oor Ta : 2 / '• 1-. £ ■V t. j Ui* • a ' ■ I • <•>. L^SSHE «fi i;bAj8 » 1 !ftlîjv *, iSta»ayt^jiiuLw i L*ïEï 3H§ ?! Abonn. mer.tsprijs oor se -jumaiyrs v heta Voo? de sa;àstec : a,5> fr- fiTîi o «s-Tfftl ^RS S rn, E. t«Cl ; AIRE, i atnXJsRS, Voor de oict-^oïtS. »ten — te 'I fcwwrfj 5.5» sr«; wifm t HtMd «.« ir. . ... . . -,»M .-»r a •upi.i 1 »» es Indien ttUer »*#»?< AJsr**» vati*lh',*Mmmw .'inratipa:. wr-rdi ■)* .thr-ant-,- t~i*. - r» De Belgische Standaard >-» h B,rû en Land w■ us****?,- .r rwMw^sw&^-janwp iwnmp < IWIMW— Yo? El: ededeelingen zich wenden tôt : t. ■ JH I V,, Y-.eiiik BE 4*44 ME, ' t ,. j • -. — .tccbmao : 0.40 hr. de regel. Lesssn ait de Geschiedenis. Ech tîfc-r ..y tu ^.ciî. tru geschit ienis is ontegenspre etijk de overwirming v 1 Clovis op de A en- ei in 't jaar 496. Uit onze geschiedenis, zeggen wij, en met redetî, want Clovis was Koning der Saalfranken, de recht-streeksche voorouders der Viamingen, en het hart van zijn rijk, waar de Frah-kische huisgezinnen gevestigd waren, was juist het land waar de Viamingen thans wonen. — Aan 't hoofd zijner aap-pere krijgers had hij een groot deel van 't huidige Frankrijk veroverd. Over den Rijn woonde een woest.e volk, de Alemannen. Sintis meer dan eene eeuw waren zij de schrik van Gal-lië ; ais bijenzwermen waren zij ontelba-rekeereaden stroom overgetrokkeà, ailes te vuur en te swaard zette ±de. Be ' kend stonden zij als een groote militaire natie ; huant furia in den strijd was overbefaamd : ais zij ien vijand te ge-moet trokken, geieek het een opru ken waaronder ailes scheen vergraisd en ver-pletterd te moeten worden. Sinds la hadden zij ien Elzas veroverd... Voôi korte jaren hadden zij een groot gedeel-te van het toevimalige België aan hui geweldenarijen onderwoirpen. — Nu zocht hun roofiust een nieuw en ruime:., veld : Frankenland en het door Clovn gcvvuuiiw.i Gt iiic moe-sfen veroverd : Groot was 't gevaar. Gansch de ,v ster-sche beschav cg, met haar Romei isch bekoorlijk uiterlijke, vervroomd en ver-edeld mot de maagdel-ijke krach t van he onbedorven Frankische bloed. — zij zou de prooi worden der wiide baibaarsch-heid! (1) Niet waar, de woeste Alemannen o. -zer dagen moeten vcor hun vaderen var vroeger ni^t onderdoen ? Hoe treffent beeldt zich het heden in den spiegei vai 't verlede af ! Clovis echter waakte. Met al zijn le-gerbonden viel hij de Alemannen aan. Geweldig was de hocsing. Spijc hur hel> denmoed voelden de Franken op .in-de hun krachten begeven. Reeds hieven de vijanden zegekreteu aan... En 't pra-■ men van den nood richite Ciovis, de heiden, deblikicen ten hemel op : « God van Clotildis, riep hij uit, indien gij mij de overwinning schenkt, zal ik gelooven in U ! « Niet te vergeefs had hij den God der legerscharen ter hulp «edaagd : als leeuwen hervatten zijn mannen de aan-val, en — 0 vonder — van dat oogen-br af was : macht der vi, den gebroken ! De Alemannen, v rslagen, verpletterd, werden over den Rijn terug-geworpen ! Gai të was verlost, Elzas en België herwonnen hu- vrijheid ! Clovis hiel zijn woord. Hij bekeerde zich, en, naa e raad van den H. Re-migius,v,rbr; j ;de hij wat hij aar.DcJ. , en aanbad bu wat hij tôt dau toc ver-brand had ! Waarom dit heldenfeit uit de geschiedenis van ons volk thans vôôr oogen, ge-legd? Om de DUBBELE LES welke wtj er uit te putten hebbe •. En voore' si, Alemannen en Franken waren beide volkeren va hetzed'l. Germar isch > ra-. En toch h me'b *ï ' verschiiden zij op beschavh s bied ! Kij de c i ;tf was't de barbaarsc eid in al haar uiti -en, bij de Frai a, spijts nog ruwe chors, was 't cj: ie-men van v rfrisschende, ver ieuwende volksoeugden dit noodzakelijk tôt het Christe?'dorn iiee leiden en er hun vol-len bloei moester, in openspreiden. Be- (1) G. Kurth, — Clovis, t. I. blz. 298, enz. wust waren e Fra :<:en dat ze in hun schoot het wclige zaad eener nieuwe dat zij geen oogenblik aarzelden om btt 1 sver\\; de overrijnsche volkter verdel-ging aan te vallen. Geenszins dus had-de zij op 't 00g, — ten icoste van hun eigen rasaard — de Romeinsche bescha-ving van Gallië te vrijwaren. Heei't de geschiedenis het àiet klaar bewezen ? Was 't hun Salische Vvret niet waar-naar ze feun zedei; en vçl sleven voort regelden ? Was 't hun Frankische tsal niet welke zij bleven voortspreken, tôt op den troon te Parijs toe, en ons, Viamingen, overerfden ? En nu heeft men 00k »iet beweerd en herhaald dat de huidige oorlog een strijd is van Romaansche tegen Ger-maansche beschaving ? Méér nog, werd niet gezegd dat België zijn heil alléén zal vinden in af te breken met aile Ger-maansche cultuur ? Waarom het dubbel-zinnige woord « Germaansche bescha-ving » gebruikt ? Wordt er niet met bedekte woor ien gezegd : België ziet nu lat het niets anders kan daxi bijwinnen met zijn strijd voor 't Vlaarnsch in Viaanderen niet ver der meer door te dr iven ?— Luistert eens : — Die zoo spraken hebben noch min nôch meer eene anti-vaderlandsche roi gespeeld. è. .Wîj ?ft§'~en en heihalen 't voor wie 't hooren wiï : De tijd is niet ge omen om taaltwisten te slechten op den rader-grond zoolang deze door de eerlooze Duitschers bezoedeld wordt ! Wij, Viamingen, lijlc onze broeders, de Walen, wij hebben het zwaard gegord om de schending van ons grondgebied te - wre-ken, omdat wij willen als Belgen leven en sterven, omdat wij geen Duitsch willen zijn ! Geen Duitsch zijn noch in be-. siuur, noch in taal, noch in zeden ! En 't geen waar voor wij thans strijden, na den oorlog zuilen wij 't blijven handha-ven. Weg met al wat de Duitsche « kultUT» ons ooit zou willen op iringen! Mar r dan 00k, meer bewust als we zuilen zijn van ons eigen zelfstandigheid, van ons eigen volk-zijn, krachtiger dan ooit willen wij dat aile vermogens van ons volk, naar hunne natuur ont-wkkeld wezen ! Ons volk moet zedelijk en stoffelijk herworden. Aitoos blijft het waarheid : Hoe meer de Viamingen Vlaamsch zuilen worden, hoe wijder 00k de doof zal gapen tusschen hen en de Duitschers ! Floe sterker ons eigen nati-c aal leven, hoe minder het gevaar door een vreemde natië 't zij Duitsche; 't zij om 't even welke, onderdrukt te worden. Hoe voimaakter Viamingen, hoe beter Belgen we zuilen zijn ! Hoort ge het, kortzichtigen, die zeggen en schrijven durft : « Geen Walen noch Viamingen meer voortaan, maar Belgen alleen ! » ? Neen, hooger dan dat klinkt onze ieus, leus waarvan eensdaags onze groote koning het glorierijke voor woord schreef : «Viamingen, meer en meer lijk onze vaderen uit de heerlijke Groeninge-dagen ! Walen meer en meer naar 't beeld der roemrijke Franchimonteezen I Allen véréer.igd door een en zelfden oroëderband, ru tôt bloedband bedegen, 1 de liefde tôt deri Belgischen vader-grond waarop God ons voor immer sa-menbracht ! » Jt Veroolgt. V. P. Leve rie lESloixisis en zijxi lielde nï eger . - 1 Een Terugblik in het Yerleden. x 4 Een jaar ■ e'.edeu. Het was einde. Juli. In de grootste spaijning wachtte Europa, angstija; en vecie0uu, de besiissing af over zijn levenslot. Elkeen gevoel .'e het : daar haperde iets in de oude wereld ; daar werden stokken gesto-ken in 'traders,);1! van hetleveader volkeren ; aan den ùemel t'rauwden onweerswolken, en het 2waard des qnheils hing dreigend boven het hoefd der natiëa. V/ie kioeg nie; over de huichelarij en de weinige rechtzi nigheid in de wederzijdsche betrekkingen der volkeren ? Men kon schier op nieinatid meer b'itrouwen. Het vertrouwen in de betrekkingen was bijna totaal verdwenen, omdat iedereeu naar zijn eigenvoordeel en eigenbaat vôôr oogen had. Wat moest daaruitspruiten V Ifdereeri die , >ert kon slaarde angstig de tuekomst in, en vroeg zich af : wat is er van den nacht ? En opééns, in dien donkeren nscht, klonk hut ons tegen : « oorlog ! » Als een bliksemstraal gingdit wreede nieuws Europa door. 't Is oorlog ! Zuîk een ramp koni z;>o maar niet in eens over de vo1: ere:i. Daar ligfren ergens diep-verbergea orzak'en,die deze ramp voorbereid hebben. * t * * • Het onweer dat îbans over onze hoofden is losgfbroken, zat ree'ls meer dan twee jaren t< : . cic.. . . *,po5teir. Twee zwàfte ônwt îswolken hingen giader in de lucht. Twee groote vraagstukken moe-n r" n opgc'lost, wilden de staatsbesiurej den vrede onderhouden en den oorlog ver-mijden...Vooreerst, het oostersch vraagstuk, dat voortspruitte uit den inval der Turken in Europa en dat hunne terugdrijving bewerkte over den Bosphoar. En dan hêf oostenrijksch vraagstuk of de ' de terugdrijving der germanen uit de inge-palmde landen der slavische volkstammen van-Bosniï en Heriegovanië. Wat het oostarsch vraagstuk betreft, het had reeds een g«deeltelijkc oplossing gekre-gen door de op olgenlijke vrijmaking van Grickenlandj Servie, Roumanie en Bulgarie ; en wat van dat vraagstuk ter oplossing nog overbleef, dat heeft de Balkaansche oorlog uit gemaaktjtoen hei, Tursche rijk den genadeslag kreeg en in dooe strijd te worstelen lag met zijn laatste levenskrachten. Hoe had de Turk die strijd aangedurfd ? Oostenrijk, in Bismark's netten gevallen, wilde zich den weg openen tôt de Middelland-sche Zee, hoofddôel, Salonica. Langs daar | dacht Bismarkt, heb ik d^ln de baaa vrij naar K'ein-Azie tôt uit'^reiding van 't Germaansche Rijk. Daarin was Oostenrijk 00k begrepen, en een Aziatische Kolûcie vleidsie niet weinig zijn germaansche heerzucht. Van een anàeren kant zat Duitsehland op loer om Indië te bemeesteren. Reeds een groole stap was daartoe gedaan . door hvit bijeenfoeielen van een ©vereenkomst tusschen Turkije en Duitsehland, waardoor de eerdorstige Pruis meesterwerd van 't Turk-\ sche rijk, en zijn taal en zijn kultuur den Tur-| ken langzamerhand opdrong. Door zo',-> een macht ondersteund in den strijd, waagdeden Turk het, zich weer mees-ster te maken van zijn verloren staton en zijn bondgenoot den weg breed epen te leggen naar Azië en Indië. Turkije zou de brug opslaan, langs waar Duitsehland het oosten zou intre- ; den. Naiuurlijk moeiit Rusland de zuster-lan-den riiv-taa. zich zelf overlaten. Het moectde zuster volkeren Ivlpen. en belletten, dat geen germaansche over'^ersching de slavische volkeren tôt s'aven volkeren maken zoa. Z6ô | stonden tegenover elkander slaven en germanen.' Was al; inoegaat Bosnië en Herzegovaniê onder die sverheersching zuchtte. Die pangerm&ansche droom werd echter in t duigen gesiagen door de nederlaag van den | Turk. Servis spandde, als de groote bewerker j van dien nederlaag. Dat moest echter gewroken wordec. ('t Vervolgt.) i Belg. fikw. 6 Oogst, 19 uur. Pervysc, QÔstkefke en 'hmi^apalTzijn gewoiae'n'. Uiis "gcbciiut heeft arbeiders op de vlucht gedreven aan de mijlpaal 10 van den Yzeren bij Luyghem. Parijs 6 Oogst, IS u. In 't Atrechtsche, rond Souciiez, bijna geheel den nacht gevecht met hand-bommen. Vôôr Neuville S1 Vaast hebben wij een vijandelijke aanval gemak-keiijkafgeweerd. In Argonne gevecht met handbommen en springbussen. Op de hoogvîakte 213 hevig kanongeschut. In de streek van Fontaine-aux-Charmes en rond S' Hubert, ten westen van de helling 213, hebben de duitsche troepen gepoogdde loopgrachten te verlaten. Ons vuur heeft hen te-ruggedreven. Opde Hoogten der Maas 1 weeaanvallen afgeslagen. In Lotlia-ringen hebben de Duitschers het dorp Ebermenil beschoten alsook onze stellingen rond Reillon. Twee duitsche vliegtuigen hebben op Praize, in het Meurthe-dal, een tiental bommen geworpen. Twee burgers en een sol-daat werden gedood. In de Vogeezen kalme nacht. In de Dardanèllen : Geen voorvallen sedert begin Augustus. Kanongeschut van groote hevigheid. De Generaal Gouraud is vervangen door den Generaal Sarrail. Petrograd, 5-8-15. Bij Riga, heeft de vijand zich teruggetrokken op Mussa-rivier. Ten Oosten Soneviege komen de Duitschers traag vo oruit. Op de Oje-rivier werd de vijand teruggeworpen. Ten Westen Warshow, ten Zuiden desteenweg van Blone, werd de vijand teruggeslagen met overgroote verîiezen. Tusschen de Vistulc en de Bug hebben onze plaatselijke overwinningen ons toegelaten een nieuw front aan te nemen op de linkeroever van de Bug-rivier tusschen Vladimir- Volyvisky-Kovel. In de Zwarte Zee hebben onze torpedobooten 37 zeilers in den grond ge- boorden een scheepswerf vernield. Zoo. s men het voorzag hebben onze troepen zich teruggetrokken op den rechtero* ver van de Vistule, ten vs esten \\ ai show OORLOGSNIEUWS Er wordt t;og al druk gevochten aan àt kan ter. van bet Sas .-.n Steenstraete, waar de Wtirtembergers strijden onder d< leiding va^ Prins Albrecht van Wurtemberg. Ook in Argonne is de strijd hevig, vooral 's nachts , maar op het overige van 't front is het bui-tengewi on stil. Toch is de slaap op dit front maar een schijnslaap ; er wordt fel gewerkt, van den eenen kant, om ieier punt dusdamg te ver-sterken cfat de mac'ntigste offensief er tegen zal komen breken, al? de wateren van een stroom tegen een rots ; van den anderen kant, om langs onze zijde, ene nieuwe, sn. * ditmaal afdoende offensiei te bereiden. Nieuwe Engdsche troepe;i komen ,-eclurig aan, gezapig en kalm, gelijk het :n hunnen aard Mgt- Ze weten dat er met haast niets goeds te verriçhten valt;,ze willen goed werk levereh, dat is den Duitsch vcrpletteren, maar wach-ten daartoe het gunstig oogenblik af, zonder zich te laten opjagen door de gebeurtenissen op 't Russisch front. « Wij zuilen een millioen mannon zenden 't eerste jaar, een millioen het tweede jaar, en, zoo 't noodig is, een millioen het derde jaar ! Zoo spraken zij iu de eerste dagen van den oorlog, en zij werken voort, getrouw aan hun programma, wel wetend dat de tijd het beste wapen is tegen de centrale Ksizer-r:jkon, en dat deze moeten overwonnen worden bij slot van rekening, zelts indien, gelijk thans het geval is, de fortuin hun schijnt toe te lachen. Voor 't oogenblik zijn ze nergens ernstig verslagen. Op 't't wcsteHjk front werden ze met on-macht gesiagen op den Yzer en op de Aisne, maar zij bezetten ons land en de rijkste pro-vinciën van Frankrijk, waarop ze naar har-telust azen ; op 't oostehjk front, gaan ze in-tegendeel vooruit, en bedreigen Warschow zoo ernstig, dat we ieder oogenblik het nieuws van den val der Poolsche hoofdstad verwachten. Maar snelier dan "ij het denken, kunnen. de kansen keeren. Onze vo*rraad in geschut eu amtinities zal binneo kort aanzienlijker zijn dan dieu der Duitschers ; onze legers zijn reeds talrijker, en moeten zeker met on-doen, waar er spraak is van heldenmoed en krtjgswaarde. En wie weet welke verrassing het Russis-sche Rijk ons nog voorbereisi ? Dat geheirr-zinnig Rijk, dat in de vorige eeuw, getoond heeft de grootste rampen te kunnen keeren in luisterrijke zegepralen, uit de nederlaag de zfto-e te dnen ffeboren worden. De gebeurtenissen betuigen luid dac de Russische soldaat niet moet achteruit staan voor den Duitschen, wel integ'endeel, want hij strijdt onder de moeilijkste v#orwaarden, met eene hardnekkigheid, eene verachting voor den dood, waarlijk bewonderenswaar-dig. Niettegenstaande hun verpletteren,4 evenwicht in grof geschut en amunities, komen de Duitschers enkel stap voor stap vooruit. De drie forten waarvan Warschow het middenpunt uitmaakt, Novo-Georgiewsk, Brest-Litowsk en Ivangorod houden nog stand, en niets toont aan dat zein de eerste dagen zuilen vallen. Integendeel, indien de tegenwoordige toestand nog enkele dagea duurt, hebben wij aile redenen om op een nieuw ofîensieî te mogvm hopen. In die hoop worden wij r.og meer gestaafd door de laatste zitting der Douma, waarin eenstemmig werd gestemd dat Ruslawd den oorlog moest voort-zetten tôt de algeheele vernieling v».n den vijand. Een land, dat zoo spreekt, is niet op den weg der nederlaag ! ACHTER 'T FRONT B| gebrek aan stratagisebe gebeurtenissen wordt, naburiger wijze, de aandacht nu meer getrokken op hetgeen achter de froat-Ign gebeurt. Aan de « gordijnen » wordt èn in Enge-land èn in Frankrijk geweidig gewroeht. Hier is kwestie van de granaten-gordynm, waarvan French en Kitchener vroeger spraken. Zoodra die zuilen gereed zijn, zal het erstuiven, om de vyandelijke lynen te verbreken. In de Engelsche Staten, zoo meldde on-langs Lloyd George, zijn thans 16 nationale munitiefabrieken aan 't werk, en nog 10 andere groote nationale inrichtingen zuilen weldta werkens-gereed zijn. 't is waarlijk bewonderenswaardig te zim metwelken ieveren welke bezieling overal wordt gewerkt. De werklieden willen gin-der niet onderdoen voor hun broeders die in de loopgrachten liggen. RUSSISCH FRONT WARSCHOW — De duitsche legers zijn Warschow binnengetrokken. De russi-sche achterhoede dekt den aftocht, die vol-jens de plannen van Grootvorst Nicolaas gebeurt.Een telegram Havas uit Amsterdam be-restigt dit nieuws +4l l8te Jaar. 122 vIjf airll Zondag 8 en Maandag 9 Oogst ÎS15,

Er is geen OCR tekst voor deze krant.