Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit

703 0
close

Warum möchten Sie diesen Inhalt melden?

Bemerkungen

senden
s.n. 1918, 17 Februar. Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit. Konsultiert 28 März 2024, https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/de/pid/183416vf0g/
Text zeigen

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

ZONDAGSBLAD Biiblad van « YOORUIT „ ZONDAG 17 FEBRUÂRI 19i8 Derde Jaargang — Nr 43 Prijs : 5 centiemen Phliemons Dans om de Bruid (Slot) De genoodigden kwamen nu dapper.op en de gastvrou-wen werden langs aile kanten xn beslag genomen, zoo dat Philemon hoopte nu een tijdje weer aan zich zelf overge-laten te zijn om zijn zinnen wat te hervatten. Maar al de heeren en dames, die nu binnentraden, werden ook hem voorgesteld. Er waren er bij, die hij kende, andere, die hij maar kende van zien, weer andere, die hij in 't geheel niet kende, en 't werd hem weer een heele drukte en verwarring van namen en beleefdheidspraatjes, die hem groote inspan-ning vergden. De notaris zelf verscheen eindelijk ook. Het hemds-knoopje was terug gevonden. — Excusez-moi, ma chère dame, mon cher monsieur, een dringende zaak heeft mij tôt nog toe bezig gehouden... Zoo ging hij zich bij al zijn genoodigden verontschuldi-gen en zijn vrouw, die hem dat een paar keeren hoorde zeggen, voegde er dan met een gewichtig, bedrukt hoofd-schudden bij : — Ja, mijn man is nooit een uurtje volkomen vrij... Toen de notaris Philemon begroette, nam hij hem bij den arm en f luisterde hem toe : — Straks praten wij wat alleen over die damcombinatie, niet? Ik zoek u dadelijk op... Doch de notaris had zonder den waard gerekend. Dr genoodigden, zôowel de heeren als de dames, kwamen zich op beurt van hem meester maken en wisten hem allen uit-voerige mededeelingen te doen en emdelooze geschiodenis-sen te vertellen, vvaaraan hij zeer diplomatisch een eindc moest stellen. Doch pas was hij den eenen bezoeker kwijt of de andere klampte hem vast. Dat scheen de wellevendheid te eischen... De heer des huizes was werkelijk de gevangene van zijn genoodigden. Men was al aan den zesden dans en nog had de notaris met Philemon niets anders kunnen wisselen dan eenige blikken, çlie zijn aanstaande komst beloofden. Toen de eerste dansaccoorden aangeheven werden dacht Philemon er aan, dat zoo hij met Germainetje clansen wilde, hij'haar toch moest uitnoodigen. Hij onderzocht zijn dans-boekje om te zien voor welk nummer hij haar vragen zou. Hij zou haar om de gunst van een polka verzoeken, v.-iii dien dans was hij het zekerst, tare, deux, trois, en dan draaien... hij kon niet missen. Maar tôt zijn spijt zag hij maar twee polka's op het heelc lijstje, — nu dan maar een mazurka er bij gewaagd ; voor de walsen aarzelde hij... En weer bestudeerde hij zijn balcarnetje ernstig en ingespannen als ware het een âmbtelijk verslag geweest. Maar wat waren dat al voor vreemde namen, die daar in overgroot aantal op prijkten? Barn-dance, troika, berline, en meer andere nog, daar had de koster, die bij het repertorium van voor veertig jaar stil gebleven was, hem nooit een woordje over gerept. — Dat zijn zeker heel nieuwe dansen? waagde hij te vra-^en aan den dikken postmeester, die naast hem stond. - Les danses à l'ordre du jour, mon cher. Que \oulez vous? En de dikke postmeester deed een uitval in regel tegen al die nieuwigheden. Voor hem was er maar één dans, dt-parel van aile dansen, de wals, le pas de charge de V amour... Die laatste uitdrukking had een heroïschen en verrukke-lijken klank in Philemons ooren en hij besloot er toe ook maar een wals op te nemen in het dansprogramma, dat hij met Germaine zou uitvoeren. Er waren al een paar dansen voorbij toen Philemon bij Germaine geraakte. Zij wandelde aan den arm van een schitterend luitenantje rond. Philemon draaide eerst een tijdje als een poedel om haar heen en sprak haar dan oot-moedig aan, met zoo stille stem, dat zij hem eerst glim-lachend vragen moest : — Plait-il, monsieur? Dan werden de onderhandelingen aangcknoopt tôt groot vermaak van het luitenantje, dat als een echt veroveraar den onthutsten Philemon glimlachend, meedoogend aanstaarde. Germaine's carnet was bijna vol. Een paar figurendansen dorst Philemon niet aangaan. Gelukkiglijk bleef er nog in het tweede deel een polka open, die hem toegezegd werd. Philemon was ternoergeslagen. Hij, die gehoopt had toch een groot deel van den _avond aan Germaine's zijde te mogen doorbrengen, zag zich nu ten hoogste eenige mi-nuutjes.vergunnen. En van al zijn danskunsi zou slechts die ééne polka te recht komen. De wals, die, sedert hij haar romantischen naam kende, een wonderlijkc bekonng op hem uitoefende, —• dieshartveroverende wals zou door an-deren met Germaine gedanst worden. Neerslachtig cloolde hij in de salons rond, steeds Germaine gadeslaande, die met tal van jonge heeren uiterst lieft'EÎllig was, maar toch voor het luitenantje een zwak scheen te hebben. Menigmaal zag hij beiden met haar marna in allergezelligst gesprek. De dikke postmeester had Philemon meegetroond naar het buffet, waar hij den gedrukten jongen de twee beste wijn'soorten aanbeval. — Neem daar een glas van ! Ik verzeker u dat er de notaris geen beter heeft. Philemon liet zich gcdwee gezeggen. Een groepje jonge heeren kwam op dat oogenblik" de buffetkamer binnen en schaarde zich lachend bij Philemon en zijn dikken gezel. — Elle n'est pas mal, celle-là! riep er een uit. foe, Paul, vertel ze eens aan den postmeester. En heel bereidwillig herhaatde Paul de mop, die hem zulken bijval had bezorgd. — - Van der Schrick... ge kent hem wel, niet? Van der Schrick van op de Veemarkt... Weinu, hij was laatst « op café » en dronk een grog... .Men vroeg hem of hij den grootsten, beroemdsten verliefde van de wereld kende... Hij zit in uw glas, man, zcide men hem, nadat hij allerlei gissingen gemaakt had. Daar : « Rhum et Eau!... » Ieder-een lachte ep Van der Schrick, alhoewel hij niets gesnapt had, maaktc zich ook dol vroolijk om te doen lijk de ande-ren... Toen hij thuis kwam wilde-hij zijn vrouw in het pie-zier laten deelen... Hij liet nog een war,pi drankje klaar

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
Dieses Dokument ist eine Ausgabe mit dem Titel Zondagsblad: letterkundig bijblad van Vooruit gehört zu der Kategorie Culturele bladen, veröffentlicht in Gent von 1915 bis 1928.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Zufügen an Sammlung

Ort

Zeiträume