onder leidinq van FRANS VAN CAUWELAERT en JULIUS HOSTE J*. PRIJS PER NUMMER: NEDERLAND 10 cent. ENGELAND 2 pence. FRANKRIJK en BELGIË 0.20 fr. VERSCHIJNT ELKEN VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS PER KWARTAAL: NEDERLAND f Y.— ENGELAND 2 sh. FRANKRIJK en BELGIË 2 50 fr ALLE STUKKEN BETREFFENDE REDACTIE EN ADMINISTRAT^ TE ZENDEN: 81, GEVERS DEYNOOTWEG, SCHEVENINGEN. Het Antwoord der Entente op het Duitsche Vredesaanbod. Ilet antwoord' der Entente op het aan-bod! tôt vredesbespr ekifîgten, dioor dte Centrale mogendilieden gedlaan, weral op 30 December vèrzonden. Het is gezamenlijk ondierteekend door de landen,' welke tegen-over dte middtenrijken in die wapens staan, met inbegrip van België, Servie, .Monténégro, Portgal en Roemeaië. Alleen wôrat van .Belgische zijde, a'àn het slot, een af-zonderlijke bijverklaring gegevon. op welke wij nog even terugkonien. Het antwoord d'er gieallieerdteii is een waardig stuk. Over tte juiste draagwijdte van sommige uitdrukkingen, kan men in twijfel verkeeren, zelfs zou men met )dit stuk alleen m lianden onmogelijk kuRnen zeggen in hoeverre dte Entente-landen tôt vrede geneigdi of van Vrede afkeerig zijn. Het stuk is slechts eem ' tegen z et op een andere nota, welke zich noch door d'uide-lijkheid noch door blijken van opreehtheid kenmerkte, en omzichtigheid1 was geboden. De eincindruk welke het biji mij heeft ge-laten, is d'eze van rustige beslistheid om geen rechtmatige eischen prijs te geven, zonder onverzoenlijkheidl. In het eerste giedeelte van zijn ant-wooird rukt de steller ■— het stuk is op-gesteld onder leiding. van Briandl — met kracht- en met reden dte bed'rieglijke voor-stellingen van het Duitsche vredesaanbod uiteen, alsof Duitsehland, tegen zijnen wil, in dezen oorlog: was getrokken en alsof het nu d'en vrede mocht aanbieàten in het bewustzijn die ■aiteinclelijke overw'inning te hebben behaald. Men heeft algemeen in de onzijdige landen deze ongelukkige voor-stelling als een nieuw bewijs beschouwd van de onhandigheid' citer Duitsche diplomatie, welke de kunst dter kiesche aanvoeling nog niet* lieeft geleerdl Na de klare, zakelijke en zelfzekere afwijzing, waarmede dte' Entente deze plompe manoeuvre tôt misleiding heeft beantwoord, kun-nen wij dit ijdtel voorspel als afgedaan be-schouwen. want de geallieerdten verklaren dat het volharden bij dJeze tweevoudige beweringi over de verantwoordielqkheid voor den oorlog en dte overwinning d'er centra," len ^vold'oende is om elke poging tôt on-derhandteling tôt onvruchtbaarhçid te d'oe-men."De nota herinncyt diaa'rna op beknopte wijize, hoe Duitsehland1 vôôr den oorlog op de Haagsche conferentie aile voorstel-len tôt ontwapening dteed' verwerpen, hoe O o s t en r i j k - II o n g a r i j e door een weergaloos ultimatum 'den oorlog met Servie heeft ge-zocht, hoe elk voorstel tôt vreed'zapie be-middteling in het Oostenrijksch-Servisch ge-sc-hil op den onwil der centrale rijken is afgestuit, en hoe Duitsehland ten slotte, onder bespotting van wet en woord, België is binnengerukt. Bovendien kan d'e Entente niet aamvaard'en d'at tôt vredesonderhandelingen zou worden overgegaan op d'en grondslag van de nu bestaandte oorlogekaart van Europa, want / .,<eze geeft niets andters dan een uiterlij-ken en tijdelijken schijn van dfen toestand weer en niet de wezenlijke kracht der te-genstant-jeirs. Een vrede, die cieze gegevens tôt uitgangspunt hadde, zou uitsluitend in het voordeel ni dte aanvallers zijn, die, ofsehoon ze hadJen gemeend' in twee maanclien hun ttoel te bereikea, na twee jaar gewaar worden, dlat zij het nimmer zulleri bereiken." Ook zegt de Entente dlat zij het voorstel, zooals het ged'aan is, ,,een voorstel tôt het openen van ondierhandelingen zond'er voor-waartJen", mindter als een vredtes&a.nbod i.an als. een manoeuvre moet beschouwen. Een manoeuvre, welke terzelfdterti^o' vooi-bedoeling zou hebberi de openbare mee-ning in dJe landea van die géalliëerden te vertroebelen, aan de bevolking van Duitsch-land en de met hem verbondten mogendlhe-den een ruggesteun te geven, dte onzijdige landen door schrikaanjaging tôt begunsti-ging van het Duitsche vredesplan te be-wegen. en ten slotte een schijinverrecht-vaardiging te scheppen voor de nieuwe misdadten en inbreuken op het volkenrecht welke de Duitsche regeering in haar schildl. voert. De verbondlen regeeringen verklaren daarom eensgezind, dat zij weigeren voort te gaan op het onoprechte voorstel, dat hun werd overgelegd. ,,Zij verklaren bij herhaling, dat geen. vrea'e mogelijk is, zoo-lang niet het herstel van de ges<dionden reehten en vrijheden en het beginsel der nationaliteiten en van het vrije bestaan der kleine volkeren verzekqrdi zijn en zoolang het niet zeker is, dat er een regeling tut stand zal komen, waardoor de oorzaken, die reeds zoolang de volkeren hebben be-dreigidl, voorgoed worden weggienomen en dat de eenige d'oeltreffende waarborgen worden gegeven voor dte veiligheid van de wereld." En"' —■ zoo was reedls booger in de nota gezegd — ,,wat dte toekomst betreît, eîschen dte vernieling, dteor dte Duitsche oorlogs-\rerklaring tewee^ebracht en dte ontelbare aanslagen, door DuitechilandJ en zijn bond-genooten tegen de oorlogvoerenden en dte neutralen begaan, sancties, herstel en waarborgen."* * * f Duitsehland en zijn bonagenooten moe-ten het aan zichzelf wijiten, indien-hun vredesaanbod d'oor de Entente Worct verdacht eenvoudig een list te zijn. Lloyd George noemde het een strop waar de gealliëerden hun hoofd niet zoud'en instëken. Men kan hun dit wantrouwen niet euvel apnemen. Dat Duitsehland inâterdlaad zeer naar vrede verlangt lijkt niet twij|felachtig, en dat dte behoefte naar rust bij zijn bond'genoo-ten in de Oostenrijk-Hongaarsche monarchie zeer nijpendl wordt, is zeker. Laten ze dan echter dten valschen overmoed af-legli^en, met open vizier voor hun oogi- merken uitkomen en het bewijs leveren dat hunne verlangens voor d'e toekomst wezen-lljk met dte virijheid der andteren, met de noodzakelijke eischen tôt rechtsherstel en met de algemeene veiligheid vereenigbaar zijn. En het antwoord der Entente laat er hnn de gelegenheid' volkomen toe open. De Entente wil zich niet over het ije la<en halen, maar tôt een eerlijke uiteenzettin'^ van wederzijdsche d'oeleinden en een be-spi-eking over vaste voorstellen is zij ongetwijfeld bereidl Met bijizonderen na-druk wordt dte aandlacht gevestigd' op het ontbrekein van bepaalde vooa^waarden. en er op gewezen, d'at een voorstel in die om-stanaigheden gedaan ,,zich minder ver-toont als een vredesaanbod dan als een oorlogBinanoeuvre." En de weigeringi zelf om op het gedane aanbod in te gaan wordt gesteund op onmogelijkheid om staat te maken (faire .état de) op een voorstel, dat zich zoo weinig o^recht voordoet,. Laat Duitsehland d'us het bewijs leveren van zijn welgemeendlheidi en dte geallieerde regeeringen dlesnood's onreehtstreeks bepaalde voorstellen over een vredtesmogelijkheid voorleggen. In dit opzicht is dte manier, op welke dte Duitsche regeering dte nota van Wilson heeft beantwoordl een nieuwe blunder ge-weest. Indien zij echter bedoeldl heeft de wereld, te overtuigen, dat haar vredtesàâh-bocT inderdlaadl slechts een manoeuvre is gfweest, kon zij het niet beter aanvatten. Zij doet alsof zij het verzoek van Wilson, dat er op giericbt was om nu een-maal, buiten het perk der dubbelzinnige phraséologie te geraken, niet heeft ver-,staan. Zij zet zich eveneens luchthartig we|* over de wenschen cJoor c^ten président gekoesterd betreffende dte verd'ere afwikke-ling van dezen oorlog en de richting der vredtesbesprekingen, welke als grondslag voor 'n blijvend vreô'tesvierbond der volkeren moeten kunuen dienen; maar tracht den ind'ruk te verwekken alsof het optreden der Vereenigdje Staten als een soort verleng-stuk van. haar edgen politiek zou te beschouwen vallen. Het spretekt van zelf dat deze wijze van handelen niet aangenaam kan geweest zijn btj dte Amerikaansche regeering; bij de neutralen in het algemeen zal zij het wantrouwen tegenover de Duitsche staatkunde, ook bij haar vredesactie, opnievuw hebben bevestigd. * * * Wanneer e hter d'e Entente de nota van Wilson met dte gewenschte tegemoetkoming weet te behandelen, staat de kans om dte opinie dter onzijdige volkeren volkomen op hare hand te krijgen, voor haar open. Indien wiji mogen voortgaan op een mede-deeling van dte Times zou ook dit antwoord spoedig worden afgezonden en lieel wat uitvoeriger zijn dan het antwoordl aan de centralen. Wij hopen het. Wij hopen vooral, dlat het de vraag omtrent hare d'oel-einden niet in het donker al laten. Het is niet alleen in het belang! der vredtesmo-gielij, liedten, het is een belang en een recht der strijdende volkeren om te weten waar-- voor het gaat. Na twee en een hèlf jaar hebben dJe regeeringen tijn gehad hun mid-delen te overzien, hun volkeren te raad-plegen, de offers van den oorlog te meten en de belangén dter toekomst af te Avégen. Dat zij .«preken! En het kan alleen tot^ge-tuigenis stpekken voor de rechtmatigheid van de eischen dter Entente, het kan alleen de Duitsche diibbelzi vnigheidl en trouwe-loqs'heid tôt beschaming: dienen, haar volkeren tôt volharding! aansporen, indien zij in dit opzicht het voorbeeldl der open- hartigiheid wil geven. * * * Ilet heeft ons verheugdJ dM. aan het slot van het antwoord dter Entente op "t Duitsche vredesaanbod, een bijzondere verkla-ring voorkomt van de Belgische regeering over het doel, dlat België bij voortdinring nastreeft," terwijl het aan dte zijde van zijn boiulgenoo'ten strijdt voor dte zaak van recht en billijkheid!. Onze regeering laat nog even met schet't te uitkomen hoe schandteliik ons land werd overvallen en mishandeld met klimunende wreedhardigheidl. België had nochtans ten allen tijde stipt ziine ver-plichtingen als neutrale staat nagei'comen, en ook nu hebben zijn koning en regeering slechts (k'n doeL ,.liet herstel van cJen vrede en het recht. maar zij willen een vredle, die hun land wettig herstel en s waarbor]? en veiligheidi in dte toekomst verzekeirt-" Indien wij onze tevredenheid uitd'rukken over de afzondterlijke plaats, welke aan de Belgische zaak en het Belgische belang in de nota der Entente wordt; ingteruimd. is zulk»s niet alleen, oni;ilat 't gteval van België steedis het meest slaanoie bewijs is om Duitsehland van zijn schuld en zijn onbe-Irouwbaarheidl te overtuigen. Het is. even-zeer uit oorzaak dlat wij daarin nogl immer liet teeken mogen erkennçn dat België, al-hoewel met onwankelbaarheid stand raou-dtend aan dte zijde van dte garanten, welke-hun woord niet hebben gebroken, toch een in rechtsopzicht bijzondtere en bevoorrechte positie tegenover hen inneemt. Zelfs ware het ons liever geweest indien de Belgische regeering dit ondterscheid vormelijk nog be- 1 ter hau laten uitsehijnen, en zijn antwoord op de Duitsehe nota, zij het d'an ook in aansluiting bij deze dter Entente, afzonderlijk had ingedieimdl. Dit zijn immers geen dingen van bijkomstigen aarcJ. Zij zitten vast aan een grondbeginsel, dat wij niet mogen prijsgeven: zij bean'woor-den logisi-h aan staatkundigte opvattingén, M'elke het wezen van ons volksbestaan zelf raken. Wij hebben daar vroeger te uit-drukkelijk over gesehreven oan over deze ged'achten nog uit te weidten. Maar onze -regeeringi weze behoedzaam, om niets te laten vertroebelen in hetgeen onze verhou-dingen tôt andere volkeren moet bepalen. FRANS VAN CAUWELAERT. No. 72. VRIJDAG 5 JANUARI 1917. TWEEDE JAARGANG.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.