le Jaargan^. POWDKRDAO S MAABT 1010. CVo. 145. BELGISCH DAGBLAD ABONNEIENTEN. JPer 8 maanden voor Holland f 2.50 franco per post. Loaeo nnmmprs: Voov Holland 5 cent foor Buitenland 7'/s cent. Den Haag. Prinsegracht 39, Telef. Red. Adm. 7433. Bestuurders> Dr. TERWAGNE — CH. HERBIET. Hoofdredacteur : L. DU CASTILLON. ADVERTENTIENj Van 1—5 regels f 1.60: eli» regel meer f 0.30; Réclamés 1—5 regels f 2.60; elke regel ineer f 0.50. London : Dixon House Lloyds Avenue E. C. DE ENTENTE EN DE WERELDVREDE. Op 2 October 1914 verklaarde het En-gelsch kabinetshoofd, de heer Asquith: „Wij gelooven in Engeland nog, als verachterde menschen, aan de heiligheid der verbintenissen; wij gelooven nog d'at de zwakkon over rechten beschikken ter-wijl de sterke plichten na te komen heb-ben; dat de kleine natiën een zoo ge-"wettigd recht op leven en onafhankelijk-heia bezitten evenals -de groote, en dat de vrijheid op zichzelf wel de waarde in zich besluit, nu zooals voorheen, dat er voor gevochten wordt ! En het zal niet duren bij het eindo van dezen oor-log een Europa te zien, waar dteze zoo groote, zoo eenvoudige en zoo hoogge-roemdo waarheden zullen erkend en be-gehermd worden voor immer, tegen een nieuwe vlaag van menschenslachting. Als antwoord van verklaringen van -von Bethmann Hollweg zegde de Engel-sche minister van Buitenlandsche Zaken, de heer Grey: ,,De vrijheid der zeeën kan na den oorlog een ze-er ernstig on-derwerp uitmaken tôt bespreking, aflij-ning en overeenstemming tusschen de natiën; maar deze kwestie moet niet al-leen op zichzelf behandeld worden, voor-al wanneer er noch vrijheid? noch ze-kerheid bestaat tegenover een gebeurlij-ken oorlog en de oorlogspraktijken van Duitsche zijde. Indien er maatregelen moeten genomen woroen teg"en den oorlog, dan dienen die maatregelen gelijk, verrestrekkend en af-doende te wezen en bindend zoo voor Duitschland als de andere natiën, de onze inbegrepen.*' ' Het Fransche Kabinetshoofd, de heer Briand, drukt zich in zitting van 2 No-vember 1915 volgenderwijze uit: ,,Welke zal deze vredo zijn ? Zal het een welkdanige vrede zijn, welke voldoe-ning zal schenken aan een ikzuchtig FrMikrijk vo.daan over de verwezeailijking van onze persoonlijke verlangens ? Oh 1 neen, mifnht-eren, ik kan niet aannemen dat mijn land, welke zulke prachtige po-sitie h-^eft ingenomen in de tegenwoor-dige omstandigheden, zieh zou verlagen tôt zulke kleinzieiige, lage opvatting van zijn roi. Frankrijk, in deze oorlog — 't is voorwaar zijn eer en het zal zijner glorie strekken — is de kampii van de wereld. Wanneer het de sabel terug in schede zal steken zullen al de waart gen voor een duurzamen, bestenaig vrede vervuld zijn : door dezen wer< vrede dank aan Frankrijk en zijne bo genooten zullen aile nevenbedoelin; van tyrannieke overheorsching opgerui worden in het voordeel van het idee vooruitgang in de beschaving door vrijheid der volkeren, genietende v hunne volledige onafhankelijkheid." In Eusland werd in de Douma ter ting van 11 Februari 1915 door den h Rodzianko, voorzitter, plechtig geprol meerd : ,,Deze oorlog is de wereldkrijg i twee tegenstellende grondbegin&ele eenerzijds de vrede der natiën en recht ; anderzijds het alverslindende ruwe militarisme." Op 30 November 1.1. schreef het binetshoofd van Japan, graaf Okuri aan de Voorzitter van het Vredfesc gres te San Francisco een brief, we o.a. het volgende behelst : „Hoe kostbaar deze oorlog ook m< zijn, hij staat in 't licht van het re tegen de macht, van de vrijheid en onafhankelijkheid tegen het militarisa Ik ben overtuigd dat na deze afgri; _ lijke proef, de wereldnatiën zullen zien de dwaasheid van den gewapem vrede en zich zullen vers,ta an over vastleggen van een duurzaam steli waar wet en gerechtigheid zullen ze vieren." De jongste verklaring der R sische regeering in de Doema, beve geai bovenstaande verbintenissen. De Entente-mogendheden zijn dus e sfceinmig 't akkoord over het wezen het doel van dezen oorlog en juist < dat er zulke kapitale belangen vooi menschheid op het spel staan, kan mag deze oorlog slechts eindigen, h lang hij dan ook moge duren, bij e joï4,idige .jiederlaag van Duitsch1and zijne bondgenooten. DE YHESTAiiD Na de onmiskenbare leugens van den grooten Duitschen staf en de agentio Wolft, betrekkelijk Verdun, hoeven wij do grootste voorzichtigheid in aoht te nemen aangaande de berichten uit Duit-sche bron. Ontegensprekelijk zijn de Fransche le-gerberichten openhartig. Daarom boeze-ui«i zij iedereen vertrouwen in. De Franschen hebben de ontruiming aer vooruitgeschoven linie niet verbor-gen noch verbloemd. Ook gisteren drukte een Nederlandsch blad de Duitsche berichten over den eersten slag bij Verdun, waar dezelfde kroonprins van Prui-sen door generaal de Oastelnau werd verslagen. Toen waren de Duitschers veel iu^ler de vesting- gerukt dan nu. D;t gebeurde tijdens den slag aan de Marne. Alsdan ook was de taal der Duitsche berichten opgeschroefd oiû in-druk te maken op het publiek en ailes einuigde nochtans zonder staartje. Den tweeden slag bij Verdun heeft de kroonprins ook verloren. De aanspraken van zijn keizerlijken vader, die zich een tweede Napoléon waant, hebben tôt niets gebaat. Zooals wij reeds schreven is de aan-val op Verdun mislukt en het heele avontuur eindigt met de nederlaag der Duitschers. Het doet er niets toe, dat de stad Verdun wordt gebombardeerd. Reeds vôor den slag had de burgerlijke Bevolking de stad verlaten. Bovendien is Verdun gecn Antwerpen. De bevolking was er niet grooter dan te Lier of te Lokeren. We moeten ook ons niet laten beïn-vloeden door het aantal gevangenen, die de Duitschers beweren te hebben ge-maakt. Dit moet dienen om hunne nederlaag ts verbloemen, en de lcomende oor-logsleening niet in gevatar te brengen. De Franschen hebben ook gevangenen gc-maakt, doch zij vinden het nutteloos hvm gelai te noemen. De hoofdzaak is dat Verdun niet is kmaen genomen worden en het in de toekoiïlst ' ook niet zal worden. Wat meer is, de Franschen die tôt ftu toe eene verdedigende houding had- aangenomen, vallen thans aan. , plannen der bondgenooten, betrel-."j offensief in het voorjaar, zijn i(K niet in de war gebracht, zooals de dzer en de kroonprins hadden gehoopt. JCenburg, die het avontuur, met het l,À °P Verdun, bij voorbaat afkeurde, dus gelijk gehad. AAIS DE PRm&EM. Bij heel hefc menschdom iri den ban, Stnjdt gij tôt uwen laatsten maD, 1 worstelt tôt uw laatsto lood, Uw laatste vet, uw laatste brood, -kn moordt tôt uwen laatsten duit \ cor een en vrede.... zonder buifc. CHARLES MEZAN ^ Hel mk van een moiiste Hoe de Zeppelin L.Z. 77 uit het luci ruim werd geschoten en twintig Duitschers er het ieven bij inschoti Overal heeft het neerschieten van den Z pelin L. Z. 77 grooten opheî gemaakt en. n mag gerust verzekeren,' dat in bijna aile 1 den der wereld, het nieuws der verniel met groote voldoening vernomen werd. Het is te Revigny, in Frankrijk, dat eerste schot van een bijzondor auto-kanon gedrocht doorhoorde en het brandend, verh ketld en verseheurd, met twee en twintig v koolde mansohappen aan boord deed naar neden storten. Zij die beraamd hadden een vreedza Franseh plaatsje ongestraft mot hun moordi vuur van uit de wolken te bestoken, hebl ditmaal hun loon gekregen nog vôôr zij i hun misdadig opzet konden beginnen. Het was bijna 9 uur 's avonds toen het onh luidend geronk van den. Zeppelin-motor ni de statie van Revigny waargsnomen werd. 1 minuten nadien waren de Franschen ter pli se met twee kuto's, een voorzien van