» DLRLiL JAARGANG No. 10 ZATERDAG 9 NOVEMBER 191! LOSSF, NUMMERS 7l/a CENT Opiage van de week : 7000 ex pl. DE BELGISCHE SOCIALIST W eeEblad van den Bond der Belgi sche Arbeiders in Nederland en der Belgische VaRcentrale Jjgiiagmentsprija in Nedarland : 90 cent per 3 maanden. . Radaciie an Administrai : LONGVILLE, PMNSEG2ACHT 73, 's-GRAVENHAGE. - Abonnementsprijs voor het âuitenland : f 1.50 per 3 maanden Wilhelm II—Scheidemarin. w iiiiciiii -Lj vtfrw^eiiwwraiigT ai wat Duitschland gekend heeft en nog kent aan reactie, aan militarisme en aan jonkerdom. Hij was de epreektrompet der Duitsche oorlogspartij en dermacht-politici. Hij vertegenwoordigde in le-vende beeld het Duitsche impérialisme. Scheidemann is zijnerzijds de levende incarnatie van dat deel der Duitsche socia al-democratie, die vanaf den eer-sten dag van den oorlog het internatio-naal socialisme heeft verloochend, die de roode vaan van het internationaal proletariaat heeft bemorst met het impérialisme; die door dik en d'un hand in hand1 is gegaan met Wilhelm II voor de zege van het Pruisianisme en het Duitsche impérialisme. Zoo was het gisteren, wanneer de macht van het militaire Duitschland nog niet gebroken was. Ten dage zijn de tanden van het mon-ster uitgerukt. De nederlaag van het Pruisianisme en het impérialisme bevat in zich den val van Hem, die het een en het ander personnifiëerd. Zoo wil het de geschie-denis.Maar Wilhelm II deelt nog immer de lakens te Berlijn uit; omdat de Duitsche Scheidemannen het zoo will'en. In het uur van uiterste gevaar, dat de kronen ten allen kant op de straten rollen, zooals terecht onze partijgenoot Haase uitriep, heeft Wilhelm II zich gewend tôt de Scheidemannen om te redden wat er nog te redden is van de Hiohenzollern's macht. Zooals in de uren der overwinning hebben de Scheidemannen nu in de ure der nederlaag de hand gegrepen van H e m, die het Duitsche volk aan den rand va.n den afgrond heeft gebracht. De Scheidemannen staan heden nog achter Wilhelm II, terwijl diezelfde Wilhelm II in 1895 aan den teaar Niko-laas II schreef : dat al de Duitsche sociaal-demoeraten moes-ten opgehangen worden; diezelfde Wilhelm II, die in 1897 de Pruisische garde toesprak: Gij hebt uw koning en opperste krijgsheei zooeven een heiligen eed gezworen en gij zij1 nu konings soldaten geworden. Gij hebt un koning den eed van getrouwheid gezworen, Gij hebt den. vijand te overwinnen. Gij hebt oofc in 't binmenland de ordening te verdedigen. Ik heb u een sChoon kleed geschonken; maakt u dit kleed waardig! die in 1894 de marinerekruten toeriep: Gij draagt keizers rok; gij hebt daardoor de andere menschen overtroffen; gij neemt een bi-zondere plaats in en neemt mijne plichten op u! die in 1897 de Berlijnsche recruten ver-zekerde:Wie geen brave ehristen is, is geen braai man en kan in geene omstandigheden dat ver-vullen, wat in het Pruisische leger van een internationale rubriek, DE OORLOG AAN ALLE IMPERIALISME. De Vereenigde Staten hebben zich aangeslo-ten bij of lie ver geassooieerd met de Entente-landen om te verhinderen dat het Duitsche impérialisme zou ovorwinnen en om den volken-reohterlijken vrede te doen zegepralen. Président Wilson heeft een vredesprogram ontwikkeld, met het zelfbestemmingsrecht aller volk en aan de basis. Door d-en drang der gebeurtenissen iî Duitschland bereid dit program onvoorwaarde-lijk te aanvaarden. Oostenrijk-Hongarije heeft zich reeds voile-dig opgelost in aanpassing met Wilson's program.Bulgarie heeft zioh onvoorwaardeHjk over-gegeven en Turkije volgt het voorbeeld van Bulgarije. Van vijandelijke zijde zijn dus aile hinder-palen uit den weg voor het tôt stand brengen van Wilson's democratisch vredesprogram. Hoc staain de zaken niu oinzerzjjds? Sinds enkele maanden pas is de eenheid1 in-getreden omirent de militairen aangelegenhe-den. Maar dit is met het geval waar het loopt over de politieke en diplomatieke quaesties. Niet alleen hebben de Entente-regeerimgen geen openlijk, collectief an^twoord1 gegeven op YVilsan's vredesprogram, maar zelfs ihebben zij noodaakelijkheid uiet ingezien tôt dusver hun wederaijd&oh vredesprogram kenbaar te jnaken. ^ De oorzaak dezer geheimzinnigiioid is beet te raden. \'olgens Pichon (Frankrijk) zal de vrede aan-jmssen aan d'en loop der zaken: de oorlogskaart zal beslissen. Bonar Ija-w (Engeland) is van oordeel, dat het nu het geschikt oogenblik niet is openlijk soKiaat veriangû worot. Met is u aller plicn mij trouw te blijven en oinze hoogste goedere te verdedigen, zoo tegen den vijand „van bu: ten" als „van binnen"; te gehoorzamen war neer ik het beveel en "mij niet te verlaten! die in 1900 nogmaals de Berlijnsche re cruten toesprak: Gij hebt mij trouw gezworen, dat — kindere mijner Garde — iheet: gij zijt nu mijne soldater gij hoort mij toe met lijf en ziei; voor u bestas er maar een vijand1 en dat is mijn vijand. B de tegenwoordige soeialistische woelingen ka het gebeureu, dat ik u bevele uw eigen bloec verwanten, uwe broeders, ja uive ouders ne« te schieten ,dau moet gij mijn bevel zonde morren uitvoeren. Dat zijn de feiten. Welk was de plich nu der Scheidemannen? Op zijn minst moest van hen verwach worden, dat zij de tegenwoordige bin nenlandfeche toestanden zouden ten nul te gemaakt hebben, om in samenwei king met de Duitsche arbeidereklass< op te ruimen met de Ilohenzollerin die zich immer en altijd hebben ontpop als de ergs te vijanden van het Duitsch volk en de démocratie. Zij hebben deze verwachting niet vei vuld. Wel heeft .Scheidemann de poi tretten van Wilhelm II uit ziin mini« tercabinet doen verwijderen. 't Is ee gebaar; maar niets meer dan een g( baar; zoo'n eoort platonische protestati Sclieidemann en c.s. zijn staatssecr* taris benoemd geworden door de grati van Wilhelm II. Scheidemann en c.s. hebben dit aar bod aanvaard en hebben zich aldus vei zoend met Hem, die zich altijd openlij uitgesproken heeft als aartsviiand va het georganiseerd proletariaat. Scheidemann en c.s. vervullen d triestige roi van „redder" van Wilheh II." Scheidemann en c.s. hebben de voet dwars gezet tegenover de Duitsch arbeidersklasse, wanneer zij in dit oj perste uur de ketenen der Pruisisch reactie in den persoon van Wilhelm ] wil breken. Scheidemann en c.s. hebben niet a leen het internationaal socialisme ve: raden, maar zij zijn te laks om dat 1 doen, wat de onmiddelliike toestande in Duitschland van elk oprecht sociaa d'emocraat vergen in t belang van h< Duitsche volk. Wanneer Duitschland ten dage ger geerd wordt door Wilhelm II — Scheidemann, i dan verheugen wij ons in het feit, dî ! de geschiedenis niet zal hait houden aa de deur van Scheidemann's ministe cabinet. Het „Nieuwe Duitschland" zal lu werk zijn van de Liebknecht's, ( Haase's, de Ledebour's, de Dittmann en c.s. en dat tegen het tegenwoordij; Duitschland van Wilhelm II — Scheidemann, j te praten over vredesvoorwaarden. De Italiaa sohe regeering zwijgt als een graf, nochta I dat wij weten dat de eensgezindheid tussohi | Italie, de Yoego-Slaven en Servie, en Grieke land -verre zoek is. Ailes wijst er op, dat er in den schoot d' Entente-regeeringen volledig gebrek is ai eenheid omtrent de inziohten van den vrede. Voor een ieder, die een zuiveren kjjk jhee op de toestanden, staat het vast als een pa bovert water, dat er maehtspolitiek en imp rialisme in 't spel is. De moreele zijde van het profoleem v vechten voor het Kecht, de ibesohaving, de D moeratie -— willen wij onverlet laten; omd ,het kapitalisme immoreel is, De moraal van het kapitalisme berust op h motief : Eerlilk aïs het kan; oneerlijk als het moi Vaoi onze regeeringen is er d'us weinig 1 geen >heil te verwachten voor den democral schen \rrede. Maar deze regeeringen spreken in niaam vs ; de volken en die volken hebten den oorl< ! aaJi'vaard, niet voor maohte- en gebiedsuitbrc : diTig, niet voor aninexioiistsc.he en imperiali | tische politiek, maar voor de zege van. de d | moeratie en het volkenreeht op de reactie, h ! militarisme en het impérialisme. Wanneer nu deze regeeringen anders zoudi haaidelen, dan stellen zij zioli in sdherpe tege stelling met de hooge verzuohtiagen hunn-volken; tegenstelling, die in zich de kiemi bevat van een conflict, waar van de gevolgi tôt dusver niet te ovexzien zijn. Trouwens een regeerng, die in de West-Eur peesehe landen den volkswil negeert, is g doemd om te verdwijnen. Wij «ndersohatten geenszims de draagwijd' van 'het probleem en de hinderpalen., die oa door de regeeringen opgeworpen zullen woa'de Wij begrijpen uiterst bes-t, waarom de Engelsol regeering, in verstaindhouding met de Fransehe en aodere regeeringen, onzen vriend C. Huys-mans in Engeland vasthoudt; waarom Hender-^ son paspoorten geweigerd worden. 11 Wij zijn niet zoo naïef te gelooven, dat de regeeringen notitie zullen iiemen van de denfo-cratische eischen1 der arbeidersklasse en dat zij sympathiek zouden gestemd zijn tegenover de vredesactie van 'het proletariaat. In deze ure, dat onze geweldpolitici een a tweede Brest-Litofsk in hun bereik deniken te ; zien, wordt er door de Engelsehe Jingo-pers een ,t systematisehe campagne gevoerd om de Busei-U sohe revolutie den nek om te wringen. q Deze campagne wordt gevoerd onder den dek-[- mantel van .het terreur-regiem der Boleheviki. r Maar'diat is het voorwendsel; waarachter zich r de innerlijke bedoeliiig versehuilt: de haat en de vrees voor het socialistisch regiem. ^ De georganiseerde arbeidersklasse der En-tentelanden 'hebben hun vredesprogram klaar ^ en duidelijk omschreven op de twee te Londen gehouden intergeallieerde confeirenties. Voor deze arbeidersklasse zal ihet oogenblii weldra aanbreken om in versta nidJhoudiiig met , Wilson's vredesprogram, haie vredesvoorwaar-' den te doen zegevieren op aile impérialisme en t maehtspolitiek. e Wij toch zijn geen Scheidemannen; wij toeh zullen geen „carte blainche" geven aan onze impérialisten en annexionisten om een tweede Brest-Litofsk te beleven. Door onze getrouwiieid aan de démocratie en n ons geloof in het internationaal socialisme hebben wij niet alleen voor pli6ht, maar is het onze e taak de triomf van den volkenvrede te verzeke-ren, en wanneer de historische gebeurtenissen e het toelaten de Europeesche socialistische repu- bliek te vestigen. L. Wanneer het laatste afhangt van de histo-rische gebeurtenissen, dan ligt het eerste in k (>n^ tereik. De arbeidersklasse beschikt over de q macht en den invloed om het impérialisme tôt lamheid te si a an. Dat zal zij doen, omdat haar e levensbelangen eischen het te doen. n Onze regeeringen doen gOed de aanspraken ^ der arbeidersklasse niet in den. wind te slaan:. e De laatste gebeurtenissen wijzen er op, dat de ^ volken zich niet meer goedschiks kwaadschiks e laten leiden door monarchen of geweldpolitici. j De massa heeft hare lotsbestemming zelve in handen genomen, en zoo zal het desgevallend bij ons 00k gebeuren, moest het blijkon, dat het r. imperiailisme zou heproeven de lakens uit te e deelen. n De wezenlijke vrede zal dan slechts intreden, j wanneer de volkendemocratie het zal gehaald hebben op aile maehtspolitiek en aile impérialisme, hetgeen 00k het oordeel is van een der eerste figuren uit de B.W.P. en der Internationale, waar hij zegt: „De eerste maanden van dit jaar zijn maanden van bange verwaohting geweest. Heden integendeel, hebben wij de zekerheid n dat de démocratie het laatste woord zal hebben." Zoo is 't! l'G 's DE VEREENIGDE STATEN AAN TURKIJE. fe De seoretaris van Staat heeft de volgende nota gepblieeerd, die gerieht was tôt den Spaansohen gezant: Dept. van Staat, Washington, 31 Oct. ~ Excellentie, n- Ik heb niet verzuimd aan den Président de nota voor te. leggen, die gij tôt hem gerieht hadt. op 4 1S dezer; en die mij op dien datum was overhan-!n digd. In. opdracht van uwe regeering was bij a- die nota de tekst ingesloten van een mededee-linig, door den Spaanschen minister van buiten-landsche zaken ontvangen van den Turkschen sr zaakgelastigde te Madrid op 12 Oct., waarin de in goede diensten van de Spaansche regeering werden verzocht om het verzoek der Keizerlijk r, "arksche regeering aan den président over te brengen, om de taak op zich te nemen, den a) -vrede te herstellen, aan aile oorlogvoerende e- staten van dat verzoek kennis te geven en hen nit te noodigen gevolmachtigden af te vaardi-gen om vrodesonderhandelingen te openen, de Keizerlijk Turksche regeering aanvaardt als e" grondslag voor de onderhandelingen het pro-at gi-ajnma, dat door den président is geformu-leerd in zijn Boodschap aan het Congres op 6t 8 Januari 1918 en zijn volgende verklaringen, vooral in zijn Tede van 27 Septe-mber. Verder verzoekt de Keizerlijk Turksche re->t. geering, dat stappen zullen worden genomen . f voor het onmiddellijk sluiten van een algemee-} nen wapenstilstand te land^ ter zee en in de •i- lucht. In opdracht van den président heb ik d>e eer U.E. mee te deelen, dat de Amerikaansche ai regeering,- de kennisgeving van den Turkschen chargé d'affaires ter kennis zal brengen van de regeeringen, die met Turkije in oorlog zijn. Aanvaard, Excellentie, de hernieuwde verze-s- kt'ri.11 g van mijn buitengewotne hoogaelhting, e- (w~g.) Robert Lansing. et EEK VEEDESAAN3CI» VAN E.USL.AND ;n AAN DE ENTENDE. a" Tschitscherin, Commissaris voor Buiteniandsche & Zaken, heeft volgende nota laten geworden aan !n de regeeringen van Engeland, Frankrijk, Italie, 'n Japan en de Vereenigde Staten : Geboor gevende aan uwen wensch om tôt beëindigen van het gewapend conflict tu^schen de Russische troepen en die dezer machten, stelt de Russische regeering voor onderhandelingen aan te binden tôt beëindigen van 1S dit conflict en vraegt desgevallend wanneer en hoe de vertegenwoordigers vsn beide zijden ^ ■ tôt dit doe) te samen kunnen konien. Uit de Centrale Rijken. DE ONAFHANKELIJKE SOCIALISTEN j TE BERLIJN. Maandagmiddag hebben in verschillendfe stads-deelen van Berlijn openbare vergaderingen van onafh'ankeHjke socialisten plaats gehad, in den Stadsschouwburg van Moabit, met een rede van Liebkneoht geopend. Scherp heirelde hij, onder luide toejuiethingen, den tegenwoordigen toe-stand. De heerschende klassen moeten ter zijde worden gesteld en door een werkelijke volks-heersohappij vervangen worden. Het beslissende uur heeft geslagen, de arbeiders hebben het in hun macht daden te verrichten; zij hebben niets te verliezen, behalve hun pijnigers. De Duitsche revolutie zou voorgoed den vrede brengen. Voor het proletariaat bestaat geen keuze. Liebknecht besloot zijn rede met de woordem: „Weg met de Hohenzollern." Op a ndere vergaderingen werd het woord gevoerd1 door Biiehner, Hoffmann, Ledebour en Herzberg. De politie had in verschillende deelen van de etad zeer uitgebreide maatregelen genomen, zoodat sleohts hier en daar kleine ordeversto-ringen plaats vonden. Zes arrestatiee werden gedaan. De Keizer: Om den duivel, drie nederlagen in één maandl Von Hindenburg: Zijt gij 00k al defaàtist , geworden? DE SOLDATEN MEESTEE, VAN DE STAD KIEE. Het „Hamburger Fremdenblatt" verneemt uit Kiel, dat de Rijksdagafgevaardigden Haase en ; Ledebour telegrafisch naar Kiel zijn ontboden. Op het slagschip „Kaiser" verdedigden de officieren met de revolver in de hand de Duitsche oorlogs-vlag. Zij werden echter door de manschappen overweldigd, welke de oorlogsvlag naar beneden haalden en de roode vlag heschen. Twee officieren, waaronder de kommandant, werden gedood es ver-scheidene gewond. Van vier infanterie-kompagnieën, welke dien nacht te Kiel aankwamen, hebben zich terstond drie bij de beweging aangesloten. De vierde werd ontwapend. Gedurende den nacht kwam kavallerie aan uit Wansbeck. Zij werd op een uur afstand van Kiel door de marinemanschappen met machinegeweren ontvangen en gedwongen terug te keeren. De soldatenraad besloot, dat aile officieren in de positie, die zij nu bekleeden, zullen gehand-haafd blijven, msar zij moeten zich voegen naar de bevelen van den soldatenraad. Het bevel, den officieren de kokarde af te nemen, werd des namiddags weer "herroepen, dank zij de bemiddeling van den arbeidersraad en uitdrukkelijk werd er op gewezen, dat men onder aile omstandigheden den officieren een menschwaardige behan-deling ten deel moest dienen te laten vallen. De gouverneur, admiraal Souchon, werd Maandag-avond naar het station gebracht en daar eenige uren vastgehouden, daar men vermoedde dat nog meer troepen van buiten zouden komen. De levens-middelenkontrôle is in handen van den soldatenraad. Op verschillende plaatsen van de stad staan machinegeweren In Cuxhaven en W llemshafen is ailes rustig. DE REVOLUTIE TS.ÏOMFEEH.T IN KONGABÏJE. Het uur der bevrijding voor de Hongaarsche arbeidersklasse heeft geslagen. Pas veertien dagen geleden heeft zij een oproep gerieht tôt het internationaal proletariaat, vragende hulp en steun voor haar bevrijdingskamp tegen de Hongaarsche Magyaren die aangevoerd werden door Tisza en Weckerlé. De gebeurtenissen hebben al de noodige factoren en elementen naar voren gebracht om korte metten te maken met de Tisza's en de Weckerlé's, de Pruisische jonkers in Hongarije. De georganiseerde arbeidersklasse had in samen-werking met de radikale partij, onder aanvoeriDg van Karolye, een Nationalen Raad gevormd. Deze Nationale Raad heeft een micimum-progt'am opge-steld, dat onmiddellijk moet doorgevoerd worden. In navolging met wat er in Rusland is gebeurd, hebben de arbeiders „Raden van Arbeiders en Soldaten" gevormd. Het psychologisch moment voor de revolutie was aangebroken en zij is er gekomen en heeft getriomfeerd. De Nationale Raad heeft de regeering in handen genomen onder Voor-zitterschap van Karolye. Het garnizoen en de politie erkennen den Nationalen Raad. De Nationale Raad heeft de Republtek uitgeroepen. De. soldaten en officieren trekken door de stad onder gejuich voor de republiek. In dit plechtige uur begroeten wij met sympathie en vreugde den triomf der Hongaarsche arbeiders klasse op de reactie. Door de opstahding is er een nieuw volk — het Hongaarsche Volk — verrezen, kortom, is het Hongaarsche volk vrij van allen monarchistischen druk; zelfstaîldig van aile Magyaarsche verdruk-king en knechtschap; ontkliecht van een niets ontziende kapitalistische uitbuiting. De Roode Internotienale is cen ..Vry Volk" rijker geworden : Leve de Hongaarsche Arbeidersklasse met hare democratische Republiek ! P.S. Duitsche Arbeiders, wanneer komt gij aan de beurt? DE LIQUIDATIE DER DONAU-MONARCHIE.Hongarije heeft zich geconsti tueerd tôt een onaïhankelijke republiek. De Tsjecho-Slowakeax hebben hun rolLedige onafhankelij'k.heid uitgeroepen. De Yoego-Slaven hebben gedaan aooals de Tsjecho-Slowaken. De Duitsch-Oostenrijkers hebben een onafhan-kelijken staat gevormd onder de leiding van een Raad van State met Victor Adler, éen der der leiders van de sociaal démocratie, als minister voor buitenlandsche zaken. In Oostenrijk-Hongarije is het zelfbesehik-kingsreeht der volken tôt zijn volate reeht gekomen. Het ontbindproces heeft zieh in Oostenrijk-Hongarije volledig voltrokken. De jonge monaroh Karel I kan heengaan met den mageren troost, korten tijd de Habsburg-sche dynastie te hebben ve r tegen woordigd. Voor hem zal er geen plaats meer zijn in een der nieuwe naties, gebaard uit den ouden Oosten-rijksch-Hongaarschen staat. De gesohiedenis gaat haar gang en blijft niet stilstaan aan het paleis van een monareh. De Nieuwe Wereld is in wording; een wereld, die niet meer zal gedtragen worden door monarchen en dynastieën, maar door den wil der volken. De Nieuwe Wereld is de Wereld der Volkendemocratie. Dr. F. Adler is in vrijheid gesteld. AAN DE SOLDATEN IN WEENEN. Kameraden, Medeburgers, De Nationale Vergadering, samengesteld uit aile Kamerleden van Duitsoh-Oostenrijk. heeft gisteren de regeering overgenomen. Zij wil onmiddellijk vrede sluiten! Zij wil u en uw leven beschutten! Gij zult voortaan volledig bereohtigde staats-burgers zijn! Helpt ons deze groote aanspraak vervullen ! Daarom bewaart de ordening en de discipline. Verhindert plunderingen en gewelddaden! Volgt geboorzaam uwe vertrouwensmannen! De geregelde demobiliseering zal perse ter hand genomen worden. Wéldra zijt gij met ons vereenigd tôt vriend-schappelijken arbeid. Het volk vertrouwt in u en nu moet gij offers voor u zelf brengen. In den loop dezer dagen zullen er afgevaar-digden van den Raad van State tôt u komen in de kazernen om u te vragen trouwheid te zweren aan de wetgeving der Volksregeering en dat gij besloten zijt de bescherming uwer medeburgers in de komende moeilijke dagen op u te nemen. Op Zo-ridag 3 November zullen er in aile Weener kazernen, in bijzijn van afgevaardigden van den Raad van State, door een vrjje en ge-heime kiezing, uit uw midden soldatenraden gekozen worden. Zij zullen voor taak. hebben de klaehten te verzamelen en zullen in regelma-tige voeling blijven met de Volksvertegenwoor-d'iging.Kameraden! De kracht en de zelfzuoht, welke gij in den oorlog ontwikkeld hebt, zijn ons nu noodzakelijk. Alleen wanneer gij trouw tôt de vrijgekozen vertegenwoordigers van het volk staat, komen wij snel tôt den vrede en bouwen wij ons een nieuwen waren volksstaat op. De Voorzitters der Duitsche Nationale Vergadering:DINGHOFER. HAUSER. SEITZ. HOGARIJE. — Graaf Tisza is door eenige soldaten rnet^revolverschoten gedood. DE VOLK8REPUBLISK IN POLEN. In den ministerraad van 4 November is Polen tôt een Volk3republiek uitgereepen geworden, Een Volksregeering is er tôt stand gekomen, UIT BULGARIJE. Naar de Duitsche bladeii' melden, werd op 25 October in de oude hoofdstad van Bulgarije, Tirnowo, de Bulgaarsche volksrepubliek ge-proclameerd.Koning Boris heeft afstand' gedaan van den troom. Aan het hoofd der revolutionaire beweging staat de boerenleider Stamboulinski. Een leger van 40.000 man heeft zioh bij de beweging aangesloten. WILSON OVER ZIJN PUNTENPROGRAM. Président Wilson heeft een brief geschreven aan den voorzitter van het Financieele Comité betTeffende het derde van de veertien pumten. In dien brief verklaart hij, niet te hebben be-doeld, eenige beperking te willen stellen aan de binmenlandsohe economische politiek (van anr dere) staten; dooh elk tarief, dat door een matie woixlt noodzakelijk geacht, behoort gelijkelijk te worden toegepast jegens aile buitenlandsche naties. In dc-zen brief aan den voorzitter van het Financieele Comité uit den Senaat, verklaart Wilson nog d'at de i>olitiek van geen voorkeur tussehen de naties „iedei-e natie vrijlaat om voor zichzelf uit te maken, hoe, zij haar bin-menlandsche politiek wil regelen, en dat zij en- kel een grens stelt aan haar reoht om een politiek van vijandige uitzonderingsbejegeniing te formuleeren". Er wordt in den brief van Wilson nog de ■n'ad'ruk op gelegd, dat de ervaringen vain het verled'en ons hebben geleerd, dat het pogen van ■ een volk om een ander volk te bestraffenj door nadeelige uitzonderingsovereenkomsten op h an -delsgebied een rij'ke verwekker van vijandsehap is geweest en dikwijls tôt. oorlog iheeft geleid. „Zal er een blijvende vrede worden gevestigd, d'an dient elke belemmering, die aan internationale vriendsohap in den weg staat, te worden op zijde gesteld. Het was met die principieele opvatting in den geest, dat ik dit begiinsel (punt 3) heb ver-kondigd in mijn toespraak van 8 Januari."

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.