den Dsnsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOB DE BELGISCHE SOI.DATEN beslemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvangl tien of vijflien Fransche en Isederlandsche exemplaren. Eoemrijhe Bladzijden Aan den Yser TE DIXMU1DE (Slot) Wanneer het grauwe morgenlicht van den October daagt. is de kalmte gevolgd op al h et tragisclie geraas van den naclit Zwaar beproei'd, heeft het uitgeputte Duitsclie léger eene schuilplaats acliter zijne liniéën gezocht, eenige hondërd meters van de onzen verwijderd. De Belgische artillerie lioudt ze oniler vuur De Duitsche stukken integendeel zwijgen, als wa-ren ze buiten adein. Vôôr onze loopgraven is het een versehrikke-lijk tooneel. Te niidden overblijfsels van wapens eu unilormen Jjggen de Duitsche lijken bij hon-éerden ; gewonden krui[>en naar onze stellingen, »rme, kreunende wezens met bloed en slijk be-dekt. Onze geneesheeren trachten hen moedig ter hulp te komen... en ginder schieten de moor-denaars op hen. Bij het doorzoeken van de puinen van Wonin-ten, in de nabijheid van sommige loopgraven, eebben onze patrouilles een vijftigtal Duitsche infanteristen ontdekt. meer dood dan levend, terstompt en bevend over al hunne leden. Slechts een jong oiiicier van aanniatigend uit-ïiclit steekt af op zijne manschappen, jonge vrij-willigers die nauwelijks eenige weken geleden Duitschland hebben verlaten : Dixmuide is h an eerste gevecht. De otlioier, dien men onderzoekt, wordt in het bezit van dum-dumkogels gevon-den. Bij admiraal Ronarch, aan de halte van Caeskerke. gebracht, maakt hij gebruik van een oogenblik onoplettendheid om te trachten weg le vluchten. Met éôn schot wordt hij door een marinier neergeveld. Wfldra echter herneemt de beschieting door de Duitsche artillerie heviger dan ooit : een (rranaat maakt het bijgebouw van de halte van Caeskerke, waar de admiraal zieh bevond, met «en grond gelijk ; lijlc door een wonder is niemand gekwetst. In het bruggenhoofd wordt er bijzonderlijk gemikt op de omstreken van het kerkhof ; de vijand beproeft langs daar een nieuwen aanvalwelke door het bataljon Collijns, bij middel van geweervuur afgeshigen wordt ; netzelfde gebeurt met verschillende pogingen tôt offensiefdie zoo wat overal ondernomen worden, metbijzondere hevigheid in denZuid-Oostelijken sector. Maar het genoemde bataljon, dat sedert den! 83" 'g avonds in zijne vernielde loopgraven weerstand biedt, heeft grootelijks behoefte te Worden afgelost. Deze zorg zal te beurt vallen 1411 het bataljon Decamps, van het il* linie-regiment, dat men opnieuw tôt de beschikking *»n kolonel Jacques heeft kunnen stellen. De hevigheid van het bombardement belet echter deze opdracht vôôr 5 uur 's avonds tôt een goed einde te brengen. Daar het de eenige reserve is die ni et in linie Maat, zal het afgeloste bataljon (2/12), ondanks wjae vermoeienis, nochtans waakzaam moeten oujven, want men meldt reeds dat aanzienlijke fijandelijke troepenmachten samentrekken tus-Bchen Vladsloo en Clercken. De duisternis is gevallen zonder dat het ka-Donvuur verminderde, zoo hevig dat te Dixinui-* <je de puinen opnieuw in brand geschoten wor-u dat, in de loopgraven van den linkeroe-ieF' ^echts het stoïcisme van de mariniers dezen elschen toestand kan doorstaan. Het regent bij sfo°men, het terrein is nog slechts een kleverig 'Jk, de mannen bibberen van koude en hunne erkleumde handen hebben moeite om het ge-^eer vast te houden. a i? uur rïjct de vijand, die dank aan duisternis tôt heel dicht bij de loopgraven is uanen naderen, langs den weg naar Kessen op i j°n Tan het H» (4/1; aan, dat langs me kariten van dezen heeft stelling genomen. n snelvuur brengt den eersten aanval tôt aan ; weldra wordt hij gevolgd door een tweede, lot ondergaat. ■- UO den rBo-ur> akelige gehuil van den wind mengt zich met het geraas der ontpioffende granaten, want Dixmuide en den link<jroever woi'den nog steeds hard-nekkig beschoten. Een regen scliroot stort neer op de woning waar de staf van kolonel Jacques gevestigd is : dak en muren worden doorboord, zoodat de wind- en regenvlagen er vrij spel genie-ten.De nacht is pikdonker; het is onmogelijk tien stappen vôôr zi< h ui! te zien ; de l>uitschers maken et- gebruik van oui ai kruipend, in Ideine groepen, vooruit te konten tôt aan den voet van de loopgraven tôt, aan den Loord van den Yser, en laten zich ter plaatse afmake.n. Soin* duikt van uit de diehte uisternis, plots eene huilende massa op eitkele nieters al'stand. Met geweerschoten, met bajonetsteken en kolf-slagen, worden zij telkeus aoor de verdedigers afgemaakt. Een gevecht van dezen aard heeft rond 1 nur 's morgens, plaats gegrepen.bij den weg naar Eessen, wanneer plots eenige honderden Duit-schers, door een majoor aangevoerd, vooruit springen en ondanks het geweervuur dat het 4/1 van liet 11' linie-regiment op hen richt, op stormpas den weg inslaan, ailes wat zij op hunnen doortocht ontmoeten omver werpen, richten zich aïs een stortvloed naar Dixmùide en bereiken de Groote Markt,waar zij door geweer-schoten en wilde kreten eene pamek trachten te verwekken. Maar op de Groote Markt is het leeg en stil. Slechts enkele afgezonderde soldaten worden op den doortocht gevangen genomen ; zij zijn misscliien een twintigtal welke, door de Duitschers met kolfslagen voorssich uit gedreven worden en die er slechts aan denken alarm te geven, al roepende : « De Mofifen ! De iMoii'eu ! » De huilende bende, nog steeds vooruitge^aan door hare enkele gevangenen, komt aan de brng over den Yser; het hoofd der kolon is zeoverge-trokken alvorens men heeft kunnen uitmaken of men met vluchtelingen ofwel met vijanden te doen heeft. "Wanneer aile vergissing onmogelijk is begint, een machine-geweer, dicht bij de brug opgesteld, in den hoop te schieten ; een dertigtal Duitschers vallen neer ; ailes wat er achter hen aan komt gestormd, maakt in paniek rechtsom-keert, vlucht naar Dixniuide en zoekt eene schuilplaats in de kelders, waar de onzen ze bij het aanbreken van den dag gaan gevangen nemen. Maar het overige van de groep, met de majoor aan het hoofd en de klaroen die den aanval blaast, vervolgt zijn weg door den donkeren nacht naar de halte van Caeskerke, onder het roepen van « Gloria ! Gloria ! s Zij gaat, zonder het op te merken, voorbij het huis van den staf van kolonel Jacques, waar men spoedig aile licht heeft gedoofd ; maar daar tegenover blijft een Fransche hulppost verliclit ; een salvo geweervuur doodt een geneesheer en een aalmoe-zenier.Aan den spoorwegovergang te Caeskerke, stuit de bende op den bareel welken men den tijd fehad heeft te sluiten. Van uit de naburige dek- ingsloopgraven, door marine-lusiliers bezet, wordt geweervuur op hen geopend ; de Duitschers spoeden zich naar weiden in den omtrek. Onder doodsbedreigingen eischen zij dat de gevangenen hun de plaats van de batterijen zouden aanduiden. Niemand spreekt : Op staanden voet schieten zij eenige gevangenen voor het hoofd ; de anderen weigeren nog steeds verraders té worden. En toch bevinden de vuurmonden zich daar, op misschien honderd meters afstand, en in de diohte duisternis weet de vijand ze niet te onderscheiden... De bende overigens, verdwaald in de duisternis, en zich verloren voelend, is door den angst gedreven uiteen gegaan. Tegen den morgen zal zij zich, bij groepjes, doen omsin-gelen. Een klein groepje, aangevoerd door den Duitschen majoor, zal echter tôt het uiterste weerstaan, nadat de aanvoerder de laatste gevangenen, die hij niet heeft losgelaten, heeft doen FusiJleeren. Een bajonetsteek zal hem zijne mis-daad doen uitboeten ; terwijl de hellt zijner mannen zal worden gedood, de andere helft gevangen gemaakt. Plichtig bevonden aan mooïd, zullen op bevel Tan den admiraal vier gevangenen op slaanden voet worden gefusilleerd. Aldus zal dit avontuur eindigen, dat tragisch had Uxtanen woeden ïonder d# wondere kcelbloa- digheid waarvan de onzen en de marine-fusiliers blijk gaven. Ondanks het onverklaarbare bin-nendringen van den vijand in onze stelling, ondanks den angst van den stormachtigen nacht, het geweervuur, het geraas en de onsekerheia over wat er gebeurde, verlaat niemand de loopgraven, aldus Irouw het bevel nakomeude : D® plaats te behouden tôt ter dood. * * * Dit ongewoon incident zal het laatste zijn dat de brigade van het il" en het 12' linie-regiment kennen zal. Den 26" October, om 8 uur, kondigt de admiraal inderdaad aan kolonel Jacques aan dat de Senegaleezen zijne inanschappen komen ailossen. Maar daar dç beschieting met hare gewone hevigheid woedt. is de weg van Caeskerke naar Dixmuide bijna niet begaanbaar ; d» zwarle bataljons zullen slechts langaamerhand, gedurende de zeldzame oogenblikken van yar-pozing, naar den rechteroever van den YsaP kunnen sluipen ; vele van deze dapperen zullea buiten gevecht gesteld worden alvorens de brug te bereiken. Om 2 uur 's namiddags wordt de staf Ta» de Senegaleezen, die, vergezeld van majoor Hou-gardy, van het Ie linie-regiment, zieh iu een huis te Dixmuide heeft gevestigd, bedolven onder d« puinen van de woning welke een granaat heeflt doen ineenstorten. Een detachement van onz» genie-troepen — van die prachtige pioniers, die sedert het begin van den slag, dag en nacht aan het werk zijn, onder het vuur vau den Tijand da muren opblazen die het geschut hinderen, naastig eenige netten prikkeldraad spannen, het voetvoik helpende bij liet aanleggen van de loopgraven, — gaatdeoflicieren bevrijden, die heelemaal door het puin begraven zijn. Allen zijn bijna onga-deerd. behalve de ongelukkige majoor Hougardy, wiens beidebeenen gebrokenzijn... En zoo haalt men ook een tiental Duitschers van onder de puinen, half dood van uitputting : het zijn de laatste vluchtelingen van het avontuur van de» afgeloopen nacht. Onder de onvermoeibare beschieting is de af» lossing, welke door de Senegaleezen en een bataljon van het 11» linie gedaan wordt, sleçhts met uiterste langzaamheid kunnen geschieden, ofschoon de vijand, naar aile waarschijnhjkheid tijdelijk vernietigd, niet meer aanvalt. Het ifl 11 uur 's avonds wanneer de laatste compagnie van het 12e de loopgraven kan verlaten. Kolouel Jacques zal de laatste Dixmuide vex-laten, op 26 October te middernacht, na het commando van het bruggenhoofd te hebben overgedragea aan den kolonel van het regiment Senegaleezen. Slechts het 2e bataljon van het 11* heeft nog de twee compagnieën in de linien moeten latea welke nog steeds de loopgraven bezetten aaa mijlpaal 16 van den Yser en die welke aan de Roodepoort-hoeve liggen. Deze laatsten zullen den 27n afgelost worden, de anderen eerst dea 30" October. "Wat de Belgische batterijen betreft, hoe bit-ter zij ook geleden hebben, zullen zij toch nog tôt den 8 November in het vuur moeten blijven, het tijdstip waarop de Fransche artillerie-troe-pen — Teld- en zware stukken — voldoende zullen zijn om aan de onzen toe te laten terug te trekken. Rond denzelfden datum ook zullen de marine-fusili ers het einde v an hun n en krui s weg bereiken, Denzelfden dag waarop de brigade B Dixmuide Terliet, — aan het legerorder vermeldmetde Belc gische eenheden die hare werkingondersteunden, voor hare vaandels het Kruis der dapperen be-komend, — verleende de Koning aan admiraal Ronarch de decoratie van Groot-Officier der Leopoldsorde als blijk van de prachtige wijze waarop hij de verdediging had geleia. Zijnfl taak was nochtans niet geëindigd. Tôt den 10" November zal hij met zijne heldliaftige mariniers aan Dixmuide vastgeklampt blijven, nog steeds de vijandelijke drukking tegenhoudend, ondersteund door andere Fransche contingen-ten en ook Belgische troepen. Al deze mannen zullen prachtig blijven tôt het einde toe, ploeterende in de modder, nauwelijks gekleed, blootgesteld aan al de guurheid van het afschuwelijKe seizoen, onophoudelijk beschoten, voorMurend in alarm, want, ofschoon de Duil-schers hunne voornaarnste poging meer naar het Zuiden ^ericht hebben, zullen zii toch niet 19 Jtrni 1915 Nummer 123

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.