A. V. V. G V. Voor God en Vlaanderen ! Tôt ter dood ! FEBRUARI 1014. EERSTE 10- DUIZENDTAL ALS 'TPAST... Opgesteld door zeven Filozofen Uitgever : Heer Jozef Van de Ven, Zwartzustersstraat, 12, Leuven Prijs per nummer : «1 O centiemen Eene bestelîing van meer dan 20 nummers /ordt vrachtvrij opgestuurd Dit het Harle ! Ons doel is eenvoudig : wij willen gelezen wor-den. Ja, wij willen gelezen worden door staats-lieden die verplicht zijn te lelten op de teekenen des tijds, door nielsdoeners die wel eens iets inogen weten over eene beweging waarvan men zooveel kwaads zegt, door handelaren, door priesters, door kameniers, door ministers in bezigheid, door de lakeien van die excellenties, door de leden vooral van de votksvertegenwoordiging die moeten weten wat er omgaat in het land dat ze besturen, in hun eigen vlaamsche land. Ja wij zullen gelezen worden ! Men spreke dan van jeugdige overmoed, onbe-zonnenheid en onervarenheid. Maar even als iemand die roept : « Houdt den Hgooràeîîa^r ' » zich weinig bakreunf oro wjn rang onder de menschen, en den vorm zijner geïmpro-viseerde toespraak tôt het publiek, is het ons 00k geheel om het even hoe men de wijze zal beoor-deelen waarop wij ons : « Houdt den moordenaar ! » hebben uitgeschreeuwd. Wij zijn nog jong,... idealisten, zonder ken- nis van menschen en zaken.i.. goed ! goed ! maar 't Vlaamsche volk wordt miskend. Wij de jeugd, wij willen de hoogst mogelijke ontwikkeling aller faculteiten van ons volk, het brengen in de wereldbeschaving op de plaats die het bekleeden moet, naar de plannen der H. Voorzienigheid. Wij willen het bevrijden van aile onzedelijk-heid en ongeloof, van aile ontaarding en verbaste-ring, en liet schenken de noodige kultuurzelfstan-digheid en zelfbeheer. VVant wederlegging van de hoofdtrekken onzer beweging is onmogelijk. Vooruit stappen wij, hoe diep een misprijzen en hoe luid eene aikeuring 00k klinke, naar 't eenig zeker doel der hoogste vrede in het volste recht. Gij nu, die wij storen in uwe drukten en in uw rust, ministers en volksvertegenwoordigers, rekent niet te zeer op de onbedrevenheid onzer jeugd. Zij zou zich kunnen oefenen. en met eenige inspan-ning misschien geraken tôt eene bekwaamheid die ten laatste en eindelijk de waarheid zou doen gelooven door het volk. En als men ons bij voortduring niet geloofde.... Dan zouden wij ons schrift vertalen in de wei-nîge talen die wij kennen en in de vele talen die wij kunnen bijleeren, om te verkondigen aan \ Europa, het onrecht dat gepleegd wordt in België. Redding en hulp eischen op wettigen weg waar • het kan, op wettigen weg van geweld waar het moet. En dit zou zeer nadeelig zijn voor België t en zijn bestaan. En toch de tijd van zachtmoedig droomen, de tijd van toegeving is in Vlaanderen voor goed voorbij. Wij zullen toenemen in krachten en scherpte van wapenen, naarmate het noodig zal zijn. God geve dat het niet noodig zal wezen. Neen, het zal niet noodig wezen ! Tôt U richten wij ons, Volksvertegenwoordigers van het Vlaamsche land, Hoogere standen van ons Vlaamsche volk, wien God zoo'n schoone zending yoprbehield ten bate van onzen stam, B 52^0 Aan U vragen wij of het uw wil is dat het ) Vlaamsche volk langer miskend worde, in zij ne t taal, in zijn recht en in zijn trachlen naar autonome kultuur ? Uit : Multatuli's « Max Havelaar » volgens de omstandigheden gewijzigd. □ □□□□□□□□□□; Wat doen we voor U. Wat doen we voor U, arm Dietsch, arm Dietsch? j Veel vragen, veel klagen, en verder niets. Met lappen en lompen van wet op wet Wordt een schittergewaad u aaneengezet, Het pak van harlekijn ! 0 spijt, o spot ! Js Zit liever naakt dan in 't kleed van den zot. Zit liever ten gronde in uw grootsche grief Dan te gaan door uw land met een bedelbrief. Een dag nog. En 't volk, met mantel en kroon, Baant stormenderhand U den weg tôt den troon. Er uit, de bijzit, de vreemde, het Fransch ! De kinderkamer, de poppendans 1 Een kranige daad, een krachtige schop.... Waar zijn ze nu, bijzit, kamer en pop ? In uw eigen huis zijt ge minder dan iets, Maar morgen zijt ge ailes, 0 moeder, Dietsch 1 Uit Toortsen, bl. 48, van René De Clercq. □ □□□□□□□□□□ Nationaal bewustzijn. Nog eens werd het naar 't arena gestuurd 't Vlaamsche volk om 't fatidiek woord Morituri te salulant, Caesar, uit te spreken.— Want nu staat het vast ! — 't Vlaamsche volk zal men pijnigen tôt het zijne autonomie aflegge en een tweetalige kultuur aanneme. — Men zal het nopen tôt het zich slachtofï'ere voor een godheid — een godheid die men aanneemt zonder redeneeren of overdenken — Belgies eenheid. Dat mag niet : dat zal niet... We hebben er genoeg van... van het vragen en bidden en smeeken en 00k al eens platonisch eischen. Hoe ver immers kwamen wij met zulke politiek ? Er blijft ons nog een middel over : en ! dat is : ons recht te nemen, ons recht als Vlaamsche | volk, als natie. Want dit hebben we tôt nu toe wat s te veel over het hoofd gezien. We hebben de ; Vlaamsche beweging niet gevat in haar innigste j wezen, in harc essentie. We hebben de Vlaamsche I beweging niet genoeg aanzien als eene nationale 1 beweging. Wat zijn we toch achteruit gegaan door het • eindelooze redetwisten — bezonderlijk onder de 3 stndentfn — over de betrekkingen tusfchrn sociale en vlaamsche beweging. — En hoe hebben onze sociale voormannendaar een schuilplaats gcvonden. 't Was hun zoo gemakkelijk te wijzen op hunne sociale werking in Vlaanderen, om zich te bestem-pelen met den naam van Vlaamschgezinden. Veron-derstel maar eens dat ik feminist zou zijn en niels dan feminist, zou men dan 00k mogen zeggen dat ik Viaamschgezind ben omdat ik de vrouwenbewe-ging in Vlaanderen voorsta... ? Deze questie is niet uit te maken door « abstracte logica ». Laat ons eens rond zien in andere landen wat men doet op sociaal gebied. Laat ons eens na-gaan de strekking der nationalisten — en dan onvervaard 'n slotsom trekken voor ons Vlaanderen. We bestatigen dat overal zelfs daar waar abso-luut geen spraak is van nationalistische beweging er to h op sociaal gebied oneindig veel gewerkt wordt. Neem Holland. — Daar zijn Katholieken, Socia-listen, enz. op maatschappelijk gebied georgani-seerd. — Waar vindt ge daar 'n nationale beweging? Ze zou 00k weinig zin hebben vermits ; Holland als zoodanig eene natie uitmaakt. — Of neem Frankrijk. Kijkt ge daar de regionalistische bewegingen over het hoofd dan vindt ge er om zoo te zeggen geene nationale beweging. — Maar ziet langs 'n andere kant naar Polen, naar lerland, naar Tchekenland, naar Finland, naar Croatie, naar Catalonie, bestudeer de bewegingen welke daar bestaan en tracht dan de ge-meenzame trek van aile die natioDale bewegingen te vatten wat zal de uitkomst er van zijn ? Aile deze Nationaliteiten stre^en naar autonomie — geeste-lijke, moreele autonomie en zelfs autonomie op bestourlijk gebied. In Vlaanderen zou de Vlaamsche beweging in sociale beweging opgaan ? ! Men heeft bijna nooit durven spreken van gees-telijke autonomie, laat slaan van politieke zelfstan-digheid.België blijft 'n postulatum. Vlaanderen aan Wallonie gcboaden als de burgers dtr stad Dinant, die men rug tegen rug gebonden van op de brug in de Maas wierp. — Neen Vlaanderen gaat niet zijn eigen weg op en daarin ligt het kwaad. In de plaats van 'n sociale beweging moet de Vlaamsche beweging worden en zijn, een streven van ons volk naar geestelijke en zelfs in groote mate politieke autonomie ; tegen vreemde invloeden die het schaden kunnen in zijn bestaan. Sociale beweging blijft de beweging van een groep nu nschen tegen een andere groep. Dat men die gedachte noeme hoe men wille. De Vlaamsche beweging zal natio iaal zijn of ze zal niet zijn. — Eigen cultuur, eigen be>tuur ! 't Een gaat niet, kan niet gaan zonder het andere, en dat hebben die laatste gebeiirteuissen bewezen. -Eene eigcne kultuur krijgen we eerst dan wanneer we hebben zullen, een zelfstandig bestuur gespro-ten uit hft stam-bewuste volk. 1s het niet bespolte-lijk dat Waalsche vo!ks\ertegenwoordigers, die niets met Vlaanderen hebben uit te staan, de wet zouden komen stellen bij ons over essenlieel Vlaamsche toestanden. Ik weet wel dat ik hier een fel besprokene zaak — als uitgemaakt veronderstel in den negaiieven zin — de vraag of België als natie bestaat. België is geen natie I Ik had eenigen tijd lang gemeend — niet dat de genealogie van België van 200 jaar voor Christus dagteekent wat loch al te bespottelijk klinkt — maar dat îijdens de Fra'nsche en Hollandsche overheersching, België 'n nalie heeft gevormd. We zien nu imraers zulkdanig ver-schijnsel ia Elzas- Lotharingen, twee landen die uit gemeenen haat tegen de Duitsche overheersching en politiek, hand in hand gaan om hunne autonomie te verkrijgen. En toch zijn er in Elzas geen 5 °/0 menschen die Fransch spreken. Ik meende dat we in België 'n tij llang 'n gemeen-schappelijke politiek hebben gehad uit haat ttgen-over den overheerscher. — Maar nieuwe docu-menten zijn ons in handen gevallen die bewijzen dat zuîks onder de hollandsche regeeiing g -enzins het geval is gi weest. — Er zou dus nog overblijven het tijdstip van de fransche overheersching. — Dat de Vlaming' n in dien tijd streefden naar autonomie bewijst den boerenkrijg. Maar of de Walen dan medegingen weet ik niet. Troir .ens wie met historscho documenter; Be,'-gies eenheid bewijzen wil loopt voorzeker -n ver-kcerde weg op. — Eene natie bewijst men niet, men voelt ze. Welnu als ik in 't diepste van mijn gemoed tracht te dalen en als ik rond mij zie en de gemoederen naspeur van mijne omgeviug en bezonderlijk van de jongeren dan voel ik tôt h wel genoeg dat Be'gië niet mijne natie is. — We hebben geene liefde voor België omdat we behooren tôt eene nationaliteit wiens recht door den Belgischen staat wordt gekrenkt. Het antwoord van Colette Baudoche in het boek van Barres is 00k het onze. « Je ne sais pas ce qu'ont pensé il y a 1000 ans » les gens de Metz, mais je sais très bien que je » ne peux pas être une allemande. » En verder : « Nous fte consultons que notre cœur. Et vous, » Monsieur, quand vous avez choisi votre fiancée, » avez-vous consulté vos livres d'histoire ? » Waar dan nog de belgische geest te vinden ? Ja bij die menschen die een voet thuis hebben in de beide nationaliteiten omdat ze voorouders vinden bij Walen en Vlamingen of omdat ze Vlaamseh zijnde van lichaamsbouw en erfelijkheid, Fransch zijn door beschaving. « Ce sont des déracinés, des exilés » zouden Barres en Paul Acker zeggen. En wanneer het erop aankomt 'n natie in zijn recht te verdedigen moet men daarmee geen rekenschap houden. Ook de kamerleden zijn Belgisch gezind, buiten loffelijke uitzonderingen. Ze zouden ons anders niet voortdurend verkoopen aan wat ze België noemen. Ze heeten, ja, volksvertegenwoordigers* k durf echter staande houden dat ze niet de uiting zijn van den wil en de verzuchlingen van ons volk. Zoo een schoone taak is aan onze volksvertegenwoordigers beschoren. Zij moesten voelen den onbevvus-len gang van ons volk, zij moesten inzien de toekomst van ons volk. — Maar neen ! Ze zitten voortdurend nog hunnen tijd te verbeurzelen bij een lijk, want België als gecentraliseerJe staat is een lijk geworden sedert aile liefde tôt België uit de harten der Vlamingen is verdwenen. — En is dit niet terecht als stelselmatig het recht der Vlamingen genegeerd en geslachtofferd. De Vlaamsche natie is nu wederom haar eigen bewust. De vlaamsche geest bestaat nog. Hij heeft zich geopenbaard krachtig en geweldig deze laatste dagen. Die geest drong zich onweerstaanbaar terug op. 't Is de band die ons aan 't verleden snoert en dien we niet van ons kunnen schudden, Ze gelioor»

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.