36e JA AR Dînsdag 22 September 1914 B' £89 DE GENTENAAR = DE LANDWACHT DE KLEINE PATRIOT pïssajcmemm&rac***» imi mussssextmmmM-T*, De val van Namen. Mei recht en reden hebben de dagbladen de glorierijke verdediging geroemd van Luik en de heldhaitigl.eid onz?( troepen die de Duitschers grooîe veriiezen deden onder^aan. Van Namca vt-ordt niet gesproken. Het is aïs omhulde een geheirazinnige sluier de verdediging dezer versterking. En velf n der onzen lijden onder dit stilzwij-gen. Zij lijden omdat het stilzwijgen nopens hunne handelwijze, aaa aile veronderstellingen grond verleeat. Zij lijden, omdat het stilzwijgen, op orde-wootd zou m' n zegaea, verkeerd kan uitgelegd ■worden door het volk dat niets weet van hetgeen er is voorgevalien, en dat meent dat, zoo men zwijgt zulks is omdat men iets te verduiken heeft. Zij lijden omdat zij bewust ziin, evenals deze van Luik hunnen plicht nekwetea te hebben, omdat hun grdrag en hunne hel lendaden zoo bij de verdediging als bij den aftocht wel deze ■waard zijn van Luik, en dat ailes in het duis'er blij't g.-huld. Zij vragen noch lauweren noch loftuigingen, doch de vt rdedigers van Nameaen de 4e leger-afdeeliog vragea iechtvaardigheid en waarheid. Een groot versehil. Het optreden der Duitschers te Namen of te Luik liai een groot versehil evenals de s'and onzer troepen in die twee plaatsen tegeaover den \ij ind. Namçn zoowel als Luik heeft al'es gedaan wat mogelij'. was ora de verdtdiging vol e houden, ea zou r,iet meer kunnen doen hebben, ze'fsten prijze der volledige vernieling van het garnizoen en der troepen van de 4e legerafdeeling, die het mobiel garnizeen uitmaakten. Zooals men weet omvatte de versterlcte plaats van Namen negen forten ; Maizerst, Andoy en Save, ten Zuiden der Maas. St-Heribe t en Maloane tusschen Samber en Maas ; Suarlée, Emiues, Cognelée en Marchovelette ten Noor-den van Samber en Maas. Al d^ze forlen, sebouwd van af 18S9, evenals deze vanaLuik, waren in volledigen staat van verdediging gesjel i evenals de tusschenruimt'', waar ail ■ soort van verdedigingswerk-.n, zooals loopgrachten, pikdraad, torpédos enz. waten opgewoiptn. Zoeklichten werden zelfs geplaatst in de loop-grachten om de aachtelijke aanvallen te be-3etten. Wachtposten en cy.clistea beschemdeu onze lijnen verscheidene kxlometers vooiuif. De stad zelf was in eene bijzondeie verdedi-gingsl.'jn gesloten, ten einde de onverxvachte jnval en van ruit;rbenden te beletten, die soms op de ter.e of de andere manier do or de fortlijnen eouden gebroken zijn. Dat is evenwel niet gebeurd. Men ziet dus dat Namen zoo so»d, of zelfs beter dan Luik in staat van verdediging werd gesteld, zooveel te meer-daar men gedurende den weders'and van Luik allen tijd ha 1 om de verdtdigingsweik-n aan te vullen, iets wat tegenover den plotseling n icval der Duitschers te Luik onmogelijk was. Voor de \erkenningen beschikte men ta Namen oyrr viçr kompagniën cyclistea. Eene vijf le werd er r.o,î bij gevormd, zoodat de inl chtingsdienst aldaar steiker was ingeiicht dan in i ansch het veldleg r, waarbij s'.ecijLs drie kompagniën zijn beirep^n. Acht-en veortig1 uren. Hoelang hf ett de 3e le^erafdeciliog het te Luik uifgehouden, voor.tleer tôt den af ocht te moiten besluiten ? Zij heeft met een waar wel-slagen aan de herbaalde en vérjvcede aanvallen van talrijke massas der 3e en 10e Duitsche le^er-korpsen weerstaan. De verliezen, tengevolge van dezen held-haftigen tegenstand, nacht en