De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven

1059 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1917, 26 August. De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/0r9m32nw6g/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Tweede Jaargang , Dr 34. Prijs per nummer : 5 centiem. Zondag\ 26 Augustus 1-917 De gazet van Leven Weekblad voor het arrondissement Leuven v^-' r i i □ ABONNEMENTSPRIJS : Per jaar .... 2,50 fr. I—i Voor 6 maanden . . 1,25 fr. j I Voor 3 maanden . . 0,65 fr. ALLE|BRIEFWISSELINQiTE ZENDEN : Naamsche Vest, 41, HEVERLEE (Leuven) Poatcheok-rekening; Nr 242 Elke medewerker blijft verantwoordelijk voor zijn opstel. Ongeteek'nde brieven of bijdragen worden niet in aanmerjdng genomen. Handachriften worden niet t.firne-s'ftfffiven. AANKONDIGINGEN : Naar overeenkomi BOEKBESPREKING : Het inzenden van i exemplaar geeft recht op vermelding ; t\ exemplaren op bespreking. De oorlog en de Vlaamsche volkskracht GODSDIENSTIGE VOLKSKRACHT ONS STANDPUNT Het vraagstuk luidt als volgt : Hoe zuller wij ons Vlaamsche volk op verstandelijk, zede lijk, sociaal en godsdienstig gebied opvoeden om al zijn mogelijkheden te maken tôt werke^ lijkheid, om het eene eereplaats te later innemen in de beschaafde wereld, door deze oorlogsschommeling in zoo menig opzich gewijzigd. » Vroeger heb ik de verstandelijke, zedelijke en sociale opvoeding besproken, thans blijft nog over de bespreking van de godsdienstige opvoeding. Het vraagstuk luidi dus als volgt : « Hoe zullen wij ons Vlaamsche volk opvoeden, in den godsdienst, namelp den katholieken en eenig waren en in Vlaan-deren traditioneelen godsdienst, » ten einde al Vlaanderens natuurlijke werkelijkheden en mogelijkheden, in oorsprong en doeleinde te verbovennatuurlijken, ten einde het doel van Gods schepping : de verheerlijking zijner vol-maaktheden, te verwezenlijken in het feit van een groot, schoon en heilig volk, ten einde het doel des menschen God te kennen, te be-minnen, en te dienen, te bevorderen in de Vlamingen, ten einde hun eeuwig geluk te be-werken in den hemel, het eenig ware vader-land, waarvan het vaderland op de wereld maar een onvolmaakte afstraling is, of beter gezegd een schaduw, ten einde « het Vlaamsche volk als katholiek volk eene eereplaats te laten innemen in den moederschoot der Katholieke Kerk, midden de nieuwe verhou-dingen door deze oorlogsschommeling ge-schapen.»Vlaanderen voor Christus. Om het vraagstuk alzijdig en doelmatig te beschouwen, is het vereischt vooreerst enkele ophelderingen te laten voorafgaan. Een volkskracht die enkel zou gebouwd zijn op natuurlijke gronden, op verstandelijke, zedelijke en sociale grondvesten, en zich enkel zou openbaren op die natuurlijke gebieden, zou per slot van rekening bodemloos zijn, ondoelmatig blijven in hare inrichting, en on-volledig en onbekroond in haar opbouw. Het is nu eenmaal een feit dat een mensch, dus een volk, geschapen is en verheven tôt de bovennatuurlijke orde, dat Christus door zijn leven, dood, evangelie, en Kerk, dat bovenna-tuurlijk leven heeft mogelijk gemaakt, ja ver-plichtend als de onontbeerlijke voorwaarde van de aanschouwing Gods van aangezicht tôt aangezicht, in aile eeuwigheid. Christus zelf heeft aan menschen en volkeren den posi-tieven katholieken godsdienst veropenbaard, als een gratie en een uitverkorenheid, en zoo een harmonisch en doeltreffend antwoord ge-geven aan den aangeboden godsdienstnood van volkeren en enkelingen, met aan te toonen den weg, de waarheid en het leven. Zijn leven lang, is eeuwen lang, arbeiden aan het op-bouwen van de volkskracht op natuurlijk gebied, ware dus vergankelijk en buitenorderijk werk verrichten, dus verloren moeite. Zeker en vast kan iemand zoo idealistisch of utilita-ristisch aangelegd zijn dat hjj zijn leven lang op natuurgebied voor de volkskracht arbeide, uit volksliefde, om 't louter genot der groote en schoone volkskracht, uit gloriezucht, of om de stoffelijke voordeelen die er uit voort-vloeien. Maar zijn idealisme en utilitarisme zou rap teleurgesteld zijn, wanneer hij de his-torische ervaring opdoet ofwel dat die natuurlijke volkskracht instort bij gémis aan gods-dienstigen verantwoordelijkheidsondergrond, ofwel dat die natuurlijke volkskracht zichzelf verwoest door de verrottende kracht der onbe-toomde menschendriften, en de uitbating der opgebouwde volkskracht voor elke persoon- lijke doeleinde, ofwel dat de verstandelijke e sociale kracht wordt ondermijnd door 't gemi aan zedelijkheid, zedelijkheid vermist door . gémis aan positieven en waren godsdienst, di leiding, wet, waarborg en verantwoordelijl ' heid vaststelt, ofwel door de geesel van Go die de volkeren in zijn hand houdt en ze la; storten in het zand, omdat zij zich zelf vergoc delijken en niet willen buigen als een voe schabbel voor Hem. In 't kort gezegd : « W< baat het een mensch en een heel volk de heel 1 wereld te winnen als zij hun ziel verliezen ? Klaarduidelijk gezegd : Het ware weinig ge baat 't Vlaamsche volk verstandelijk en sociac te verbeteren, zoo die wetenschap werd mû bruikt om Gods gezag af te werpen, zoo di sociale welvaart oorzaak werd van onzedelp heid en kinderbeperking, enz. Om al die rede nen, is de leus zoo schoon : Ailes voor Vlaan deren en Vlaanderen voor Christus. Uit voorafgaande beschouwing mag me: echter niet besluiten dat de natuurlijke volks kracht, in zichzelf, verwerpelijk en verderfeliji of onmogelijk is, zonder bovennatuurlijkei grondslag, doortrilling en bekroning. Zij i goed en heilzaam in de maat harer mogelijk heid en beperktheid, maar zij is halfsch en pe slot van rekening ondoelmatig voor het eind doeleinde van den mensch en van een volk Evenmin mag men besluiten dat dewijl dii natuurlijke volkskracht op zichzelf een gevaa kan zijn voor den godsdienst, dat men ze be kampen of beletten moet. Zij kan evenwe aangewend worden tôt een macht voor en eem verheerlijking van den godsdienst, en daaren boven 't bovennatuurlijk leven verwoest o doodt het natuurleven niet maar loutert, ver mooit, veredelt en verheft het. Daaruit volg dat wij die arbeiden voor de volledige Vlaam sche volkskracht, ook de godsdienstige inbe grepen, in zake verstandelijke, sociale ei natuurlijk zedelijke opvoeding kunnen samen gaan en samenstreven met ongeloovigen o bekampers van de katholiciteit. Wij kunnei met hen samengaan een heel eind wegs, ii aile rechtzinnigheid en geestdrift ofschoon wi I verder gaan dan zij. 1k zeg echter meer : doo: samenwerking voor dat ideaal der natuurlijk< Vlaamsche volkskracht kunnen wij heel wa ongeloovigen, verbitterden en onwetenden to Christus terugbrengen, de kleingeestige er fanatieke Belgische onverdraagzaamheid stop zetten en de liefde voor elkanders persoon er persoonlijkheid doen heerschen in de vele be trekkingen der samenleving. Want men ver gete nimmer dit psychologisch feit : Belgische tweedracht gaat veel meer over persoon dar over princiepen en maakt onze politiek hatelijk en kinderachtig. Dezelfde opmerking, he1 weze terloops gezegd, geldt voor velen onzei Vlaamsche socialisten, die van hun socialisme veel meer een personenzaak dan een prin-ciepenzaak hebben gemaakt. 1k twijfel er niel het minst aan, dat zij met ons hand in hand gaan tôt de oplossing der Vlaamsche kwestie die de sociale kwestie is van Vlaanderen en daardoor veel nader zullen gebracht worden tôt de katholieke démocratie. Om aile verwarring te voorkomen voeg ik er ten slotte bij dat de Vlaamsche beweging heel wat anders is dan de Vlaamsche volkskracht. De Vlaamsche beweging is de strijd voor de taal als het onontbeerlijk middel, de conditie « sine qua non » der Vlaamsche volkskracht. De Vlaamsche volkskracht, het Vlaamsch leven op verstandelijk, zedelijk, sociaal, godsdienstig gebied, is het gevolg van de Vlaamsche beweging, dus niet het doel, niet het voorwerp. « De Vlaamsche beweging heeft niet voor doel het Vlaamsch leven zelf, dat een natuurlijke groei en ontwikkeling is, maar wel ruimte, vrijheid te geven aan het ont-staan, het groeien en het bloeien van het Vlaamsch leven, door de verovering van, dus door den strijd voor het onontbeerlijk middel, het taalrecht. » En dewijl het taalrecht dus een natuurrecht is van een mensch en een volk, kan en moet heel dat volk samenwerken voor n dat natuur-menschelijk en eenig menschwaai s dig recht. 't Uit dit ailes blijkt klaar onze katholieke op e vatting van de leuze « Ailes voor Vlaandere: ;- en Vlaanderen voor Christus », en onze vei d houding tôt onze strijdgenooten die enkel d it leus « Ailes voor Vlaanderen » in hun vaande 1- dragen. t. Pater L. J. Callewaert, O. P. it Çt Vervolgt.) Kleine Kronijk A Bij de Russische Amazonen. e ln een ocht Amerikaansch telegram vertelt eei korrespondent van de " United Press of America te St-Petersburg van de Russische Amazonen. - In het hospitaal lagen dezer dagen vijf meisjei van het Legioen des Doods. Ze leden van granaat schoten en hadden verlamde ledematen. Een boerenmeisje had een Duitschen helm naas 1 zich liggen. " Ik zag een Duitscher voor me, ver - vertelde ze den korrespondent, stak mijn bajonet il { hem en trok tegelijk den trekker af. Ik doodde hen ^ en nam zijn helm als aandenken mede. „ Zij glim s lachte zalig. Duizend of meer meisjes worden dagelijks in d< Genieschool gedrild, in afwachting, dat ze naar he r front gaan. Moskou heeft duizend vrouwelijke sol daten. Kief en Odessa kleiner troepen. In St-Peters burg gaan er zooveel over straat, dat men niei ° meer op hen let. Ze hebben hun haar aîgeschorer " ■ i u,, , ii loélijkô îaarzen. Elk meisje draagt eer r hoeveelheid cyankali ( om zich te vergeven ), wanneer ze gevangen worden genomen. ' De prijs der vrijheid. 3 In zijn overzicht van den militairen toestand zegl het K Belgisch Dagblad „ o. a. : " Wanneer de Brit f er in slaagt de Duitsche lijnen in Vlaanderen te doorbreken, zal niet alleen Vlaanderen en België . verlost worden, maar de gansche wereld. " De verwoesting van Vlaanderen zal een niet te dure prijs zijn voor dergelijk resultaat. „ Zoover staan die menschen dus. Minister Van-l dervelde offerde Antwerpen om Parijs en Londen te redden. Het " Belgisch Dagblad „ offert Vlaan-j deren op om de wereld te verlossen. Maar om Vlaanderen zelf los te rukken uit de 85 jarige Belgische slavernij niets dan : hou-je mond en vecht. * De afgevaardigde Snowden heeft een rede ge-„ houden in het Engelsch Parlement die heel wat |. anders klinkt. Zoo zeide Snowden : Ik verklaar dat ik niet bereid ben het leven van een enkel Engelsch soldaat te offeren voor de teruggave van Elzas-Lotharingen aan Prankrijk. Lezers, oordeelt ! Joodsche beweging. Het Joodsche Correspondentiebureau meldt : In Amerika heeft zich een beweging gevormd tôt oprichting van een Joodsch vredesleger, dat zich ten doel stelt dadelijk na den oorlog een Joodsch Palestina op te bouwen. In eenige dagen is voor een fonds ruim een millioen dollar ingeza-meld. Buitendien hebben zich groepen gevormd van jonge Joden die maandelijks eene zekere som gelds voor dit fonds ter beschikking stellen, om zich de mogelijkheid te verschaffen, zich in Palestina te vestigen. Ook in andere landen vindt deze beweging aan-hang. In Rusland is zij bijzonder sterk onder de Joodsche soldaten. Onlangs heeft een vergadering van Joodsche soldaten besloten, door afgevaardig-den aan het front hiervoor stemming te maken. Ook in het bezette gebied van Polen hebben zich groepen, hoofdzakelijk bestaande uit doktoren en studenten, gevormd. In Nederland heeft de Zionistische Vereeniging Hasehacher te Scheveningen tôt een dergelijke ak-tie het initiatief genomen. Er zal binnenkort eene konferentie gehouden worden van afgevaardigden der jeugdvereenigingen van den Nederlandschen Zionistenbond en Oost-Joodsche Zionistische veree-nigingen. De konferentie, waaraan ook de Joodsche Tuin- en Landbouwvereeniging zal deelnemen, zal zich bezighouden met het vraagstuk, hoe de jeugd reeds hier den landbouw zal kunnen leeren, om zich voor Palestina voor te bereiden. Greclacliteii. Wie hooger klimt, dan 't hem betaamt, Valt dikwijls lager, dan hij raamt. 1ETS VOOR IEDERE WEEK Van honger sterven ? « Quosque tamdem /.... 2 Gisteren zat ik in het « Aarden Pijpke » ge-1 rust achter mijn pint en ik luisterde naar wat er zoo al verteld werd. Verteld werd er ieigen-lijk niet veel, veel klagen en jammeren, soms een drooge mop van Zalfmans en dat was ■ ailes. 1k zou er wel. bij ingedoezeld zijn, had ik niet pas gehoord dat de heeren van het Komiteit onzen buikriem nog een gaatje dichter willen snoeren. Dat nieu\^ had mijn gedach-ten onwillekeurig naar ons Felicie gevoerd en i ik vroeg nu reeds af wat ik zoo al best zou > vertellen om een mogelijke vlaag te keer te gaan. Ik hoorde het reeds : nog eens wat ' nieuws ! Minder meel en meer geld ! Moest ge ook weer juist 185 fr. verdienen"! Waart ge nu t ook maar een stielman ! Werp toch in Gods naam pen en lijntrekker de straat op en ga aan | het bezembinden, dat is ook een stiel ! Of moet gij misschien niet eten ? is het maar genoeg dat ge op tijd een wit boordje aan hebt ? Arme > pennelikker ! Wat zou ik weer kunnen antwoorden ? Die strijd, die eeuwige strijd ! Zag ik er maar ooit een einde aan komen ? Maar nooit ! Als het een uit is, begint het ander. — Felicie, wat kan ik er aan doen ? — Vraag gfslag bij uwen baas ! — Maar mensch ! hoe kan ik toch afslag vra-gen ? ik dring nu al twee jaar op verhooging aan, hebt gij er me niet regelmatig tweemaal per dag toe aangezet ? Hoe zal ik het zeggen? Baas, de tijden zijn lastig, het leven is duur, ik heb een vrouw en kinderen, voor den oorlog kon er voor mij geen spraak zijn van sparen, ik kwam maar knap toe met wat ik won, krijg ik nu binnenkort eens.... afslag op mijn jaarwedde ? Hoort ge mij, Felicie ? Wel, de man zou me voor stapelgek houden en me eenvoudig voor goed wandelen sturen ! Maar Felicie, wat ge zoo al zegt, die heeren zijn daarom zoo gek niet! Voor een paar weken hebt ge me nog aangeraden ook een plaats aan te vragen in het bestuur van het Komiteit. Ik heb er zelfs met Spekslagers over gesproken, maar het kon niet gaan. Had ik er mij nu eens zoo ver kunnen indringen dat ik er wat zou te zeggen gehad hebben ? Zoudt ge er dan niet fier over geweest zijn dat ik Ibo, er voor zou gezorgd hebben dat beambten onder de 180 fr., stielmannen en werklui een grooter rantsoen zouden krijgen. Zoudt ge ook niet gezegd hebben : goed zoo Ibo, nie-mand weet hoe een dubbeltje rolt, en moest er ooit eens een einde aan den oorlog komen, wel, hoe meer vrienden hoe liever ! Later wordt het misschien nog eens kiezing en mijn liefste Ibo, ge zijt toch ook de eerste de beste niet ? Zeg, Felicie, zoudt ge er dan nog aan denken dat er misschien ergens een arme pennelikker zou kunnen zitten die nooit slim genoeg geweest zou zijn om veel meer te verdienen dan 185 fr. en die altijd te braaf en te oplettend was om onder de 180 fr. te zijn ge-bleven ? Zoudt ge er dan aan denken dat zoo een man een vrouw zou kunnen hebben die hem zou willen verbieden nog een voet in het « Aarden Pijpke » te zetten, omdat de heeren van het Komiteit toevallig zouden besloten hebben eens proefondervindelijk vast te stellen hoeveel er voor één mensch per dag noodig is om.... van hônger te sterven ? Zoo zat ik over den toestand na te denken, en zeker, alleen als ik in verbeelding zag hoe ons Felicie haar muts onheilspellend naar links schoof, kan iemand bemerkt hebben dat ik niet ingedommeld was. Toen ik thuis kwam liep het nog slechter af dan ik verwacht had ; Felicie zei niets, ze zag er treurig genoeg uit en vroeg of ik al wist dat het rantsoen meel weeral ingekort zou worden ? Ja, ik wist het, maar ik deed maar of dat nog zoo niet heelemaal vast stond. Misschien ook nog maar praat van het volk, zei ik, laten

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De gazet van Leuven: weekblad voor het arrondissement Leuven belonging to the category Oorlogspers, published in Leuven from 1916 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods