4 Ie Jaar - N° 154 Vijf centiemen het nummer Douderdctg 16 September 1915 De Belgische Standaard Door Taal en Volk DAGBLAD Vnai* G-od &n Mâ&rù SB JLsLiïd Abcnnementsprijs'voor 50 nommera (2 miatndon) bij vooraitbetiling : Vf cr do soldaten : 2,50 ft. V ior de Riet-soldaten - In 't lard 3.50 tr. ; baften 't Iand : ê.00 /r. Indien meer exemplaren van elk nummer wordsn gevria^l, wordt de abonnements- _ . u _ • 1 _ Bestuurder : ILDEFONS PEETERS. Va&tH opstellers : M. E. BELFAIBE, L. DUYKEE8, V. VAN GBAMBEEEN, B. VAN DEK SCHELDEN, Juul FILLIAERT Voor aile mededeelins'en zich wenden tôt ; Villa MA COQUILLE, Zesdijk Aanfeoitdigiûgen s ô.»S frt de regel. — Rektomen : 040 fr. dfc regel 9 « inlâfivoKiticrprf r,ntî <* n.KA laarom er DU geen vrede komee kan. Bij het ingaan van het tweede oorlogsjaar zijn zoowat overal stemmen opgegaan die lucht geven aan de algemeene verzuchting naar vrede, Ik denk hierbij aan de ernstige vermaning van Zijne Heiligheid den Paus ; aan de po-gingen aangewend in de Vereenigde Staten ; aan de onrechtstreeksch-aangeboden vredes-voorstellen door Duitschland aan Rusland. En zooals vau Duitsche zijde onlangs in de Nieuwe Rotterdamsche Courant werd kond gedaan hoa het Duitsche volk haakt naar vrede, naar een spoediger vrede nu, op het voor Duitschland gunstig oogenblik, zoo mag 00k het Nederlandsch publiek langs De Belgische Standaard vernemen dat er hier in de legers der gealliëerden niemand een'spoedigen vrede wenscht, dat elke vre-desidee als zijnde voorbarig van kant wordt geschoven. Ik had de gelegenheid meerdere hoogere officiere •. uit elk der drie verboBden legers op het Westelijk front over dit punt te onder-vragen en morkwaardig-eensluidend waren hunne antwoorden. Laat mij de stemmingen kristalliseeren als volgt : Bij de Belgen Oologzucht kan men de Belgen in geenen deele aanwrijven. Zij zijn ten voile de ranap bewust die de oorlog en het voortduren van der> oorlog over hun land neerhaalt. Maai tegenover België is Duitschland aileen ver-antwoordelijk en noch de Belgische Regee-ring, noch het leger zulien de minste druk-kitig uitoefenen op Engeland opdat het de bespreking der vredesvoorwaarden voorbarig zou beginnen. De Belgen zijn misschien on der al de strijdvoerenden het meest optimist : zij spreken immer van hun land met hel zwéiard te heroveren en hunnen heldenkonjng triomfantelijk Brussel in te voeren. Bij de Franschen Hoewel zij in dezen modernen wetenschap-pelijken oorlog « made in Germany » geleerc hebben te zwijgen en in stiite te lijden en t< strijden, blijft er in het Frausch karakter eer ondergrond van ridderlijkhcid die bekoort ei inneemt. « Wjj zullen niet onderhandeler zoolang de vijand België en Noord-Frank-rijk onder zijn hiel heeft. » — < Afzonderlijke vrede? En ons handteeken,ons eerewoord? > Duitschland bouwe geen kaartenhuisjei o{ vermoeidheid of verdeeldneid bij de Fran sch0n. Met de grootste offervaardigheid zijr zij tôt aile sacrificics bereid. Want zij be-grijpen wel dat het nu de eenige gelegenheic is in de geschiedenis ora Duitschland te ver nederen en Frankrijk vooraan te zetten bi de ecrsten onder de natiën : de zoolang be trachte « revanche ». Bij de Engelsehen Hier enkel koude beredeneering. Het gaat er om de hégémonie tusscher Engeland en Duitschland. « Wij hebben de meestersebap ter zee Wij regeeren over omtrent een vjjide van d( bewoonde ianden over de wereld, Da1 Duitschland te laat is gekomen in de geschie-dénis, is dat onze schuld ? Wie heeft er bj vredestyd ovei onze handelwijze geklaagd i D" houding onzer koloniea is een bew^s van de treffelijkheid onzer vrijheid-lievende er vrijheid-gunneode methodon : " Daughters are they in their mothers