den Dinsdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN bestemd ; iedere compagnie, escadron of batterij ontvang-t tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. De Aankemst der Belgische Troepan TE ANTWERPEN Antvverpcn, 15 November. Heden 15 November, kwamen de eerste Belgische trocpeu ia Antwerpen. Langs debaan Gent-Antworpeh zijn al de dorpen en steden bevîagd jsooals op feestdagen en ouze soldaten stappen OTîder Iriomfbogen, versierd met vlaggen en bloenien. Op breede wimpels leest men geest-drirtige opsehrit'ten : «ç Leve de Koning ! Lave de Koningin ! Leven België's bondgenooten ! Wel-kom aau onze belden ! » Overal liep de bevolking in menigte toe om onze soldaten toe le juicbeu ; zij worden met uit-bundige ovaties ontvangeu te Looehristi, te Lo-keren, te St-Niklaas, te Beveren, te Melsele. Welke onbeschrijfelijke ontroering, wanneer onze mannen, bij het keeren van den wèg, in de heldere zon van dezen sehoonen Novembermor-gen, in de verte den majestatischen toren be-merklen van de Antwerpsche hoofdkerk. Te 12 ureu stipt, trekt generaal Drubbel, sanvoerder der 2° divisie — de Autwerpsc'ue «iivisie — over de schepenbrug, te Bui'ght over de Schelde geworpen, aan het hoofd van kavalerie eenheden, wielrijders, mitraljeurs. Op hetzelfde oogenblik wordt de Belgische vlag gehesehen ©p den toren der hoofdkerk. De geestdrift der bevolking gaat aile verhçel" ding te boven. De soldaten worden toegejuicht' omhelsd, gelukgewenscht, met bloeinen beladen* 's Morgens reeds, tijdens het Te Deum, ter gelegenheid van het Sint-Albertfeest in de hoofdkerk, werd de Brabançonne toegejuicht door eene menigte, dol van blijdschap. Drie aktivistische ainbtenarea, die het bedierven zich aan te bieden om aan deze vaderlandseke betoo-ging deel te nemen, werden buiten geworpen en uitgejouwd door het verontwaardigd publiek. 's Namiddags doorliepen al de muziekmaat" schappijen der stad de" verschillende straten» vroolijke marschen spelend; zij waren vooraf" gegaan van Belgische en verbondene vlaggen, gevolgd door steeds aangroeiende stceten, die weldra eene ontelbare menigte vormden. Ongemeene geestdrift ontstond voor het stad-huis, waar b.urgenieester De Vos eene begeeste-rende redevoering uitsprak, voor het ltoninklijk paleis op de Meirplaats, voor het standbeeld van Leopold I, dat rijkelijk versierd was met vlaggen en bloemen. Vooraleer Antwerpen te verlaten, waar zij « Soviet hadden gespeeld », zooals de Antwer-penaars zeggen, en een komiteit der soldaten van Antwerpen hadden samengesteld, verkoch-ten de Duitschers de goederen die zij in ruagaziju hadden. ïijdens de laatste dagen, ontstonden eenige onlusten te Antwerpen, tusschen Duitsche soldaten en ofïicieren, wier kenteekens werden afgerukt. Buiten dit, deed zich niets ernstigs voor, en de bevolking bemoeide zich in geenen deele met deze moffenUvistpn. , ^ * Het uitzicht van de havenvan Antwerpen is nu oneindig droevig voor hen die ze voor de eerste maal terugzien na vier jaren.De prachtige kaden langs den stroom. de dokken,vroeger vol koorts-achtsige bedrijvigheid, zijn verlaten en doodsch. Al de vroegere drukle, wanneer honderden steamers hutme goederen aau t laden en 't ontladen waren voor de loodsen, vol rijkdom, is verdwe-uen.Op den stroom ziet men enkel eenige lichters van het Bevoorradingskomiteit. De indruk van eenzaamheid is grievend. Maar weldra zal ailes veranderen. Antwerpen gaat herleven. De haven,.roem en wonder van België, zal liare vroegere bedrijvigheid en groot-lieid terugkrijgen. De Antwerpenaars weten het en slellen reeds ailes in 'twerk opdat hunne knappe stad, zonder tijdverlies, den voorspoed van haren zeehandel eu van hare nijverheid op. jxieuw veroyere De Groet aan de Vlag te Sainte-Adresse Redevoerinsr van Admiraal Didelot Admiraal Didelot heeft, ter gelegenheid van de laatste ceremonie van den Groet aan de Vlag, eene trillende hulde gebraclît aan bevrijd België. Hij zegde : Waarschijnlijk ten laatsten maie, zijn wij allen te Sainte-Adresse vereenigd, ter gelegenheid van de ceremonie van den Groet aan de Vlag, ceremonie die lea allen tijde roerend îs, maar aau dewelke de oinstandigheden heden een bijzouder indrukwek-keud karakter geven. Daarom heb ik gcdacht, dat de heeren leden der Belgische regeering, niet zouden verwonderd zijn, van den gouverneur van Havre er te zien deel aan nemen, niet alleen door zijn legenwoordigheid en zijne weusçhen, en met eenige korte woorden de ,vlag te groeten, die ons alleu dierbaar is. Ik bied dezen groet dus met ontroering en eerbied aan de edeie klouren van België: Het zwart, zinnebeeld van roaw van lijdend België; het rood, teeken van het edeknoedlg bloed vergoten door het militair België; het geel, Jichtstraal, van de schitterende zon der vrijheid heroverd door zegevierend België. 1k breng dezen groet in den naaiu der burgerlijke en militaire bevolking van Havre, van Ste-Adresse, Graville en de omstreken der stad die de eer hadden, gedurende meer dan vier jaren, de vlag in lui a widden le zien wappereu en de trots van uwe bal-lingsehap eu uwe werken te mogen onn'ingen met huune eerbiedige en hartelijke sympathie. Het zij mij toegelaten, bi j het groeten, zeer eerbie-dig te buigen voor den grooten vorst, wiens feest ons heden vergaderl en die, ze ontplooiend sinds de eerste minunt van den wereldkrijg, wetend in welke vlamrnenzee zij giug wapperen, niet opgehouden heeft ze stevig hoog te liouden met eene ontembare witskracht, aldus niet alleen aan het Belgisch voile, niaar aan al de bondgenooten een fier voorbeeld gevend, dat aile liarten verhefte in de angstige eu tragische uren, die wij al te dikwijls beleefden. Aldus gehouden, kon uwe vlag niet nêergeslagen worden. Beurtelings gedoken door de rookwolken der brandon van Dendermonde en van Leuven, ver-duisterd door het gas op ieder oogenblik uit de loopgraven geworpea, verdwijnend achler de hoo-pen aarde opgeslingerd door het hevig vuur, tôt hetwelk de vijând in Vlaanderen zijne machtigste artillerie aanbraclit, bleef de Belgische vlag ouge-deerd en elken dag sclieen het de wereld toe. alsof een weinig meer glorie rond hare sidderende plooien hing. Nu wappert zij op Belgischcn grond, op eindelijk weer stilgewordene hoiizonten, in eene klare om-geving, onder eeneu zuiveren en helderen hemel, verlient, niet door eenen onheilspellenden gloed, m&ar door den luister der overwinning, der vol-ledige, algeheele, beslisseude overwinning, die aile wouden zal heelen en aile hoop zal verwezenlijken. I.aat ons, Mijne Heeren, haren triomf groeten, en laat ons België groeten en zijnen Ivoning. Leve België ! Leve Z. M. Koning Albert ! De menigte juichte den admiraal-gouverneur van Havre geestdriftig loe. In het Vestiaire der Vtuchtelingen Mevrouw Helleputte, die het Vestiaire der Vluchtelingen van Ste-Adresse heeft gesticht en die zich sinds 't begin van den oorlog onophou-dend aan dit liefdadig werk heeft toegewijd, was Zaterdag namiddag het voorwerp van eene ronrende betooging. Op 't oogenblik dat zij haar dagelijksch werk ging aanvatten, boden hare medewerksters haar eene bloemenschoof aan, met nationaaikleurige linten ; en in eeue toespraak, vol eerbiedige bar-telijkheid, bracht eene hunner hulde aan de zelfverloochening, waarvan de moedige sticht-ster, sinds vier jaren, ia het vestiaire het voorbeeld heeft gegeven. De talrijke aanwezigo vluchtelingen juiehten Mevr. Helleputte toc, voor wie allen, die zij op zoo'n liefdadige wijze heeft geholpen. de innigst© . dankba.arheid voelen» De Duitsche Muiterijen TE BRUSSEL Esa waar verhaal vatt een ooggetaigo Brussel, io November 19i8. Zieliier een waar verhaal der gebeurtenissen. die zich sinds den Zondag 10 November te Brus-sel voordeden. Een gedeelte van het garnizoen ging dien morgen aau "t muiten, ofiicieren aan-houdend en hunne kenteekens afrukkend. De roode vlag werd gehesehen op de officieele lo-kaîen.Het was klaarblijkend dat de Duitsche over-heid^le gezag liad *verloren over de soldaten en de Duitsche burgers.De bevvoners der hoofdstad, die sinds drie weken koortsachtig hunne bevrij-diug verwachtten, begonnen huune huizen te bevlaggen. De Duitsche revolutionnairs doorliepen de stad, voorafgegaan van roode viaggenen de Marseillaise en de Internationale ziiigend. Eene lange reeks troepen stond op de Louisa-laan, wanneer een zeker getal soldaten, den op-roep der muiters beantwoordend, vau langs om heviger aan 't protesteeren vielen. _ » Prius Rupprecht van Beieren, die in het hôtel van den heer Errera verbleef (hoek der Louisa-laan), kwam buiten om de troepen toe te spreken. Nauwelijks bemerkt, werd hij uitgejouwd. Hij poogde vruchteloos eenen oproep te maken tôt zijne Beiersche soldaten, heu gehoorzaauiheid en kalmte predikend. Een machiengeweer, in 't portaal van het hôtel geplaatst, begon dan eenige losse patronen af te schieten op de troepen. Aanstonds sprongen eene groep soldaten op de schildwachten die voor 't iiotel stonden. Prins Rupprecht en prins Luitpold vluchtten moedigin 't gazantschap van Spanje.Vandaar besloot prins Luitpold zich bij zijne troepen te voegen, terwijl Rupprecht Dinsdag avond naar Holland trok, na eene proklamatie te hebben uitgevaardigd, in dewelke hij verklaart de Beiersche republiek niet te erlcenneu en de beslissing van het volk af te wachten. Ondertusschen volgden de gebeurtenissen zich te Brussel snel op. Een trein bracht 200 afge-vaardigden der Soviets van Hamburg en Berlijn aan, die in aile hoeken der stad liepen. Enkelen hunner spraken met de protagonisten der bewe-ging die te Brussel was losgebroken, nameiijk een zeker Erikstein, tôt nog toe onbekend en die aan het lioofd der muiters verscheen, monocle in 't oog en met een verband rond zijn hoofd. De Duitsche overheid, die naar Berlijn om • inlichtingen telegrafeerde, ontving het bevel mode te werken met het revolutionnair bestuur. Von der Lancken, hoold van het politiek département, Dr Freun, eerste voorzitter, Haniel, voorzitter der Waalsche regeering, Hurt, gouverneur van Brussel, en Scheiden stelden zich ter beschikkiug van het komiteit der soldaten en werklieden. Zij hielden eene vergadering in dê lokalen van den Senaat. De menigte, opeengedrongen voor het paleïs d,er Natie, opende met geweld de hekken vanhetPark, sinds vier jaren gesloteu. Deze betoo-gingen duurden Zondag den ganschen dag. De stoet die gevormd was ging voort de stad te door-Ioopen, de olïïcieren verplichtend hunne kenteekens af te nemen. Maandag groeide de onrust nog. Geveehten ontstonden tusschen de getrouw geblevene soldaten en de muiters. Machiengeweren kwamen in werking voor de Beurs. Bij de Noordstatie en de Plantentuinlaan na-men de Duitschers dit voorwendsel te baatom op de burgers te schieten. Vier dezer werden gedood» een groot getal gekwetst. Daarbij werd een. knecht van den heer Boël, Rogierplaats, met', eenen dolk doodgestoken. Daarna richlten de muiters zieh naar de bank Allard en eischten onmiddellijke betaling van een, miljoen. Na eene woordenwisseiing vertrokken de soldaten met 100,000 fr. In eene andere bank, namen zij 50,000 fv, Daarenboven werden verscheidene huizen ge-plunderd.Het komiteit der soldaten, in eorlogsraad gaderd, veroordeelde de» artlUeûst Karl Krç«. 19 November 1918 Nnmmer 029

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.