De Belgische standaard

1115 0
17 February 1917
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1917, 17 February. De Belgische standaard. Seen on 19 April 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/4j09w09p4w/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

3'5 Jaar -- N» 34 591 rnmmmmumv imniimr» • ~it: Zaterdag 17 Februari 1917 ■> ' 4SD S SEKEHTÏPSUÏ ! foer 3oIdaten: tmund fr. 1.25 % Bundeo *-i° gmundea $-7S ffiet tolduiem tntlani: |BMOd fr. 1-75 ■ muaden î-5« 1| muadts i-»i Multen 'tlaad : fuMiod fr.a.jo • mMode» J.00 | mundf»; j.fr DE BELGISCHE STANDAARD ' ] OPSXEL U BEHEEK VILLA « ÎI& Coquille » Zbsdijk II» PANNB Klelne sumkon-digingen : 0.25 f. de regel RECLAMEN: rolgew OTereti-komst. -g-yîT"p rach r ' BAflhï a'cTTT'-----^ îidefons Peeter Va&te Opstellers : M. E. Belpaire, L. Duykers, P. Bertrand Van der Schelden, Dr Van de Perre, Dr J. Van de Woestyne, Juul Filliaert, Dr L. De Wolf, J. Simons, 0. Wattez. Over Tusschenkomst De tusschenkomst van Wilson ge-lukte nict : men spreekt weeral ovei Gods tusschcukomst. Een branïar-dicr zegt : In de kanto nemcntcn hoor ik de mannen — sommigen al thans — die zeggen : Moest er eei God bestaan, reeds lang zou de oorlog ten einde zijn I Dit is een godslastering. — Nu, z< bekennen daardoor dat ze een Goc willea die zich met de wereld zov bezig houden. V6or den oorlog, werd er gezegd it God houàt zich met de wereld nie' bezig ; Hij bestaat, maar Hij ma§ in niets tusschenkom*n. tt De sinders mogen wel in huis blij-ven, maar *e mogen geen gerucir mak.es), ze mosten zich siilhouden.' Zoo redeneerden kortzichtige er zie e verstanden over God en de wereld. Dus, zij aanveerden het bestaar van God, gelijk de H, Kerk, r it Op-perwezen vuorstest. " Jamaar, waar blijft nu zijn tus-'' scheniromst in den tegenwoordi-" gen oorlog ? Men ziet die niet 't Is misschien wel omdat ge niel goed door uwe oogen ziet, dat ge zoe spreekt. — Ooi; nog, gij hebt de tus-schen.omst va-. God mis opgevat Nu dat we spreken over oorlog, er zijn twee wijzeo om onze soldaten te doen handeien. Zijn het houten soldaatjes, gelijk die wel-e Sinte Klaas ons bracht : metandere woorden, polichinellen-soldaten, dan hoeft ge maar aan een koord>e te trexken, en zoo zullen ze in beweging komen. Zijn het soldâtes in vleesch en bee-nen, — menschen — het is niet meer bij middel van koordjes dat ze in beweging gebracht worden. Om een mensch te do n handeien richt men zich tôt zijn verstand en zijnen wil : met eenige woorden die uw verstand begrijpt, zal men tôt uwen wii spreken ; en u doen handeien volgens geboden wordt. Niemand zou willen met koordjes in beweging gesteld worden. Als ge dus vraagt, waarom God niet op ons werkt, om den oorlog te doen eindigen, dan vraag ik u met voile recht : " maar hoc wilt ge dat God op ons zou werken ? '' Eischt gij dat God zou op een STUFFELIJKE wijze tusschenko-men, b.v. met ni de duitsche trans-porttreinen te doen ontrggelen, al hunne kanonnen te doen springen, al hunne mumticfabrieken in de lucht te laten vliegen, en hunne duîkboo-ten in den groud te boren ? Ik hoor u lâche i en zeggen : Maar neen al-zoo niet. — Dus ge vraagt niet een stoffelijke of mes<anieke tusschenkomst. Gij hebt gelij*, wij zijn geen polichinellen, wij moeten niet door een motor in gang gebracht worde*. Wij zijn VERbTAN; IGE VRIJH wezer s. God hecft ons alzoo gewild en als VERSTANDIGE en VRIJE WEZENS be:ia;:dèlt Hi ons 00s, ~ Gods wer ii.^geschîedt dus gemeen-lijk 1 iet op oi'S iichaam, op onze menschelijke spiereo eu s- rach ten, puar cp ons VERSTANDi op onzen WIL. Ons verstand verlicht Hij door de onderwijzingen zijner wet, Bij helpt onzen wil deze wet na te leven en versterktoosdoorde genade. Indien wij zijne leiding volgeo, en ■ aan zijne werking gehoorzamen, dan . handeien wij gelijss de soldaat in , vleesch en beenen, die handelt niet omdat men op een veer duwt maar i omdat men hem zegt : "En avant I . vooruit I " Zoo wera-t God op ons Indien wij altijd Gods werking : volgden, dan ware de 00 log rap ge-1 daan. 1 Dat zal ik u Haar uiteenzetten in eea volgend artikel, VAN EN VOOR ONZE SOLDATEN Wat het dooden van eén soldaat kost Onze jongens die te Steenstraete liggen, kuunen best getuigen hoeveel obussen er verschoten moeten worden vooraleer eén soldaat ;• ekwetst en hoeveel er neerploffen vooraleer éen gedood wordt. Menheeft berefceningen gemaaKt. Volgens M. Tukuta,generaal van het Japansche leger, welke een bezoek heeft gebracht aan het Europeesche oorlogsveld, kost het de Euro-peesche mogendheden 37,000 pond voor eén soldaat te dooden, en 3,800 pond voor eén te kwetsen. Deze berekeningen zijn beves-tigd door Paris en Petrograd. De a'«eli..e waarheid 's dus dat in ti;d van oorlog men 37,000 pond of in het Vlaamsch gezegd, honderd en vijf en tachlig duiîend franken besteed om een onwetende en onschuldige soldaat van het leven te berooven. Dat zijn oorlogsweldaden. Het Einde van den Oorlog in lgi7 ? Tien Engelsche Volksvertegenwoordigers, een Bisschop, een Lord, een Romanschrij-ver, een Geschiedschrijver, en een Dagblad-schrijver lijn door een Londensch dagblad over het einde van den oorlog ondervraagd ge worden. Er waren enbel twee onder hcn die de meening uitdruKten dat de oorlog toeKomen-de Kerstdag nog niet zal gedaan zijn. We halen de meening van Luitenant-Kolo-nêl Archersce aan als bijzonderheid : " Volgens mij zal de oorlog in 1917 eindigen, omdat in dat jaar de ^roote sracht-inspanning van aile strijdende machlen zal plaats hebben. Ik geloof dat de centrale machten verplicht zullen zijn hunne frontlij-in te korten : dat de geldeli ke uitgeputheid ze zal verplichten vrede te maken en om dit te bekomen zullen zij de termen der Bond-genooten moeten aannemen. » Een engelsch minister verklaarde onlangs dat iedereen den oorlog in 1907 wil eindigen.En willen is de helft gewonnen. Aan de Makkers uit Waasland ! : Uit oorzaas van de veranderingen gebracht aan de adresssen in het leger, moet geheel de adressenlijst onzer Waasche makkers insgelij s gewijzigd worden met ,het 00g op LThet toezenden van '' Het Soete Waasland." De noodige sclii kingen wordsn genomen om hiermede zoohaast mogelijk in orde le komen. — Nog een weiriig geduld !., ] ^ ieschrijft naar ondergetee ende lette op het, nieuw adres : . Hendrik Hei/man, M. B. ; rue Ancelot, Le Havre (Seine Inf.) INl o e T U F* N E Laag onder wijd oaisternde luchten het land ligt somber in zijn rouw Als harpgespeel de kogels zuchten door dichte duister daar ik schouw. Maar plots gewekt in trillend lichten alsof getooverd in den nacht bleekschimmig, hoog'zich opwaarts richtei de stramme kruisen als op wacht. Als goud gereezne sprokenfeëen om wie daar vielen stoer en stuur, die trage varende fuseëen hun tranen weenen, lekend vuur. October 1916. Diksmuide. VERS Ahveer een hoop die is vervlogen verwachting die is meê vergaan ! Blijkt elke hope dan een logen? Breekt elke morgen, dan een waan ? loen wij in wanhoop raadloos stonden rees zij voor ons als een v izioen Weer plooide een monkel onze monden als wie geluk aanschouwen doen. Wij tierden : « Lafaards die wanhopen en Blinden die vertwijflend staan » ! Wij waren steik in ons jong hopen want Glorie hadden wij zien gaan. En ging ons Hope nu verloren stierf met ter dagen triestig dood Wat deer tons ! schit'render herboren een nieuwe ons reeds Victorie bood 1 Kruisabeele, 3-i2-16. Uit Intermezzos Dirk Vansina. DE Antwerpsche Staajingen IN OORLOG. Ve Vervolg. En kampend tegen de elementen, waakt de straatjongen in de loopgrachtcn, van den vijand afgescheiden door het overstroomde weiland. Hij staat er onder den blooten hemel, met water tôt aan de knoesels en, slijk tôt in den nek, verkneuterd, onver-schillig, als een Kabouterken, met sneeuw op de kap, in kermissprookjes. Hij staat er bij dag en bij nacht, 't geweer tegen den gewelfden schouder en loerend over de be-rijmde vlakte. Na den onvergetelijken Yser-slag ligt over Veurne-Ambacht weer de pastorale rust der vroegere dagen. De ka-nons zwijgen. Bijwijlen knalt een schot en vliedt er een Kogel schuifelend de ruimten door. 't Is ailes doodsch en treurig in den waterigen gloor der winterzon : de kouters braak, doorploegd, met staal en ijzer ; de rilde bladerlooze waaiboomen,met afgeknot-ten stam, de hoeven, vaal en grauw, onbe-woond, verminkt, met een balie van gewa-pend béton waarin de vijandelijice voor-posten schuilen, en in dit primitieve-sobere landschap geen levende ziel, niets dan water en via'te en soms een wilde eendvogel, een leelijke kraai die degrijze stilte stooren,.. Tijdens de bloedige gevechten van Octo-ber-November heeft de straatjongen maar weinig gelegenheid gehad om aan zijn ge-lievenen zijn geboorlestad le den' en. Toen wa-ihijheel en al in de weer om den invalder barbaren te helpen beteugelen. Nu de woe-lige dagen voor het belgische leger voorbij zijn, Iromt de gedachte aan huis hem dubbel sterk plagen. Het is hem voortaan onmoge-lijk nog rechtstreeVs in betrekicing te komen met Antwerpen. Tusschen Brabo en hem rijst dePruis als een blinde muur.Even laat hij zich door dien toestand ontmoedi-g«n. De miserie 00k bereikt haar hoogte-punt. De lichamelijke verzwakking doet haar terugslag gevoelen op den geest en het hart. Naargeestige overwegingen onder-mijnenzijn betrouwen, blusschen zijn ver-voering. Gruwelijke herinneringen doorspo-ken zijn verbeelding. Hij heeft er zooveel zien vallen om niet meer op te staan. Zijn wil is niet bestand tegen de ontgooehelingen die van lieverlede hun scliakels smeden door-heen zijn oorlo sleven. Hij mist de gezel-ligheid der winteravonden in den poesje-nellenKelder, hetkleurig gewoel der menigta in de straten,het gehuil der misthoornen opde Schelde, het laawaai aan dedokken, de lucht van de polders, de muzieic der maatschap-pijen in de openbare parken, de matrozen-liedjes, stoeten, landjuweelen en ommegan-gen,'t getierelatijn der dansorgels,de wijks-kermissen, 't gestoei der kerels in de slop-jes, den blauwen, vran en blia van zijn meisje, de standjesmet politieagenten. Hij betreurt het verlies van zi n vrijheid, zi 11 onafhankelijk kwajongenbeslaan, de leute van pot en pint... En zijn duiven? Zal de Kater van zi,n buurman ze niet lang den kop afgebeten hebben? En hij deiut aan huis, aan 't omstandvaitige familieven, aan zi n ouwen vader, die onder zijn roodwol-len baait e loch een gulden harl droeg, aan zijn kromgesloofde moeder, mager van kommer en kinderkweek. Hij berouwt zelf een beetje zijnlosbollerij en de opstoot;es, die zijn verset tegen de ouderli ke verma-ningen veroorzaakten. Hij belooft in stille zich te beleren. Want de oorlog maakt hem tôt man. 't Openluchtsleven ontwi!'kelt îijn Iichaam; de ondervindinû rijpt den geest. In 't aanschijn van den dood leert hij 't leven schatten en waardeeren 1 't Uitzicht van de dinjen verandert met de eerste maanden. Er i oint ecliter meer or anisatie in de dienstregeling. Dejorgens worden in 't nieuw gestoken en gaan op ge-regelde dagen in rust. Iiv de loopgrachten heerscht meer comfort; er worden nu houten schuilhokjes opgetitnmerd met graszoden toegede t.Van dag tôt dag wordt de aarden wal, die de ferijgsliên tegen de obussen be-schermt, aangedikt. Na de groote beroerihg maakt men de Kalmte ten nutte om den oorlog practisch in te richten.Langsheen den Yzeren-weg, van Nieupoort tôt over DiKs-muide,komt aldus een steri'e verdedigings-lijn tôt stand, waar de belgische jas het oogenblit afwacht om het ingepalmde va-derland tebevrijden. 't Kwade seizoen loopt ten einde. De lente is in aantocht en luwt over 't aardrijk en de menschen, weldadig.De hemel laart op., De zon breekt door de wolken en 't licht kust de botten van bloem en planten waV-feer, verkwikkend.'t Zaad ontkiemt enschiet op, met rilde, groene stengeltjes.Weer jrijpt de boer naar zijn ploeg op het vrije België en waagt uch tôt onder 'tberei* derkanons om zijn akkers te bewerken. Alom ontwaa^ t het leven. De ïonneschijn Koestert de stramme leden der soldaten. Hun bloed gist, in de langdurige wa^e in barre en mistige streken, voelen ze zich verjongen en verdwijnt hun mistroostioe stemmim. De Aprilsche grillen zijn voorbij. 't MeiwindeKe aait langs den bloeienden hagedoorn. De eerste zwaluwen strijken neer. En op het ta skr, van een bloesemen-den perelaar, hooren de jongens, tijdens hun rust, de merels fliérefluiten — Voor hen, aan 't front, breidt de overwatering haar delta's. De gebombardeerde hoeven riizen on eilandies van croen en lafen hp» rood der laatste pannen tanen in de zon. Spichtig oeverriet spiest allerweGen op,naast wilde biezen, vlammende kôllen en vergeten korenhalmen. Heel de aarde is nog slechts een moederlijke borsl die 't jong gewas met hare sappen voedt. De straatjongen herleeft met het schoone geti de. Hij heeft de laatste sneeuw van zijn helm geschud en nu gaat ?ij 11 hart open, als een dauwige wilde roos in den glorie-riiken dageraad. Nu trilt zijn lied, met dit van den leeuwerK.Zijn oogen schitteren van dartelen levenslust. Zijn woord schuimt in de schulp van zijn mond als een parelend levenselixier. ('t Vervolo.t.) Fritz Francken Ooplogs tijdingen AMBTELIJKE BERICHTEN Belgisch front. — i5 Febr. îo uur. — Z. Diksmuide hebben de Duitschers op twee verschillende plaatsen getracht hand-slagen te plaatsen. Zij werden uiteengescho-ten. Gedurende heel den dag onderhoudend kanongeschut op 't front. Fransch front. — i5 Febr. i5 uur, — Wij plaatslen een handslag op de vijande-li ke looptrraven van Puisaleine. Wij berok-kenden de:i vijand groote verliezen endron-gen toi zijn iwrede linie do»r. Elders arlillerie-slrijd en jialroelje-gevechlen. Italiaausch front. — Er wordt sedert eergister woedend gestreden om Gorizia. De Oostenrij ers valltn gedurig aan. Tôt nu toe geen wijziging. Na de aîbreukmet Duitschland Zweden, Noorwegen en Denemarken hebben gezamenlijK te Berlijn hun nota over-handigd tegen den onderzeeërs-oorlog. Ze volgen Amerika niet na, maar teekenen toch verzet aan. — De loe*land lusschen Amerika en Duitschland is ongewi'zigd gebleven. De Oorlog ter Zee In het En elsch Heerenhuis heeft lord Lytlon, in naam van het Admiraalschap ver-klaard, dat aile maatrejelen fenomen z|Jtt om de uitbreidin? van den dui^booten-oor-lo? te beletten. De meeste maatr elen mojten om belanGr'^e redenen, door het volt niet gefeend worden. Gister werden vif schepen fetorpedeerd'^ waaronder de Iransatlantieïer (rAfric» van de White Star (12,000 ton). liaatste llup De Toestand op 16 Februari 8 uur PARUS meldt een rit op de duitsche loop jraven 0, Butle de Mesnil. 26 Irijgsjfe-vangenen. In Champagne, om Verdun en in Lorreinen geweldige artillerie-strijd. LONDEN meldt een vliegrit op de haven van Brugge. TalriiKe bommen werden ge-worpen. Aile vliegers, uitgenomen één, Iseerden terug. Uit ROME wordt geseind dat het getor-peteerde zeilschip ffyman-m-Law, inge-schreven is op de Amerikaansche koopvaar-di;lijst. Dit kan een oorlog rechtvaardigen. Uit New-York wordt geseind dat bij het vertreu van Bernstorff, een onderzoex aan boord van het schip, lot de ontde^King leid-de van honderden kilos caoutchouc! Het werd verbeurd vendaarct.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De Belgische standaard belonging to the category Katholieke pers, published in De Panne from 1915 to 1919.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods