De dageraad: Belgisch weekblad, voorloopig te Londen

1426 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1918, 20 July. De dageraad: Belgisch weekblad, voorloopig te Londen. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/599z030760/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

1ste Jaargang Nr 6 1 PENNY Registered al the C. P. 0 as a Newspaper Zaterdag, 20 Juli 1918 DE DAGERAAD BELGISCH WEEKBLAD, VOORLOOPIG TE LOIMDEN aankondiginqen Per regel ... 1 sh. Groote volgens overeenkomst BEHEER EN OPSTELRAAD : 28 VICTORIA STREET, S.W.1 Telefoon : Victoria 7099 abonnementen Een jaar . 6 sh. Buitenland 10 sh. Zes maanden 3/6 „ 6 sh. Drie maanden 2/6 „ 4/6 De blonde beesten Er werd vaak, tijdens dezen oorlog — meer dan vroeger — geschreven over den Duitschen filosoof Friederich Nietzsche, die de intellec-tueele klassen van zijn vaderland wezenlijk vergiftigd heeft met zijn waanzinnige moraal. waarvan de grondregel is *. macht is recht. Frédéric William Wile meldde in zijn ru-briek Germany day hy day, in The Daily Mail, dat de bewonderaars van Nietzsche besloten hadden een volkseditie uit te geven van Also sprach Zarathustra, het boek waarin Nietzsche een Perzischen Wijze laat spreken over de moraal, die de wereld beheerschen moet. Deze uitgave zou dan riaar de soldaten aan het front gezonden worden. Om den lezer te laten oordeelen over de moraal, dien den Duitschen krijgslieden inge-pompt wordt, geven wij een beknopte samen- vatting van dit werk. * » » Het boek Also sprach Zarathustra bevat de hevigste, de dolzinnigste aanvallen op de hui-dige samenleving ; het breekt aile godsdiens-ten af; het verkondigt heerschappij door macht. Het grondmotief van aile leven is volgens Nietzsche — de wil tôt macht. Aile "Triebe ", ' die dien wil tôt macht versterken en bevor-deren, verdienen aangekweekt ; aile, die het tegenovergestelde doen, conséquent bestreden en uitgeroeid te worden. Medelijden verzwakt den wil tôt macht en is levensvernietigend ; daarom behoort het tôt de decadenten-moraal het medelijden deugd te noemen ; daarom zijn aile godstdiensten des medelijdens een bederf en een kanker voor de menschheid. Weg dus met het Buddhisme, weg met het Christendom ! Het Christendom is " de eene, groote vloek der menschheid " en daarom be-strijdt Nietzsche het op leven en dood, soms met waanzinnige heftigheid. Hij leert : gelijk de mensch uit den aap is voortgekomen, alzoo zal langs den weg der evolutie uit den mensch een wezen kunnen ge-boren worden, dat den mensch te boven gaat, dat Uebermensch - bovenmensc'- — heeten mag. De Uebermensch is de Zoon der Aarde. God is dood. Dat de Uebermensch leve ! Zoo luidt het en zoo gaat het steeds door in Also sprach Zarathustra, waarin tegenover het vaderland wordt gesteld het Kinderland, het land der toekomst, waar de Uebermensch zal heerschen ; tegenover de medelijdende naasten-liefde de Fernstenliebe. Er is tweeërlei moraal : een Herrenmoraal en een Sklavenmoraal. De eerste, de oor-spronkelijke, berust op de tegenstelling goed en slecht. Al wat bij de krachtige natuurmen-schen — DE BLONDE BEESTEN — van levenskracht, moed, geweld getuigde, gold bij hen voor goed. Daarentegen werd hetgeen de overwonnelingen kenmerkte : de zwakheid, het bukken voor de overmacht, de vrees,de laf-hertigheid, als slecht gewaardeerd. Doch toen is in die zwakken een ander moreele waar-deering ontstaan : zij noemden de geweldigen en de overheerschers kwaad en hun zwakheid maakten zij een deugd. Zoo werden : onder-worpenheid, nederigheid, lijdzaamheid, medelijden even zooveel deugden. Zoo ontstond de tegenstelling der zwakken, der slavenmen-schen, namelijk die van goed en kwaad. Zij schiepen de zonde en het boos geweten. De Joden waren zulk een volk van zwakken en in het Christendom verschijnt de geraffi-neerde weerstand der zwakken in nog hooger en gevaarlijker positie. Het moreel vergif tastte ook weldra de sterken aan : het Ro-meinsch imperium werd overwonnen door de slavenmorajal, evenzoo de krachtige Germa-nen. In de Renaissance periode vertoont zich een korte vlaag van beterschap : de sterken, die boven de slavenmoraal staan, voor wie goed en kwaad geen tegenstelling is ; de Bor-gia's en de Medici komen aan het woord. Maar weldra heerscht de decadence opnieuw, die in de Fransche revolutie haar gevaarlijke zegepraal behaalt en de jammerlijke leugen-leus van : vrijheid, gelijkheid en broederschap in werkelijkheid tracht om te zetten. Nog één-maal verschijnt in den grooten Napoléon een prachttype van den geweldige, den geweten-ioozen heerscher ; maar nu komen de sociaal-democraten en het Communisme en geheel Europa wordt opnieuw verkankerd door het slavenvergift. Eindelijk verschijnt NIETZSCHE-ZARAT-HUSTRA en hij predikt weer de moraal der sterken, der geweldigen, der machtigen ! De sterke mensch — zoo leert hij — staat " aan gene zijde van goed en kwaad ". Hij vraagt : hoe zal ik het leven, mijn leven, tôt voile ont-plooiïng brengen, tôt zijn hoogsten stand op-voeren? En het antwoord is : door machtig te willen, door steeds sterker streven naar macht ! Al dat sterken van de zwakken, heet medelijden, maar het is slechts egoïstische barm-hartigheid van slaven, aan slaven bewezen. De groote, de sterke mensch, die den Ueber- DEN KONING HEIL ! Zondag, 21 Juli, vieren wij nog een: op vreemden bodeni onzen Nationaler Hoogdag. Velen onder ons zijn zwaa\ van rouw; maar toch blijven wij allei gelooven in den zegepraal van 't goe-de Recht. Dien dag, meer dan anders, zul len verdeeldheden verdwijnen en allei oogen zich vestigen op de beehenis var onzen Landsvader, llbert I. Wij zullen ons herinneren zijn be-scheiden otptreden voor den oorlog; zijn gulden raadgevingen in menigt plechtige omstandighéid... Ons hart zal trillen van vaderlandschen trots, ah wij de jiere rede herdenken, die Koning Albert uitsprak in de historische zit-ting van 4 Augustus 1914, de rede besloten door den kreet : " Leve het on-afhankelijk Belgie ! " En, zonder in het minst op de Staatshoojden onzer vriendenlandcn — die allen geheel hun plicht doen — te smalen, zullen wij voor de zooveelste maal herhalen, met rechtmatigen hoog-moed : " Hij is eenig, onze Albert ! Hi\ bleef nauw en onafgebroken vereenigd met zijn nooit-volprezen leger. Hij deed steeds zijn plicht, voor en tijdens den oorlog. Boven onze inwendige verdeeldheden blijft hij onverdeeld heerschen."De geest, die van hem uitgaat, zal ook na den vrede verzoenend. werken, opdat de Belgen uit de eendracht de macht kunnen putten om, ieder in zijn sfeer, te arbeiden aan de opbeuring van ons vertrapt Belgie." Moge Koning Albert ons bewaard blijven in gezondlieid en zedelijke kracht. Moge H. M. de Koningin en de koninklijke kinderen weldra weder ge-lukkig zijn in den liuiselijken kring) die een voorbeeld was voor den lande. Dat wenscht, met diepen eerbied DE DAQERAAD. mensch wil helpen voorbereiden, vraagt naai geen goddelijke of menschelijke wetten ; hi schept zich zelf zijn levenswet naar zijn vrij machtig welbehagen. Al die Engelsche er Fransche altruïsten, al die aanhangers eenei morale indépendante, worden door Nietzsche Zarathustra als halfslachtigen veroordeeld. De geheele, door en door bedorven, van al lerlei Christelijken zuurdeesem doortrokker Europeesche beschaving, verdient ten grondi te gaan. LIEVER HE l "BLONDE BEESI <VAN DEN OERTIJD, liever de Césars en d( Borgia's, dan de lafhartige huidige moraal De mensch, de hedendaagsche kultuur mensch, de kuddenmensch, is " iets , da moet overwonnen worden ! * * * Dat zijn de hoofdgedachten van het werk waarmede de Duitsche soldaten beschonker zijn. Als de intellectueelen meenen, dat zi; door zulke lezing den wil tôt macht bij de minder-ontwikkelden zullen opvoeren, dar gaan zij zich bedrogen zien. Wij denken eerder, dat de gewone man ei lessen zal door krijgen, welke hij na den oorlog in practijk gaat stellen tegen hen, dit Duitschland ten gronde richtten. Wij hebben nergens gelezen, dat de Duitsche bisschoppen protesteerden tegen de zedelijke vergiftiging hunner kudde, hoewel bijn£ een derde van het Duitsche volk, dus van hel leger, katholiek is. Geen wonder : Kardinaa! Hartmann en de andere Germaansche kerk-voogden liggen ter aarde voor het militarisme, zooals de rest. Welke tegenstelling biedt ons het heerlijk figuur van Kardinaal Mercier ! " Wie wind zaait, zal storm oogsten " — De Duitsche Staat en de Duitsche Kerk, Ho-henzollern en Hartmann, zullen het later wel ondervinden. L. Clauwaert. ONZE KONING Cedachten over opvoeding Vrijheid Ik was zinnens nu en dan een " gedacht " over opvoeding in De Dageraad te plaatsen, als afwisseling tusschen al het kanongebulder en zwaardgekletter, onvermijdelijk in oorlogs-tijd.Mijn eerste " proefje " over " vrijheid in de opvoeding " — verschenen in ons vorig num-mer — brengt mij reeds een antwoord aan. Een pedagoog schrijft : " Ge zegt " Karakters groeiën slechts in vrije lucht ". Heel wel, maar hebben de kinderen reeds Karakter? Ja, het karakter groeit. Nu is echter de vraag, of op den karakter-groei grooten invloed kan worden geoefend? Ik meen, dat omgeving en opvoeding niet veel van een kind kunnen maken." * * * De theorie van onzen toevalligen correspondent is niet nieuw. Zij zweemt naar Scho-penhauer's wijsbegeerte. Indien er geen mid-denweg ware, dan viel ik haar bij. Inderdaad, er is in ieder karakter een vaste kern, waaraan niets te veranderen valt, Die overtuiging behoeft echter de opvoeding niet met machteloosheid te slaan ; want, al is van een kind niet ailes te maken, er is toch nog veel aan te vormen, te vervormen zelfs.. Die kern toch zal wel een beletsel blijken, om het karakter in een richting te leiden, welke tegen de natuurlijke gegevens indruischt ; maar ook in de aangegeven richting zijn nog zeer uiteenloopende resultaten bereikbaar. Wie met den aanleg tôt een verstands-mensch in de wieg gelegd is, zal wel nooit een getfoelsmensch worden ; maar men vergete niet, dat 's menschen zedelijke waarde niet bepaald wordt door zijn oorspronkelijk karakter. Een verstandsmensch kan een onaandoen-lijk egoïst zijn, maar hij behoeft dat niet te wezen. Wel is het waar, dat sommige karakters grooteren weerstand bieden aan zedelijke inwerking dan anderen ; doch onvatbaar voor den invloed is geen enkel mensch. Tôt onvruchtbaarheid zal elke opvoedkundi-ge werkzaamheid gedoemd zijn, die van het kind iets geheel andérs wil maken, dan waar-toe zijn geboorte hem voorbestemd heeft; maar volgt de opvoeding de lijn, door de natuurlijke gaven aangewezen, dan valt er nog veel nutte arbeid te verrichten, die de belofte van slagen in zich draagt. Ik blijf bij mijn meening : " Karakters groeiën slechts in vrije lucht ". Met dwang is veel te bereiken ; veel goede manieren en nuttige gewoonten kunnen alleen langs dien weg worden aangebracht ; maar is het kind op wat rijperen leeftijd gekomen, dan moet dwang plaats maken voor vrijheid. Ik her-haal : voor zooveel vrijheid, als het op zijn leeftijd dragen kan. L, P. * Van oppergeneraal tôt... straatkeerder Krylenko, die onder het beheer van Lenin van lageren officier geklommen was tôt op-pergeneraal van het Bolchevistisch leger, is bij zijn patroon in ongenade gevallen en door dezen tôt straatkeerder... benoemd. De noodige commentaria zal de verstandige lezer zelf maken. Huichelarij en Vaderlandsliefde Willem II heeft 5 zonen. Hoeveel daarvan zijn reeds gewond of gesneuveld in dezen we-reldstrijd? Geen enkel, want de Keizer houdt zooveel aan de huid van zijn zonen als aan zijn eigen bestaan. Met groot gerommel laat hij ze generaal bombardeeren en ze offeren zich op (!) voor de goede Ieuze : " Deutsch-land iiber ailes ". Ze bevinden zich ergens in een afgelegen hoekje, een veiligheidsplekjer zorgvuldig behoed tegen het gevaar van hou-witsers en granaten. 't Is van dââr, dat ze bij middel van hun verrekijkers gadeslaan of Keizer's kudde zich goedwillig naar de slach-terij laat jagen. De Fransche minister, M. Paul Doumer, lid van de commissie voor de verdediging van Parijs, komt zijn derden zoon, Marcel, kapi-tein bij het 20e jagers, te verliezen. Zijn eerste zoon, André, luitenant, sneuvelde op 24 September 1,914, en René, kapitein, den 2Ôn April 1917. Nu blijven hem nog slechts 2 zonen over : Armand, gezondheids-officier, door ziekte van de loopgrachten verwijderd, en Fernand, kapitein, door een obus gevaarlijk gewond. Deze S brave jongens, die geene prinsen zijn, hebben het gevaar durven trotseeren en deelen met hun kameraden. Ze streden voor het goede recht, op hun eigen grondgebied, dat ze tegen verwoesting en plundering verdedigden. Hun bl d is niet tevergeefs vergoten ! Heeft de huichelarij voorloopig de bovenhand, vroeg of laat zal ze toch door de vaderlandsliefde worden ontmaskerd ! Gustaaf HambroncK.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De dageraad: Belgisch weekblad, voorloopig te Londen belonging to the category Oorlogspers, published in Londen from 1918 to 1922.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Subjects

Periods