De Belgische standaard

869 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1915, 09 April. De Belgische standaard. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/k93125r77f/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

, i i i 1*1 |v m 1 1 11 if ii h>l i8te Jaar. - N° 38 Vijf centiemen het nummer Vrijdag 9 en Zaterdag 10 April 1915. De Belgische Standaard Door Taa 1 en Volk Voor God en Haard en Land c 0E BEL8ISGHE STANDARD » vsrsûhiint 4 maal te week. Abonnementsprijs voor 50 nummers bij vooruitbctaling. Voor de soldaten : 2,50 fr. Voor de niet-soldaten — in 't land 3.50 fr. ; buiten 7 land 4.50 fr. Indien meer exemplaren van elk nummer worden gevraagd, wordt de abonnemmts- frijs minder. " 1 - - —- - Bestuurdler : ILDEFONS PEETERS. VASTE OPSTELLERS : M. E. BELPAIÎ E, L. DUYKERS, Victor VANGRAMBEREN, Bertrand VAN ÛER SCHELDEN, Juul FILLIAERT. ——~ ; ; " Voor aile mededeelingen zich wenden tôt : Villa MA COQUILLE, Zeodijk DEPANNE. Aankondigingen : 0.25 fr. de regel. — Reklamen : 0.40 fr. de regel. Vluchtelingen : 3 inlasschingen van 2 regels, 0.50 fr. frijs minder. Des Levens zegepraal. _'t"Is Paschen, het feest der Verrijze-nïi, de zegeviering des|Levens, en wij vieren deze plechtigheid te midden van oorlog en dood ! Hors et vita, duello, zingt de H. Kerk in haar wonderbare liturgie, een tweegevecht tusschen leven en dood is aan gang, en wie zal zege-vieren? Dat vraagt zich iedereen beang-stigd af in deze benarde dagen. Doch voor allen heeft dezelfde kerkzang reeds geantwoord: Régnât vivus. Levend heerscht de Christus. Hij leeft, Hij re-geert, door den dood, door het sacrifi-cie, door het kruis, en met Hem aile ze-delijke kracht, aile geestelijke overwin-ning, aile echte beschaving, aile christe-lijke kultuur. «Maar wij?» gaan de schuchteren, de moedeloozen, de zwartzienden voort. «Ons ongelukkig land, ons geteisterd volk, sedert zooveel maanden gemarteld en gefolterd, uitgerekt in heel zijn leng-te op een hard houten kruis, gaat het 00k de glorie der verrijzenis te gemoet? En wanneer?» Wanneer? Dat is het geheim van God, maar dat het eens geschiedt, daar zien we reeds schitterende voorteekensvan,in het zwellende geestesleven dat, met het botten en het bersten der jonge Lente, uit het dorre hout van dood en offer spruit. Onlangs viel mij een artikel van Maurice Barrés onder de oogen, waarin deze gedachte prachtig ontvvikkeld wordt: «Jamais on ne vit tant de cadavres*,» zegt de Fransche schrijver, «et jamais on ne vit tant d'âmes. » —Nooit zag men zooveel lijken, nooit zooveel zielen. Ty-piek is de spreuk, maar hoe waar I Ja, de oorlog heeft bij duizenden en honderd-duizenden den wereldbodem bezaaid. Dat was dit jaar de heilige zaaitijd, het lentegetij. Maar wat zal de oogstzijn? Wat Barrés zegt: Een zielenoogst, de weli e gouden oogst van zielegrootheid, geestelijke overvvinning. 't Is nu acht maanden, zegt de Fransche schrijver verder, dat deze oorlog. duurt. In 't begin gaf hij aanleg tôt bijna dierlijke wreedheden, en nochtans zon-der dien bloedigen schok gingen de zielen een doodenslaap te gemoet, een zin-ken in afgronden van materialiteit en stoffelijk genot. Nu stijgen de zielen uit het graf naar 't leven toe. Heldenmoed en zielegrootheid, geloof en blijdschap zijn opgebloeid uit het bloed, uit de tra-nen, uit de ontzettende rampen. Alléluia ! ons volk leeft ! 't Is uit den loomen slaap, het drukkende graf opge-staan; 't verrijst met Christus, met zijn herboren leven en groet het onsterfelijk leven te gemoet. M. E. BELPAIRE. 2ea Paaschdag, 1915. Oostenrijk en Rusiand De opstand begint in Weenen en in Budapest. De « Times » krijgt het volgende bericht uit Petrograd : De « Rousskoïe Slovo » geeft een artike! waarin staat, dat Oostenrijk, door toedoen van onzijdige tusschenpersonen in onderhandeling zou gekomen zijn om de vredes-verdragen te bespreken. De onderhandeling is gehouden zonder Duitschlands weten, en naar het schijnt , zou Oostenrijk het oprecht raeenen. Die ver- \ drsgen zijn aîzonderiijk met Rusiand bespro-ken geweest. Frans-Jozef, Keizer van Oostenrijk wordt angstig noperis zijn volk ; hij heeft gevraagd aan Z. H. den Paus al het mogeiijke in 't werk te stellen, om den Keizer van Duitschland tôt verzoening te brengen, en zoo deze poging mislukte, vraagt Frans-jozet opdat Z. H. zijn j btfst zou doen om ten rninste een aîzonderlij-ken vrede met Rusiand te bekomen. Hij zou , Bosnie, Herzegovina en Galicië aîstaan. Rornç 4 April. Reizigers uit Weenen, beves- ] tigen dat er opstand heerscht in Weenen, Prague, Brunn, Budapest enz. Om reden van den or<=Jthoudbaren economischen toestand en mi-litarische tegenslagen. Op aile de gevels der huizen zietmen plakbrievenzooals : «Wij wil-len vrede ! Weg met den oorlog ! » Home 4 April. De Minister van Oorlog in Oostenrijk vaardigt een bevel uit door hetwelk aile de huisgezinnen al het onnoodige metaal moeten inbrengen. De Weenersche pers bekent de Oostenrijk-sche nêerlagen. De Oostenrijksche dagbladen bekennen openlijk dat hun toestand in de Kar-pathen wanhopig is. Zoo b. v. : Om de Russen op een front van 70 klm. tusschen de twee ber-gen Lupkow en Uzsok tegen te houden, hebben wij (Oostenrijks léger) ongelooflijke pogingen gedaan. Maar de Russen met hunne overmacht zijn nochtans meester geworden van aile de we-gen die door de Karpathen leiden. Nog veel andere zulke zinnen komen gedurig in hunne dagbladen voor. Menmoetgelooven dat de Militaire overheid die zinsneden toelaat, om zoo het publiek, langzamerhand tôt slechter nieuws voor te bereiden. * Hoe het staat met den Landbouw in Duitschland. De landbouw in Duitschland staat er op dit oogenblik zeer slecht voor : Bij gebrek aan de noodige arbeidskrachten, moeten zelfs de schoolkinderen den landarbeid verrichten. De opperbevelhebber te Munster heeît daarom be-paald, dat aile militairen, die nog niet naar het front vertrokken en bij den landbouw werkzaam zijn, van 13 Maart tôt 5 April verlof kunnen krijgen om akkers en landerijen voor het voor-jaar in orde te brengen. Het gebrek aan werk-paarden doet zich even sterk gevoelen. En het krachtvoeder voor de dieren ontbreekt bijna geheel. De varkens worden op groote schaal geslacht en de fokkerij en de mesterij liggen nagenoeg geheel stil : er is bijna geen voedsel en wat er is, is schreeuwend duur, zoo-dat bij de vrij lage vleeschprijzen de boer zijn mo»ite en kosten niet betaald krijgt. Het vleesch is door de gemeentebesturen aangealagen en isschromelijk duur. Het bestuur der gemeente Bocholt heeft reeds voor 165.000 mark verduurzaamd vleesch opgekocht. Rond en in Italie. René Bazin, de bekende Fransche schrijver, is naar Italie gegaan en geeft verslag van die reis in de "Echo de Paris". Het is niet moeilijk te raden dat hij bijzonder een beïn-vloeden der katholieke kringen ten gunste der Verbondenen beoogde. In een artikel ge-titeld «Benedictus XV» geeft hij de Fransche regeering zeer goed te kennen dat het hare schuld i^, zoo de Duitsche invloed zoo over-wegend was te Rome. Elf jaren lang, zegt hij. heeft Frankrijk het Vatikaan geïgnoreerd. Sedert elf jaar heeft Frankrijk met den H. Stoel afgebroken, geen gezant meer geacredi-teerd bij den Paus, de Kerk op aile wijzen be-streden, de kloosterlingen vervolgd, de Fransche belangen in 't H. Land verzuimd, en nu is het verwonderd dat de hooge geestelijke kringen in de Eeuwige stad, het Fransche volk niet aanzien ais een echte katholieke natie. Wat Frankrijk verloor eigenden zich Oostenrijk en Duitschland toe. Toch is er thans eene kentering ten voor-deele der Alliés in de katholieke openbare ineening, zegt René Bazin, en de Paus voor-namelijk als echte voortzettervandepolitieke richting van Léo XIII, houdt aandachtig de oogen gevestigd op Frankrijk. « De Paus wil weten, Hij wil volkomen op de hoogte zijn van de hem onderworpen zaken... Zelden heb | ik zulken verstandigen,ernsligen blik gezien. ....Men voelt dat het hart zeer loyaal is, en niet zal weifelen, noch in zijn woord, noch in zijn eens geschonken vriendschap.,." René Bazin had de eer in een verhoor ont-vangen te worden; hij mag natuurlijk daar niets over mededeelen, maar draagt den bes-ten indruk mee van het klare zicht van den Opperherder. «In deze koningsziel heb ik niet enkel het verlangen naar den vrede ge-lezen, maar naar wat den vrede bestendig naakt : een levendig gevoel voor de gerech-:igheid, het medelijden met de Smart, het ra-len naar de oorzaken... God heeft een goeden Paus meer aan zijne Kerk gegeven. » M De Siuizen van Nieuwpoort. l; Qeregeld, sedert een heelen tijd vandaan, komen in de officieele berichten meldingen voor over de siuizen van Nieuwpoort, welke de Duitschers met hun zwaar geschut van 42 bombardeeren. Misschien kan het wel te stade komen over deze zoo berucht-geworden siuizen een en ander mee te deelen, dat tôt nog toe in 't do-mein van de kenbaarheid ongeweten was. Waarom de Duitschers hunne stukken van 42 noodig hebben om deze siuizen te vernie-len, komt hieruit voort, dat deze siuizen uit een echt fortenwerk bestaan, bestand tegen aile menschenuitvindingçn en vernielingstui-gen, omdat ze gebouwd ^ijn tegen de over-groote vloedkracht van 't alomverspoelende water. Waar dit natuurelement stop is gezet in zijne macht, zal het menschelijk vernuft wel onmachtig zijn het doorbreken te be-werkstelligen.De siuizen zijn maar een gedeelte van het reuzenwerk der sassen van Nieuwpoort. In demonding van den Yzer, te Nieuwpoort, stroomen (m#t den Yzerstroom meê), zes wa-terloopen en vaarten, te weten : Vladsloo-Ambacht, de Brugsche vaart, Nieuwendam-mekreek, de Yzer, Veurne-ambacht, de Veur-nevaart. Rondom slingert nog een heel net van groote beken, zoodanig dat Nieuwpoort als een eiland daartusschen opduikt. Om nu deafstroomende werking van al dit toevloeiend water en de opkomende strooming van den zeevloed te regelen zijn de sassen gebouwd geworden. Dit werk nam aanvang in 1876 onder de 1 leidingvan den ingenieur Pietar De Mey, die ervan de plannen had gemaakt en de uitvoe- | ; ring als mogelijk had aanzien. j Men is het niet eens hoe en wanneer de sassen van Nieuwpoort opgericht werden, toch weet men zeker dat in 1287, Guido van Dampiere de brug, gezegd « 's Gravens— brug » deed maken en dat eene sluis er aan- ^ geheeht werd. Die brug moet waarschijnlijk ( verbinding gegeven hebben over de Brugsche i vaart, want tôt op heden werd dit sas (Sluis) f het Gravensas geheeten. Dicht erbij draagt s eene herberg dit uithangbord. 1 In 1294 werden nieuwe siuizen bijgebouwd. j Hoogst mogelijk aan al de toen bestaande c waterloopen. Dat nochtans daardoor de overstroomingen van de stad en 't omliggende land niet belet j e werden, bewijst de bouw van een groot sas e in het jaar 1643 begonnen, onder leiding van ^ de ingénieurs Couck en Peeters en maar in 1660 voleindigd. r In 1646 gebruikte men reeds de overstrooming c als uiterst behoedingsmiddel tegen een aan- c en inval van den vijand, want in dit jaar vroeg r het magistraat van Veurne aan den gouw- ^ heer van Nieuwpoort, de siuizen open te zet-ten, omdat hij een franschen inval vreesde. In I677 werd ailes weerom onder water ge- r zet en slechts wanneer in i678 de toen heer- v schende oorlog een einde nam, werd het water « afgetrokken *. r Na den dood van Karel VI in I790, dron- v gen fransche troepen weerom ons grondge- ,• bied binnen. Nieuwpoort, zich bedreigd voe- f lende, liet nog eens vnjen tempelaan de over-strooming die duurde tôt 1745. Daaruit blijkt dat dit oorlogsmiddel zoowel in den ouden tijd, als in de huidige omstan- 11 digheden van een modernen krijg van heel s gewichtige belangrijkheid is. n In 1772 werd het Veurnsch sas (aan de h Veurnevaart) gebouwd. Aan ditzelfde sas werden verbeteringen en een dubbele sasdeur aangebracht in 1821. Rond I844 werd het bestaande « 's Gravensas » afgebroken en den bouw in regel van k een nieuw « 's Gravensas » besloten, om den E afloop toe te laten v.an de overtollige waters q van het Vladsloo-water en de Camerlynck- 3 beek. De inhuldiging ervan had plaats in 1845 in tegenwoordigheid van den hertog van Brabant en den graaf van Vlaanderen. '' In 1876 werden al de siuizen veranderd, E afgebroken en heelemaal herbouwd, volgens s< het gegeven plan van ingenieur de Mey. Dit f reusachtig werk werd ondernomçn voor de ^ som van 403.000 franken, en is het eenigste in zijn soort dat in België bestaat. Tôt hier de wetenswaardigheden van deze ei « sluizengeschiedenis ». rs J. F. 6 Duitsche schepen gesprongen. Uit Kopenhagen seint men dat tijdens een tocht op de Russische kust, de Duitsche vloot 6 schepen verloor door mijnen die zij zelf had | gelegd en die losgeraakt waren. De Duitsche vloot, hierdoor belemmerd, heeft zich tusschen de Gothland en Oeland-eilanden moeten versebuilen, afwachtends dat de weg weer vrij zij. 1 JLiSlBericîiten. Westeîijk Front. — België. In den nacht van 4 tôt 5 April hebben we de stelling bij Driegrachten heroverd. Wat de stelling Driegrachten betreft deze is niet in de handen van den vijand gevallen, gelijk een duitsch bericht vermeldde. Frankrijk. — Vooruitgang van onzentwege ten Oosten van het bosch d'Ailly (St-Mihiel) en in het bosch Le Prêtre. Ten Oosten Verdun hebben wij het dorp Gussainville en de hoogten van de Orne bezet, en zijn in de richting van Maizeray vooruitgegaan. In de laatste gevechten in Woëvre zouden zes Duitsche bataljons vernietigd zijn. Ten Zuid-Oosten Hartmansviller hebben we de observatiepost van den Duitschen Colonel veroverd. Oosteiijk front. — Gestadige vooruitgang in de Karpathen. Men ver-wacht zich daar aan een beslissenden veldslag. Bijzonder hevig gevecht rond Czernovitz in Bukovine waar de Oosten-rijkers meer dan 1000 krijgsgevangen verloren hebben. De Yerdediglng van Dlxmude. De " Revue des Deux Mondes " heeft in een van haar laatste nummers een prachtig verhaal gegeven over de verdediging van Dixmuide door de Fransche marinetroepen. Toch hebben we te vergeefs naar de geheele waarheid in deze beschrijving gezocht. Heel wel van verhalende historié teschrijven met bloempies en vlammenden lof, beter nochtans is het de werkelijke historié weer te geven met elk het zijne. Het schijnt, in deze bijdrage, dat Dixmuide alleen zou verdedigd geweest zijn door de marinetroepen. Deze historische onwaarheid zou allicht eene waarheid worden daar het weg-moffelen van de deelneming van ons belgisch leger in deze actie aldus stelselmatig wordt verworpen. Daarom drukken we er nogmaals op dat de verdeding van Dixmuide een wapenfeit is waarover eerst en vooral onze troepen mogen fier gaan, omdat zij de eerste en de bijzonder-ste waren om den schok van het Duitsche leger te onderstaan. De Fransche marinetroepen hebben hier wel een glorieus deel in mee gedaan, maar enkel als ondersteuningstrospen. Onze troepen hielden reeds eene week stand m hadden reeds den aanval van den 24 October ïen geheele nacht onderstaan, vooraleer de Fransche hulp aankwam. Te Dixmuide lagen de 11® en 12e linieregi-menten en 't is dank aan hen dat de doorbraak ap Duinkerke niet is geschied. Hunne vaan-dels werden om dit buitengewoon heldenfeit met het Leopoldorder vereerd. En wat gezegd van het Belgisch geschut dat heel alleen de actie ondersteunde en wiens juist gemikt en doel-tnatig geschut de fransche officieren zelf, ver-ivonderde.De dagen van 24-25 October en volgeHde mogen geen uitsluitend voorrecht uitmaken van een of andere verbondene oorlogvoerende tiatie, maar in de «medio virtus» moeten de 'ransche en de belgische broeders de waarheid în glorie deelen. Onze heldhaftige jongens waren vereenigd ■net de dappere fransche marinetroepen in den ;lag op leven en dood. Dat men ze toch niet liet van elkander scheide in de verhalen der " listorie !.,.. 'T BUITENLAND. Duitsche rerliezen. — Volgens den Zwitserschen kolonel Feylerin de «Journal de Genève» zouden de Duitsche verliezen 270,000 manschappen beloopen. Op stelling van die rekening zou Duitschland dan reeds 3,160,000 mannen buiten gevecht hebben, Hun roorv&deren. — César schrijft in zijn «Gal-liën-Oorlog» over de barbaarsche voorvaderen der Duitsche Barbaren. •* Hungrootste roem is verwoeste streken voor hen te hebben. Diefstallen buiten de gren-zen gepleegd zijn niet eerloos.,, En Pomponius ichreef eene eeuw later. "Voor hen is het Recht de i Sterkte, en het itelengeen schande.,, Lord Haldane. — Groot kanselier van Engeland en oud - Minister van Oorlog, vroeger groote bewonde- ; raar van Duitschland, verklaarde in een interview dat ; de oorlog aan de wereld een volksgezinden en zedelij- ' ken vooruitgang zal brengen : " Overal is er te veel pracht ; men zal eenvoudiger en soberder, ernstiger tn min zelfzuchtig leven. Thans is 't de twist tusschen démocratie en militarism.,, Loensohe trekken. — Toen Vc lizelos nog aan t rorr was in Griekenland, stelden Duitschland en Oostenrijk hem een gezamenlijk optreden voor, met Bulgarie tegen Servie, om Macedonië en Servie onder nalkaar te verdeelen. Venizelos antwoordde dat Grie-cenland een te hlein land was om zulke groote ;chandd«ad te plegtn. Bismarck en de Keizer. — Willem II heeft de Ministers van Oorlog enZeewezenbevolen ter gelegen-heid der honderdste verjaring van Bismarck, zijn stand-beeld te gaan vereeren in naam der Duitsche land- en zeemacht. Het Kcizerlijk bevel luidde : "Zoodoende zult ge den grooten Kanselier uw eeuwigen dank be-tuigen, voor zijn onsterfelijke verdiensten. Ik betrouw er ten voile op dat de Almachtige tegen de vijanden is die ons Vaderland bestoken, en Hij voort het levens-doel zal beschermen van den grooten Keizer(zijn voor-zaat) en zijn trouwen dienaar.,, Die trouwe dienaar is Bismarck dien de Keizer, kor-ten tijd na hij de trappen van den troon beklom, uit al zijn macht de trappen van 't landbestuur afgooide !!! Een voorbeeld. Met velen zijn we sinds den oorlog getuigen geweest van heldenmoed. Ja, we stonden pal toen we zagen tôt welke edele daden de vaderlandsliefde onze jong«ns op-tilt.—Enindebenardeomstandighedenhebbenwe in onze jongens hunne christelijke gods-dienstige gevoelens zien uitdralen, kenmer-ken hunner goede opvoeding die in hen een degelijken, rotsvasten grond gelegd heeft. !k Was als ziekenbezorger aangesteld in een onzer veldhospitalen. Over weinige-dagen bracht men er een jongeling binnen wiens been gebroken was, — een mijner vrienden en oud studiemakker. Hoe vrienden elkander weerzien ! In zulken tijd ! zulken toestand !— Zijn been moest afgezet worden en waarschijnlijk zou hij aan de heelkundige bewer-king bezwijken... schrikkelijk oordeel voor-waar.Weinige uren na de afzetting wierd hij erg ziek, «tervens ziek. De eerw. heer aalmoeze-nier diende hem de laatste H. Sacramenten toe en ik had het geluk hem in zijne laatste stonden bij te staan. Weet ge wat de laatste woorden war#n, die hij mij hakkelend toestuurde, terwijl zijne oogen diep in de mij ne schouwden? " Mijn beste... vriend, ge kent mijn moeder en zus-ters, stel hen gerust,'k ben goed gesteld, —'k zal nog een akt van berouw bidden... — wil mij helpen, zoo ik iets mocht vergeten " Met gebroken stem bad hij... en stierf.... Ho! Wat er alsdan in mij omging, kan ik niet neerschrijven. Aandoening en bewon-dering, medelijden en geluk hielden me aan 'tbed gekluisterd. — Nooit zal ik dezen oogenblik vergeten. Hij wierd begraven in den boomgaard ne-vens een kapelleke van O. L. Vrouw; gansch het personeel was bij de teraardsbestelling tegenwoordig — menige traan vloeide, we baden en beloofden hem nog gebeden. Hoe zal het hart dier moeder bloedcn, als ik haar melden zal dat haar eenige zoon ge-sneuveld is, gevallen om de eer van zijn vaderland te verdedigen, om de rechtvaardig-heid voor te staan, Weenen zal ze.... Maar, christelijke moeder, wees trots op uw zoon, uwe smart is aller smarten waardig. Doch troost u, uw kind i« gestorven om zijne broeders te red-den, om land en haard en altaar te rerdedi-gen; zijn «lood, naar het woord van den kar-dinaal, is de de dood van een martelaar waardig.O moeder, en weent niet in 't eenzame huis, Uw kind is gestorven in d'armen van 't kruis. Maurits . Hunne Vlaamschgezindheid. Een vkiamsche brief, uit Holland, voor 't bezette deel van België gestuurd,kwam terug met het opschrift : Unbekante sprache, (onbe-kende taal). — Dat is nu de genegenheid van onze would be beheerschers voor onze taal.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De Belgische standaard belonging to the category Katholieke pers, published in De Panne from 1915 to 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods