M m i -jWI â e Beloiscïe Standard Doqp Taal en Volk «c < Voop God en Haard en Lanrf .^y-v-r ^^mrv*psau3xwimifn**ii :'K' "rix 'C>w>wwes, /twqa»-^r«*t.-,-p^Ha-r-t, t * ,.v . • -, ** , ; rut \"Mùr*<tmr wt*rr»^m * DE BEL" !5HE STAK0MPO » W$($i$!!t 4 {RAS! 10 W&sk. GCestnurd.e^* s JLDEFONS PEETER8 ^ ' ali me^: ndea ot : Abonne men tsprir- ">or 50 numroers bij vooruitbetaiin?. , * ' ■* i 1 *.f o > r* D F P & N M F Voor de soldaten : 3,50 fr, ~ VASTR OPSTELLBRS : M. E. BELPAlSE, L. DUYKERS, Victor VÀNSRA*BEfi£M . , '• v' , ' j voor de alet- oldaten — in t land 3.50 fr. ; butiett V land 4.50 fr. _. . . ___ BIIUP1 BPM , , Aankouû'^n&en • o. , rtu , — r- k îcn : o 4.0 (r. de regel. Jttdim m<>»r exerr >nn ■: van tlk nunim'r wor-ien gtvractpd. wordt ai nbcHmments- : Bertrand VAR DER ô^HELHEIv IUU1 FILLIAERT. ,- jff s mimhr. * " Vlophteljiigw :-3 înia^scbinsreQ vap a o.jo fir. Volksflerheid. \ TT <• V 1. ^ -~.^0«Ast-4apM014 I <•"! ■ - In de hoeve, tegen Schoore, links de baan, waren duitsche mitraljeuzen : binnengeraakt,ondersteund door deHim-nenkompagnien die Schoorbakkebrug j moesten ranvallen. Maar zonder dralcn ; had ons geschut het éérst en geweldig aangevallen; onze jongens maaiden de Hunnen weg en schoten de hoeve in brand. De reuzenbalken van dor hout , waren aan 't laaien, verlichtend als oor-logfakkels de bane in den donkeren nacht ; en het gloeide en het knetterde bij iederen zoevenden windadem, *bij iedere vuurspattende instorting. Aan Schoorbakkebrug stonden Major Lheureux, eeti man door de soldaten be-mind, en Luitenant Devlo van Ieperen, , die te Hauthem tôt 7 ure s'avonds met een handvol jongens stand hield en, te allen kante door de Duitschers omringd, ! met zijne jongens binst den nacht door-brak. Een kerel ! Rond de brug lag het land en het wa-ter zwart. Toch onderscheidde het 00g vvondere gedaanten. Schimmen zweefden voorzichtig over het water, en gleden stillangs de Yzer- ; boorden. Een arm, eenhoofd, een gebuk- \ te rug teekenden plots scherp af op den ; vuurgloed der hoeve en versmolten on- ; middclijî: «s.-t dz aardklcrr.pen weer, on- ! gr.jpbaar.Een paar honderd meters voôr j de brug lag de eerste lijn. Hier rezen en \ bukten en bogen de schimmen, stilzwij- 5 gend, om dan vetten poldergrond om te ; wîrken tôt nieuwe schietgrac'nten. Van j tijd lot tïjd maanden de geweerschoten } van den vijan ' de al te roekelooze schimmen tôt voorzichtigheid. Die schimmen, 't waren onze jongens, onze jongens die badden gevochten te Hauthem, te Sempst, te Hofstade, te Duffel, aan de Nethe, die voôr de verpletterende overmacht den attocht van Antwerpen hadden doorgemaakt, overal heeriijk ge-^treden; ^ m.aan den vser, met dezelf-ûc . u£aïiekki|fneid, in -.sezelide uev.uot-heid van hunne hei%st ~ rechten, den her-nieuwden strijd aangingen tegen de vreemde dwingelandij. De lucht van d Grocningerstreek had hun no:* stevkere bexielirg geschonken ! Den geheelen nacht reutelden ons over 't hoofd, in aanhoudende zwaartril-lende daveringen, vlagen en vlagen bel-gische «schuifelaar3.» Zij kwamen aan- • gerend van tegen Ramskapelle, van j Boitshoucke, van Pervyse, van Stuy- \ ve enskerke en vlogen in ge^pande bo- ; gen na^r Tervate brug, waar zij i;i ve r.. I lichtende vlamme ontploften Men w. st datop '1 ervatc- de dyukkin^ Viivovifv/cî- j digers het hevigst was ; men wist dat f z\] in hunne waanzinnige heerschzucht «moeàten» doorbreken en dat, waar duiztnde Vfin hunne lijken hun geene stevig* brugaouden vormen ,er nog andere (iuizendeB bij moesten.. De lijken hoop-ten op «n de Hunnen braken niet door. Een paar weken iater vond men in de papieren vam een gesneuvelden duil-schen officier: dat die nacht voor hem d' schrikkelijkste was geweest van geheel d«n oorlog ; dat een gansch legerkorps in «ene wildc dooreenstrooming van aile regimenten, in een zee van vuur en spat-tend ijzer den dood had gevonden. j 't Was de welverdiende straf voor hun heerschzuchtigen volkswaan en eene eerste belooning voor onze her vordende voksfierheid I * * * . V66r Ramskapelle waren de beemden geworden tôt eene klotsende watervlak- ^ , te, doorzaaid van puinhoopen en boven-drijven vlottend vee. Meeuwen en kraai-en speelden in den'vind eri,ojj ci? i;ik \n en op den pikdraad, en keken dat ailes zoo zonderling aan ! De Duitschers waren teruggeslagen tôt tegen Schoorbakkebru (. De water-vlakte vormde eene vesting voér onze loopgrachten, die nu langs de statie van Ramskapelle en achter den ijzeren weg van Diksmuide liepen. Een dukend meters over den ijzeren weg kwamen de weien weer in 't drooge en een 500 meters verder waren wij in de loopgrachten, pas door de Duitschers verlaten. De talrijke diepe voren om en in deze loopgrachten door onze obussen in den grond geslagen duidden aan hoe juist en hoe krachtdadig ons geschut gewerkt had. Het laten liggen van all&r-lei voorwerpen, het achterlaten van ge-kwetsten en dooden waren klaarblijken-de bewijzen dat de Hunnen niet achter-uitgeweken, maar gevlucht waren. Op een 4er gesneuvelde Duitschers vonden wij, benevens gestolen voorwerpen,eene reeks fotographien waarop men den gesneuvelde erkende, in prachtkleedij op oorlog vertrekkend, en nevens hem al zijne reiskoffers open ten toon gesteld. Volkswaan ! Heerschzucht ! Hij had er voorzeker nooit aan gedacht, aan zijne groote reis. Bij de daîciide uvondsctn; nerl g kwamen wij in het dorp weer. Te midden de puinen, nevens den vvankelenden toren en de doorschoten kerkgeweiven,nevens omgedolven graven, prijkte op een mast stevig in den grond gehaakt; -onze drie-kleur,zinnebeeld der nationale eendracht in den strijd tegen uitheemsche dwinge-landij. Zij sprak niet van hoogmoed, zij sprak niet van heerschzucht ; zij sprak de taie van eenvoudige maar koene volksflerheid, en in het laatste plekje van West-Vlaanderen en op de laatste puinen sprak zij de taie van het volk « dat niet en kan vergaan ». ARBAD. Italie en de oorlog. We hadden we! gelijk te zeggen dat er in deze «niiddeiiandsebe laars» aile verrassingen zale i. Maar de laatste die er uit gevallen is, was voorzien. / Het ministerie heeft zaterdag zgn ontslag den Iconing aangeboden. Na de laatste dubbelzinnigehanaelingen van den gewezen minister Giolitti, - klaarblijkelijk ondersteund door von Bulow, - mochten we ons aan iets ergs verwachten. Saîandra, trad gezamenlijk met heel 't ministerie af, omdat zoo hij verklaarde : «er geen eenheid genoeg bestond om 't land te geleiden» Met den s'.ag, stond heel Italië in repen roer. Gi ilitti v/cr uit^efloten en opsfootjes grepen in rîp bi;«ondetste «jtedpn pl^aK D» van 't volk wilcle, wat eenige andersgezinde partijhoofden niet bégeerden. Dit zal erdenke-lijk veel toe bijgedragen hebben om den Ko-ning in zijn eindbeslissing te staven. Na verschillige personaliteiten te hebben ge-raadpleegd, heeft hij het ontslag van 't mii i-sterie Salandra geweigerd. Salandra, komt versterkt uitdezen crisis van één dag. Heel die historié heeft natuurlijk de we-reld in beroering gebracht. Wat angst langs den kant der bondgenooten, jubeling langs duitsche zijde. Nu ailes weerom in zijn plooiti schijnt, jubelen de bondgenooten en zitten dt duitschers te zweeten. Ik weet niet, als gij even zijt als ik, maar 't begint mij erg te vervelen, gedurig te lezen : «Italië zal bijspringen.» Is dit niet wat overdreven ? Toonen we door deze handelwijze riiet, dat we wellichl te veel met de anderen inziuen ? Het is onb^tvvistbaar dat Duitschlands han-deiwijzeaZ/e neutralen van zich heeft afge-weerd. Laat de neutralen hun eigen zaakjes klaren. In feite zijn zij allen handeiaars geworden; en 'tzou misschien beter zijn den schijn niet te hebben ons met «zaakjes» op te hou-jen als we de «eer.. van de wereld» te verdedi-jen hebben. j Nog «ver de " Lusitania Dç Cunard Cwnjtfrrie ?e.eft volçende liist ; van de reizig-ers dîe in de ramp omgekomen zijn : Nationaliteit Ie Klas 2-' Klas 3e Klas Engelschen \ 179 521 204 Amerikanen 106 65 I7 Grieken 3 3 Zweed 1 Me-vicanen ] 1 Zwitser 1 Russen 3 60 Belgen 1 Hollanders 3 Franschen 5 Italianen 1 Onbekend 2 Ieren jg ! Sçhotten I3 I Perzifirs * 2I j Ncorwegers 4 ! —0— Ziehier nu de gemoedsstemming door deze < monsterdaad bij de neutralen teweeg ge- ] bracht : Holland. — De kapitein van den duitschen onderzeeôr, die dit werk heeft volbracht, ; rnag er met fierheid op neerzien. Is het zoo met, Satan ? (De Tijd) Italie. — De verontweerdiging stijgt, naar- j mate men de koelbloedigheid inziet, waar-mede de Lusitania is tôt zinken gebracht. -Aile dagbladen wijden lange artikels om Duitschlands handeiwijze te veroordeelen. Spanje. — Nooit hebben wij in de geschie-d'-j'is van de trimerij zulke gruwelda- den zien gebeurei'.. Duitschland heeft, tôt zelf de uiterste grens van de barbaarschheid eu de wreedheid, overschreden. Wij hopen dat de menschheid op zulke gruweldaden j niet onverschillig zal neerzien. (Libéral) Zweden. — Een kreet van verontweerdiging en alschrik is ip de beschaafde wereld opgestegen bij 't vernemen van het in den grond boren van de fjUSitania, alleenlijk omdat het schip de enielscne viag voerde. Dit is een onvergeeffijks misdaad tegeno-ver de menschheid. (Nya Pagligt Allehanda). Noorwegen. — De uitzinnige, dolle handeiwijze van de dut:sche onderzeeërs heeft nu weliicht het toppunt bereikt. De geheele wereld, beoordeeld imet afschrik en gruw ; dit gebeuren (A]l>. tyst) —»o*— J Snoode daad - De torpeedering van de Lusitania is snuodheid bn smaad. Bij dezen toi aau den afschuwelijk^n ooriog betaald, moet bet enidigen. ik kan geen instemming met Duitschland hebben. (M. Kroger, een welge-kend Ûuitsch bankit r uit Cincinnati.) — De tijd is nabij iat de gansche wereld-beschaving, moet tusschenkomen om zulke barbaarschheid te doen ophouden. (M. Fran~ j klm Alter, Duitscher.) —»o«— Fransch oordeel. — Het Germaansche volk, uitzinnig van ho.ovaardigheid, slaaf van het militarism is zov laag gevallen dat het ! geen aererKt- - rd plaats meer innemen kan onder de beschaafde volkeren. (Alf. Capus) —»o«— C# Keizer. — De Keizer heeft Admiraal von Tirpitz in gehoor ontvangen en hem ge-lukgewenscht. Hij deed de vlaggen wappe-reu, en gaf een dag verlof aan de schoolkin- ' deren. — Na het zinken van de Titanic telegra-pheerde hij naar de White Star Line: « Diep bewogen bij het v.rnemen der ^chrikkelijke ramp die uwe scheepvaartlinie heeft getroffen, zend iku mijneoprechte deel-neming, alsook aan al degenen die in deze ' ramp iamilieleden en vrienden hebben verlo-ren. » Zoo stelt deze dubft<dzinnige huicheîaar zich zelf in zijn waar dagiicht. Duitsche opinië. — "Onze tegenstrevers zullen eindelijk inzien dat het leven van een Duitsch soldaat ons nauwer aan 't harte ligt dan de Lusitania met al de reizigers. Wi| vernietigen, zonder eenig bezwaar, ailes wat het bestaan een onzer soldaten, in den weg kan staan. (Dagblad "Post" van Berlyn.) 1.UVVI • J '- • ' - : 'v-.V v.'M . Belffisch fronf. — Ron>.> Diksmuide hebben wij al onze terreimvin-sten gcv.uiu Ten Noorden Yper hebben wij een merkeîijk voordeel behaald met het veroveren van verschillige loopgrachten, voôr flct Sas. Wij hebben het deel van Steenstraete ten westen van het kanaal gele'gen, alsook de brug over het kanaal ingenomen. Wij hebben ongeveer 50 krijgsgevan-genen gemaakt en 3 mitraljeuzen. Fransch front. — Ten Noorden Arras, ontwikkelen de feiten, niet-tegenstaande een slecht weder, zich normaal. Wij gingen 500 .meters vooruit in de richting van de suikerfabriek van Souchez en overrompel-den de troepen langs den noorderkant gelegen. Tegenaanvallen op Loretten wèrden affeweerd. Wij veroveren nog verschillige huizengroepen in Neuville. Ten Noord-Westen Pont-à-Mousson, in de vlakte bij het Priesterbosch namen we 50 duitschers gevangen. Wij dulden geen dwingelandij ! Aan een Vriend, Gisteren hoorde ik dof-weg uit solda- : tenmond : Den oorlog, zie, den oorlog ben ik toch zoô beu ! En ik las in zijne matte oogen zulk eene moedeloos-heid, en in zijne armen bespeurde ik zulk eene trillende zenuwschokkende geneigd-heid om zijn geweer ver van hem weg te gooien, da*. ik er van sidderde. En toch kende ik dien jeugdigen man voorheen als een moedig soldant. Ne en maand, och ja ! 't is larig met waar. beste, om altijd maar zonder nieuws te blijven over uwe brave vrouw en uwe lieve kleinen ? En toch, vriend, nu meer dan ooit moet ge uw vaderland hel-pen. Waarom ? Zie, de Duitschers zitten vast, overal, zoo vast als een paal in den grond. Vooruit gaan kunnen zij niet meer. En stand zullen wij houden ! Maar vooral, — en dat wordt voor ons een hoofdpiicht — wij moeten ons wreken, wij moeten kost wat kost de macht van den dwingeland vernietigen. Op die weerwraak, — zij weze volledi'g, onver-biddelijk — hebben wij, Belgen, 't meest recht, omdat de dwingeland vooral ons vrije volkswezen hoonde en blijft hoonen trots aile recht ; omdat hij ons overwel-digd Vaderland onze oudejçs, zusters, broeders, vrouwen en kinderen wreed lijden doet. Onze leuse klinkt : « WIJ dulden GEEN dwingelandij.» Vooruit de zonen van 't vrije België ! Wij rusten niet zoolang één dwingeland onzen va-dergrond betreedt. Hij weze wie hij wil, wij dulden hem niet ! Onze akkers hebben ze doorwoeld en doorwroet ; maar, met de uitgedolven en tôt verschansingen opgeworpen aarde onzer velden zullen wij welhaast de lijken onzer lage dwingela iden in hunne door hen zelf gegraafde groeven over-dekken.Dienlaatsten dienst zullen wij hen bewijzen, maar geen bloemen zullen hun graf versieren. Dan zal ons volk jubelen, het blijlied zal weergalmen over veld en steê, de beiaard zal spelen en het Vaderland zal verrijzen in heerlijkheid, omdat de vrijheid eindelijk weer zegepraalt over de dwingelandij. Ons Vaderland dult geen -twingeland op zijn bodem,dan in 't graf,. E. V. M. Omwenteling in Portugal. Be-ichten melden dat de oproer in Portugal losgebr<>ken is. De opstand zou van van Lisbonne, Porto en Coimbra uit.." aan. Er^e wanorders grepen plaats lussehen de manschappen van de vloot. Dd commandant van den kruiser « Vasco de Ga-ma » zou vennootd zijn. Verschillige ka-nonsxhoten zouden op de hoofdstad afge-vuurd zyn. Geen treinen loopen nog over de,<îrpns, en aile telegraphische verbinding is afgesneden. Het volk wil de huidigo voorzitter det' Republiek vervangen door den deinokraat Alfov^s Costa. H tjleger blijft nocht;»ns het bestuurge-trouw.Waarom ? (Vervolg). Keizer Willem en zijn kroon- of clown-prins, de schuld van dezen oorlog op de schouders leggen, is een uiterst probaat middeîtje uai de liiel-redeneerende, niet ont-wikkelde volksmassa op te zwepen en te doen opvlammen in een wilden, razenden haat tegen de grooten dezer wereld, of — om het çeijkte woord te gebruiken — tegen de kapitalisten, de erfelijke, eeuwige vijan-den van het proletariaat.... Het is echter louter bedrog.1 Hieruit leide men nu niet af dat ik Wil-helm II wil wit wasschen als een pasgeboren la;n. Wel neen ! Al^ hoofd van het Duitsche volk is de verantwoordelijkheid van den keizer zeer groot. Hij is tôt slot van rekening, toch de eind-oorzaak van den oorlog. Als ik op hem druk, spoken mij de woorden van den priester, die me catechismusles gaf, steeds voor den geest : « Er zijn zonden die moeilyk kunnen vergeven worden. », en ik kan me licht voorstellen hoe schrikkelijk zijn stervens-stonde zijn zal, wanneer millioenen stemmen van grijsaards, mannen, iongelingen, kinderen, vrouwen, verloofden en meisjes hem zuileii toeroepen : Indien gij het gewild hadt, zouden onze zonen, echtgenooten, ouders, broeders en bruidegoms niet gestorven zijn, bebloed en verminkt, op het naakte, trille slagveld ! Zonder uw beslissend «jawoord» zou, trots uw kroonprins, trbts uw kanse-licr, trots uw miiitaire kliek, trots uw philo-sophen, philologen en professoren, trots heel uw dom, schaapachtig Duitsch volk, de oorlog toch niet uitgebroken zijn, want feite-lijk waart gij de heer en de meester, de autocraat van heel het Duitsche Rijk ! » Kijken we, over Willem heen, wat verder en hooger en stelien wij vrij en vraiiK de vraag : « Wie draagt er de schuld van den oorlog van 1914-1915?..» Volmonds, onbewimpeld spreek ik het oordeel uit : Heel het Duitsche volk van heden, inzonderheid echter zij die de leiding van dat volk in handen hebben, met andere woorden : de intellectueele hoogere standen, die de essentie zelf van het volk uitmaken. Het door den hoogmoed tôt gevoelloos-heid verharde Duitsche volk der twintigste eeuw, dat volk van ijzer ea staal, de wan-vrucht van 't humanisne, protestantisme, matérialisme en rationalisme, heel het Duitsche volk ja stel ik verantwoorde~ lijk voor de barbaarsche onmen. chelijkheid, voor de « wetenschappelijke » wreedheid, waarmede deze titanischfe volkerenkrijg gevoerd wordt. Dat volk, veroersoonlijkl door zijn aanzicnlijken en ontwi^kelden, en is, (zooals Juffrouw Belpaire het zoo juist deed opmerken in een artikel in « De Bel-jische Standaard») geen kristelijk volk meer, ioch een heidensch, voor wïe de grondves-ting, de kalksteen der zedelijkheid niet het reçut is, gesteund op God zelf, doch de brutale macht van den sterkste, 't zij enkelifig^ f ) Vijf centiemen het nummer « ■WWPWfW M —Il WJftWWW. •SHt liiil —l)»l miMHIMlH»———Jii 1 ■ I Oinsd^g 1B n Woens ag :9 191B. 1BU Jaar. — N° 60

Er is geen OCR tekst voor deze krant.