house. But mistresses in their own. " Zuid-Afrika heeft verkozen te blijvea ondet de Eogelsche bescherraing dan vroeg oi laat te geraken onder den Duitschèn hiel. K mt er nu -ïrede zeifs met voorloopig aannedmbare voorwaarden voor elk, dan zal er nooit sprake zijn van algemeene ontwape-ning. Duitschland zal altijd gereed staan om bij de eerste gelegenheid naar het zwaard te grijpen ei> zijnc veroveriugszucht bot te vieren. Want eene coalitie zooals er nu eene tegen Duitschland te velde staat kunnen wij later nooit meer samentrekken. Daarom moet de strijd nu worden uitge-vochten met de wapens. Van den beginne voorzagen wij sen oorlog van drie jaar ; moeten het er vijf worden, het zij zoo : de tijd is onze zekerste bondgenoot. Duitsch land moet buiten staat worden gesteld nog ooit ten minste voor vijfiig jaar, Europa's vrede te storen. *** Voeg daarbij de woorden van den Tsar : «Wij verwachten niet den vrede m»ar de eindzegepraal » en wij komen tôt het besluit dat een vrede nu wel niet kan opschieten. Eene loenadering ware mogelijk, hadde niet Duitschland ten opzichte van België zijn handteeken laten protesteeren en aangetoond dat iijn woord — Deutsche Ehre, Deutsche Treue ! — nul «n van geener waarde is, als het niet terzelfdertijd door de wapenen wordt in bedwang gehouden. En aaarom is een spoedige vrede ontnoge-lijk omdat de door de geailieerden te stellen voorwaarden vernederend en onaanneem-baar zouden voorkomen aan Duitschland dat in het Westen ai e aanvallen afslaat en in het Oosten zegevierend de Russische legers achtervolgt. De geailieerden verwachten zich allen aan het verwezenlijken van Joffre's pronostic : Long, dur, sûr. j.S. 8stc September. Er is veel geschreven geweest over 't t Mirakel van de Marne », dien schie-lijken ommekeer, dat plots stilhouden van de Duitsche vaart in haar snellen naar Parijs. Dit gebeurde verleden jaar rond den 6n, 8n September. En nu op het zelfde tijdstip, bijna dag op dag, ge-beurt een tweede « Mirakel » ten voor-deele der Bondgenooten, en ditmaal in het verre Rusland. Het leger dat in af-tocht was, in goede orde wel is waar, doch aanhoudend; dat fort op fart, stad op stad ontruimde en prijs gaf, blijkt in eens nog in 'tleven, en wij hooren van overwinningen, van krijgsgevangenen, eerst eenige duizenden, maar met iede-ren dag meer. En overal in de oorlogs-berichten keert dezelfde datum weer : 7* of 8' September. — 8e September, 1 een der zoetste feesten van het kerke-1 lijk jaar, geboorte van O. L. Vrouw, dageraad van de schitterende Zon van . Gerechtigheid, Jesus-Christus. Van mirakels in den eigen zin van het > woord is hier natuurlijk geen spraak, maar zou een geloovig hart zich niet 1 mogen verheugen dat, tôt tweemaal toe, | een keeren in den stand van zaken ge~ beurt op dit blijde feest? Ailes trouwens Istemt ons tôt blijdschap voor 't oogenblik : het uitgelezen weer — echt Sep-tember-weer — de blauwe lucht en de blauwendigheid van 't water, de hoop ' die iedereen voelt rondwaren, het naken 1 | van den dag der verlossing en vrij-ademing,de zekerheid van den eindzegepraal van moreele kracht boven on-menschelijke baldadigheden en wreede gruwels... O mocht die kiemende hoop wezenlijkheid worden! Mocht O. L. V. Geboorte ons de geboorte aankondigen van haar Vrucht! die zoete Vrucht van Vrede, Liefde, Gerechtigheid, waarnaar ieder men-sebenhart, ja 't geheele menschdom tracht en snakt. Want nu hebben de , menschen onder hun oogen gezien wat ? de verlooehening der christen bescha-vingbediedt; wat het is de terugkeer eener maatschappij tôt de heidensche begrippen van ontkenning aller moraal — geen genade voor de zwakken, geen medelijden met de lijdenden, ailes moet bukken voor 't geweld. Plicht, eer, trouw, louter woorden,«vodden papier». Beschaving is enkel een ontwikkeling van 't verstand, dat in kunst en wetenschap alleen een ontzettender middel vindt om kwaad te verrichten; maar van - zielegrootheid, van stalen van den wil, van vermeerdering der zedelijke goede-ren : Gerechtigheid en Liefda, is geen spraak. Van zulke Duitsche beschaving, of Kultur, verlos ons Heer ! En moge een derde mirakel, niet te lang uitblijvend, de zege schenken aan de christelijke krachten van geloof in een ideaal ! 13 Sept. 1915. M. E. Belpaire. de belgische schoolkolonie te grigngn. TeOily aan de Seine, drie uurkens be-zuiden Parijs, midden veie veîden en verre van aile oorlogsgeruchte, staat de schoolkolonie van Grigiion. Wat heb ik verwonderd op staan zien bij het zicht van zoo 'n heele inrichting : een kleine vlaamsche wereld in 't herte van het fransche land. Omdat ik onderwijzer ben, doorliep me een subiete trilling door lijf en ziel toen ik plots het vroeger zoo wel gekende gerucht hoorde vac al die blije kinderstem-men en de doendigheid zag van Uun schulde-loos spel op duo speelkoer. Lang heb ik ze daar gadegeslegen : hoe «traalt de kommer-looze gerustheid uit heel hun wezen, hoe teekect de tevredenheid zich af op hun ge-laat ; en toch schijat een zekere emst hen te bezielen, bewust als ze zijn van al de redens die ertoe hebben bijgedragen hen zoo verre van huis en have weg te zenden om hun on der wij s en opvoedlng voort te zetten. Ik heb gezien hoe neerstig ze zich in klas be-oefenen in het leeren ; de meesters zijn er en weten van de ailergunstigste gelegenheid ge-bruik te maken om bij die leerlingen voor altijd het vuur der vaderlandsliefde te doen bracdeîî, om de liefde tôt vrede en vrijheid in hun herten te ontsteken, em huD gehecht-heid aan den vadergrond in de ziele vast te vijzen. Geen nood dat ze iets zullen vergeten van ailes wat hun duurbaar is : dagelijks spreken ze van hun ouders, vàn hun huis en doeninge, en.... van de soldaten aan den Yzer. De Belgische Standaard laat er zijn stemme hooren en wordt door de grooteren met gretigheid gelezen en door de kleineren met open mond aanhoord, Ik heb ze nog gezien, die kinderen, toen ze in de nette eetzaal, na spel en studie, aan het eten waren zooveel het jonge magen lusten kan. Ik heb ze gezien, ootmoedig neergeknield in het Huis Gods, biddende voor ouders en magen, voor huis en ervs, voor Koning en Vaderland. En 'k heb des avonds iate het zuchten van hun adem gehoord, wanneer ze in hun zachte beddekens sliepen den ongestoorden kinderslaap. En de namen dan dier slaap-zalen, hoe sprekend : hier is het « Koning Albert », ginds : < Koningin Elisabeth », daarnevens «. De Marne >, en daarboven « De Yzer ». Nu moest ik nog eeH blik slaan op de bad-inriebting, op den uifgestrekten moestuin en mRer andere, ailes behoorende tôt de stoffe-lijke inrichting, die gezien de moeilijke om-standigheden, in aile opzichten voorbeeldig is. Daar zijn op de rechte plaats, onze kinderen, zoolang de oorlog woedt in 't Yzerge-weste : « Het kind in de school » en de « Krijgsman op het slagveld ». I Vrij mag het getuigd worden : onder al de instellingen waarvan de Belgische Regeering sedert de bezettiDg van ons grondgebied de | noodzakelijkhîid heeft ingezien, zijn de i schooîkolontën zeker een der schoonste en jj der nuttigete. R. P. | KUNST Beleefd verzoeken wij de soldaten die î deel uitmaken van de Ve le-gerafdeeling en vroeger aan Kunst hebben gedaan, ons hun huidig adres aan te geven. Wij bedoelen in de eerste plaats de-genen die aan nederlandsche voor-drachts- en zangkunst deden. Antwoord dadelijk in te zenden aan De Belgische Standaard, Villa Ma Coquille, Zeedijk, De Panne. Met melding Kunst. ï I DE OORLOG ONZE VLIEGEBS BOVEN LANGEBIABCK I Een luchtvloot gevoerd door verbondene ; vliegers heeft de Duitsche kantonnementen | van Langemarck.tenNoorden Yper, met goed | gevolg, gebombardeerd. FRAAiSCH BOIICHT Parijs, 14 Sept. 15 uur. . jj Ten zuiden de Somme, streek van Artois steeds aanhoudende Artiilerie-bedrijvigheid. Artillerie-duel rond Tilleroy, Le Cessùr en Beuvraignes ; op hat ka^aal der Aisne, nabij Sapigneul en Sodat, in Champagne ten noor-den het kamp van Chalons en op dewestelij-ke grenzen van Argonne. In het Mont-mare-boscy brachten or'Ze batterijen het vijaodeiijk , mitraljeuzengeschut tôt zwijgen en richten' aanzienlijke schade aan de vooruitspringcn-de Duitsche posten. Onze v!iegtoestellen hebben de statie an Bensdorf naby Morchange gebombardeerd, alsook de vijandeîijke kantonnementen van Chalet in Argonne. DE VLIEGTUIGëNACTIE Geen dag gaat voorbij ofde ambteiijke be-richten melden ons de een of andere luchtraid door afzondcilïjke vliegers ol door heele vlooten op een bepaald punt van de Duitsche linies uitgevoerd. Deze aanhoudende lucht-raids hebben meer dan een doel, zij hebben een betcckenis. Een beteekeuis dat in etn nabije toekomst het meesterschap in de lucht wel zal kunnen beslissea over een veldslag en den daar^p volgenden aftocht. Verbeeldt u maar een leger dat plooit, dat gedurig ach-ieruitwijken moet en zégt me dan of er iets beiers geschikt zal zijn. dan een bombardee-ren uit de lucht om den terugtocht van een in wanorde-uiteengeslagen leger in een ver-plettering te Veranderèn ? Wat de fransche vliegers nu doen is een voorbereiding voor deze latere en misschien aiet zoover afgelegene taak. Het vernietigen van statiôn en verk8erpunten, het verwoesten van munitiefabrieken helpt krachtdadig het voorbereidiDgswerk dat de artillerie, sedert weken aan 't verrichten is, maar dat maar gedeeltelijk voltooid zou mogen ganoemd worden, indien de verdure afgelegcne strate-gische punten niet werden vernietigd. De fransche artillerie, bombardeert gestadtg van 't noorden naar 't zuiden, de vijandelijkejoop-grachten ; de fransche vliegtuigen bombar-deeren immer de vijandelijke verkeerv?egen in verhouding met de drukte en breedte van het landgeschut. Dit duurt nu reeds drie wekén. Het wordt zoo klaar als de zon dat zulk werk niet ten eeuwigen dage kan volgehouden worden, indien er in dit fcombardeeren geen te beoogen doe! is gesteld. Wat dit doel is, kan iedereen raden en het mag veelbeteekanend heeten de aanduiding van den russischen generalen staf diezegde dat de Russen stand houden, binst de fransche bondgenoot zonder ophouden de duitsche linies behagelt en bekogelt. Op 't Oostelijk iront Duitsch offensief in 't Noorden. Nieuwe duitsche nederlaag. Petrograd, 13-9-15. Artillerie-gevecht van. Lindm tôt Frie-drichstadt (streek bezuiden Riga). De vijand gelukte in eene voorwaartsche beweging het spoorwegverkeer af te snijden bij de statie van Novosviensiany. Ons leger plooit op de spoorhalle van Prodbodste. Ten Oosten SMdell rukte de vijand aanvallend op. Het kwatn tôt een ernstig gevecht tusschen onze achterhoeden die door eenthevig kanonge-; schut ondersteund worden. Op het front : Volkovysk Kartouzkania- Beresa, trekken we strijdend aehtermt. Het duitsch offensief oni-wikkelt zich verder suidwaarts en rond Devashmo wordt heftig gestreden. GALIOIE. — Rond Tarnopol maken we steeds vooruitgang. Ons vooruitrukken ge-schiedt onder een hagel van «chroot, Zooals wij 't gisteren in ons " Laatste Uur " meld-deti, wijkt de vijand, in onze handen een belangrijken oorlogsbuit es een groot getal krijgsgevangenen latend. De vijand trachtte ■ flanksgewijze het offensief te nemen om onzen vooruitgang te verijdelen. Hij werd afgeslagen. De innerning van Brest-Litowsk Léonard Adelt schrijft in het « Berliner Tageblatt » over dsn intocht in Brest : Litowsk : ~- Onuitwischbaar zijn de hermneringen aen den bajonetstrijd in de !o<>pgrachten en ver-sperriogen, aan de ^ewonden, wier gejam-. mer uit het prikkeldraad tôt hem doordrong, de ve; siijfde rusfc van de gesacuvelden en aan | de eindelooze colonnes van Hongaren, Galli-eiêrs, Brandenburgers, die in ganzenmaisch over den arm van de Boeg trokkeD. Hij ziet nog de vlammen langs de daken der magazijnen en kazernes huppelen, de grijze rookmuren, die droog en heet den weg . versperden, de gloeieude rails van het afge-\ brande station ; de omgevallen goederentrei-, nen, waar tusschen dood vee, de pooten hou-terig uitgestrekt, de beide luchtschip-hallen uit steen en traiiewerk, de blauwe ui-vormige \ torecs van de orthodoxe kerken, te midden • van de rookende huizen. De breede lanen der voorstad met hun grijs zand en kleine huizen. Tusschen de huizen loopt de jood Perles, die als eenige on' der 55000 burgers met vrouw en drie kinderen het uithield in de vlammen-zee van de brandende stad. Qndanks prikk Idraad en boornversperrin-gen, moddersloten en flankeeringskoffers en betondekking werd het fort genomeu. Een Hongaarsch officier zwom over de Boeg en heesch de ;v!ag op de vestir-ig. Hon-gaarscheen Oostenrijksche soldaten drongen over de sluis in de citadel en in de stad. Onder elk fort moeten 70 tôt Sokilo ecrasiet liggen. De bezettirg heeft gevreesd dat bij een bestorming de ontsteking te spoedig zou plaats vinden en vluchtte daarom gedeeltelijk terwijl de Russische genie-soldaten, juist met het oog daarop, aarzelden de ontplofiing te laten plaats hebben. Het gelukte een Pool, de electrische kabel bijtijds ooor te snijden. Op een paar oude kanonnm na, had de vijand zijn geschut reeds dagen lang weg ge-bracht.Bij de gevallen Russen zag ik zelfs Ameri-kaansche Winchester gewerea, model 95 en Jap?nsehe ammu$itie met Russische en Ja-pansche letters er op. RUSLAND MINiSTERIEELE VERANDERINGrEN Steeds meer en meer wordt het duidelijker dat het russische volk ten einde toe den oorlog doorvoeren wil. Het vraagt door zijn ver-tegenwoordfgers een nationaal rainisterie, dat beter dan het huidigè het roer van 't be-stuur zou weten te hanteeren. Het valt niet te ontkenrien dat er erge nalatigheden werden bedreven en te kort- komingen aan den natio-nalen plicht. Ook werken thans alie Douma-groepen samen om zoo spoedig mogelijk eene redematige oplossing van 's lands bestuur te bîkomen. HET VERRAAD IN DEN RUSSiSCHEN AFTOCHT Het mag nu wel gezegd worden. Niet alleen het gebrek aan ammunitie maar ook het verxaad is voor een overwègend deel geweest in den russiseben aftocht. Inlichtingen werden den Duitscbers bezorgd en 't is op deze inlichtingen dat de centrale legers hunne be-wegingen uitvoerden. Onlangs werden drie verraders terecht gesteld. Uit Italie Onlangs werden nogmaals russische soldaten, op de lsonzo krijgsgevangen geno-înen. Deze Russen, in de handen der Oosten-rijkers gevallen in Galicië, werden op 't Ita-liaansche front gebruikt om loopgrachten te graven. Ze moesten 18 uren daags werken. Ze zullen naar Genua vervoerd worden waar hunne vriistelling zal geteekend worden. — Opperbevelhcbber van het Italiaansch leger is Cadoma. Opperbevelhebber van het Oostenrijksch, A.Conrad. Juist dezelfde namen, omgekeerd. — Een fransche onderzcëer'heeft op 9 d&-zer in de Adriatische zee eetiige O'Ostenrijk-sche torpilleurs getorpedeerd, en beschadigd# er een zeer erg.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.