inachtig zoeklicht, de ander van een speci kanon, bestemd voor de mecaniseho roof-a laars van Willem II. Dadelijk begon de projector met zijne si lenbussels het zwerk te doorpeilen in aile ri tingen. Het duurde maar enkele stonden daar kwam het akelig vliegtuig in het h( licht. — Nu hebben wij hem ! zegde de bestu der van het kanon. Het aanleggen en mikl duurden maar enkele sekonden.... Paf ! daar ging het schot. Met kloppend h werd er naar het lichte punt in de grau hooge lucht gekeken. Getroffen ! riep bijna op hetzelfde oog blik de man aan het kanon. Hij had de vo steven van het gevaarte plots naar benec zien duiken. — Getroffen ! riep geestdriftig de intussol toegestroomde menigte. Maar daar boven, op 2000 metora lioo;. ontrolde zich intusscheri eene ware trage hare verschrikkingen. De zeppelin was korte stonden geheel iri vlam goraakt. Roll< en scliokkend kwam het brandend geraaj naar beneden, in het hemelruim brandeo flarden van zijn ,o*mhulsel achterlatend, als een reusachtig vuurwerk. Toen het moord-mecanism ten gronde st< te, op eene goede honderd meters van het s tiegebouw volgde eene ontzaglijke knal ailes deed daveren s de bommen va* den Z pelin ontploften ! Niemand werd gelukkiglijk geraakt. T schen de nog smeulende overblijfsels lag verminkt en onkennelijk, erbarmelijke, verbr de liohaamsdeelen I Het waren detweo en (n tig luchtschippers. Zij waren op moord gevaren, om het ijzeren kruis te winnen, en daar lag,en zij 1 * Links en Redits. ter „De Limburger Koerier", en Een Nederlander schrijft ons uit Br da naar danledding vain het d'oor oi ... gedfukte cliché dat bewijst die- betrekkû de gen tusschen de Duitsche persaîdeelinj jr- van Haiseelt en De Liroburgei mi Koerier. ld- ,,T)e eigenaaxs van d)ie krant zijn c îd- gebroeders De Weijer, d)Lo medeeigenaai en zijn vain nog twee andtere Nederlandsch nd bladen De Utrechtsche Oou an r a n t, die te Utrec^t verschijnt en h de D a g b 1 a ld van N ot o r d)-B r a b a n m van Brcda. De Limburger Koe r i e r is een pro-Duiteeh bladl vain oi lit- den datum, toen pastooor Thijssen & ;er hoofdredacteur van was. la- De echte Hollandlers hebben niet ve: geten dat die pastoor vroeger, toen Lin an burg nog cen hertogdom was, opeinli; i ; propagajida maakte om Hollandsch Liai îet burg bi;l Pruisen te laten annexeeren. 0n Nu zullen de Belgische vluchtelinge van Breda en omtrek, die het D a g ca" blad, van N o o r d»-B r a b a n t lezei a> begrijpein waar cm die krant razend pr< ,n" Duitscli is. Daar zij thans ingelicht zij ke weten zij wat hun vaderlandeche plicl hun gebiedt. Het is me bij een bezoel 8e in het Belgische dorp» Baarle-Hertog, o] ïht gevallen dat men er dit afgietsel van c "e Limburger o e r i e r leesï en la)i 10' versproKden. De Belgpsche autorilteitei mogen dit niet diulden." in" Tôt hier onze correspondent, diien w en oni de verstrekte inlichtingen dlainken. Belgique van Rotterdam d e^' insgelijks hetzelfde cliché over die Press» îe" abteilung en de Limburger K o < Jf" r i e r heeft gepublicoerd, drukte teven een tweede clichç betreffende die U t r e ch sche Oourant die met pro-Duit in" sche Kultur gelaafd worden door tui en schenkomst van het zusterblad uit Maai ™ tricht. Qû , . Het echrijven van onzen vnend ui ^ Breda heldert thans de betrekkingen o die tusschen- Maastricht en Utrecht b atean. Een groote waarheid. De heer Neuray zet onwankelbaar e — loaiverdroten zijn veldtocht voiort tegen c Belgische nentraliteit, wier behoud a rleen door d'en koning van Pruisen wor< ( verlangd- A ,,Voorzeker is het iets de bewond®i-ii) der wereld, zelfa wanneer zi,' vergezel i|. en gekleurd) is door medelijden. Nocl tans zal men het mij uit het ho«fd ni pr®ten dat de macht steeds voor de n; n. tiën en de individus, eene. dloelmatigeo en veiliger besoherming zal wezen. Noc die achting, noch de tranen der beschaa >p- de werel«J„ zullen ons de verloren goi en der en teruggeven. 500.000 goedgewapei •n- die en goedverstea'kte soldlaten aain i ng Maas zouden Bolgio beter verdedigd hel ben dat al het rouwbeklag en die edelmo îet diigheid van beide Amerikasi. Een gro» let aantal Belgen, onderricht door de ervi ,k- ring, die zij aan hunne kinderen willc :r- besparen, vorkiest voor hun land i je- achting die uit de macht komt, bovei het medielijden die voortspruit uit d' im zwakheid." Dit is de taal niet van een droonw cn maar van een realist en de heer Nevra iet is er een. Al de schoone droomen h ce de oorlog en met» lot van ons arin vi !il- der land bij de overgroote rricordoïheid d< bij Belgen doen vervliegen. Wij schrijvec ijï niet meer 1913 toen een onzer bekendei at- die een < psiriottisch stuk te Brussel li en opvoeren, waarin gedoeld werd op eer al schending van onze neutraliteit, een d< le- personen van het stuk in den moi legde, dat België een léger van 500.0C •a- man behoefde, en daarom het verwij ib- moest hooren een militarisa te wezen. en Dit vewijit was het vreeselijkste è [le toen werd gebruikt. Och! arme. ir. Prof. Paul Fredericq. 011 De ook in Nederland goed bekendli Gentsche hoogleeraar, prof. Paul Fred it rioq, werd door de Duitschers gevange ve en na drie dagen in vrijheid gesteld Waarom de geleerde zoo werd behandel n- verzwijgt de vijand met zijne lago verknec ir te pers in Vlaamsch België. Wij ku. en nen aile en - gissingen maken. Loopt-Paul Frederiq misschien delam en verraders der Vlaamsche Poisi ook in den weg als Alfoi te, Sevens Wiaiarschijnlijk. Ziedaar ht lie de vrouwe Vlaaningen, strijdlan op de flaminganten, erkende hoofdmiainne nd der Vlaamsche beweging,, door de Dui ito schers in de gevangenis werden gewo de pen. Ziedaar hoe een historiens va bij groote verdàenste, waarop België trotsc is, door de kultur-apostels nogtmjaal; rt- wordt vernederd, want toen Gent wei ta- bezet Was Paul Frederit ook een di Lie gijzelaars, die op beurt, moesten ,,zi ■p- ten '. Waar zijn de beruchte 83 geleerde is- en de nieuwbialiken vrienden van h m, Vlaamsche volk om te protesteeren t m- gen de brutale behandeling van een in- C Vlaamschen vergrijsden kaanpioei it- zal het Algeaneen Nederlandsch Verbon • • waiarvan Fredericq een is in België, ni protesteeren 1 Het Duitsche rootstelsel. Uit uiterst vertrouwbare bron wordU = er ons medlegedeeld hoe de Duitschers ' huis hebben gehouden in Servie. Ziehier wat wij daiar omirent komen te ver nemen: In Servie zijn de puinhoopen van ge 3 wis veel grooteren omvang, dat men het 0 zich voorstelt. In de eerste plaats is de hooidstad Belgrade totaal leeggeplunderd- e,t Op hoogei' bevel was die toelatmg tôt de-ze plunaiering officieel gegeven voor vijf-tien dagen. Het eerst kwamen die officie l" ren aan de beurt, gevolgd door de sol-' diaten. Tal van wonaigen zijn totaal ge-ledâgd: het beste en het fijnste is naar Duitschland gestuurd, het overige is verbrand geworden. Op zekere plaaitsen x heeft men eerst de zijde der salonmeube-lem afgerukt alvorens ze te verbranden; tapijten ziin in duizendi stukjes gesne-n den. In vertand, altijd met toestemimng der i, hoogere overheid, heeft men de hand ge->- legd op al die mondbehoeften om ze naar n Duitschland te sturen; al het vee, zoo it overvloedig voorhanden in dit land, hee.t : ook de baan naar Duitschland moeten )- kiezen. e Zij hebben in overgroote hoeveelheid ut de fruitboomen uitgehakt en het feit dat 1 zij vooral het gemunt hailden op de prui-menboomen, w«arvan een deel der bevol- e king leefde, moet doen verondlerstellen, dat het niet, zoozeer voor het hout was. <e Bloem treft men er niet meer aan. De ï- arme handman is verplicht a«n te klop-ï- pen bij de militaire overheid in de ste-s dien, waar hr' zich bloem van de laag-t- ste kwaliteit aan zotte prijzen kan aan schatfen. j- Maar om toegang tôt de steden tekrij-î- gen, moet men een talcs van 1 fr. be-talen, doch de toeloop der armedrom-t mels is zoo groot dat men langen tijdl p moet wachten, te meCr, dat de magazij-3. nen heel vroeg gesloten worden. Men moet terugkeeren en zoo wordt de ai'ine boer verplicht den take twee tôt dxi<f -maal toe te betalen. n In de steden zooals in den buiten zi;n Q ta! van inwoners uit hunne woningen l_ gejaagd om plaats te maken voor de sol.' ^ diaten zonder dat men «an dteze ôtngeluk-kigen -.een ander onderkomen aamwees. Een voorbeeld tusschen zooveel anderen i zal aantoonen welke afschuwelijke toe - stainden men daar aantreft. 't Drie moeders, met, tien kinderen, waar ^ van de mannen gemobiliseerd zijn, hadu den zich gezamenlijk in een huisje met . drie plaatsen gevestigd en waar zij een f ellendig leventje leidden, doch ten min-ste zij waren beschut. Daar kwamen de Duitsche troepen L" aan. Men kwam hen yerklaren, dlat zij 0 moesteh plaats maken voor de officieren. y Zij smeekten voor het behoud vain twee ^ makersi. Brutale weigering. Laat ons 3 dan ten minste ééne kamer. Nogmaals l" nieuwe weigering. ,,Ik moet die drie ka ® mers hebben", verklaarde de officier en de drie moeders met hunne tien kinderen 1 vlogen de straat oP en voor alletoege-5 ving werd hen de toelating ver 1 een d in den kelder te huizen. ir In 't algemeen zijn de O^stenrijkers y minder hartvochtig don de Duitschers, ît waarschijnlijk, omdat zij er op rekenen *•- in het land te kunnen blijven en om de-:r ze reden zijn de bevelen van hoogerhand i wel wat dra-aglijker. », Daartengenover is de Oostenrijkscho et administratie ellendig ingericht; 'tiseene ie echte warboel. Te Belgradio hebben de sr Oostenrijkers een man aàn het hoofd van d het Bestuur gesteld — hij heet Leven '0 — wiens reputatie verre van aanbeve-t lenswaardig is. Te Kragujewatz komt het geval van den fameuzen Petrovitcli ver-it re overeen met dat van Leven. De be volking leidt onder aile opzichten. De eetwaren ontbreken totaal en de prijzen zijn ongenaakbaar voor (je bevolking; zoo o-a. kost het broôd 3.20 fr. 3 die 2 Kg. in Servische munt. De mid'fle-î_ klasse is zonder inkomen en zelfs rijke ,n burgers zijn gedurende tien dagen zon der brood gebleven. Vrouwen en kinde-^ ren slenteren langs de kazernen om een 11 stukje brood te bedelen van de solda>ten. Het Servische volk bevindt zich in een erbarmelijken toestand en ongetwijfeld 1- wil men aile uitbarsting der volswofide : voorkomen en vermijden dat de buiten-is wereld ingelicht worde door het' aïsni;'-d'en van aile verkeer. In de steden is - het verbodien onderlinge bezoeken af te n leggen; niemand wordt toegelaten van f- de eene naar de anderè stad te reizen. r- In zekere plaatsen is het zelfs yerbodiem n met de geburen betrekkingen ,aain( te kn-oo h pen. J Gansch de bevolking lcent slechis twef d zaken: de invalstroepen en den hongetr, ïr ^ Sluiting der grens voor et diplomatische koeriers. i? (Part.) Sedert da-ie, vier dagen is d< d1, Belgische-NedeïLandsche grens nogmiaale et gesloten voor de dliplomatische koerieri vain en naar Brussel. De TGrtaÉ vi. (Antwoord op het artikel De G r o o» te Zegepraal, door den heer Juliua Hoste Junior, verschenen in de Nieuwe Ro11erda m sche Oouiant van 31 Januari 1916.) XL De jonge heer Hoste besluit zijn artikel aïs Kolgt : „Men kan liet stellig aan de burger# fan België, wier land onder de oorlog-poerende naties het meest geleden heeft, en die het weer «rij en onafhankelijk willen, tôt geen Kenvijt maken, dat z^ den weg willen helpen banen, die leidt naar de groote zegepraal «an het vol» kenrecht. Er zijn inderdaad algemeen mensche» lijke gewetensplichten, waaraan een land ' niet ontkomt, wanneer het adelbriesseft bezit als België." Onze kantteekeningenj Neen, men kan het ons niet tôt een «et* wjjt maken. Wij integendeel moeten klagen. Die klacht moeten wij ook o.veral en zonder ophouden laten hooren. Niettemin maakt Duitschland ons een œeç» wjjt, het Kenvijt, aile misdaden te hebben ge« pleegd. Hebben wij ons land niet schijnheilig aaat Engeland en aan Frankrijk gelexerd? Hebben wij zelf onze neutraliteit niet go» schonden, de Duitsche gewonden niet gemar* teld, den francs-tireursoorlog niet ingericht ï Hebben onze »rouwen en kinderen da Duitsche officieren niet Kermoord èn de oogen uitgestoken? En wij zouden .onzen steun en onze nulp gaan aanbieden aan hen die onze goede-ren hebben gestolen, 6000 burgers Kermoord, ouderlingen, «rouwen en kinderen, aan ben, die ons willen ontee ren onder œoorwend-sel een weg aan te wijzen, die leidt naar de groote zegepraal ivan het volkenrec'ht?" Waarom dan niet. liever ons hoofd àanf beui'aangebodenY'Waarom ons land niei o.vergeleverd aan de vijanden van het vol-kenrecht? 'Over yolkenrecht durven sprekea aan hen die er zich op roemen het te heb» ben geschonden en het Kodje papier gescheurd, dit zou gelijk staan met een© pieek o.ver de zachtheid en de çoedheid ivan een wolf die zijne prooi verslindt. Het zou krankzinnigheid wezen. , Voor ons ligt maar een weg open. Het is de eenige dien men ons heeft gelaten. Het is de weg «an den strijd tôt de ze« gepraal der legers die het Eolkenrecht ver» tegenwoordigen. Wij erkennen dat er algemeene ieerplich» tingen zijn zijn ten opzichte «an de menschheid, maar zij worden alleen geëerbiedigdl door de niet-Duitschers. Wat zijn die Kerplichtingen? 1. De misdaad niet ongestraft iaten. An-ders zou het eene aanmoediging wezen aoor de rabauwen om opnieuw te beginnen Het zou ook een slecht Koorbeeld zijn voor hen die geneigd zouden wezen hun «oorbeel< te tolgen. 2. Zoo nauw mogelijk de eendracht en d# Eerstandhouding tusschen de krachten van eer, recht en beschaving toehalen, ze ver-heffen tôt eene zoo geduchte macht, dat de krachten tsran vernieling, dood, ondergang, «erlaging en achteruitgang tôt onmacbt zouden worden gedoemd. 3. Hen toe te laten krachtdadig te hau-delen zonder h un aanstorinen te «erzwakken, hunne elementen te iverdorïen en hunne 2wak« beden aan te moedigen. Op die wijze wordt de wooruitgang gesmeed en de toekomst voor-bereid.Acljteruit gij, wiens gebaar lamlendig is en wiens hand beeft. Nooit hebben de Belgen de ziel »an ee» o.verwonnen volk bezeten. De Leeuw tvan Vlaanderen zal ze naat de groote' zegepraal brengen langs een anderen weg dan deze aangewezen en geasolgd-door den medewerker «an de, Nieuwe Rot terdamsche vourant. Kardinaal Mercier op d© terugreis. Kardinaal Mercier bevond zich gista-ren te Bazel. Hij kwam yan Luzern. Het gerucht was verspreid dat hij te Luzern een ondierhoud had met (leii prins von Bulow, oud-kanselier, die eene groor te diplomatische roi achter de schennem speelt. Dit gerucht wordt gelogens'traft. Wel is waar was de kardinaal in hetzelfde hôtel van den prins afgestapt. Zij ' moeten ellcander yluchtig hebben gegroet. Vele Belgen zullen maar gerust zijn als de kardinaal opnieuw in zijne goede stad Mechelen zal teruggekeerd zijn. Volgens hen gebeurt de terugreis ta traiag. Zij wordlt te veel onderbroken on» niet te vermoedien dat de Duitschers bem liever buiten België willen liouden. i Er wordt ons verzekerd dat Bei'lyn. i de kardinaal allerlei yerplichtingen io i België wil opleggen, maar dat hij wcâ. ' eert er zich aan te onderwerpen.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.