DE GENTENAAR - DE LANDWACHT Kum. 22. 4®° iaar. G.DeGraev©eKetelvest,S6 SE KLEINE FATRiO T Dlnsdag 9 9 Jaauarl 19Î8 Prîfs 3 centiemen ' mmmIIP» ■ i"i ; ■Py-»n»i>.^i),iii|_i,.p<m,, w..«wwn»».' '■■ i ■ .m u.«..w. i,ui« ' iisr oosteistïixjs:. 8-raaf Ozernia over htt verloop &8r vred®fioaderlxandeîina8it. ( Vervolg.) AANMERKING. — De voikssekretaris voor rolksinlichtiug, Wladimir Petrowitsch Satonski, îs onderwege fiek geworden, en da&rdoor met gfclijktïjdiar met ons aangekomen. )ANUARI 1918. — De voorzitier van het centraal uitvoerend komiteit der Al-Oekranische raden der arbeiderJ, soldaten ea boeren-»rg^vaardigen R. Medwjedew. De volkskomnsis-ea'ris voor militaire aangelegenheden, Schascharai. Eeasluidend met het origineel. De sekretaris der vredesdelegatie, Karachan. BIJLAGE S. — Bij besluit van het c?ntraal-uitvoeread komi eit der srbeidets-solda'ea en boeren afgovaardigden der Oekraniërs, mach-■tigt het rolkssekretarlaat der Oekranische repu-b'iek, in naam der arbeiders- en boerenregee-rin^ van Oekranië, hietbij d^n voorzitter van het centraal-uitvoerend komiteit der raden der e beiders, boeren en soldatenafgevaardigden v*n Oekranië, Jesia Gregorjewi'sch Medwje-d.w, den vollissekretaris van militaire aange-legenhedea Marsili Matwjewi'.sch en den vollcs-eebretsris van volksinlichting Wladimir Petro-je^vitsc'a Sotonski, in naam der Oekrauische *?olnsrepubliek, aan de osderhandelinfen met di regecriagon van Duitschland, Oostenrijk-Haugarië, Turkije en Bulgarië, over de vredes-voorwaarden tusschen de voornoemde staten en de Russische federatieve repubiiek deel to fcemen^ Tôt dat doel wordt aan de voornoemde gevol-Ejach igd^n het recht verleen 1 in aile gevallen, waar. zij het noodig echten, verklarin^ea af te Jegijen en dokumentente onderteekenen,in naam der arbeiders- en boerenregeering der Oekra-aische iepubliok.De gevolmaohtigden d?r Oekra- ïûsche arbeiders-eaboerenroj?eeiingzijn>,erplicht al hunne handelingen in o\etcenstemmint; to brengen m< t do handelingen dei gevolmachtig» tien der arbeidera- en boerearegeeiing der Rus-Biicke federatieve repubiiek, als welke de Raad fier volkskoounissarissen te aanzien is. In naam der arbeid«rs ea boerenregeering der Ockranischa repubiiek, de volksseiiretarissea Vcor internationale aangelegenheden, voor bin-nenlaudsche zaken, voor militaire zaken e<i voor irechiswezen, voor arbeid, voor bevoorradiDg, fie zaakgelastigde van het volkssekrstariaaa : Schacharaï. Den 31 Decemberl917 (12 Janusri 1918). Overeenstemmende kopij. De voorzitter der Russische vredesdelsgatië : A. Joffe. Dat is in al'e geval eene nieuwa moeilijkheid, %ant wij kitnnen en willen ons niet met de bin-Jieniandrcbe aangelegenheden van Rusland bemoeiën. Is d e baan echter eenmail vrij, rlan tilerzich verder wel geens nieuwe moeilijk-eid voordoen. Wij zullen ia overeenstemmin» met de Oekrunische repubiiek bestndigen, dat de oude 'jrenzen tussclîen Oostanrijk Hoogarië en het ■▼rGcgere Rusland, thans ook gelden tusschea en Oekranië. , Wat Fclen batroft, „<trelker grenzen overigens no^ niet nauwkeurlg ,#ijn vastgesteld, willen wij ni', ts van dien nieu-->pen staat. Vrij en onbeleramerd moît de bevol-tlng van Polen haar eigen lot kiezen. Ik hecht fiaarbij van mijuen kant, zelfs geene bijzondera waardeaan den verm van het volksrefereadum ,*dat daaiop be:re'.s heeft. Hoe zekerder het den «Igemeenen vo'.l'swil weerspiegel1. hoe liever ik i heb, waut ik wil ailean de Trijwilligtt besiissing ; ijan Pi.lea. Want alleen in dea wensch van JPole";, d^aitoe betrekk^lijk ligt de w^aibo g i$Goi ecne voortduxesde Isarmoais. i is noua mil onweaerroepeiijK aan aat suna-punt, dat de Poolsche kwes ie de vredcssluiting (feen dag mag doen verschuivea. Wil Poîeo na dat sluiten ran den vrede zich op ons steunsn, dan zullen wij zulks gaarne aanaemen. De Poolsche kwettie zal en mag den vrede niet in ge-va^r brengaa. Ik hadle giarne gezien, dat de Poolsche regeering aan de onderhandelingen hadio kunaen deelnemen. Want, naar mijn» op /attiog is Polen een ze'.fstandiie staat. De re^eering van St-Petersburg echter ho idt sich aan het standpunt, dat de huidige Poolsche re^eeriag niet gerechtigd is orn in naam van het land te spreken. Zij erkende haar niet als be-voegd beîieer van het land, en daarom zagen wij af vai het vooinomen, om niet in koaflikt te geraken. De kwestie ia voorzekcr gewichUg, maar het ter zijde st«llen der moeilijkhedea v.-elke de oniarhandelingen veitragea is r.og gewichtiger. De tweede moeilijliheid die voorkomt, en ook in de blaien druic besp'oksn wordt, is, ik lojchen het niet, het BffasnlagavsrsoîiU oaser Baitaoba boaâ£'a-aoot3a mat de ragaarlag ts St-Patarsburg:. over de uitlegjing van het zeilb steinm'.f'.gs-recht der Russische volkeren, namelijk van iie streken aie door de Duitache troepen bez>-t z jn. Ook Duitschlani staat op hel staadpunt, dat het g«ene geweldJadigs gibiedsaanwervin^ en van Kusland in den zin heeft. Edoch in tvrae •woirdea gezegd, dat versetril van meening is dubbel. 1. Duitschland hsudt zich aai het standpunt, dat de talrijka voorgekomene wenschen naar zelfstandigheid en onafhankelijUheid van wege de wetgevende lichamen, de gemeenteveriegsn' woordiiingen, eaz., ia de bezette provinciëa, als « voorloopig » voor de uiting der volUsmecning moeten ^êl lea, dielater door een volksrefc.'n-dum op breade baîis verder te ondorzoeken .-„ja, een Standpunt waar de Russische reg.v na; vooreerst nog welgerend tegenover sta»t, ^aar zij aïn de bestaande organismen in Koerland en Litanen het recht van in naam dier proviuc.ëa te spreken, on'kennen, evenals aan Polen. 2. Hat tweede verschil van m eai:7g is ôat Ruslaud verlangt dat esn volksrefereadum plaa s hîbb i, nadat de gezam^ntlijke Duitsche troepen en bëstuuisoiganea zich me: di bezette provincie3 terug ge rjkken hebben, ter vrij 1 Duitschland erop wijst, dat eîn deugelijke tôt in de uiterste gevolgen doorgevoerde ontrui-ming een « vacuum » zou schafïan, dit oaver-mijdelijk hef uitbreken eenfr volslagea anarchie en dsn groofsten naod zou na zich slepen. Er moat hier veiklaard worden dat al wat op lieJen in de bezette provinciën het staatsleven moielijk maakt, in Duitsche handen is. Spsor-banen, telegraaf, gansch de nijverheid.maar ook gansch het bestuur, jiolicie, rechtspleging, ailes staat onder Duitsch behe:r.De ploiseUage teru?-trekking van gaasch dat appisaat, zou feittiijk eeaea toastand voorbreng ;n, die prakticch onlio'idbair schijnt. In beide giva lan geldt het hier eensn înil-deaweg to vinden, dis moet gevoaden word;n, Het verschil der standpunten i3, naar mi; se meeting niet groot genoegom het mislukken :er cnJ irhaudeiiugen te rechtvaardigen. Maàrzuïka en lerhaadelingen zijn niet op eenen dag al ;e-loopen, maar vergeu tijd. Zijn wij eeamail met de Kussen toi den ^ rede gikomea, dan kai, nàar mijn eigen inzien. de algemeene vrede niet lajag meer ui blijven. trots allepogin^ea dsr Entea';e-staitsmannen.Ik fceb vernomei dat inen hier en diar nf.et ver-t ;an heeft waarom ik ia ra:jne eerst« rede-voerin< ni het heriansre î der vreiesoadsr-handelingen verkiiatd bob, dat er thans te iîrest-Litowsk spraa ; wag, uiet meer van eenea tusemeeuen viadç, seau t^b ak^AsUr- iiiuen vreae msi xvuisiauu# sjai was ocuo uuuu-wendige bsstatitfing van eea klaarblijkend feit, dat oo'x door den heer Trotzki', zoadar terug-houding werd erkead. Die bestatiging was nood-wendig, daar m«n op eaae andera ba;is onder-hanaelt, dat is, in esnen meer b3greas3ea kader, wanaeer heï eenea vrede geldt met Rusland alleen, dan watineer er spraik i3 van esnen algemrenen vreie. Ofsc'aoon ik mij er geene begoocheling over maak dat de vruchten vaa eenan algemeenen vrede niet op eenen nacht kunaea rijp worden, ben ik nochtans overtuigd, dat zij aan het rijp worden zijn, en dat het slechts kwestie is van door te houden, willen wij of niet, eenen eer-vollcn vrede bskomea. Ik werd ia die meening opnisuw versterkt door liet vredesaanbod dat président Wilsoa aan gaasch de wereld heeft gerei^t. Het is wel eea vredesaanbod, want in 14 punten o.itwik-keld W.lson de grondîlagen op welke hij eenen algemeenen vrede wensch'. bij te brengea. Het is wel te rerstaan dat een dorgelijk aanbod, geen opstel kan daarstellsn datinalzijne bijzon-derhedea aanneembaar is, Ware zulks het geval dan waren alla onderhandelingen oïerboii?, waiit dan kon hst vrede worden door de eenvoudiga aanvaarding van, door een eenvoudig Ji en Amen. Dat is natuurlijk niet het geval en ik zie er niet op ta verklareu dat ik in de jongste verklariagen van presideut Wiisoa esne beduidende toenadGriag vind tôt het Oo;teTrijksche-Hoagaarsche stand-pua>, en dat er onder zijne voorstellea sommiga zijn, waar ik met vreugio zou mede instemmea. Indiîa 't mij nu geoorloofd is op dia voorstellea ver 1er ia ta gaan,daa most ik twee zaken voorop verklaren, voor zoover die voorstelien op onze bondgenooten betrek hebben—er is daarin spraak van. de Duitsche bezattingei, van Beigië ea van het Turksche rijk — verklaar ik dat ik, getrouw aan de ainvaarde bondsplichtea, baslotea ben, roar do verdsdigiiig d^r boadgenooten, tôt het u;terste te gain. Het bezit on:er bond'enooten, vôôr den ojrlog zulleâ wij vcfÛ0jioea gelijk onza eigen bezittingen. Dat is het standpunt der vier verboadensn bij wederkeerigheid. Verder m>et ik opmerkea, dat i< raaigevingen betrekkehjs de manier op welke wij oas ia het binnealaad tî re^e^rea hebbeQ, lioffelijk mair beslist we'.ger. Wij hebben in Oostenrijk een parlement gskpzsa bij gelij '<■, algemeen ea £eheim stemrecat. Er bîstaat geea demokra'ischer parlement als het onze in gansch de wereld. Dat parlement sameamet de oreriare grondwittelijke faktoren alleen heeft het recht te bes'issea over de binaen'andsche aangelegenheden van Oostenrijk. Ik spreek slechts vjd Oostenrijk, daar ik ia da Oostearijkscha delega'ie niet van de ianerlijke aangelegenheden van Hongiria sprîkîa wil. Ik zou zulks als ongroadwettelijk aaD7.ien. Wij bemieiea ons niet met Ani :rikaansche zaken, mair wij weasch^n ook evenmia baiten-landsche inaienging van wege eaasn aalerea siaae. Dat vooraf gezegd, vsroorlosf ik mij, op de nog verblijvende punten het volgeade ta aat-woorden : Nopens het punt dat de afschaSing vergt aaa de gehïimï d;pioma'ieen de volkomea openb tarheid der oaderhandelingen, heb ik niets ftan te merkea. Ik heb, wanaeer er spraak is van eene openba e oïderhandeling, van mijn staadpunt uit, te^'en ejue dergelijl;e methoJe, voor z-.»over zij op do wode kee igheid berust, niets in le breagen; Hoewe! ik rr o >k leveaiig aaa twijfel of zij onder aile omstailiiihedsn wel di praktische de saelste wrg is om tôt eeaen uits.af te ko nea. Diplomatischc verdragia zijn niet anders als s&ieA< Owt tes ik gqmakkeliik g«viUsn vuuisiciioii, waaiuij «i uij vuu-ucciu, mssuueai Statea handalspolitleke vordragen te sluitoa warea, zoeder dat hat wenschonwaard ware, den nog, onbepaalden ui'.slag aaa gansch de wereld me le te deeleà. Bij dergelijke b:sprekingen beglanen natuur* lijk beide partijen met huane wenschen zoo hoog mogelijk op te schroevea om eindelijk de vervulling van dan eenen of dea aadcren wensch als kompensatie te schatten, totdat men eindelijk komeaanhet evenwichtder balangea dat moet ber^ikt worden opdat het sluiten der orereen* kornst mogelijk weze. Moestea zulke oadeihaadelingen ia het opîa-baar gevoard worden,dan ware h t onvermijd -'lijlc dat de openbare msening over zekere weaschea in 't bijîonder driftig stolling nemen zou, waar-door dan elke verzaking over eeaea dier wenschen zelfs wanneer zij gesteund iï op taktischs grondan ah eene aederlaag zou betiteld worden. Wanneer da openbare meening zich voor da verwezenlijking van den eenen of don aaderea weasch sterk verklaart, dan kaa het gebeurea dat het sluiten van het verdrag oamo^eliik wordt, ofwel hît verdrag zal, ze'fs wanneer het tôt s'aid koaat, als eene nederlaag beschoawJ worden aan beide kinlen. Daardoor ware het vreedzame samoazija niet gevorderd, maar er zou iategeadeel een" ver-meerderiag zich voordoen dor wrijviagea tusschen de statea. Wat eveawel geldt voor eea handelsove eenkomst, geldt ook voor politieke verdraqea, dis iaimers ook politiska zikea ba-handelea.Wanneer nu met do afschaffing der geheime-diplomatie gemejnd wordt d»t er geeaegeheim» verdrageu mogen bestaia en dat or geeue orer-esnkomsten mogen zija buitea wete van het pubiiek, dan heb iit daar niets tegen in te brea-geu dat dit princiep wezenlijkheid wordo. Hos mea de uitroeria? vaa dat groadb g'nsel en de bewaking van he'z;lve zich voorstel%weat ik in aile geval niet.Waaaeerdaregeerinsen van twee statea t'akkoord ziju, zullen zij altijJ eo» gehsim verdrag kuanea sluiten, zondsr dat iemaad iets d iarvan w^et. Doch dat zijn neveasgaaada kwesties. Ik bea niât a&nïekieefd sa i formulea te^onave" eene meer of min vormelijke kwestie, zal van m jnent-wege nimmer eene verstaadige overeeakomst mislukken. Alzoo kan mea punt I bespreken. Punt 2 bîtrofe da vrijhoid der zeeëa. Da presiieat heeft daar den wensch uitgesprokea aller har eo. rk stein heel ea gansch op dat punt met Ameriki in, voornamelijk daar da presi leat er de nadere bepaling aan toevoegt; « outside tarritorial w;ters » ; dus de vrijheid der opene zee, maar natuurlijk geene gew^lde-narij tegeçover de ia diea zin verstaaabar» soever iaitaitsrechten van onzen trouwea boni-genoot Turkij». Zijn standpaat ia die kwestie zal het onze zijn. Puat 3 dat zich besl'st vorkliart tegen eeaoa toekom^tigen okonomischea oorioj', is zoodan'ig verstaadlg en zoo dikwijls door ons vsrlangd geworden, dat ik er nie s bij te voegen heb. Puat 4, dat da algemeene oatwapsniag wenscht, verklaart ia eene bijzonder khrea en Openhartigen stijl, da noodwealighoid der vrije bawapen'.ngs-konkurreacie na den oorlog tôt die mate te verminderen als aoodzakelijk s '/">r-derd wordt voor de bianenlaadscha veiligheid der staten. Heer Wilson verklaart dat kort en bondig. I< heb mij veroorloof J djzelfie gedachte vôôr eenige wekea ia mijne redsvoering ia Bu la-pest tj oniwikkelea. Het omvat een deel uit mijne politleke geloofs-belij leais. Aile stem die zich sa gelijken zia. verheft, begroet ik dankbaar. Wat den Rassischea passus betreft, bewszen wij reeds door daden dit wij er naar str. vea viisid.lijks ii&buu;scAïp au ^

Er is geen OCR tekst voor deze krant.