De diamantbewerker: orgaan van de Algemeene Diamantbewerkersbond van België

563 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1914, 01 August. De diamantbewerker: orgaan van de Algemeene Diamantbewerkersbond van België. Seen on 29 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/n29p26qx26/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

DIAMANTBEWERKER WEEKBLAD VAN DEN A.D.B. Redakteur : L. VAN BERCKELAER Bureelen : Plantijrilei West, 66-68, Antwerpen Telephoonnummer : 2527 Telegratnadres : ADEB. Abonnement : 5.— fr. per jaar Jaarvergadering Wij laten hier de dagorde volgen onzer vijfliende Jaarvergadering te houden op Zondag, Maandag en Dinsdag aanstaande in ons Bondsgebouw, (bondsraadzaal). DAGORDE: 1. Openingsrede van den Voorzitter; 2. Vaststelling salaris Dagelijksch Bestuur; 3. Benoeming Bondsredakteur; 4. Subsidies aan Mutualiteiten; 5. Vereenvoudiging en herziening Bondsregle- menten. 6. l/oorstellen van Leden en Bestuurders. Voor het Dag. Bestuur L. V. B-Voorzitter De Oorlog en ons Vak Op het oogenblik dat wij dit schrijven, is de oorlog door Oostenrijk-Hongarië aan Servië verklaard, en ook reeds begonnen. Het is niet onze taak hier oorlogsnieuws-jes te lanceeren, daarvoor zijn de gewone nieuwsbladen — welke benevens de leger-Ieveranciers en enkele speculanten inisschien wel de eenige zijn welke bij zoo iets goed varen — de eigenlijk geschikte. Onzen plicht is het echter onze leden te waarschuwen voor allerlei overdrijvingen, enkel uit den duim van zekere berichtgevers gezogen in den onderlingen strijd om het meeste sensatie-nieuws. Het is al erg genoeg dat het laatste paar jaren als een noodlot boven ons vak hangt en dreigt, en dat telkens, nadat weer eene lichtstraal wat hoop verwekt, eene of andere gebeurtenis die hoop weer den bodern komt inslaan en ons tiaar het duistere terugdringt — opdat wij ons nog daarbij niet door allerlei dreigende en beangstigende veron-derstellingen allen moed en weerstands-kracht laten ontnemen. Ontegenzeggelijk zal den nu tusschen Oostenrijk en Servië uitgebroken oorlog ons vak geen goed doen ; politieke beroe-ringen deugen niet voor ons, dat weten wij allen. Dat echter den oorlog enkel tusschen deze twee Staten, ontzaglijke rampen over de hoofden der diamantbewerkers zou doen ontketenen, is onzin en bestaat niet de minste grond voor. Zooveel jaren echter wordt er reeds ge-vreesd voor een algemeenen Europeeschen oorlog en zoo dikwijls is er reeds voorspeld dat de lucifer welke dien algemeenen brand zal ontsteken, in den Balkan ligt, dat bij elke beweging daar voor der menschen oogen dit afschrikwekkende spookbeeld dreigend rijst. En vandaar dien algemeenen zenuwach-tige angst nu weer, tôt overspanning toe opgevoerd door de overdreven en soms fantastische dagbladberichten betreffende de reusachtige zee- en landlegers der verschil-lende mogendheden. Ontegenzeglijk zou zulk eene gebeurtenis eene ramp zijn, niet alleen voor ons diamantbewerkers maar voor aile arbeiders, waarvan in zulk geval een deel zou uitgemoord en een ander deel uitgehongerd worden. Maar wie zegt ons dat die algemeene oorlog zal uitbreken ? Hoelang heeft niet de krijg in den Balkan reeds gewoed ? Hoelang heeft niet de Alba-neesche kwestie kwaad bloed en angst verwekt, zonder ergere gevolgen ? Laat ons onze geesten niet laten verlam-men en onze kracht ontredderen door zorgen en angsten voor den tijd. Goed doet zulk eene geestesoverspanning nooit. Wat komen moet komt toch. Laat ons hopen dat ook dit weer zal afdrijven, zooals Faschoda, zooals Marokko en de twee eerste Balkanstrijden zonder verdere gevolgen voorbijgedreven zijn. En dan komt, na dit konflikt dat de wereld beroerde, weer eene ongemeene ver- sterking der arbeidersbeweging. Want, duizenden die ons anders vijandig gezind zijn, wenschen nu in de diepte van hun harte dat de Internationale der arbeiders oneindig sterker ware dan zij nu reeds is, omdat zij spontaan voelen dat daar alleen de kracht aan het opgroeien is die de groote menschenslachtingen zal kunnen verhinderen en die schande van de menschheid afwen-telen.En van die gevoelens nu jegens onze beweging blijft dan nadat de verschrikking zal verdwenen zijn toch weer een deel over ; onze beweging ten goede. L. V. B. Het Syndieaal Congres Het was verschillende jaren geleden dat onze organisatie nog deel had genomen aan het jaar-lijksch congres der « Syndicale Commissie ». Gemakkelijk is het dan ook om te begrijpen hoe ons eerste werk daar was : een goeden kijk en juisten indruk zien te krij-gen voor wat betreft den invloed door de algemeene arbeidersbe-weging in die jaren op de Bel-gische teweeggebracht — in hoe-verre dezer richting en samen-stelling door dien invloed van buitenaf gewijzigd of misschien wel juister gezegd : gecultiveerd was. Wij verwachten, ja wisten zelfs dat er beduidende veranderingen gebeurd waren. Het flinke, zoo eenvoudige als duidelijke verslag van den secre-taris Corn. Mertens, had ons het recht gegeven te hopen. Niet omdat Mertens daarin uiteenzet-tingen deed over de aansluitings-kwestie, die wij als de ontwikke-lingsrem der Belgische moderne vakbeweging aanschouwen, want integendeel wordt daarover in het verslag wijselijk gezwegen, maar wel omdat in dit verslag zoo goed de werking van het Bureel der Syndicale Commissie uitkomt ter verzameling, ter centraliseering der verspreide groepen in krach-tige, of tôt krachtige ontwikkeling voorbestemde centrale organisâmes.Onze logische gevolgtrekking daaruit was dus natuurlijk : dat een lichaam dat zoo hardnekkig werkt aan het groepeeren der arbeiders in zelfstandige vakcentralen, dat zoo een lichaam, al doende voor anderen, ook langsom meer zijne eigene zelfstandigheid vergroot. En voor die gevolgtrekking was onzen eersten aanblik in de con-greszaal alreeds eene versterking. Het was daar niet meer hetzelfde soort syndikaal congres zooals wij dat vroeger gewoon waren, in schijn geleid door het Bureel der Syndikale Commissie maar in wezentlijkheid door de bijzonder-ste leidersderSocialistische partij, dewelke — als niet een hunner zelfs den voorzitterszetel innam — dan toch angstvallig en van zeer dichtbij toezagen dat hun zwak, wankel kind niet mis liep. Deze congreszaal nu had het uitzicht zooals eene vergadering van enkel vakvereenigingsvoor-mannen er moet uitzien ; zooals zulk eene verzameling er in de, ons in de goede richting voor-gaande, landen er uit ziet. De leiding ging hier geheel en uitsluitend uit van een bureel samengesteld uit enkele der bij-zonderste voormannen onzer Belgische vakbeweging. En zelfs al was die leiding dan nog niet wat zij zjjn moet en wat zij ontegenzeglijk worden zal. En, zelfs al trad nu Voorzitter en Bureel niet gezamentlijk op om de besprekingen krachtig in de vooraf vastgestelde richting te stuwen. Al gaf zelfs het Bureel aan de vergadering nog niet te veel een beeld van de twee richtingen welke er in vereenigd zijn, er in worste-len en wringen ; dit ailes vermin-derde niets aan de beteekenis van het groote feit : «dat het eene verzameling was van vakvereeni-gingsvoormannen, onder leiding van een door hen en uit hun mid-den samengesteld Bureel ». Zoo moet het congres der Syndicale Commissie er uit zien en dat het zoo is, is voor ons het klinklare bewijs dat men op den goeden weg is. En nog duidelijker vestigt zich dien indruk bij het weten, dat ook van de leiding der socialistische partij zelve nu gedreven wordt naar het stichten overal van zelfstandige politieke afdeelingen of zoogezegde « Werkersbonden ». Het verslag van den partijsecre-taris Van der Smisseti, heeft in die zaken aan velen de oogen geo-pencl en doen zien hoe op de meeste plaatsen de politieke en economische organisaties der arbeiders hopeloosinelkaargestren-geld zijn en zulke verwarring onvertnijdelijk aan beider aktie afbreuk doet en belemmering brengt. De werking die nu van daar uit wordt voorbereid tôt het stichten van zelfstandige politieke groepen overal, kan tôt niets anders leiden dan tôt de vorming eener zelfstandige politieke organisatie, die vak-vereenigingen, cooperatieven enz, het zuiver politieke werk uit de handen zal nemen en steunen zal op hare eigene uitsluitend politieke samenstelling. Wat dus nu ook sommige voor-ingenomen of door plaatselijke toestanden min of meer kortzich-tige, kameraden beweren of voor-uitzetten moge, in zijne groote lijnen trekken zoowel de politieke aïs de economische strijdgroepee* ringen der arbeiders hier zich langsom meer samen rondom elks zuivere aktie. En daarom doet het ons, achter- af bezien, weinig of de besprekingen op dit congres ons niet volde-den en gansch niet harmoniseer-denmethet uitzicht van het congres zelve. Toestanden die een stuk geschiedenis vormen der arbeidersbeweging alhier, vergroeien en vervormen zich zoo maar niet in eene korte spanne tijds. En dwazen zouden wij zijn om, wan-neer wij onze beweging den na-tuurlijken weg zien ingaan, door te pogen iets te forceeren, de hartstochtenop tewekken en daar-door den opmarsch te vertragen. Het volgende congres zal en moet daar reeds verbetering in brengen, moet die besprekingen zakelijker en beknopter maken. Daar rekenen wij op en gelooven wij aan, omdat wij de meening zijn toegedaan dat de centralis-tische werking door het Bureel der Synd. Comm. in den laatsten tijd met zooveel succès in de aan-gesloten groepen doorgezet, ook nu wel, door het Bureel voor en op zichzelve zal toegepast worden. En dan krijgen wij, op het volgende congres, een Bureel waarin, vôôr het congres, reeds de verschillende meeningen betreffende de te behandelen punten zijn uit— gevochten en dat daar dan voor de afgevaardigden komt, als een krachtig blok in ééne zelfde richting stuwende, den in zijn midden op voorhand afgeteekenden weg op. L. V. B. Onpartijdig ? In het derde nummer van ons week -blad komt een ingtzonden stuk voor ,va#a eenige bondsdeden die in het gedacàt ver-Ueerciou "verongeiijkt" te zij,n,maar diaar-op een ' 'zakeiijke en afdoende woerlog-gingi van L. V. B. ontvingen. Het is dan ook niet over d'en eigenlijk en ijiihoud duzer ongegronde kluchi dat wii} iets wemiscjhen' te /-eggen omdat na het ant-woQrd) door de opsteller van ons blad, daarop gegeven, een en ander overbodig kan geacfrt worden. Wèl is noodig en kan het mogelij.k zijji nut hebben even den nadruik te ieggen opeen enkel woord in bedoeid ingezonden schrijven voorko-rnendie ;waar de inzepders onzen bond onpartijjdig" nosmen. Het wil ons voor komen dat uiMi'uk-kingen als "onpartijdig" of "ijeu)tr|aal" ei> "neutralisten" niet van toepastsi-ng kunintoi zijn, op de leden van een jare11 iang, dag aan dag strijd voerende organisatie als onze A. D. B. (Jnizijd'igheidsbegrippen zijn geen antie-ke vero ndeirsUJl i lui gen, bien a m i n g en of hoe-d'anig'heidtewoo-rden (want dan' waren ze geld waard, leerden wij onlangs) onaar s ledits verouderde en achtervijke denk -beelden omirent het wezen en den aard van een erns^ge vakbond, die (getjujk-vig ! voegen wij er bij) de over groote meeildierheid dler vakbonden reeds lang op de roirmielzolder hebben geworpen. Een o-n-p-a-r-t-i-j-d'-i-g-e vakbond ■! Wat is dat voor een dingi ? Waar was ooit, of is, ean zoodlanige euriosiiteit te be-wouderen ? Van vogelpik- en tonmaatschappijien is het ons met veel inoeite misschien imioge-lijk, eeai'igsztns bij benadering en waar-schijmlijkhewl, te v er onder s|tellen, d!at |op (ïe oefenimgs- (repetitie) avonden dezer hoogst niuit'lli^e en aqhitibare gdz|e)fec|hia/p-[) n, de politieke en wijisgeeïige vrau-i; stukken niet altijd aan de dagorde staan. (i Pot.'zeHde geldt Iviaru tientaHen andere "bonden" en vereonigingen van gelijke ontwikkelende en hart verheffende strek-kinçj, wieir nairnen, d'oel en slreven on- noodlig zijn te melden, aangezien zij vol-doewde bekend kunnen worden geacht. Maar hoe vreeund het ook inoge kiin-ken, weten wij bij ondervinding dat aall's in deze middeiis zeer dikwijls de zoo liooggeroemde en geprezon "onpartijd'ig-lieid" déni nek wordt oimgedraaid. Tal-i-ijk y.ijp d© prijakainpetn of wedstrijden ilpzer bonden en inaatschappij^n, w.aar-van het slot wiord't gevormd door hoog a a ai Rie en op hoog peil staanidle twistge-sprekkeinj over politieke en theoiiogische verschillen en opvattingen. Wij halen deze dingen maar aan oun even te bewijizeu dat onpartijidigheid ei-genlijk een ding is dat in de lucht hangt en ©een peu tôt nu toe in staat; Dlijjktge-weest te zijn, daarvan een eenigszins be-grnipetlijka verklaring te geven, en wel om dleaje zeer eenvoudige redfen, dat on-partijdigheid ten eenen'male in een vakbond onbestaanbaar is ! Wij houden ons d'an., ook overtiuigd dat de inzenders van het artikeltje waaman wij dit onderwerp ontileenen, bij nadere overweging en kaim nadenken de onomstootbare waarhjeid de-izer steiUng zullen onderschrijven en itoe-geven.Want, 1JIE kameraden, zullen toch ook wel een zekere voorkeurhebben voor de een of and'ere politieke, godsd'icjiisti-gie, of eqonoimische partij ? Is het zoo niet ? Waar het miisyerstand bij hen uit voortepruiit is de vervvarriing van het woord "onpartij|dig" met "onafhjankelijk" Op liel eerste zicht lijkt dan ook de beteekenis dezer woordem niet zoo veel van elkander te verschil'ien, iets, |wat bijna-dere, besclhcuw|),ng wè)l het goivai blij|kt te zijn. De A. D. B. en andere vak bonden dlie zich uocht'hans verklaretn, als staande op het staiidpunt van d'en fcîassenetrij(dl, noe-meni zich onafhankelijk oui daanmede to doen uiDkomen dat »ij niet als bond aan-gesloten %ijn bij eene politieke partij. Dat belet evenwel niet dat de ledeni inidividu-eel (persooiilijk) ;wf-l- bij verschillende politieli^ partijeu zijn aangeteloten. Die v erhoudiaig van Ziuilke bon'den! e.venais onzen AJ.DJB. tôt de politieke partij^n van, verschillende, kleur, wordt/aangeduid a.s zijnde onal'tiauKelijk. Van genoej.nd^ partijen wel le verstaan, want indien wij de ona'îhankelij|kheid dezer bonden en hunne ledein eejn beel)je nader besehouwen dan is er aan die onafhankelijikheidl iv^eel ...wiat twij maar niet noemen zullen. In hoevea're dat waar i», bespreken wij in een ivoigend artikeltje en bepaleni pna voor hed«i bij de woorden "oupaitijjilig", "'noativial" en "onzijdig". Een zonderling verschijnsel ,mag, het inderdaad genœmid woiden,dat vooraL de gazetten der burgerpartijen, zoo angstvallig en, voortd'urond itraohton t'e walion op die onpartijdigheid van een werkers-organisatie als onzen bond is. De) solde-niers dtezer pers, ligtgem aïs het ware dag en uni' op loer, o,m de minste afwijiiting, van onze onzijdigheid, d|en vol ko met veel jarpimerklaChten te verltonden. Zoo geschiedde ftiot /ook Avoer in het^p.ar onzes Heeren liO.l 1 dat het algemeen geacht en bewond!erd bij uitstek oan .zijn,a buiilfingiavvione 1 (wuarkoid.sfiiofde bekende blad, dat als een zeldzame parel van, zini-verlieid en reinheid door do geheele ar-beidlerspers wordt verafigood "De gaaet van Antwerpen" in zijn nummer van Dondiertîag, H Juli, de gezalfde vinger waars«huwend richt naar den A.D.B. ara zijne grove partijdiige afdwalingen. Meiiite.ert bondsbroeders welke jifenijke-len over uwe zondige hoofden ziiin geko-u on on op welke plicht vergeten wijizei gij lieden "de venzenen tegen de pnk-kols" hebt gieBlagen. Scheurt uwe klee-deren, begiet uwe, legerstede )met uiwie tranein en strooi assche op uwe sichuldi-ge ho if dien. over dis ongsrechitighedeh.die dit ziele-herderlijke bladje als volgt :aan-klaagd : Bij de diamantbewfei*ket>s. Onzijdigheid. "De politiek is verderfelijk voor een vakbond !" Aldus was voorheen die leuze van den A.D.B. Nu echter is dat gansch anders. Uit d'e kas Van den bond, d'us van het geld door de Bedon gestoi/l «di Jiunne bercxjpsbe-langen te beharti,gen, werd d'e njeu-we voddengazet -van de socialisten ar.n al de leden besteld1, en dit ge-durende 14 dagen. Ziet ge nu klaiir, diamantbewerkers ? Men komie nu niet opwerpen dlat het zoo moest, onndat, er nog geen Nummer 7 Zateidag 1 Augustus 1914

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De diamantbewerker: orgaan van de Algemeene Diamantbewerkersbond van België belonging to the category Vakbondspers, published in Antwerpen from 1914 to 1941.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Subjects

Periods