I Dfsmssumç «BC*5ï»> rw? faMaSss |«Mtt£S Ê?»&8 | «SîJt&sH M | laSfe .»>".■ S Sf.j «4*. tt* H29t r-r-j-sîSÏstâ! ia "siiSiv' » «5S fr- / à tUtS ' | tt&32 ' *Biî«2 H! Zasil I ®a»/-ïd fr. (M I *t.œ-îï* g s 1 | «***&•! fd i 1 10 ? 3 'X U L b ri B S H E U a V3LLA « Mu Cogulïïé » Ëmzi}K. m PÂSïiS Elsiae àaakia-digifcgSS ! O.ËSi.Csrc%ùI &ECLAMEÏ4 «SigSSS CfSI'-SSB- kosest. Fœk Medéiesrkêri : M. E. Beîpal'a, L. Daykers, P. Bertrand ¥sg te Schelden, Dr Van de Ferre, Dr. J. Van de Woeftyne, Joai Filliaert» Dr L. De VV'oîf, J. Simons, 0. Waitez, Âdr. H. BaeSs, Hiiarion îii&ns. i OPGEDRONGEN BELGISCIII YOORVADEREN " Les iniques l'mt jamais rien coûté aux Wallons ' (Fastes militaires des Selges.Haurice desOmbiaux.bl.B' Een franach boek van 256 bîadzijde dragsnde den episch ronkenden praaltit Ivan " Fastes militaires de» Belges " ko onlangs uitgekraamd worden door Maari< _des Oaibiaux, een " betweter zegt de stei uit België in haar numrner van aôsten Jant ari 1917, die overal hét Belgisch etiki meevoert, voor wien zijn eigen traditië he< België is, doch die niet eens de national taal der groote helft van België kent Op den omslag prijkt a!s inleidingsteki een aanlokkende zinsnede uit een " vieil chanson de guerre " : " Hardie au feu comme des lions, Bien qu'ils fussent de quatre nations, Wallons,Lorrains,Flamands et Brabançons' Een prachtige voorrede van onzen geacl ten minister Carton de Wiart,die met enke woorden me'r Belgisch werk levert dan c schrijver in gansch zijn boek, beveelt ong< lukkiglijk dit laatste aan als een " ceuvr précise " en meent dat onze strijders va den Yzer " jusqu'aux plus simples de ne jas " verrukt zullen staan bij 't leze ran de verhaalde " vaderîandsche " heldec feiten. Met hooger genoemd blad " betwi, felen we sterk of de Heer Carton de Wiai zich van het geheele boek heeft rekenscha gegeven Maurice des Ombiaux is eveneens ovei tuigd van geestdriftwekkende kracht en d opbeuringswaarde van zijn werk, want hi eindigt met een welgemeend en beziel woord tôt de "jonge mannen van zijn land wier rasgevoel moet aan 't blakeren gaan bi 't hooren der beschreven "krijgsdeugden" Geen wender dus dat onze Overheid, irji mer bezorgd met de geestfelijke behoefte oazer mannen, zich haastte de " Faste militaires des Belges " overal in 't leger t verspreiden Ik ken e«n jongen die, begeerig siji wankelenden strijdlust wat op te iagen, d Heldensage van Maurice des Oaibiaux aai zijn bataljon ter lezing vroeg ; men lukti erin ze te vinden op den bodem van eei toegenagelden bureeîkoffer, onder een af grijselijkea hoop van besioven " Ordres " Gretig ging hij aan 't bîaderen. Een vooi eendaagden op voor zijn geest de " Waal-sche benden " van Koning Hendrik der Vierde, de " Belgische schulters" der eeratï Fransche republiek onder het berel van Col. linet, Dupont, Lahure, Jardon en Ruziei " al Walen ", de " van 't ledig loopen vermoeide en op lotgevallen beluste Belgen" die rond i8/jo het Fransche leger van Afri-ka gingen vervoegen, de "Walen en andere Belgen " die deelnamen aan den dertigjari-gen Oorlog, de " Waalsche dragonders " die met de Oostenrijkers streden te Kollin en te Hochkirch, de " Walen " die tegen de Tarkan vochten te Tilly, te Belgrade en op de Sarte, de " Waalsche wachten" ein-delijk die hon persoontje ten dienste van Spanje stelden op het begin der i8deeeuw. Die jongen was eea Vlaming, iijk er «an ons front acht op tkn aaiiv.czig sijn. Hij liet de Belgische H 'dens; gev '< zijn ^anden glijden en in pl;?>ts v»n get-:tdîifÛ& te staan en verrukt wss bij droevig Vn ontmoe-digdZoodus hebbpn, vol <ns Maurice des Ombiaux, oiize voorouders " roemrijk gewerkt voor de Spaujaardeo, de Oostenrijkers, de Veriëtiërs, de Italianen en de Franschen Roemrijk gewerkt uit lust op soldij, waaghalzerij en gelukzoeking ! Roararijk gewerkt voor vreemde meesters l ' en niets gedaan voor hun eigen land ! j Ja toch 1 De twaalf laatste bladzijdei herirmereri ons dat er buiten de hoogei verheerlijkte Waalsche knechlsoldaten " les prïmiers soldats du monde " 00k vaderlan « ders hebben bestaan die onze rasbelangei ii in de zwarte kolonie glorievoi wisten t( verdedigen ; daarover wordt eenter maa n gesproken " en manière de conclusion ;1 O neen ! îk betwijfel noch de sîuwheid n noch den vechtersgeest, noch de lichaams :e kracht, noch den ruwen moed der heldei n van Maurice des Ombiaux ; jammer da 1- zulke prachtexempîaren evengoed gevondei ;t worden op de pist van eene bokserstent o îl achter de traliën van een beesîenhok 1 Wa le ik betwist is dat zulke lieden ons ten voor beeld moeten opgehemeld als zijnde di st echte en eenige Belgen van hunnen tijd, le Wat gaf hun imtners de dwingelandi_ van den meester die zij dienden ? Wat ga hun de onrechtvaardigheid der zaak waar voor ze in 't harnas sproogen ? Wat ga hun de gruwelen die zij bedrijvfcn moestei 1- op bevel ? Dea krijg hadden meest allei le van hen als een stiel uitgekozen en om eei le soldij, door wien 00k uiUçeloofd, waren z< s- nu eens hier, nu eens ginder te vinden! Wa e zeg ik ? Sommigen aarzelden niet hun eigei n broeders te bekampen en met den vreemdei H overweldiger samen te spannen om dei n vrijheidskreet hunner ongelukkige landge - nooten verraderlijk in hun bloed te ver j* smachten. 't Wat komt men ons praten over lafaards p als de brigade-generaal Jardon van Vervieri en Jiijn beruchte Waalsche sans-culotten ' - Een man die in naam der republiek het oj e zich. nam onze arme boeren die, spijts d< steden met hunne omgekochte burgerij,naai roer en bijl en zeisen grepen en gaven hut laatsten druppel bloeds, hoopeloos maai heldhaftig, « Pro aris et focis #. Waarachtig, Maurice des Ombiaux en kent zijn broeders van den Yzer niet. Geel a die jongeling zich de maeite zelf op oni s front te komen kijken, hij zou haast verne-e men van welke voorouders wij ons Belgiscl bioed geërfd hebben. We strijden hies 1 alieen en enkel om een ideaal, voor ons b Land, ons Recht, ons Geloof, onze Zeden, 1 onze Taal, onze Vrijheid ; 0m onzen naam ; ■ van eerlijk voîk te bewaren, om onzen on-» teerden vadergrond te verlossen van de - dwingelandij der Pruisen, om ons goed en , ouïe ii^veri aan de bloedige klauw van den • overweldiger te ontrukken, den moordenaar onzer laiidgenooten, den verwoester onzer steden, den verdrukker van ons volk, den : i schender van al wat oi»s heilig is, en dier-1 baar.... en niet om soldij noch uit vechters-13 lustl ; « Le soldat belge de la grande guerre , d'aujourd'hui reproduit les pensées et les gestes de ses ancêtres » zoo luidt de voor-; rede van Carton de Wiart. Die voorouders î echter zijn niet de huurlingen noch de ver» j raders waar de « Fastes militaires des î Belges » van krioelen. 't Zijn « les commu-; niers de Groeninghe, les bûcherons de ] Franchimont, les Patriotes de la Révolution 5 branbançonne et les volontaires en blouse 1 bleue des journées de Septembre », 't zijn daarbij onze Boeren van 1798, door Conscience en Sniedeis verheerbikf, over eenige jaren door het Davidsfoj.ds zoo luisterri|k ' «refeest, doot een prachtig gedenkteeken te j Hasselt eu te Calcken en menigen herin-i nt-riiigsîpen in de Vlaauische. steden vereeu-i wigd. f « Dans un passé aussi touffu, il n'était d'autres embarras pour Maurice des Ombiaux que de choisir > schrijft nog onze ge-ae.hte minister. Hoe jammer dat onze jonge — 1 1 ■ 11 a 11 1 — i—m ■ '1 Voor 't vervolg, zie Iweede bîadzijde, eerste kolom. j - I , : Ôopiogs tijdirt^erî 5 BELGISCH FRONT 8 Mei ao uur. — Hevige artiîlerie-gtrijc om Boesinghe. De bommenstrijd werd ver ^ leden nacht metgrootebedrijvigheid om He Sas doorgevoerd. ' De klas van 1919- s 1 ' In het Staatsblad van 3o April 5 Mei, il 1 het wetsbesluit verschenen waarbij alli 1 Belgen, geboren in het tweede halfjaar vai f 1898, op 1 Juli e. k. onder de wapens zul 1 ; len geroepen worden. " l 1 DeDuitschetegenstand i j op de Aisne f 4 8 Mei i5 uur. — Groote arlillerie-bedrij f vigheid tusschen Somme en Oise. De vijarn ! i viel nog steeds verwoed aan 0. Vauxii i Ion en op Chemin des Dames. Deze aanval 1 \ len liepen zich dood in ons ruur. Om Cra . ) onne was de artillerie bijzonder hevig. Wi, t [ konden een duitsche weerstandpost bemach I \ tigen N. Vauclers. N.-W. Reims poogdei II de Duitschers te vergeefs de loopgraven t« ( j heroveren door hen gister verloren. De ge . I vecbten. vr'iepen îen onien voordeele Duit . \ sche aanvallen tegen de Mont-Haut misluk | ten insgelijks. We namen in ft geheel aoc i ! krijgsgevangentn. > De Toestand in Rusland. • Met den dag krijgt het voorloopig bev/îne s meer en meer aanhangers en de vooruiistre' 1 vende socialisten vediezeo veld. Men rnsj 1 dan 00k een meer georderd beatuur yer-' wachten. In 't leger ht de toestand nog niel heelemaal klaar, Generaal Roussky bevel-hebber van 't Noorden heeft ontslag geno- ■ men. i Minister Vandervelde wordt langs Stock ■ helm te Petrograd verwacht. i Uaatsia Uup De Toestand op 9 Mei 8 aur Verwoede duitsçhe aanvallen om Fresnoy LONDEN meldt : Om Fresnoy vielen de Duitschers geweldig aan. konden een oogenblik voet vatten in onze Iinie maar werden er uit verdreven. Toen vielen de Duitschers aan ter getalsterkte van twee versche divisies. Op onzen rechtervleugel be-hielden we onze steliingen op ongen linker-vieuge! œoesten we het dorp en het bosch van Fresnoy outruimen. Onze vliegeis schoten gister 7 draakbal-Ions neer alsmede 8 dnitsege toeetellen. Zeven duitsche toestellen werden tôt dalen verplicht. Acht onzer fliegera keerden niet terug. PARUS meldt : N.-O. Soissons en op C hernin des Dames bleef ailes rustig. De artillerie-strijd duurt aan in den sector van Hurtebise-Craonne. Van 1 tôt 7 Mei hebben wij 25 duitsche toesteilen neergeschoten en 5i toestellen tôt dalen verplicht Guynemer behaaldejzijn 37e en 38e, Nunge-ser zijn 24e, Dorme zijn 22e en Heurteaux zijn 21e overwinning, Amerik aansche troepen naar 't Westelijk front Uit Washington wordt geseind dat het zenden van een expeditiekorps gestemd is. De dag van inscheping wordt geheim ge-Ikouden. î ? i To©s£and De Strijd om Laôn j t ; Het offensief is in zijn beslissend verlooj î gekoœen. Het is duidelijk op te maken ui | den verwoeden tegenstand dien de Duitscher l overal moeten bieden om den druk vai | onze legers te neutraliseereri en aldus d s doorbeuking te voor komen. 5 | In de twee laatste dagen hebben de Fran 1 | schen op hun aanvalsfront niet min dai * i vier nieuwe duitsche legerafdeelingen ge | teld. Ze zullen nu wel teiuden hun reservi f zijn geraakt en 't is dan 0 jk met recht es reden dat wij de beslissing als nabij mogei , aannemen- Want alhoewel de Franschen ei | Engelschen in de laatste 48 uren stil ble i ven, voelden de. Duitschers zich toch ge j noodzaakt onophoudelijk tegen te werken wat een on verni ijdelij ken en uitersten aan loop van sqnzentwege laat veronderstellen Dezen aanloop belemuieren of verhinderei . zal wel het doel geweest zijn van de duit ? sche slachtoffering van honderd duizein ( | manschappen. , l Van aan Lens tôt Reims woedt de strij < ! ofwel in lijfgevechten ofwel in voorberei denden artillerie-strijd die op zekere plaat | sen* van het front feeteekenisvol^ is. He zou ons niet verwoaderen, iodien in d< > » . , | eerstkomende berichten wij de bestormic^ Ivan St. Quentin te lezen kregen. Het duit sche |ambtelijk bericht spreekt van een< . f stelselmatige beschieting der stad reeds il ' I dagen lang. En St Quentin is desleutel vandi ' ; middenlinie, gel i j k LAON de[sleutel is v&r ' • de Zuidelijke frontlijn, Het iaîiemen van de-zs beide plaatsen zou een algeheelen teru^-' tocht van de daitsphe linie voor gtvolg hebben. In /t Zuiden leveren de Franschen hafd werk Na de innerning van Craonne zijn zc de hamering begonnen van de duitsche steliingen ten Noorden dezer stad. Deae steliingen dekken de vesting LAON. Vallen ze in ons bezit dan mag Laon door de Duitschers aïs verloren bcschouwd worden. a Zulien de Duitschers deze uiterste rameiing | kunnen wee»staan ? Beschikkcn ze over een l voldoende getal manschappen voor het ver-I weer ? Hun razend opdringen van deze | laatste dagen zou wel het tegenovergestelde kunnen getuigen vermjts Jxet een bewijs is van de vrees die hen bç«iejt, Hun reserve mocht geschat worden op 5oo.ooo man la de geviçhien die begonnen op 16 April hebben de Duitschers volgens de betrouwbaarste gegevens, bij de 200.000 man staa dooden en zwaar gewon-\ den verloren. Rekent daarbij de lichîge-wonden en de 45.000 krijgsgevangenen en wat orcrblijft zal aan den schok niet meer kunnen weerstaan. Bpief uit papijs I Gisteren was het meiweer. En of het den | Parijzenaar dubbel welkom was in den 1 harden winter I Sinds enkele dagen heeft de zon getooverd ; zij heeft van zwart, groen gemaakt, 't groen der hoop dat wij zoolang in koude maanden niet meer gezien hadden. de parken, de lanen en de begiaaf-plaatsen hebben met dit groen een ander uitzicht gekregen. En de zon sefleen toch zoo weldoende, zoo warrn. Er waren zelfs menschen, die ze al niet meer verdragen konden ; maar er zijn nu eenmaal menschen op aarde die niets kunnen verdragen ; ze klagen over allas. ? AI3 de eerste Mei nadert denk ik aan Nuit de Mai van Alfred de Musset Wie de dichter de xMus;: t kent zal weten waarom ; aan anderen'zal ik het maar niet uitleggen. Gisteren had ik daar eene dubbele reden ? , , toe. Het zal op tweeden Mei zestig jaar ge-^ leden zijn, in 1857, dat Alfred de Musset t te grave werd gedragen naar het kerkhof van Pere Lachaise Ik herinner mij in een letterkundige kronijk, in die dagen geschre-ven door Mery, de beschrijving dier zeer eenvouditre begrafeniste hebben gelezen. Er waren niet meer dan vijf en twintig per« sonen die den dichter van Les Nuits naar zij ne laatste rustplaats vergezelden. Alfred 3 de Musset had, gelijk sommige romantiekera , nooit op de groote trom geslagen om aich . : eene gemakkelijke volksgunst te vei-werven. Eenige jaren reeds geleden bezocht ik _ P.-re Lachaise en 00k de Mussets graf. Ik wilde eens den wilgenboom zien om welken hij in zijn werk geleden had. Er stond toen ' een onbeduidend boompje, als een takje in den grond voôr den grafsteen gestoken. Het was mij eene ontgoocheling. Hadden de vfienden der literatuur in Frankrijk de j vîusset rergeten ? Gevoelden zij de poëzie van Lucie niet meer ? , —- « Mes chers amis,quand je mourrai, Plantez un saule au cimetière. » Devorjge week nu las ik in een blad, d§t f de Pur ger If iterkuijdige maatschappij Lçf 11 Musselisiet; een be?oek aan het graf van dea ^ | diphter zou breagê* op Zondag a Mei pg| ' a uren 's ihaœiddags. Mijn besiuit was dadelijk genomen. Het was Zondag en prachiig meiweer. Ile trok naar Pere La-[ chaise, het groote kerkhof. AI den tijd ruischten de verzen van de Musset mij in ' î 't oor ^n ik hefinnerde mij de pla&teen iu e het heuvelachtige zuiden van Vlaànderen, i het land van Oudenaarde, waar een oudere l yriend mijner jeugdi^e jaren, een^ boep-f rentenier, die met Mussset dweepte, en diç | twintig jaar onder was danik, mij Mussets s: gedichten in sommige lentcda^en voorlas. } Dit was in een dorpje van Vlaanderca, { waarvan men soms politiekers hoort zeggen, : dat de boeren er toen zoo verachterd zijn. I Wat eene soete herinnering, in de bal» lingschap, aan mijn geboorteland en aan mijn vroegere vrienden, die, nu reeds lang 3 in 't graf liggen, ginder verre in den Vlaatn» | schen grond î ; Ik was aan den ingang van 't kerkhof ge-komen, een goed half uur te vroeg vpor dç f plephtigheid, (Vervolgt) WOUTEÏV f s ? " ■ ; Bij den Vijand \ RUZIE ÏN 'T HUISHOUDEN i I De Rijksdag beleeft tegenwoordig woeli-ge zittingen. De socîalistische minderheid houdt ruzie in 't huishouden. Hunne verte» genwoordigers eischen van de Regeering de verklaring dat de oorlog zonder annexa-, tie-doel gelevgrd wordt, welke verklaring de grondslag zou kunnen zijn van een vredesbeweging gelijk het in Rusland het geval is geweest. Minister Hriferick heeft zich wel ge-wacht te antwoorden, UIT DEN ZAK. i Waarom ? Staat er alleen in het Fransch « Danger » op de gevaarlijke plaatsen in den secteur van Boesinghe ? Kan het misschien niemand schelen dat onze Vlaamsche jongens dood* gesshoten worden ? Èit 1ÔQ1657) Dnnd«*<iao- J 0 Mei iili?

Er is geen OCR tekst voor deze krant.