De klok uit België = La cloche de Belgique

1643 0
close

Why do you want to report this item?

Remarks

Send
s.n. 1917, 03 June. De klok uit België = La cloche de Belgique. Seen on 28 March 2024, on https://nieuwsvandegrooteoorlog.hetarchief.be/en/pid/2804x55719/
Show text

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Redactie Kapoenstraat 14 Administratie Kapoenstraat 16 MAASTRICHT — Teleph. 614. MIJN NAAM IS ROELAND ALS IK KLEP, IS T STORM ALS IK LUID, IS T ZEGE PRIJS PER NUMMER : 5 Cent. ABONNEMENT : Voor Holland . . . . Fl. 1.00 per Kwartaal Voor Buitenland ... Fl. 1.25 m „ Oorlog1 en Zelfverzaking. Iets dat mag doorgaan als eerç ver-gelding voor al -het weerzinwek-kende, al het afschuwelijk leelijke dat deze oorlog teweegbrengt is de her-leving van den gëest van opoffering. En al is er aan elke opoffering een van die vreugden verbonden, die het menschenhart het diepst en welda-digst aan doen, toch moeten wij rond-uit bekennen dat er in de periode die den oorlog voorafging, weinigen wa-ren die zich een sacrificie durfden te getroosten. We leefden toen in een zwoele at-mospheer van overbeschaving; wij hadden tijd en geld om a'I onze-grillen in noodwendigheden om te scheppen : Gernak en Genotzucht deden huiveren voor de minSte lichamelijke pijn ; wa-ren zulke tyrannen geworden dat ze geboden de heiligste plichten met de voeten te treden, — en lacy! ze werden gehoorzaamd. Zinstreeling bracht ons tôt gevoelerigheid, en met de gevoelerigheid kwam de schroom voor de inspanning. Ikzucht had haar troon midden ons opgetimmerd en een der meest gedachte en zelfs uitge-drukte slagwoorden was „elk voor zich zelf" waarop men wel liet volgen „en God voor ons allen" maar niet in overtuiging want we konden het niet uitstaan dat Gods zonne ook in buurmans venster scheen. De afgunst praatte ons voor dat het geluk van een ander het onze verminderde! Alsof de zon minder helder wordt omdat ze in een ontelbaar getal spie-gels opgevat wordt, alsof de vreugd geen koorgezang zou zijn. We konden ons niet meer inbeelden dat we allen uit het zelfde stof ge-vormd waren, we dachten dat we op den stapel onzer zilverstukken boven 't gewoon menschelijke kwamen te staan dat we met ons goud ook onze ziel konden vergulden, dat we met onze fondsen een brevet van supe-rioriteit konden loopen ; wij handelden naar onze meeningen, wij sloegen rond onze schouderen de mantel van de verwatenheid en, Pharazeërs, drongen wij naar voor in den Tempel om, door de anderen opgemerkt, die dwaze woorden te kunnen uitraepen „ik ben tevreden dat ik niet ben zoo-als de overigen." Vôôr de oorlog, is het waar of niet? was ons eigen persoonlijkheid het ver-derfelijke „ik" het middelpunt van ons doen en laten; iets werd in aanmer-king genomen voor zooveel 'het „ons ik" streelen zou; ailes werd geschat naar de hoeveelheid vreugde die het opleveren kon. Maar de oorlog kwam, en met zijn ruwe vuist heeft hij de deuren en ra-men van ons ongezonde zielewoning verbrijzeld. De scherven hebben diepe wonden gemaakt die zware bloed-droppelen deden vloeien. Maar toch is er nu nieuwe wkid over ons ge-komen, een gezonder wind. We hebben den lijdensbeker geproefd en on-dervonden dat het in den nasmaak niet al bitterheid is. Wij hebben het sacrificie gekend, maar ook de diepere .vreugd van de opoffering. Wij hebben aan ons zelf verzaakt, maar ons „beter wezen" terug gevonden. Nu hebben wij begrefren dat wij het met veel minder kunnen doen dan weleer, en dat de besnoeiïng der zoogenaamde behoeften ons lichame-lijk en zedelijk ten goede komt. Nu voelen wij dat we vroeger slaven waren in den echten zin van 't woord, slaven van het menschelijk opzicht, 'slaven van de omgeving, slaven van de heerschende gewoonte ; dat we, vijan-den van aile krachtinspanning, ons met den stroom van 't'lamlendig ge-nieten, van het zuidersche zalig niets-doen lieten meedrijven, zonder ooit echte, voile vreugd te kennen. We zijn nu al met eens voor den harden le-venstrijd geplaatst. Jongelingen wier vingeren met niets a-nders dan sigaren, pennemes, en pen in aanraking kwamen, delven nu grachten, hanteeren staal en ijzer en... noemen zich geluk-kig. Meisjes die ve'le uren voor den spiegel, in den roman, of over het bor-duurraam doorbrachten schrobben nu in de keuken, beulen zich af in hospi-talen en ziekenhuizen, staan vrijwillig en heldhaftig in de arme schoollokalen en ze hadden nooit geloofd dat de ver-moeiende taak zoo zieltroostend was. We zijn samen op de vlucht gesla-gen, we hebben, naar 't woord van St. Paulus, elkanders last gëdragen. Nu dacht men niet langer aan het „elk voor zich zelf"; de andere spreuk „allen voor een" is bewaarheid geworden. Toen we ongekenden in ons huis opnamen, toen wij onze laatste beet broods met hen deelden, toen we aan ongelukkige ouderlingen ons eigen bed afstonden hebben we be-grepen dat we kinderen waren van eene familie, en dat wij den even naaste als ons eigen zelven moeten beminnen. Onze heldenjongens hebben in-gezien dat de belangen der familie boven die van den eenling moeten gesteld worden, dat men voor zijn vrienden zijn leven moet kunnen af-leggen en ze trokken naar den Ijzer, en schreven op hun schuilplaats „Mijn ziel aan God, mijn liehaam aan de aarde en mijn hart aan mijn land." We hebben allen samen geleden, en het lijden heeft de muren die de weel-•de tusschen de klassen opgebouwd had ingebeukt; de- zielen van de groots'ten.zijn tegenover de zïelen van de allerminsten komen te staan en het is gebleken dat die zielen even ruim, even edelmoedig, even heldhaftig waren. Eerbied hebben de machtigen der aarde voor de wroeters opgedaan. Zij aan zij staan edelmah en werk-manszoon in 't glorieuze slijk van. West-Vlaanderen ; hand in hand be-stormen zij den vijand, hart op hart vallen zij onder 't moordend schroot, en samen wieken hun zielen naar hem voor Wien er geen aanzien des per-soons bestaat. We hebben in ons ellende, in onze martelie geleerd aan ons eigen te ver-zaken. De geest van sacrificie is in ons gekomen. Mocht hij in ons blijven. Weldra zal ons land vrij worden en dan maken wij het weerom wat het was : „de glorie van het menschdom". Doch vergeten wij het nooit „zulke heerlijke daad wordt alleen door zelf-verzaking en sacrificie volvoerd". Smeekbede tôt het H. Hart Heilig Hiart van Jezus zoe>t, Uit U slaat de lieldegloed In een krans van vlaimmenid stralen. Heili'g Hart van Jezus goed, 't Zwaarld van wee <ontperst uw ibloed In ©en steoorn van ipurper praien. 't Arme hart 'der wereld ivoedt Haait en nijd, die .graiwzaam woedt, In deez' Meifde-ontworden tijden. 't Haten .raast aJis storremvloed, 't Haten heeft id©n wreeden moed Vrede en liei'd'e steeds te ontwijden. Hart van liefde onein'dig igoe'd, 't Menscihdom heeft zooveel geboet En het ha ai in foloed en tranen. Dat 't uw Liefde weer ontmoet' Weet erkenne en weer begroet' Langs de stille vriede-banen Wanit de liefde, uw Liefde, moet 't WereldJiart, aïs 't hoogsfe goed Droef verioren, weer hervinden. Liefde oneindlg goed en zoet, Die de mienschen nog ibehoeât, Welke U vreedzaam eens beminden, Hart van Jezus, dat zoo ■b'Icedt, Lij'dend Hart dat Jiopen doet, Heb met ons toch groot erbarimen. Gij die zelf leedt, gij bevroedt 't Hart der wereld dat nu ibloedt En zijn 'hulphehoeiwend karmen. Door ons land ,gaat d'hongerstoet, Doffe Mik en imoede voet, En een toart in sehrieeuwend rouwen. Gij die redt en die verg-oedt, En aan 't smeeken eems voldoet Van die hoo;p steeds oip U foouwen, Hei'lig Hart van Jezus ®oed, Hedlig Hart van Jezus zoet, Zie ons liefde 'en ons betrouwen Vôôravond der Jmiji-maand. Arth. COUSSENS. Kerkelîjk nieuws. Belgische geestelijken in de gevaogenis. Kardinaal Mercier richtte op 31 Jan. een krachtig protest tôt den dan heer-schenden gouverneur-generaal, ge-neraal Von Huene, tegen de veroor-deeling van Belgische geestelijken te Mechelèn, die geweigerd hadden een verklaring te teekenen, waarbij zij, die vrije beroepen bekleeden, worden vrijgesteld yan deportatie. Die geestelijken wilden immers nevens hunne broeders de werklieden staan. Thans is bericht ontvangen, dat dit protest vergeefsch is geweest. De geestelijken zijn ten getale van 19 tôt boete veroordeeld. Aile weigerden te betalen, zoodat zij 20 dagen in de ge-vangenis moeten. Zij zijn achtereen-volgens in grofepen van vier opge-sloten.Hulde aan die dappere edelmoedige mannen, bewonderenswaardig in hun koppigheid. Wekeliiksch Overzicht Italiaansch iront. Vanaf Tolmino tôt aan de zee is hier een verwoed gevecht aan den gang. Dit oorlogsbedrijf wordt afge-speeld in het Jiulsche gebergte. Deze bergstreek wordt in 't midden door gesneden door de Gorizia-kom: ten Noorden heeft men de hoogvlakte van . Selva-di-Ternova, ten Zuiden de hoogvlakte van den Carso. De hoogvlakte van Selva-di-Ternova golft naar de îszonzo toe, doch krijgt dan den naam van hoogvlakte van Bainsizza. Deze laatste wordt door de bergen Kuk en Vodice gedomineerd. De Gorizia-kom wordt bespoeld door de Vippaco, die al de wateren van de bergen naar de Iszonzo voert. Ten Oosten van Dorimbergo houdt het Gorizia dal op. De grond wordt bergachtig en de hoogvlakten van de Carso, en Selva-di-Vernova worden één. Dorimbergo het kruispunt der ijzerwegen, en andere banen die naar Oostenrijk en Istrie leiden, is na den val van Gorizia het middenpunt der Oostenrijksche verdedigingswerken . geworden. Gadorna zal het wel op deze stad gemunt hebben. De Duitschers moeten bekennen dat hij er prachtig in gelukt is zijn plannen tôt hiertoe door te drijven. Met de verdedigingslijn der Bainsizza hoogvlakte aan'te vallen, raakt Cadorna het gevoelige punt van 'den vijand. Tôt hiertoe hadden onze Italiaansche bondgenooten niet veel • succès aan het Iszonzofront omdat al de wegen die van Gorizia naar 't Oosten liepen door de Bainsizza stel-lingen, bewaakt en verdedigd werden. Maar de Italianen hebben nog wat meer op hun actief. Niet alleen heeft het Centrum en de rechtervleugel, de Oostenrijksche troepen in bedwang gehouden terwijl het groote spel in 't Noorden afgespeeld werd, maar ze hebben ook aangevallen tôt aan de zee toe en de successen op de Carso en in 't Zuiden van de Jamiano-vallei moeten niet voor die welke tusschen Clava en 't Gorizia'dal be-haal'd zijn, onderdoen. Er zit nog kracht in die bruine Italianen. Vergeten wij niet dat de taak dier mannen allermoeilijkst is: ze moeten een heelen hoop bergen over-trekken, en, denkt er aan, elke top is een ware versterking. Maar wat ze nu presteerden in minder dan 20 dagen geeft hoop in de toekomst. Op 't oogenblik dat we 't overzicht schrijven hebben de verbondenen 24.000 gevangenen, ze hebben genomen en vernietigd, eene massa oor-logsmaterieel, ze hebben overmees-tend een twintigtal hoogten, bergen, en toppen. Westerfront. Ongemeen bedrijvig zijn thans de vliegeniers en dat achtdaagsche werk doet ons terugdenken aan vliegeniers-activiteitdie de offensief van Generaal Nivelle is voorafgegaan. 't Schijnt dat Pétain niet lang meer,fcou wachten of ook hij zou ten aanval doen blazen. De Duitschers vreezen den aanval als men moet oordeelen volgens de on- WEEKBLAD VAN „LE COURRIER DE LA MEUSE" Zondag, 3 Juni 1917. Xe BLAD. l£te Jaargang No. 10

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Over deze tekst

Onderstaande tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition). Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dit komt mede doordat oude drukken moeilijker te lezen zijn met software dan moderne. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen. Er wordt gewerkt aan verbetering van de OCR software. 

Er is geen OCR tekst voor deze krant.
This item is a publication of the title De klok uit België = La cloche de Belgique belonging to the category Katholieke pers, published in Maastricht from 1917 to 1918.

Bekijk alle items in deze reeks >>

Add to collection

Location

Periods