den Dinsdag, Donderdag en Zaterdag verschijnende Dit blad is VOOR DE BELGISCHE SOLDATEN beslemd ; iedere compagnie, escadron • \ of batterij ontvangt tien of vijftien Fransche en Nederlandsche exemplaren. De Ontspanningsn der Soidaten op 't Front Verbroedering der Belgen, Franschen en Engelschen ùe oversten weten dat men de ontspanningen hoeft te vermenigvuldigen voor de soldaten, in het kantonnement en in de rustplaatsen. Zij Bemen een gelukkig initiatief en moedigen offi-eieren en soldaten aan, die zelf conçerten, tooneelvoorsteliingen en sportieve matchen in-richten. Het moraal van den Belgischen <r jas » is uitstekend. Hij vervult zijnen plicht in de loopgraven en op patroelje. Hij arbeidt met Icrachtdadigheid en goedgeluimd aan de verde-digingswerken, die zooveei moêite vereischen. In zijn rusttijd moet hem ontspanning worden verschaft. Tooneelspelers en zangers komen van Parijs en van overal. Aan 't front zelf zijn er artisten en talentvolle amateur?, muziekanten, lyrische en dramatische beroepspelers, komis» ken, enz. De programmas zijn vol verscheidenheid. De voorstellingen worden afgewisseld met cinéma, football of bokspartijen. Het succès ervan is , altijd zeer groot. i Daarenboven halen die feesten de banden nauwer aan tusschen bondgenooten, want de Franschen en Engelschen hebben ook hunne tooneeleh aan 't front. Zij komen ten onzent, zooals wij bij hen gaan. Zoo kwam het « Théâtre de la Gauloise s over eenige dagen een dagver-tooning geven in het hospitaal van den Oceaan, 'De Panne, Waar generaal De Ceuninck, minister Van oorlog, den heer Carton de Wiart, minister van rechtswezen, generaal CoLIyns en talrijke Fransche eu Belgische oflicieren tej_ ^nwoordig waren. Het programma was wel gekozen en in den komieken. trant. Daar was zelfs eene « Revue » in twee akten en een voorspel, A Vimproviste, Van de heeren Jolibois en Desfossés, met muziek van orkestmeester Pieyre, en tooneelschermen geschilderd door de heeren Montagnac en Bonat, Van de camoufleersektie, natuurlijk. In de bijzonderste rollen der revue verscheen : ûe sergeant, de burger, de soldaat in verlof, de triefdrager, Bidouille en Labouse, alsook de kommissaris bij het leger, voorgesteld door den heer A. Berley, regisseur van het « Théâtre du Front ». Het stuk is zeer geestig en lustig. Het was een lachen van 't begin tôt het einde. 's Anderendaags, op een ander punt van het Belgisch front, bevond ik mij onder de soldaten der legeraldeeling over dewelke generaal Michel hevël ,voerde voor den oorlog, met dewelke hij Naraen Vérdëdigde, die hij naar Antwerpen bracht na zijnen terugtocht en die zich onder-scheidde en steeds onderscheidt aan den Yser. De feesten zijn er talrijk. De generaal en majoor 'Van den Bergen, van zijn staf, stellen er eeht belang in. De soldaten zijn er zeer dankbaar voor. Een footballmatch greep plaats en de Engelschen waren onze gasten. Het Belgisch elftal, van een infanterieregiment, ging zich meten met een team uit een der beroemste bataljons van de Schotsche Wacht. Generaal Michel zat de match voor met generaal graaf Athlone, hoofd der Britsche zending bij het Belgisch hooftlkwartier (deze is de schoonb*-oeder van den koning an Engeland), generaal Sir Claude JacoSfc, generaal Wilson, generaal Strkkland, kolonel Evans, Ivan de « Black Watch », de generaals Flebus eu Dechesne, en men'ige Belgische en Engelsche officieren. De match werd hevig bestreden eu eindigde op een drawn : 1 goal tegen 1. Het Schotsch publiek en de jassen moedigden « hunne » mannen geestdriftig aan, maar bleven onpartijdig in 't toejniehen van het schoon spel der beide teams. Het was fijn en goed sport. Gedurende de «half-time » speeWen de Schotsche doedelzakken. 's Avonds, in èen proppensvolle tent, g&f het Britsch « théâtrè au front i een concert aan' de Belgen. De troep, samengesteld uit in 't zwart f'-kleede pierrots, bêvatte goede zangers, een pùmist, een violonist en « chineesche » instruis nialistén. Het programma werd gesmaakt ea dikwijls toegejuicht. I Ik eindig met wat ik in den beginne heb gezegd : De oversten, die de ontspanningen vermenigvuldigen voor hunne troepen in de kan-tonnementen, dienen gefeliciteerd te worden, te • meer omdat de tooneelvoorsteliingen. en de sportieve bijeenkomsten de vriendschaps- en ver-broederingsbanden ondfer bondgenoqten nauwer aanhalen. . Tegen de j^erraders De Belgische loge « Nous Maintiendrons », uit Den Haag, heeft op 25 Januari 1918, volgend telegram aan Zijne Majesteit Albert, Koning der Belgen, gezonden : « In naam van de Belgische Vrijmetselaars die naar Holland gevlucht zijn, protesteert de Belgische Loge « Nous Maintiendrons », in Het Oosten van Den Haag met eenparigheid zijner leden, uit al hare macht en al hare verontwaar-diging, tegen de even hatelijke als belaclielijke daad van het handvol verraders dat, onder den naam Raad van Vlaanderen, met den vijand deia ondergang van het vaderland beraamt ; ver-nieuwt de uitdrukking van haar onwankelbare trouw aan de instellingen van het vrije en onaf-hankelijke België, en roept luicter dan ooit : a Leve ae Koning ». t De Grootmeester, « Tobie Claes, « Antwoord van den Koning Zijne Majesteit de Koning heeft met het volgend telegram geantwoord : 4 Zeer gevoelig aan het telegram dat gij hem in naam van de loge « Nous Maintiendrons s hebt gezonden, bedankt de Koning har-telijk de vrijmetselaars die naar Holland gevlucht zijn over hun blijk van loyalistisclie trouw en over het vaderlandslievend protest dat beantwoordt aan de gevoelens van al de Belgen die onwankelbaar vereenigd blijven tegen elke poging die den nationalen weerstand zou be-dreigen. ^ « Graaf Fr. de Jehay « Hoofd van 's Konings Kabinet. » Het Misdadige Duitschland Geruchtmakende dokumenten worden door het blad Le Petit Parisien gepubliceerd over de misdadige kuiperijen van Duitschland met het doel wanorde en défaitisme te stoken en aldus het moreel zoowel aan als achter het front te verslappen. Een omzendbrief van 23 Februari 1915 van den algemeenen leger-raadsheer Dr E. Fischer, treft ons bijzonderlijk, daar hij betrekking heeft op het overigens mislukte plan tôt verbrokke-ling dat de Duitschers in België beproefd hebben. Ziehier de tekst : « Omzendbrief van 23 Februari 1915. « Bestuurder van de pers bij het ministerie van buitenlandsche zaken, aan al de gezanten, gevolmachtigde ministers en konsulaire over-Eeidspersonen in de rseutrale landen : « Er wordt u ter kennis gebràcht dat er, op het grondgebied van de landen waar gij geak-kredileerd zijt. bijzondere bureelen worden gesticht voor het inrichten van propaganda in de landen van de coalitie die met Duitschland in oorlog zijn. De propaganda zal voor doel hebben maatschappelijke beroeringen te verwekken, vergezeld van werkstakingen, muiterijen, sépara tistische bewegingen, burgeroorlog, alsook eene beweging ten voordeele van de ontwapening en van het eindigen van dezen bloedigen oorlog. a Gij zult met al uWe middelen diegenen die aan het hoofd van die propaganda-bureelea Staan, helpen beschermen. * In andere omzendbrieven, bepaalt de Duitsche regeering nauwkeurig hoe have agenten moeten opereeren en tracliten de vertegenwoordigers van de Entente om te koopèn gelast met het aan-vaarden en verzenden van het oorlogmaterieel en Vervolgens anarehisten en zelfs boeven, die uit het tuchthuis koinen,voor hun akelig werkin . K dienst te neinen. EEIsT HELD Onder dien titel, wijdt Le Temps aan geitèra&l Léman volgend schoon artikel : Generaal Léman, de verdediger van Luik, heeft; door zijne verschijning in ons midden, het gedacht doen veranderen dat men vormt over helden en den heldeninoed. Daar is bij hem, geeft de minste wensch, zich te laten bedwelmen door de glorie, die hij zoo moedig wist te winnen. De helden uit -onzen tijd, zijjj. eenvoudig, ernstig en zacht. Niets, in. hunne houding, toont eene bekommering om uit te schijnen als buitengewone wezenè, wier daad het gedacht en de inspanning van een tragisch uur in het leven der menschheid heeft verwezen-lijkt. Zij hebben zooveei lijden en dood gezien ; zij hebben voor zulken doodstrijd gesidderd, dat hun eenigen hoogmoed bestaat in mensch te zijn onder de menscheto, dat hunne grootste vreugd ligt in het bewustzijn van de gekweten plicht. Na drie jaren gevangenis in Duitschland, trekt generaal Léman door Parijs met den eenvoud van een « jas » die van 't front komt. Hem werd de hulde gebracht die hij verdiende. Hem werd gezegd, wat gezegd hoefde te worden, en dit ailes is bescheiden gebeurd, met veel takt en kieschheid in de gebaren en vriendelijkheid in de woorden. De groote stem van het volk zal zich laten hooren, na den bekomén zege, en wanneer de overwinnaars, generalen en soldaten, als een menigte uit een epos, onder den « beschaduwden boog >, te Parijs, zullen door-trekken.Men denke aan ailes wat die man, met kracht» dadige trekken, klaren en zekeren blik, verte-genwoordigt voor de komende geslachten. Generaal Léman is de dageraad van den grooten oorlog ; en gansch België ojjgericht tegen den woestèn aanval der barbaren uit het Oostèn ; hij is de verheven zelfopoffering van een volk aan de eer en de plicht. Wanneer hij zich in Luik insloot met eenige duizende soldaten, wist hij dat overwinnen onmogelijk was, dat hij vallen moest voor het getal, dat zijne forten zouden springen en in-storten, het een na het ander, onder de onver-moeibare slagen der vijandelijke granaten. Maar hij wist ook dat indien Luik het uithield gedurende eenige dagen, 't misdadig Duitschland het voordeel ging verliezen van den plotselingen aanval door onzijdig België, dat het Frankrijk niet kon verrassen gedurende de mobilisatie en dat de uitslag van den oorlog er door veranderd zou zijn. En Luik <r hield vol ». Met al zijn wilskracht, met de dapperheid zijner ziel verdedigde generaal Léman die stel-lingen die hij te verdedigen had. Met de wan-hoop in zijn hart van vaderlander kampte hij hardnekkig tegen eenen almachtigen vijand. De Duitsche lijlten lagen bij duizenden en duizenden voor Luik ; dag en nacht maaide het vuur der forten de rangen neer der aanvallende bataljons. De staf van den keizer beroemde er zich op Luik in te nemen in eenige uren ; dagen waren noodig om de laatste koepel te verpletteren onder de ijzeren massa der 305, én wanneer de vijand in de puinen binnentrad, vond hij generaal Léman buiten kennis, onder zijne laatste stervende soldaten. Luik had de zending Van vooruitgeschoven opgeofferde plaats vervnld, maar de Duitsche aanloop was gebroken, en de keizerlijke légers, niettegenstaande hunne grootste inspanning en de bloedigste verliezen, konden den tijd niet herwinnen dien zij verloren hadden voor de oude en heldhaftige Waaische stad. Al die dapperheid en al die glorie van 't begin verpersoonlijkt het edel figuur van generaal Léman. Den anderen avond, in 't gezantschap van België, wanneer de groote soldaat in tegen-woordigheid van Koning Albert stond, was er een oogenblik van diepe ontroering. Sinds 44 maanden hadden zij elkaar niet meer gezien ; sinds den dag, waarop de mobiele verdediging uit Luik wegtrok en de Versterkte plaats aan hare eigene middelen overliet, hadden zij elkaar niet ontmoét. Bijna 3 1/2 jaren gevangenschap voor den eenen, bijna 3 i/2 jaren bailingsehap voor den anderen, achter dea Yser, waar de laatste strook 12 Februari Ï91B N'ummer 538

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.

Er is geen OCR tekst voor deze krant.