TWEEDE JAARGANG No. 26. ZATERDAG 2 MA ART 1918 LOSSE NUMMERS 7Vj CENT Oplage van de week: 6000 Nos. DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig Weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland : 90 cent per 3 maanden. • Redactie en Administrai : LONG VILLE, REMBKANDTSTR. 316, 's-GRAVENHAGE. - Abonnementsprijs voor het Buitenland : I 1.50 per 3 maanden i " ~ - LONDEN. De Intergeai lieerde conferentie der socialistische en arbeiderspartijen, ge-houdeni te Londen op 20, 21, 22 en 23 Februari 1918, ïheeft Lare taak vol-bracht.Waar de regeeringen vooralsnog niet zijn ingelukt, hebben de arbeidersklas-sen weten tôt stand te brengen: 1. een eenvormig positief vredes-program;2. een onderlinge verstandhouding tôt het organiseeren eener internationale socialistische conferentie om dit vre-desprograni tôt stand te brengen. Deze conferentie zal geboekt staan als een der grootste en voornaamsite histo-risehe gebeurtenissen in de gesohiedenis der arbeiders'beweging. Het proletariaat heeft tegen de regeeringen zijn oorlogsprogram opgesteM en bereidt zioh voor dit program uit te voe-"renl, do or eigen kracbten, over het hoofd heen der regeeringen. Wij staan aan den vooravond van een keerpunt in de politieke machtsverhou-dinigen: het proletariaat wil niet alleen den vrede brengen, maar wil zelf regee-ren, niet in 't belang van één maat-schappelyke klasse, maar in naam van gansch het Volk. Henderson, die schoone, edele figuur in den schoot onzer roode Internationale, zegde bet toob zoo goed in zijn slot-rede, wanneer bij verklaarde: „Wij trachten te overwinmien, dooh geen militaristische of diplomatieke overwinning. Wij zoeken de zege voor groote beginselen en edele idealen." Wat diaar door Henderson tocb zoo klaar vooropgesteld wordt, is de inzet van den naasten strijd der arbeiders-klassen:de zegepraal onzer beginselen; de ze-gepraal onzer idealen! De intergeallieerde conferentie van Londeni staat in 't teéken van dit eind-doel: zij heeft gebraoht wat het proletariaat er 'heeft van verwacht. Het is eeni sukses, zooals het proletariaat er nôg weinig te boeken heeft gehad. Geen Militaire dienstplicht in Zuid-Afrika. Onlangs is er te Kaapstad (Zuid-Afrika) eeni conferentie gehouden ge-worden om te onderzoeken hoe het Zuid-Afrikaansche leger op peil gehouden kon worden. De conferentie was voorgezeten door den minister van Oorlog. Bij deze gelegenheid zegde generaal Rotlia, eerste minister, in zijn openings-rede:„Het overheerschend idee is van het Britsch-e rijk te steunen. De Zuid-Afrikaansehe Unie mag niet in' 't raam geplaatst worden van andere unies. Nopens den dienstplicht, stelde hjj de vxaag: Hebben wij reeds niet <genoeg onlusten in onze etreek, dat wij den toestand nog zouden veT-ergerenî Hetgeen is gebeurd in Australie heeft mij ook geschokt, hoewel mijn wensoh was ver-der niee te doen aan den oorlog. Indien de dienstplicht moet ingevoerd worden, zal men de mannen niet vinden om naar Vlaanderen te zenden, maar men zal verplioht worden. onze soLdaten uit Vlaandereni terug te roepen om de onlusten in Zuid-Afrika te onder-drukken.De invoering van den dienstplicht voor Brit-sehe onderdanen in Zuid-Afrika kon niet toe-gestaan worden. Nopens de in Zuid-Afrika ver-blij vende Britten met het oog op het ontsnappen aan den militairen dienstplicht in Engeland, beloofde Botha deze quaestie hangend te mata bij de Britsehe regeering, voor zoo ver deze Britten geste un d worden door particulière®." Wat zullen onze oorlogslui daar nu zoo al tegen weten in te brengen? Zijn er in Zuid-Afrika misschien ook „defaitisten"? Of zou het misschien ginder zijn zooals hier: het volk is oververzadigd van deze menschenslachting; het volk vraagt vrede! Uit Amerika. De laatste mail heeft ons eenige num-ii!ers van het Amerikaansch socialistisch blad ,,The Nêw-York Call" aan de hand gedaan. 't Een en ander willen wij onzen lezers mededeelon. Zoo lezen wij d<at tijdens de laatste verkiezingskampagne de Ameri-kaan che autoriteiten een echt eabotage-systeein hadd.en ingevoeixl tegen de socialistische pers. Zij vreesden den roo-den glot d. Zij wilden voorkomen, dat De groote vraag is nu: Wat zullen de arbeiders dre centrale landem d'oen? Zullen zij zioh bereid verklaren om met de arbeiders aller land'en dlen strijd aan te binden tegen wat al Europa telt aan reactie, aan autokratie, aan militarisme en impérialisme? Zullen zij onder de leuze van Marx: „Arbeiders aller landen! Vereenigt U!" de hand grijpen hun/ner klaseegenooten der andere landien om onze beginselen en onze idealen) te d'oen zegevieren op het ploutocratisch kapitalistisch impe-rialistisch systeem? Hun houding en huni antwoord zullen besiissen) over de zegepraal der volken op de kapitalistische 'bourgeoisie; over de zegepraal van den d emokratisch en wereldivrede op den imperialistiscfhen gewe'ldvrede der Duitsohe, of misschien andere regeeringen. In vertrouwen waehten wij hun antwoord op de aanstaanjde algemeene socialistische conferentie af en) dan zal het oogenblik aangebroken zijn, waarop Albert Thomas' bedoelde, wanneer hij zegde: „Het uur der volken is gekoinen, het uur der volken, dîe zullen weten te overwinnen." In afwachting dat wiji opgeroepen worden tôt de algemeene socialistische conferentie; in afwachting dat het uur der volken zal aangebroken. zijn, groeten wij aldegenen, die medegewerkt hebben aan 'het sukses der intergeallieerde conferentie van Londen, waarbij in eerste plaats Henderson, de bewerker van de een'heid in den1 schoot der arbeiders-klassen van d'e Enftente-landen. Volken van Europa! Weldra zal het uur slaan om den strijd voor uwe grondbeginselen), voor uwe idealen in te zetteni. Algemeene toetredlinig, internationale solidariteit zijn de voorwaarden onzer overwinning. In dien verstande wordt er d'us ook op gerekend, dat deze voorwaarden zullen vervuld wordien en het socialisme zal zegevieren op het kapitalisme! part Hillquit een sukses zou te beurt vallen te New-York. Hun vrees was gewettigd, maar hun middelen om den rooden gloed te strem-men waren te zwak. Hillquit heeft een groot sukses ge-oogst.Zoodra de kiezing achter dlen rug was, werden de uitzonderingsmaatregelen tegen) de socialistische pers opgeheven; een klaar bewijs, dat de autoriteiten slechts handelden uit schrik. „The New-York Call'" maakt daarom-trent de volgende opmerking: „De Amerikaansche administratie heeft be-wezen minder liberaal te zijn dan die in Frankrijk en Engeland en al zoo blind over den inzet van den strijd als de Pruisisohe re-gieering."Op gansch de lijn heeft de socialistische partij een groot sukses te boeken en laat het beste verhopen nopens de aan-staande verkiezingen voor het Kongres (parlement). In tal van plaatsen, zoo a.a. te Mans-field, te Ohio, te Seeaurus enz., is het stemmencijfer met 400 prooenit gestegen. In aanpassing met deze zegepraal hebben de socialisten onmiddellijk een kongres belegd in vooruitzicht van dien naasten strijd. Het hoofdpunt van de dagorde behelsde de opvoeding en de organisatie der arbeiders. In dien verstande werd er besloten een bestendig agitatie-komitee te stich-ten. De Italiaansch sprekende arbeiders zullen in den schoot van het centraal organisme georganiseerd worden en fondsen moeten worden verzamield tôt het oprichten van volkshuizen. * * * Op 25 November heeft er in de Madi-son Square Garden (New-York)i, de grootste openbare plaats, een protest-betooging der arbeidersklasse plaats gehad tegen 'de verschrikkelijke levens-voorwaarden in een groote moderne wereldstad: te kort aan brandstoffen, te kort aan voedsel, te kort voor het-welk niet de natuur, maar de menschen verantwoordelijk zijn. * * * Gompers is herkozen als voorzitter van de federatie der vakvereenigingen. Bij deze herkiezing heeft de oppositie geen stelling genomen, omdat het be-vonden was, dat de groote organisaties dit jaar niet in staat waren met de federatie af te breken. De Intergeallieerde Conferentie te Londen. MEMORANDUM. Het mémorandum wordt ingeleid met de verklaring: ,,De inval in België en Frankrijk be-dreigt het ibestaan der onafhankelijke nationaliteiten en haalt een streep door aile verdragen. Onder deze omstandig-heden zou een overwinning van het Duitsohe impérialisme de nederlaag eni de vernietiging van de démocratie en de vrijheid zijn." I. VOLKENBOND. Het mémorandum -bepleit krachtig de stichting van een bond1 van naties, onder welks contrôle de raadpleging der volkexen aangaande hun zelfbescihikking moet worden georganiseerd en verklaart dat dit volksreeht slechts door volks-stemming kan worden verdedigd. De naties, die den bond vormen, zullen, indien het noodzakelijk isi, met aile middeleni, die in hun maeht zijn, hetzij economisch of militair, het scheidsge-recht doen eerlbiedigen. Het mémorandum voegt hieraan den eiseh toe van opheffing der '■•eheime diplomatie en open'baarmaking van aile verdragen. Met het oog op de a.fschaf-fing van den dienstplicht in aile staten, moet de bond elke nieuwe bewapening te land en ter zee verbieden. De staten moeten zelf de wapenen vervaardigen, welke zij noodig hebben, ten einde aldus het winst ma'ken der wapenfabrieken terzijde te stellen. De bepalingen voor de stichting van den bond moeten in de vredesvoorwaar-den zijn vervat. Het mémorandum onder sohrij'ft, de voorstellen1 uit Wilson's laatste rede: lo. dat elk deel der eindovereenkomst gebaseerd moet wezen op wezenlijke reehtvaardigheid en op dusdanige sehik-kingen, welke er zich toe leenien om een duurzamen vrede te brengen; 2o. dat de bevoltkiiig van provincies niet van het eene staatsgezag naar het andere mag worden uitgewisseld als goederen of als panden bij een spel; 3o. dat elke territoriale oveTeenkomst, die in'dezeni oorlog wordt getroffen, in het belang en ten) bate der desbetreffen-de volken moet worden gemaakt en geen deel1 vomit van een compromis van eischen der concurreerende staten; <4o. dat aan aile nauwkeurig omschre-ven verlangens zooveel mogelijk voldoe-ning zal worden versehaft zonder daar-bij nieuwe elementen van oneenigheid in te voeren of oude te laten voorthe-staan.II. TERRITORIALE VRAAG-STUKKEN.Het is waar dat het onmogelijk is de raadpleging van de wensehen deT volken op één bepaalde en onveranderlijke wijze te doen plaats vinden, daar die nationale en territoriale kwestiesi niet in aile gevallen dezelfden zijn. Hetgeen eehter voor aile gevallen1 een noodzakelijkheid is, is dat de wijze van handelen door een oppernationaal li-chaam wordt vastgesteld. Onder het hoofd: België, verklaart het mémorandum diat de allereerste voor-waarde voor den vrede is het herstel, door de Duitsohe regeering onder toe-zicht eenier internationale commissie, van het kw^iad dat ten opziohte van België is verrieht; de betaling, door deze regeering, van aile sehade, welke uit dit kwaad isi voortgevloeid ; het herstel -van België als onafhankelij.ke staat, terwijl aan de beslissing van het Belgisdhe volk moet worden overgelaten om zijn toe-komstige politiek in aile opziehten te bepalen. Onder het hoofd: Elzas-Lotharingen, zegt het mémorandum: die conferentie verklaart dat het vraagstuik van Elzas-Lotharingen geeni vraagstuk is van territoriale sohikking, doch een van het reoht. Daarom is het een internationaal probleem, welks oplossing onmisbaar is, indien de vrede rec'htvaardiar en duur-zaam wil wezeni. Het verdrag van Frankfort heeft Frankrijk verminkt en het recht van de bewoneors van Elzas-Lotharingen om over hun eigen lot te beschikken, gesohonden; een recht dat deze herhaaldëlijk hebben geëisoht. Het nieuwe vredesverdrag zal, door te er-kennen dat Duitsohland door zijn oor-logsverklaring van 1914 zelf het verdrag van Frankfort heeft verbroken, de voor-deelen van een brutale verovering en van een gewelddaad, ten opziciite1 van een volk gepleegdi, voor nietig verklaren. Frankrijk kan, na zioh van die erken-ning verzekerd te hebben, gevoeglijk in-stemmen met een nieuwe raadpleging van de bewoners van Elzas-Lotharingen wat haar eigen wensehen âangaat., Het vredesverdrag zal de onderteekeningen dragen van elke natie ter wereld. Het zal door déni vollkenbond) gewaarborgd worden. Frankrijk is bereid, dezen bond met de zorg voor de vrijheid en eerlijk-'heid1 dier volksstemming, waarvan de byzonderheden naderhand kunmen worden vastgesteld, de inriehting over te laten van zoo'n raadpleging, die voor altijd als een zaak van recht de toekomst en het lot van Elzas-Lotharingen zal bepalen en eens voor al het leven van ge-heel Europa zal bevrijden van een twist-appel, die het zoo'n zwaren last heeft bezorgd. Onder het hoofd: Italië zegt het mémorandum: Het congres betuigt zijn warmste sympathie met 'het volk van Italiaansch bloexl en Italiaansche taal, dat buiten de grenzen gelaten is>, die ten gevolge van vroegere diplomatieke re-gelingen en om strategische redenen aan het koninkrijk Italië zijn toegewezen en steunt zijn aanspraken op vereeniging met hun ras- en taalgenooteni Het be-seft dat regelingen noodig zullen zijn voor de verzekering van de reohtmatige belangen van het volk van Italië in de aangrenzende zeeën, maar het veroor-deelt de veroveringsdoeleinden van het Italiaansche impérialisme en gelooft dat aile reehtmatige behoeften gewaarborgd kunnen worden zonder dat een gelijke erkenning van de behoeften van anderen uitgesloten of het gebied van andere volken ingeleid wordt. Wat de Italiaansche bevolking be-treft, die verstrooid is aan het oostelijke strand van de Adriatisc'he Zee, moeten de betrefckingen tusschen Italië en de Jugoslavische bevol'kingen gegrondvest zijn op de beginselen van billijikheid en verzoening, opdat aile' oorzaken voor toekomstige twisten worden weggeno-men. Indien er groepen van Slavisch ras binnen de nieuwe grenzen van het koninkrijk Italië of groepen van Italiaarusdh ras in Slavisoh gebiedl zullen zijn, moeten, er over en weer waarborgen- ver-strekt worden, opdat aan allen aan den eenen of aan den and'eren kant, volledige vrijheid van plaatselijk zelfbestuur en natuurlij'ke ontwikkeling van hun stre-ven1 verze'kerd worden. Ten aanzien van den Balkan verklaart het congres: Elke schending van volks-reohten moet hersteld worden. Servië, Monténégro, Roemenië, AJbanië en aile gebied, dat met militaire macht bezet is, moet door de vijandelijke strijdkraohten ontruimd worden. Overal waar een bevolking van hetzelfde ras en dezelfde taal verlangt om vereenigd te worden, moet dit geschieden. Elk volk moet volledige vrijheid krygen om zijn eigen lot te bepalen zonder dat gelet wordt op im-perialistische aanspraken van Oosten-rijk-Hongarije, Turkije of een anderen staat. Het congres stelt voor om het geheele vraagstuk van de bestuursorganisatie op den Balkan in handlen te stellen van een bijzondere conferentie van vertegen-woordigers van de Balkan volk en. Moch-ten rasminderheden van beteekenis een afwijkend standpunt inenmen, dan moet vrijheid van godsdi'enst verzekerd worden en een verbond van aile Balkan-staten, dat een douane- en post-unie vormt, aile zaken van gemeenschappe-lijk belang regelen. Polen moet hersteld worden in zijn eenheid en onafhankelijkheid met een vrijen toegang tôt de zee. Elke inljjVing door Duitsohland, hetzij open of bedekt, van Ly fland, Koerland of Lithauen, zou een flagrante en volkomen ongeoorloof-de inbreuk zijn op het volkenrecht. Het congres eischt voor de Joden van aile landen dezelfde elementaire rechten die de bewoners van elk land moeten bezitten. Verder spreekt het als zijn meening uit, dat Palestina bevrijd moet worden van het onderdrukkend bestuur van den Turk en tôt een vrijen staat moet gemaakt worden onder internationale waarborgen, waarheen aile leden van het Joodsche volk, die dat wensehen, terug kunnen keeren. Zij moeten voor hun eigen belangen zorgen, vrîj van inmen-ging van volken van vreemd ras en geloof. Het congres veroordeelt het terug-brengen van aile onderworpen volken onder de wreede overheersching van de Turksche regeering. Armenië, Mesopotanië en Arabië kunnen in geen geval terugkeeren onder de dwingelandij van den Sultan en zijn pasja's. Zij moeten bestuurd worden door een commissie, handelende onder toezicht van het verbond der volken. De Dardanellen moeten onzijdig verklaard en onder toezicht van het verbond van volken geplaatst worden. Het congres wenscht als oorlogsdoel Oostenryk-Hongarye niet te ontwrioh-ten of van zijn economisohen toegang tôt de zee te berooven. Aan den anderen kant kan het congres toegeven, dat aan de aanspraken van de Tsjecho-Slowaken en JugoslaveiT op onafhankelykheid vol-daan moet worden en 't beschouwt dit iiitsl-uitend als een zaak voor een bin-nenlandsche regeling. Nationale onafhankelijkheid moet verleend worden volgens de regelen, vastgesteld door het volkenverbond, aan elk volk, dat haar verlangt. Die gemeenschappen moeten de gelegenheid krijgen, om hun eigen groepeering en federaties te vormen vol-gens hun verwantschap en belangen. Indien zij dat dienstig achten, zijn zij vrij om het Oostenrijksch-Hongaarsche rijk te vervangen door een vrij verbond van Donau-Staten. Het eongres is van meening, dat het teruggeven der veroverde koloniën, of ruil en compensâmes, geen belemmering voor den vrede mogen zijn. In zulke ge-bieden moet aan aile naties economische gelijkheid' van reehten worden toege-kend.Centraal-A frika moet Worden geplaatst onder een contrôle-systeem van den Bond van Naties. Met betrekking tôt de economische verhoudingen verwerpt het mémorandum aile voorbereidingen tôt een economisohen oorlog na het sluiten van den vrede; aan elke natie moet het recht worden gegeven, economische belangen te verdedigen ien inzonderheid om zioh voor haar eigen bevolking voldoende vœdingsmiddelen en grondstoffen te verzekeren. Met het oog op het waar-schynlijk groote tekort over de geheele wereld na den oorlog, geeft het mémorandum in overweging, de toewyzing en verscheping van het vervoerbare surplus te doen plaats hebben op een internationale basis. Het mémorandum verlangt verder d« stichting van een internationaal fonds, voor de herstelling van de aangerichte verwoestingen, doch, zoo wordt er aan toegevoegd, het congres zal niet bevre-digd zijn, alvorens de besohuldigingen tegen sommige regeeringen, van te hebben bevol'en, en sommige ondergeschik-ten, van te hebben gepleegd daden van geweld, onderd'rukking, verkrachting en diefstal tegenover personen, welke niet kunnen' worden gerechtvaardigd op grond van de bestaande oorlogswetteni, nauwkeurig en volledig justitieel zullen zijn onderzocht. In de vredesvoorwaarden moeten bepalingen opgenomen worden, volgens welke er onverwijld eeni gerechtshof voor aanspraken en beschuldigingen in-gesteld zal worden, dat naar aile derge-lijke besohuldigingen onderzoek zal in-stellen, en vergoeding zal toekennen, te betalen door individuen of regeeringen, die veroordeeld zijn, aan de personen die onrecht ondergaan hebben of aan hun betrekkingen. De conferentie vestigt in het byzonder de aandacht op het verlies van leven en bezit van zeelieden ter koopvaardij en andere non-combattan-ten, vrouwen en kinderen niet uitgezon-derd, die aan deze sohandelijke behande-ling hebben bioot gestaan. III. INTERNATIONALE CONFERENTIE.Het congres is ten slotte van oordeel, dat een internationale conferentie van socialistische en arbeidersvereenigingen wenschelyk is, om misver stand en in zake den wereldvrede uit den weg te ruimen, maar de absolute voorwaarde voor zoo'n conferentie is, dat aile veree-nigingen, welke aan die conferentie deel-nemen, in 't publiek een verklaring af-leggen omtrent hun vredesvoorwaarden in duidelijken vorm en overeenkomstig de beginselen van: „geen annexaties, geen oorlogsscliattingen als strafmiddel, en het zelfbesohikkingsrecht voor aile volken", en verklaren, dat zij met aile macht er naar zullen streven hunne regeeringen te noodzaken, deze beginselen op de officieele vredesconferentie toe te passen. JV. EINDBESLUIT. 1. Het congres benoemde Albert Thomas (Frankrijk), Emile Vandervelde (België) en Arthur Henderson (Engeland) tôt een commissie, die zal pogen

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.