TWEEDE JAÀRGÀNG No. 48 ZATERDAG 3 AUGUSTUS 1918 LOSSE NUMMERS 7Va CENT Oplage van de week; 6500 Nos. DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig WeeRblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland ^boanementspriis ia Nederland : 90 cent per 3 m&anden. • Eadactie en Adininistratie : LONGVILLE, SEMBRANDTSTR. 316, 's-GRAVENHAGE. • Abonnemontsprijs voor het Buitenland : f 1.50 pef 3 maaaâan. De toekomst van Duitschland door Hermann Fernau. Herman Fernau, de auteur van het alom gekende boek „Gerade weïl ich Deutcher bin !" komt een hoogst belang-rijk artikel te publiceeren in het tijdschrift .Die Friedens-Warte" met hierboven ver-melden titel. Wij willen den lezer het een en ander uit dit artikel mededeelen : Wat mij aan het einde van het vierde oorloga-jaar treuriger dan ooit stemt, is, nevens de over-taiging, dat deze oorlog nog zeer lang zal duren, het beklemmende gevoel, dat wij Duitschers heden het meest gehat* en veramade volk zijn der wereld. Meer dan 30 ataten en 1500 millioen menschen itaan heden tegen de regeering van ons land; zij wenschen on* voor heden en de toekomst het ilechtste. Tegenover deze wereldcoalitie blijven on», 70 millioen Duitschers, alleen de sympathie over van eenige neutralen, de vriendschap der . . . Tur-ken en de opgedroagen achting der met ona ver-bonden Magyaren en Slaven. Ik stel de vraag: Wclke roi zal na den oorlog een volk in de wereld spelen, dat, zooala geen tweede in de geachiedenis, in ataat waa dezea wereldomvattenden afkeer te verwekken[? De vrede kan drie verwachtingen te beurt vallen: le. een zege der Hohenzollern's; 2e. een vergelijk met de Hohenzollern'a ; 3e. een nederlaag der Hohenzollern's. 1. Bij een door wapenzege gedicteerden machta-▼rede, zal het met de „Duitsçhe gedachten in de Wereld" beslissend gedaan zijn. De overwonnenen zullen den strijd tegen aile Duitschers nog veel onbarmhartiger, systematischer en sluwer opnemen dan heden. Waar een Duitscher zich zal vertoonen, zal hij gealoten deuran vinden. Tal van landen velke voor ona land onontbeerlijk zijn, blijven ▼oor ona gealoten, zoo o.a. Noord-Amerika. De ganache niet-Duitsche cultuurwereld zal ona met de vingera nawijzen. Hadden wij met onzen machts-vrede niet bewezen, dat wij werkelijk die barbaren «a rooveravolk zijn, dat aile politieke aanwinst verachtelijk met de voeten treedt? Echter de fameuze „Plaata onder de zon", waar millioenen zijn voor gestorven en verminkt, milli" arden zijn voor uitgegeven, zal ona weldra onver-draaglijk heet worden. Wij zullen ona kunnen keeren en draaien, onze veroveringan zullen a a een molensteen aan den hala hangen ; hun ont-zettend gewicht zal ona zekeren dag ten gronde aleuren, gepaard met millioenen vloeken in aile talen. Wij zegevieren ! Wee, dan zal aan het Duitsche Wezen de Wereld eenmaal nog verrotten ! 2. Wanneer echter de Hohenzollern's gedwongen zQn met hun vijanden een zoogenaamden vrede door vergelijk te sluiten, dan blijft het beeld voor Duitschland ongeveer even troostloos. Voor de Entente ware zulke vrede alleen een noodhulp. Vergelijk kan voor de Entente alleen beteekenen eensystematiach economischen oorlog tegen Duitschland. Niemand kan de Entente verhinderen haren economischen troef tegen ons uit te epflen. In plaats van verzoening zou zulk een vrede de vij-andachap der volken op een ander gebied overdragen en in onafzienbaren tijd vereeuwigen. De haat en boycot voor al wat Duitsch is, zou in de Entente- landen een staatsprogram en nationaal dogma blijvea. In plaats van brood, verdienaten, vrijheid en ordening, zou ons dezen vrede een economische verbanning van buiten en een zwaren, vernietigenden atrijd naar binnen brengen. Tijdena den oorlog heeft de demokratische idee in Duitachland ge-weldigen vooruitgang gemaakt ; echter het verloop van den oorlog heeft niet geholpen tôt „Durch-bruch".De Entente zal ona begrijpelijk maken, dat de economische boycot alechts dan zal Ophouden, wanneer wij de „Groote Revolutie" maken, welke de voorwaarde van een waren wereldvrede is. Echter de Hoheazolltrn's en de Jonkers blijven de heeren in Duitschland. 3. Wij worden overwonnen, dit ia tôt een demokratiachen ataatsvorm gedwongen. In grond-beginael zal de Entente haar oorlogsdoel voor be-reikt aanschouwen, zoodra met het tôt stand komen eener Duitache demokratie een volkenbond tôt verzekering van den wereldvrede mogelijk is, het-welk — men make zich ala Duitacher dat eenmaal klaar — met die onverantwoordelijke koningen op Goda genade niet mogelijk is. Brengen wij de Duitache demokratie, dan habben wij geen economischen oorlog meer te vreezen en de Entente zal ons ala gelijkberechtigd behandelen. Echter onze handelspolitiek, technisch en over 't algemeen moreel zal in het wereld-concert tientallen jaren geruineerd zijn. En wie betaalt de reuzen-rekening van dezen oorlog? Dit weinig toelachende toekomstbeeld (ongeschikt-heid voor de wereldconcurrentie, verstoring der financiën, schuldenlast, onteigening, enz.) is overi-gens hetzelfde voor de drie vredesmogelijkheden ; alleen in geval van de zege der Duitsche demokratie zullen wij gespaard blijven van een anti-duitachen economischen boycot Waar zijn onze levens-mogelijkheden? Zege, vergelijk of nederlaag; wij zullen tijdena jaran op deze nationale grond-cn levenavragen geen antwoord vinden. Duitschland, uw naam is medelijdenl Of gij zegeviert, of gij U verzoent, of gij overwonnen wordt; of de autocratie blijft, of de demokratie het wint; ik zie uwe toekomst omsluierd met univer-seelen haat; uw volk, misschien politiek vrij, echter economisch arm en hulpeloos; uwe heroprichting in gevaar door de ruine van uwen handel.. En toch. — Ik zeg het als Duitscher en ala wereldburger — ware de zege eener Duitsche demokratie de heerlijkste zegeprijs voor ons Duitschers. De demokratie is en blijft onze toekomat. Voorzeker eene met zware offera, zorgen en ont-beringen doorgezette toekomat; echter de eenige, die de hoop in zich bergt tôt herwinnen van het vertrouwen der overige kultuur-wereld. Zoo zeg ik aan den vooravond van het treurige Vijfde oorlogsjaar : Breng ons den vrede in de j Duitsche demokratie; Echter wee, wanneer gij ons | den vrede zonder de Duitsche demokratie zoudl I brengen: dan moeten wij U vervloeken als het begin van een nieuwen oorlog, een nieuwe volken-vijandachap; als de vereeniging van den haat tegen Duitschland en wellicht als een merkstees van het definitieve verval van al hetgeen wal Duitsch was, is en zal blijven. Internationale rubriek. DE INTERNATIONALE S0LIDABITEIT VAN HET KAPITALISME. Naar wij vernemen, worden in Amsterdam en Scheveningen de particulière vredesonderhandelin-gen tusschen Duitsche en Engelsche financiers voortgezet. Zooals wij reeds eerder bericht hebben, loopen deze besprekingen in hoofdzaak over Rusland en de gemeenschappelijke Duitsche en Engelsche belangen bij Rusland. De Contrôleur (20-7-'18). De Bolcheviki, komende aan 't bewind, hebben een lijn getrokken door de Staats-en Oorlogschuld, waarbij de Engelsche en Fransche kapitalisten het gevoeligst getroffen waren. * De Bolcheviki hebben de groote be-drijven 't zij genationaliseerd, 't zij ge-socialiseerd ; waarbij dezelfde met nog andere kapitalisten even gevoelig getroffen zijn. Blijven de Bolcheviki aan 't bewind, dan komen al deze belegde kapitalen op de verliesrekening dezer niet-Russische kapitalisten. Voor hen bestaat er maai één redmiddel : den val der Bolcheviki, Hierin ligt dan ook de groote betee-kenis besloten van de contra-revolutionaire beweging in Rusland, bekeken door he oog der buiten- en binnenlandsche kapi talisten en imperialisten. De bedoelingen van Kerenski, wanneei hij de hulp inroept van Frankrijk, En geland en Amerika, mogen oprecht zijn dan toch zal deze hulp slechts verleenc worden in vooruitzicht tôt behartigen var de belangen der Engelsche, Fransche er Amerikaansche kapitaal-magnaten. De Engefechen en de Franschen heb ben de Moermankust militair bezet to steunen der contra-revolutionaire monar chistische actie tegen de Bolchiviki er op zijn minst, bij mogelijk mislukker dezer actie, om zich een vuistpand t« verzekeren tegen de Bolcheviki, opda j op tijd en stond de geconfiskeerde kapi' ; talen terecht komen. De gecombineerde interventie van Ja pan met Frankrijk en Engeland in Siberië loopt in dezelfde lijn. Deze interventk staat in 't licht van de imperialistische belangen van Japan in 't Oosten. j De Russische cadetten comploteerer | en congresseeren te Kiëf tegen het Bolsje wiskisch regiem ; zij zoeken een aan knoopingspunt te Berlijn om bij midde der Pruisische bajonetten het Russiscl proletariaat op de knie te dwingen er ten val te brengen, tôt zege van de be langen, zoowel der Duitsche als Russische kapitalisten en imperialisten. Het kapitalisme en impérialisme is ter dage 't roerend akkoord over één ding de Russische revoiutie moet naar dei kelder. Aan de basis van dit akkoord ligger er twee beweegredenen ; le. de onmiddel lijke belangen van aile kapitaalmagnaten 2e. het dreigend gevaar der Ru?sisch< revolutie voor gansçj? het kapitalistiscl gedoe. Wanneer men ons en den volken zeg dat het militair ingrijpen in Ruslam t slechts gericht is tegen den wassendei Duitschen invloed in Rusland, zoo leerei ons de feiten, zooals de aanhaling aai 't hoofd van dit artikel, dat het al volks bedrog is. Het Duitsche met het Engelsche kapi talisme, het Fransche, ook het Russisch kapitalisme en ander kapitalisme en im i perialisme zijn solidair tegenover Ruslam : inzonderheid tegenover het tegenwooi ■ ' dige regiem in Rusland, omdat 'de toe t I standen en gebeurtenissen voor de kapi ■ [ talisten en imperialisten het zoo verger i ! Waar blijft, tegenover de international i solidariteit van het kapitalisme en he : impérialisme, de internationale solidarité^ t van het proletariaat? VON HINTZE'S AL-DUITSCHE HQRENS, In zijn antwoord aan het door Westdarp vertegenwoordigende „ Duitsch-Iersch" ver-bond zegt v. Hintze : Terwijl onze tegenstanders het alleen laten bij woorden omtrent de bescherming der nationaliteiten, heeft Duitschland door de daad bewezen, dat zijn kamp en zijn zege de vrijhéid der wereld dienen en tôt heil strekken der verdrukte volken. Duitschi land is zich bewuat hoe nauw de wereldvrede in verband staat met den vrijheidskamp der Ieren en de nationale pogingen van Indië en Egypte. Dat is de taal van den echten, den waren, den onvervalschten imperialist. y. Hintze spreekt over de vrijheid der Ieren, der Indiërs, der Egyptianen ; omdat deze behooren tôt het Engelsch impérialisme, terwijl v. Hintze zich wel wacht te spreken over de slachtoffers van het Duitsche impérialisme: de Polen de El-zas-Lotharingers, deSleeswijk-Holsteiners. Staatslui van dit soort kunnen den wereldvrede niet dienen! DE HISTORISCHE BETEEKENIS VAN DEN STRIJD IN DEN SCH00T DER RUSSISCHE REV0LUTÎ0NAIREN. Vanaf de jaren 1900 waren de revo-lutionaire krachten in Rusland in twee partijen gescheiden : de sociaal-demokra-ten en de sociaal-revolutionairen. De sociaaldemokraten, welke zich in 1903 gesplitst hadden in Bolcheviki en Menscheviki, onderschreven de leer en het programma der sociaaldemokraten van Westelijk en Midden-Europa. De sociaal-revolutionairen vertegen-woordigden een specifiek Russisch socialisme, principieel verschillend van het socialisme van West- en Midden-Europa. De sociaal-demokraten vertegenwoor-digden het industrieele proletariaat, de sociaal-revolutionairen zijn meer speciaal de vertegenwoordigers der landelijke be-volking, de overwegende meerderheid van het arbeidende volk in Rusland. De sociaaldemokraten verwachtten de zege van het socialisme langs de ont-wikkeling der kapitalistische industrie, de concentratie en centralisatie van het industrieele kapitaal ; de sociaal-revolu-tionairen daarentegen willen de socialis-tische maatschappij opbouwen op den grond en bodem der gemeente-eigen-dommen der Russische boerengemeenten. De sociaal-demokraten bevolen de volksmassa den georganiseerden massa-strijd aan en verwierpen het systeem van terreur; de sociaal-revolutionairen hebben de individueele terreur als een der beste strijdmiddelen aanschouwd, zij hebben de vele in Rusland gepleegde politieke aanslagen georganiseerd. Na de Maart-revolutie zijn er breede volksmassa's tôt de sociaal-revolutionaire partij toegestroomd, zoo van de zijde der kleinburgers als van die der boeren. Tijdens de eerste maanden na de revolutie was zij ontegenzeggelijk de sterkste partij ; de verkiezingen voor de Konsti-tuante gaven haar de meerderheid. Echter de toestroom dezer nieuwe massa had het wezen der partij veran-derd en weldra ontstonden er in haren schoot drie stroomingen, welke heftig tegenover elkander stonden. Men had de rechtergroep, welke Kerenski steunde met Sawinkof als voor-naamste leider. Tijdens de regeering-Kerenski was hij gelast met de leiding van het oorlogsdepartement. Zijn hoofd-doel bestond daarin, de discipline in 't leger te herstellen ; het leger opnieuw strijdvaardig te maken en in samenwer-king met de Entente den oorlog tôt de zege voort te zetten. Hij had in samen-werking met Kornilof de soldatenraden bekampt en de doodstraf terug ingevoerd. Na de zege der Bolcheviki had hij zich geruimen tijd verschuild gehouden, terwijl hij met de kadetten een samen-zwering tegen de Soviet had georganiseerd. Hij wordt gevolgd door een klein deel der partij. De massa der sociaal-revolutionairen vormt het zoogenaamde centrum met Tschernof als leider. Dit centrum is de eigenlijke boerenpartij ; is verbonden ; met de Menscheviki, waarmede het toi ; October de Arbeiders- en Soldatenraden had beheerscht en met hen gemeenzaam den strijd had gevoerd naar rechts tegen ; de Kadetten en de Kerenski's groep, ; naar links tegen de Bolcheviki. i Tschernof had als minister van land-! bouw in de regeering-Kerenski het groote agraar-probleem begonnen, dat later dooi de Bolscheviki voleind is geworden. Hij was de leider der constitueerende ver-gadering. Sinds de Bolcheviki de Constituante hebben ontbonden, staat hij in scherpe tegenstelling met hen. Het schijnt dat deze groep der sociaal-revoiutionairer niet betrokken is in den opstand t< Moskou tt gen de Sovietregeering De links sociaal-revolutionairen ver klaren zich openlijk tôt den opstand te Moskou. Zij hadden hem voorbereid. Aan het hoofd dezer groep staan Kam-tof en Maria Spiridonowa. Deze groep heeft de regeering-Kerenski en het mi-nisterschap van Tscheirnof bekampt. Zij hadden de formule der Bolcheviki : ^Alle macht aan de Soviets", aanvaard en hadden met de Bolcheviki de coalitie-regeering ten val gebracht. Gemeenzaam met hen hadden zij den Raad der Volks-commissarissen in 't leven geroepen; gemeenzaam met hen hebben zij den vrede aan de centralen aangeboden; gemeenzaam met hebben zij de Konsti-tuante opgelost. Zij hebben een afzon-derlijke partij-organisatie gevormd. Sinds den vrede van Brest-Litofsk hebben zij zich teruggetrokken uit de Sovietregeering. Ten dage bedienen zij zich van dezelfde wapenen tegen de Bolcheviki, die zij vroeger gebruikten tegen het tsarisme, t.i.z. de invidueele terreur en de moordaanslagen. De scherpe tegenstand der sociaal-revolutionairen tegen de Bocheviki vindt vooral zijn voedsel in het gekrenkte nationaal gevoelen van het Russische volk door den vrede van Brest-Litofsk, in dé gewelddadige afpersing van een derde deel van het Russische grondgebied; in de brutale taal der Duitsche regeering in de nota's aan Rusland. De moord van Mirbach te Moskou is de vrucht dezer stemming, door den ge-weldvrede van Brest in Rusland naar voren gebracht. De sociaal-revolutionairen willen de Bolcheviki ten val brengen, dekonstituante bijeenroepen, het vredesverdrag nietig verklaren en den oorlog herbeginnen. De strijd der sociaal-revolutionairen tegen de Bolcheviki is, in socialen zin, de strijd der klein-burgerij en een deel der boerenbevolking tegen de dictatuur van het proletariaat ; is in politieken zin, de strijd voor de Konstituantie tegen de Soviet; is in wereldpolitieken zin, de strijd tegen den separaten vrede. EEN GEZ0NDE TAAL. Aan een schrijven van den Neder-landschen Anti-Oorlograad, gericht aan de Duitsche . rijksdagmeerderheid, ont-leenen wij de volgende passage : Noch het bezit, noch de ontruiming van België mag een object zijn der vredesonderhandelingen. De Belgische kwestie ia er een van recht en als zoodanig moet ze geheel los worden beschouwd van het complex der andere politieke vraagpunten en van den strategisch-militairen toestand. Wanneer zal men te Berlijn deze ge-zonde taal leeren spreken? UIT DEN OOSTENRIJESCHEN RIJKSDAG. Seitz, sociaal-demokra3t, heeft in den loop zijner rede gesproken over de door de regeering ingevoerde districtregeling in Bohemen en de inzichten der sociaaldemokraten omtrent de politieke constel-latie van Oostenrijk. Zoo o.a. zeide hij : Wij, Duitsche Sociaal-democratea, houden de districtregeling in Bohemen voor een zware fout; wij bekampen ze op de volgende gronden: 1. Wij zijn de meening toegedaan, dat de rege-ling der nationale quaesties alleen mogelijk is door de onderlinge overeeastemming der volken. Een verandering van onze nationale rechtsorde-ning door een dekreet van boven wij zen wij van de hand. Wij zijn overluigd dat zulke pogingen alleen kunnen leiden tôt verscherping der nationale tegenstellingen. 2. Den inhoud dezer districtverordening moeten wij ook verwerpen. Het Duitsche volk in Bohemen heeft recht op nationaal zelfbestuur; hetwelk niet gebeurt door een paar van de regoei ing aangestelde hofraden. Het Duitsche volk in Bohemen moet zelf zijn vertegenwoordigers kunnen kiezen. De bureaukratische districtregeling door de regeering doorgevoerd, be-antwoordt niet aaa onze inzichten nopens het demokratische zelfbestuur in nationaal afgelijnde gebieden. 3. De nationale grens mag niet alleen doorgevoerd worden in Bohemen. De nationale vragen kunnen alleen van volk tôt volk geregeld worden; de nieuwe Staaturegeling van Oostenrijk kan alleen door een uiteenretting vas volk tôt volk, zonder achting voor de landsgrenzen, doorgevoerd worden. In 't raam van zulke uiteenzetting zal hetzelfde grondbeginsel, dat in Bohemen ten gunste der Duitschers moet toegepast worden, bij de andere volkstammen moeten wcdfn aanvaard. Terwijl wij da nationale afbakening overal vor-dereo, verwerpen de Tjchechische partijen dit grondbegim 1 voor Bohemen. Zij stcllen de histo-rische eenheid van het Koniukrijk Bohemen hoog-r dan het nationale zelfbenchikkingsrecht der vo ken. De nationale afbakening in Bohemen moet getieuren zooals in aile meertalige landen Wij zijn bere d de oprichling van een Tjchecmschen Staat mel eigen regeering en eigen parlement te aanvaarden, wanneer deze Staat zich bepaait tôt h t gebied der Tjchechische taal en een onderdeel voruit van een bondstaat van vrije volken. EEN lilda VERKLA8ING. Wanneer wij in ons laatsteno. schreven, dat wij geen vertrouwen hebben in de verklaringen en de toezeggingen der Duitsche regeeringslui, dan komen de i feiten onze overtuiging staven. : v. Hertling heeft in Brussel vertoefd, Omtrent zijn doen en laten aldaar wordl er door een persagentschap medegedeeld: ^ Tijdens zijn oponthoud had hij gelegenhcid ge- had met den generaal-gouverneur uitvoerig over de Vlaamsche quaestie te spreken en hierbij den Raad van Vlaanderen de genoegdoening gegeven, dat de rijkskanselier nog immer op het standpunt der verklaringen van zijn voorgangers staat. Deze mededeeling is in opdracht van den generaal-gouverneur door den chef voor Vlaanderen den gevolmachtigden van den Raad van Vlaanderen ter kennis gebracht. Op verzoek van den rijkskanselier zullen eerst-daage eenige leidende Vlamingen met hem het gansche Vlaamsch-politiek probleem bespreken. In een tijdverloop van een paar weken heeft v. Hertling drie verklaringen afge-legd ten overstaan België en Vlaanderen ; terwijl er geen verband bestaat tusschen deze drie verklaringen. De tweede spreekt de eerste tegen en de laatste annuleert de twee eersten. Wordt er nu nog maar wijs uit! Dat zijn de geheimen der Pruisische politici. Wie zoekt v. Hertling in de doeken te doen? De Belgen! Dat zal niet gaan. De Vlamingen! Dat zal nog mindergaan. Het handvol Aktivisten ! Zoo zal het zijn. HET W00RD IS AAN BERLIJN. Barnes, arbeiderslid van het oorlogs-kabinet, heeft onlangs aan den Ameri-kaanschen arbeidersbond geseind dat de oorlogaoogmerken, die Lloyd George den 6en dezer in zijn toespraak tôt Amerikaanache troepen heeft ontvouwd, in Engelsche arbeiders-kringen algemeen worden goedgekeurd. De oorlogaoogmerken, door Lloyd George, Wilson en dear-beiderspartij uiteengezet, komen zoozeer overeen dat, indien de Middenrijken zich bereid verklaren aan deze drievoudige mededeeling gehoor te geven, men kan zeggen, dat het einde van den oorlog in *t sieht, of Iiever zoo goed ait bereikt ia. CORRESPONDENT!® UIT AMERIKA „Rood" la de leuze. De vakorganisatie der vrouwen ait âe kle*-dinsrnijverheid heeft ia haar congres vaa 28 Mei eea resolutie aaagenomea, -waarbij zij (La Bocialistisohe partij erkent als de politieke partij der arbeidersklasse. Eea tweede resolatie is eeapari? eestexad geworden, behelzeade de onvoorwanrdelijke to*-treding tôt het vredesprogram der iiiter-gealr lieerde oooferentie vaa Nottingham (EngelandJ, De algevaardigdea voor de American Fédération of Labor (Amerikaansche Arbeidersfede-ratie) hebben mandaat dit program ia den schoot dezer federatie te verdedigen, alsook de vertegenwoordigiag op de Internationale aocia-listische confereatie. • * * Overal dezelfdet De Bethlehem Steel Co., eea deï grootst» staalfabriekea vaa de wereld, heeft geweigerd te onderhandelen met het nationaal comité voor arbeidsgeschillen, nadat de arbeidel» terug aan den arbeid waren gegaaa. Engene Grâce, directeur der maatschappft, verklaarde nooit te onderhandelen met de ai> beiders. De arbeidersafgevaardigden en het nft-tionaal comité antwoordden, dat de arbeiderji slechts het werk hernomen hadden mit» d# stellige belofte, dat hua aanspraken zouden on>-derzocht worden. De strijd loopt hem over zes duizend maeht-nisten met den eisch van den achturen arbeids-dag en de herkenning van de arbeidersorgst»-nltatie.Toeh wonderljjk! De kapitalisten van d# nieuwe wereld zijn van hetzelfde stof als die van de oude wereld. Ginder zooals hier kennem die lui maar één ding: de lekkere zoete winsi. • • • Hoe men hier denkt over Gomperi? Samuel Gompers bepro'eft zich te doen doot-gaan voor een patriot. Hij is gedeeltelijk te verschoonen door het feit, dat de socialisti&che partij alhier denkt zooals Hillquit denkt, en niet zooals Spargo. Niettemin heeft hij de zaak der EDtente veel onrecht aangedaan en is in staat nog erger t© doen. De arbeidersklasse der Entente-Landen zijn het vredesprogram van président Wilson — niet verwarren alsjublieft met Havelock Wilson — toegstreden in tegenstelling met wat j door sommige staatslui in de Entente-landen wordt voorgestaan. Wij hebben Rusland verlo-! ren en hebben den steun van het Duitsch libe-j ralisme verloren, hetwelk in Juli 1.1. op on« ■ hand was, omdat wij te veel de Pruisen naàpea ' Gompers heeft buitenmate veel sohade rer-richt door zijn houding tegen Stockholm. Deze ontworpen conferentie zou het inter-nationaal proletariaat, inbegrepen tal van Duitsche arbeiders, tôt overeenstemming "gebracht hebben. Indien Gompers voortgaat zich te verzetten ' tegen de conferentie in Zwitserland, wanneer de militaire actie zal achter den rug zijn, zal hij de arbeidersklasse van Frankrijk, van Italie en van Engeland al meer en meer verbitteren, die der neutrale landen al meer en meer naar Duitschland drijven. P.S. Dat is ook ongeveer het portret van den ex-socialist Terwagne, mot dit verschil dat de ex-socialist Terwagne uit de arbeiderswereld nieinand vertegenwoordigt als zich zelf.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.