DE BELGISCHE SOCIALIST Tweetalig Weekblad van den Bond der Belgische Arbeiders in Nederland Abonnementsprijs in Nederland: 75 cent per 3 maanden - Redactie en Administratie: LAPIERRE, THERESIASTRAAT 49, 's-GRAVENHAGE. - Abonnementsprijs voor het Buitenland: f 150 per 3 maanden Nutteloos gedoe. De heeren Louis Piérard en Modeste Terwagne verspreiden lijsten met het doel handteekeningen bijeen te brengen. Het schijnbaar doel van deze. lijsten-verspreiding is de onderteekenaars hun instemming te doen betuigen met de politiek opgegeven. in de instrueties die lut het bezette land kwamen en die be-stemd waren voor onze partijgenooten Vandervelde en de Brouekère, als leid-draad op de Conferentie van Parijs. Het werkelijke doel van deze heeren is een betooging op touw te zetten tegen den Bond van Belgische Arbeiders in Nederland, en de eenige organisatie van Belgische werklieden in Nederland te verzwakken. Inderdaad!. Indien er een politiek bestaat die de heeren Piérard en Terwagne sinds twee jaar steeds be-kampt hebben, is het juist deze politiek die in de bekende instrueties vervat is. Want wat zeggen deze instrueties? 1) Geep vergadering van de Internationale op dit oogenblik. 2) Geen annexaties. 3) Geen eeonomisehe oorlog na het sluiten van den vrede, Echter aanvaarden de heeren Louis Piérard en Modeste Terwagne wel Iret eerste punt, maar zij staan vijandelijk tegenover het tweede en het derde. Wat ons betreft, wij aanvaarden het eerste punt niet, maar wel het tweede en het derde. De heeren Piérard en Terwagne zijn slechts voor een derde gedeelte akkoord met de instrueties. Wij, wij zijn het er voor twee derden mee eens. Om welke reden veinzen die heeren thans vaarwel te zeggen aan hun oude politiek die annexaties en den économise)] en oorlog aanvaardde? Omdat zij zich verbergen willen acli-ter de opstellers der instrueties en ook in 't bijzonder achter Vandervelde en de Brouekère om hun treurige persoon-lijke aanvallen te wettigen. De geïnterneerden en de hurgers zullen van dit gedoe geeni slachtoffer zijn. De samenzweerders aan het werk. De vijand is en bljjft de Internationale.De zondebok is en blijft haar secre-ta.ris.De vijand moet kapot; de zondebok overboord! Wappers heeft den strijd ingezel; hij is getemd. Olyff is bijgesprongen; de man is ziek. Piérard wilde de kroon op 't werk stellen; hij heeft er al zijn pluimpjes bij verloren. Een vierde komt aan de beurt; hij teekent „een socialist'r. Hij verschuilt zich achter ,het anonieme; en toch is hij gekend. Trouwens het heeft ons ver-wonderd, dat zulk gewichtig man, een man. van zulk gewicht, zijn ..knechtjes" niet eerder is ter liulp gesneld. Ditmaal is het te doen in „La Belgique".Eerste Artikel 2G-2-17. Een paar moedwillige onwaarheden, die wij voor rèkening laten van „een socialist". (Eerste leugen: Onze bond is gesticht door Huysmans om hem te die-nen als lijfwaclit; tweede leugen: de dagorder uit bezet België draagt de goedkeuring weg van 99 pet. der Belgische arbeidersklasse.) „Een socialist'' wil zijn vriend Piérard de reddende hand toesteken; hij wil hem wreken; de zweepslagen waren te pijnlijk. En nu gaat hij er op los: 1. Huysmans is redakteur geweest aan het liberaal blad „Le petit Bleu"! Maar wij kennen „cen socialist", een van de oude school zooals hij zich noemt, die in Antwerperi gedaan heeft, wat hij Huysmans verwijt. \Vij kennen „een socialist", die al de hierarchieke trappen der liberale partij heeft bewandeld om op het psoebolo-gisch moment aan te landen in de so-cialistische partij. Wij kennen „een socialist'', die er zieh niet voor schaamde destijds in zijne hoe-danigheid van socialist te „banquetee-ren" ter huldiging van den hardvoeh-tigsten der hardvochtigen der doctri-nairen.Wij kennen^,,een socialist", die vanaf het intreden van den oorlog de arbeiders aan hun lot heeft overgelaten. Wij kennen „een socialist", die over de sympathie beschikt van al onze geïnterneerden. (Dat hij zich nog het bezoek te Harderwijk herinnere!) 2. „De Belgische pers in Nederland is geen bourgeoispers; het is de Belgische pers." Wij kennen een blad, „La Belgique", dat nooit anders gedaan heeft, dan de arbeidersklasse in den persoon van een harer vertegenwoordigers laf aan te vallen; zelfs toen er geen bond van Belgische arbeiders bestond en er geen spraak was van den Belgischen socialist. Wij kennen een blad, „La Belgique", dat schreef dat onze arbeiders na den oorlog tegen min der loon moeten werken. Wij kennen een blad, „La Belgique", dat geschreven heeft dat Huysmans „een Duitsche spion" is. Wij kennen een blad, „Het Belgisch Dagblad", waarvan „een socialist'' tôt kortelirigs directeur was, dat uitmuntte door zijne doorluchtige anti-soeialisti-sche artikeleri onder de kantteekening „van socialistische zijde" of-„een lid der BeIgiseheWerkliedenpa.rtij schrijft ons". i Wij kennen ,,1'Echo Belge" en „Les Nouvelles", die wedijveren met hun drie vermelde zusterorganen om de instel-lingen der arbeidersklasse op de liefste wijze aan te vallen. Wij kennen geen enkel blad der Belgische pers in Nederland, dat geprotes-teerd heeft. tegenover de doenwijze van zekere politieke of godsdienstige personnages in de kampen der vluchtelin-gen en geïnterneerden. Wij kennen geen enkel blad, dat zich den tolk geinaakt heeft van misbruiken en wantoestanden bij' de geïnterneerden en vluchtelingen. Maar wij kennen „een socialist", die de teugels voèrt van de Belgische pers in Nederland en die regelmatig 's Zon-dags namiddag in zijn private woning de vertegenwoordigers de'zer pers ont-vangt.3. Huysmans is van een bizondere stof.... „Ueber Ailes!" Huysmans was voor den oorlog rood; tijdens den oorlog is hij rood gebleven, om na den oorlog te blijven wat hij vroeger was. Maar wij kennen „een socialist", die vôôr den oorlog roode kravatten, roode zakdoeken, roode kousen droeg, symbo-lische kleur van de Internationale van het proletariaat, en die zich nu laat be-tooveren door nationalistische démagogie..Wij kennen „een socialist", die vôôr den oorlog den bijnaam .droeg van „pa-penvreter" — hij wa.s niet de beste vriend der Belgische katholieken en nu. aar-dig sameuwerkt en liefkoost met zijn aartsvijanden van vroeger; hij heeft af-stand' gedaan van ailes .... Wij kennen.... ja wij kennen nog zooveel .... maar wij willen nog wat voorbehonden voor later. Tweede Artikel 27-2-17. De redproef voor Piérard vormt de inleiding; nu komt de wezenlijke aan-val, met klein geschut, waarvan de Ne-derlandsche delegatie bij de Executieve en Huysmans het mikpunt vormen. „Een socialist" steekt de Duitsche minderheid in denzelfden zak als de meerderheid: Liebknecht, R. Luxem-burg, Ledebour, Haase en c.s. worden over denzelfden kam geschôren als Sche.idemann, Siïdekum en anderen. Wij kennen noohtans „een socialist", i die tijdens den oorlog sçhriftelijk zijn sympathie overg<^brachf heeft aan Liebknecht. De minderheid is ten allen kant ont-staaii, zegt „een socialist", na den veld-slag aan de Marne. „Een socialist" weet niets van de ge-sehiédenis, want in Duitschland bestaat de minderheid vanaf den eersten dag van den oorlog en die nlinderheid heeft in den beginne gedaan, wat „een socialist" dikw.ijls heeft moeten doen: zich neerleggen bij de meerderheid. „Een socialist" beproeft de Fransche partijgenooten in 't harnas te jagen tegen Huysmans, waarbij altijd dezelfde. methode gebruikt wordt. Weet „e'en socialist'' dan niet, dat het nuttelooze moeite, een vruchteloos po-gen is. Huysmans heeft zich gesteund op fei-ten; en feiten kunnen door „een socialist" niet weggeredeneerd worden. • Trouwens de Fransche partijgenooten Renaudel als Longuet, zijn van dat. ge-lialte, dat zij best weten lioe te hande-len, zonder raad te vragen noch aan Huysmans, noch aan „een socialist". Terwijl „een socialist" met zooveel lof spreekt over onze Fransche partijgenooten. — lof, dien wij totaal onderschrij-ven —, vergeet hij met opzet aan de le-zers van „La Belgique" te vertellen, dat nlinderheid zoowel als meerderheid trouw blijven aan de Internationale. Maar wij kennen „een socialist", die de Internationale met haar secretaris versakkert en verwenscht, om ..., inis-schien in de gunst te blijven van zijn vroegere vijanden, nu zijn vrienden._ Al wie niet denkt met de hersenen van „e.en sociafist" wordt gebrandmerkt als pro-Duitsch. De Italiaansche* socialisten, die de zoogenaamde offieieele partij uitmaken, zijn prô-Duitschers. De Roemeensche socialisten zijn pro-Duitschers.Maar wij kennen „een socialist'', di'e een pro-kapitalist geworden is. Mis-schien is hij het altijd geweest. Wij kennen „een socialist" die een stormaanval waagde op de Internationale, maaç zijn granaten waren van slecht, uiterst slecht fabrikaat. Krupp heeft hem daar een fijne piê gestoken. De Internationale staat daar nog springlevend, terwijl wij „een socialist" kennen, een man van gewicht, die doo-delijk in 't hart, in zijn bloedrood hart getroffen is. Derde Artikel 28-2-17. Hier kriigen wij den eind-aanval — l'assaut final — en nu gaat het met klein en grof geschut. „Een socialist" stelt dit" laatste artikel „De Internationale tegen het Socialisme."„Een socialist" kan het maar niet slikken, dat Belgische arbeiders in Ne-' derland doen wat door kameraden in bezet België is voorgedaan; waarbij de onvermijdelijke scheldwoorden: politieke demagogen .... Maar wij kennen „een socialist", wiens patriotisme gesteund is op de werkloosheid van Belgische arbeiders. Wij kennen „een socialist'', die den klassenstrijd negeert en het lot der arbeiders vastknoopt aan de tegenwoordi-ge maatschappelijke orde, die den arbei-der slechts één recbt toekent: het recht te verhongeren. Wij kennen „een socialist", die partij- ganger is van den economischen oorlog na den militairen kamp. Wij kennen „een socialist'', die er een inlichtingsbureau op nahoudt voor on-betrouwbare Belgen. ' Wij kennen „een socialist", die door twee Belgische geïnterneerden is aan-geklaagd geworden bij minister Van-i dervelde nopens de lastercampagne in „Het Belgisch Dagblad" tegen socialisten en de Internationale. Minister Vandervelde heeft deze protestatie volledig onderschreven. Wij kennèn „een socialist", die de conservatieve pers, o.a. „Le XXeSiècle" documenteert om socialisten af te maken. Wij kennen „een socialist", die in zijn dienst twee ongehuwde Belgen beneden de 30 jaar, zonen- van de bourgeoisie, heeft; terwijl de kinderen der werkeml • klasse hun leven moeten blijven pri,js geven; vaders van familie, die reeds tweemaal gekwetst geweest zijn in zooverre dat zij gereformeerd waren, té-ruggeroepen worden onder het order-woord „vertrekien of deserteur". Wij kennen „een socialist", wiens de-magogisch grof geschut, opgesteld in het paradijs van winstjagers en woeke-raars, ons niet hindert. Maar wij zouden wel eens hinderend voor hem kunnen worden. De samenzweerders :■— Wappers, Piérard, Olyff, „een socialist" — hebben een prachtig resultaat bereikt: Sinds een drietal weken is ons ledental schier verdubbeld: 18 Februari 1445 leden; nu ruim 2200 leden. Bravo! Onzen dank aan de vijanden der socialisten, vooral aaji „een socialist", want aan diens lastercampagne hecliten wij vooral groote waarde: sinds den oorlog hebben de arbeiders, vooral onze geïnterneerden, den pest aan „een socialist". EEN INTERNATIONA UST. De splitsing van België. Dr. Hugo Sclimidt, corresiX)iKleiift van „Politikeii", heeft naar aanleidinig1 van het bezoek d'er Vlaamsche activistem aan d:en Duitsehen i*ijkskanselier en de door dezem yoorg"estekle acliniinistratieve splitsing van België, eeni interview ge-'hlaid! met Cam:i:]ilie Huyàmants. Deze zei : „Ik betreur het, dat de Vlaamsche activisten de Duitsche regeering: verzoclit hebben, tijdons de bezetting over te g-aan tôt de splitsing in het bestuur van de Vlaamsche en Wjialsche provin-cies van België, en dat wel om twee re^enen: le. in principe, lk ben al'keerig van de admi-" nistratieve splitsing-. Ik ben aanhanger van dé cuUureele autonomie van" Wallonie en Vlaan-deren, maar ik verwerp iedere eeonomisehe, politieke ol' ad mi nistratieve scheiding van de Belgische provincies, een klein-burgerl.ijke op-vatting, welke het socialisme van de groot-industrie niet kan aanvaardeni; 2e. omdat het mij, uit een; tactisch oogpunt, vrij zonder li,ng voor komt, dat men op instel-ling van een duurzaam régime aandringt bij een regeering, die gedoemd is te verdwijnen. Het resultaat van dit onbezonnen optreden zal eenvoudig zijn, dat de Vlaamsche beweging na den oorlog van deze practijken te lijden' zal hebben. • Trouwens, naar rnijn meening - en ik heb het reeds vaalc gezegd — moet de regeling van de Vlaamsche kwestie alleen aan de Belgen zelf worden overgelaten en zij moet niet door een buitenilandsche regeering opgelost worden, vooral n.ièt, wanneer deze regeering de Duitsche regeering is, die sedert jarent niet opgehoudçn heefU voornamelijk- tegenover de \Polen en Denen, een politiek van uitroeiïng te volgen." ' Op een vraag, wat bij dàcht van de deputatie, die in Beriij]; geweest was, verklaavde de heér Huysmans, dat liij de leden er van niet kende, maar dat. men ze in ieder geval groote dkim'koppen moest noemen. (Teleg-raaf 6-3-'17.y) Gekakel. Er zijn menschen die, van nature uit, de ganache waarheid niet kùnnen be-lijden.Onder die hemelschre kreaturen neenit de lieer Monet van ,,De Telegraaf" een gansch bijzondere plaats in. Een zijner intieme vrienden zei ons eens van hem: „Zijn gegeveiis zijn altijd halfslachtig. Zijn feitemnateria-al' is steeds onvolle-dig. Hij fantaseert, half bewust, lialf onbewust." Vertelt hij nu niet dat. wij den a kt i-visten reeds de hand liadden gereikt, en dat het Berlijinsch avon,tuur ons slecht de oogen heeft geopenid .... Nu weet iedereen dat wij onder deg«-nen waren, die de aktivisten van het eej-ste oogenblik llébben afgesebud. Af-geschud op de .flaminganten^vergatle-ring van September 1915. Afgeschud door de. bekende v«rklaring van Okto-ber 1915 (verklaring der Flaminganten. van het bézet gebied). Afgeschud bij de stichting van ons blad. Afgeschud bij de stichting van onzen Bond. Afgeschud op vijftig meetings!! Wat wil de heer Monet nog méér? In de laatste tijden hebben zekere aktivisten lnm anti'-Belgiscli gedoe laten varen — en we hebben dit begroet als een goed symptoom. Was dat. onze toenadering? Zoo morgeni die h-eeir Momet per onge-va.l de geheele waarheid spi-eekt, aijn wij diaarom leugemaans? Indien de heer Picard zijn zonden af-zweert, zijn wij daarom bekeerlinigen? Den: heer Monet was het blijkbaar ! ni!et te doen de ^Vlaamsche zaak een ' dienst te bewijzen. Neen! Hij moest, ook I hier, de feiten zôô draaien dat zij passen I in zijneiv armzaligen winkel van poli-: tieke kleineering. Duitsch annexionnisme. De heer Léonce Dùcastillon heeft de goedlieid — hij die zich als annexion-nist heeft ontpopt — ons inlichtingen te vragen over het Duitsche annexion nisme. Wij zouden hem kunnen antwoorden: „Maar, WelEdele Heer van de duur-zame gedachte, u hebt niets te verwij-ten aan het Duitsch annexionnisme. II zijt aangetast door dezelfde ziek te." Maar we weten maar al te wel dat de denkbeelden van den man, die geen tweè heeren dienen kan, niet blijvend zijn. Hij verandert van overtuiging als een windwijzer van richting en aange-zien wij-aan dit veranderen eens mee willen werken, geven we ons de moeite ^hem te woord te staan. * * * De Duitsche socialisten, geachte Du-castillon, hebben verschillende malen hun meening te kennen gegeven, meening die steeds dezelfde gebleven is. In 1914 al, in de zitting van den Rijksdag van 2 Deeember. Toen zei Haase in naam van de fractie: „De p'ubliçatie der ^elieime stukken uit bel Belgisch arcliief is niet volrïoendc om af te wijken van het standpunt dat dfe Rijkska.nseLier zelf ingren'onieii h ad1 op 4 Augrustus, d.w.z.: „Het onrecht dat wij aan België doen, zullen wy goed maken, zoodra ons militair doel is bereikt." Op 29 Mei 1915 verklaarde Scheide-inan'ii iir naam van die fractie, dat de fractie gekant is tegen elken verove-ringsoorlog.Op 20 Augustus 1915 en op 9 Deeember 1915 werden verklarintten in denzelfden zin afgelegd. Op 27 Juni 1915 riclitte de Parteivoi'-stand een ofiieieelen brief aan den Rijkskanselier, om protest, aan te teeke-nen tegen de annexa tiepolitiek van zekere groepeeringen. Op 23 Juli Manifest van den Partei-vf.rïtand- tôt de arbeiders. Dit manifest is gericht tegen aile annexatie. 0)) 14 16 Augustus nam de l'artei-vorstand1 „Leitsàtze" aan, waarin o.m. te l'ezen is: „Zoowel van het standpunt van het. Duitsche belang als van het standpunt der rechtvaardig-heid houden \vu de wederhersteHing van België \ nur geboden." In den Landtag van Pruisen sprak Hirsch op 18 Janua.ri 1916 een rede uit. i waarin het o.a. lieet: t „In het bijzonder veriangen wij, dat de vol-lUnlige.onafbankolijkbeid en zelfstandigheid van Belg-ië hersteld worcPo, en d'at het onreoht aan dit land gesebied en zelfs door den Rijkskanselier op 4 Aug. 1911 t.oegegeveny wederom goed gemaakt (worde." (Zeer wel bij de sociâal-democraten; gelach rechts.) Deze deiikbeeklen werden nog klaar-der n i tige werk t door Berastein in naam van de minderherd van de fractie. Berastein schreef: „Op gro.jid van het zelfbestemmidigsrecht moet reeds aile gedwongen annexatie van Belgisch grondgebied of elk aan tas ten van BelgiëN zelfstandigheid door een andieren staat bestrC-dien worden. Maar in het géval van Duitschland moet hier nog worden' toegevoegd, dat Duitschland, — zonder door eenige handeling van België daar-toe gebraclit te zijn geweest, en zooals dat door d'en Rijkskanselier zelf toegegeven is geworden, . toen hij zeid'e dat .hij door verkraehting van liet volkeren recbt,_ de Belgische neutrafiteit heeft geschonden, — tôt het bereiken van ztfn doel België is binnengedrongen, het zich wq-rende** Belgische leger heeft overrompeld en België met igeweld heeft bezet gehouden. Daarom is Jiet een eereplicht van Duitschland /.onder dralen, 11a vrediesluiting, België te ont-ruimen, zooals diit de Staa tssecretaris voor het Bûitenlandv von Jagow, op 4 Aug. 1914 door dien Duitsehen gezant prins Lichnowsky aan den Engelschen gezant Sir Edward Grey plechtig heeft laten verklareiL, — en het Belgische volk voor de toegebrachte stoffelijke en zedelijke schadte in voile mate schadeloos te stellen." Voor volgende verklaringen verzen-den wij den heer Ducastillon naar de redevoeringen van 9 en 21 Deeember 1915, van 5 April en 7 Juni 1916. Wat zegt nu de heer Ducastillon hierover? , Leugens. 1) Ducastillon vertelt dat 90 % der socialisten annexionnisten zijn. Gelogen. Zie de offieieele verklaringen. Wat stelt de heer Ducastillon daartegenover: Een artikel van zekeren Leimpeters! 2) Ducastillon vertelt dat zelfs Liebknecht België niet wilde loslaten. Wij antwoardon: Leugen! Driestige leugen! 3) Ducastillon vertelt dat zekere Fuhnnan in den Landtag heeft verteld dat Scheidemann annexionnist is. Ducastillon lieeft niet eens Fuhrman be-grepen.Conclusie: .Ducastillon moet wat anders uitzoeken. Waarom? Er is herrie in Duitschland. Herrie tegen den) Rijkskanselier. Waqrom? Niemand weet het. De conservatieven wilden den duik-lKX)tenoorlog en waren tegen Bethman gekant, omdat de Rijkskanselier van die methode niet wilde weten. Nu is tôt den duikbootenoorlog tôch beslotem. De oon-setvatieven liebben voldoening gekre-gen, en, deSondanks gaan zij vport Beth-mann den duivel aan te doen. Waarom? ' Naar het scliijnt hebben de conservatieven nog een dubbel plan: a) Een verbond -met Rusland te sluiten. Il) Holland en! Denemarken aan te vallen. De Rijikskanselier wil van het laatste vooral niet hooren. Daarom -de herrie. De vraag is nu of de ]>olitiek van von Tirpitz weder ete voorhand zal krygen, want Betlimann is de sterke'man'niet. Over haat en andere dingen. Naar aanleiding van enkele onzer ar-tikels, schrijft ons een katholiek: „Waarde redactie, ik ga met u akkoord wat betreft de wederherstelling van België. Dat spreekt van zelf. Maar u vraagt te veel! Zoolang ik leef zal ik met de Duitschers niet meer verbroede-ren. Ik haat ze!" Met dezelfde post ontvingen we een brief van een liberaal, en die zei onge-veel hetzelfde: we haten de Duitschers! » k * We danken onze briefwisselaars voor hun verklaringen, en maken van de ge-' legenheid gebruik om een misverstand op te helderen. Want hun terechtwijzing verstaan we niet. De Belgischt katholieken verklaren dat zij hun Dmtsche geloofsgenooten haten. De Belgische liberalen verklaren dat zij ook hun Duitsche geestverwanten haten. Wij verstaan dit opperbest. Het waren Duitsche katholieken en Duitsche liberalen die den oorlog hebben voorbereid en ontketend. Zij vooral zijn schuldig aan het on-lieil dezer jaren van moord en ellende. \ Ook willen wij de Belgische liberalen en katholieken geenszins verhinderen de Duitsche misdadigers te haten. Integendeel! Hoe méér de burgers elkaai' haten, hoe beter voor de arbeiders, wanneer die haat niet in oorlog overslaat. Aan de .volgelingen van Mgr. Mercier zeggen wij: „Haat de Duitsche klerikalen. Zij willen België inpalmen! Weigert met die heeren saam te zitten in dezelfcÎÈ kork. Dwingt nw kardinaal niet meer met Hartmann uit Keulen te beraadsla-gei^ in het Vatikaan! Gaat verderl Ver-zoekt diringend den Paus d'en banvloe.k neer te slingeren op die schismatieken van over den Rijn. Haat, zooveel het uw kristelijke ziel belieft!" Aan de Belgische vrijmetselaars zeggen wij: „Haat de Duitsche liberalen! Zij zijn niet veel meer waard dan de klerikalen van het Centrum. Weigert voortaan, na den oorlog, Duitsche zaken en Duitsche centen! Stikt liever dan Duitsche camelote te koopen. Zweert eeuwigen haat aan het Duitsch liberalisfne!" Mgr. Mercier "haat Mgr. Hartmann! Opperbest! De heeren Wappers en Charles Bernard haten de ,,Kolnische" en de „Frankfurter"? Ook opperbest! We hebben daar niets tegen. Iedereen is meester van zijn ge-voelens:We vinden dat zelfs uitstekend. Een verdeelde burgerij is minder ge-vaarlijk dan een vereende sterke bur-gerlijke macht. Wie, drommels, heeft toch die Belgisch heeren wijsgemaakt dat wij haar gevraagd hebben de Duitsche bourgeoisie lief te hebben? Wij hebben er niet aan gedacht. Is het misverstand nu opgeklaard? Van ailes wat. ,.De Telegraaf" en „La Belgique" houden zich bezig met de briefwisseling t'usschen de Fransche partij en de Executieve der Internationale. De artikels komem natuurlijk uit hetzelfde bureau: L'Office Belge van Den-Haag.De centen van de Belgische Regeering moeten toch tôt iets dienen. Op die artikels zullen we niet antwoorden. De opsteller kan niet eens een' tekst i lezen. De dombeid zijpelt uit aile poriën (lier vettige proza. IS1 ' Kamerlid Modeste Terwagne, directeur van liet Belgisch Office te Den Haag, wordt minister. Wanneer dat? Zoodra .Vandervelde ontslag neemt. Waar wordt dat verteld? In de Belgi-. sclie bourgeois-middens te Den Haag, zelfs in de Gazet van Brussel. Onze beste gelukwenschen aan onzen goeden, besten vriend Modeste, en dat hij ons maar zoo gauw mogelijk de over-winnihg brenge! IS1 In „La Belgique" stond te lezen, eenige dagen geleden. dat wij ongelijk haddèîli, groot ongelijk, te doen uitko-roen dat de Duitsche socialisten ons land soms vCrdedigen. De inan, die dit schreef, teekent Een Socialist. Op gevaar nu dien >socialist nog eens te mishagen stellen wij vast dat Schei-dieirtarai, die scboelje, die bamdliét, die Pruis, Geëischt lieeft «en betere regelinig vaai de vioediinig voor de „zwaarbepix>ef-dle Belgien". en opnieruw proitest beeft aangèteekend tegen de ileportaties, gevraagd 'heeft de. gedeporteerden terug naar België te zendlen, en voor de Belgen het recbt heeft opgéëisoht in hun land te blijven. Daiujn van de speech: 27 Febr. 1917. Plaats: de Duitsche Rijksdag. ISI Men meldt ons dat de heeren der kool-mijnen van Limburg een mooie dubbele aktie tegen het socialisme beginnen: a) de koolmyners, socialistische burgers, worden vervangen door geïnter-neerde soldaten; b) de aan 't werk gestelde soldaten, dj(! Mieialisten z.i.jn. worden naar- het kamp teruggiezonden. IS] Nu weten we eiinidielijik wie nlaar België is gegaam im n aam vain die aeti visitent Het zijin die 'heeren1 Tack, Vanieuwe, LamibreeUtts, Veiriiees, Diunonj en Vain-dien:bix>ek.Iyvloed1: 0 + 0 + 0 + 0 + 0 = 0 IS1 Niemand kan twee heeren dienen, schrijft de heer Ducastillon. Dat is een grove dwaling. De heer Ducastillon dienit wel 6 heeren. 1 ) Den heer Segers. 2) Den heer de Broqueville. 3) Dr. Terwagne. 4) Den „Vaderlandschen Vlaamschen Bond". 5) Den, heer Deen. (i) Zijn eigen IK. Hij dien.t. <liat ailes ên diient allen. Of liij nu daarbij de Belgische belangen <lient, dat is een andere zaak. P. Briefwisseling. „Jusqu'au bout". Wij ontvangen volgenden brief: ,.De Bestuurder van het „Belgisch Office" in Den Baai? heeft van den mi-nistei van oorlog verkregen, dat twee zijner jonge bedienden vrij blijven var den miiitairen dienst. Die twee heeren, beiden ongehuwd en beneden de 30 jaar, zijn zonen van de burgerij. Zij mogen hun werkzaamhederi op het „Belgisch Office" voortzetten. Zij zijn ontslagen van den Yzer. Nochtans hebben wij van de hand van „een socialist" gelezen in „La Belgique" dat er moet gevocliten worden „jusqu'au bout" voor Beschaving, voor Humani-te.it, voor Recht, voor de belangen der arbeidersklasse .... op voorwaarde dat de zonen der bourgeoisie in Den Haag blijven. Dezelfde directeur heeft bij de afkon-digirîg dezer militaire wet op staanden voet drie zijner bedienden — bet waren maar werkmanskinderen — afgedankt, onder voorwendsel dat zij dienstplichtig waren. Dit is gebeurd in Augustus 1916. De schuldigen zijn niet deze jonge menschen; de scliuldigen zijn degenen, welke lien in dezen toestand zetten. Deze daad komt ons voor als een drie-dubbel scliandaal. 1. De directeur van het „Belgisch Office" is een socialist, die de politiek verdedigt van „jusqu'au bout", en als zoodànig moet hij de weerkracht van het land versterken. 2. Kamerlid Terwagne verkràcht een der grondstellingen der Belgische grondwet: ,,Alle Belgen zijn gel;jk voor de wet." 3. De socialist Terwagne huldigt en bekrachtigt de voorrechten der burger-klasse tegenover het proletariaat. Iji naam der Belgische arbeiders moet krachtig protest aangeteekend worden tegen deze sebennis der wet en tegen deze partijdigbeid! Een Belgisch officier." * * ♦ Wij bebben inlichtingen genomen over de feiten waarop onze briefwisse-laar zinspeelt. Eilaas: zij zijn maar al te waar. De Bond. Mededeeling. De bestureni d!er afdteelingen worden verzoclit bimnenkort. een algemeene vergadering te beleggen en hiervan (da-tuin, uur en lokaàl) liet. .middenbestuur te verwittigen, <lat een zijner. leden zal afvaardigen om de vergadering bij te won en. [SI Afdeeling AMERSFOORT. Zondag 11 Maart om 2% uur in de bovenzaal der „Keizerskroon", Hof, A LGEMEENE VERGA DERING. Dagorde: Verslag. Sameastelliâig Bestuur. Mededeeling. Niemand heeft toegang zonder beiwijs vain liidmaatscbaj». Het voorloopig Bestuur. ISI DORDRECHT. Zoind'aig 11 JVIaart, te 3 uur, gewoom lokiaal. Voordracht door Mahlman. IS3 AMSTERDAM. Dondeidag 15 Maart. openbare ver-gadeir'iinig.Spreker K. Mayer. Oniderwerp: Het proletariaat en de wereldvrede. Wij verzoeiken onzié leden dte propa-iga.ndia mu af ter hand te iiiemen. Ijokaal laiter. IS] ZEIST. . Op de vergadiea'ing diie onzie afdeeh'ng Wnerasdag Ll. uttgescbnievieni heeft te Zeisit wairen 1200 liedlem tegeniwoord'iig. Nia speeob van Mayer en Mallulmaam werd d'e resolutie vain ou 2e congres met algemeene stenimen aangeniomen en besloteni de lijsten van den beetr Piérard lbla,nco terug te sturen. \ EERSTE JAARGANG No. 25 ZATERDAG 10 MAART 1917 LOSSE NUMMERS 5 CENT Oplage van de week: 4100 Nos. ' 1 " ■ ~ —

Er is geen OCR tekst voor deze krant.