere waren of levensmiddels, die voor doel heeft de opgestapelde waren of levensmiddels niet te verkoopen of te verkoopen aan prijzen die hooger gestegen zijn dan de prijzen die zouden bepaald geweest zijn door de vrije en natuurlijke concurrencie van den cerîijken handel. ». De fransche wettenmaker hM dus toch nog het 00a gericht gehouden op de ellendige streken, de bedriege-lijlce knoeierijen der handelatrs, die voor gevolg moes-ten hebben dat de prijzen van sommige levensmiddels op overdreven manier in de hoogte gejaagd werden. Het kv/am dan ook aile dagen voor dat hier of daar schacheraars aangehouden werden, d»e van eene maand tôt een jaar gevangenhitraf, van 1.000 tôt 10.000 fran-ken geidboete kregen, om dan nog voor een zekeren tijd !;eplaatst te worden onder bijzonder toezicht vsn de bij?:ondere poKcie. lr. duirenden en duirtndcn geveilen werden de/.*, sti-affen verilubheld omdat de plichtigen geschsçherd hadden met graan, zaad, meel, bloem, brood of andere levensmiddels en drank van allereerste behoefte. ! Edmond Picard, de vermaarde rechtskundige, heeft in Mine hoog geschatte Pcmdectes in het bijzonder vastgesteld d'at men in de belgifcche rechtskunde geen spoor ge von den heeft vsn eenige toepassing van derge-lijke schikkingen v<5c5r den tijd waarinde wet van 1866 in toepassing gekomen is — wet die strafFen bepaalt tegen de overtredingen op de voor*chriftcn voor den openbarcn har.del en de vendities, maar dis ook de strenge artikel» 411 tôt en met 4:9 van het oud etrnf-wetboek afschatt. De schikkingen van d® laatstgenoemde wet maken op onze dagen het kapittel VIII, den titel V van het boek III van het strafwetboek van 1867 uit, onder het ; hoofdstuk dat als volgt genoeœd is : Voor wat aangaat ■ de overtredingen op de voorschriften voor de nijver-heid, den handel en de openbare verlcoopingen bij op-bod.Iîet arlikel 311 ven ons nieuw strafwetboek (artikel 3 van de wet van 1866, dat in de plaats gekomen i« van de artikels 419 tôt en met 439 van het strafwetboek ■ van 1810), is als volgt opgestelci : « De personen die, door welke bedrlegelijke middel» het ook zij, hetstijgen of het dalen der prijzen zullen bewerkt hebben voor waren, levensmiddels op waarde-papieren, zullen kunnen gestraft worden met nveo maanden tôt twee jaren gevangenis, of met eene geld-i bocte vsn 300 tôt 10.000 frsnken, » Maar daarop doet Edmond Picard aanmerken : « De algemeene uitdiukking van dit artikel — door gelijk welke bedriegelijke middels — omvit zekerlijk aile onwcttelijk'e, ongeoorloofde en verdachte middels om de prijzen van zeker waren of levensmiddels te doen dalen of stijgen, zooals vervalschingen, lasteringen, bedreigingen, enz., die opgesomd zijn in artikel 419 van het strafwetboek van 1810. Maar het is ook zeker dat er in de algemeene uitdrukking volstrekt geene spraak ia van ae vergadering. de vereeniging of de samenspanning tussehen de bijzonderste houders of liandelaars in zekere handelswaren, anders gezegd, van de «opkoopers». Dit laatste is overigens meer dan eens vastgesteld geweest tijdens de besprekingen der bedocl-de wet.» Dit «lies grondig en breedvoudig besproken hebbend komt een rechtskundige in het brusseisch burgersblad La Belgique tôt het volgend besluit, dat van groot belang is : » Het ontbreekt ons du» volstrekt aan eene wet die in den voiler, zin des v, oords de opkoopers, de uithongeraars kan trefïen. Zooals voor veel andere levens- en bestaanskwesties heeft het onze wettenmakers aan klaar vooruitzicht ontbroken. » Nochtans lieeft de verdienstelijke recbtsgeleerde Haus, in zijn vermaard boek, Over de handels- en nijverhtidssamenspanninffen in Belaië, het niet aan waarschuwingen laten ontbreken, terwijl hij krachtda-dig aandrong op het behoud en de verscherping van de oude wettelijke schikkingen tegen de opkoopeis en de uithongeraars der maâsa. » Ten slotte mag hier nog bijgevoegd worden dat nog zeer onlangs door de amerikaansche regeering een tret-fend voorbeeld gegeven werd aan de heele wercld, terwijl zij zeer strenge wîtten aannam tegen de trusts en de zich ervan bedienende milliardaire, die toch" ool; niets anders zijn dan schaamtelooze volksuithongeraars. Os pans ks é ïniis Eene aanzienlijke grrvep van deensche, godvruchtige vrouwen die het goed mee-nen, zegt dse <Bien Public», heeft aan den paus een gezamenlijken brief gezonden om hem te vragen dat hij toch eindelijk zou tusschenkomen bij de ooilogvoernndc Machten om den door alleu gewenschteD Yrede te doen herstellen, heeft van den pauzielijken kardinaal, die ambfc vaD staatssecretaris waarneemt, een antwoord ontvangen waarin onder meer het volgea-de gszegd wordt : De Heilige Vader is gevoelig getroffea geweest door de verheven gevoelens die> op eene zoo edelmoedige manier uitge-drukt zijn in uwen gezamenlijken brief. Het blijkt uit uw schrijven dat do zware bekoinmeringen en de diepe smarten, die door Zijne Heiligheid den Paus gevoeld worden over de uitgestrekte wereldramp, u allen erg aangedaan hebben. Zeer edel-moedig geeft gij uitdrukking van uws dankbaarheid jegens den Paus, den God-delijken Yredesafgevaardigde op r.arde, die elke gelegenheid benuttigd heeft om tussehen te komen in het belang van den vrede onder de menschen, voor een vred» die zou moeten gegrondvest zijn op het recbt en de reehtvaardigheid. Met ge-grond reeht herinnert gij aan die door de eeuwen heen gerpeelde roi der pauzen, die den vrede onder de menschen Wistea te verdedigen, die optraden als -ie verde-digerB van het recht en de wezealijke be-schaving. De geschiedenis is overigens daar om de oppermacht der katbolieke pauzen op de msnschenzielen te bewijson en »ad te toonen dat zij irbeeds als bemid-dglaars en vredesrtichters in de bres eton-den. Uit ganscher harte heeft de Paua thans weer de hooge zending opgenomen die Hem door de geschiedenis aller volken opgelegd is. Op de rechtzinnigste manie* vvenscht Hij d'at Hij weldra een einde zal zien komen aan de versehrikkelijkste aller rampen en dat Hij een Vrede zal zien tôt stand komen die gegrondvost is op het ge-zond verstand en op het rccht van allen. Terwijl hij de-- menschenzielen opleidt naar het hemelsch rijk, beschouwt do Hei.lige' Vader als zijne bijzondere zending in het belang van den duurzamjen Vrede te v» ken, te zorgen en ie bîdden opdat do broe-dermoordende ooriog weldra een einde neme en opdat de Vrede en de Eendraeht weldra terug keeren in de harten der ver-schil'lende volkeren. Men ziet, dit ailes zijn w oor den, schoon# woorden, maar uiets anders dan woordén, die op den hoop toe bewijzen dat de pa.us maehteloos staat tegenover de wereld-racip, dat d-i eens zoo machtige ro<~ nfehe Kerk niets anders meer is dan een ver-sleten uurwerk zonder wijzers! WETENSCHAP Ds Ooriog s n de Genesskusj!!» Een Belgisch HoogIeersir-«Kri;gsdokter» schrijft over zijn crvaringen in het gebruik van euto-ambulïB-ces en ambulancetreinen, na uiteengezet te hebben, dat. in elk geval de met piarden bespar.nen ziekenwfgefit geheel uit den tijd zijn. Hij ichrijft s De twe« verschiilende formatiet, die het gezamecltJX embulancekorps uitmaken — paardenwagens en voet-volk eenerzijds, automobielwagens anderzijd» — wt» ren diVwijls in dezelfde gemeenten gestàtionneerd, doch mm! ook op verschiilende, tamelijk ver elk»»r verwijderde plaatsen. Met onzen eenvoudigen doktersgeest, <àie sleeht» op het mogelijk volmaaiste volbrengcif der ceneeskundigé! taakgericht was, dachten wij, dat waar de paardenwa-gens en het voetvolk r.kh het mceilijkst verplafrtuen,; zij het dichtst bij de striidlinie moesten blijven en dtft* de automobielen, die bij de eerste isnroepen onmid-dellijk ter plaatse kunnen komen. wat verder uit dea' weg zouden gestuurd worden. Daarin waren wij vol-1 kom^n mis. De militaire taktiek beredereert die zaken gansch ander». De formatie, die de paardenwagerài en' net voetvolk omvjt, kan zich moeilijkcr uil den weg maken dan de automobielen; bij* legerbewegingen zat ze dus op veel meer nadeelige wijze de wegen bezetten en den doortorht bemoeiHjk'en. Ze moet dus zoovect mogelijk naar de achterlinie gebracht worden, terwiil de automobie'en zonder nadeel reel d'chter bij du strijdlinie kunnen blijven. Wat was daarvan het gere-geld gevola? Wanneer het ambulancekorps naar d« strijdhcie geroepen werd, hnastten zich de dokters naar vorcn, de automobielen-ainbulancewager.s waren daar en de pasrdenws^ens L-wamen so.-ns tôt 34 urtiv later aan. Om bij het eerste inrichfen der verbardplaats do noodige verbarden ter beschïkking te hrbben, tam men dan verbandlcas-en uit de paardenwagens} men iaadde ze op afitom&bielwngeiis en zoo liwamen ze tôt de verbandplaats. Zulks is niet ééumaal gebeurd, het is het geval geweest telkrnmale cen verbandplaats wat hatstig moest tôt siar.d komen; ik kon het va^ts'ellen te Hofstade, te Waei'loos en aan den 1.1 zer; anderen hebben dezelfde waafneming elders gedaan. Soms werd dc'zeîfde wijze van doen ook aanrev/end om de paar-denwagcns r.iet op een reeds overbelasten. ste:nv,reg ta brengen. De ambu'aneewagens door paarden getrokken zijn feitelijk overbodig geworden eu door de automobielen vervangen. Eén er.kelen dienst leveren zij nog : zij bczorgen aan ieder regiment der. reglementairen ambulancewagen. docli juist deze gepastheid en ge-schiktheid is twijfelachtig. j Dekrïjgskurdige dienst van het Belgische léger be. schikte over degepaste inrichting-11 om binnen enkeW uren gewone reiziïjerstreinen in voortreffelîjke ambu«< lance-treinen te veranderen. Deze treinen wekken ds bewonderirg op van onze fransche en Engel&che bond»' genooten. Zij hadden sleeht s één, doch een groot na», deel, namelijk, dat zij tôt het vervoer de spoorwcglij» moesten benuttigen, die steeds docr den œilitairen sîat erg in bes'ag was genomen. j Zoo kwam he' dan ook dikwijls voor, dat voor ds' reis van VeUrne raar Oit is 12 en 24 uren noodig waren; een verwanr.ingsdier.si, een voedings.iier.st, een geneeskundige dienst moesten dan in deze treinen inge-richt worden en v. »ren ven groot bclangl «m de ge-kwetsten die steeds erg verzwakt waren. in ecnigzin* gunftige vcorwaarden te behouden. Veel meer, om de tpoorweglijii te sparen, kwam vanwege de militaira overheid het bevel, dat nooit < en trein mocht vertrek-ken, zonder dat hij eenigszins met gekwctsten gevuld was. In zuiver œilHair opzichi was dat redelijk ; in ge-neeskundig opzicht had het droevige gevolgen. Zoo werden sômmig* ambukncctreinen gtdwongen In jij

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Vooruit: socialistisch dagblad gehört zu der Kategorie Socialistische pers, veröffentlicht in Gent von 1884 bis 1978.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume