DnrtttterimgeeHte* Miatschappij H ET LICMT , bestunrder » f. PC VISCIf. Ledcber*-0*frt . . REDACTIE ., ADMIN1STRAT1E KÛOGPOORT. 29, GENT VOORUIT Orgcuw de/* âe/ff/sche Werkliademartij. —' VersohjimndQ a/k du®en. ABONNEMENTSPRUS BELQIE Orîe maaadeo. , . , . fr. 3.25 Zes maanéen « . « . . fr. 6.30; Een jaar....... fr. IL50 Mes abonaeert licÎJ cp clie pcst&oreoiaâ D£N VREÊMtfiî Crie meanden (4sgelijks verzaBde»), . . * . ?r. ft.Q Bekendmaking UITTREKSELS UIT H ET WKT- EN VER-OBDENINGSBLAD VOOR DE BEZETTE BELGISCHE GEBIEDEN EN DE ETAP-PBN. — DAGBEVELEN. — OTEB UIT-VOER-VERBODEN1) Wet- en yerordeningsblad van 11 Octo-ber 1814, uitvoerverbod. De uitvoer van paarden, rtmders,schapen mi levensmiddelen van a 11 en aard uit Beigië b voor aile grenzen verboden. Bij overtre-dingen wordt beslag gelegd. Bruesel, 30 September 1914. De Generaalgouverneur in Btelgië : Vrijheer von der Goltz, Generaal-V eldmaarschalk. 2) Etappen dagbevcl van 20 Deeember 1914. Het in bet Etappengebied voorhandeoe ree, hooi en ander veevoeder is slechte voor de troepen en de bevolking in 't operatie-en etappengebied bestemd. De nitvoer dezer waren uit bet etappengebied is daarom verboden. De Etappenkommandanturen zorgen voor de bekendmaking van dit verbod in de ge-jneenten van hun district en voor zijne toe-passing.Get. : Vrijheer von Seckondorff Luitenant- Gen e raal. i) Wet- en verordenfngsblad van 8 in~ fc«ari 1915, uitvoerverbod. De uitvoer van voedingsmiddelen aller aard uit Beigië is voor aile grenzen verboden. Bij overtreding wordt beslag gelegd. ' Brnssel, 27 December 1914. De Generaalgouverneur in Beigië : Vrijheer von Bissing, Generaal-overste. 4) Etappen, dagbevcl van 13 Jannari 1915. Opnieuw worden dikwijls "wijnen in ge-«lachten toestand over de grens van bet Vtappengebied uitgevoerd, waar&chijnlijk om aan 't uitvoerverbod van 't vee te ont-«nappen.Het is daaTom verboden, vee roowel le- £end als geslacht uit het etappengebied uit s voeren. i De veehandel binnen bet Etappengebied en naar het operatiegebied, erin begrepen het gebied van het marinekorps is niet verboden.Ook de nitvoer van aardappelen uit het «etappengebied wordt verboden, uitgezon-;derd uit de gebieden der Etappen-komman. danturen Beernem en Ertvelde, waar de iuitvoer van kleine hoeveelheden (hoogstens ftO ton) met de toestemming van de Etap-penkommandantnren (telkenmale) veroor-loofd blijft. Verboden is ook de uitvoer van rijst,thee, fongebranden koffie, t&rwe, tarwemeei, ge r st en maïs. De Etappen - kommandanturen zorgen voor goede bekendmaking en toepassing van dit verbod. Evenzoo is het vroegere verbod van nitvoer van hooi en aile andere veevoeder uit het Etappengebied opnieuw in herinnering te brengen. 6) Verboden is de nitvoer van de volgende oorlogs-rawe stoffen: Aile metalen en metaalmengelingen, ruw en bewerkt, met uitzondering van ijzer. isij-zonder waardevol zijn tin, nickel, koper, patronenhulzen deze zijn zorgvuldig in la zamelen, wit blik, oude konservendoozen, deze zijn tôt aan de afzending zoo hk gelijb voor roest te vrijwaren, koparinhoudende afsmeltingen, hematit ruw ijzer, hematit ijzererts, coquilles, spiegelijzer, nickel-blende.Looistoffcn als: eiken- en dennebast, mangrove quebraquohout, kastanjehout, di-vi-divi, enoppem, hyrobalanen, catechou (Gambir), evenzoo de extracten uit deze stoffen. Hout: Aspenhout, notelaar, esschenhout. Stoelriet : geschilde en ongeschilde weide. Petroleum. Minérale oliën : planten-oliën, benzol, ricinus-olie, amerikaansche terpentijn-olie. Benzin. Zwavel- en zwavelkiezelaarde. Zwavelzure ammoniak. Zuren s Zwavelzuur, salpeterzunr, koper-vitriool.Salpeter : Chili-Natron-Ammoniak en kalk (norge)-salpeter. Japansehe kanifer. Toluol geritreerd, ruw, gereinigd, zuiver of in Benzol gemengd. Glycerine : aile soorten ruwe glycerine, aile glycerinesoorten van boogere graad zuiverheid, paraffine. Graphit : Ceylon- en Madagaskar graphit. Ruwe Caoutchon : gutta-percha, balata, enz. Rnwc jnte : Jxrte-garena, jute weefsels, jute-zakken. Vlas : Ruw vlas, vlas- en linnengarens. Mennep: Harde, zachte en manillahen-nep.Lcder : Ruw leder van ieder soort, drijï-riemeai en zoover het g een oorlogsbuit is, zadels en toomen. halsters, zoo ook laarzen vajj iedere soort, behalve vrouwen- en kin-der-laarzen.Ongelooide huidon van runderen en paar-den, enz. Ruvre beenderen. Katocn : Katoeoafvallen en kaïoenesn ga-rens.Wol : Gewoon militair-laken. Linnen : Uniform-linnen, -oering-stoffen, zeildoek, tentstoffen voor magazijnzakken. Iedere poging om de voor het etappengebied uitgevaardigde uitvoerverboden te ont-gaan, wordt gevolgd door inbeslagname zonder vergoeding, en bestraffing der schul-digen.Als zulk eene poging is te aanzien wan-neer de waar zonder vooruitaangevraagd uitvoerverlof, tôt verzending geladen wordt. Pe Eijkplechtiqheden van gezel Aimé Bogaerts Het oordeel van M. Rogghé, ond-kollega «n vriend, over/ A.-A.-J. Bogaerts : Geachte omstaanders en vrienden, Alvorens het stoffelij'k overschot van 'Aimé Bogaerts aan de aarde toevertrouwd wordt. kan ik den aandrang niet weder-staan als oud-collega en vriend eenige woorden als afscheid uit te spreken. Weinigen kunnen er op wijzen zulk een werkzaam leven doorgebracht te hebben, als den duurbaren doode, die wij thans be-treuren.In 1878 als l"4* ixit de Normaalschool van Gent gekomen zijnde, trad hij in het Ste-delijk onderwijs op een tijdstip dat de strijd jp het gebied der Schoolkwestie met bui-«engewone hevigheid ging losbarsten. Zijne buitengewone bekwaamheden werden spoe-dig door zijne overheden opgemerkt, en de jonge onderwijzer bevond zich weldra aan het hoofd der hoogste klas. Nu was hij in zijn element; nu kon hij zich met hart en ziel, met lust en vol ede-len aandrift overleveren aan de taak, die hij zich als levensdoel gekozen had, aame-'ijk het verstand van het kind ontwikkelen, sijn geest met nuttige kennis verrijken, zijn gevoel openen en vervullen met ailes wat strekken kan tôt het schoone, het ïoede, heî ware. Het was niet de pédant, zich strikt ge-bonden achtend door de strengomschreven lijn van een leerprogramma, die doceerde; neen, die banden waren te eng voor hem ; fcijn blik was ruimer, zijn geest breeder en lijn Btreven was er steeds op gericht de hem toevertrouwde kinderen uit te rusten met de alzijdige kennis, die hen later in ftaat zon stellen dea strijd om het leven Beter te doorworstelen. den onderwijzer hooren, dan deze, die door den kantonalen Schoolopziener op eene der dri&maandelijksche conferentien werd uit-gesproken : « De heer Bogaerts is een knap onderwijzer ; hij weet zijne leerlingen te boeien en aan te trekken als de magneet het ijzer ; hij laat ze niet los, en voert hen mede waarheen hij wil ; het is als de leids-man, die zijne reizigers medevoert over bergen en dalen, over rivieren en stroo-men, en hen toeroept : Ziet ! Ziet, maar zich nergens ophoudt, om iets van dichter bij te beschouwen, iets nader te doorgron-den. » Profetische woorden, die zijn karakter teekenen als onderwijzer en ook later, in een anderen werkkring, als leider der < Volkskinderen » Bogaerts was een schrijver, een dichter, zijne liederen, cantaten, gedichten, arti-kels, tooneel- en zangstukken zijn ontel-baar en langs aile kanten verspreid en ver-strooid, zooals de zaaier het zaad met milde hand rondstrooit, dat de vruchtbare aarde doet ontkiemen en rijpen. Eene bloote opsomming va.n enkele hun-ner die mij voor het oogenblik in het ge-heugen komen ; zal hier volstaan : Hij stichtte de «Volksondei'wijzcr» waarij in hij tijdens de eerste jaren van zijn lee-raarsambt het nieuw opgemaakte onder-wijsprogramma breedvoerig bewerkte, en waaraan zoovelen zijner collega's aan put-teden als aan eene milde bron. Hàj was schrijver van een zeer gewaar-deerd werkje over de Hcrsenen van het Kind, waarin hij bewijs gaf een ervaren psycholoog te zijn. Hij was medestichter van het Ondcrwij-zersblad dat de belangen van school en ner-soneel voorstaat en verdedigt. . Tusschen al deze werkzaamheden vond .tiid„jmanM hfir^idea^.toi het... i examen van Inspecteur, om dit met goed ; gevolg te onderstaan. Later werd hij opsteller van «De Rede» die de vrije gedachte — waaraan hij tôt zijn ; laatsten stond getrouw bleef — in 't vlaam-; sche land verkondigde. Toen hij redacteur was aan «Vooruit» stichte hij de «Volksschool», het orgaan der , radïco-sociadistische schoolkringeii. Bogaerts was niet alleen schrijver, dichter, hij was een schepper. Hij was de stichter van den thans zoo bloeienden «Onderwijzerskring» bij welker vorming hij van wege het vroeger bestaande Stadsbestnur eene straf opliep van eene maand schorsing, met berooving van jaar-wedde.Hij was stichter van den Galinistischen kring, waardoor de zoo eenvoudige en ge-makkelijk aan te leeren cijîermuziek in onze scholen ingevoerd werd. Hij was de stichter — hoe dikwijls heb ik het woord stichter reeds moeten gebruiken — van de Schoolcoloniën, een menschlie-vend werk, thans ingevoerd door al de sto-den des lands, en toelaat 2,-wakke kinderen te herstellen aan den oever der zee of de versterkende lucht van den buiten. Hij schreef en sprak zoolang over da noodzakelijkheid der Schoolvoeding en Schoolkleeding, totdat die zoo nuttige als onontbeerlijke instelling door het gemeen-tebestuur ingericht werd. Soms liet zijne scheppende verbeeldings-kracht hem ook wel inede s'epen op het gebied der fantaizie. Nauwelijks had hij een denkbeeld opge-vat, en er een begin van uitvoering aan ge-geven, of een nieuw ontwerp borrelde in zij-nen geest op, en hij wist met zulken geest- drift en overtuiging aan zijnen vrienden-kring mede te deelen, dat allen zich door zijn vurig woord lieten medeslepen en be-reid waren hem te -volgen. Trouwe discipel van Robin, de stichter van het weez-enhuis van Cempuis, vatte hij het plan op een idealistisch Familistère te doen oprijzen voor de leden van de groote gemeenschap, waartoe hij behoorde, en als thans de roem van onze Volkskinderen tôt over de grenzen bekend is, dan is dat ook te wijten aan de opvoedingsmethode van Robin, waarvan Bogaerts, zijn trouwe op-volgeling, zichg eïnspireerd heeft. Ja, onschatbare diensten heeft de dicr-bare doode bewezen aan zjjne stadgenoo-ten als onderwijzer, en oneindig veel goeds had hij nog kunnen verrichten voor het onderwijs der jeugd en de verheffing van den leeraarsstand, maar onweerstaanbaar voelde hij zich aangetrokken door de opko-mende bewegmg der werkliedenpartij,waaraan hij weldra met hart en ziel zon mede helpen. In dien werkkring zal ik hem niet volgen, bevoegder personen hebben zijn werk op dit gebied beoordeeld ; maar zeker is het, dat zijne onverzwakte pogingen om lotsverbe-tering voor den onderwijzersstand te beko-m«n; zijne onverpoosde werkzaamheid om het jonge geslacht tôt ontwikkelde en ver-standige burgers te vormen, hem de onver-deelde dankbaarheid van collega's en oud-leerlingen verzekeren. Ja, waarde vriend en ond-collega, gij hebt veel geofferd voor het welzijn van ons allen, weinig rust hebt gij gekend in uw leven, maar nu dat gij de eeuwige rust gaat genie-ten! roep ik u weemoedig toe: Dankl... Vaarwel i... EEM BRIEF ÏM Vlïai .r-i- UaK «Xf liai BSVQCHS KM De briefdrager, van het regiment, kwam juist de briefwisseling bestellen aan de strijders, toen dezen een uurtje Verpoozing genoten. Aan Martel was ook een brief besteld. — Wat zou men hem wel hebben te zeg- i gen van thuis 1 vroeg htj zich af, terwijl hij met zijne dikke, nog na-aiv buskruit rie-kende vingeren, den omslag er van open-scheurde.Martel had zich, met lijf en ziel, aan de zaak des Va-derlands, gehecht. Zijne kame-raden stelden een onbegrensd vertrouwen in hem. Altijd had hij een bemoedigend woord op de lippen, waarneer kritieke oogenblik-ken voor de strijders daar waren. Hij was de voorzichtigheid zelf, alhoewel hij er zich altijd doorsloeg, hoe gevaarlijk ook wel een s de hem opgelegde zending was geweest. Die brief, in zijne groote handen, r&eds zoo gewoon aan het hanteeren va.n geweer en bajonet, dat stukje papier, tusschen zijne dikke vingeren, kwam hem bijna kin-derlijk voor. Zijne kameraden, met wie hij menig hel-denfeit had volvoerd, loerden hem nieuws-gierig na. Hij had zijne pijp ontstoken en ten einde zich aan het oog zijner omgeving te ont-rukken, ging hij een hoekje in de zaal op-zoeken, waar hij den brief aan het lezen ging. Stiiaan, onder het lezen der eerste rege-len, klaarde zijn ruw geworden gezicht op. Naarmate hij het papier verder las, trok hij haastiger aan zijne pijp. Zonder het te willen werd, op het einde zijner lezing, zijn blik verduisterd door een traan, die, helder als een parel, op het geschrevene nederkwam. Die brief was het werk van geheel zijn gezin. Hij was geschreven door zijn zoontje, onder de ingeving van de moeder, zijne goede vrouw. — Hoe kan, een brief zoo iemand roe-ren, dacht hij na, terwijl hij zùjn blik, die anders z66 konden flikkeren bij het zien van den vijand, droomerig naar het plafond liet dwalen. Het papier had plots, in het hart van den ruwen krijger na maanden afwezigheid in den familieschoot, het genot van den familieaard herinnerd. Ailes, zoo stond het in den brief, was nog te huis zooals hij het had verlaten. De huisgezinnen der soldaten werden ge-holpen door de plaatselijke ove-rheid ; soep, brood, aardappelen. kleediDg, enz. werden den behoeftigen gezinnen uitgedeeld. Aan « te kort » had men te huis nog niet geleden. De kleinen bleven ter school gaan, en vorderden in geleerdheid als voorheen. Alleenlijk klaagde de brief over den lan-gen duur van vaders afwezigheid, welke zij een spoedig wederzien toewenschten. Met hare kleine handjes, door moeder vastgehouden, had, zijn jongste dochterke, ook eenige woorden geschreven aan het einde van den brief : « Vaderke, maakt dat gij gauw woder bij uw lief Marietje zijt. Duizend kussen. s Zijn jongste, zijn lief Marietje, had de gevoeligheid van zijn vaderhart weder ontstoken.Het krijgsgeschreeuw, Het zich van ver-goten lboed., het gekerm van gewonde soldaten. het gehuil van stervende strijdmak-., iBWk de, ,on4çrstane . ftftt.b^j^en^^eheel^ het oorlogsgewoel, waaraan hij zich reeds had gewend, had wel zijne trekken ver-hard, zijn blik verwilderd, doch het gevoel van vaderliefde, was geheel en onaange-tast gebleven in het diepste van zijn hart. De brief had het warm gebleven vader-lijk gevoel in laa,ie vlammen doen opleven. Hij had zich zelf vergeten ; het papier had hem overmeesterd. Daar zat de ruwe soldaat, de oogen vol tranen, kinderlijk een brief, als een koste-lijk kleinood, in beide handen houdend, het geweer, nevens zich, waarop de blin-kende bajonet stak, puntig gereed tôt het volbrengen van de grootste wapenfeiten... * » » Een hevig klaroengeschal bracht den krijger terug tôt de werkelijkheid. Het was geen gewoon signaal, welke alleenlijk het hernemen van het front aao-kondigt.Over velden, zoo ver men het kon hooren, van regiment tôt regiment, klonk het-zelfde ailes overheerschend, beteekenis vol klaroengeschal. Een algemeene aanval was bevolen. De grootste moed, de allerhoogste op-offering, ging gevergd worden van den soldaat. Een onweerstaanbaren schok, wat dit ook aan menschenlevens zou kosten, ging worden gewaagd, om, door de vijandelijke b'j-nen heen, de reeds zoolang gewenschte haardstede, waar vrouw en kinderen op de krijgers wachtten, te bereiken. Het te bereiken doei was zoo grootsch, zoo roerend, dat de soldaten, allen, met de tranen in de oogen den generaal aanhoor-den, die elk soldaat vergeleek bij den moe-digen krijger, uit de oude legende, die, door vlammen en vuur de schoone Hilda verloste van eene eeuwigdurende verlaten-heid.— Uwe Hilda, had de generaal gezegd, zijn uwe vrouw en kinderen, zijn uwe stad-en landgenooten, die, met de handen om-hoog u smeekend tidden, hen te komen verlossen, al weten zij van u gescheiden te zijn, door een muur van vuur en vlammen, slechts te overschrijden onder een regen van staal en Iood. Martel hield de hand op de borst, voe-lende naar den brief, welke hij dààr had geborgen, denkende aan de woorden van zijn jongste dochterke : «Vaderke, maakt ■i———i wn — ii ii—m»in iiiirmi u i IIHranniOTWMiiMM — • dat gij gauw bij u lief Marietje zijt. > — Had elk soldaat, op dit oogenblik, zoo" een brief op de borst geborgen, het is se-' ker, zegde hij bij zich zelf, dat elke krijger,! in eene stille vervoering, welke weldr» in1 eene overheerschende begeestering zou losbarsten, elken tegenstand zou overwinnenj om bij vrouw en kinderen, om bij moeder; en vader te huis te wezen. Krampachtig nam hij zijn geweer faij beide groote handen, hij kuste het yurig in! eene warme omhelzing. Zijne kameraden, die dit zagen, deden Martel na; allen waren onder den groot-schen indruk van het oogenblik. Bij een laatst klaroenengeschal wierpett de strijders, als een ailes vernietigend1 or-kaan gelijk, hier onstuimig voornitl Bij elken overwonnen tegenstand waren de rijen onder een moordenden kogelregea. gedund. Doch, niet kon de moedige krijgers weer-houden.Het geloof, de overtuiging, in de einde^ lijke overwinning, hadden zich van hen meester gemaakt; niemand zag om naar de achterblijvenden, als er maar genoeg over-bleven, om den aanval overweldig^id en: overwinnend voort te zetten. Slechts dezen die overbleven, werden gB-teld, en onstuimig ging het voort, doop veld en bosch, door dorp en stede, den vijand voor zich uitjagende, tôt wanneer de laatste strijder zijne haardstede had. * # * Martel was onder de wederkeeremÎM*' niet. Vele anderen wa,ren er niet bij, wei-i nig der kamaraden van Martel konden to-t riigkeeren. Angstig stonden de moeder», videra, broeders en znsters, stonden de vrouwen, met hare kinderen op den arm of aan de hand, de wederkeerende legers, die, geest* driftig zingend, de haardstede binnenkw». men, na te blikken. Allen weenden ! Allen weenden bij het temgzien van de braven, welke zoo moedig hadden gastro- ' den voor het bezit hunner haardstede. Duizenden weenden bij het terugzien vaa het geliefde kind, van den braven echtge-noot.De vrouw van Martel socht te vergeefa in de rangen zingiende soldaten naar haar echtgenoot. Hij was er niet bij ! — Laat ons, zegde zij droevig, tegen de kinderen, die haar schreiend naar vader vroegen, want zij had de kleinen beloofd vaderke tegen te gaan, van hier weggaan. Vaderke zal wel terugkomen, hij denkt U veel aan ons, om het met te doen. En weenend trok het bedroefde grœpje weg. * » « Midden een hoop strijders lag Martel; te vergeefs had hij en zijne strijdmakkers ge-poogd, op hun zegetocht een dorp, hard-nekkig door den vijand verdedigd, binnen te komen. Ondanks al de verhevenheid van hun heldenmoed waren zij bezweken. De moedige krijger was, door een kogeii doorboord, bewusteloos nedergevallen. In eene laatste hem overblijvende levena< kracht, had hij den brief van onder zijne kleêren te voorschijn gehaald. Het papier was met zijn bloed bevlekfe! Hij las nog esns de woorden van zijn jongste kind : « Vaderke^ maakt dat gij gauw bij uw lief Marietje zijt. Duizend kuskens. » ! Terwijl hij evenveel kussen met zijn sfcer^i yenden mond, trachtte te drukken op die woorden, alsof hij zijn lief Marietje zelfi zou hebben gekust op dien oogenblik, pre-i velde zijne stervende stem: «Lief Marietje,, het heeft niet mogen zijn. » Ik heb mij niets te verwijten, ailes hebi ik gewaagd, om bij u te mogen wezen. » Bedenk dat mijne laatste levensvonk, hoe zwak hij ook was, mij toch nog de kracht gaf, om in een laatste aandenken aan u, aan uwe lieve moeder, aan uw twee' brave broerkens, gerust te sterven. » Martel viel met het aangezicht op de ruwe koude aarde, voor het- welzijn en tev rugzien van vrouw en kinderen, den laat- ' sten snik gevende. Hannick. i Europeesche Oorlog ^ lo West-VIeanderen ©p Sis 'tNûonlen van Frankrijk Ofliciselc telegrammen : Ulf FpanscSas isrosn PARUS, 17 Maart (Reuter). Officieol be-richt van vanavond: « In Champagne zijn wij vorderingen blij-ven maken in de bosschen tusschen Perthes JL«»Bouain, s «De vijand, het belang der stelling die wtf op den heuvelkam ten noorden van Mesnii hebben veroverd,beseffend, heeft vanochtend hevige tegenaanvallen gedaan. Een regiment landstorm steunde de gardetroepen,die voor-aangingen.» In Argonne hebben wij het gewonnen ter-rein versterkt. PARUS, 19 MAART (Reuter). Officieris Het geschut van het Belgische legnr, heeft een vijandelijk transport beschoten op het front van Dixmuiden tôt Fessen. Van de Leie tôt de Oise zijn artilleriegs-t vechten geleverd; de vijand heeft vooral de heuvels van Notre Dame de Lorette eo d« dorpen Carnoy en Maricourt gebomb»r-j i deerd. 0»,, Ib d^onjfigyiaR .van Pe^tiies^heWiop. sil 31e iaar — N. 80 Prijs per nummer : voor Beigië S centiemen, voor den ireemde 5 centiemen ' Telefoon s Radactie 247 - AdmÊnisfpaiie 2845 Ma^dap 22 15*15

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.