dag. ge iurende 48 uren. samen met de noodzakelijkhei i de legerafdeeling die ten voile hare zending liad vervuld, niet te slachtofteren, dwjnçen den bevelhebber Luik door het garniz jen te doen ontruimen, terwijl evenwel de forten nog immer Weerstand boden. * De Luikscbe trorpen, vooraleer den aftocht aan te vargen. werden samengetrokken tussenen Loncin en Mollogne, en rukten op naar Bor,;-v/orin. In ceri woord. de 3e legeraf ïeeling heeft het 48 uren volgehouden, nadat de versterkiog was aangevallen, en werd ook in har<?n aftocht door «ien vijaud niet verhinderi of achtervoigd. Spr.îken w j nu van Namen. De aanval, den avond te voren langs de î kant van Bouinne be-KOnnen werd jn den mor,,ead van 21 Oogst met meer hevi^-heil voortgezet, en cr werd slechts den 23*rond den mid Ug tôt den aftocht bîslot :n. Dus, evenals te Luik de 3e afdeeline, ble^f de 4eafdeeling je Namen 48 uren in den^stiijd. Doch in tesccstiijd met hetgeen te Luik gebiurde, hadden d« troepen van Nam en de kans niet hunnea aftocht te b'werkstelligen zoader achtervolgd te worden, verre van daar. Indien i'i i laits van 48 uren werrstand te bieden, de vi rde legerafdeeling 12 uren langer in Namen ware gebleven, niet een paard, noch man r.och karon hadde het veldleger kunnen vervoeg^n. Aile waren gedoDd of gevangen ge-worden zonder d^t daarom dfi forten een uur lancer ha ldt-n weerstaan, en wij hadden dii nog talrijke lioepen die langs Frankrijk zijn terug-gekeerd kwijt geweest. Ilet Bombardement. Te Luik hadden de Duitsch^is, in de eersfe dagen de forten ceb >mbardeerd met zw.ire veld-artilierie : zij beschikten immers over feene be-Jegeringskanonnen. Terze'fdert ijd deden zij lievijje aanvallen in de tu;schenTuimten. Zoo kondtn de forten ea tusschearuimten in goede voorwaarden weerstand bieden, ea de , Duitschers de zware ver'iezen toebr-'n?en die men kent. Onze triepen streden weliswaar in ongehjK getal, maar met gelijke wapens. De Dui^tchers kregen eene gevoelige les, doch trokken er tôt ons groot nadeel maar al te veel nut uit. Te Nanen hoorde men niet meer van aanvallen te ,en de ovnigens op buitengewone manier ver-Sterkte tusschenruimten. Zij zouden er ruim zooveel mannën verloren hebben als vôôr Luik; de vijand volgde hier eene andere taktiek. Zware stukken belegeringsgeschut, van min-stens 28 — sommi^en bsweren van 42 centitri. — maakten den doorgang vrij voor de DuitschTs. Een bombard'rment van deze zware stukken vernielde de forten van Maigeret en Marchove-lette, zoodat zij nog enkel puiohoopen waren, de lijken bedekkend-; van een groot getal onzer artilleurs ; de voornaamsto verdedixingsmate-rialen van twee andere forten Cognelée eu Andoy werden insgelijks op dezelfde wijze ver-nield.Zoo kwam er eene opene plaats die zich bijna over de helft van den omtre't der vest.ng uit-strekte.De loopgrachten in die omgeving gegr -vcn.en die bezet waren door dappere infanterie regi-menten, tôt den he?dhaftusten weerstand bereil, werden door die kanonnen besc'aoten, verplet-terd, vernield ; in een woord, onze eerdedigings-werken werden vernieti^d. vooraleer zij de diensten konden be/. ijzen die men er van ver-wachtte.De tegenaanvallen. gewaagd om de zware kanonnen te bemeesteren, werien gestuit door een ceweldig en machtig artillerievuur, nog ver-sterkt door een aantal mitrailjeuxen. Het was een on elijkesirijd, dien onze mannen volhielden met den groo'.s'.ert heldenmoed en waaraan de fo'ten. van hunnen kant deelnamen tôt hunne volledige verplettering ; zekete bat-terijen werden totial vernield, diar men ze, ter oorzake van den rook door de ladingen verspreid onmogel jk kon beschutten ; onze artilleurs evenwel verkochtea duur hun leven. De stormloap. Eens de forten tôt zwijgen gebracht of ver-nietigd, was het van wege deo vijanl de groote stormloop naar de tusschenruimten. Onze mannen, door twee Fraisohe regimenten vérslerkt, boden nog kloeken weerstand, ea er vielen talrijke Duitsche slachtoffers. Doch voor de overmacht van het get 1 en het ge:chut dat nu vrij spel had, moesten zij wijkefci. De gouverneur was verplicht eenen hoo-Et noodzakelijken aftocht te bevelen wilde mia iets van de 4e îeg^.rafdeeliniî reddeu. Dczs afiocht was zooveel te noodzalcelijker en kon zooveel te min vers"hoven worden c'aar de utea geteld waren. De Franschen di<» te ien algemeenen aanval hadden a -n /ekon iig i ten Noorden der Maas, voor den 23 Oogs% ver vin zulks te kunn»n bewerkste ligen, moesïen' in allerijl aftekkeï naar h<ît Zuiden, ea si de braggen over de Maas die zij bezet hadden waren thanSf|te£ beschikking van den vijand. Er moest dus een oavexvyijld besluit geaomea worden. Be aftocht. De gouverneur gaf bevel tôt den algemeenen aftocht. Te Luik konden de t'oepen aftrek .en zonder door den vijand achtervolgd te worden : zij waren besrhut door de forten die nog onge-schonden waren gebleven. De troep ;n van Namen hadden deze kans niet. D_a Dui schers zaten h^n dicht op de hielen. De vijand had ook de Fransche troepen doan açh-teruit wijkeivdie de Maas ea de S.vmber bezetten, stroomopwaarts van Namen, en was zoo in staitonze 4e leyerafdesliag ook langs die z'jde te bestoken. Onze troepen hielden zich evenwel sterk, en, zoo zij onderwege eenige aanm.rkeUjke verliezen leden. deze wiren bijlangs zoo aanzi n-liik niet a*s zij zouden gew..e-t zijn, ware de af oclr slecats eenig i uren vardaagd i:ewarden. Een enkel woord over de forten van-N mien. Erz:jn prsonen die zich afvragen : «Konden die forteu dan g eaen weerstand biedeo ?» Die forten waren ;eg-n de zivare belegerin^s-artillerie der Duitschérs niet b<>stand, en m n zal zulks de > te meer bs^rijoen als men w< et iat gednrende twee daien en half op het fort van Mai'.eret aileen 20C0'zware bommea per dag nederstortten. De plicht. Onze troepen, zoowel te Namen als te Luik, hebben al gedaan wat zij esnUszins konden, ten voile hunnen plicht gek .veten ea hun blo^d geoff. rd voor het Vadf-r.and. Dat men onze dappere strijders van Namen niet ver jete, waat z.j ook, zij vielen op hat veld van eer. De Heiiip Oorlog ia Ruslanfl. Het allerheiligste en overoude beeld, de verschijning voorstellende van de H.Maagd aan deu He.ligen Sergius, is van zijne ge-woiie plaats in een klooster nabij Moskovr naar het hoofdkwartier van deff Rusîisc'nen Opperbevelhebbsr gezonden waar het met deti grootîten eerbied ontvangen werd.' Dat beeld is aîtijd bij de Russische troepen geweest in aile belangrijke veld* tochtea sedert den tijd van Czar Alexis stichtei van het huidig Russische stamhuis. 18 liiesïeol-Oosleirijïsoûe OOELOG. Hoa Lembarg gevalSen is. Een Engelschman die aanwezig was bij de innemtng der stad Lemberg door de Russen, verliaa'it bst volgende : Ongeveer acht dage® 7c.or de aankomst; der Russen, werden wij p'otseliner door de Oostenrijksche pe-'icis aangehouden en in het gevang opgssîotea. Âi wat wij in ons bezit hadden, vcoial ons ge!d, werd aange-slagen.Gedurende vijf dagen kregen wij niets te eten, slechts een weinig water om onzen brandenden dorst te lesschen. Wij waren geheel uitgeput, toen wij werden lo ;ge'aten, toen de paniek ontstond, bij het naderen der Russen. Van wege de Oostenrijkers was greerie enkele poging gedaan om de stad Lemberg te verdedigen. De Russen lieten de lamlend^ge Oosteni rijksche krijgsoverheden drie dagen tijd om de plaats te ontruimeo, ten einde de bevol-king niet aan een bombardement bloot te s'ellen. De Russen verzonnen alsdan een list, de kanonnen bulderden gedurende verscheidene uren, doch geen houwitser viel op de stad. Het kanongebulder verspreidde een alge-meene schrik en we'dia waren meer dan 35.000 inwoners op de vlucht, waaronder juist diegenen wiens plicht het was tôt het laatste oogenblik in de stad te b'ijven. De jodenwijk vooral werd erg ve ontrust, vooral ten gevolge der leugenachtige ver-halen afgekondigd door de Oostenrijk-cbe biaden tegen de Russen. De baokiers namen de vlucht met het fiun toevertrouwde gelden degepriveerde b and-kasten in de banken werden opengebroken. Niemand werd in den trein voor Wee'ien toegelaten, als gij geen 5000 kroonen in de spoorwegstatie in bevvaring kon geven. Deze som we d teruggegeven bij de aankomst té Weenea. Voor Budapest moest men 1000 kroonen in bewaring geven. IJet ïiitzicht der straten in Lemberg was droevig. Oostenrijksche soldaten, aan armen en beenen gekwetst, zonder schoeisels eff in lotnpen gehuld, bedelden otn brood. De vo'ledige ontreddering heërschte in het kiijgsbestuur en den toestand in het krijgs-kommissariaat was allertreurigst. Daar had iederen beambte het hoofd verloren enjâras de p!aats gepoetst. -*■' Het Ooitenrijksch leger, in garnizoen te Lemberg, scheen ons toe als een hoop ver-vallen manschappen, waarvau velen geluk-kig waren de wapens te mogen nederleggen en zich aan de Russen over te geven. Het Russisch leger deed zijne intrede tè Lemberg; de soldaten zagen er flink en opgebeurd u!t. Zij waren vergezeld van een trein met levensmiddelen, waar ailes ia overvloed was. De bewoners en vooral de Ruthcensché Slaven liepen de soldaten van dea Czaar tegemoet, wierpen mef bloemen en wierpen groeten naar de officieren. In een woord, de Russen werden er met open armen ontvansen en vooral door de arme bevolking, die sedert eenige - dagen gebrek leed en nu door de hulp der Russen van levensmiddelen v/erd.en voorzien. De Russsn In O^stenrljk. De Russen rekeaen er op dat zij omtrent het middeii van Oktober in Weenen, hoofd-stad van Ocutenrijk, zullen zijn, van waar zij in Duitsch'and zullen vallea langs de Duitsch-Oostenrijksche grens. In Oost-Piuisen heeft Rusland nog te doen met sterkea Duitschen wederstand, maar zijn overheerschende zegepraal in Galicie en Polen hebben toegelaten zijn leger in Oost Pruisen te versterken. VAN *LLE5 WAT. Erge wanerders te Wesnen. Men meldt uit Rome aan « Daily Te!ê-graph », dat erge wanorders zijn ultge-broken te Weenen. De menigte heeft al de ruilen verbrijzeld in het ministerie van oorlog en in het ministerie van rechtswezea. Zeer waarschijnlijk staat het vertrek van keizer Franz-Jozef in verband met dezea toestand. Hamburjj eene doade stad. De « Vossische Zeitung » geeft eene bs-weenlijke beschrijving van Hamburg. Het is eene doode stad ge worden. Nergens worden de oorlogsrampen zoo- zeer gevoeld als in de gioote Duitsche ha^en. De eîlende is onbeschrijfelijk. De uitvce- is nietig en eene menigte vaar-tuigen hebben hunne bemanning afgedankt. Dfi HaJia'Ésclie dagbladsclffijfjfs legea de veruidin» van Iwm De Bond der Italiaansche dagbîad chrij-vers van Rome, heeft over eeuigen tijd een vertoogschrift tegen de vernieling van Leuven, overha"digd aan *den heer graaf Vander Steen, Belgische gezaot te Rome. Deze heeft daatop het volgende antvvoord gezonden : , Mijne Heeren, Op 31 Oogst hebt Gij de edeïmoedige voorhand genomen uwe medebuigers uit te noodigen tôt het aanteekenen van verzet tegen de vernieling van Leuven en de nutte-îooze gruwelen door de Duitschers inBelgie gepleegd. Hare uitnoodiging heeft eene waarlijk merkwaardige betooging doen ontstaan, want to'. op den dag van heden—(G Septem-bei) — heb ik meer dan 5000 b ieven, tele-giammen en postkaarten ontvangen de levendigste sympathie der Italiaansche bevolking uitdiukkende voor de ongelukken van mijn land. Ik gevoel het mij tôt plicht, Mijn Hee*en, mijne diepe erkentelijktieid uit te dmkken, aan UEde'e die de eerste oorzaak geweest zijt van zulke schoone en ro'îrende betooging ten gunste van het verdrukte recht, tegen het *geweld, de macht en d» bat baarschheid. Aanvaard, Mijne Heeren, met mijnen dank, de verzekering mijner hoogachtend» gevoelens. VANDERSTEEN", gezant van Belgie. m BELGIE. , 0FFIC1EELE HFUEIIEFLI^El ce t&83l30!l M osipwlizi Antwerpen, 20 Sept., 1C uie'savonds. Mededee'ing der Britsche Legatie : Een Jtelegram van het ministerie van oorlog meldt dat er geene wijziging is in den toestand. De tegenaanvallen door de Duitschers gisteren beproefd, werden gemakkelijk afge-slagen. De vijand onderging verliezen. HET GEDACHT van 83îien Gentssheii Burger. Wij ontvangen het volgend schiijven dat wij aan de goedkeuring der militaire over-heid verzonden : Hooggeachte Heer Opste.ler, Ik heb in « Le Matin », van Antwerpen, het gedacht gelezeti van ee ien officier die zich eerst o ibevoegd verk'aart om de handelwijze van den heer burgenveester Braun te beoordeelen, maar da i toch later vindt dat de heer B au >. en o iz.e gemeente-raad biter zouden geha id^ld hebbe i mît het advies in te winnen van de militaire overheid van zijn land, om te weien welk antwoord er moest gegeven worden a&n Zijne Excellencie voa Boehn, die, na het onderhoud met M. B.aun, gerust naar Frankrijk mocht trekken, wetende dat er geene soldaten achter hem waren ! Welnu, Mijnheer, ik ben nog veel-meer onbevoegd als de officier die hie.- boven zijn gedacht te kennen geeft. Maar ik wist tiiet dat er in ons leger officie! en waren die zich zoo naïef in 't publiek durven aanstellen. Die Mijnheer m»ent 4us vast, dat het Mijnheer Brauu is, die de Excellencie heeft ingeiicht 1 Maar hoe komt het dan dat er te Melle ve'e~ Duitschers verscholen zaten in de b'auwselfabriek en dat de militaiie overhe'd daar niets van wist ? 't Moet dus wel zijn dat onze Duitscherf onze streken goed kennen, de goede plaatsen weten te kiezen en er gebruik kunnen van maken. Die Mijnheer is dan nog zoo nuchter t? gelooven dat de Excellencie als hij soldaten zond naar Melle, niet wist hoe de zaken stonden te Gent 1 Dat gaat over zijn hout ! De officier vindt ook dat de biugemeester het gedacht moe3t inwinnen der militaire overheid ! Goed en wel, maar de militaire overheid was er niet meer, zij was vertrokken aan het schepenkollege schriftelijk de zorg over-latend in hare afwezigheid de stad te besturen. Ea nu zou die zoogezegde officier

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.