De katholieke illustratie: zondags-lectuur voor het katholieke Nederlandsche volk

931 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1914, 06 June. De katholieke illustratie: zondags-lectuur voor het katholieke Nederlandsche volk. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/0p0wp9ts68/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

HOE JANSSEN BEROEMD WERD! EREMIAS JANSSEN was een brave kerel. Maar aile brave menschen hebben een zwak en zoo ook Jeremias Janssen. Hij had maar één wensch, namelijk om bekend en beroemd te worden; een ordelintje of een andere onder-scheiding was zijn doel. Al zijn handelen en streven concentreerde zich op dat ééne punt. Hij probeerde allerlei middelen: hij deed uit-vindingen, legde verzamelingen aan, dichtte, maar -— het gelukte hem niet. Zijne gedichten vonden geen uitgever; zijne uitvindingen werden niet gepatenteerd, en wat hij verzamelde werd voor niet-echt gehouden. Zijne vrienden, die zijn manie kenden, plaagden hem iederen dag meer. Bij de vorige ontmoeting in de sociëteit had Mulder gezegd: „Wel Janssen, komt nu je portret gauw in de krant?" En een ander merkte droogjes op: „Bij den laatsten lintjesregen hebben ze jou alweer vergeten, zeg!" En toen allen begonnen te lachen, had Janssen ernstig gezegd: „Wacht je tijd maar af, het komt nog wel!" En de fortuin kwam hem inderdaad te hulp. Janssen maakte een wandeling ver buiten de stad, waar haast geen huizen meer staan, en hij was zoo in zijn gedachten verdiept, dat hij niet bemerkte hoe hij bijna omvergeloopen werd, terwijl woedende kreten al maar luider klonken: „Houdt hem! Houdt hem!" Nu begreep hij plotseling wat er gebeurde en hij rende den man achterna, op wien de vrouwen het gemunt schenen te hebben. Eindelijk had hij hem te pakken en er ontstond een vechtpartij, waarin ten slotte Janssen's krachten zegevierden. Nog meer menschen kwamen toegeschoten en de misdadiger — want het was er een — werd opgebracht. Janssen bloedde uit meer dan één wonde, maar het letsel was niet gevaarlijk, en nadat hem een verband was aangelegd, ging hij naar huis. In den namiddag werd hem bezoek aangekondigd. Hij laat den bezoeker binnen en deze stelt zich voor als reporter van het Algemeen Nieuwsblad. Hij weidt uit over het doel van zijn komst, namelijk Janssen's heldendaad van dien morgen, en onze vriend, daardoor gevleid, vertelt ailes tôt in de puntjes. Van het een komt men op het ander en Janssen begint te vertellen van den vliegenvanger, dien hij uitgevonden heeft, van de tooneelstukken, die hij geschreven en de kostbare verzamelingen die hij heeît aangelegd. De reporter komt in verrukking. Dat is voor hem een buitenkansje, dat hij. een zoo beroemd man ontdekt heeît. Dat zal hem bij zijn chef in een goed blaadje brengen. En hij maakt Jeremias de meest lieve complimenten, die deze met een vriendelijke buiging in ontvangst neemt, terwijl hij maar aldoor blijft vertellen aan den stenografeerenden reporter. „En u is werkelijk een inwoner onzer stad," vroeg de reporter nog. „Als ik u dit toch zeg, mijnheer!" „Maar dan is het toch cnbegrijpelijk dat men tôt nu toe niet opmerkzaam op u geworden is. Een inwoner onzer stad en zulk een genie. (Janssen bloosde van vreugde). Daar ziet men weer de ondank-baarheid der wereld, die het talent de gelegenlieid onthoudt zich te ontwikkelen. U moogt blij wezen, dat het toeval u aan de verborgen-heid ontrukt heeft. Het is toch werkelijk te gek te moeten gelooven, dat u, de ontdekker van een vliegenvanger, de bezitter van kostbaar vensterglas, dat nog van de Phoeniciërs afkomstig is, nog onbekend is hier!" „Ja, en dan ben ik nog de dichter van het drama: „De ontembare leeuw," viel Janssen in. „U hebt gelijk," hernam de reporter, „maar, niet waar, u geeft mij een portret mee, want natuurlijk moet uw beeltenis ook in de courant komen. Het zou onverantwoordelijk zijn, dit nog langer voor de wereld te verbergen!" Natuurlijk bracht Janssen terstond het verlangde, nog wel in soorten: als verzamelaar in zijn rariteiten-kabinet, als dichter aan zijn schrijftafel, als uitvinder, aan zijn vliegenvanger prutsend. De reporter koos echter een portret zonder bepaalde pose, want hij was van meening dat eenvoudigheid in dit geval den besten indruk zou maken. Het portret werd ingepakt en in den geest rekende de reporter reeds uit, hoeveel bladzijden copie hem dat opleveren en hoeveel honorarium het hem opbrengen zou. Janssen zwom in zaligheid en toen de reporter heenging, hield hij het in huis niet meer uit, maar vloog naar de sociëteit. Weliswaar was er nog niemand, maar hij kon toch alvast den kellner met zijn geluk in kennis stellen. Toen later zijn vrienden kwamen en hem weer begonnen te plagen, stond hij op en verkondigde plechtig: „Dat zal nu uit zijn! Koop morgen het Algemeen Nieuwsblad en gij zult er verwonderd over staan, hoe beroemd Janssen plotseling geworden is. Dan zult ge al uwe spotwoorden moeten intrekken !" En toen hij de verbaasde en ongeloovige gezichten zag, voegde hij erbij : „Ja, ja, gij zult er over verwonderd staan, welk een beroemd en gewichtig man uw medelid geworden is. Eindelijk zal men mij waardeeren en in aile opzichten waardeeren: als dichter, als verzamelaar en als uitvinder!" Er werd niet meer over dat punt gesproken, omdat men niet wist wat men er over zeggen zou. Janssen ging niet naar huis; hij had geen rust; onder het genot van een flesch rooden wijn bouwde hij de schoonste luchtkasteelen ; eervolle onderscheidingen en ordelintjes zou het regenen; met één slag zou hij een beroemd man worden en dit zou zijn scheppingskracht verdubbelen. De waard tracteerde. Janssen was eigenlijk onaangenaam aan-gedaan, toen hij zoo uit zijn schoone droomerijen werd opgeschrikt. Hij stond op om heen te gaan. Op straat kwamen hem de eerste krantenjongens tegen. Hij wilde hun een blad afkoopen, maar dat lukte hem zoo gauw niet, omdat deze voor de vaste abonnementen bestemd waren. Hij bood een rijksdaalder, dat maakte natuurlijk verschil en bevend keek hij de kolommen na: Algemeene Politiek, Mexico, Tuberculose. Dat ailes liet hem koud. Eindelijk: Een lang gezocht inbreker. De moedige vervolger. Een groote ontdekking, een inwoner van onze stad, uitvinder, dichter, dramaturg Het schemerde hem voor de oogen, hij las en herlas en weende haast van vreugde. Aan den binnenkant stonden de fotografiën, maar wat was dat, de redacteur moest de portretten verwisseld hebben; hij — als misdadiger, en de andere — — het trof hem als een bliksemstraal. O, die schande, het was niet te dragen, en wat zouden zijn vrienden hem uitlachen ! Wat hielp het hem, als de vergissing morgen hersteld werd. Hij bleef belachelijk. Met moeite strompelde hij naar huis, pakte zijne koffers en vertrok. Hij wilde niemand zien, niemand ontmoeten. Jeremias Janssen heeft er voorgoed van afgezien om nog eens beroemd te worden, toen bij zijn terugkomst een „goede vriend" hem in het diepste geheim meedeelde dat zijn kennissen van de sociëteit niet geheel onschuldig waren aan het bezoek van den reporter, het stuk in de courant.... en de verwisselde portretten ! Door strijd tôt overwinning. (Vervolg.) IJ spaarde zijn krachten een oogenblik, en reeds stak de eerste achtervolger de hand uit om hem te grijpen, —- toen Akko zich eens-klaps omwendde en den Frank zijn speer door het hart joeg. Dat was het werk van een oogenblik geweest, en met nieuwe kracht ijlde Akko voort. Intusschen — zijn krachten begonnen toch te verminderen. Opeens voelde hij een steek in zijn linkerzijde, daarna op dezelf-de plek een snijdende pijn, hij struikelde over een rotsblok aan zijn voeten — achter hem klonken reeds de juich-kreten van zijn vervolgers. Nog eens richtte hij zich op en vloog weer voort, maar wat hij in snelheid verloor, dat schenen zijn vijanden te winnen — de volgende minuut moesten ze hem achter-haald hebben — daar stiet de achtervolgde een kreet van wanhoop uit, een doffe val klonk, en de verschrikte Franken stonden voor een gapenden afgrond. Ofschoon ze er van overtuigd waren dat hun slachtoffer daar in de diepte een vreeselijken dood gestorven moest zijn, waren ze toch bitter teleurgesteld, nu de rijke belooning hun ontging. Weinig vermoedden ze dat Akko op haast wonderbare wijze gered was. Bij zijn val was hij op de toppen van jonge pijnboomen neer-gekomen en van deze betrekkelijk zacht op de dikke moskorst gegleden, die den grond bedekte. Daar lag hij nu in een zware bewusteloosheid. Hoe lang hij zoo gelegen had wist hij niet. Het bewustzijn keerde slechts langzaam terug, met groote moeite herinnerde hij zich de gebeurtenissen die zijn val waren voorafgegaan. Eindelijk bemerkte hij uit den stand der sterren, dat het al ver voorbij middernacht moest zijn. Hij verbond zijn wonde zoo goed en zoo kwaad het ging met mos en een stuk van zijn kleeding; toen stond hij op en snelde zoo haastig mogelijk voort naar het zuiden, in de richting waar hij koning Authar vermoedde. Het bloedverlies en de ren op leven en dood hadden hem zeer verzwakt. Telkens struikelend en vallend bereikte hij eindelijk de bedding van een smal beekje, dat hij volgde, en na ongeloofelijke krachtsinspanning kwam hij eindelijk weer in het dal van de Sarne. Nu wist hij dat hij in ieder geval op den goeden weg was. Steeds verder ijlde de zwaargewonde, telkens naar den adem hijgend. Maar nôg eens stortte hij neer en bleef geruimen tijd weer in een diepe bewusteloosheid liggen. Eindelijk werd het weer helder in hem en gesterkt stond hij op en ging weer verder. De sterren begonnen te verbleeken, een koude morgenwind stak op, maar nog altijd vertoonde het einde van het dal zich niet. Akko gunde zich nu geen oogenblik rust meer; wankelend als een beschonkene strompelde hij verder, totdat — ja, daar was het dal ten einde. Indien hij hier zijn stamgenooten niet vond, was aile moeite tevergeefsch geweest — zijn krachten begonnen hem te begeven. Maar de Hemel was Akko genadig : op eenigen afstand' bemerkte hij een groep krijgslieden, en de in den morgenwind wapperende vanen verkondigden hem dat hij koning Authar gevonden had. Een oogenblik later wankelde een doodsbleeke gedaante, wien het bloed uit een diepe wonde in de zijde vloeide, door het kamp naar de tent des konings. Met een kreet van vreugde over het welslagen van zijn tocht zonk Akko voor de voeten van zijn meester neer. Deze boog zich verbaasd en verschrikt over den gewonde en herkende zijn trouwen dienaar. ,.Bij aile heiligen, Akko, ben jij het," riep de koning verschrikt. „Wat is er gebeurd? Een enkel woord maar! Is er iets met Theodolinde?" En alsof die woorden des konings hem nog even terugriepen van de poort des anderen levens, fluisterde de stervende: „Nog kunt gij helpen, heer Authar. De Franken hebben ons overvallen, daar boven 546 DE KATHOLIEKE ILLUSTRATIE

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De katholieke illustratie: zondags-lectuur voor het katholieke Nederlandsche volk belonging to the category Culturele bladen, published in Haarlem from 1866 to 1967.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods