TgSWSS* s., « Door Taai g® Foll P J&j€MBCTI « <% î> Foojt &®4 m ]Om*rd m .Land «JbrWA ; 4h v«*~i _ ,^.w. ^ *• . 1 ' '■ 1 ... . „ v "'*" .• —■ - ~~~ ! ?oor aU« mfsdedeelingea 2ich WMideG ot s, £ 4 Baatuurd»? » ILDKPOMS PEXTERS* ^ ViiU MA COQUILLE, Xeedijk BIFAKiKj v«w 4« aM-eoMatcâ-• I» '* U»â 3.&Q te» ft«tte» 'S ?«*« : s.C'0 fr. F&s&s «piWIirf : M, S. SXEdPAIKK, L ÛUtISSS, âftnkondigiugsn § ®„3| îr. de regel. — Reklamen j 040 fr. dr rseeï IsdUa suer «xesapîar» «a tSk «wnw woréss gsvraxgd, wwdt de afeoaa* ^ «• #3ELâ3EB306*H, B. ?âS SSI SOKXyffiK, Ittttl WUiîAMKÏ VlachfceHsgssn t g inlaeschilîgea van % regels» o.go tr, tfirîï* .... „ u liUlHMim imntlllllli M II > Il I -•- r^rf-vr gH&ja Ësujmwm EEN LEGENDE . ' k Zit al cen half uur te droomen aan een zinsnede uit een bricf. De brief komt uit Hollaad, en werd me gestuurd door een goe 'sn vriend die ginds in bal-lingschap leeft. De sinsnéde aandelt over de zoogezegde * Droeigeestigheid» welke men ginder als 't kenmerk van de» Belgischen soldaat schijnt te aan-zien.Waarachtig! Ze schijaen zich den Beigischea scldaat in te beeldea met hollc, bleek® wangen, doffe blikkea, diepe hoekplooien om smartelijken moad ; een soort van lijkbidder ! Nie-mand twijlelt aan onsen moed. Ze wçien wel dat we aiet meer wij en zullen ; dat we, kalm en bedaard, de stortbui obus-sen en bommen verdragen ; dat we hun-kerea naar 't oogenblik waarop we, on-weerstaanbaar uit de loopgrachten julien stijgen, de watervlakte doorkruisen, en met de puat der bajonaet in de Moffen-lenden, terug zullen keeren in grootschen zege, terug in onze dorpen en steden, terug in Brussel, terug in Luik. Aan onzen moed twijfelt aiemaad. Maar 1... Maar, waarora toch immer voort gesproken over de € droefgeestig-beid », als kenmerk van ons leger ? Zijn we dan toch waarlija zoo droef ? En 't denk aan 't welgelukt tooneel-feestje dat i. eergisteren bijwoonde, en waar er toch ,200 hartelijk ge'laehen werd. 5k Denk aan de talrijse kaartpar-tijen en voetbatmatchen overal ; 'k denk aan de guiîige spotprenten door den « Beigische Staniaard » uitgegeven ; 'k denk aan de kluchten, recbts en links vertelJ ; 'k denk aan 't gulle lachen, als een kamcraad op weg naar de loopgrachten een ongeweîascht bad neemt of een modderhoop voor bed aanziet.En 'khoor, naast mij, zai>g en muziek, van tweeër-lei soort nogwel : een groep soldaten die in 't donker naar de vocrlijn trekt, met begeleiding van harmonika en mondspeeltuigies, een andere groep, gezellig in een herbergkamer, 't sece lied aan 't zingen na 't ander ; en de re~ freinen galmen in koor» Zijn we dan waarlijk toch zoo droef-geestig ? En, van waar komt die legende ? Ik wist al lang dat legeriden een taai leven bebben : ge s; chten de ' aîten ; die jgijn ouk 200 moeilijk dood te siaao ! Ea 'k wec.t o- k daî Ie^euden gauw geboren wonleii. Is 't mssschieii omdat we, i>i ouze brieven naar 't buitcnland vooral, nooit nieuvvs n ove» den vroolijkén kant van ons lcvcn ? Maar, mijn goeie, brave pantoff.'burgertjes in 't veilige neutraal laad, als we schrijven, schrij-vanwe vooral van 't geen oas harte ver- ^ langt ! Gs weet toah 00k wel dat de mensch veel min spreekt over 't geen hij hecft, dan over hetgesn hij begeert i Is 't dan toch zoo wonder, dat we in al onze brieven, immer vragen naar nieuws over de geliefde weseas waar van we ? reeis zoolang gescheiden zijn, en dat we zoo vergeten te spreken over ons eigen ? Zeker, we zijn nie t doizin ig-blij, niet los en sp -fclsch - st&md. Kan het zoo ? Htbben we niet immer in ons harte de pijnlijkste wonde der onrust voor onze familie ? Hebhsn we niet immer voor den geest de brandende dorpen en ge-plunderde steden van ons gemarteld ▼aderland ? Leven we niet gedurig in vi-sioenen van vuur es bloed, van dood en ▼erwoesting ? Is de dood, de vree3elijke t oorlogsdi od met al heur verschrikkin-gen, niet * maat en speelgenoote » van ons allen ?... Maar ; daar is ruimte tusschen dolle blijheid en swarte droefgeestigheid 1 Ernslig zijn we, misschien wel er- sti-ger dan onze Fransche wapenmakkers. A Dat komt eenerzijds uit 't verschil it karakter, anderzijda 00k omdat de Fransche eoldaat, behalve die van enkele de-partementen, hun land niet verwoesl zagen en hun geliefden niet hoorer zuchten onder Duitsch geweld. Ernsti-ger zijn we missebien dan onze Engel-sche broeders ; en we nemen den oorlog niet zoo licht op als eca sport. Maar, 'k verzet me tegen de btwe-ring 1 de Beigische soldaten zija zwart-gaiiig en immer droef. Nog een beetje en aie heeren zouden beweren dat m strijden met « den moed der wanhoop », Neen, mijn braven I We strijde« er we lijden met moed, met den moed dei hoop. En de noop baart de vreugee. Neen, we zijn geen zwartgebrild( Jeremiassen, geen mistroostige klaaglie-oerea-Kermers I Ea aaa de twijfelaarj gevea we eea goeden raad : dat z< komefi zien 1 We verzekeren dat een paar dagen doorgebracht op de front-| lime zeer leerrijk zullenzijn ; en dat ze, | na ons leven hier enkele uren te hebbec & medegeaaaakt, getroost en gesterki zul-| ien terugkeeren 1 In afwachtiag durven we hopsn dat ze,ten minste, zuilen zwijgea over zaken die ze maar onvoldoende kennen. Zoo Izullen ze ztker het hartewee van onze bemiîtden in 'toverweldigd vaderland, niet vergrooten door hun onbezonnen gcpraat. A. V. V. flaamsch «a Fraascû leerea Ik weet nuit of ik ' e seggea mag, — maar aïs het ma g gsuru&t wordeâ, zatt ilt het toch 1 veriellen. Dus : mij a Waalechs jong&iis leerea Viàamscia. Ailen aog aiet, oDgelukkÎMlijk, nj.iar9et.igen îoeh; an andarîn zullsn volgen. Ge moet ma daar m zoo ssffaa» aiet verwea-schen : z« hebbaa dat s*lf gevraagd, omdst «s dagelijks bestatigen hoersel van onze Viaameche jougeas binst den oorlog vrij wat Fransea hebbea aaogeieerd j— omdat na hun ecmaligheid ze soms doet doorgasa voor minderen. en daar zyn z« aiet aaa gawend.. 't Kwam er hier ea ginder een af ; e Mr... est-ce que voas ne pourries pas me procurer un livre, ua dictioanaire.. pour apprende un peu le Flamand... » Brave dutien 1 Wat zoudân ze met een woordenboek aaavanges? Ik belocfda \yeif maèr wist aiet van wat bout psjlsn maken, tôt ik onlangs kencis maakfc: mst den heer echoolopziener die mijn gebuur is. Waarom heb ik dat niet vroeger gewetec i Vuschilligen zijn nu aan 't studeeren, gl lee< l ijff-a var ve de det'tig jaar. En gaan zel het. Zij 2ijn blijde, want bel is voor hen een nuttlg tijdvefdrijf. Er ik bea blij, omdat ik na aaa hen iers kan vtrschtffen. Hoe di wijls hebben zs mij nieJ verwQ" tend aargekelten, omi<at het voor de VlAmio-gen was, al wat ik koopen of krijgen kou; omdat de B, Sfandaard niet in 't Fransch ge-drakt wordt, -pmdat ds ieekeniagen uit da loopgrachten dis ze toch geerne haddeu, Vlsaraseha zijn; -omdat ons weekblad, vroeger, Vlaamsch wa# (wanneer krijgen we dat terug, in 't Vlaamsch en in 't Fransch? ) En ik en kan er toch niets aan doen, dat het 1 Vlamingen zijn die hier, tusschen de soldâtes, degelijk werk verrlchten. Voor d«ze moet 1k er biivoegen dat dit ei-genste boekske.n heel dianstig kan zijn s,an onze Vlaamsche jongens, om hun Vlaamsch te herhalan, en wat Fransch aaa of bij te lee-ren.Aan anderen nog, dan aan onze joageos, kan dat bopkskea ?an pas komen. Zij sprekea er hun Mndereq vaadieér na dan oorlog zuilen in learer; ik denk aan hua elficisrea die er eu zooveel nut zouJea uit trekktn. En daarom wil ik hi i' Het tittlblad meedeelea: G, Hel-iftbuyck, ir.-sp. cant. d<s 1' enseignera, prim. à Thielt— «Tweede taal. Leealeggfn, samen-spraksn Ffanseh—Vlasmscfc.»—En vaa den-ztlfden de BQpegaanrie spraakkundi^e oefe-aingon. Fr.—VI. » % Boulevard Bar a, Galai* seau. (S. et O.) France. Ik daoke aogmaals dengeae die ze mi] zoo welwillead bezorgde. 284 x6 K. T. DE OÛRLOG | leppelias en de daitsche vloot « I Het begin van de duitsch a ^rootdoenerij ? De duitsche leaing. Over maanden bluftea deDuitschers er op dsîze begiu 't jaar 1916 hun grooten beslis-ssnden sîag ?ouden inzetten tegen de twee ' bijzoaderste bortdgenooten : EîJgeland en ;j Frankrijk. H*t .tou, volgei s hun beweren I eeo actie zijn die aile denkbsarheid. te bovea zou gaan. Aile ^orlogskrachten zouden in den I da«ss gebrscht worden en slecht» met bs^fa ;; 1816 kon men Klanr komaa met ds toîbersid-I selen en ds benoodighoden die tulk opireden | vergen asoest. Koortsachtig zou op aile ge- Ibied gewrocht worden, dag ea nacbt,kaaoas bij de macht mse3tan vervaardigd, alsuwe oaderzdcers bij gebouwd, nieuwe vliegma-chianen en Zeppelins zouden in werkiag trader!, de vloot zou versterkt worden met tal -rijke reusachtige eenheden en nieuwe klas | sen zoudto het landleger intusschentijd asn vullea. / Dit bewerkstelligd zijnde, zou Duitschland den iazet doen op zee en in de lucht. Ezae tôt nu toe ongeksade onderieeerS'bedrijTigheid i zou plaats vinden zoo«reI in de Noordzee, ; waar de torpedeeriag 4ragen zou bijzoader-i !ijk cpoorlogS8chepen, als in de Middelland-l sche zee en Atlaniischea Occaaa, iangs de J spaaascîie en fransche kuitea, ojn de bevoor-: raûing te beletten. Zeppellcs-tochten, doer een of meer ten-hedea uitgevoerd. zoudea gebeurea boven Parijs ea Loudeo ; de versterkta duitsche vloot zou eerst de russische vloot trachtea te veraieiigea en het dan wagea de engel-j sche vloot te gem&et te varea. Dan eiade-\ iijk zou de schok der legers gabeurea. i Aldus werd de duitsche iezing over den be-| slisseadea sltg vaa 1916 over maaadea ver-| opsnbaard. Wat la er gebeurd tôt au ? Alhoewel deze duitsche beschouwing ten toppsa uit mag aaniien worden ais een ko-loseale leugen van grootdoanerij, is het noch-taas van noode de oatwikkeling van den strijd in een dusdanigen kring te volgen. Van onderzeefirs-actie, waarop Duitsch-land zijn grootste hoop bouwde is niets te recht gekomen. Intcgeadeel ! Was ze in den beginae cpdringerig, een tijdjelater, viel ze als van zelfs stil, we wetea door wcike af-doendi middels — zoodanig dat op h&aen het eea buitengewoon feit mag genoemd dat eea achip nog wordt getorpedeerd. Na maanden iange oawerkdadigheid zijn de Zeps weerom la werking getreden. Iwee-maal achtereen overvlogen zij Parijs, en eea zevental Zeps bombardeerden eergisteren n&cht een groadstriepe van Engeland. Moet dit aïs eea voorteeken aanziea worden ? We meenen bet niet. Eenerzijds omdat die Zeppeliaritten bij andere soortgelljke rit-len niets buitengewoons hadden in de ait-▼oering es dracht,anderzijds omdat de laatste | nachtea uit ter mate zulkdacige rittea be- | voordeeligea moestea. Overtrokkea mistlge lucht en kalm weder. | Wat echter het m«est ons zulke meeaing d jet uiten is : dat sedart een tijd gedurig bij oas van vliegerskrisis gesproken wordt en dat de Duitschers deze gelegenheid niet wilden laten voorbij^aan om het duitsche volk taste-lijk te toonea dat het meesterschap ia de lucht Duitschland eigendom is gebleven. Al deze redenea wegea s waar genoeg om deze seppeliH-ritten op hun ware beteekenis te brengen. Wat echter nog gebeurde, zijn de aanvailen op verschiliende puaten van oas westclijk tront, maar, door de onsamenbang en de ex-centriciteit van deze aanvailen moet aile ern-stige poging tegen ons worden uitgeslotea voor 'toogeablik. Het gaat hier alieenlijk om een tasten ten einde het belang van het initiatief niet te verliezen. i Wat ou wordt verwacht volgena berichten. — De duitsche vloot. S | Biijft dus de duitsche vloôt, die ssdsrt den S oorlog aog van geen eeàtje gebaarde. Be-| rlchtea in fransche bladsa vand ag versche-5 een melden eene groote bedrijvigheid bij de f duitsche vloot in 't Kiel-kanaal 153 de Oostzse ; verborgen. Dt-.ze bedrijvigheid zgu dragen • op het insettôn van een zeeslag tegen de ^ russische vloot. I We houden alldrminst aan zulke berich-| ten, e ers ien s omdat ze niet gecoatroleard ! kunnen wordes, vervolgen» omdat ze reeds I meermalen verspreid sea de wttreld ingezon- 1 den worden. ? | Het is aochtans zeker dat de Duitsche ^ vloot is de laatste maanden met talrijke ! eenheden is vermserderd, maar nog sekrrder is het dat de Sngeische vloot in verhoading j; ook is aasgegroeid. zoodanig dat de Duitsche s vloot steeds in de minderwaardigheid van | vdor den oorlog zich bevindt. Welmogelijk, datdocrgrootheidswaanzin gedreven de Duitschers eenactleop iee,t«gea Rusland inzetten sulien, maar tegen Engeland geloovea we allerminst omdat de duitsche vloot nog steeds geea wcg weet met hasr eigen beoautvdheid. Eerst sien zei de bliade om ts geloofen, f i HET BESLUIT i Uit het voorgaaade blijkt hstten duldè-lijkste dat we de duitsche ,lezieg aog steeds aïs eea kolossale bluf dienen op te vattes. Zoolaag dS tastelijke bewijzea oietgele-I verd zija alsopea kaarteaop tafel, houden I' we 't on s voor dat de duitsche voorjaara-ctie vaa 1916 slechts in de verbe^lding van duitsche waanzianigen bestaat. Eu Russische Beschonviné onr ta Baltan Micister Sazanoff verklaarde in eea interview ? « Best is het over Monténégro te zwijgen, omdat de k'aarte ons aog niet heeft berelkt. Het is gswaagd oordeel te velien over iets dat men niet stellig weet. » — Natuurlijk. « Ssrvie dat zoov«d heelt geleden zal hee-lamaal in eere woidf.n hsrstcld en glorierij- i j ker ea grooter uit den strijd komea. « Over de nog neutrale Balkanstaten is het moeilijk oordeel ts velien oaidat Roemenie thans zqo'h onbssliste houding heeft aange-nomen, dat het den best ingelichte niet ge-lukt het Sphinx-geheim vaa Boekarest te doorgronden ea omdat Griekeniand, wiens belang het is aan onze zijde te strijden, nog steeds neutraal biijft, gewild olengewild ». Dat is, kort en klaav gezegd : « We mogen den Balkan uit het 00g niet verliezen omdat het er nog te duister zit langs aile kantea ». En dat is bijzonderlijk waar voor wat Griekeniand betreft, Het < povere Griekeelaad» 1 Het zit zonder geld.Het klopte bij de Entente aan om munte ten einde zijn gemobiliseerd leger te kaanej - bctalen. Dochditmaalzullsa we er niât in loopen.Munte kunnea we bet wel ge-ven aaaar niet voor zijn leger. Indien het eens eerst zijn leger naar huis soad, want soo'n leger dient toch tôt niets 1 Zal Griekeniand dien wijzen raad in acht nemen en alzoo tooaen dat de mobilisatie van zijn leger tegen ons niet is gericht ? Een schoone gelegenheid om ditmaal oadabbel-zinnig te haadelea. Leest en verspreidt « De Beigische Standaard » BRIEF UIT E1I6ELAID A i (Van ometi gewonen Britfwisselaar) l 24-1-16. ' HOE ZWEDEK MBT VUTJB SPBELT P " De Zweedsche Regeering speeit met Vuur, : of bster met papier, doch de4vlammen aade-rea met rsuzeESchreden, se... papier brandt geerne 1 Het papier, lijk iedereets weet,wordt heden ten dage, ten grooten deele, gemaakt van gtmalRn hout, scheikundig berfid ofte !niet, geheeten boom-mul (Fr. : pulpe de bois; t Eng. : wood-pulp), vooral van dat zacht I« Spaansch hout », vaa de klas der « kegel-vormigen * (eeniîeri), zooals sperreboomen, pijaboocaen, enz., die in elk laad misschieQ I te vinden zijn, of daaromtrent, maar die, in overgroote hoeveelheid groeien ia 't wilde, vooral ia 't Noorden, «c aamelijk ia de uit-gostrekte boccklaadea van Zwedsn. De kaa-del in boonmul, is tea grooten deele, dus, in de handea van de Zwesdzehe nijverheid. Millioe&en en millioenen sperren worden ia het hooge Noorden jaarlijks aitgekapt 0! afgezaagd ec daarca in de stroomende rivière n «n mserea gegooid, waaî* ze in vloten, bij malkaar geboaden, drijven stroGm af, 't sij ongeleid tôt aan hua bestemming, 't aij gevoerd door jstaande wachtea, die met 't meegte gemak op «en drijvende vloot be« wegan ,oî stoaden se op vasten grond, ea die, met eea behendigen stoot van hannen <boom» ofte laps, ten gepasten oogenblik gegev^n, het vlot b«|ett»n te kaperen of te stroppen aaa graskant of aan verzonken struiken. Zoo geraken de vloten aan den werf van hunaea eigenaar, waar se opge* vischt worden, gedroogd, bewerkt, gezaagd of gemalec, al naar gelang haaner bestea* ming. Ehwel, de Zweedsche Regeeriag heeft de-zer dagen eea besluit genomen dat op eea bedreiging gtlijkt, de bedreiging van eeaen kwâjangen tegen eea reus, en die nog al besproken wordt in Engeland, tegeawoor-dig, omdat, volgens eene draadmare ait Ko-penhaven € die maatregel door Zwedea ge* troffen werd uit wêerwraak tegen Eegeland, oaidst Engeland postpakjes aangeslegea heeft — waarin men heel « aardige » din* gen gevoadea heeft, en heel feelangrijke aa-ken, — pakjes zoo gezeid bestemd voor Zweden, maar die voor 't meerendeels op weg warea naar.... Duitschland I Dus, uit Wraak, Zweden heeft besloten, van af 20 Jacuari 11., g@en boomsaul meer te laten uiU zesden. » De houtsagers vaft Zweden schijnen veor h«t meer«ndtsl in hua schik aiet met dian « aardigea » m»atregel, en zij meeaen dat dit verbod noch min noch meer dan gods-klop zou kuanea gevea aan hunaea handel. Ea eten ze geea zagemal ia Zweden, als ie van wetswege geen meer uitvoeren mogea, ze ^aaa er eenvoudig blijvsn met zitten : ea dat ware de dood toegebracht aan den handel, ea de armoede in dsa lande gebracbt. Ze zija ook gaan kloppea op 's Ministère dear te Stockholm, en gaan klagen. Bn weet ge wat de Zweedsche Miaister van Geldwe-zen geseid heeft : « dat ze ongelijk hebbea van ongerust te zija; dat de Regeering al gaat doen wat ze kan om den handel ia boommul te... bevoordaeligen, en zooveel mogelijk /?/ bfjzoadere toeiatiag tet aitvoer te verleenen.... « Het verbod, voegde hfl er bij, moet aaQzien zija enkel en alieen ais e«n middel ia de handea van de Rtgeeringcn on de aoodige goedstoffea van buitenlaads te krijgen ». Kan het klasrder gezeid zijn, voer wie tusschen de regels wil ltzea, dat ze toelatiog gaan geven voor uitvoer naar... Duitschland b. v. — maar daar zallea de Engelsche oa-derzeSers wel een stokske voor stekea ; se do«n het au reeds, — en dat het verbod al-leea geldig zal zijn voor... Engelsnd b. v. f Dierven ze, zt zouden bet klaar en daide-lijk in kennen maatregel geiet bebben ; maar dat ware zooveel als eea oorlogsver-klariag aan Eûgtiland, en daar heeft Zwedea zoo..a een beetje schrik van, en niet zonder reden 1 II* Jaar — N* 22 (m) VSjf het nummer Vrijdag 3 Februari 1116

Er is geen OCR tekst voor deze krant.