De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven

1429 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1917, 24 June. De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven. Seen on 19 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/pg1hh6d320/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Tweede Jaargang, nr 25. Prijs per nummer 5 centiemen. Zondag, 24 Juni 1917. De Gazet van Leuven ^ \^-T^======= □ ABONNEMENTSPRIJS : Per jaar .... 2,50 fr. □ Voor 6 maanden . . 1,25 fr. Voor 3 maanden . . 0,65 fr. Alle^Briefwisselinq te zenden : Naamsche Vest, 41, HEVERLEE (Leuven) Postoheok-rekening Nr 242 Elke medewerker blijft verant\voordelijk_voor zijn opstel. n Ongeteekende Jbrieven of bijdragen worden '/ niet in aanmerking genomen.j Hands^miîten worden niet teruggegeven. AANKONDIGINGEN : Naar overeenkomst. |~" BOEKBESPREKING : Het inzenden van één exemplaar geeft recht op vermelding ; twee r~ exemplaren op bespreking. L WAARVOOR STIERVEN ZE? Ik herinner me te hebben gelezen, dat eer fransche minister, naar aanleiding van hel vredesvoorstel der centralen, ongeveer he volgende gezegd heeft : « Wat zouden w( vrede sluiten alvorens ons doel te hebben be reikt? Onze gesneuvelde helden zouden ui hun graf opstaan en ons rekenschap vrager van het gestorte bloed ». Waarvoor stierven onze jongens ? Men zal me antwoorden : « Ze stierven den heldendood voor hun Vaderland. Ze stierven voor vrijheid en voor recht ! » ... Voor vrijheid en voor recht !... Schoone woorden ! Schoon doel ! Ja ze stierven voor de vrijheid van 't vaderland, maar ook, maar bovenal voor het recht van Vlaanderen. Herinnert ge u het optrekken van de benden vrijwilligers uit aile gouwen van ons Vlaanderen ? 't Was of het kerelenbloed weder bruiste bij 't luiden van de stormklokken. Vlaanderen den Leeuw ! klonk het bij de aanmeldings-plaatsen ; Vlaanderen den Leeuw ! als de bom-volle treinen voorbijschoten ; Vlaanderen den Leeuw als ze optrokken, onze jongens, naar de slagvelden ; Vlaanderen den Leeuw als ze stormliepen en stierven... Herinnert ge u dat ? Ze streden voor de vrijheid van 't Vaderland en het recht van Vlaanderen. Wat was hun recht ? Gelijkheid voor Vlamin-gen en Walen. Kregen ze dit recht, of minder nog, is er van wege onze regeering een schijn van belofte opgegaan hun in de toekomst dit recht belovend ? Neen, duizendmaal neen. Van 't begin van den oorlog werden de Vlamingen stelselmatig aangevallen, bespot, belasterd. Dit gebeurde met goedkeuring der regeering. Onze Vlaamsche jongens werden overal met kwade oogen aanzien ; onze Vlaamsche jongens werden in 't fransch Tiaar de vuurlinie geleid, in 't fransch ten storm genoopt. Tôt op het graf onzer jongens spotte men met hun taal, want het opschrift van 't nederig kruisje was in... fransch. En als de almoezenier eenige woorden in 't vlaamsch voor 't versch gedol-ven graf wilde prevelen, dan snauwde men hem barsch toe : « Pas de flamingantisme ici ! » Waarvoor stierven onze jongens ? Hebben de Vlamingen die het overgroote deel van 't Belgisch leger uitmaken zulk een behandeling verdiend ? Neen, duizendmaal neen. Hier, beter dan elders, komen de woorden van pas, die we in 't begin van ons artikel aanhaalden : Onze gesneuvelde helden vragen de regeering rekenschap van het gestorte bloed. Hebt gij uw plicht gedaan jegens Vlaanderen ? Gij, voormalige leiders der Vlaamsche jongens, die uw Vlaanderen in den steek laat, wat zult ge antwoorden als de schimmen onzer helden u uitleg zullen vragen over uwe handelwijze ? Wat gij, zieleherders, die in stede van te staan nevens de strijders voor Vlaanderens recht ; in stede van, het volk te steunen in het verwerven zijner rechten uw oogen sluit voor het onrecht en het lijden, en uw weg doorgaat als de leviet van de parabel ? Wat gij, waardigheidsbekleeders, die in stede van te leven met uw verdrukt volk, al uw gezag aanwend om een dam op te werpen tegen den wassenden stroom van het recht. Wee degenen die van de macht door God hun geschonken, misbruik maken. De Recht-vaardige Beschermer der verdrukten zal streng en onverbiddelijk rekenschap vragen van hunne handelwijze. De Heer die de donkerste geheimenissen doorgrondt, die leest in het diepste onzer zie-len, weet dat ons doelwit edel is, en rein en smetteloos onze inzichten. Hij weet dat de strijd dien we strijden rechtvaardig is. Met Godes hulp zal die rechtvaardige strijd zegepralen. | Wij ten minste die werken voor 't recht van Vlaanderen zullen vrij en vrank kunnen kijken in de oogen der vaders en moeders die hunne i kinderen zagen ontrukt door den oorlog. Vlaamsche jongens die uw bloed gaaft voor t Vlaanderen, ziet van uit den hooge neder. : Vlaanderen herleeft. Uw bloed vloeide niet vruchteloos : Vlaanderen is verrijzenis. Vrij t komt het, spijts al het franskiljonsch gekonkel-i foes. Steeds groeit de stroom der strijders voor 't recht, van hen die ... heffen fier de leeuwenvaan de vlag van onze Moedertaal De Leeuw, die voerde ons Vadren aan Hij voere ook ons ten zegepraal De zegezonne schiet heur stralen En rijpt ons wakkren knapen-vlijt En schittrend zal ze later pralen Op onzen mannenstrijd De'Witte Kaproen. Kleine Kronijk Havere tegen Vlaanderen. Wij lezen in de " Haagsche Post „ van Zaterdag (26 Mei) j. 1. : Wij ontvangen van verschillende kanten de me-dedeeling, dat Hollandsche kranten, welke naar het Belgische front worden gezonden, ten einde het leven der Vlaamsche jongens in de loopgrapen wat dragelijker te maken, sedert eenigtm iijd niet meer worden toegelaten. En dit geldt niet alleen voor de " Haagsche Post, „ doch ook voor andere Nederlandsche bladen. De " autorité militaire „ zendt ze eenvoudig ongeopend terug. Het is ons onbekend, wat de bedoeling is van dezen maat-regel. Vlamingen, welke hun leven veil hebben voor hun vaderland, verdienen eene andere behandeling. Eenigen tijd geleden hield men aile Hollandsche korrespondentie achter, totdat een tele-gram, rechtstreeks aan den Koning, daarin ver andçring bracht. Maar tôt versterking van de eendracht onder de bevolking van het ongelukkig België kunnen dergelijke uitwassen van den taal-strijd zeer zeker niet dienen. ; De hoogste wolkenkrabber. De hoogste wolkenkrabber der wereld is dezer dageD te New-York afgemaakt. Het huis is 228 m. hoog en telt 55 verdiepingen. De bouwgrond be-slaat 2680 vierkante meter. Van af het dertigste verdiep wordt het gebousv immer smaller zoodat het van af de vijf laatste verdiepingen in eenen pyramidenvorm uitloopt. In het gehouw zullen gelijktijdig 10.000 menschen kunnen wonen, zij hebben 24 ophaalbakken te hunner beschikking. 't Gebouw heeft 60 millioen frank gekost ! De fortuin van M. Warocqué. De fortuin van den overleden koolmijnbezitter en volksvertegenwoordiger Raoul Warocqué bracht 6 millioen frank intrest op. 9/10 van die onmetelijke fortuin gaan over op zijnen persoonlijken vriend, M. Léon Guimotte, algemeenen bestuurder der mijnen van Mariemont en Bascoup. 1/10 komt ten goede aan werken door den overledene gesticht. De gemoedstoestand aan het front. In de loopgraven aan den IJzer verschijnt een • blad, " Het Limburgsche Studentenblaadje „. De Redaktie van " De Toorts „ was zoo gelukkig de hand te leggen op een nummer van dat blaadje, waarin breedvoerig het optreden van den " Raad 1 van Vlaanderen „ wordt behandeld. " Het Limburger Studentenblaadje „ is een ' gehektografieerd schrift, dat vermoedelijk in de loopgraven van hand tôt hand wordt doorgegeven. Ongetwijfeld ging het stuk, dat wij hieronder ge-deeltelijk weergeven, niet door de handen van de Belgische censuur. " Wij betreuren, dat Vlamingen er toe werden ' gebracht het heil voor hun volk te zoeken bij den vijand. Wij denken echter met bitterheid aan dat 1 onvaderlandsch regiem waaronder Vlaanderen ge-bukt ging sinds lange jaren, en waaraan, ondanks aile pogingen onzer voormannen, zoo goed als geene verandering was gekomen, waaraan zelfs het bloed onzer ontelbare Vlaamsche jongens ge-sneuveld voor de " vrijheid voor de " onafhan- ■ kelijkheid „ der kleine naties, — o spot ! — nog immer geen verandering schijnt te brengen. Vlaan-deren's belang wordt overal over 't hoofd gezien : geen " partikularisme geen " politiek „ ! En 't hart stilaan vult zich met bitterheid; veler harten worden verbitterd ; onze eenvoudige volksjongens ook, in 't leger, beginnen het te voelen, ze worden bewust van hun Vlaamsch-zijn ; ze voelen zich in ailes ten achter gesteld, tenzij op het front, op het doodenveld ; zij dreigen rijp te worden voor revo-lutie. Dat bewijst hoe onvaderlandsch, hoe onver-standig tevens, het regiem is waaronder wij leven, en wanneer het volk dan eindelijk zijn gai uitspuwt, wanneer er omwenteling komt — gelijk nu in Rus-land — dan valt de schuld daarvan niet terug op die verbitterden die het onrecht niet langer ver-kroppen kunnen, doch op de verdj-ukkers, op hen die blind waren, en onwillig, of onbekwaam, om den werkelijken toestand en de ware nooden van hun land te begrijpen. Hebben die Vlamingen verkeerd gehandeld, de schuld er van komt vooral neer op het regiem dat sinds 1830 in België bestaat en in 1917 nog immer voortduurt, en dat deze mannen, die hun Vlaanderen liefhebben, er toe bracht voor hun volk hulp te vragen aan den bezetter van hun land. Hoe vaderlandsch klinkt dan onk, en hoe kriste-lijk, dat bazuingeschal van zekere pers, " XXe Siècle „ aan het hoofd, die zich verblijdt over den stap dier Vlamingen, omdat zij alzoo de gelegenheid vindt om het op de Vlaamsche Beweging nog maar goven ; die, uit vaderlandsliefde ( ! ), langs aile kanten dat " verraad „ onzer landge-nooten gaat uitschreeuwen, om dan zelf des te reiner voor te komen en zich te verheffen op den " val „ van den evennaaste. Zij maken hun ge-ienkcedels breed en de zoomkwasten hunner kleederen groot ; zij hebben gaarne de eerste plaatsen aan de gastmalen en de eerste zetels in ie synagogen en de begroetingen op de markt en len naam van fyabbit. Op kleinigheden zitten ze :e vitten, maar het voornamere deel van de wet verwaarloozen zij : barmhartigheid. Zij binden zware 3n ondragelijke lasten samen en leggen die den menschen op de schouders, maar zij willen ze met hun eigen vinger niet aanroeren. Ze schimpen en "oepen om den splinter in het oog huns broeders, maar den balk in hun eigen oog zien ze niet. Zij lanken God, dat zij niet zijn gelijk de andere menschen, en achten zich door de wet verplicht te steenigen, al wie volgens hun opvattingen zonde loet. Wee u, schriftgeleerden en Farizeeërs, gij huichelaars ! En zeggen dat wij daarbij onze stem moeten versmoren en, onmachtig, ons recht dagelijks moeten zien met de voeten treden ! Kome weldra ie vredestijd, opdat het vrije Vlaamsche woord sveer moge klinken ! Dr. Paul Vandermedlen, Aalmoezenier van het Belgische Leger. „ De voorloopige oorlogsbalans. Er komt in Duitschland een vlugschrift te ver-schijnen, getiteld « Die Bilanz des Ivrieges » (De salans van den oorlog), welke in zijne drooge op->omming, een verpletterend rekwisitorim vormt :egen den oorlog. Wanneer de drij eerste oorlogs-laren achter den rug zullen zijn, zegt schrijver, ;ullen de verliezen der oorlogvoerenden zich als rolgt laten benaderen : Oorlogsleeningen : 350 milliard mark, gedood 7 millioen manschappen, jewond 17 millioen manschappen, invalreden 5 millioen manschappen en verliezen veroorz^akt :loor vermindering der geboorten 9 millioen. Ten einde den lezer een juist denkbeeld te ge-/en van de ontzaglijkheid dezer cijfers, voegt de ichrijver er aan toe, dat, indien men de 350 mil-iard oorlogskosten moest betalen in stukken van 20 mark, het totaal dier stukken voldoende zou :ijn om nege maal den evenaar te omspannen en ndien men in een enkel konvooi de 7 millioen iooden wilde vereenigen, dit konvooi zich zou uit-itrekken van Parijs naar Wladiwostock. Geclacliteii. De appel valt niet ver van den boom. * # * Miet het vele is goed, maar het goede is veel. IETS VOOR IEDERE WEEK Treurig afscheid. Ons Felicie stond voor haren waschketel en — zoo waar ik Ibo heet en een passieve ban-gerik ben — ze had de tranen in de oogen. — Felicie, is er iets dat niet in den haak is ? — Maar, 't is mijn waschketel dien ze komen halen ! — 1s het geen grooter ongeluk ? — Ja, ik weet het, gij zit met uw gerief wei-nig in. Als ge maar uw tabak hebt en uw pintje peeterman in het « Aarden Pijpke », trekt ge u 't overige van 't menschdom bitter weinig aan. Ikzuchtige die ge zijt. Er hing een vreeselijke donderwolk boven mijnen huiselijken vrede en daar ik geen pro-visie moed op overschot heb, achtte ik het voorzichtig de plaat te poetsen, mijn vrouwtje overlatend aan haar diepgevoelde smart. En toch heeft Felicie geen ongelijk. De voor-werpen die ons in den huiskring omringen, geraken zoo innig met ons dagelijksch leven versmolten, dat ze ons onmisbaar worden ; hoe gering hunne waarde ook zij, krijgen zij van lieverlede in onze oogen den prijs van een on-schatbaar kleinnood. Dichters hebben gesproken van « de ziel der dingen » ; wijsgeeren hebben aan mensch, en dier, en plant elk een verschillende ziel toe-gekend. Zij hadden er nog een mogen bijma-ken, een splinternieuwe, fel begaafde, voor ons Felicie haren waschketel. Hoe dikwijls kwam hij ons niet helpen als ons geheugen te kort schoot ? Als wij hem kochten was ons Jefke drie jaar oud en ons Nabuchodonosorke lag met de mazelen. Die feiten staan geboekt op zijn koperen vel zoo goed als in de registers van den burgerlijken stand of in het agendaboekje van mijn vriend Zalfmans. Hoe dikwijls riep hij Felicie niet tôt de orde, als zij wat te lang aan 't klappijen ging ! Het water stoomde er kokend uit en, al kissend op de stoof, riep het : Het is tijd ! Groote diensten hebben zij bewezen, de waschketel van ons Felicie, in 't bijzonder, en de andere waschketels in 't algemeen. Zonder morren spelen zij de hoofdrol in den reinig-heidsdienst, en konden ze spreken wat al rie-kende geheimen zouden ze aan 't licht brengen ! Er zijn er bij hoopen die hun evenmensch de oogen uitsteken door de oppervlakkige pracht hunner kleedij ; maar de waschketel pruttelt en borrelt medelijdend en misprijzend als hij hun ondergoedje te koken krijgt. Want de waschketel is gelijk de knecht der grooten : stilzwijgende vertrouweling, kent hij de geheimen die de gewone sterveling niet raden kan. Hij weet wat al armoede er dikwijls schuilt onder dien gewaanden rijkdom, wat gebrek onder die weelde, wat al vuile slordig-„heid onder dit glanzend toilet. Hoe gelukkig voor'velen dat hun waschketel niet spreken kan ! Want het të tehuis in een vergeten hoek, en niet in het aanschijn der menigte, dat het vuile linnen wordt gewas-schen. Er heerscht twisf en tweedracht, doch zoodw de gordijn opgaat voor het publiek, steekt men algauw dè ruziô in den waschketel en het publiek krijgt enkel \Jcozende liefde te zien. Er zijn grootsprekers die ailes overbluffen door hun talent, b'un kracht en hun stalen wil, en die thufe 0 wèe ! och arme ! aan moeder de vrouw de broek moeten afstaan en zelf een r.ok.ske.^<lragen moeten. ifaaar eer ze buiten gaan smijten zç d,en rok der vernedering den ketel in. Van Portebeau spreekt met zijn Trinet plat Brabandsch, maar als hij voor de oogen der elegante wereld gaat verschijnen, wil hij er voornaam uitzien met zijn Fransch, en zijn Brabandsch moet den ketel in. Hoe jammer dat sommige waschketels niet spreken kunnen om diegenen te v^oordeelen die eerlijk man zijn voor de wereW, en deugniet in de ziel, die prat ^iin_op_geIa en goed, en zoo slinksche middelen aanwendden om hun fortuin op te bouwen. Kon de waschketel spreken, wat al mannekens van klatergoud zouden geteekend staan aan drie ellen voor een frank.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven belonging to the category Oorlogspers, published in Leuven from 1916 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods